장음표시 사용
361쪽
obiee apposito, tollitur per ealiquem vel aliqua passione auferente usu in
violentum motum , Iem Ouenet m rationis, & praeueniuntur morte an-
ipsum obicem Sic ergo & veniale tequam nostini habere usum ratio
quantum ad culpam remittitur per nis Qujbus manifestum est quod in
seruorem chari ratis 3 mortale Vero stac vita peccata venialia non dimit- per gratiae infusionem. tuntur,& tamen propterea non im-Quantum ad poenam autem pec-ipediuntur perpetuo a vita aeterna, catum mortale non remittitur , quia ad quam nullo modo perueniunt habet poenam interminabilem & ae- nisi omnino i inmunes ab omni culinternam : peccatum vero veniale re-lpa effecti.
mittitur per exsolutionem poenae Et ideo oportet dicere quod ve- temporalis finitae Et hoc quidem nialia remittuntur eis post hanc vi quomodo utrumque possit remittistam, etiam quantum ad culpam ; coin hac, vita satis manifeste apparet. modo quo remittuntur in hac vi a. Sed in futura vita mortale pecca- scilicet per actum charitatis intum numquam potest remitti, quan- Deum, repugnantem venialibus intum ad culpam : non enim postfhae vii a commissis. hanc vitam anima immutatur essen- Quia tamen post hanc vitam nontiali immutatione per gratiae & cha - cst status merendi, ille dilectionis ratais infusionem de nouo. Culpa motu n eis tollit quidem in Pedi
autem non dimissa, nec poena remit- mentum venialis culpae I non tamentitur. meretur absolutionem, vel diminu-
Sed de peccato veniali quidam tionem poenae, sicut in hac vita. Indixerunt, qubdin habentibus cha- Suo . DU'ut q. 7. de mialoritatem, semper dimittitur in hac incorpore. vita quantum ad culpam ; sed post Beatus vir eui non imputauit Do- hanc vitam dimittitur quantum adiminuspereatum. Videtur qudd pec- poenam, per poenae scilicet solutio- catorum remissio possit esse sine granem. tia ; facilius enim est destruere quam
Sed hoc quidem satis probabile construere r sed homo sussicit per videtur in his qui cum usu rationis i seipsum ad construendum pecca-
ex hac vita recedunt. Non enim est i tum ; ergo & per seipsum susticit ad
probabile quδd aliquis in charitate i destruendum . & ita remissio pec-
existens, dc cognoscens sibi mor- catorum potest fieri sine gratia. tem imminere ἔ non moueatur motu j x. Contraria peecata non possunt charitatis & in Deum, Be contra smul inesse eidem: sed aliquis qui omnia peccata quae fecit. etiam ve-sfuit in peccato uno, potest per seip-nialia. Et hoc sussicit ad remissio-siani transite ad contrarium ; scutnem venialium quantum ad culpam, qui fuit auarus , potest per seipsum dc fortassis etiam quantum ad poe-sfieri prodigus; ergo aliquis per seip-nam, si sit intensia dilectio. sum potest exire a peccato in quo Sed quandoque contingit qubdi ita.& se ad remissionem peccato- aliqui in ipsis actibus peccatorum rum, non requiritur gratia ut vide- venialium, vel in proposito veniali-itur. pcccandi , occupantur somno, 3. Peccatunspostquam actu trans-Disiti COOste
362쪽
LIuERhonum 4ncommutabile, E quo homo per peecatum discessit. Haec autem coniunctio non est ni si per gratiam, per quam Deus mentes inha-
qua fecit, ut dicitur ; sed cponitur amori quo diligit Sal. . bona aeterna eis praeparando: huius autem amoris effectus est , donum bitar, & mens ipsi Deo per amoremigratiae gratum facientis. Vnde of- charitatis inhaeret. tensa qua Deus homini offenditur, Unde ad sanandum praedictam non remouetur nisi per hoc quia da uersionem requiriturgratiae & cha- gratiam dat. ritatis infusio : sicut ad sanationem Reatus etiam peccati ad poenam caecitatis requiritur restitutio poten- sensibilem, sed praecipue ad pinnam Naevisiuae . damni, quae est carentia gloriae. Vn Offensa etiam quae ex peccato se- de reatus non tollitur quandiu ho-quitur, sine gratia aboleri non po- mini non datur, unde possit ad glutest; siue accipiatur offensa ex parte xiam peruenire : hoc autem est gra-hOmnis, inquantum homo peccan- tιa , & ideo sine gratia peccatoι vivdo Deum offendit; siue ex parte Dei, remissio fieri non potest. Ad i. R. quod ipsum peccatum cst quaedam gratiae destructio ; eius autem remissio est constructio. vn- secundiun quod peccatori est offensus; secundum illud odisti omnes qui operantur iniquitatem. Qiticumque enim rem aliquam digniorem indi-'de facililis est peccatum incurrer gniori postponit, iniuriam ei facit; quam a peccato exire. α tanto amplius quanto res est di- j Ad 1. R. quod peccata habemgnior. l contrarietatem ex parte conuerso Quicumque autem in re tempo- nis, ex qua non attenditur peccato rati finem sibi constituit, quod facit ruin remissio; ut dictum est. Ex par- Minnis mortaliter peccans , ex hoc te autem auersionis & eorum quae ipso quantum ad effectum suum auersionem sequuntur, habent con- praeponit creaturam creatori, dili- uenientiam. gςn plus creaturam quam creato- Unde nihil prohibet contrario- ein: finis enim est quod maxime dic rum actuum praecedentium reatus ligitur. simul in anima remanere : non enim Cum ergo Deus in infinitum crea-i qui ex avaritia in prodigalitatem turam excedat, erit peccantis morealiter contra Deum infinita offensa ςx parte dignitatis eius cui per peccatum quodammodo iniuria fit ;dum ipse Deus contemnitur, & eius mutatur, reatum auaritiae habere deis
sinit ; sed solum actum, vel habi
Ad 3. R. quod seut dilectio Dei
qua nos diligit consequenter, alia Praeceptum. Vnde ad hanc offensam quem effectum in nobis relinquit, abolendam non sussiciunt vires humanae, sed requiritur munus diuinae gratiae. Ipse etiam Deus dicitur peccato- scalicet gratiam per quam digni reddimur vita aeterna, ad quam nos dirigit : ita hoe ipsum quod est Deum non imputare nobis nostra delicta,ri offensus, vel eum Odire, non odio ex consequenti relinquit in nobis
quod opponitur amori, quo diligit aliquid per quod a ruaru praedicto omnia , sic enim, Nihil ossis eo m l digni sumus absolui; di hoc est gratia. Λ a a iiDiqili co by Coosla
363쪽
. ..o ALNORVM sal. si. v. 3. 463grariam , quodquialem instans est so quandoque deficimus, Ze quari- terminus illius temporis in quo doque iterum recuperamus. Ef culpam habuit. Inter tempus autem ctus autem diuinae dilectionis in no- dc terminum temporis nihil cadit bis qui per peccatum tollitur , est medium. Vnde nec oportet dare gratia, qua homo fit dignus vita aliquod tempus vel instans in quo a terna, a qua peccatum mortale ex aliquis nec culpam nec gratiam na-l cludit. Et ideo non posset intelligi remissio culpae, si non adesset infusio gratiae. Ad i. R. qubd plus requiritur ad hoc qubd offendetiti remittatur os sensa, quam ad hoc qubd sirnpliei ter aliquis non offendens non habeatur odio. Potest enim apud homines contingere M bd unus homo beat. In EAU. Disput. q. 27. de Ve- i
Beatus vir cui non imputauit Dominus peccatum. Videtur qubd ad remissionem culpae, quae est iustificatio impij, non requiratur gratiae infusio , potest enim aliquis remoueri ab uno contrario sine hoc qubd
perducatur ad a iteram, si contrarialaliquem alium nec diligat , nec in
sint mediata: sed status culpae & sta. tus gratiae sunt contraria mediata ;est enim medius status innocentiae, in quo homo nec gratiam habet nec culpam i, ergo potest alicui remitti
eulpae sine hoc qudd perducatur ad
1 Remissio culpae consstit in rc-diat : sed, si eum offendat, qu)d ei dimittat ossintam ; hoc non potest contingere absque speciali beneuolentia Beneuolentia autem Dei ad hominem reparari dicitur per donum gratiae. Et ideo licet homo ante quam peccet potuerit esse sine gra-
putatione diuina, ut patet in textu et ira de siue culpa, tamen post pecca Sed infusio gratiae ponit etiam ali- tum non potest esse fine culpa, nisi quid in nobis : ergo infusio gratiae gratiam h ad. non requiritur ad remissionem, Ad i. R. quod si eut dilectio Dei, culpae . diis i non solum consistit in actu volunta-Sed contra est quod dicitur. Iusti- tis diuinae; sed etiam importat quenficati g tis yergratiam V s. l dam gratiae effectum. Ita etiam Y hoc Dicendum quod homo peccan- quod est Deum non imputare pec-do Deum offendit: offensa autem catum homini, importat quendam non remittitur alicui nisi per hoc ess ctum in ipso, cui peccatum non uod animus offensi paccatur o - imputatur : quod etaina alicui nouenti. Et ideo fecundum hoc pecca- imputetur peccatum a Deo, ex di tum nobis remitti dicitur , qudd uina dilectione procedit. I . f. MI. Deus nobis pacatur. Quaequidem art. a. pax consstit in dilectione qua Deus diligit nos. Dilectio autem Dei s A L V V I. v. 3. quantum est ex parte actus diuini, Asoniam tacui, inueterauerum est aeterna & immutabilis ossa mea.
Sed unantum est ad effcctum . - . . . . . . . . , T Xylleatur supra Leviticι cap. χύ. quem nobis imprimit, quandoque H ε L c
364쪽
Ρ s A. L M v s I. v. c. Dixi, confitebor aduersum meimustitiam meam Domino, ct tu remι-
Videtur quod in iustificatione
impii non requiratui motus liberi arbitris in peccatum s motus enim charitaras ad remissionem pec-TMe. r. catorum sufficit, Dimissa funt ei
v. peccata multa i quoniam dilexit multum : Sed motus charitatis est directe in Deum ; ergo ad iustificatio- item impii sufficit motus in Deum,&non requiritur motus in peccatum. 2. Bonum incommutabile est efficacius. quam bonum commuta bile : sed conversio ad bonum commutabile sufficit ad hoc quod homo
incurrat peccatum 1, ergo conuersio
ad bonum incommutabile sufficit ad hoc quod homo iustificetur.3. Non est idem motus a peccato, re in peccatum t sicut nec ab albo &in albumi sed iustificatio est motus a peccato i ergo non est motus ad
Sed contra est quod dicitur in textu : homo autem non potest hoc dicere, nisi de peccato cogitando ergo motus liberi arbitri j in peccatum ad iustificationem requiritur. Praeterea, ad iustificationem impij contritio requiritur, quae est prima poenitentiae pλrs per quam pec cara tolluntur: Sed contritio est dolor de peccato , ergo motus liberi arbitrii in peccatum requiritur Iniustificatione impij. Dicendum quod iustificatio impii, addit aliquid supra iustificationem simplicitet: nam iustificatio simpliciter importat solummodo iustitiae
infusionem ; sed super hoc addit iustificatio impii remissionem eulpa Quaequidem remisso non fit sol disper hoc quod homo desistit a peecato , sed aliquid amplius requi
Sic ergo ad iustiscationem simpliciter requiritur conuersio hominis per liberum arbitrium in causam iu-llificantem , quae est motus liberi arbitrij in Deum. Sed supra hoc iniustificatione impij requiritur quod
conuertatur ad destructionem peccati praeteriti. Sicut aurem conuerso in Deum
fit per hoc qubd homo cognoscit Deum per fidem, & cum amat ; &gratiam desiderat seu sperat 1 ira porret quod conuersio liberi arbieri j in peccatum , sit per hoc quod se peccatorem rccognoscit quod est humilitatis , di peccatum praeteritum detestatur; v t pigeat fecisse, de
Adi. R. quod dilectio non potest esse sine detestatione eius quod a Deo separat. Et ideo praeter mO- tum dilectionis in Deum requiritur in iustificatione peccati detestatio. Vnde &Magdelena cui dictum est, Dimi sunt eipeccata multa , Iachrymas emiserat pro peccatis.
Ad a. R. qudd conuersio in bonum incommutabile suffieit ad tactificationem simpliciter: sed ad iustificationem impij requiritur etiam motus in peccatum. Quia ad hoc quod homo iustificetur a peccato praeterito, non solum sufficie quod iustitiam velit & non peccet; sed
quod contra praeteritana iniquitatem operetur detestando ipsam. Non autem in eo qui peccat requiritur detestatio Dei vel iustitiae. nisi ex consequenti ; quia id quod est bonum nullus habet odio, nisi Disiligod by Corale
365쪽
inquanrum est inconipossibile alteri bono quod diligit. Unde peccator
i. non nil per accidens odit iustitiam& Deum , ex hoc ipso videlicet quod amat immoderate bonum commutabile.
Ad 3. R. quM motus liberi arbitrii in peccatum persequendum vel amplectendum, iustificationi opponitur : non autem motus liberi arbitrii in peccatum fugiendum; hie
enim motus cum iustificatione conuenit, quae est motus a peccato rnam fuga alicuius, est motus ab illo. In quas. Disput. q. ag. de Verit.
Dixi eo rebor aduersum me imiustitis meas Domrno, σ tu rem1 Asti impietatem Aeciali mes. Videtur quod per absolutronem sacerdotis culpa remittatur ; nam sacramenta sunt medicinae contra peccata : sed per medie inam sanantur vulnera, vel aegritudines; ergo aegritudo vel vulnus peccati saurarux per sacramen rum poenitentiae sed Sacramen-rum poenitentiae consummatur inhoequbd dicit, Ego te absolvo ; Sicut sacramentum baptismi in hoc quod dicit, Ego te ba ise; ergo perabsolutionem facerdotis di mitti tur culpa.
eontritionem dimittitur peccatum, ut patet tu rex : Sed contritio praecedit absolutionem sacerdotis; quia i secerdos non debet aliquem absoluere, nisi aestimer eum contritum Iergo remissio cu*ae piaecedis absolutionem Sacerdotis ; non ergo per absolutionem Sacerdotis culpa re
Dicetidum quod sacramenta dupliciter operamur : uno modo se rundum quod exhibentur in actu ;
tur in voto. Et hoc ideo quia sacra- imenta operantur ut instrumenta diuinae misericordiae iustificantis: Dei autem est respicere hominis cor. Et ideo quamuis res naturales non agant nisi praesentialiter adhibitae, sacramenta tamen agunt etiam secundum quod sunt in voto r sed plenius sacramentalem effectum inducunt quando actu exhibentur, sicut patet in baptismo. Nam catechumenus si sit adultus,& habeat baptismum in voto, iam consecutus est effectum baptis quantum ad emendationem a peccato, & consecutionem gratiae , quae est proprius effectus Dei: sed qua do actu baptismum suscipit, cons qui tur plenius quosdam sacramenis tales effectus ; quia suscipit characte rem, & remissionem totius poenae. Si quis tamen esset qui non pIiust haberet baptismum in voto , quam actu baptizatetur ; si eut praecipue atet in pueris : simul recipit per aptismum gratiam remittentem culpam, & omnem alium sacra menti effectum. Et hoc etiam contingeret in adulto, si simul cum ba-miaaretur, votum baptismi habetenciperet.
Et idem est etiam in sacramento poenitentiae, quod consummatur in dispensatione muristri absoluentis. Cum enim aliquis actu absoluit , consequitur plenarie Sacramenti effectum : sed si antequam absoluatur habeat hoc Sacramentum in v ro ; quando scilicet proponit talabij cete clauibus Ecclesiae, iam vi tus Mauium operatur in teso,&cor sequitur remissionem culpae. bi quis tamen in ipsa absolutione A,Ibi incipit conteri , & claues Ecclesiae
habere in voto i in ipsa absolutione by Corale
366쪽
etamen. Sacerdotis culpa ei dimittitur peritarius Sacerdos R. quod Deus in saere to gratiam ; quae infunditur in hoc Sa- contritione dimittit culpam, & pcd- 44. , 2 cramento, sicut & allis Sacramen AEna aeterna commutatur in tempora dis haut iis nouae legis. unde quandoquellem : sed nihilominus manet adhuc et, Eh.s,igra contingit quod aliqui non perfecte obligatus ad poenam tempora tem : talis adtiam. contriti, virtute clauium gratiam unde si decederet sine confessione, quid contritionis consequuntur dum inon contempta tamen, sed praeuen- 'modo non ponant obicem Spiritui in , iret ad purgatorium. Quando Sancto. Et idem est in ali js Sacra- ergo confiteris , Sacerdos absoluit te mentis nouae legis in quibus gratia
Videtur tamen esse differentia inter poenitentiam dc baptismum, propter hoc qudd Sacramentum poenirentiae semper exhibetur adultis, itiquibus ut plurimum contritio praecedit tempore confessionem & absolutionem: Bapti sinus autem multoties confertur pueris in quibus vO- tum baptismi non procdit et Omnino autem simile apparet , si etiam baptismus exhiberetur adultis Adargum. R. quod medicina Sa-Cramentalis operatur non solum actu adhibita, sed etiam in proposito existens:& ideo quandoque fanatio vulneris praecedit Sacramen is talem absolutionem. Nota quod nunquam potest esse vera contritio siue voto clauium
Ecclesiae, quantumcumque sit dolor de peccato praeterito, & propositum abstinendi in futurum s & ideo in
contritione culpa remittitur. Quod- lib. 4. art. Io.
Dixi eo ιebor circ. In peccato sunt duo, scilicet culpa qua offenditur Deus , & poena quae debetur pro culpa et sed culpa remittitur in contritione, quae est cum proposito confitendi & satisfaciendi, ut patet
intextu. Non est igitur desperandum. ex quo ad remissione in culpae susscit contritio cum proposito confitendi. Dices, Ad quid ergo neces-
de hae poena ita clauium virtute, in lite subieceris in confestione. Et ideo dixit C bristus Apostolis . Acci'te
quando semel constetur quis, dimittitur ei aliquid de poena huiunmodi ; de s militer quando iterum confitetur e&posset ioves confiteri, quod tota ei dimitteretur. Opuse
Ρs LM v 31. v. 6 Verbo Domini cretarmati sunt. expressi. interioris verbi per vocem dicitur verbum . . quasi sit verbum verbi ; quia est interioris verbi osten in suum. Sic igitur non solum diuini intellectus conceptio dicitur verbum , quod est filius; sed etiam explicatio diuini conceptus per opera
exteriora,verbum verbi nominatur.
Et sic oportet intelligi quδd Filius Nebr. r.
portet omnia verso virtutissua. Sicut , 3.& id quod legitur, Ignis grando, πια, PDI R.
glacies Spiritus procellarum, qua fa- V. crunt verbum eius Quia scilicet per virtutes creaturarum explicatur diuinae conceptionis cffectus in re
Cum vera Deus intelligendo seipsum, omnia alia intelligati oportet
367쪽
mdd verbum in Deo conceptum. 1 2. Ista conditionalis est vera, si ex eo quod seipsum intelligit ; sit Deus scit aliquid, illud est verum ;etiam verbum unum Ec idem om-ialias Deus sciendo falleretur di sed nium rerum. Non tamen eodem modo est verbum Dei, dc aliarum rerum: nam Dei quidem verbum est sicut ab eo procedens; aliarum aurem rerum non sicut ex eis procedens , non enim Deus 1 rebus scientiam sumit , sed magis per suam scientiam res inesse producit Oportet igitur quod verbum Dei omnium quae facta sunt, ratio perfecta
Hinc est quod dicitur, omnia per usum facta suis. Cui consonat quod Moyses mundi originem describens, in singulis operibus tali utitur modo loquendi, Naxit Deus, fatuae, drfacta est lux ; sat Armameneum c c. Quae omnia Psalmista . comprehendit dicens, Dixit, ctfacta sunt ; Dicere enim Dei est verbum producere. Sic ergo intel Iigendum est quod Deus dixit, & falia sunt ; quia verbum produxit , per quod res in esse produxit, sicut
Sed quia idem est causa conseris uationis rerum,&productionis ipsarum ; sicut omnia per Verbum facta sunt, ita per Dei Verbum conseruantur in esse. Vnde dicitur, memso Domini cati firmati sunt. Contra
Qi sexit sigillatim corda eorum, qui
tingentia futura ; nihil enim potest sciti nisi verum i sed contingentia futura non habent veritatem ,
est necessarium ; nihil ergo continis gens potest esse scitum a Deo. 3. Scientia Dei est causa rerum creatarum r sed si causa est necessaria, & effectus necessarius erit; ergo cum scientia Dei sit necessaria, videtur quod res scitae ab eo sint necessariae;& ita non cognoscit contingentia.
Sed contra est quod dicitur in textu et opera autem humana sunt contingentia , ergo Deus de contingentibus scientiam habet. Dicendum , quod futurum contingens dupliciter potest considerari et uno modo secundum quod est futurum; & se nihil aliud est cognoscere futurum contingens quam cognoscere causas eius secundum ordinem quem habent ad ipsum.
Eiquia causae contingentium non
habent immutabilem ordinem ad suum effectum ; ideo secundum hunc modum contingens futurum immutabiliter sciri non potest. Alio modo potest considerati contingens futurum ratione illius temporis , in quo futurum esse praedicitur; tu quo quidem tempore futurum jam praesentialiter est, & per consequens determinatum ad unum;& se certitudinaliter potest contingens cognosci, ut pote per se ipsum jam visum ; scut sensu percipimus Sortem sedere.
Utroque autem modo Deus de futuriscontingeribus scientiam habet: cum enim suae cognitionis intuitus si in momento aeternitatis,omnibus temporis partibus videt ab aeterno
368쪽
468 LIBER PSALMORVM PDI. r. s.
Deus rem, secundum statum quem habet in quolibet punino lcmporis, ipse extra tempus existensi& licabaeterno videt sortem sedere
autem ut futurum tibi, qui est extra i Benedicam Dominum in omni tem-
tempus, sed ut praesens ; futurum autem respectu aliorum quae temporc praecedunt. Uidet nihilominus de ordinem mutabilem causarum praecedentium ad hunc effectum. Et ideo plenistimam cognitionem habet de omnibus contingentibus futuris Ad i. R quod quamuis contingentia veritatem determinatam non habeant antequam siuit ἱ tamen quando jam sunt , determinatam habent veritatem ; dc sic intuitus di. uinus in ea fertur.
EXplicatur insta Prouerbιor. cap.
PsALMUS 33. v. 6. Acced te ad eum ct iliaminamini, O facies vestra non confundentur.
Videtur quod confessio generalis non sufficiat ad delendum
peccata mortalia oblita , peccatum
enim quod per consessionem delerum est, non est necesse iterum con-Ad α. R quod consequens est fiteri; si ergo peccata oblita per con- necessarium , secundiim quod ex fessionem generalem dimitterentur, non essit necessarium quod clim ad notitiam redeunt, aliquis ea confi
2. Nullus ex negligentia reportat commodum : sed non potest esse sine negligentia quod aliquis Peccatum mortale obliviscatur , antequam ei dimittatur , ergo non reportat ex hoc tale commodum ,
quod sine speciali confessione de
peccato ci dimittatur.3. Magis est elongatum a cognitione confitentis illuὸ, quod est omnino ignoratum, quam illud cuius est oblitus: sed peccata per ignorantiam coini si a generalis confessio non delet quia tunc haeretici qui nesciunt aliqua peccata in quibus antecedenti consequitur : hoc autem est secundum quod a Deo est scitum. Fertur enim diuinus intuitus ad contingens, prout in sua praesentialitate est , quando necessitatem habet; quia omne quod est, ne ce ire est este, dum est. Quod autem futurum signi Metur, non est per respectu ira ad scientiam Dei, sed per respectum ad nos. Ad s. R. qubd scientia non est
causa operationum , nisi mediante voluntate , quae non ex necessitate Opcratur. Vnde ex necenitate scientiae necessitas operationum includi non potest. Lib. I sent. ad ias i- lhala. D. δ 8 q. 2 art. I. Eui sexit sigi statim corda e Tum. Quia scilicet unicuique hominum j sunt, esse peccata , aut etiam aliquiscursum proprie Deus animam fe- smplices; per generalem consessiOcris non autem omnes simul creauit, nec unam diuersis corporibus adiunxat. tria Gentil. Lib. a.. p. 83. nem absolucrentur, quod talium est; ergo generalis consessio non tollit Peccata oblita
369쪽
textu, nam ille qui confitetur omnia quae scit; accedit ad Deum quantum potest; plus autem ab eo requiri non potest ; ergo non confunditur ut repulsam patiatur , sed veniam consequitur. Dicendum qu bd consessio operatur praesupposita contritione quae culpam delet, de sic ordinatur confestio directe ad dimissionem poenae': quod quidem facit & ex erubescen-ria quam habet, & ex vi clauium, cui se confitens subiicit. Contingit autem quδd per contritionem praecedentem peccatum aliquod deletum est, quoad culpam, siue in generali, si eius tunc memoria non habeatui ; siue in speciali,& tamen ante consessionem aliquis illius peccati oblitus est. Et tunc confesso generalis Sacramentalis operatur ad dimissionem poenae ex vi clauium quibus se confitens subiicit, nullum obstaculum quantum in ipso est ponens. Sed ex illa parte qua erubescentia consessionis peccati poenam minue bat , poena istius de quo quis specialiter coram Sacerdote non erubit, non est diminuta. Ad r. R. qubd in consessione Sacramentali non solum requiritur absolutio, sed iudicium Sacerdotis satisfactionem imponentis expectatur. Et adeo quamuis iste absolutione sit functus ι tamen tenetur confiteri, ut suppleatur quod defuit ad Sacramentalem confessionem. Ad 1. R. quod iste non reportat commodum ex neglisentia ; quia non ita plenam remissionem consequitur, sicut alias consecutus suisset ', nec tantum meretur, ει tenetur iterum confiteri cum ad memoriam peccatum venerit.
Ad 3. R. quod ignorantia iuris
non excusat, quia ipsa peccatum est: sed ignorantia facti excusat. unde aliquis de hoc quod non confitetur peccata , quia nescit esse peccata propter ignorantiam iuris diurni . non excusatur ἱ fictione : excusatur autem si nesciret ea esse peccata, propter ignorantiam particularis eircumstantiae : sicut u cognouit alienam , quam credidit esse suam. Sed obliuio de actu peccati habet ignorantiam facti; & ideo excusat a peccato fietionis in consessione, quod fiuctam absolutionis de confessionis impedit. Lib. 4.sent. De.
12 q. 2.ari 2. π D plem. q. Io. an I. Idem locus explicatur supra Genes. cap. l. v. 2. 26. md inquast. Distur. de verat. q. 28. an. 4.sed conDa. Ps A L M vs 33. v. s. Immitet Angelus Domim in circuitu
EXplicatur insta Actuum cap. I.
Gustate O videte quoniam suavisast Dominus Ipse amor quo ex charitate De
diligitur, omnem amorem excedit, ut patet in textu. 22. q. ISO. art. p. incorp.
statecte. Amantibus nota est dulcedo, quae timentibus est abscondita id incognita. Opusc. de Beatitudine cap. 3.
stata vel modicὸ ad probandum, de fastidietis alia bona prae appetitu istius. opus. de dilect. Dei
Idem locus explicatur supra Gm
370쪽
ctum timoris , nam in Deo ni- hil malum esse potest: sed mandatur nobis ut Deum timeamus , ut patet in xtu ἰ ergo timor est de bono. Dicendum quod timor est quidam motus appetitiuae virtutis ; ad virtutem autem appetitiuam pertinet persecutio &fuga: est aurem prosecutio boni, fuga autem mali. V de quicumque motus appetitius virtutis importat persecutionem, habet aliquod bonum pro obiecto et quicumque autem importat fugam ; habet malum pro obiecto. Vnde cis timor fugam quandam importet , primo & per se respieit malum sita cui proprium obiectum. Potest autem respicere etiam bonum, secundum quod hae t habitudinem ad malum ; quod quidem potest esse dupliciter : uno quidem modo inquantum per malum priuatur bonum. Ex hoc autem ipso est aliquid malum, quod est priuatiuum boni: unde clim fugiatur malum quia malum est. sequitur ut fugiatur quia priuat bonum quod quis
amando prosequirur. Timor Alio modo comparat ut bonum ad Vspicyx malum ut causa ipsius, inquantum, is scilicet aliquod bonum sua virtutelam. potest inducere aliquod nocumen tiamdn. bono amato. Et ideo sicut
spes ad duo respicit, scilicet ad bo num in quod tendit, A ad id quod sperat se bonum concupitum adiis piscit , etiam timor ad duo respidicit, scilicet ad malum quod refugit, x ad illud bonum quod sua virtute lpotest infligere malum iEt per hunc modum Deus timeatur ab homine, inquantum potest infligere poenam vel spiritualem, vel
corporalem. Et per Mnc etiam modum timetur potestas alicuius. ha minis, maxime quando est laesiua,
vel quando est iniusta , quia sic in
promptu habet nocumentum inferia re . ita etiam timetur super alium
esse id est, inniti alii; ut scilicet in eius potestate sit constitutum nobis: nocumentum inferre: sicut ille qui
est conscius criminis. timet ne crismen reveletur. Et per hoc patet responsio ad argumentum. 62-.
l PsAL Mus 33. v. II. Tmentes Dominum non minnentur omni bono.
na cadant sub merito ; illud enim videtur sub merito cadere, quod Deus alicui retribuit pro aliis quo seruitio quod fecit: sed Deus aliquando recompensat hominibus pro seruitio sibi facto aliqua bona
temporalia; dicitur enim: Etismati. Ex. 1.muerunt obstetrices Deum, ad si uit illis omos: Sed culpa mendacii tur-zenam recompensationem acceωpit. Et dicitur, Rex Babylon/s seruire E-MMfecit exercitum suum sermIute ma- 13.υ.1Mi gna aduersus Tyrum; Gr merces non
est redita ei. Et postea sitbdit, Erie
merces exercitui illius, & dedi ei terram A gipti pro eo quod laborauerit milita . ergo bona temporalia eadum sub metato. L. Sicut bonum se habet ad meseritum, ita malum se habet ad dem ritum: sed propter demerixum pecrcati aliqui puniuntur a. Deo Lempo-Diuiligod by Cooste