장음표시 사용
221쪽
damnata Monoth litarum haeresi .
Σ18 De Iacris Melesia Conciliis.
tria Capitula in quinta Synodo , in odium & praejudicium Chalcedo. nensis Concilii fuisse damnata, & sibi non liceret per edictum I miani trium Capitulorum defensores persequentis , in locis Imperii recta, mare , Concilium Istud Aquilde e celebrarunt , in quo quintam Syn dum respuendam esse definierunt, & schismate facto, se ab unione Eoclesiae Catholicae segregarunt, in eoque schismate per annos sere centenos perseverarunt.
. Aquileiense Conciliabulum alterum habitum fuisse sub Sergio Romano Pontitice , circa annum 698. constat ex venerabili Beda , Libro de sex atatibus ', ex Paulo Diacono, lib. s. cap. Iq. car ex SCiberto in chronico . Quo in Conciliabulo pariter, quintam Synodum respuendam esse dccretum est; unde colligitur occidentales bis in eumdem errorem Hilla relapsos, totidemque reversos, prima quidem vice resipuisse , Cura S. Gre,
forti, ut constat ex Synodalibus actis Concilii Romani sub Agathone , reecunda vice, Sergiι Romani Pontificis opera.
De conciliis in ea a Monothesitarum habitis. OB diram Monothelitarum haeresim , quae unicam in Christo volum talem asserebat, Concilia diversis temporibus congregata Here , praesertim ista:
I. Alexandrinum Conciliabulum unum a Cyro Monothelita & Al xandrino Patriarcha, sub Honorio I. Romano Pontifice congregatum , anno quod sub specie futurae pacis & unionis Λcephalorum cum Ecclesia , Monothelitarum haeresi latam aperuit viam , quatenus Synodale decretum edidit, quod Satisfactio inscribitur, novem Capitula complectens , quorum septiino staudulenter allegans S. Dionysium , asseruit unicam in Christo eise operationem, dicens iuxta S. Dionysium : Eumdem unum Chrsum Filium operari Deo decibilia , er humana, una ne virilι operatione; quamvis apud S. Dionysium non legatur una, sed nova Dei-virili operatione . Hanc staudem alii secuti sunt Monothelitae ; hanc secutus est praesertim Sergius Constantinopolitanus Patria Cha ; ad quem , celebrato suo Conciliabulo , transmiserat Cyrus haec sua praefata Capitula novem . Ei gratulatoriam rescripsit Sergius Epi- solam , scripsit & ad Honorium Romanum Pontificem aliam , suadet ei, pro bono pacis ad tempus silendum esse de una, vel duabuS Operationibus & voluntatibus, ad vitandum scandalum ex illarum prolati ne vocum emergens . & satis esse , si in Christo Dei-virilis operatio , di voluntas diceretur. Ad illum rescripsit Honorius , di Mus oeconomiam, ut fibulam pacis laudavit, silentiumque de una, vel gemina voluntate praescripsit. a. Romanum unum sub Ioanne IV. Romano Pontifice , anno Dominari O. habitum; in quo damnata est Monothelitarum haeresis , & impia Emesis Heraclii proscripta , ut breviter refert Theophanes , addens e cin Astica , in Provinciis Byzacena , Numidia, & Mauritania diveri OS pariter Episcopos conventile , Conciliaque celebrasse alia , & eamdem Monothelitarum haeresim anathemate confodisse , seu codem lare annistria
222쪽
tria alia habita suisse Concilia ; Numidia videlicet unum , tempore Theodori Papae , Praeside columbo Metropolitano ; Briacenum alterum qi. Episcoporum , Praeside Stephano Primate; & Carthaginense denique unum 68. Episcoporum, & in his omnibus suisse damnatam Monothelita.
rum haeresim. 3. manum alterum anno Domini 8. a Theodoro Papa, convola.
tis Episcopis & Clero ad sepulchrum Principis Apostoli rum, contra P iam de Drrham Monothelitas habitum ι in quo Paulum Constantinopolitanum Episcopum saepe monitum ut Monothetismum duraret, nec tamen resipisceret , sed econtra suam haeresim pertinaciter propagnaret , anathemate percussit, & Sede Constantinopolitana privavit pituimus P pa Theodorus. Pyrrhum vero, qui post eiuratam haeresim , ad suum vinmitum redierat, simili anathematis & depositionis sententia damnavit . sententiaeque subscripsit calamo Christi sanguine in Calice tincto , ut i statur Theophanes ; idque, ut celebrior foret haec Monothelismi , Mono-thelitarumque damnatio, terribiliorque caeteris Monothelitarum fautor,bus atque lectarus.
q. manum iterum aliud Lateranense, Romanum vulgo dictum, & a
Martino I. Romano Pontifice convocatum, anno Domini 6 9. cui centum & quinque interfuere Episcopi; cum enim post Theodorum et ctus suisset Martinus I. & eius electioni consensisset, more solito, Constans Imperator ; ab eoque in signum gratitudinis exegisset , ut promulgarum a se Typum , seu perfidam , Orthodoxaeque fidei contrariam fidei tormulam edicto propositam approbaret , suaque subscriptione firmaret ; non modo non approbavit, sed statim hoc convocato Concilio , perfidum illum Constantis opum proscripsit, & Monothelitarum haeresim, eiusque Promotores , oram Alexandrinum , Sergium , Pamiam , & Pyrrbum , Constantinopolitanos successive Episcopos damn vit . Tanta suit semper huiusce Concilii auctoritas & dignitas , ut in professionibus fidei, post quinque Synodorum universalium consessionem adderetur & istius contento , usque ad plenam sexti Cecumenici Conc, lii promulgationem. In eo fitere viginti Canones editi , sub anathemate
recipiendi. . Anglicanum unum anno Domini 679. Praeside Theodoro Dorove nensi Episcopo , viro natione Graeco , huius rudioris saeculi doctissimo , peritiaque sacrarum scientiarum celeberrimo , sub Agathone Romano
Pontifice habitum ; in quo fides Orthodoxa fuit contra Eutychianos &Monothelitas confirmata. 6. Mediolanense sub eodem Agathone Papa , & eodem anno 679. in causa Monothelitarum habitum. Cum enim monuisset Romanus Pont, sex Agatho, anno sequenti in causa Monothelitarum universale futurum
esse Concilium, ideoque necessarium videri, ut omnes Italiae Episcopi , particularibus habitis Synodis, eamdem causam inquirant & decidant , suamque decisionem ipsi postea , vel per seipsos , vel per literas caeteris oecumenici Concilii Patribus exponant. Paruerunt Insubres Episcopi, &habito isto Mediolani Concilio, Monothclitarum haeresim condemnarunt, fideique orthodoxae prosellionem ediderunt. Cumque plerique eorum saetate , morbo, vel obicibus alias impediti, ad cecumenicum Concilium Constantinopolim venire non possent, Synodalem Epistolam ad Constam Iinum POgonatum mittendam esse censuerunt, ut saltem scripto suffragio
223쪽
1 2o De sacriι Ecclesiae Conciliis.
suo perniciosam condemnarent haeresim , quam praesentes anathematigare
7. Romanum rursuς alterum sub Agathone pariter habitum , anno 68o. in quo ra1. Episcopi Orthodoxam fidem confirmarunt, Monothelita. rum haeresim condemnarunt , legationemque Constantinopolim , ad oecumenicum proxime futurum Concilium mittendam esse decreverunt. Implevit enim Romae Romanus Pontifex Agarbo , quod ejusdem iussu Mediolani praestiterant Insubres Episcopi et effecit nimirum , ut occidentales Episcopi, qui per aetatem , vel corporis morbum , vel itineris dissicultates, Per se cecumenico Concilio interesse non possent, per legationem profiterentur, & exponerent quid pro fide Catholica adversus Monothelitas decernendum ella sentirent; α rcipsa congregati Ias. O cidentales Episcopi, damnata Monothelitarum haeresi, Orthodoxaque roborata fide, tres Legatos cum Synodali mittendos Epistola delegerunt ;videlicet Ioannem Portuensem , labundantium Palemensem , ct Ioannem finiensem, sive Regitanum, Episcopos. His Legatis adiunxit & suos Agatho ; quibus & privatam commisiit ad Constantinum Epistolam, in qua ad defensionem Honorii ait, Apostolicam Sedem , eiusque Pontifices supremos in fide inunquam errasse. 8. constantinopolitanum III. Oecumenicum VI. anno Domini Go. imehoatum, & anno 68 I. absolutum sub Agathone Papa, & conflammo Pingonato ; in quo Monothelitarum haeresis fuit condemnata. 9. Constantinopolitanum Conciliabulum anno Domini Ioa. tempore
constantini Papae, & Philippici Imperatoris , a Ioanne Constantinopolitano Patriarcha, di Monothelitarum antesignano indictum; in quo innumera sere Episcoporum Orientalium multitudo congregata, ad nutum Imperatoris, & ad libitum Patriarchae Monothelitae , sextam oecumenicam Synodum contra Monothelitas habitam damnavit; excaecatus enim cor
pore , & mente Monothelita Monachus , Philippico venturum praedixerat Imperium , ipsumque longaevum , s sextam aboleret cecumenicam Synodum. Impostori Pseudo-Monacho credens Philippicus , se id impiditurum iuramento promisit; & re ipsa imperium adeptus, contra sextam oecumenicam Synodum, hoc a Ioanne Monothelita Conciliabulum indici curavit ; Philippico tamen sextam Synodum abolere , & Monothelit Tum haeresim renovare conanti , invicto restitit animo Summus Pontifex constantinus, in usque cum harrctica fidei professione missas, eum execratione respuit literaS.
De conciliis in causa Donoelastarum habitis.
INter ea , quae saeviente Ic octastarum haeresi , reperiuntur pro sacris Imaginibus celebrata Concilia, vel contra sacras Imagines habita Conciliabula, sunt praesertim ista rConcilia r. Constantinopolitanum Conciliabulum unum , anno Domini 73O. susue uni ido Gregorio IL Papa, a Leone III. Isaaro Imperatore, Ιconomacho CoprnhelasI, ' nymi patre, in aula Rccia cum nonnullis haereticis convocatis habitum
damnati. inconuitio Rom. POnt. Gregorio II. di renatente licet vocato S. Germa
224쪽
Patriarcha Constantinopolitano; in quo impius I erator impium promulgavit de abolendis Imaginibus edictum ς cui cum subscribere nollet S. Germanus, a Sede Patriarchali detrusus est, & eius in locum intrusus Anastasius Syncellas, vir Imperatori deditus & haeresi; ipseque S. Germanus paulo post e propria domo, in quam deposito pallio lubens recesserat , an Monasterium quoddam longe dissitum deportatus, tandemque propocentenarius strangulatas, sicque Martyrii laurea donatus. a. manam Concilium unum, occasione praefati Leonis Isauri Concialiabuli, circa idem fere tempus ab ipso Grgorio II. Romano Pontinete cum Italicis Episcopis habitum ; in quo primo damnata est illa Iconomaqchorum haeresis, & confirmata de sacrarum Imaginum usit Ecclesiae Catholicae fides; de postea excommunicatus ipse Leo Isaurus Imperator , haeresiis
promotor, & Catholicorum persecutor, necnon Anastasius pseudo-Patriarcha Constantinopolitanae Scius invasor, haeresisqtie sectator. 3. Romanum alterum anno 73 a. sub Gre rio III. Rom. Pontifice, pro sacrarum Imaginum cultu, occasiono Leonis Imperatoris Iconomachi convocatum. Cium enim hortatoriam ad ipsum scripsisset Epistolam Summus Pontifex, qua illum ad detestandam Iconoctastarum ha resim induceret , Epist,amque misissct per Gregorium quemdam Presbyterum, legationis ApostoIicae munere functurum, ipseque Presbyter Gregorius metu perte ritus, creditam sibi non reddidisset Epistolam, congregata alia Romae Symodo , a Presbyterio deposuisset eum Summus Pontifex , nisi pro eo praesentium Episcoporum coetus veniam rogasset: illum venia donatum cum iterum literis commonitoriis munitum ad Imperatorem misisset Sinnrimus Pontifex, & illum Imperator Iconomachus retinitisset, ablatisque literis, in exilium amandasset, Summus Pontifex collecto hoc Romae 93o Episcoporum Concilio ad confirmandas antiquas Patrum de sacrarum Im ginum usu traditiones , decretum edidit sub anathematis poena seque dum : insuper a Concilio ad Imperatorem commonitoriam epistolam mi
. Conflantinopolitanum Conciliabulum pseudoeseptimum universale , &reprobatum, anno Domini 73 . tempore Stephani III. Romani Pontificis, a Constantino Copronymo contra sacrarum Imaginum usum convocatum, & nullo Catholico Patriarcha praesente, a 338. Episcopis habitum;
qui non solum sacrarum Imaginum cultum damnarunt, feci & ipsos sacrarum Imaginum cultores anathematiZarunt, & inter ipsos , praecipue
scopum, & Ioannem Damascenum 3 & tandem soluto Conciliabulo, Impe-- rator Iconomachus delatis in medium Crucis effigie , sacra Eucharistia .& sacris Euangeliis, per haec sacra omnia, suos ritu solemni jurare coegit, quod lacras Imagines nusquam colerent, sed ut idola potius execrarentur & fugerent.
. Gentiliacense, hoc est, Gentiliaci prope Lutetiam anno Domini 766. Paulo I. Rom. Pont. in causa sacrarum Imaginum , jussu Pipini Christianissimi Regis habitum, occasione Constantini Copronymi; qui cum ad Pipinum Galliarum Regem Legatos misit set nobilissimos , sex videlicev Patritios, cum pluribus Episcopis, Godegesilam ipsius Tipini filiam, Le ni Augusto copronymi filio nubendam petituros , cum Ravennatis exa chatus restitutione pro dote ; de ne religionis disparitas foedus impediret ineundum, controversiam de sacrarum Imaginum cultu, Gallicanorum.
225쪽
Σαπ De sacris Ecclesiis Conciliis.
Episcoporum judicio permissuros. P0-s Concilium istud hunc in finem . cum Sedas Apostolicae venia , Gentiliaci prope Lutetiam haberi jussit a in quo duplex agitata quaestio, prima scilicet de Imaonibus, altera de Spiritus Sancti processione. Cum enim occidentales de sacrarum Imaenum despectu ac contemptu Copronymum , elusque sectarios Orient, s accusarent, isti vicissim Latinis occidentalibus exprobrabant, quod addendo particulam Filioque , Symbolum innovallant. Quid fuerit hoc in Concilio decisum , etsi non reserant auctores , ex Gallicanae tamen Ecclesiae fide gestisque hac in materia , in ejus sequentibus Conciliis aliis colligi potest, damnatam iuisse hoc in Concilio Iconoctastarum haeresim, & fidem de Spiritus Sancti a Patre Filioque processione com
minis quarto, habitum; in quo de electione Summi Pontificis, &de sacrarum Imaginum cultu tractatum est. In eo enim discussis & rescissis constantini pseudo-Papae actis , qui a Desiderio Longobardorum Rege , ex Laico in Sedem Apostolicam repente suerat intrusus, stat litum est, nequis deinceps alius, quam Diaconus, aut Presbyter Cardinalis ad supremum eveheretur Pontificatum; di reprobata postea omnia, quae contra sacras Imagines, sub Constantino Cononymo, in Conciliabulo Constantinopolitano fitere decisa.
vo I. Romano Pontifice, imperantibus constantino & Irene matre, coimtra Iconoctastas habitum ; sed de illo supra.
ce, regnante Carolo Magno, a 3oo. Episcopis, praesentibus Sedis Apostolicae Legatis habitum, contra Elisandum Toletanum Episcopum, & FG luem Urgelitanum pariter Episcopum, & in hoc approbatum, sed reprohatum in hoc quod septimam oecumenicam Synodum pro sacris Imaginibus habitam damnaverit.
Leone III. Romano Pontifice , a Theodoro pseudo-Patriarcha & Icon macho , contra sacras Imasines , di septimam oecumenicam Synodum convocatum; & in quo re apsa Iconoclesiae haeretici Nicaenum II. Concilium vere cecumenicum septimum di orthodoxum pro sacris Imaginibus habitum condemnarunt, & pseudo septimum Colutantinopoli contra sacras Imagines habitum, & imprum confirmarunt.
Episcoporum Parisiis in causa sacrarum Imaginum habitus , & a Lud vico Pio, obtenta Eugenii II. Romani Pontificis venia, convocatus anno 8a . occasione legationis honorificae sibi a Michaeis orientis Imperatore, & Theophilo Michaelis filio missae, qua, ut cum Romano Pontifice, M occidentis Imperatore reconciliari possent, ejus amicitiam , di erga Romanum Pontificem ossicia rogabant ; & ne suam ob haeresim indigni forent, fidei professionem literis Insertam misere, qua se non Imaginum cultum prohibere omnem asserebant , sed solam adorationem , vcnerationemque superliitiosam, qualis erat in usu apud multos in oriente populos. Quare ut conferrent Gallicani Praesules , hanc collationem sive conventum Parisios convocavit Ludovicus Pius et quo in conventu,
licet errore facti decepti Callicani Patres , sicut in Francosordiensi
226쪽
Coneilio Germani, secundam Nicaenam Synodum impugnaverint, ab illa tamen non recessere circa Fidem, sed circa discipi inam r non enim impugnarunt sacrarum Imaginum cultum . sed colendi modum ; non damnarunt venerationem sacris Imaginibus debitam , sed indebitam ,
sed superstitiosam, sed adorationem proprie dictam illis deberi nega-hant , quam errore iacti decepti putabant, ipsis a Nicaena II. Synodo
fuisse decretam. II. conmutnopolitanum, tempore Gregorii IV. Romani Pontificis, anno Christi 8 r. post Theophili Imperatoris obitum , imperantibus The
ora con; uge religiosissima , & Michaele filio vix Quatuor annos nato , convocatum I in quo damnata est Ιconoctastarum haeresis, cultus sacrarum Imaginum Constantinopoli restitutus , eiectoque Ioanne Patriarcha haeretico , Methodius invictus orthodoxae Fidei defensor est subrogatus isicque tandem dissipata est Iconoctastarum haeresis , quae per annos ubginti supra centenos Catholicam agitavit Ecclesiam e licet in Constam tinopolitano Concilio quarto , anno 869. sub Adriano IL Rom. Ponti& imperante Basilio, pro Ignatii restitutione & Photii depositione convocato , actione 8. iterum actum sit de Iconomachis , quorum caput erat Theodorus quidam, cognomento crithmus, qui ctim ad Concilium venire iussus asseruisset, se Imasines sacras ideo non venerari , quod non inveniretur ea de re Christi Domini praeceptum aliquod; huic rem
sponsum est, cum infallibile sit Ecclesiae iudicium circa Fidei praesertim N itiones , illud censetur a Christo praeceptum , quod est ab universa nitum Ecclesia. Introducti sunt postea Iconomachi duo alii, videt,
cet Hicetas Clericus , & Theophilus laicus, qui suam haeresim e uram res, di poenitentes, suere nedum in Ecclesiae unum admissi, sed etiam ab Imperatore osculo recepti, & tandem anathematismi eadem in actione fuere in Iconomachos repetiti , & in Tridentino denique Conectis liO , sess. as. omnibus Episcopis , & caeteris docendi munus curamque sustinentibus mandatum est, ut iuxta catholica oe Apostolica Ecclesii usum , d primavis christiana Religionis temporibus receptum de logitimo Imaginum usu fideles diligenter instramu Imagines porro christi, Deipara Virginis, ct aliorum Sanctorum , in Templis praesertim baben
das oe retinendas , et ue debitum honorem oe venerationem impertiendam esse doceant.
De Conciliis in causa Berengarii Sacramentario rum ducis habitis.
UT Berengarium a nefanda revocarent haeresi , realem Corporis &Sanguinis Christi in Eucharistiae Sacramento praesentiam impugnante, nedum praestantes&eruditi, eiusque coaetanei undecimo saeculo scripsere viri; quales fitere meimamus Brixiensis Episcopus, Hugo Lingoniensis Antistes, Gutimundus ex ordine Benedictino S. R. E. Cardinalis, di celebris Lanifrancus Cantuariensis Archiepiscopus, & Angliae Primas; di Post illos omnium optimε duodecimo saeculo, iatigerus Cluniacensis Monacnus ἐsed insuper di varia habita suere Concilia, qualia sunt,
227쪽
224 De sacris Ecelesiae Conciliis.
Coneilia I. RO inauum unum sub Leone Papa, huius nominis nono, anno Domin in quibuε Ioue o. convocatum, occasione Berengarii ad Onoraneum Epistolae de div. ψε si Pore & Sanguine Christi; qua hoc in Concilio lecta, & intellecto , quod B.f.ngi II Qe Eucharistia fidei adversa sentiret, haeresimque de Corpore de Sanguina
dogmata. Christi doceret, damnatum illico est tam perversum Berengarii dogma , ipseque sanctae Ecclesiae communione privatus. Lamfrancus vero ab Caquam incurrerat, ob sibi directam praefatam Berengarii Epistolam , fuit penitus omni haeresis suspicione detersus , ut constat ex ipso Lanistanc In lib. de corpore oe sanguine chri , cap. 4. a. Vereellense aliud eodem anno contra eumdem Berengarium , pro Lanistanco sub eodem Leone M. Rom. Pont. Vereeliis habitum . cui i tersuit ipse Lanistaneus, sicut & in praecedenti Romano. Vocatus ver venire renuens Berengarius , duos sui fautores erroris quasi legatos misit Clericos , qui cum eius partes tueri tentallent, primoque aditu desecissent, Berengarii iterum damnata haeresis, & Ioannis Scoti pore Domina liber, quo plurimum nitebatur , lectus pariter atque prinscriptus.
3. Parisense unum, quod Henrici L Christianissimi Reais jussu, eodem
anno contra eumdem Haeresiarcham fertur habitaim. Cum enim videret
Christianissimus Rex, Concilii Vercellensis iudicio non parere Bereng rium , istud ea de causa Concilium haberi voluit, cui interfuit & iple. Interfuisse dicuntur & Praesules numero multi . secundi ordinis Sacerdotes non pauci, & nobiles Laici varii, ipseque contumax Berengarius a cujus lectae fuere ad Paulum quemdam familiarem suum Epistolae , qua cum essent repertae nequissima sordentes haeresi . tertio cum sua haeresi damnatus & ipse.
q. Florentinum unum anno Domini ros s. Victore II. Rom. Pontifice , Leonis m. successore, convocatiim quidem contra Ecclesiasticanun rerum alienatores; sed in eo . post constitutum de non alienandis Ecclesiae . bonis decretum, damnatus quarto fuit & ipse cum sua haeresi Berengarim, teste Lanistanco, asserente Victorem II. in omnibus Conciliis quae
celebravit, vel celebranda curavit, cuncta a Praedecessore suo, praesertim contra Berengarianam haeresim, confirmasse decreta. . Turonente, hoc est, Turonis in Gallia unum, tempore ejusdem Vis
vis II. Romani Pontificis habitum, anno Iosue. ab Hildebrando Archidi cono, & Sedis Apostolicae Legato. Quo in Concilio , cum Berengario tuendi suam causam esset optio data, nec ausus filisset, abjurata haeresi consessus est coram omnibus communem Ecclesiae fidem, seque illam deinceps prosessurum juramento promisit, quamvis promissa non tenuerit ,
sed suum, ut canis, ad vomitum redierit. 6. muranum alterum It 3. Episcoporum, anno Domini Ioue 9. a Nico-t o II. convocatum; in quo, post edita circa Romani Pontificis obitum, di succeisoris eius electionem, statuta varia , stram iteram Berengarius a juravit haeresim, librumque Ioannis noti, ex quo hauserat illam, in ignem
con)ecit, & Catholicam de Corpore & Sanguine Christi professus est fidem, quam postea iterum relapsus dimisit. T. ηυιhomagensὶ unum anno Domini Io63. sub Gregorio VII. Rom. Pont. a Mauratio Rothomagentis Ecclesiae Archipraesule cum suffraganeis Episcopis habitum, Vuillelmo Normannorum Duce praesente; in quo rur sua Berengarii damnata linesis, eiusque sectarii anathematis fulmine per cussi,
228쪽
Ossi, & fide s Catholica de Eucharistiae Sacramento firmata , ut Rothoniastensis Ecescitae Lellantur acta. . 8. Pictaviense fertur habitum de unum sub eoaem Gre πιο VII. annoxo s. Praefide Gerardo Engolismensi Episcopo. Sedis Apostolicae Legato in quo Berengarius damnatus iterum , de fides Catholica de Corpore &Simine Christi firmata. . . 19. Romanum iterum unum, videlicet anno Domini Io78. quod convocavit Gregorius VII. ut Berengarii causam , quam olim in Galliis Apostolicae leoationis ossicio fungens, in Turonensi Concilio iam noverat, ultimo
tandem anathematis lini jugularet, & penitus extingueret: sed isto in Concilio, cium ad resipiscendum inducias ad proxime saturum usque Comcilium impetrasset Berengarius, subdolam iterum & simulatam fidei professionem emisit. . Io. Romanum denique alterum, quod anno secmenta convocavit Idem Summus Pontifex, ut nanc Berengarii subdolam fidei professionem accuratius examinaret; & hoc tandem in Concilio , clim a Munone , postea S
gniae Episcopo, & aliis sortiter ac erudith de Corpore & Sansuine Christicitiserentibus convictus fuisset, se errasse consessus est , veniam petiit &obtinuit, Catholicam ac sinceram fidei professionem emisit, Romaque postea discedens, Turones venit; ubi cum saeculi pompis renuntiasset, &per aliquot annos Deo militasset, Catholicus & poenitens obiisse sertur celebris ille Berengarius, anno Christi Io88. Sunt & particularia alia sere innumera , variis in locis & variis de causis habita Eeclesiae Concilia, quae hic brevitati studens non recenseo; sed Ii recenseant, breviter sublicio praecipuos & illustriore&Conciliorum Ec- csiae compilatores, e quorum fontibus hausta selegi , quae de Conciliis hactentus dixi.
De illustrioribus Conciliorum Ecclesia Compilatoribus,
P Raeter eruditos non paucos, qui dogmatice potius quam historice de Ciariores sacris scripsere Conciliis, quos inter eminent Dominicus Iacobarius , Ioannes de Turre cremata , Thomas de Vio , vulgo Caietanus, & Robertην pilaiore. Bellarminus, sanctae Romanae Ecclesiae Cardinales Eminentissimi; praeter fuere alios numero multos , qui ex iisdem Ecclesiae Conciliis sacros collegere Canones, quales in primis fuere Dionysius Exiguus , Ferrandus Diaconus , Cresconius , Martinus Macarensis viscopus , Isidorus Mercator, BarchartasVvormaciensis Episcopus, Tuo Carnotensis Antistes, Se Gratianus patria Clinsinus, ex ordine Benedictino Monachus; claruere & eruditi plures alii , qui sacra hinc inde dispersa, in unum redegere Ecclesiae Catholicae Comcilia; quos inter floruere praecipiuI. Isscobur Merimus natione Gallus, patria Lemovicensis, e vico S.Vi- Moxiu ς - cturiani, Doctor Parisiensis, & insignis Parisiensis Ecclesiae Poenitentiarius; qui sapienter arbitratus nihil sortius & essicacius esse ad retundendos Haereticorum errores, quam arma illa, quibus Patres orthodoxi e rumdem contrivere conatus, sacrorum videlicet Conciliorum , & Summorum Pontilicum instituta ; Concilia idcirco colligenda decrevit , Har. renati T. II. P colle-Di0jtiroo by Corale
229쪽
xas Deseris Ecclesiae Conciliis.
eollectionemque suam primo Parisiis in duo volumina magna in luem dedit , anno I s et . deInde Coloniae , anno I 3o. in duo pariter volumina , ac tandem Parisiis in tria volumina in folio rursus edidit anno Is 3 s. Crabbeus. a. Petrus crabbens , vulgo crabbe , patria Meclinensis , de proles ne Minorum ordinis S. Francisci, vir pietate & eruditione clarus ; qui post
Merlinum, novam multoque ampliorem Conciliorum collectionem exornavit , quae Coloniae primo inducem prodiit digesta in duo volumina
magna, anno I 338. N iterum ibidem multo auctior in tria magnae molis volumina nova , & carolo V. Imperatori dicata visa est anno is si . obiitque tandem vir ille pius & eruditus tribus annis octogenario
ma or, anno 1 Is Camneta. 3. Bartholomaus carra1rya , Navarrus natione, patria Mirandensis, Ordinis FF. PP. S. Dominici, unus e Concilii Tridentini Theologis, Mariaeque Philippi II. Hispaniarum Regis uxori Sacerdos a Confestionibus, &Toletanus tandem Archiepiscopus t qui praeter utilem de Episcoporum , aliorumque Pastorum residentia tractatum, brevem edidit Conciliorum Eccle-sa Summam; obiitque Romae, quo accesserat, ut se a variis hostium c lumniis purgaret, anno circiter Is 76. die a. Maii, aetatis suae 72. quiescitque in sui ordinis Ecclesia , Minerva dicta. surtur 4. Laiarentius Surias, patria Lubecanus, hoc est, Lubeca ad Visurgim in Germania natus, & professione Coloniensis Carthusiae Carthusianus , vir Pietate & eruditione clarus, qui, praeter collatas vitae Sanctorum historias , & septem in tomos luci publicae datas, Conciliorum Ecclesiae compilationem , crabe a multo locupletiorem N a mendis puriorem . in quinque distributam volumina magna Coloniae dedit anno Is 67. N Ib, dem tandem sua in Coloniensi Carthusia seliciter obiit anno I 378.
Ioverius. S. Franci cur Ioverius Valentinus unam pariter Conciliorum omnium compilationem suis temporibus edidit, anno circiter Iss . cum hoc praefixo titulo, Sanctiones Ecclesiastiea tam Synodica , quam Pontificia , tres tu classes distinctae ; quarum I. universales Synodos, a. particulares, 3. Pomtificia decreta complectitur; quae omnia suere hactenus commixta, nunc
vero perspicua & Onvia. Gus S. Gartias Lossa Hispanus , Complutensis Academiae Doctor, & Archidiaconus Toletanae Ecclesiae, Philippique Hispanorum Regis Catholici Praeceptor, tandemque suae Toletanae Archipraestit Ecclesiae ; qui omnia ' . . 'Hispaniensis Ecclesiae Concilia in unum collecta corpus, variisque illustra-ἰta notis edidit anno Is 9o. aetatis vero suae obiit anno 6s. Binius, T. Seνermus Brutus Sacrae Theologiae Doctor , & Coloniensis Ecclesiae Canonicus ; qui post duas sui temporis novissimas Conciliorum compilationes , crabbeauam videlicet & Surianam . sitam ipsc novam aliam quatuor tomis inclusam, sublatis ex ea mendis quibus scatebat plurimis, rursus in lucem dedit, quae bis Coloniae prodiit, anno videlicet I 6o6.& I6i8. & tandem Parisiis , locupletissimis ac eximiis gravida notis , di in novem distributa tomos , quorum septimus est in duo volumina divis . C0 0β S. Franciscus Longus a corollano , ex ordine F F. Minoriam sancti Fran- μ cilci Capuccinorum , qui iuxta Eminentusmi Cardinalis Baronii Annyllum Chronologiam, aliorumque illustrium virorum historta Ecclesiasticae monumenta, edidit Antverpiae Summam Conciliorum omnium eruditam ,
Conciliorum videlicet , quae a S. Petro ad Gregorium usque XV. in
230쪽
Ecelesia fuere eelebrata , eamque Gregorio XV. tunc temporis Romano Pontifici dieavit anno I 623. s. Iacobus Sιν-dus , natione Gallus , Ricomagi in Arvernia natus , si unis prosessione Iesulta, sui saeculi scriptor celeberrimus, de eruditu omnibus M. Dene meritus, & ab Elninentissimo Annalista Baronio uon semel laudatus; qui Lit Christianissimo Regi Ludovico XII. a Consessionium, &plura suae profundae eruditionis in lucem dedit opera, qυorum aliqua ipsi propria, alia vero aliorum Auctorum, sed varias & docus ab ipso illustrata notis; inter quae sunt
I. censura de suburbicariis vgionibus. a. Anastasii Bibliothecam collectanea. 3. De duobus Dionysiis dissertatio.
q. Sermones S. Augustini. s. Theodoreti opera Grac Latina , tomis quatuor.
6. Hinemari Rhemensis Archiepiscopi opera. . Historia praedestinati a. 8. Historia publica paenitentia , de armo. s. caroli Calvi capitula Q rio. conciliorum Ecclesia Gallicana collectio, tomis tribus. Obiit tandem meritis clarus anno I 6s I. aetatis vero sitae 93.io. Pbilippus Labbaus &. Gabriel copartias . Societatis Iesu scriptores Labbaeus. celebres & eruditi, qui Conciliorum compilationem omnium maximam atque locupletissimam , in lucem Parisiis dedere anno I 6 a. cum hoc praefixo titulo r Sacrosancta concilia ad Regiam editionem exacta , sua nunc quarta parte proviis auctior, studio Philippa Labbar oe Gabrielis cos artii s cietatis Iesu Presbyterorum. Unde & Laobaeana vulgo dicitur haec editio , utpote quia a Philippo Labbao primum suscepta, nulliumque promota, licet non complete peracta, sed ab erudito Labbaei continuatore Gabriele Cossartio, manu ultima data ἔ nihilque est aliud haec Labbaeana Conciliorum editio , quam Regiae Conciliorum editannis exemplum, atque, ut illa, merum opus Binii ; sed ita auctum ac locupletatum, tum Gallicanis Sirmundi Conciliis pe Hebita loca diligenter insertis , tum vvriis aliis , sive Gallicanae , sive aliarum Ecclesiarum monumentis , Pontificum Epistolis, variorum Auctorum observationibus & notis , perpetuaque ubique excurrente Chronologia, cum serie Pontificum, Imper torum , & Regum, qui sederunt vel resnarunt per ea tempora & loca ,
in quibus quaeque habita fuere Concilia; tum denique indicibus quatuor volumen constituentibus ultimum , quorum I. Concilia, quae intomis continentur , indicat Omnia . a. Pontifices. 3. Decreta. q. denique historica plura, observationesque varias ; ut non idem, sed novum omnino, longeque diversum videatur opus, & septem supra triginta compleat volumina.
Natus anno i 6I . vitam clausit sanctissimam Parisiis, in Collegio Lud, vici Magni, II. Kalendas Aprilis, anno I 667. Philippus Labbaeus, patria Bituricensis, hoc impersectum relinquens Opus : cui tandem manum admovit ultimam, finemque dedit, in ejus labores succedere iussus vir aeque diligens , pius ac eruditus Cossartius.