Sancti Thomae Aquinatis doctoris angelici, ordinis Praedicatorum Biblia siue Collectio et explicatio omnium locorum Sacrae scripturae, quae sparsim reperiuntur in omnibus s. Thomae scholasticis operibus, ordine biblico. Tomus primus tertius ... Labor

발행: 1658년

분량: 511페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

proprium donum iustorum, quia

Est autem & alia differentia in praedictis gratiae effectibus consideranda: nam quidam eorum sunt ad totam vitam hominis neccssarij; utpote sine quibus salus elle non potest: sicut credere, sperare, diligere,& Draecuptis Dei obedire Et ad hos e.Schiis necesse est habituales quasdam pes sectiones hominibus messe, ut secundum eas agere possint cum fuerit tempus. Alij vero effectus sunt necessari, non perdotam vitam , sed certis temporibus & locis : sicut facere miracula, praenuntiare futura, &huiusmodi. Et ad hos non dantur

habituales perfectiones sed impressiones quaedam fiunt a Deo, quae

cessant actu cessante. Et eas oportet iterari, clim actus

iterari fuerit opportunum: sicut prophetae in qualibet reuelatione nouo lumine illustrantur; & in

qualibet miraculorum Operatione oportet adesse nouain effractam diuinae virtutis. Contra Gentius lib. 3. i 6. II. PARALI P. Cap. II. U. I . Afisi tibi virumprudentem, qui nouia sperari in auro or argento.

ARguitur, in arte est pruden-

tIa, ut patet in textu λ ergo prudentia non est virtus.

Ad argum. R. qu bd prudentia non habet locum in his quae sunt

artis, tum quia ars ordinatur ad aliquem particularem finem; tum quia habet determinata media per

quae peruemtur ad finem. Dicitur tamen aliquis prudenter operari in his quae sunt altis,per similitudinem quandam. In quibusdam autem artibus propter incertitudinem eorum quib speruenitur ad finem, necessarium est consilium : sicut in 'ediculati

Super corpus Asa mortuι combusse

runt aromata GF ungueuta ambitione nimιa.

V Idetur qubd ambitio non opinponatur magnanimitati per excessum; uni enim medio non or Ponitur ex una parte nisi unum

extremum: sed magnanimitati per excessum opponitur praesumptio: nam magnanimitas consistit in medio, non quidem secundilm quantitatem eius in quod tendit, quia tedit in maximum: sed constituitur in medio secundum proportionem ad propriam facultatem; non enim in .maiora tecidit, quam sibi

conueniam.

Praesumptuosus autem quantum ad id in quod tendit, non excedit magnanimum: sed multum quandoque ab eo deficit. Excedit autem secundum proportionem suae facultatis , quam magnanimus non transcendit. Et hoc modo praesumptio opponitur magnanimitati per excessum. a. Magnanimitas est circa honores : sed ambitio videtur pertinere' ad dignitates ; dicitur enim qubd Iason ambiebat fammum L. Maia

142쪽

ditur magnanimitati.

3. Ambitio videtur ad exteriorem apparatum pertinere : dicitur enim quod Agrippa & Berenice cum multa ambitionc introierunti praetorium. Et in icxtu quod sev rcorpus Asa combessemus aromata ambitione nimiάe sed magnani. debitum dianitatis usum suam sa

cuitatem excedentem ἱ non esset

ambitiosus , sed magis praesumptuosus.

Ad 3. R. quod ipsa solennitas

exterioris cultus ad quendam honorem pertinet. Vnde & talibus consueuit honor exhiberi. Quod mitas non est circa exteriorem ap- significatur:μι--rit 3n conuAtum Iar. L. paratum; ergo ambitio non opponitur magnanimitati. Dicendum quod ambitio importat appetitum inordinatum ho-nOLis : magnanimi ras autem est circa honores. 3c utitur eis secundum quod oportet. Vnde manifestum est quod ambitio opponitur

.magnanimitati, sicut inordinatum

Ad r. R. qudd magnanimitas ad duo respicit , ad.unum quidem sit ad finem intentum; quod est aliquod magnum opus quod magnanimus attentat secundum suam facultatem. Et quantlim ad hoc opponitur magnanimitati per ex- cestam praesumptio. Praesumptio enim attentat aliquod magnum opus supra suam facultatem . Ad aliud autem respicit magnanimitas sicut ad materiam qua d hi te utitur , scilicet ad honorem. Et quantum ad hoc opponitum μgnanimitati per excessum amisitio. Non est aurem inconueniens ecundum diuersa esle plures excessus unius medit.

Ad a. R. quod illis qui sunt con

stituti in dignitate, propter quandam excellentiam status, debetur honor. Et secundum hoc inordinatus appetitus dignitatum pertinet ad ambitionem. Si quis enim inordinate appeteret dignitatem, non ratioue honoris, sed propter

vestrum vir aureum annulum ha- v. ι.betis σn veste candida , ta' dixeritιs et,

tu sede hic bene , chra. Vnde amisbitio non est circa exteriorem cul-rum, nisi secundum quod peltisnet ad honorem. Nota quod sicut magnanimitas, ita & praesumptio in aliquod magnum tendere videtur : non enim multum consueuit dici aliis quis praesuinptuosus, si in aliquo modico vires proprias transcendat. Si tamen talis praesumptuosus dicatur. haec praesumptio non opponitur magnanimitati ἔsed illi virtuti quae est circa me diocres honores. Nota secundo qudd nullus at tentat aliquid supra suam tacultatem , nisi inquantum Iaculratem suam aestimat maioriam quam sit. Circa quod potest esse error du- diciter: uno modo seeundum tam quantitarem; puta cum aliquis aestimat se habere maiorem Virtutem , vel scientiam , vel aliquid aliud huiusmodi , quam habeat. Alio modo secundum genus rei, puta cum aliquis ex hoc aestimat se magnum, & magnis dignum eo quod non est; puta propter diuitias, vel propter aliqua sona sor

tunae

ut enim Philosophus dicit, qui

sine virtute talia bona habent; ne

que iuste magnis seipsos digni-

143쪽

ris LIBER II. PAR Ari

ficant έ neque recte magnanimi di

cunta P.

Simi liter etiam illud ad quod l

aliquis tendit supra vires tuas; quandoque quidem secundum rei veritatem est magnum simpliciter: scut patet de Petro qui tendebat M tr. qad hoc quod pro Christo pate- ' retur , quod erat iupra virtutem

sitam.

Quandoque ver b non est aliquid magnum simpliciter, sed solum secundum stultorum opinionem I scut pretiosis vestibus indui, despicere, δc iniurari aliis. Quod quidem pertinet ad excessum magnanimitatis ; non secundita rei veritatem , sed secundam Opi

nionem.

Et sic patet quδd praesumptuosus

secundum rei veritatem quandoque deficit a magnanimo: sed secundum apparentiam in excessu se

II. PARAMP. Cap. XIX. v. 1. pio prabes auxiliam , ct idcirco iram D nisi merebaris.

ΓΤIdetur. qubd aduocatus non V peccet , si inidistam causam defendat , sicut enim ostenditur petitia medici, si infirmitatem desperatam sanet: ita etiam ostenditur peritia aduocari, si iniustam cau'sam defendere possit. Sed medicus laudatur , si . infirmitatem desperatamianet; ergo etiam aduocatus

non Ieccat, sed magis laudaudus lest, si iniustam causam defendat.1. A quolibet peccato licet desistere : sed aduocatus punitur si causim tam prodiderit; ergo aduO

catus non peccat iniustam causam defendendo, si eam defendendam susceperit. 3. Maius videtur esse peccatum visi iniustitia utatur ad iustam causam defendendam pura producendo falsos testes, vel allegando falsas. leges) quim iniustam causam defendendo ; quia hoc est peccatum in forma, illud in materia: sed vi detur aduoeato licere talibus astu tiis uti; scuti militi licet ex insidiim pugnare; ergo videtur quod aduocatus non peccat, si iniustam causam defendat. Sed contra est quod dicitur intextu, nam aduocatus defendens causam iniustam , impio praebet auxilium; ergo peccando iram Domini meretur.

Dicendum quod illicitum est alleui cooperari ad malum faciendum, siue consulendo, siue adiuuando, siue qualitercumque consentiendo; quia consilians & coad iuuans quodammodo est faciens. At dicitur, quod digni sol morte, ηοηsolum qui faciunt eccatum; sed Rρ . iaetiam qui consentiunt facientibus i V unde omnes tales ad restitutionem

tenentur.

Manifestum est autem quod aduocatus & auxilium, & consilium praestat ei cuius causae patrocinatur. Vnde si scienter iniustam causam defendit , absque dubio grauiter peccat, & ad restitutionem tenetur huius damni ; quod contra iustitiam per eius auxilium altera pars incurrit. Si autem ignoranter iniustata causam defendit, putans esse iustam; excusatur secundum modum quo ignorantia excusari potest. Ad I. R. quod medicus accipiens

144쪽

LIBER II. PARALIPo M. CAp. XIX. Ur

in cura infirmitatem desperatam , t susurratio. nulli facit iniuriam aduocatus autem suscipiens causiam iniustam, iniuste laea it cum contra quem iniuste patrocinium praestat. Et ideo Npn est similis ratio. Quamuis enim laudabilis videatur quantum ad peritiam artis; ramen peccat quantum ad iniustitiam voluntatis, qua abutitur arte ad malum.

Ad 1. R. qubd aduocatus si in principio credidit causam iustam esse, & postea in processu appareat

eam esse iniustam; non debet eam prodere , ut scilicet aliam partem iuuet , vel secrata suae causae alteri

parti revelet. Potest tamen & debet causam deserere ; vel eum cuius causam agit ad cedendum inducere , sue ad componendum sine aduersarii damno.

Ad 3. R. quod militi vel duci

exercitus licet in bello iusto exi sidiis agere, ea quae facere debet

prudenter occultando; non autem

falsitatem fraudulenser faciendo ἐquia etiam hosti fidem seruare

oportet. Unde Zc aduocato dae denti causam iustam, licet prudenter O ccultare ea quibus impediri posset processus eius: non autem licet aliqua falsitate uti. q.7 . arx . Impio praebes auxilium t Et has

qui oderunt Dominum amicitia eun-

geris. Videtur quod detractio sit grauius peccatum quam se sur-

rario ; peccata enim oris consistunt

in hoc quδd aliquis mala dicit: sed

detractor dicit de proximo ea quae sunt mala simpliciter; quia ex tali-bm oritur infamia, vel diminuitur fama. Susurro autem non curat dicere nis mala apparentia, quae scilicet displiceant audienti Iergo gra uius peccatum est detractio quam a. Quicumque aufert alicui δε-

mam , aufert qi non solum unum amicum, sed multos; quia intellectus uniuscuiusque refugit amicitiam infamium personarum: unde contra quendam dicitur in texturhis qua oor ut Dominum amicritaturigeris. Susurratio autem aufert νnum totum amicum grauius ergo

peccatu est detractio qua susurratio 3. Dicitur, quι detrahιι fratra suo, Ioe 4. detrahit te ι ; dc per consequens Deo qui est legillator; εc sic peceatum detractionis videtur esse peccatum in Deum, quod in grauissimum: peccatum autem swurratio nis est in proximum ergo peccatum

detractionis est grauius , quina

peccatum susurrationis.

Dicendum quod peccatum in proximum tanto est grauius, quant.

per ipsiun maius nocumentum proximo insertur. Nocumentum autem tantb maius est, quanto maius est bonum quod tollitur. Inter caetera vero exteriora bona praec-

minet amicus, quia sne amicis nullus vivere posset. Vnde dicitur, Meli. 6. amico fideli nulla est comparatior V. I. fama autem ipsa quae per detractionem tollitur, ad hoc maximξ ne- ω suis cessaria est , ut homo idoneus ad lationis amicitiam habeatur. Et ideo susur- descri- ratio est maius peccatum quam de- puo tractio; & etiam quam contumelia; quia amicus est melior, quam ho-l nor, dc amari, quim honorari ut dicit Philosophus.s Adti R. qubd species & graui- ins poccati magis attenditur ex finet

145쪽

M LIBER II. P AR ALIPO M. C A P I9. v. 2.

quam ex materiali obiecto. Et ideo ratione finis suist ratio est grauior, quamuis detractor quandoque peiora dicat.

Ad L. R. quod fama est dispositio ad amicitiam, & infamia ad inimicitiam. Dispositio autem deficit ab eo ad quod disponit*: Et ideo ille qui operatur ad aliquid quod est dispositio ad inimicitiam, minus peccat quam ille qui directe

Operatur ad inimiculam indu

cendam.

Ad 3. R. quod ille qui detrahit

fratri, intantum videtur detrahere legi ian quantum contemnit praeceptum de dilectione proximi icontra quod directius agit qui amicitiam disrumpere nititur. Vnde hoc pec- lcatum maxime contra Deum est, illi Ioan. quia Deus dilectio est.

Impio praebes auxilium, Gr his qui oderunt Dominum amicitia iungeris. Et idcirco iram quidem Domιnι merebaris sed bona opera inMenta sunt inter religiosi autem plura bona op ra faciunt quim seculares, ergo si

aliqua peccata, faciunt , minus contra eos Deus irascitur. 3. Praetens vita sine peccato non Iabtransigitur secundum illud,su msltis ostendimus omnes: si ergo peccata

relisiosorum essent grauiora peccatis secularium, sequcretur qudd re-bgiosi essent peioris conditionis quam seculares,&sic non essat sanum consilium ad religionem.

transire.

Sed contra est qubd de maiori

malo magis videtur esse dolendum:sed de peccatis eorum qui sunt: in statu sanctitatis & pernitionis, Et propter hoc dicitur , sex sane maxime videtur esse dolendum.. i. s γε oit Dominus, ct septimum δε- dicitur enim: Contritum est eoν Ηιὸ--κ i . restatur anima eius: Et hoc septi- l meum in medio mei. Et postea suta a3. v. s. mum ponit eum qui seminat inter dit , propheta namque o sacerdos fratres discordiam. 12 g. 7 . an. r. l polista sunt ,.crin domo mea inuens 'Impio praebes auxilium , O bιs limat*m eorum; ergo religiosi & alii oderunt Dominum amicitia in geris. qui sunt in statu perfectionis citet is Videtur quod religiosus eodem paribus, grWias peccant. genere peccati non grauius peccet j Dicendum qu bd peccatum quod . ωI. quam secularis , dicitur enim D

Q vias minus bonus propinabrtur cunctis, qui in toto corde requirunt Dominum Deum patrumsuorum, er non imputabit eis quod minus san tificati sunt sed magis v identur religiosi ex toto corde Dominum Deum patrum suorum sequi, quam seculares, qui ex parte se &sua Deo dant, α ex parte sibi reseruant, ergo vade-zur quδd minus imputetur eis, si in aliquo a sanctificatione deficiant.1. Ex hoc qudd aliquis bona ope- ira facit , minus contra peccata eius

Deus irascitur, quia dicitur in tex ha religiosis committitur, potest esse grauius peccato inulariu eiusdς in tripIiei speciei tripliciter ι nomiaosi con- ter pectra votum religionis , puta si re- ς τοι ligiosus fornicetur vel sutetur, quia VR fornicando facit contra Votum. continentiae, & furando facit con tra votum paupertatis, & non solum contra prςceptum diuinc legis. Secuncio, si ex contemptu peccet, quia ex hoc videtur magis ingratus

diuinis beneficiis, quibus est sublimatus ad statum pei sectionis; sicut Apostolus dicit qubd sidetis V - Η.b

146쪽

peccando filium Dei conculcat percontemptum. Unde & Dominus Π ' conque tirur , quid est quod dilectus meus in domo mea fecit selera musta ρTertio modo peccatum religiosi potest esse maius propter scandalum, quia ad vitam eius plures re GHiεν.13 pie Iutar. Vnde dicitur. In prophetis

. 14. Herusalem υιῶ silmstitudinem adultera utrum , cr iter mendac I, 9 confortauerunt manus pes morum; ut non conuerteretur unusquisive a ma-ώefa sua. Si vero religiosus non ex contemptu , sed ex infirmitate vel ignorantia , aliquod peccatum quod non est contra votum suae prosus. sonis committat, absque scandalos puta in occulto ) leuitis peccat eodemgenere peccati quam saecularis; quia peccatum eius silit leue,quasi absorbetur ex multis operibus bonis quae facit. Et si sit mortale, facilius ab eo resurgit. Primo quidem propter intentionem quam habet erectam ad Deum; quae etsi ad ho

ram intercipiatur, de facili ad pri

stina reparatur.

T ' Iuuatur etiam 1 sociis ad resurgendum secundum illud,se suus ce-odarit ab alio 1 iacietur: vae soli quia cum ceciderit non habet subIeuax

rem se. Ad i. R. quod auctoritas illa loquitur de his quae per infirmitatem

vel ignorantiam committuntur non autem de his quae committuntur per contemptum.

Ad i. R. quod Iosaphat etiam

talia verba dicuntur,non ex malitia; sed ex quadam infirmitate humanae affectionis peccauit.

Ad 3. R quod iusti non de facili

Peccant ex contemptu, sed quan CAP. XIX. v. 2. Cap. 22 149doque labuntur in aliquod peeea- itum ex ignorantia vel infirmitate, a quo de facili releuantur. Si autem perueniant ad hoc quod ex contemptu peccent , essiciuntur

pessimi & maxiria incorrigibiles, V secundum illud, confregisti tuum, '

aerupisti viincula, dixisti, nou seruiam: in omni colleJubtimi, O sub emm δε-gno frondosa tu prostem e baras me

retrix. 22. q. 186. art. t O.

non consistat in aliquibus factis in quibus solius diuinae pote statis expectatur effcctus ; scutenim Deus tentatur ab homine, ita etiam homo tentatur de a Deo, Mab homine, & ldaemone: sed non qualitercumque tentatur homo, expectatur aliquis effectus potestatis ipsius ; ergo etiam neque per hoc qu5d Deus tentatur, expectatur solus effectus potestatis ipsius. i. Omnes illi qui per inuocationem diuini nominis miracula operantur , expectant aliquem esse-ctiam solius diuinae pote itatis; si . ergo in factis huiusmodi consiste

rei diuina tentatio , quicumque miracula facerent, Deum Iontarent.

3. Ad persectionem hominis, pertinere videtur, ut praetermissis, humanis anxiliis, in solo Deo spem ponat: sed Dei tentatio non cosistit in eo quod ad persectionem pertinet tergo Dei tentatio non colistite Diuili sed by Corale

147쪽

ineuiusmodi factis, in quibus ex- l pietatis, aut scientiae. Sed quasi in-pectatur soluin Dei auxilium. terpretati uc Deum tentat, qui etsi Tentare Dicendum quod tentare est pro- non intendit experimentum de IV di prὰ experiment im sumere de eo Deo sumere 1, aliquid tamen petit qui tentatur. Sumimus autem ex- vel facit ad nihil aliud utile, nisi ad perimentum de aliquo, & verbis, probandam Dei potestatem , vel

.de factis: verbis quidem ut expe- bonitatem, vel cognitionemitamur an sciat quod qii aerimus; Sicut Cum quis equum currere vel an possit aut velit illud implere . facit ut euadat hostes; hoc non est Factis autem cum per ea quae fa - experimentum de equo sumere: sed cimus , exploramus alterius pru- si equum currere faciat absque alidentiam, vel voluntatem , vel po- qua utilitate , hoc nihil aliud esse testatem. Vtrumque autem horum Videtur quam experimentum su-

contingit dupliciter. uno quidem mere de equi velocitate. Et idem modo apertE ; sicut cum quis ten- est in omnibus aliis rebus. Διὸ tatorem profitetur, sicut Samson Quando ergo propter aliquam .... I. proposuit Phili is problema ad necessitatem seu utilitatem com- eos tentandum. mittit se aliquis diuino auxilio in Alio vero modo insidiose de oc- suis petitionibus vel factis, hoc non culte ; sicut Pharisaei tentaverunt est Deum tentare, ut patet in textu. Christum. Rursus quandoque qui-4Quando verb hoc agitur absque ' η' dem expressξ, puta cum quis duinecessitate dc utilitate, hoc est in- eho vel facto intendit experime iterpretati vh tentare Deum. tum sumere de aliquo. Quandoque Adi. R. qudd homo etiam quan- vero interpretatiue, quando scili-idoque factis tentatur, utrum poscet etsi hoc non intendat ut expe-isit, vel sciat vel velit huiusmodi f. timentum sumat; id tamen agit velictis auxilium vel impedimentum

dicit, quod ad nihil aliud videturipraestare. ordinabile, nisi ad experimentum Ad i. R. qudd sancti suis presumendum. cibus miracula facientes, ex aliqua Sic ergo homo tentat Deum,necessitate vel utilitate mouentur

quandoque verbis, quandoqueiad petendum diuinae potestatis ef- factis. Verbis quidem Deo collo- fectum. quimur orando: unde in sua peti- Αd 3. R. qubd praedicatores te-tione exprem aliquis Deum ten-igni Dei ex magna necessitate &tat, quando ea intentione aliquid a utilitate subsidia temporalia prae- Deo postulat , ut exploret Dei termittunt, ut verbo Dei expedi- scientiam , potestatem, vel volun-itius vacent. Et ideo si soli Deo in-

tatem. nitantur, non exhoistentant Deum.

Factis autem expresse aliquis Sed si abique utilitate vel necessiis Deum tentat, quando per ea quaeitate humana subsidia desererent,

facit, intendit experimentum de tentarent Deum. 22. q. 97. am. 3.

Deo sumere diuinae potestatis siue Diuitigod by Corale

148쪽

Leprosi

stratione Ecclesiae : & proptes. Di gamiam vel iudicium sanguinis aliquis impeditur a faci is ordinibus. Secundo , quia bonum in quo damnificatur , non est proprium bonum, sed commune: sicut quod aliqua Ecclesia habeat Episcopatum , pertinet ad bonum totius ciuitatis, non autem ad bonum cle

ricorum tantum.

Tertio quia bonum unius dependet ex bono alterius; scut in crimine laeetae maiestatis, filius amittit

haereditatem pro peccato parent s. 22. q. I 8. art. A. ad secundum. II. P ARA LIP. Cap. 26. v.M.

nus lepra.

ARguitur, Illud sollim est vo

luntarium quod est in potestate hominis : sed quandoque poena infertur pro eo quod non est in eius potestate, sicut propter vitium leprae aliquis remouetur ab administratione Ecclesiae. Et propter prauitatem aut malitiam ciuium, Ecclesia perdit cathedram Episcopalem; ergo non solum pro P ccato voluntario vindicta in

fertur

cium humanum debet imitari diuinum iudicium in manifestis Dei iudiciis, quibus homines spiritualiter damnat pro proprio peccato. Occulta vero Dat iudicia quibus temporaliter aliquos punit absque ulpa, non potest diuinum iudicium imitari quia homo non potest comprehendere horum tum diciorum i rationes, ut sciat quid expediat unicuique. Et Ideo numquam secundum humanum iudicium aliquis debet puniri sine sulpa , poena flagelli; ut Occidatur , vel mutiletuc , vel vcrbe

retur.

Poena autem damni punitur aliquis etiam secundum humaritim iudiciam , etiam sine culpa; sed non sine causa. Et hoc triplicitertino modo ex hoc quod aliquis ineptus redditur sine sua eulpa ad aliquod bonum habendum vel consequendum; scut propter vitium le-Erae aliquis remouetur ab admini-

Obtulit uniuersa mahitudo hostias

ct laudes holocausta mente deuota. . Citatur supra: Exodi cap. 36.ν.2I II. PARALI P. Cap. O. v.I9 Dominus bonus propitiabitur cun iis qui in toto corde requirunt Dominum Deum patrum suorum, Ernon amputabit eis quod minus san-

msicati sunt. VI detur quod magnitudo per

sonae peccantis non aggravet

peccatum , homo enim maximε reddatur magnus ex hoc quod Deo.adhaeret, secundum illud: . Guam magnus est ' mi s Helisapientiam ct mentiam ; sed non est β- .. per timentem Dominum : sed quanto aliquis magis Deo adhaeret, ranibminus imputatur ei aliquid ad peccatum, ut patet in textu, ergo peccatum non aggravatur ex magn tudine personae peccantis.

a. Non est personarum. acceptio Rom. Diuiligod by Gorale

149쪽

isi UBER II. PARALIPO M. C

apite Deum Iergo non magis punit

p. ovi o& rodeni peccato unum, quam alium , non ergo aggravatur peccatum ex magnitudine Personae Peccantis. x. Nullus debet ex bono incom

modum reportare: reportaret au-

εem si id uuod agit magis ei imputaretur ad culpam ; ergo propter magnitudinem personae peccantis

non aggravatur peccatum.

Dicendum quod duplex est peccatum. Quoddam enim ex surreptione proueniens propter infirmitatem humanae naturae : & tale peccatum minus imputatur ei qui est maior in vitrute, eo quod mi nus negligit huiusmodi peccata reprimere : quae tamen omnino subici fugere infirmitas humana non sinit

Alia vetb peccata sunt ex delibo. ratione procedentia. Et istapeccata tanto magis alicui imputantur, quanto maior est. Et hoc potesteine propter quatuor. Propter Primo quidem quia facilius popoeeetidi s Πx resistere peccato maIores; puta fit gra qui excedunt in scientia & virtute.uius. Vnde Dominus dicit quod se usTu ra. sciens voluntatem Domihu sui or V I non faciens,plagis vapulabiι mumd. Secundo propter ingratitudinem; quia omne bonum quo aliquis manificatur, est Dei beneficium; cui mo fit ingratus peccando. Et quantum ad hoc quaelibet maioritas etiam in temporalibus bonis

Peccatum aggravat, secundum illud, potentes potenter tormenta pa

trenturi in

. Tertio propter specialem repugnantiam actus peccati ad magnitudinem personae: sicut si princcpsiustitiam violet , qui P0nitur in p. XXX Vers 19. 8e Cap Πstitiae custos; si sacerdos fornicetur qui castitatem vovit. Mario propter exemplum suescana.ilum, quia ad plurium notitiam perueniunt peccata masn rum; & magis homines ea inciunὰ

ferunt

Ad i. R. quod auctoritas illa Io-quitur de liis quae per surreptionem infirmitatis humanae negligenter aguntur. Ad 1. R. qui, d Deus non accipit perlonas, si maiores plus punit

quia Ipsorum maioritas facit ad grauitatem peccati, ut dictum est.

Ad s. R. Quod homo magnus

non reportat incommodum ex bono quod habet , sed ex malo vis

Idem locus explicatur supra χ.Pa

3MM-II P A R. A L I P. Cap. XXXVII. sue in oracione Manasse circa medium. Tu Domine rusorum , posuisti pα-ultentiam iustis.

ARguitur, Poenitentia praepa

rat homines ad Eucharissiam: sed dispositio praecedit persectionem; ergo poenitentia debet praecedere Eucharistiam. Ad argum R. quod ratio illa recte procederet , si poenitentia ex nEcessitate requireretur ut praeparatoria ad Eucharistiam. Sed hoc non est verum: nam si aliquis eiaset sine peccato mortali,non indigeret poenitentia ad sumptionem Eucharistiae. Et sic patet quod per accidens poenitentia pineparat ad Eucharistiam , scilicet supposito

peccato.

150쪽

LIBER II. PARALIPO M. CAp. XXXVII. iii C

reccat . s. e. q. cI. ara. 2. adq r- sine poenitentiae sacramento , in νήηm, quo operatur virtus passionisT u Domine non posuisti paeniten- Christi, per absolutionem Sacertiam iustis. Videtur quod poeni- dotis simul cum opere poenitenti Irentia non sit de necesinate salutis iqui eooperatur gratiae ad destru Pisu. lo quia υniuersa des EF a verit charitas. ctionem peccati. I tabi . se,pς 'feri m ct fidem p r- unde patet quod Sacramentum ω. ij. ἔμης P c εἰ sed pinnire a D lpoenitentiae est necessarium ad si eli nili ad purgandum peccata; ergo lutem post peccatum;sicut medica 'habendo charitatem de fidem &itio corporalis, postquam homo in milericordiam, potest quisque sa- morbum periculosum inciderit. Iutem consequi etiam sine poeni- Ad a. R. qu bd ex quo aliquis pes tentiae Sacramento. ratum incurrit, charitas, udes , ω2. Oacramenta Ecesesiae initium miseri eordia non liberat hominem habent ab institutione Christi: sedra peccato sine poenitentia .Reqituit mrsus mulierem adulteram absol- enim charitas qubd homo dole τμ'squo poenitentia; ergo videtur de offensa in amicum commilla, dc

quod poenitentia non si de necoiasqubd amico homo studeat satisi sitate salutis. Lcere. Sed scontra est quod Dominus Requirit etiam ipsa fides ut Per

LMath dicit'paenitentiam non habueritit, virtutem passionis Christi, qu v. β. omne simHPerabιt1s. i Sacramentis Ecclesiae opes Iur .

Dicendum quod aliquid est ne- quaerat iustificari a peccatis. cessaraum ad salutem dupliciter; Requirit etiam dc ipsa miseric-vno modo absolutE; alio modo ex dia ordinata , ut homo subueniat suppositione. Absolute quidemIpoenitendo suae miseriae quam pςrnecessarium est ad salutem illud peeratum ineutrit,secundum illud, sine quo nullus salutem consequiimseros facit populos peccatum Vndς potest; sicut gratia Christi, de Sa-idicitur et miserere anima tua placens I 3mentum baptismi, per quod ali. D... . ἔ- qui in Christo renascitur. Ad L. R qiad ad potestatem '' ' Ex iuppolitione autem est neeen exeellentiae quam solus Christussurum Saeramentum poenitentiae. habuit, pertinuit quod Christus ef--dquidem est necessarium nonisectum Saeramenti poenitenti ,1.-ι; i. Om, kVM s ς peccato subiacenti-iqui est remissio peccat um , con-

.. i,. bus Ux p et in t tu. Peccatum au- tulit mulieri adulterae sine exteri rem cum consummat fuerit gene iris poenitentiae sacramento ἔ licetrat moriem; Et ideo necessarium est non sine interiori poenitentia, ad salutem peccatoris quod pec-squam ipse in ea per gratiam cst catum remoueatur ab eoo operatus. s. . q. 4 4. AEN,

Quodquidem non potest fieri L L β R I PARALIPO M. FINIS.

SEARCH

MENU NAVIGATION