Expositio de psalmo CXVIII (CSEL 62)

발행: 1913년

분량: 549페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

301쪽

1a. 14 17

salem qua in eaolo sursum es ad edimus orgo ad patrem o primus a illi epulas mitiores patientia ethos mis rieordia lenitat in suauitatem in1 licetus a disio boahdiotioshm pra ripi ham reni gratiam spiritalom onit illo irascitur non nupsit quod aeeipiat: maior oeeurrit o pio nos informat hortatu residetis nos in stola illa honi intona mandatis

as ab omni uia ui lyn prohibui pedes

meos eustodiam e rha tua uere dignus qui super εeniores intollo rit quandoquidoni diuino est honoratus spiritu i ut seniores odoro non solum intilloetus ueritatem uerum etiam pedeat fugam ouis aequo authiam itaque eum fragilitas humana pruna sit ut ad imum 11 tibus hi eurrente ostigio feratur in nitram do i iiomadmodum uia istius lubriotim ii inseris huius

antruetus uiciniona inplicaro non sit o h ii iii. inquit si pedos motis a maligna hoe est ab istius sareulinanitate quia sareulum in maligni, po itum est dubium quicquid et aneipitis os eius hi, malignum est ut lux dubia maligna di itur ita malignum si quidquid admisi hi malitia tenebras ueritati reus Dor ah istius titidi lubri animi tui et mentis inres um prolitho inquam rosi to cupiditatibus obsiste sultibus niuidentur inritore sidui ita ita atque umonia ut tenoros fruetus et ni ita miris huius nostri ulta deptis alii.

17. rii ii iii inquit podes meos non utiquρ eo phri pedes prolithiiii qui montis pia ploninique obseeuntur

302쪽

arbitrio neque enim prolithhndi sunt eum prodount ad dei semplum. uiduae poni sorte testinant impium rapitoni re subplantare alibquem fraudullinium alius igitur est pes qui iuro prohibotur qui

ille sit ipso pro phota nos deerit non .niat inquit in ' apes superbiae ori etiam pos iniquitatis qui dito labitur sive Non potest silaut pes perlidorum o t. do quibus eripium est iee ei derunt oporantes iniquitatem expulsi sunt nee potuerunt stare prohibe ergo pedes tuos ne eadas; sunt enim non solum eriminum. shq tiam instruiitatis pedeε. et uidendum no radas . uidoris tibi forsitan lian stare, sod diei itibi Paulus et tu qui stas uide tio eadas diligenterati ne uiam tuam ut audias tu aut otii hi si a me eum stans enim eum de lapsum timor non potoris stans eum deu toris distere eruit phasis motis a lapsu sed ita erint dominus pedes tuos ab omni lapsu si domousirit quod tu prohibea i pedes tuos a lapsu ideo hoe meruit David ut dhus a lapsu pede8 eius rueret quoniam odos suos ipse prehil hai no praecipiti atque incauto peeealarum laberentur that is undo ot potuit uerbaeustodire diuina non enim ustodiis quis potesit tibi potuerit pruys stare eum autem eu dilarit ipso in i pii hi do vhthum serre custodiam prohibitos pod suos a uia mali a bono diei qui Christiun in uicini nouit. 18. I iudieiis tuis noti deeri naui quo niu tu essem posuisti mihi. Auit quid e uia maligna prohibere podotii a iudieiis utiquo tinti h liticiis diuitiis ot firmitat atque inmobile perseuorantis cinno htitia cisii ro uestigiure

303쪽

a defoetori tradum de do utridula ustior diseiplinao, sed semitis non solum uetoris in sina sod otiam noua lρgis insistere se eundunt euangolii laritatem.

19. Est etiam evan oli lox. do qua dieit in superioribus hie prophota constituo domi se legislatorem super eos, et an iloni ἡ quoniam 4 ominos sunt aduentum utiquo domini indissi mus prophetari uorationem

gentium qua anto in lutum quoddam orporis huius id banturins e uoluptati eorruptionis sua tamquam lasei t libidini imi laeuntes quia domitium nosi istunt et ideo iratus auertantur, inquit, se eo a toros in infernum ut non uiderent deses dent in traseos lonum animam domini Iesu otisonuerterentur ad Mininum qui onuerit cum ivitiorest soluorunt de illis dieit gentibus quas obliuiseu litur donat num

20 Seiorunt rho se obliti sunt tamen prophetida benignitate

0rat ut Murgat dominus non rapiati loci homo ut imitation terrena et motus omnis Dru titos huius corporis eoaqui eant.

iudicentur eo ut 0s in miam tune eo ostitur dominus, quin timentium onuhesitur a potus grauis torror itidieii et

P0rruption solithilo hi liuo durus ni formati quoi ante quile rem non eoophrantis ethhant unde prophota quasi ei ipse riurbatus terrena sparilitati ei sumpllatione ait: ut quid, lumino dis eo si si longo bene timet qui horninem Sse cognoscit sta quia plus timi, nobis qui ex gentibus pedi res preeatur is longo fiat a suis gentibus, ut qui longe eminus

304쪽

2M Ysogitio galmi Colla incipiamus esse propiores et seiamus quia homines sumus

imaginem misee o similitudinhm dei sisti quibus per uirginis

uterum etiam Christus ontimila os saetus Nothirgo set ad infimitatem aereipitur et gratiam se iant ontes quoniana hominos sunt alterum portommune quoddam atque earnale eonsortium hestiarum altorum phr imagitioni dolit amis domani e Sacramentum dignitas eo it osso qua ign6bilitas idoliatur.

21. Merito ergo non distinauit a iudieiis do populus nationum qui potest die re quoniam tu Iothm posuisti milia non per Moysen, non per prophetas sod ipso per te. Ipsu legem γεuisti mihi, se est uanet lium. id non relinaui quid

as xi et cognoui tua tinora o 1 sodutus oram cognoui uiani.

22. Itaque pra die ti6tim audietis uastolii quam prophetieu spiritus praeeinebat ait qua in duleia aue ibus ei uerba tia, super mel et Latium ori meo et bene

duleia , quibus praedieatur remissio Deeatorum uitae perennita8, resurreetio etiam deliinetorum qua phim tua mortis et acerbae amaritudine i temporarunt por ah mortem coepimus nunti mers qui oppinius die ore ubi ost mors uietoria tuaret hono laudibus duleia quod intimi itilus uisepribus gratia 'spiritalis sit 23. Super me et lauti m. tiquit ori meo dulei . et ideo qui nobis dulata orba tua ossa ei oportitit, diei ad en et iam lauum distillatii ahia diu a sponsa. sit auus diae nos Salomon tu uim ditiisti faui melli sermones boni et uer bonus auus quἡm mandui a Melesia, multorum prophetarum uolui apum piritali hortato conge to

305쪽

mella redolentem hoc ostrepido qui, ait: mandue aut panem

meum eum molle oo, bibi uinum meum eum a WV m ei mystieus h hi tium seripturarum stetit pani gerit, qui eonfirmat eo hominis uΦlut sonio ethus uerbi suasorius autem ethieus duleis es mollior his quo Phthie pra letitione mentis interna muleentur amara sobribus id si papntientia deserorum miti eorda formono diale seu ut stillant mol labia praedirantis, quando conlisa duris e thus uel ruinis lapsa animae membra refouentur. N. Est,tiam uis tim/ntio uorbi glaut uini est etiani in laetisi' preio sermo iudidior. 6dito. inquit proximi mei et bibito et in si briamini bona brietas quae ad meliora

atque iueunda Mit quondam montis exeossum ut inmems solliebit dinum animus nosior uino tueunditatis hilaretur hona mensae

8piritalis Ohristas: hi quo poeulum inebrians quami he Lari, sod et alibi hal riuos eius inebria,

multipli ea onerationes ius eo quod ebrietas terrae, eum infusa suo it rebro a lesti sus itare omina fruetus multiplicare,onsusuerit itaqu uorbum ilhi quod leui pluuia dose adii ae melo. hi uosas torras Ogua uel anima a mentis inebriavit in praedi alion diuina o itauit uirilitum studia divorsarum fructusque side ot ea lao huotiosis adolauit moritoquo dieitur ei uisitasti torram di itio hilagii eam susceptione etenim Hrporis uisitauit ut satiaret infirmos, inebriavit gratia spiritali

ut anxios iueunditate muleeret

T. Reeis orgo poti a vii itur lauum distillant labia tua, sponsa: ἡ ρ lae sub lingua tua os enim iusti distillat sapistitiam da ore iusti uauitatis et misericordiae mella praeedunt in ora iusti nullus dolus, nulla fallacia, nulla est

306쪽

2M YνΛkihi psalmi CXVIIIa amaritudo restati audit oret in cta iusti audit plebs dei prata pia sapientis est petatur alloquii suavitato moralis disputationis iucunditate muleotu dieons quam duleia auebhus 1 ε is uerba tua super uol et avum oram ei quin mel apum ad horam dolo ut sod cito sapor ius uanescit ast plerumqua uitiosa viseera adduntur uorborum autem mor nun etsi pungunt Dipsa non addunt eo unges amon eui illa redantur: seriptum ostenim in aurom insipientis nihil dieas ni quando inrida a prudonte formones tuos. Quomet senim, Nietes prinonhm tuum stultus qui eius sentire n0 10

potest suavitatsem.

20 Sequitur uorsus elatius a mandatis luis in te blexi Iris pleris odio hah si omnem uiam iniquitatis onso res ui u nidulo ost eo neu pig ens sapientiam sortia mandata: od homo potest seruare

nisi qui intollo it deniquo redduntur citidie omnia orba legi a

quihusdam soniorimus Iuda tum tishmo horum potost eust adire mandatura neque nim athoth di rim ustodiro Deunditate naturae qua luxuriat in soliis uantaei in metu ne terram

illarii disserim ustodito uetus suos qua quod fili rem inuisam 'pascit ageseolis odor Inmihnia non sol at. ho pastor ustodire uidetur pecus qui eliges pallula profutura non uerit lupo cauere

eanthus uallar ovilia sua ne eiat potum eum opus sit ministrare a nam prodite re tantummodo sitio ulla ura mutum p iis tantundem

est quantum seripturas edit populum Iuda rum: hi in spiri r talis pabula moramonti ubi littera oecidat ubi inlatis ihilo incur

307쪽

18. 25 28

sent lupi ubi sit requies essetionis ubi resurreetionis spes qui sint ean sinu pro rogis possint latrare ustodia populus et ipso rogemagis mutus ignorat

N. Itaquo si dieat: uiandata ustodit respondetur ei tua uero odisti dis ei plinam et pro iseisti sermones meos post te si ui do has fur hin simul eurrebaseum et eum ad ultoris portionem tuampi, ne bas tuum abundauit sequitia iringi a tua eo ne innabat dolos: sedens aduersus au fratrem tuum do trahebas non est hue ustodire mas. data sed prasi aridari statutis sapore eoniraria non est intello n. N ignorare quomodi possunt uorba hi duleia osso in faucibus iuu in quibus os amaritudi, sequitia 3 quomodo in Lot lae sub lingua tua eum dolum in lingua tua etini mas ut aliud peetore neipias aliud sciretis formotio pra totidas ut heipias in autum.

eum tibi Posra; apo totus dieat ut os mas innom inalitiam et ineum simulationis ablatas dici iis si ui dudum geniti infantes rationabit sine dolo ae eo neu pi- e osthnait otiim tibi quid it m l tuae hal ore sub lingua a non malo mem mulodihotitibus. sed honodietionem reser imuerimus nos imus odisse igi uiam iniquitatis ut sacere quod' eramur luetanti ea humus si iii ideo Paulus auobat in rneciva malitin quia odorat: ideo Iohannes mons in pistula sua ii diligam sareulum quia omno quod in saeeuto in hi eo neu pikootiti, si earnis et eo neu piscentia heu lorum o laetantia uitae. . Est ergo in nobi . uti hos aliquid loridius et bene aliquid

308쪽

Expositio psalmi CXVIII

diligamus si ut nini bono amare possumus sorvos clo otione dilige possumus inimieos nostros secundum ἡrbum domini ita bene odisse possumus in istos si odisso iniquitarem odisse forfidiam odisse turpitudinos odisse mundi istius uanitutos odio igitur dolion esie quae a uti sunt ne deuris aikotibus t otiosis hianda est ilia' a tridula uoluptatis inrepat inleo bra sit ilo apit euios petulani ε&rma mero eis nisi hos odia promant iustio inpuritat in indignatui avertat a retus inscii l niuique homin69 totumido resupinatiastiditi nobilitatis laetantia et ratum affluentia aseularium nispudeat in te alion magis quam proprii laudari Christus eum diue esset pauper laetus est in paupero non in diutis te redeunt Uirentibus dei lilium imperaba ta re ut operibus magis qu USermonibus deus a nos oretur: t tu niihilom to diei; qui e lactu a e torra David rex dieit monte ut 6 d dici is muci a 'is minura et tu in hoo adueci atques msso dithro gloriaris et diuitem te puta8, qui eras potos esse mendisus eum uita tua non in sida dantia tua, sed in des sit mire Gordia' ui honor gloria lau8 pet petuitas a Metilis et nutioit omperit in omnia Meuia sae iurum

amen.

LITTERA NI N

patris silium uerbum si citiique tatim orsu Dauid 'unie stili hi didit: vie ἐν his p. ilibu , meis uerbi m

309쪽

tuum domine et lumen semilis meis undo inihi alogianus ideo per littora Hebraeorum psalnuam hune esse digestum ut homo noster tamquam paruulus et ah infantia per litora rumethmenta formatus quilius aptas p rilis adstipuit usque ad maturi tatoria uirtutis exereseat litteras autem singulae uelut tituli sunt eorum uersuum qui sub isdem littoris adgeribuntur. riem teontinentiam deelarantes stetit hie unisum si uisa liti ta hi do

unigenito do filio atque hius aptertii luminis laritate psalmi huius portio prophotat. 2. Ne sano ab ista abhorret otiam illa in alio reporta ei die litteras huius intor pretatio quae sunt enim paseu ii stra hoe est fidelium nisi Christit; in uius paseims in oeatum mpheta

laetatus est leons in odo a se uas ibi me olloeauit ipsa nim no pas it Dro et t. hona paseua saeramenta Quina sunt ea mi illi nouum soram qui bonum odorem dedit armurristionis: arpis lilium id est splondorem a torritatis carpis iam hoc si dominie eorporis sanguinem bona etiam paseunuerba sunt seripturarum caelestium in quibus otidiana peti nepa Mimur in quibus hereamur ae reseimur eum a quas eripia Sunt degustamus uot summo ore libata requentius ruminamus his paseivis grex domini saginatur.3. Bona tiam christi paseua, qui paseli in sit is in splendi m anctorum: hos paseu etiam motile eonvallium nam et in his p Meitur Christus si ut apreolus aut hinnulus eruorum montes in convallium tetit luminaria istius mundi sidula hi illitat subgenies, qui uirilitum diu dia muti rapstant eae in se supra

310쪽

300 , his, illo galmi CXvIII i nautidiani meritis suis ominent isti sun d quihu diditur de homundo non sunt sicut go non sum de hoe mundo, quia supra mundum uti qui christum feeuntur. convallis autem mundus si idon tu disposuit in uallo lotus eo quod in hoo mundo thius in ta rimahquo prouidens dominia a disposuit in o mundi, o tantonium suum ut magis hie leamus

pheeata, stra quam flenda seruolnus

4 Pasoua nostra otiam iui uorsieuli sunt. ἡ quibus hodie traditaturi sumus in quihu; David dieit pageo ham oues at smi i ostendens ueram lue tuam dis hiis huiuilitati ni in talibuEpascuis uorus David uom humili is manu soriis qui non rapinam arbitratus est esse se aequat in deo. hil hino ip um xinanivit et homo natus et uirginis parium humiliavit o usque ad 0riem, oves patris sui diuina pra dieation pascohat eum secundum seri uras suum probant aduontum oum quinquo panibus et duobus piisibus hominum milia ni in satiaret 5 mare ergo nostra sunt pa oua hae horum qui ssunt dicere

quam duleia aue thus in his orba tua lineu

rum paseua, qui dieunt lue orna phdibus meis uer bum tuum domine pascitur nim os ii strum uerbo eum lcquimur mandata pi orbi pascitur hi oeulus noster intes Hrlueernae spiritalis lumine quae nobis in hae mundi cet praelucet,

ne sit ut in otiobri ambulantos in otii tittibomus ostigiis et et iam oram inuonite no vhtimus ut inibilis igitur pedi mgressus, intellegibilis i ludorna. quia hihum do lueerna est nonne hoe in prinoipiti orat ii rhum apud hum quomodi ergo lueerna si nonno ne ea uotum lumen uni

SEARCH

MENU NAVIGATION