Vitae Italorum doctrina excellentium qui saeculis 17. et 18. floruerunt. Volumen 1. 20 auctore Angelo Fabronio Academiae Pisanae curatore

291쪽

MENE IN I Usc 273dem excepto, qui naturali quadam pulchria

tudine. excellit. ΜenZiniu&' petebat, ade que aberat . ut damno at e dedecori sibi Dre putaret, quod multos Italo aceto aesale nigro perfiticuisset', ut hoc in primis homo fervido ingenio gloriari videretur. Quare sa-eile satyrarum exemplaria amicis concedebat.& harum autographon Paullo Falconerio ἐquo multum alienarum opum,indigens utebatur , dona dedit, ab eo tamen vehemenister petenS, ne eas typis committi sineret.

Quater usque impressae suete post Auctoris mortem , unde colligitur . easdem fuisse gia tisti m as iis , Mi. hoc poesis genere a marim delefiantur,.& qui vitiorum emendatricem poesim esse debere contendunt ci) . Ceteru

Tom. VII. . S. ' :

II grande anaereoni eo ammirabile

292쪽

B x N E D I C T U qiiod non de his modo , sed etiam de Gmnibus Mentinii carminibus facile judicaveris. verbis magis, quam rebu3 acrem spiritum sad vim inesse dixeris , omnesque eumdem superasse iacilitate concludendi versus illo similiter desinente , & dictione omnino poetica & ipsis Μusis dignissima. Quare au

per audaces dithyrambos nova devolvit verba , aut epicum canit, aut mores aureos Sedignos Heroas educit in altra , aut apium more grata legens thyma circa nemus icprata, vel in montibus pastoritia fingit carmina Sc quae sunt hujus generis, mea quidem sententia , ceteris sunt praeserenda ip sum laurea Apollinari donandum judicaveris . olent plerique , cum de lyricis Menainii car, minibus sermonem inllituunt, curiose inquirere conferri ne ipse mssit cum Filicata Se Guidio . Tantum est in vilicaja flumen gravissimorum optimorumque verborum, tam integrae sententiae , tam vetae , tam nomvae , tam sine pigmentis suemue puerili. ut ille non solum ardere sed & incendere

Iectorem mihi videatur. Cum vero hujus an tuum raro relaxet, ta novis incremeatis

293쪽

ejus semper augescat oratio, & omnia excogitata Se omnia dii ributa optime ab illo sint , nimis fortasse artificium in opere tamen di-l vino apparet . i Parum artis habet Guidius , plurimum naturae, & velut amnis monidi decurrens nulla contineri posse ripa, & s eum omnia, quae offendit, trahere videtur. videratius flait Menetinius, Sc abundare copia M saavitate illa voluisse videtur , qua perlauderet animos , non qua perfringeret

Erant iniqui , qui canoraS nugas fundere ipsum dicerent , quod s ars praesertim appareret in verborum delectu . sed ipse quoque sua vi quadam sublevatur , quamviSaltos nubium tractus. ut Guidius , cum casus periculo minime praetervplet, neque rerum copia, ut Filicaja , abundet, quos tamen d fiat carminibus suis ν munere sane donat si gnis potiore. Quin ergo beatissimam praediscabimus Christinam illam Syeeorum Regina quod cum laudum esset percupida ab his pintissimam poetis ornata ac Melebrata fuerit , uosdamque summis .henesciis ad suam neces

situdinem adjunxerit 3 Stephani, Pignatellii . ει Decii Aretolinii Cardinalis studio emersit ires a

294쪽

ar 6 BENEDICTUS illa desiderium vocandi ad se Μenetinium ,

ipsique Romam accedenti, quod evenit annom DCLXXXV., obviam misit rhedam cum hominibus, qui suo in famulatu erant. Quam igitur expectationem , quod studium , quem favorem secum in orbis terrarum nobilissLimini theatrum attulisse Men Zinium putamus, insignibus non solum existimationis, sed etiam amoris declarationibus a tanta semina deco ratum λ Is nihil omisit quod ad ostendendum gratum animum suum pertineret; & miror equidem Latinas potius Musas quam Italicas ipsum statini advocasse ad Reginae laudes celebrandas . Valebat quidem Latina poesi , sed multos in hac arte habebat superiores,& quam condidit panegyris in varias incur-xit aut 'doctorum aut invidorum reprehensiones . Sed ita plerumque sumus naturaeomparati', ut qua facultate minus possumus, ea praesertim mali virium nostrarum existimatores gloriari videamur. Laudati nem aliam pollea Menzinius emisit, in qua eondenda Italas Musas adeo propitias ha-

295쪽

nae multarum virtutum comitatum, sed matb: tme rerum humanarum contemptum , & ne mi- rnem fore tam aversum a Μulis assirmes, qui non . . mandari versibus aeternum suorum laborum rpraeconium facile patiatur . Nullum porrcia

fuit tempus in vita Menetinii quod minus de- buerit mutum esse a litteris, quam dum. gratia Se beneficiis assiciebatur singularibus Christinae . Otium quo fruebatur , tu hs iuri. degebat , spes quibus sustentabatur, voces ipsae Reginae , homines quibuscum vivebat, Ee praemia quibus donabatur, magna. erant incitamenta laborum . Itaque saepe prodibat in publicum multum sibi appetens de arte seribendi Etrusce Sc Latine , 8c numeris ad stricta atque soluta oratione. Quod judicium Vero taceret de optimo poesis genere , di quae essent praecepta Sc viae ad illud assequendum scripto exposuit, quo nihil elegantius sententiis Sc verbis fieri potuit. Illud inscribitur Poetica, Sc sama est duorum mem

Mura earro di gloria

296쪽

a 8 BENEDICTUS sum spatio conditum illud ipsum fuisse. Quad in hoe sparsit quasi semina sapientiae . quae tulit iudicia de nobilioribus Italicis poetis, qui quod in dissimili scribendi genere sunt

vorsati propriam quamdam laudem habere videntur , quidquid praecepit ad elu endas saeculi, in quo vivebat, sordes, rei titue damque poesi pristinam dignitatem , elegantia judiciumque in rebus eligendis exponen

disque declarant quidem non minus arte quam natura valuisse Mentinium. Inltituit hanc suam Poeticam ad Aetetolinium Cardisnalem , ut gratus erga eum praeteritorum beneficiorum cognosteretur, di ad nova sibi deserenda ipsum invitaret. Saepe enim egebat, quod non tam adversae fortunae, de qua nunquam non ipso querebatur , quam

ejus moribus gloriari enim videbatur quod

esset homo largitor ac pene prodigus, men De ceterorumque hujusmodi obiee amentorum amans r) tribuendum. Hac ipsa de causi

297쪽

MENE IN IUS. 2791x studuit sibi aliorum divitiis actuentium

hominum benevolentiam ac patroeinium con ciliare ; nec mediocri donatus fuit pecunia. eum volumen carminum suorum Laurentio

Corfinio Cardinali dedicasset. Non tam liberaliter egit cum eo Rainaldus Atestinus , cui poema illud suum, quod inscribitur u Pardis temestre, nuncupavit. Hoc vitium φnim commune fuisse videtur omnibus Atellinis

Cardinalibus, ut poematum conditores nee laudibus nec praemiis assicerent, atque e

magis dolebat Μenetinius , quod tale se condidisse poema arbitrabatur, quod posset Α- reosto atque Tasso invidiam movere. Μultum splendoris habent ejus carmina, & honora digna ipsa judicaveris , aptumque Poe tam non solum ad juvenum euras, Sc Pa storitia oblectamenta raserenda , aut ad exiguos elegos , Bioneosque sermones condendos , sed etiam ad epicum canendum . Sed quis cum Areosti vel Tassi laudibus certare possit 8 Et quamvis Bellinius assirmaverit nihil jucundius unquam aecidisse auribus suis hoc poemate , illud tamen ex hominum me moria pene excidisse videtur. Μemor Heno

298쪽

H8o BENEDIC TU setinius Horatiani praecepti, quo monemur Soa , craticas chartas diurna nocturnaque manu Versandas , propterea quod

Scribendi recte sapere es principium O fons

studuit semper non tam delectare quam proindesse , suisque carminibus simul & jucunda& idonea praecipere vitae . Respiciens ergo grandiorum exempla Virtutum hinc veras deduxit voces ad moralem philosophiam δε-llitis versibus exponendam , nec quisquamduhitaverit quin ipse valuerit magis ad tra denda quam ad exequenda morum praece pia . Quis enim credat hominem aleae deinditum declamationes vulgasse, quibus vehementissime in hujusmodi ludos invectus es Verum si eius actiones non semper cum Ora. tione eonsentiebant, laudabatur tamen hoe ipso quod a versutiloqua malitia abesset . Sc iis . quibuscum versabatur , qualis esset se proderet; cumque aliis animi bonis excelleret . omnes admirabantur in uno homine tantam inesse dissimilitudinem tamque diversam naturam. Idem, cum tempus posceret, labo-

299쪽

M K-N Z I, N. I U S. a L .riosus , patiens, assabilis, blandus, & heneficiorum . memor , Sc cum amicorum in se tuendo facultatibus minime caruisset, Sc fide

ad alios sublevandos saepe usus esset, conjici ex eo potest omnia sibi cum amicis esse voluisse communia. Fuit Se disertus . neque minus concinnus in brevitate respondendi, quam in perpetua oratione ornatus. Habuit non solum aemulum , sed etiam obtrectatorem Alexandrum Guidium , quocum saepe conviciis certavit , videbaturque omnes invitare ac pene cogere ad aliorum laudes deprimendas , suas extollendas. De illam credo fuisse hominem gloriae percupidum , Minterdum etiam arrogantem , cum dictitaret ceteros vix tolerabilia , se vero nunquam interitura carmina committere chartis , qua

re saepe illud Horatianum usurpabat Carmina possumus

Dozare , O pretium dicere muneris Quae cum de se sentiret, erat cur Vereretur ne a Semno , cujus satyrae tum omnium sermone celebrabantur, exagitaretur. Itaque

300쪽

M E N a I N U 1. 28y. Pontifex Maximus creatus est Innocentiu2xII. venerat. Hunc Roma discedentem cum sequi recusasset, quod spes ei aliqua ostem debatur fore ut in Acade aiia Patavina doctoris munus obtineret, non multo post ab

ipso Pontifice inter familiares suos, quoa ab ostio dixeris , adscribitur , S S. Angeli

in Piscina Canonicus creatur. Quod haec commendatione maxime impetravit Ioannis Francisci Athanii Cardinalis , adversantibus licet Iesu ius , qui durius acceperant , qua homines innocentes solent, quae de iis quihusdam in satyris scripserat I coepit majori quoque spe sustentari quando ipse ad Catholicae Ecclesia et gubernaculum accessit. Nemo enim illo erat propensior ad benignitatem in calamitosos litterisque deditos exercendam ω Certe hoc non mediocre suit amoris Pontia scis in Menetinium testimonium, quod eum adjutorem dederit Michaeli Brugueresio in Romano Archigymnasio eloquentiae magistro.

Iesu itarum putatur Mentinius , cum imitatus carme

illud saerum . euius initium Dies irae dies illa, quaedam. Injuriosa illis hominibus in vulgua sparsissit . Diuiti oti by Cooste