Sancti Thomae Aquinatis doctoris angelici, ordinis Praedicatorum Biblia siue Collectio et explicatio omnium locorum Sacrae scripturae, quae sparsim reperiuntur in omnibus s. Thomae scholasticis operibus, ordine biblico. Tomus primus tertius ... Labor

발행: 1658년

분량: 511페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

71쪽

panes.

Dystipuli Domini quando

esurientes spicas sabbato villebant,a transgressione Iegis exculatitur, propter necessitatem famis. Si ut de David non fuit iii an gressor legis, quando propter famis necessitatem comedit ianctos panes, quos ei edere non licebas. 3 p. g. 4O. art. 4. ad tertium. I. REav M. Cap. XXI. v. II. Et immutauri os suum coram eis.

ΕΣ plicatur supra, Iosue cap. g. v.

I .md. M. q. IV. art. I. ad secundum.

I. REavM Cap. XXVI. v. Ui. Filius mortis est.

SEcundi im modum loquendi

consuetum in scripturis. illud quod magnam habet assinitatem ad alterum, filius eius dicitur; s. sicut dicitur, In cornu filio olei, id est, in monte ubi abundat oleum. Et similitet dixit David de Abner quod filius mortis esset; quia mortem valde merebatur. Lib. D sent. Γ'. 4. in expositione textus. L Regum I. REOvM XXVI. v. I9. Et Dominus incitat te aduersum me , odoretur sacrificium.

VI detur quod per passionem

Christi non simus Ddo reconciliati ; reconciliatio enim non habet locum inter amicos : sed Deus semper dilexit nos,fecundum illud,

Diligis omnia qua sunt, ct nihil odisti sa=. H. eorum quasec in ergo passio Christi υ. as.

non reconciliauit nos Deo.

h. Non potest idem esse princi-cipium & effectus; unde gratia quae est principium merendi, non cadit sub merito : sed dilectio Dei est principium passionis Christi, secundum illud , Sic Deus dilexit Ioan. mundum ,ut iumβum unigenitum v. IR daret; non ergo videtur quod per passionem Christi simus teconciliati Deo, ita quod de nouo nos amare inciperet.

3. Passio Christi impleta est per homines Christum Occidentes, qui ex hoc grauiter Deum offenderunt; ergo passio Christi est magis causa indignationis quam reconciliationis Dei. Sed contra est quod Apostolus dicit, Reconciliati sumus Deo per

mortem filii eius. . ,'Dicendum qu bd passio Christi est

causa reconciliationis nostrae ad Deum dupliciteri. πισο modo inquan tum remouit peccatum per quod homines constituuntur inimici Dei, secundum illud, Similiter odio sunt Deo impius ct impietas eius. Et, odi- 'sti omnes qui verantur iniquitatem. P . s. Alio modo inquantum est sacrifi- κν. cium, Deo acceptissimum est: est

enim hoc proprie sacrificii effectus,

72쪽

t per ipsum placetur Deus. Sicut cum homo offensam in se commisicam remittit, propter aliquod obsequium acceptum quod ei exhibetur. Unde dicitur in textu, Sι Damiasus incitat te aduersum me, odor

tur sacrafictum. Et sina it ite t tantum bonum fuit quod Christus voluntarie passus est, quod propter hoc bonum in natura humana inuentum; Deus placatus est super omni offensa seneris humani, quantum ad eos qui Christo passo coniunguntur secundam modum praemissam. Ad i. R. quod Deus diligit omnes homines quantum ad naturam quam ipse fecit; odit tamen ςos quantum ad culpam quam contra eum homines committunt, secun-

Et si ii. illud, Altissimus odio habe pee-

v. . catores.

Ad i. R. quod passio Christi l

non dicitur quantum ad hoc, Deo nos reconciliasse quod de notio nos gmare inciperet; cum scriptum sit, miram. D charitate perpetua dilexi ter sed quia per passionem Christi, sublata estoa ij causa, tum per ablutionem peccati, tum per recompens ti*nem acceptabili4ris boni.

Ad R. quod sicut occisores Christi homines fuerunt, ira &Christus occisus. Maior autem fuit charitas Christi patientis,quam iniquitas occisorum. Et ideo passio Chtisti magis valuit ad reconciliandum Deum toti humano generi, quam ad prouocandum ad Iram. . t 1 69. Art. ε, XXVI. Cap. 28. v. 73. I. REGUM Cap. XXVI. v. Is

Maledicti siunt in conspectu Domini ,

qηi eiecerunt me hodie, ut non habitem in hareiulate Domini, dicentes, vade,seruitis alienis.

POEnam exiiij universaliter lex non statuit; quia in solo populo

illo Deus colebatur, omnibus aliis per idololatriam corruptis. Unde siquis a populo illo uniuersaliter exclusus esset, daretur ei occaso id lolatrix ideo David dixit ad Saul, Maledictisuns ctc. Erat tamen al- quod particulare exilium; dicitureni m , qMPercusseritprox mum- D.is, nesciens, or qui nullum contra imum ha buisse odium comprobatu adunam urbi uiri refugii confugiebat, Ac ibi manebat usque ad mortem summi sacerdotis; tunc enim ei licebat ad domum suam redire; quia in uniuersali damno populi consueuerunc particulares irae sedari: & ita proximi defuncti non sic proni erant ad

eius occisionem. Ἀ q. IOI. a t. ad decimum.

tae cognoscant ea quae hic aguntur ; nisi enim ea cognoscerent, de eis curam non haberent e sed habent curam de his quae hic aguntur, secundum illud, Habeo quinque fratres, ut testisi tur , ι illis, ne sies veniant in hunc ιο - v. 17, Diqiti sed by GOrale

73쪽

LIBER I. REGUM

ormentorum , ergo animae separatae cognoscunt ea quae hic aguntur. a. Frequenter mortui vivis apparent, vel dormientibus vel vigilantibus;& eos admonent de eis quae hic aguntur, ut patet in textu : scd hoc non isset, si ea quae hic sunt non cognoscerent; ergo quae hic aguntur, cognoscunt.

Iob. t.. 5ςd contra est quod dicitur. Sive et . ii. fuerint j eius nobiles,sine ignobιles,

non rntelliget. Dicendum quod secundum natu fialem cognitionem, de qua nunc hic agitur . animae mortuorum ne Dciunt quae hic aguntur; quia anima separata cognoscit singula ita per hoc quod quodammodo determinata est ad illa; vel per vestigiumat: cuius praecedentis cognitionis seu affectioni si vel per ordina io nem diuinam. Animae autem mortuorum secun dum ordinationem diuinam , dc secundlim modum essendi, segregayae sunt a conuersatione viventium, ecconiunctae conuersationi spiritualium substantiarum,quae sunt a cor pore separatae: unde ea quae nos aguntur, ignorant. Adi. R. quod animae mortuorum possit ni habere curam de rebus viventium, etiam si ignorent eorum statum: sicut nos habemus de mortuis, eis sufflagia Impendendo;qua uis eorum statu ignoremus. Pos Iunici iam facta viventiu cognoscere non

per seipsos, sed vel per amicos eOrum qui hinc ad eos accedunt; veper Angesos seu daemones; vel etiam spiti tu Dei reuelante. Ad a. R. quod hoc quod mortui viventibus apparent qualiter cunque;vel contingit per specialem Dei dispensationem, ut anima: mo I tu O- I. Regum.

rum rebus viventium intersint; Mest inter diuina miracula computandum. Vel hut ismodi apparitionesunt per operationes Angelo aura

Onorum vel malorum, etiam ignorantibus mortuis : sicut etiam viui gnotantes aliis viventibus apparent in somnis.

Vnde te de Samuele dici potest

quod ipse apparuit per reuelatio nem d uinam. Secundum hoc quod dicitur, quod Dormiuit, ct notum Eccli sfecit regi sinem vitae sua vel illa appa- v. 13.ritio tint procureta per daemones: litamen Ecclesiastici auctoritas non recipiatur, propter hoc quod inter canonicas scripturas apud Hebra ostion habetur. I. p. q. 89. art. Si

Videtur qu bd diuinatio quae fit

per inuocationes daemonum

non sit illicita ; C hi istus enim nihil

illicitum commilit: sed Dominus a daemone interrogauit, eruid tibι κσ- Marcis. men est' sui responatit, legιo ; multi V s enim Jumus; et go videtur qu bd liceat ad armonibus aliquid occultum

interrogare. 2. Sanctorum animae non fluentillicite interrogantibus : sed S. iiii in terr ganti de euentu futuri belli a muliere habente spiritum pythonis, apparuit Samuel, & ei fututu eueri tum praedixit, ut patet in textu, ergo diuinatio quae fit per interrogationem a daemonibus, non est illici

ta a

3. Licitum esse videtur veritatem

ab aliquo sciente inquirere , quam utile est scite et sed quandoque utile

74쪽

est scire aliqua occulta quae per daemones sciri possunt; sic utapparet in inuentione furto tu; ergo diuinatioquς fit per inuocationem det monum non est illicita Sed contra est quod dicitur, Non

inueniatur in te qua ariolossiscitetur,

neque qui Othones consulat. Dicendum quod omnis diuinatio quae fit per inuocationes daemonum, est illicita duplici ratione,quarum Prima sumitur ex parte principi diuinationis, quod scilicet est paruim expresse cum daemone initum, per ipsam daemonis inuocationem. Et hoc est omnino illicitum. Vnde contra quosdam dicitur, Dixistis , percus us foedus cum morte, ct cum inferno fecimus pactum. Et adhuc grauius osset si sacrificium

vel reuerentia daemoni inuocato e X- lhiberetur. Secunda vero ratio sumitur ex parte futuri euentus; daemon enim

qui intendit perditione hominum , ex huiusmodi suis responsis, etiamsi aliquando vera gicat, intendit homines assiiciacere ad hoc quod ei credatur bc sic intendit perducere

in aliquid quod sit saluti humanae

nocivum.

Ad I. R. quod non velut inscius Dominus inquirit, sed ut confessa peste quam tolerabat, virtus curan iis gratior emicaret. Aliud autem est inquirere aliquid a daemone, sponte occurrente; quod quandoque licet propter utilitate aliorum, maxime quando diuina virtute potest compelli ad vera dicenda: de aliud est daemonem inuocare ad cognitionem Occultorum acquirendam ab ipso. Ad L. R. quod non est absurdum credere aliqua dispensatione per-M C Ap. XV XIII. v. I f. missum millia, ut non dominante arte magica vel potentia, sed dispensatione occulta, quae Pythonissim& Saule in latebat; le ostenderet spiritus iusti aspectibus regis , diuitia eum sementia percussurus. Vel non vere spiritus Samuelis a requie sua excitatus est; sed aliquod phantasma, vel illusio imaginaria, diaboli machinationibus facta; qua scriptura Samuelem appellat; sicut solent imagines rerum suarum nominibus appellati. Ad 3. R. quod nulla utilitas temporalis potest comparari detrimento spirituali, quod imminet ex in-

quihilone occultorum per daemonum inuocationem. m. quast, 'D

art. 6

Dabit Dominus Israil tecum in manus PhiUlim. Videtur qu bd aliquis gradus prophetiae est etiam in beatis, Moyses enim vidit diuinam e sentiam ; qui tamen propheta dicitur; ergo pari ratione beati possunt dici propheta . a. Prophetia est diuina reuelatio: sed diuinae reuelationes fiunt etiam Angelis beatis; ergo etiam Angeli beati possiunt dici prophetae,3. Christus ab instanti conceptionis fuit comprehensor:& tamen ipse prophetam se nominat, ubi dicit,

Non est propheta sine honore nisi in pa

tria sua ; ergo etiam comprehensores de beati possunt dici prophe

tae.

. De Samuele dicitur, Exaltavit Eesi ε vocem suam de terra in prophetia, δε- V. λε. lere ιmpietatem gentis; ergo eadem

ratione ali j sancti post mortem possunt prophetae dici. Sed contra est qubd semro prophe- x.

ticus comparatui lucernae luccnti in v Iy.

calignoso loco: sed in beatis nulla Diuit tred by Corale

75쪽

LIBER I. REGUM

est caligo, ergo non possum dici

prophetae. Dicendum qu id prophetia importat visionem quandam alicuius supernaturalis veritatis,ut procul existentis. Quod quidem contingit e sese dupliciter. Vno modo ex parte ipsius cognitionis;quia videlicet veritas supernaturalis non cognoscitur

in se ipsa, sed in aliquibus tuis effectibus. Et adhuc erit magis procul, si hoc sit per figuras corporalium rerum quam per intelligibiles essectus: de talis maxime est visio prophetiae quae fit per figuras &simili

tudines corporalium rerum.

Atio modo visio est procul ex parte ipsius videntis, qui scilicet non est totaliter in ultimam perfectionem additiaus, secundum illud, Arandiu in corpore sumus peretri

namur a Domino. Neutro autem

modo beati sunt procul ; unde non possunt dici prophetae. Ad I. R. quod visio illa Moysi fuit raptim per modum passionis ;non autem permanens per modum beatitudinis. Vnde adhuc, videns erat procul. Propter hoc non totaliter talis visio amittit ratione prOphetiae.

Ad a. R. quod Angelis fit reuelatio diuina', non sicut procul existetibus; sed sicut iam totaliter Deo coniunctis. Vnde talis reuelatio non habet rationem prophetiae.

Ad 3. R. quod Christus simul

erat comprehensor dc viator. In- quantum ergo erat comprehensor,

non competit sibi ratio prophetiae sed solum inquantum erat viator. Ad 4. R. quod Samuel nondum peruenerat ad statum beatitudinis: unde etsi voluntate Dei ipsa anima C Ap. X v.XVIII. ly Inuntiaudi, Deo sibi hoc reuelante; pertinet ad rationem prophetiae. Non autem est eadem ratio de sanctis qui sunt modo in patria. Nec obstat quod arte daemonum hoc dicitur factum; quia etsi daemones animam alicuius sanisti euocare non possint,neque cogere ad aliquid agendum; potest tamen hoc fieti diuina virtute, ut dum daemon consulitur ; ipse Deus per suum nuntium Veritatem enuntiet. Sicut per Eliam veritatem Iespondit nuntiis regis , qui mittebantur ad consulendum I. v. s. Deum Accaron.

Quamuis etiam dici possit quδd

non fuerit anima Sain uelis; sed daemon ex persona eius loquens; quem sapiens Samuelem nominar. Et eius praenuntiatione propheticam, secundum opinionem Saulis de astantium, qui ita opinabantur. 22.q in 74. art. s. I. REcvM Cap. XXXI. v. 6. Arripuit . Salii gladium, ct irruit

. Salii gladium,

super eum. On licet occidere sei sum. Vid .supra, Iudic. v.

I. RicvM Cap. XXXI. v. 6.

Mortuus est Satil, ct trei fili

eius.

Contingit interdum quod cum

quis assumit principatum, erit homo virtuosus, & aliquo rempore perseuerabit in eo. Sed aliquo tempore procedendo 'ex fauore huma- Samuelis Sauli euentum belli prae- no &prosperitate rerum regalium,

76쪽

68 LIBER I. REGUM C Ap. XXXI. v. c.

eleuatur quis in superbiam, & de beneficiis sibi ἀ Deo collatis ingratus eidem essicitur. Vnde Philosophus dicit quod principatus virum ostendit; sicut accidit de S ille de quo scribitur quod in tota tribu

Beniamin non erat vir melior illo. Princi Sed post duos annos a suo regi patus mine factus est Deo inobediens. ixum Propter quod viti md dictus prin-v RQ ceps fuit occisus cum filiis; totaquς eius progenies a dominio est avulsa. r. para. Vnde de ipso concluditur quod δερ. cap. mortuus est Saul propter iniquita-

Hoc autem de de Salomone accidit, qui magnificatus cst super omnes reges qui fuerant ante eum. Et uniuersa terra desiderabat audire sapientiam Salomonis. Sed secundae res praedicto regi fuerunt noxiae ;quia lapsus in luxuriam, ruit in idololatriam , ex quo factus est abominabilis populo, in tantum ut serui eius rebellarent ei, diripientes spolia suae regionis; cum tamen prius omnes obedirent ad nutum , sicut testatur regina Saba. .RV. σAd magna igitur promotus in prim I . v. cipio sui regiminis, propter diuinam reuerentiam quam exhibuit;in

fine sui regiminis decidit in vilia propter dehcta quae commisit quia,

Miseresfacit populos peccatum. Prstri Tradunt tamen Hebraei,ut HierΟ- I v. Φnimus refert, quδd in fine vitae suae ex multis vexatus suum recognoui retrorem, seque disposuit ad poenitentia libi umque Ecclesiastae composuit; in quo sicut expertus cunctae dissiniuit vanitati subiacere; subi seciens se diuino timori ad suorum

obseruantiam mandatorum. Vnde

in fine praedicti libri concludit, D Otii

nem loquendi pariter aud amus , . Deum time ct mandata esus obserua, hoe est enim omnis homo. opusc. siue de regimine principum ob. Fcap. S.

Libri I. Regum Finis.

77쪽

LIBER SECUNDUS

Stans super eum, occidi illum.

Ο M licet priuatae personae occidere hominem etiam peccatorem. Vid. supra. Exodi cap. 3ia v.

EXplicatur supra . Genes cet.

II. REGvM Cap. II. v. q. II. R E c v M Cap. I. v. II. Pere sit illum re mortuus s.

ΙLJς qui occidit hominem iniu

riam facit non solum homini occiso,sed etiam Deo & reipublicae: sicut etiam & ille qui occidit eipsum. Vnde & Dauid damnauit

illum ad mortem, qui non timuerat mittere manum ut occideret tistum Domini, quamuis eo Pe Lentc. 3. p. quast. 67. art. 6. ad ter

tium. e

Montes Gelboὶ nec ros , nec pluma. ,wniant super vos.

Unxerunt David ut regnaret suprevimum Is da. uitur , sacramentum ' novae legis fuit praefigura. α α tum in veterit sed confirmatio praefigurata non fuit; ergo

non est sacramentum.

Ad argum. R. quod quia effectus huius sacramenti magis pertinet ad persectionem salutis, quam ad necessitatem; ideo non fuit prae figuratum in veteri lege: ibi enim praefigurabantur ea quae sunt nece sita tis, non autem quae perfectionis. Uel dicendum quod praefigurata fuit in unctione David. Lib. 4.sent. ad Annibald. Dist. ir .art. I. adiri

78쪽

II. R E G v xl Cap. II. v. 26.

Periculosi est desperatio. V Idciur quod spes non adi uuet

operationem, sed magis impediat; ad spem enim securitas pertinet: sed securit. sparit negligentiam , quae impedit operationem ; ergo spes impedit operatio,

1. Tristitia impedit operationem: sed spes quandoque causat tristitia, dicitur enim, Spes qua disertur a

operationem.

3. Desperatio contrariatur spei: sed desperatio maxime in rebus bellicis adiuuat operationem Vt patet in textu, ergo spes facit contraraum e fictum, impediendo scilicet ope

rationem.

Sed con tra est quod dicitur, qu bd. i. Co . s. di P μrat debet arare in spe fractu, v. io. percipiendi ζ & eadem ratio est in omnibus aliis.

Dicendum quod spes per se ha

bet quod adiuuet operationem intendendo i psam: Et hoc ex duobus; Spes adia Primo quidem ex ratione sui obie- at et i, quod est bonum arduum possi-Pp -- bile: existimatio enim ardui excitat' attentionem : existimatio vero ponsbihs non retardat conatum. Vnde sequitur quod homo intense operetur propter spem. Secundδ veto ex ratione sui effectus; spes enim causat dclectationem, quae adiuuat

operationem.

Ad i. R. quod spes respicit bo.

num consequendum , securitas autem respicit malum vitandumivia de secutatas magis Vidctur opponitimori quam ad spem pertinere Et tamen securitas non causat negligentiam, nisi inquantum diminuit cxistimationem ardui; in quo etiam diminuitur ratio spei: illa enim in quibus homo. nullum impedimentum timet, quasi iam non reputantur ardua.

Ad r. R. quod spes per se causat delectationem ; sed per accidens est

ut causet tristitiam.

Ad 3. R. quod desperatio in berulo fit periculosa propter aliquam spem adiunctam. Illi enim qui del-perant de fuga , debilitantur in fugiendo; sed sperant mortem suam vindicare: & ideo ex hac spe acrissis pugnant; unde periculosi hostibus

fiunζ. 12. q. Αο. art. 8.II. REO V M Cap. v. v. 4. Triginta annorum erat cum reguam

coepisset.

nienti tempore Christus fuerit baptisatus ; ad hoc enim Christus baptisatus est, ut suo exemplo alios ad baptismum prouocaret: sed fideles Christi laudab liter baptisantur, non solum antelligesimum annum, sed in infantili aetate;ergo videtur quod Christus non debuerit bapti lari in aetate tri

ginta annorum.

a. Christus non legitur docuisse, vel miracula fecisse ante baptismum : sed utilius fuisset mundo, si ptiori tempore docuisset, incipiensa vigesimo anno, vel etiam prius;ergo videtur quod Christus qui pro utilitate Disiligo: by GOos le

79쪽

utilitate hominum venerat, ante hoe pet tinere videtur; consurgit trage limum annum debuit bapti

sara.

3. Iudicium sapientiae diuinitus infusae maxime gebuit manifestari in Chtallo: est autem manifestatum in Daniele tempote tuae pueritiae, secundum illud, Suscitavit Domι-

nusspiritum pueri rumoris, cuius no men Daniel; ergo multo magis

Chtistus in sua pueritia debuit baptisari, & docere. 4. Baptismus Ioannis ordinatur ad baptismum Christi sicut ad ii nem : sed finis est prior in intenti ne, & posterior in executione; ergo vel Christus debuit primus a Ioanne baptisari, vel ultimus.

Zoea x Sςd contra est quod dicitur post v. 13. baptismum Christi, Elias Iesus

erat incipiens quasi annorum trigin-

Dicendum quδd Christus conuenienter fuit in trigesim anno baptisatus: primo quidem quia Christus baptisabatur quasi ex tunc in- cipiens docere dc praedicare, ad lquod requiritur perfecta aetas, qua-Gon. r. lis est triginta annorum. Vnde legi-- tur quM triginta annorum erat Io seph quando accepit regimen AEgip-ν ζα ' ta. Similiter etiam Dauid trigintacta. annorum erat cum regnare coepisi EO.b. set, Vt patet in textu. Ezechiel etiam r. v. a. in trigesimo anno coepit prophe

tare.

Secundo quia per hoc qu bd Chii stus in aetate perfecta baptisatur, datur intellisi quδd baptismus parit viros perfectos, secundum illud,

Db. 4 Donec occuramus omnes in unitatem

v. x3. fidei, ct agnitionis flν Dei, in 'virum perse 1 m,rn mensuram aetatisplenitudinis Christi. Vnde&ipsa proprietas numeri ad II. Regum. enim trigenarius numerus ex auctu' ternarij in denarium: per ternarium autem intelligitur fides Trinita' , perdenarium autem impletio m- . datorum legis. Et in his duobusi perfectio vitae Christianae consistit.

Ad i. R. bd Christus non est baptisatus quasi indigeret purga tione; nec quod aliquod illi immineret periculum differendo baptis. mum : sed cuiuis alij non in paruum redundat peticulum si exeat ex hac vita , non indutus veste incorruptionis, scilicet gratia. Ad 2. R. quod utilitas quae a Christo prouenit hominibus, praecipue est per fidem Ze humilitatem ;ad quorum utrumque valet qubdChristus in pueritia, vel adolescentia non coepit doceri ; sed in pers

cta aetate.

Ad fidem quidem; quia per hoc

appaIet in vera natura humanitatis , quod per temporum ina menta corporaliter profecit : &ne huiusmodi profectus putaretur esse phantasticus; noluit sapientia suam vel virtutem manifestare ante peIfectam corporis aetatem. Ad humilitatem vero, ne ante perfectam aetatem aliquis praesumptuose praelationis gradum , dc d cendi officium assumat.

Ad 3. R. quod Christus proponebatut hominibus in exemplum omnium t dc ideo oportuit in eo. ostendi id quod competit omnibus secundum legem communem; Vt scilicet in aetate perfecta doceret. Sed non est lex communis quod raro contingit, sicut una hyrundo non facit ver. Aliquibus enim ex speciali

dispensatione, secundum diuinae Disiligod by Cooste

80쪽

s1 LIBER II. REGUM

sapientiς ordinem & rationem,cΟncessium est praeter legem comunem , t ante perfectam aetatem, officium vel praesidendi, vel docendi haberent;sicut Salomon, Daniel,& Hie

remias.

Ad 4. R. quod Christus nec primus, nec ultimus debuit a Ioanne baptisari; quia Christus ad hoc baptisabatur, ut confirmaret praedicationem & baptismum Ioannis; dc ut testimonium acciperet a Ioanne. Non autem creditum fuisset testimonio Ioannis; nisi postquam fuerunt multi baptisati ab ipso. Et igeo non debuit primus a Ioanne babi sari Similiter etiam nec ultimus; quia sicut lux solis non expectat occasum Iuciferi, sed eo procedente egreditur, ut suo lumine obscuret illius candorem : sic& Christus non expectauit ut cursum suum Ioannes impleret; sed adhuc eo docente, &baptisante appaIuit. . ' quas, '

. percussus est a Domino , quia

tetigis arcam.

Levitain, sed Sacerdotum& ideo Osa percussus fuit; quia ossicium superioris usurpauit.

Lib. sent. Dist. I9. q. 2. art. 2. ad

Idem locus explicatur supra, Exo

tentiam exterius non Impe

diant; illud enim in quo potest consistere virtus, poenitentiam non impedit : sed in ludis consistit virtus Eutrapetiae; ergo ludus poenite tiam non impedit. 2. Cportet operibus labotiosis requiem interponere, eo quod impossibile est semper agere: sed ludus est te quies quaedam ergo oportet inter opera poenitentiae aliquomodo ludere; ergo ludus poenitentiam non impedit. Sed contra, Tempus ridendi, aliud describitur a tempore flendi et sed tempus poenitentiae est lepus flendi ; ergo non est tempus luden

Dicendum quod ludorum est triplex differentia ; quidam enim ludi sunt qui ex seipsis turpitudinem habent: de tales ludi ab omnibus vitandi sunt& praecipue a poenitentibus, qui per fictum peccata corrigere debent. Sicut ludi qui theatris agebantur ad luxuriam

prouocantes.

Alii ludi sunt qui ex gaudio deu

tionis procedunt, sicut David, ut patet in textu. Et.rales ludi non sunt vitandi; sedlaudandi, & aemulandi Quidam autem ludi sunt nullam turpitudinem habentes; quos Philosophus liberales vocat. Et sic sunt materia virtutis, scilicet Eutrapaliae. Et ideo seruatis debiti s circunctantus, possunt laudabilitet fiet i ad

SEARCH

MENU NAVIGATION