장음표시 사용
381쪽
dunt sub merito. Sedeontra est quod illa quae cadunt sub merito, non similiter se habent ad omnes t sed bona temporalia & mala similitet se habent ad bonos & malos secundum illud ,
racis '. Vmiseris eueniunt iusto ct sm- pio, bono cr malo, mundo er immuπ- do, immolanti vict-as, Gr Sacrificia contemnenti ἱ ergo bona temporalia non cadunt sub merito.
merito cadit, est praemium vel mer-ees , quod habet rationem alicuius boni. Bonum autem hominis est duplex, unum simpliciter, aliud secundum quid Bonum hominis sim- . pliciter est ultimus finis eius secunia ' aum illud, Mihi autem adhaerere Deo bonum est. Et per consequens omnia illa quae ordinantur ut ducentia ad
hune finem, & talia simpliciter μadunt sub meritin Bonum autem secundum quid, &non simpliciter homini est quod est bonum ei ut nunc : vel quod est ei secundum quil bonum , & huiusmodi, non cadunt sub merito simpliciter, sed secundum quid.
Secundum hoc ergo dicendum est quod si temporalia bona consideremur prout sunt utilia ad Opera virtutum quibus perducimur invitam aeternam; secundum hoe directὸ &simpliciter eadunt sub merito . sicut de augmentum gratiae .& omnia illa quibus homo adiuuatur ad perueianiendum in beatitudinem post primam gratiam.
Tantsim enim dat Deus vitis iustis de bonis temporalibus δc etiam. i uum quant m eis expedit ad peruenicia ian d. vir m aetvmam .., RVM Vat. v. II . 47ν& intantum sunt simpliciter bona huiusmodi temporalia, ut patet intextu. Et alibi, Non vidi iustum d relictum σα V Si autem considerentur huiusmodi temporalia bona secundum se. sic non sunt simplieiter bona hominis, sed secundum quid: dc ita non simpliciter cadunt sub merito, sed secundum quid , inquantum scilicet homines mouentur a Deo ad aliqua temporalia agenda, in quibus situm
propositum consequuntur, Deo fauente; ut sicut vita aeterna est smpliciter praemium operum iustitiae per relationem ad motionem diuinam : Ita temporalia bona in se considerata. habeant rationem mercedis, habito respectu ad motionem diuinam, qua voluntates hominum mouentur ad haec prosequenda et licet interdum in his non habeant homines rectam intentionem.
Ad i. R. quod illae rei tibinso nes die untur esse diuinitus factae μcundum comparχtionem ad diuinam motionem , non autem secunis
dum respectum ad malitiam voluntatis ; praecipue quanrum ad regem Babylonis qui non impugnauit Tyrum , quasi volens Deo seruire rsed potius ut dominium sibi usurpa
bi militer etiam obstetrices licet
habuerint bonam voluntatem quantum ad liberationem puerorum, non tamen fuit earum recta volu
infliguntur in pinnam mpiis , inquantum per ea non adiuuantur a iuconsecutionem vitae aeternae. Iustis
aurem qui per huiusmodi mala i uantur, non sunt p*nae , sed magis
382쪽
Ad 3. R. qubd omnia aequλ eueniunt bonis de malis, quantum ad ipsam substantiam bonorum vel malorum temporalium te sed non quantum ad finem ἔ quia honi per
huius nodi manuducuntur ad beatitudinem, non autem mali. 12. 2
citer, secundum quod duo exigit hominis virtus. Vnum perti Dei ad bene operandum , scilicet quod bene operetur ; aliud est quod caueat a malo, vi patet in textu. Quantum ad primum probatur homo virum inueniatur promptus ad bonum , tunc enim est virtus magna. Et hoc modo Deus probat aliquando hominem ; non qu bd lateat eum virtus hominis, sed ut eam omnes cognoscant, de detur omni bus in exemplum: sic tentavit Deus Gen. xx. Abraham Et ideo Deus saepe im- mittit tribulationes iustis, ut dum patienter sustinent, appareat virtus eorum & in virtute proficiam.
Deut. II. Tentat vos Domi us Deus vester, ut palam fiat, utrum ditigatis e m, an non. Sic ergo Deus tantat prouo
cando ad bonum. Quantum ad secundum, probat rvirtus hominis per inducti Oo malum i & si bene resistit . non consentit; tunc virtus hominis magna est. Si verti homo succlimbit tentationi, tunc virtus hominis nulla est. Hoc autem modo nullus tentatur a Deo. opus. de orat. δε-
Declina a malo ste. Et si in execia tione operis prius extirpantia sint vitia quam inserendae virtutes , ut patct in textu. Et, IDNomte vere ED. r peruerse, discite bene facere e tamen v. Io o i in cognitione prior est virtus quam ι7 peccatum; quia per rectum cognosta
citur obliquum. II. q. IO . an. 6.
ad secundum. P s A L M V s 33. . I G. ocula Domini super iustos. EXplicatur supra Genes. cast. I.
memoria ; opus enim meritorium solum in Deum intentionem dirigit ι quia mercenaria intentio virtutem meriti euacuat : sed orans non solum ad Deum habet oculum,
sed ad proprias indigentias, quibus petit subueniri; ergo non est opus
h. Si est meritoria, nullius magis quam eius quod postulat : sed eiusqubd postulat non est meritoria quia quandoque non exauditur, etiam si ab eo qui in charitate est onferatur ἱ ergo Oratio non est meritoria.
Sed contra est quod dieitur in
' tu Dicendum quod ratio meriti in omnibus actibus nostris est ex charitate : unde clim contingat aliquando ex charitate orationem fieri, constat quod potest esse meritoria eadem ratione, qua & alia opera ex charitate facta meritoria sunt.
Ad i. R. qubd habere oculum ad aliud quam ad Deum, sicut ad Disiti COOste
383쪽
principalem finem, euacuat ratio- l tus enim duorum peccatorum manem meriti: non autem si respiciat i iorem satisfactionem requirunt aliud, sicut quo ad Deum cito per- l quam reatus unius vcniendum. Et hoc modo oratio re- l Alio modo potest considerari in- leuationem propriarum indigentia- l quantum eli meritorium vitae aeter
nae, quod habet inquantum proce- Ad L. R. quod meritum in acti- dat ex radice charitatis. Et secun-bus aliarum urit ultim est ex vi cha- dum hoc non solum prodest ei proritatis. Et quia charitas habet pro quo fit, sed facienti magis. Et per obiecto quod aliae habent pro fine: l haec soluitur argumentum. Lib. . ideo meritum in actibus aliarum sent. Dut. Α s. q. a. Art. 1 f. q. σS P virtutum non est solum obiectu in illius actus, sed finis orantis Hoc autem quod petitur, non est finis o-
rantis, sed obiectum actus: & ideo non oportet quhd meritum attendatur ratione illius. 4 sent. Dist. J- q. 4 art. T. q. 2-
oratia mea insinu meo conuertetur.
Videtur qu.d suss agi a quae a vivis pro mortuis fiunt, facientibus non prosint; quia si aliquis pro aliquo debitum solueret secundum humanam iustitiam, ipse a debito pro- Irio non absolueretur I ergo peroc quod aliquis suffragia faciens, debitum soluit pro illo pro quo facit, ex hoc a debito proprio non absoluitur. Sed contra est quod dicitur intextu. Dicendum qubd opus sit -ffragi j quod pro altero fit, pruesteonsderari dupliciter , uno modo ut est expiatiuum p nae per modum cuiusdam recompensationis quae in satisfactione attenditur.
Et hoc modo opus suilragii quod re- l Sicut enim ad augmentum selicita
In populo graMi laudabo te CItatur. 72. q io ι. art. s. ad δε-
cundum. PsALMus 3 . v. q. Noluit intc Pigere ut bene ageret.
EXplicatur infra Sapient. 2. N.
Nterminabilitas diuinae animaduersionis pertinet ad cognitionem
gratuitam ; quia ratio diuinorum iudiciorum excedit omnem natura in lem cognitionem creaturae Ut patet in textu. Non tamen diabolus ignorat interminabilitatem sui supplicii;
hoc enim diminueret cius miseriam.
Puratur quasi eius pro quo fit, ita absoluit eum a debito poenae, qu ad
Non absoluit facientem a debito Pamae propriae, quia in tali recompensatione consideratur aequalitas justitiae Opus autem istud satisfaetorium ira potest adaequari reatui tu, quod alteri non aequesur ; reatis bonorum pertinet secutitas de perpetuitate gloriae ἱ ita ad audimentum miseriae damnatorum . pertinet certitudo de interminabilitate miseriae. In quaest. Dissut. q. I6. Ex malo art. 6. ad primism.
384쪽
rarum prouidentia dispositionis invigilet ; speciali tamen ratione curam habet de rationabilibus, quκ scilicet dignitate imaginis ipsius sint insignuat, & ad eum cognos cendum & amandum possunt pertingere , dc suorum actuum dominium habent, ut boni & mali dis cretionem habentes. Unde competit eis fiduciam habere de Deo, non
solum ut conseruentur in esse secundum conditionem suae naturae, quod Competit caeteris creaturis; led etiam
ut recedendo malo . & operando lbonum, aliquid promereantur ab ipso. Unde clicitur in textu Hominesct iumentasalvabis, Inquantum sci- Iicet hominibus simul cum irratio innabilibus creaturis confert ea quae pertinent ad subsidium vitae. Sed postea subdit , Fili' autem homικum an tegmine alarum tuarum sterabunt; Quasi speciaIi quadam cura protecti ab ipso. Uc quod vocatur Compenaeum Theologiaparte a. cap. 4. PsALMUS 33. v. s.' Inebriabuntur ab ubertate domus tua'ΕXplicatur infra Sapientia cap.
I . v. I. ex Lιb. 2. contra Gentil. cap. 2.
De torrente voluptatis tua potabis eos. Plenitudo aeterni gaudii est fruitio condelectationis Sanctae Trinitatis : baec est torrens voluptatis de quo dicitur, De torrente voluntatιs tuae potabis eos. Qui torrens dicitur Propter abundantiam quae in Deo est Unde verb producatur iste torrens, dicit Psalmus Apud te .n 'r' ii Dus vita. Fons vitae est Dei aeterna&immensa largitas; aqua sontis est gaudium sempiternum. Opus I. δε
beatitudine cap. s. PsALMUS 3 S. v. IO
Apud te est fons vita. ARguitur, anima necessaria est corpori ad hoc qubd per eam
vivificetur: sed ad hoc non fuit necessaria corpori Christi, ut videtur ;quia ipsum Verbum Dei est de quo dicitur in textu, Apud te estons vita issiperii uu mergo Liisset animam ad- eine verbo praesente. : l. Ad argum. R. quod Verbum est fons vitae, sicut prima causa vitae effectiva: sed anima est principium vitae corporis,tanquam forma ipsius: forma autem est effectus agentis. Vnde ex praesentia Verbi magis concludi pollet, qubd corpus esset animatum e ficut ex praesentia ignis potest concludi, quod corpus cui ignis adhaeret, sit calidum. . p. q. I. art. . ad secundum. Apud te estoni vita. Resurrectio Christi est causa nostrae resurrectio- nis; nam principium humanae vavi dicationis est Verbum Dei, ut patet intextu. Vnde & ipse dicit. Sicut Ioan. s. Patersuscitat mortuos ct vivificat, sic s silius quos vuti vivificat. Habet autem hoc naturalis ordo rerum diuinitus institutus , ut quaeliab et causa primo operetur in id quod est sibi propinquius, & per illud operetur In alia magis remota , sicut
ignis primὸν calefacit aerem sibi propinquum , Per quem calefacit corpora distantiω: de ipse Deus primbilluminat substantias sibi magis propinquas,
385쪽
pinquas, per quas illuminat magis per species aliorum cognoscatur, si- Mediu
Et ideo Verbum Dei primi, itibuit vitam immortalem corpori sbi naturaliter unito : S per ipsum operatur resurrectioiacm in omnibus alijs. 3. p q. 66. art. l. in corpore. Idem locus explicatur supra Genes cap. a. v. 17.s' Psalm. S. v. '. PsALMUS. P. v. 1 O. In lumine tuo videbimus iumen.
. dium videtur, non videtur per sent Drst. A t. q. 2. AN. a. ad Isessentiam : sed Deus per medium argumentum. Sim ιle uodlibet. I.
cui nunc cognoscitur, ratione cuius
dicimur nunc videre in speculo. Nec erit ibi secundum medium ; quia ipsa essentia diuina erit qua intellectus noster videbit Deum Sederit ibi tantum primum medium quod elevabit intellictum Dostium ad hoc quod rosit coniungi essentiae increatae. ded ab hoc mcdio non dicitur cognitio recdiata , quia non cadit inter cognoscentem di rem co
gnitam ; sed est illud quod dM cognoscenti vim cognoscendi Lis q.
dium sub quo videtur ; dc hoc est quod perficit visum ad videndum in generali, non determinans vitum ad aliquod speciale obiectum ; scutse habet lumen corporale ad visum corporalem , & lumen intellcctus agentis ad intelle m possibilim. Secundum est medium quo videtur ;de hoc est forma visbilis qua determinatur uterque visus ad speciale obiectum; sicut per formam lapidis ad cognoscendum lapidem. Tertium est medium in quo videtur ; S hoc st id per cuius inspectionem ducitur visus in aliam rem sicut inspiciendo speculum ducitur in ea quae in speculo repraesentantur;& videndo imaginem ducitur in imaginatum Et sic etiam intelle cuis per cognitionem effectus ducitur In causam, vel e conuerso.
In visione igitur patriae non erit tertium medium , ut scilicet Deus
L limine ruo ridebimus lumen. videbitur in patria, quod est lumen gloriae, ut pates m textμ I ergo non videbitur per essentiam. Ad argum. R. quod medium in Lumen Dei quandoque dicitur ip- visione corporali de antellectuali se Deus, quandoque vel b aliud lu- inuenitur triplex. Primnm est me-imen derivatum ab ipso, ut patet in
textu. Σmodlib. i. art. I aa fcundum. In lumine νηο videbimus lumem/rguitur , scientia beatorum est per participationem curant luminis, ut patet in textu r sed Clit istus non habuit lumen diuinum ranquam participatum, sed ipsam diuinitatem in se habuit substantialiter manentem; secundum illud, In Christo in- GI ,
habitat omnis plenιtudo diurnatatu. v. s.corporaliter ; Ergo in Christo non fuit scientia beatorum. Ad argum R. qudd diuinitas unita est humanitati Christi secundum
personam, non secundum essentiam vel naturam: sed cum vnisate personae remanet distinctio naturarum.
Et ideo anima christi quae est pars
humanae naturae, per aliquod lumem participatum a natura diuina. pes-fecta est ad scientiam beatam, qua Deus per essentiam videtur, 3 r. f s. CecDiuiti od by Corale
386쪽
cap I. v 6. 1a. II i. Art. a. in corpore. In lumine tuo videbimus lumen.
Videtur qubd diuinitatem Cluilii
Omnes sint visuri in iudicio , mul-dus enim tanto magis asti igitur, quantb maiorem videt eum quem odit : sed impijs conceditur videre gloriam Christian iudicio ad eorumas. afflictionem , ut patet P deant oe. confundantur αelantes populi, cst ignis hostes tuos d voret ; cum ergo m lxima gloria Christi sit eius diuinitas videtur qudd etiam impii diuinitatem eius sint visuri. r. Sicut conueniens est delectabile. ita quod est contrarium & repugnans est causa doloris : sed impij egerunt contra Christi diuinitatem eam odio habentes, secundum illud
Superbia eorum qui te oderunt ascendiisemperi Ero ad cumulum doloris eorum fieti debet ut videant Christi humanitatem. 3. Beati in patria gaudent de visi ne diuinitatis de humanitatis Christi, sed impij humanitatem Christi videbunt sine gaudio, imo cum dolore ; ergo Se diuinitatem eius ponsent sine gaudio cum dolore vi
Sed contra. illud quod promittitur
amicis in praemium, non debet hostibus exhiberi: sed manifestationem suae diuinitatis Christus pἰomittit amicis luis in praemium : dicitur enim I si diligit me dibretur a patre meo. 9 ego diligam eum, ct mam- festabo ei meipsum ; Ergo diuinitatem Christi peccatores non via bunt Praet Ad visionem Dei . cordis munditia requiritur, ut patet Acat3 mundo corde quoniam is Deum Οἱ- Matis debunt: hanc autem peccatores non habent; ergo diuinitatem Christi via
Dicendum quod diuinitas Christi potest videri dupliciter e uno modo per expressa indicia ; Se sic impijdrinnitatem Christi videbunt , cog-
nolcentes eum csse verum hominem de verum Deum.
Alio modo per essentiam ; de sic videri non potest. nisi ab intellecta lumine gloriae illustrato ; quia lumen naturae est deficiens ad tantam cognitionem, ut patet intextu. Cum igitur. animae peccatorum non sint habiturae gloriae clarita-tzm , non poterant diuinitatem
Christi in sua essentia videre. Ad r. R. qu bd cognitio diuinitalis Christi per expressa indicia sussiciet pcccatoribus ad inuidiae tor
Ad L. R. qudd Deus ratione ensentiae suae non potest ab aliquo odio haberi ; quia sua essentia est essentia bonitatis e nullus autem potest odite bonum inquantum huius, modi , licet aliquod bonum prout aestimatur malum, possit odio haberi. Et ideo nullus posset videre essentiam diuinam . quin cam diligerer, de in ea delectaretur Dicitur tamen Deus odio ab aliquibus haberi, r tione aliquorum effectuum . Vt p
nitionis, vel prohibitionis, de huiusmodi Unde imp ij per effectus diu nitatem L hrasti cognoscentes, in m. non delectabuntur Ad 3. R. quδd humanitas Chriasti non est ipsa bonitas. sicut ei diauinitas,de ideo non est simile Lib. 4. Sen. ad Annibaal. Dist. At.
387쪽
PSALMVa 36. v. I. 2 3. Nob aemulari in malignantibus cte. EXplicatur lupra Lιb. 3. Reg. cap. I9. v. i . ct infra Psalm. 63.υ. IO. Par 3 c. Sperat in Domino ct fac bonitatem. Explicatur infra prouerb. I . N. G. exqus. Dissput. ρ , unica despean. I.
Nat δέ. v. I . t. c, 4 cte. dum simplicem motum. sic entiri etiam est in Deo, & in Angelis. Ee ita patet responsio ad secundum. Q.
Delectare in Domino. Cum ad nia hil mali auctoritas diuina inducat, videtur quod non omnis delectatio
PsALMus 36. v. 4. Delectare in Domino.
V Idetur qudd delectatio non st
in appetitu intellectivo; nam delectatio est passio quaedam : sed omnis passio est in appetita sensiti-uo; ergo.
Σ. Delectatio est communis nobis& brutis ; ergo non est nisi in parte quae nobis & brutis communis est. Dicendum qubd delectatio quaedam sequitur apprehensionem rationis : ad apprehensionem autemtationis non solam commouetur appetitus sensitivus per applicationem ad aliquid particulare , sed etiam appetitus intellectivus, quimelecta dicitur Voluntas. Et secundam hoctio duia in appetitu intellectivo, sue in vo elix. duntate est delectatio, quae dicitur gaudium; non autem delectatio corporalis. Hoc tamen interest inter delectationem utriusque appetitus,qubddelectatio appetitus lensibilis est cum aliqua transmutatione corpOrati : delectatio autem appetitus intellecti ut nihil aliud est quam simplex motus voluntatis. Ad i. R. qubd delectatio habet rationem paulonis proprie loquendo, inquantum est cum aliqua transimulatione corporali; de sic non est
ia appetitu intellectivo , sed secun-
Domino gressus hominis dirigentur.
EXplicatur supra. Lib. r. Reg.
Non vidi iustum derelictum. Xplicatur supra Psalm. 33. -λ
- - -- ΦPa ALMus 37. v s. Iniquitates mea supergressa sunt ca put meum, O sicut onus grauς grauatae suntsuper me.
possit fieri mortale; nam motus sensualitatis est veniale pecca tum : sed adueniente consensu rationis , fit mortale λ ergo. Sed contra : ea quae in infinitum differunt, non transeunt in inuiscem : sed peccatum mortale & ve-
388쪽
a us traniit In speciem mortalis Sera quia veniale peceatum 'l γ peccat csicut clam aliqclis digit ver . non diminuit charitatem , quam hum otiosum intendens prouocaeretpeccatum mortale tollit ; disposi. ad libidinem . . tiuὸ tamen multa venialia inducunt Contingit etiam quod aliquid est ad mortale faciendum ; quia ex secundum se peccatum venialc, multiplicatione actuum Pneratur non propter obiectum . sed pro- ' habitus, & crescit auresitas de dele-pler imperfectionein suam ὲ putat statio in peccato. Et ita tantanti po- motus concupiscentiae in adulte itest crescere, quod facilius inclinarium qui est in sensualitate, est qui-itur ad peccandum mortaliter. Tadem quantilin ad obiectum in ge-imen ista dispositio non pratexigiturnere peccati mortalis. Sed quia ex necessitate ad peccatum mortale; non ' pei secte attingit ad mali-l quia etiam venialibus non praeceistia in mortalem ; quia est sine deli-identibus potest homo peccare ni oriaberatione rationis s ideo non po- s taliter ;&praedicta dispositione v test esse peccatum morrale. quod est i nialium praecedente per charitalcmeompletum malum in genere mo-ipotest homo peccato mortali resi-ris. Contingit autem tale peceatum stere.
fieti mort 1le , si completionem ob- Ad argum R. qu bd ille mo- tineat, puta superueniente delibera-itus qui fuit in sensualitate peccatumio consensu rationis. - veniale, nunqtram fiet mortale pec
Si veri, tertio modo intelligatur,seatum : sed ipse consensius supelue se dicendum est quod directe qui- niens erit peccatum mortale per sdem & essicienter multa peccata Dices , peccatu in est quoddam venialia noli saciunt unum pecca- pondus animae, ut patet intextu: sed tum mortale; ita scilicet quod mul- minimum pondus per additionem . tapeccata venialia habeant reatum potest tam graue fieri , ut superet unius peccati mortalis. Quod patet i Virtutem portantis ; ergo veniale duplici ratione :primo quidem, quia peccatum per additionem potest
quandocumque ex multis aggrava-lfieri mortale, & excludit virtutem.
tis fit aliquod unum , oportet esse R. quδd in omnibus ponderibus
eandem rationem quantitatis viro- corporalibus est una ratio quanti-hique. Sic autem ex multis paruis talis; non autem in peccato morta Ic. lineis fit una linea: ubi vero est alia & veniali: unde ratio non seqtiitiirratio quantita is, ex multis non fit In ta est. Dissut. q. .demalo art. I. unum. Non enim ex multis nummi ' rivis is una linea, nee e conuelso: pee-l 48DMVs y7. v. I catum autem veniale non habet Er qui inquirebant mala mihi, locari eandem rationem magnitudinis funt Tauitate t. cr dolos tota Hoeum mortali. Nam quantitas pec- l meditabantur. cati mortalis est per auersionem l l fine ultimo: quantitas autem pecca-'Xplicatur supra mim. s. . mis venialis est secundum aliquam ita re infra Prouerb. cap. 26. v. q. deordinatiouem circa ea qui land l ex a L. q. 72. 1.
389쪽
v. 32. ex opusculo de tararitate i
Ignis Spiritualia cinis i ὁ Λ G Mςς nsequitur illud nisi sit ali
test aliquid actu malum facere Ius eius potentia quae bona est, non potest producere aliquid quod sit malum in potentia : de ita voluntas quam diuina potentia pio dux It, non potest in malum inclinar .
. Omne illud quod est naturali Ems. Ignis Spiritualis causat deuo
In imagime pertrast homst. Idetur quod voluntas de ne-
cessitate velit quicquid vult, quanto enim aliquid est nobilius, tanto est immutabilius e sed vivere quid impediens : sed voluntas naturaliter vult bonum ; ergo immutabiliter vult bonum, cum non sit alii quid quod eam impedire possit i Dicendum quod ex hoc aliquidi dicitur esse nocessarium quod est immutabiliter determinatum adv-l num. Vnde eum voluntas inde terminate se habeat ad respectumi multorum , non habet respectum est nobilius quam esse, & intelligere omnium necessitatum ; sed respe- quam viuere, dc velle quam intelli l ctum eorum tantum ad quae natura-gere ; ergo velle est immutabilius ii inclinatione determinatur. Et quam esse: sed esse animae volentis quia omne mobile reducitur ad im- est immutabile ; quia est incorrup- mobile, & inde terminatum adde-tibile; ergo te velle eius est immu- terminatum, sicut ad principium; rabile :& ita quicquid vult immuta iideo oportet quod id ad quod vobiliter& necessario vult. luntas est determinata , sit prmci- . 2. Quanto aliquid est Deo e 'pium appetendi ea ad quae non est formius, tanto immutabilius est : determinata ;& hoc est finis ultimus sed magis conformatur anima Deo Inuenitur autem indeterminatio sonformitate sua quae est similitu- voluntatis respectu trium, scilicet dinis quam prima conformitate quae respectu obiecit, respectu actus, & volati est imaginis r in prima autem conis respectu ordinis in finem. Respectu taris rensormitate habet immutabilitatem : obiecti quidem est indeterminata quia non potest imaginem amittere voluntas quantum ad ea quae sunt μφη anima, ut patet in textu ; ergo Zc Ω- ad finem ἱ non quantum ad ipsum cundum conformitatem secundam finem ultimum. Quod ideo contin- quae est similitudinis consistens in git; quia ad finem ultimum multis debitavoluntatis ordinatione, ha- vi sperueniri potest, & diuersis di-bebit immutabilitatem. ut voluntas uersae viae competunt perueniendi immutabiliter velit bonum , nec in ipsum Et ideo non potuit esse possit velle malum. l appetitus voluntatis determinatus 3. Sicut se habet actus ad ens actu,lin ea qisae sunt ad finem, sicut est inita potentia ad ens potentiale : bed Deus cum sit actus bovus, non PO rebus naturalibus , quae ad certam finem x determinatum non habens Disiti Ooste
390쪽
hi si certam & determinatam viam. Ita ex quo inest appetitus rectus es Et sic patet quos res naturales sicut ultimi finis . non posset sequi quod
de necessitate appetunt finem, ita de aliquis aliquid inordinate appete- ea quae sunt ad finem, ut nihil sit in ret, nisi ratio acciperet aliquid inoreis accipere quod possint appetere,idinate in finem. quod non est ordi- vel non appetere. Sed voluntas de nabile in finem. Sicut qui appetie necessitate appetit finem ultimum,lbeatitudinem appetitu recto, nun- ut non possit ipsum non appeterer quam deduceretur in appetendam sed non de necessitate appetit ali- fornicationem, nisi inquantum ap-
quid eorum quae sunt ad finem. Va- prehendit eam ut quoddam homi de respectu huius est in potestate nis bonum ; inquantum est quod- eius appetere hoc vel illud. dam delectabile bonum, dc sic ut o
Secundo est voluntas indetermi-idinabilem in beatiudinem, velut nata respectu actus; quia circa ob-iquandam imaginem eius. Et ex hoc jectum determinatum potest vitas uitur indeterminatio voluntatis, actu suo cum voluerit, vel non uti ἔiqua bonum potest vel malum adipotest enim exire in actum volendi petere. respectu euiuslibet. & non exire ἶ Cum autem Voluntas dicatur ii L s. iis quod in rebus naturalibus non con- herae inquantum necessitMem non Volun tingit : graue enim semper descen- haber, libertas voluntatis in tribus talis ita
dit deorsum in actu , nisi a liquidiconsiderabitur, scilicet quant sim ad xxibu . prohiber M. Quod ex inde contingit actum, inquantum potest velle , veleti ' quod res inanimatae non sunt motae non velle: dc quantum ad obiectum, a seipsis, sed ab alijs : unde non est inquantum potest velle hoc vel il- in eis moueri vel non moueri. Res lud, de eius oppositum ἱ dc quantum Rutem animatae mouentur a se ipsis: ad ordinem sinis, inquantam potest& inde est quod voluntas potest velle bonum vel malum. velle, dc non velle. Sed quantum ad primum horum Tartιὸ indeterminatio voluntatis inest libertas voluntati in quolibet
est respectu ordinis ad finem , in-istatu naturae respectu cuiuilibet ob- quantum voluntas potest appetereiiecti. Secundum verb horum est id quod secundum veritatem in Lirespectu quorundam obiectorum,nem debitum ordinatur, vel secun-iscilicet respectu eorum quae sunt ad dum apparentiam tantum. Et haec finem, & non ipsius fin s ; de etiam . indeterminatio ex duobus conti, secund- quemlibet statum na-git, scilicet ex indeterminatione cir iturae.
ca obiectum in his quae lunt ad fi . Tertium verti non est respeditauem I & iterum ex indeterminatio-iomnium obiectorum, sed quorum
ne apprchensionis quae potest esseidam eorum, scilicet quae sunt ad fi- recta,&non recta r sicut ex aliquo j nem. Nec respectit cuiustiber statua
principio vero dato. non sequitur natulae ; sed illius ramum in qua falsa conclusio, nisi per aliqv im fal- natura deficere potest. Nam ubi stat em rationis, assumentis aliquam non est desectus in apprehendendoentiam; vel falsb ordinantis plinetia i de eonserendo, non potest esse v pium in conclusionem. Iunias mali in his qua tum ad fine Diuiligod by Corale