Sancti Thomae Aquinatis doctoris angelici, ordinis Praedicatorum Biblia siue Collectio et explicatio omnium locorum Sacrae scripturae, quae sparsim reperiuntur in omnibus s. Thomae scholasticis operibus, ordine biblico. Tomus primus tertius ... Labor

발행: 1658년

분량: 511페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

351쪽

LIBER PSALMORVM PDI. ia. v. 3o ηεο dem diligere proximum secundum i rationem ardui , respectit eius qui

naturam ἱ non tamen per virtutem iam beati indinem obtinet. Ex hoc

charitatis, cuius species soluitur remoto principali objecto Ad i. R qubd desiderium ibi ponitur . non quidem proprie se. lcundum quod est rei futurae ; sed secundum quod excludit fastidium.

Ad 1. R. quod timor est respectu mali: sub malo autem comprehendi potest omnis defectus. Est autem triplex hominis defectus ἱ ωnus quidem poena : εc hunc quidem principaliter respicit rimor seruilis. Atius autem est defectus culpae: dc hunc defectum respicit timor filialis vel castus, secundum quem est in

Triplex hominis desect .

; enim ipso accepit non soldm faculi tatem, sed itiam necessitatem quanis dam numquam peccandi, sed semper permanendi. Et ideo totaliter tollitur rario spei.

Ad 4. R. quod ratio illa procedit de eo quod cadit sub spe, non principaliter, sed secundario. Ad s R. quod quandiu rema net principale obiectum spei , e dem virtute spei sperat aliquis bona sibi, & alus. Sed remoto principali obiecto, potest quidem aliis sperare aliquo modo sed non secundum virtutem spei. Ad 6. R. qudd eo modo conuel nit Sanctis orare , sicut 3c speraret statu vitae in quo peccare possumus . non quidem per. virtutem spei qua

Neutro autem modo erit timor p

nae, sublata potestate eulpae & pcenae , seeundum illud bundantia perfruatur malorum timores blato. Est autem tertius defectus naturalis , sueundum quod quaelibet creatura in infinitum distat a Deo ;qui desectus numquam tolletur. Et hunc defectum respicit rimor reuerentialis qui erit in patria; qui reuerentiam exhibebit suo creatori ex consideratione maiestatis eius in propriam desiliens parii κatem. Sed

obiectum spei quod est beatitudi-nςm esse futuram, tolletur ea supe ueniente r dc ideo spes non remanebit.

Ad 3. R. qu bd continuatio beatitudinis non habet rationem fui ri ; quia inquantum aliquis homo fit beatus. aeternitatem participat, in qua non est praeteritum Ac futu-Fum ivnde in beatitudine illa dicitur vlla aeterna. Dato etiam qu bd haberet rationem futuri, non habeti ponitur Theologica virtus. Ad I. R. quod si accipiatur primu

principium mouens ad terminum, verum est idem esse principium m tus ad terminum, & quietis In ter mino. Sed s accipiatur aliquod secundarium & instrumentale ; quaedam sunt principia motus quae ces.sant, cum reruentum fuerri ad terminum s se ut nauis cessat, ec impulsio venti ; cum peruentum fuerit ad portum. Et hoc modo charitas quae est primum mouens manet in termino beatitudinis ; non autem spes qua est secundarium principium appropriarum motui.

bent rationem fundamenti, vel parieris ex parte eius quod est perfe-etionis in eis, scilicet ex eo quod fides inhaeret primae veritati; ipes autem summae maiestati: non autem ex hoc quod est imperfectionis in utraque, nquantum scalicer fides est non apparentium , dc spes non habia

352쪽

Et ideo in statu perfectae beatitudinis, quando charitas quae nihil de sui ratione imperfectionis im- lPortat, perficietur fidei succedat persectius fundamentum , sci Iicet visio aperta ; M spei perfectior pa- iries, scilicet comprehensio plena, secundum illud Sic currite ut com- l

Ad s. R. quod gloria corporis derivatur in Sanctis a gloria animae. Et ideo habentibus gloriam animae quae est potior I gloria cor- sporis non habet rationem ardui. Ad io. R. quod Christus spe- lxauit secundum communem ratio

nem spei: non autem habuit spem quae est virtus Theologica ἔ quia beatitudo non erat ei futura , sed praesens. In quast. - . um d pe art. 4. lIdem locus explicatur infra

Prouerb. I. v. 22. q. I9. an.

I i. Vid. Contra Gentiles Lib. 3. cap. ractis PsALMUS. Ig. v. I , Ab Hienis parceserus tua.

VI detur qubd homo debeat

conteri de peccato alienor non enim petit aliquis indulgentiam nisi de peccato, de quo contritus est e sed de peccatis alienis indulgentia petitur in textu ; ergo debet homo conteri de peccatis alienis. 2. Homo ex charitate tenetur diligere proximum sicut seipsum sed propter dilectionem sui de de malis suis dolet, & bona desiderat; ergo cum teneamur proximo desiderare bona gratiae sicut & nobis, videtur qubd debeamus de eulpa eius dolere, sicut & de nostris : sed contritio

nihilaliud est quam dolor de P ca-

Val. i . U. I . I9. v. g. iis ; ergo homo debet conteri de peccatis alienis.

Dicundum qubd illud idem conteritur quod prius durum & integrum fuit. Vnde patet qubd contritio pro peccato sit in eodem in quo peccati duritia praecessit 1 & sie de

alienis peccatis non est contritio.

Ad R qubd ab alienis peccatis sbi parci propheta precatur inquantum ex consortio peccatorum

aliquis per consensum aliquem immunditiam contrahit ; sicut scruptum est, Cum peruerso peruerteris. Ad x. R. qubd de peccatis alio tum dolere debemus ἱ non tamen oportet qubd de eis conteramur εquia non omnis dolor de peccato praetcrito est contritio. Lib. . sent. με7. q. 2. n. t. q. s. ct DRptem.

. 2. art. s.

Idem locus explicatur sipra

ibi jcit, desinit quaerere in seipso, vel in aliquo magnificari , niti in Deo ii hoc enim repugnaret perfectae subiectioni ad Deum. Vndet dieitui intextu, m in currabus. cto Et ideo ex hoe qudd aliquis perfectὶ timet Deum , consequens est qabd non quaerat magnificari in seipso per superbiam: neque etiam quaerat magnificari in exterioribus bonis, scilicet honoribus & diuiti j s.

353쪽

LIBER PSALMO

Deus Deus meus, respice in me quare

me deretiqMisti fVidetur quod Angelus custos

H,ὸν ε qua doque deserat hominem cuius custodiae deputatur ; dicitur enim expertona Angelorum, Curauimus Baulonem, is non est curata ;

deretinquamus eam.

2. Principalius custodit Deus quani Angelus et sed Deus aliquaudo hominem derelinquit, ut Patet in textu; ergo multo magis Angelus custos hominem derelinquit. s. Angeli cum sunt hic nobiscum, non sunt in cado : sed aliquando simi in coelo ; ergo aliquando nos derelinquunt. L Peri s Sed contra, daemones nos semper 3, impugnant secundum illud, A ersarius vester dabolus tanquam leorviens, circuit quarens quem deuoreti ergo multo magis boni Angeli semper nos custodiunt. Dicendum quod custodia Angelorum est quaedam executio diuinae prouidentiae circa homines facta. Manifestum est autem quod nec homo, nec res aliqua totaliter diuinae prouidentiae subtrahitur. Inquantum aliquid participat de esse, intantum subditur uniuersali prouidentiae entium. Sed intantum Deus secundum ordinem suae prouidentiae dicitur hominem derelinquere, inquantum permittit hominem pati aliquem uesectum vel poenae, vel Ange'us culpae.

his iis bimiliter etiam dicendum est tali hi qu id Angelus custos nunquam to- dimittit taliter dimittit hominem ; sed ad ali- homi- quid interdum eum dimittit, prout

nemo

RVM. Psat 1i. v. L uerscilicet non impedit quin subdatur alicui tribulationi ; vel etiam quia. t

sadat in peccatum, secundum ordinem diu moruat iudiciorum. Et sc-cundum hoc Babylon de domus Israel ab Angelis aerelictae dicun- tur , quia Angeli earum custodes

non impediturunt , quin tribula-l rionibus subderentur. Et per hoc pa- j tet solutio ad primum & secvu-

Ad 3. R. quod Angelus etsi interdum derelinquat hominem loco; non tamen derelinquit cum quantum ad essectum custodiae ; quial etiam cum est i a coedo , cognoscit quid circa hominem agatur; nec indiget mora temporis admotum los calem, sed statim potest adesse. t. p.

Deus, Deus, ut quid dereliquisti me Videtur quod Dcus pater non tradiderit Christum pastioni ir iniquum enim & crudele videtur esse quod

t-Innocens passion l& molli tradatur. 2. Non videtur quod aliquis a seipso & ab alio morti tradatur : sed Christus tradidit semetipsum pro nobis . secundum illud, Tradidit is P Η

detur quod Deus pater eum tradiderit 3. Iudas vituperatur ex eo quod tradidit Christum Iudaeis. Similitet etiam vituperantur Iudaei, qui eum tradiderunt Pilato. Pilatus etiam tradidit ipsum , ut crucifigeretur , ergo non idem fecit Pater.

Sed contra est quod dicitur, Pr pno filiosus non pepercit Deus ; sed pro Τ' 'nobis omnibus rearidit rigum.

Dicendum qubd Christus passus

est voluntarie ex obedientia patris.

354쪽

p. 1libui ηδ Voluntate praeordinauit passionem Cluisti ad humani generis li- -- is berationem, secundum illud Domi-

v. o. c

Secundo In quantum inspirauit ei Voluntatem patiendi pro nobis in-1 - . tundendo ei charitatem. Unde dici- , ' xur, Oblatira est; quia ipse voluit. πιο non protegendo eum a pallione, sed exponendo per sequentibus ut patet 3n textu. Ad i. R. qubd innocentem hominem passioni & morti tradere contra elus voluntatem, est impium Dei se- & crudele. Sic autem Deus patς x bisti Christum non tradidit , sed inspi-α,. rando ei voluntatem patiendi pro nobis, in quo ostenditur & Dei seueritas, qui peccatum sine poena dimittere noluit : Et bonitas eius, in eo quod cum homo susticienter satisfacere non posset per aliquam p nam quam pateretur, ei satisfactorem dedit. Ad L. R quod Christus secundum quod, Dcus tradidit semetipsum in mortem , eadem voluntate& actione qua & pater tradidit eum: sed inquantum homo tradidit seipsum , voluntate a patre inspirata. Vnde non est contrarietas in hoc

qudd pater tradidit Christum, &ipse tradidit semetipsum. Ad 3. R. qudd eadem actio di

uersimode iudicatur in bono vel in malo, secundum quod ex diuersa radice procedit. Pater enim tradidit Christum, R ipse semetipsum ex charitate: & ideo laudantur. Iudas autem tradidit ipsum ex cupiditate :Iudaei autem ex inuidia. Pilatus extimore mundano equo timuit Caesarem. Et ideo ipsi vi supera artar . t. v. 3. O Vat. .6OV.2f. v. I.

Idem locus explicatur infra Eccles 3ε. v. 23. ex s. P. q I.

II deturqubd non omnis Chri- V iti oratio fuerit exaudita ; hoc patet in textu, qui explicatur de christo.

x orauit ut calix ab eo transferre- Mat 1μtur, ut patet : hoc autem non fuit v. 39.

factum; ergo. Dicendum qubd omnis oratio quam Christus obtulit hac intentione ut ipsam impetraret, fuit exaudita: quod autem secundum sensualitatem voluit, absolute non voluit; de ideo huiusmodi orationes non fuerunt exauditae. Et per hoc patet responsio ad obiecta. Lib. 3. sent. D st 17. q. I. art. 3. q. q. Simile 3. p.

q. M. art. q. π Sent ad Anmhaia. . Dima T. art. 3. P s A L M vs 22. v. I Calix meus inebrians qu/m pra clarus est

SIcut vinum materiale inebriat cortoraliter ; ita etiam metaphorice consideratio sapientiae dicitur potus inebrians, propter hoc quod tua delectatione animum alli

Misericordia eiusfussequetur me.

EXplicat ut infra Psalmo. 38.

N. u.

355쪽

LIBER PSALM

Domini est terra, ct punitudo

Videtur quod passo Christi non

sit operata nostram salutemper modum rCdemptionis ; nullus enim emit vel redimit quod suum esse non desiit : sed homines nun quam desieiunt esse Dei, ut patet intextu ; ergo videtur quod Christus non redemerit nos sua passione. 2. Quicumque emit aut redimit aliquid, pretium soluit ei qui posti-debat: sed Christus non soluit sanaguinem suum s qui dicitur esse pretium redemptionis nostrae diabo.lo, qui nos captiuos tenebat; non ergo Christus tua passione nos re

demit.

. Sed contra est quod dicitur , Non

corruptibilibus auro vel argento redempta estis de vana vestra conuersat ne paterna traditionis 3 sed pretioso ls-nguine quasi agni immaculati est

sucontaminatι Christi.

Dicendum quod per peccatum dupliciter homo obligatus erat. lPrimo quidem seruitute peccati ; iquia Elai facit peccatum, seruus est peccati, ut dicitur. Et , A quo quis superatus est, huius ct seruus est. Quia i itur diabolus hominem

caperauerat, inducendo eum ad peccatum, homo seruituti diaboli ad- ldictus erar. Secuniuo quantum ad reatum poenae, quo homo erat obligatus secundum Dei iustitiam. Et hic etiam et seruitus quaedam λ ad seruitutem enim pertinet quod aliquis patiatur quod non vult i cum liberi hominis sit uti seipso ut vult.

Quia igitur passio Christi fuit sufficiens & superabundans satisfactio pro peccato, & reatu pernae generis humani: eius passio fuit quasi quoddam pretium, per quod liberati sumus ab utraque obligatione. Nam ipsa satisfactio qua quis satisfacit, siue pro se , siue pro alio ;pretium quoddam dicitur, quo seipsum, vel alium redimit a peccato& a poena; secundum illud, Peccata Dan. 4

Christus autem satisfecit ; non quidem pecuniam dando , aut aliquid huiusmodi i scd dando id quod fuit maximum, seipsum scilii cet pro nobis. Et ideo passio Chri sti dicitur esse nostra redemptio. Ad L R. quod homo dicitur esse Dei dupliciter: uno modo inquautum subi)citur potestati eius, Et hoc modo nunquam homo desit Dei esse , secundum illud Dominatur oexcesus in regno hominum , cui s. i, cumque voluerat dabit illud. Alio modo per unionem charitatis ad eum, secundum quod dicitur Si quis Spiritum Christi non habet, hie-

non est eius. v. st. Primo ergo modo nunquam homo desiit esse Dei : secundo vero modo desiit esse Dei per peccatum. Et ideo inquantum fuit a peccato liberatus, Christo passo satisfaciente , dicitur per passionem Christi esse redemptus. Ad 1. R quod quia redemptio requirebatur ad hominis liberati nem per respectum ad Deum , non autem per rei pectum ad diabolum non erat pretium soluendum diabolo , sed Deo. Et ideo Christus sanguinem suum c qui est pretium nostiae redemptionis non dicitur

356쪽

Idem locus explicatur supra

Psalmo. 8. v. g. P s A L Mus 23. v. s.

Quis sim rexIuna 'ARguitur, Angeli mysterium

incarnationis ignorauerunt,ut Patet ιn textu. Ad argum. R. quod

Angelos non omnino latuit mysterium regni Dei. Quasdam tamen rationes huius mysteri j perfectius cognouerunt Christo reuelante. 22.

VI detur quod non in omnibus

Dei operibus sit misericordia de iustitia ν quaedam enim opera Dei attribuuntur misericordiae. ut iustificatio impii t quaedam vero iustitiae, ut damnatio impiorum. Undex, dicitur, Iudicium fine misericordia fiet ei qui non fecerit misericordiam 'Dicendum quod necesse est qubd

in quolibet opere, Dei misericordia& veritas inueniantur : si tamen misericordia pro remotione cuiuscumque defectus accipiatur; quamuis non omnis dcfectus proprie pos. lit dici miseria. sed solum defectiurationalis naturae quam contingit eiIe infelicem. Nam miseria felicitati opponitur. Huius autem necessitatis ratio est; quia cum debitum quod ex diuina iustitia redditur , sit vel debitum Deo, vel debitum alicui creaturae :neutrum potest in aliquo opere Dei praererinitii. Non enim potest face-PHI. M v. . ct PDI 24. v. Io. re aliqui Deus, quod non sit con ueniens sapientiae& bonitati ipsius. Similiter etiam quicquid in rebus creatis facit, secundum conuenientem ordinem oc proportionem facis; in quo consistit ratio iustitiae. Et sic oportet in omni opere DeiesIeiustitiam. Opus autem diuinae iustitiae semia per praesupponit opus misericordiae, de in eo fundatur. Creaturae ςnim non debetur aliquid nisi propter aliquid in eopreaexistens, vel praeconsideratum i Et rursus, si illud creaturae debel tur, hoc erit propter aliquid prius. Et clim non sit procedere in infinitum, oportet deuenire ad aliquid. quod ex sola bonitate diuinae volu tatis dependear, quae est ultimus fi

nis.

Vt pote si dicamus quod habere manus, debitum est homini propter

mimam rationem: animam vero ra

tionalem habere ad hoc qubd sit

homo, hominem vero esse propter diuinam bonitatem.

Et sic in quolibet opere Dei apparet misericordia quantum ad prii mam radicem cius. Cuius virtus sal. Natur In omnibus conlaquentibus,& etiam vehementius in eis opera tur . sicut causa primaria vehementius influit quam causa secunda. E r propter hoc etiam ea , quae alicui creaturae debentur Dcus ex abundantia suae bonitatis largitis dispensat, quam exigat proportio rei. Minus enim est quod tussiceret ad conseruandum ordinem iustiriae, quam quod diuina bonit*s confert,

quae omnem propori Ionem creat rae excedit.

l Ad argum. R. quod quaedam Opera attribuuntur iustitia, & quae- Diqiliros by Cooste

357쪽

UBER PSALMORVM. Val

dam miseraeordiae ἔ qinam quibus- vehementius apZaret iustitia, in quibusdam miscricordia. I p. g

Idem locus explicatur infra. Apoc. caρ Id. v. 7. ex Lιb. 4.sent. ad Anni i baldum Dist. s. ara . Vra. s. q.

Entat Domi mis , tentat homoli tentat diabolust sed aliter Do- Teuti minus, aliter homo, aliter diabolus. tioui Temat Dominus ut erudiat, homo plex ut discat, diabolus ut seducat. De tentatione Deil dicitor , Proba me Domιno , ct tenta me. Hoc est, Iudica me probatum, non tibi , quia omnia probasti, sed mihi de hominibus, ne quid delicti maneat. Ten

eat lo ergo Dei probatio est, sicut

Tentavit Deus Abraham Mati. 6. Quod autem dicitur, Ne nos im . I, ducas en tentationem k Intelligendum est ne nos permittas vinci a tentat one. Intentationem ducitur, qui in tentatione frangitur. Non ergo Precatur ut non tentetur I quia tentatio necessaria est ad coronam.

Opusculo de humanit4te Christi art.

si eo istam redae sum me castra , non

timebιt cor meum.

dum quod homo, dubitauerit, ubicumque enim est timor est i&dubitatio :sed in Christo fuit verus timor Iergo di vera dubuatao. v. a. ct Vat. 26. v. 3. cte. Sed contra, ubi est summa secu- . ritas, ibi non est aliqua dubitatio a sed in Christo fuit summa securitas, VI patet .n textu ι ergo in Christo non fuit dubitati Dublinis

Dicendum quod dubitatio dupli

citer dicitur: primo & principaliter pleri significat fluctuationem rationis: ex consequenti veth tractum est ad fluctuationem affectus formidantis aliquid terribile aggredi. Primo modo non fu it in Christo; quia contingit ex defectu seientiae. Secundo modo quantum ad sensualitatem fuit; quia contingit ex infirmitate naturae: non tamen quantum

ad rationem ; quia auxilium diui- num imminere videbat quod sensualitas non apprehendebat Ad argum. R. quod dubitatio, prout pro timore accipitur, in Christo fuit quantum ad sensualitatem. Lib. s. senti ad Annibata. Dis. ιγ.

am petiy a Dcmino , ut inhabitem omnιbus diebus visa mea in domo Domini.

V Idetur quod animae in paradi

se vel in inferno existentes egredi non valeant, ut patet in textu ; ergo tam boni quam mali a suis

receptaculis non exeunt. Explicatur supra Iob. cap 7.ν 'aldemricus citatur a I. q. 83. Amt.14. ad secundum , cst 1. 13 L. Myt. I.

in corpore.

358쪽

te facies mea. In te Domine Jeraui.

d stmes illos. EXplicatur inna Sapientia cap. I 2.

In Deosterauit cor meum, ct a tuis e sum. SPes est de futura beatitudine, sicut de ultimo fine. Potest etiam esse & de auxilio gratiae, sicut de eo quod ducit ad finem , ut patet iu

EXplicatur supra Genes cap. 3.

v. 19. Uid. s. p. q. t . arx I. rncorpore.

te Domine Jeraui.

UIdetur quod in Christo suetit

spes, hoc patet is textu , qui exponit ut in persona Christi; ergo inbuit lyeira. 1ed contra , Spes est de non visis: Rom. 1. Sed Christus videbat bona aeterna, λε- quorum est spes ; ergo non habuit spem.

Dicendum quod Christuς non In Chri- habuit spem; quia spes imperfectioia nomnem impΘrtat, cuin tundetur supra tψμ Pς agnitionem aenigmaticam. Nihil autem imperfectioni t ex Par alpsr- isectionum animae fuatiin Christo ;& ideo non fuit in ipso spes. Ad argum. R. quad spes sumitur ibi pro expectatione praemij accl- dentalis, de quo non est propriEspes, quae habet Deum pro obiecto. Et ideo non s equitur quod Christus spem proprie habuerit. Lib. 3. sent.

Idem locusexplicatur supra PDLS. v. la. ct Psalm. I 8. v. I .Ps A L M v s O. v. s. Redemisti me Domine Deus veritatis.

V Idetur quod esse redemptorem non sit pioprium Christi, di-l citur enim in textu Redemisti me Do-l mine Deus veritatis : sed esse Domi-l num Deum veritatis conuenit toti

Trinitati ; non ergo est proprium Christi. a. Ille dicitur redimere qui dat pretium redemptionis . sed Deus Dissili orale

359쪽

v. II.

. i.

pater deditnlium suum redemptionem pro peccatis nostris, secundum illud , Redemptionem misit Dominus

ρορ,lo suo, id est , Christum ς ergo non sol sim Christus, sed etiam Deus

pater nos redemit.

Sed contra est quod dicitur, Chrisus nos redemit de male filio teris,DEIuspro nobis malediἱtum Sed lo-lus Christus factus est pro nobis maledictum , ergo solus Christus debet dici noster redemptor. Dicendum quod ad hoc quod aliquis rcdimat duo requiruntur , sci licet actas solutionis, & pretium solutem. Si enim aliquis soluat pro redemptione alicuius rei , pretium quod non est suum. sed alterius; ipse non dicitur redimere principaliter, sed magis ille cuius est pre.

tium.

Pretium autem redemptionis nostrae est singuis Christi, vel vita eius gorporalis quae est in sanguine quam ipse Christus exoluit. Vnde utrumque istorum ad Christum pertinet Immediate inquantum est homo: sed ad totam Trinitatem sicut ad causam primam & remotam ἱcuius erat dc ipsa vita Christi, sicut primi auctoris, & a qua inspiratumiuit ipsi homim Christo ut pateretur pro nobis. Et ideo esse immediate redemptorem , proprium est Christi inquantum est homo : quamuis ipsa redemptio possit attribui toti Trinitati, sicut primae cauta. Et per hoc patet solutio ad argumenta. 3. ρ '

OV tuor modis in sortibus sortes

peccat uin potest contingere :Vno modo Si absque ulla ne eeii itate '' putet aliquis ad sortes esse recurrendum ; hoc enim videtur esse tentare Deum, si quis habens quod faciat

ex humana industria, eo praeterantia , putet esse requirendum diuinum iudicium. Secundo fi absque debita reuerentia & deuotione etiam in necessitate, sortibus requirat diuinum iudicium.

Tertiὸ Si diuina oracula ad humana & terrena negotia conuertau tur,

Auario Si illud quod est per di

uinam inspirationem faciendum, aliquis forte velit committere λί-ti : sicut ad Ecclesiasticas dignitates sunt homines promouendi concordia electionis, quam Spiritus sanctus facit : dc ideo illicitum est in huiusmodi electionibus sorte uti. Faceret enim iniuriam opiramisancto , qui humanum se,siam instruit ad recte iudscandun, secundum illud Dirituatis iu cat omnia. I. O . v. Qui autem sorte eligit.r, humano V ludicio non compreheoditur. Vnde Matthias arxe Pentecostem ordinarus , sorte quaeritur ; quasi . nondum Spiritu. bancti plenitudi- ne in Ecclesia eeus a. beptem autem draconi . postrii non sorte, sed discrupulorum Hectione , Apostolorum Vero oratione. 6c manus impositio

360쪽

impedit in peccato mortali. PsALM v s 3o. π- t. t ter in peccato ventia, . Naim in rec- Apscondes eos in abscondito faeiei tuae t ca O mortali p3titur homo bonita 4 tis minorationem per piluationem uprincipii ducentis ad finem. scilicet. per priuationem charitatis. Sed in peccate veniali pa II IOr

a conIurbatιone hominum.

num vexati , mente intrantes ad vultum Dei non turbantur.

Opsse. de bumanitate Christi cap.

Beati quorum remisse sunι iniquitates.

mo minorationem Scimpedimen. - . rum per quandam indecentiam a- h alis

ctus; quasi impedimento existente differen s δ' ipso a u , quo pergendum erat in xi .l nnem, laluo tamen principIO Incli-

P s A L M V s 3I. v. I. l nante. Sicut etiam graue potest impedirine perueniat deorsum; vel proptecΡEccatum remitti nihil aliud est couuptionem prauitatis in ipso , quam peccatum Don impiatav. i νM PIOPter aliquod impedimen-Vnde cum praemisisset Beati quarum i Occurrens , quo impeditur remissa sunt iniquitates ; Quasi ex- l mia us eius, ne ad finem naturalem

ponens liabdit, Beatus vιr cus non im- j Ex parte etiam reatus poenae est differentia: nam per peccutum mor-ῖλle meretur quasi inimicus effectus Poenam exterminantem. Per pecca rum verb veniale poenam corrI- gentem. Aliter ergo remittitur peccatum veniale , de aliter mortale. Nam

quantum ad culpam ad hoc quod

peccatam mortaIe non imputetur, oportet quod tollatur impedimentum quod erueat corruptione principis per nouxm charuatis & gr Putauit peccatum Dominus Imputatur autem peccatum alicui, inquantum per ipsam impedi-zur homo a coniecutione ultimi finis, qui est beatitudo aeterna, L qua impe itur homo per peccatum , Mrationi culpae , & ratione reatus

Poenae.

Ratio e quidem culpae; quia cum beatitudo aeterna sit perfectum bonum homois, non compatitur secum aliquis bonitatis minor tionem.

Ex hoc autum ipso quod aliquis i tiae infusionem : hoc autem non re actam peccati commisit , incurritiquiritur in peccato veniali , quia quandam boni Inoorationem ; inia charatas mancbata quantum scilicet fastus est vitupera l Sed oportet qubd tollatur 1mbilis , & indecentiar, quandam ha bens ad tantum bonum. Ex hoc verb quod reus -st poenae, etiam impeditur a beatitudine perfecta, quae omnem dolorem Lepc

's' nam excludit, Fugit enim ιba Glorgemitus, ut dicitur.

Vtrumque tamen horum aliter pedimentum per aliquem fortem impulsum repugnantem impedimento quod erat appositum ex obice venialis Sicut impedimentum quod contingit ex grauis corrupti O- ne non potest tolli, nisi per liciatam eiusdem generationem. Impedimentum vero quod esset ex aliq obice Diuili od by Corale

SEARCH

MENU NAVIGATION