장음표시 사용
261쪽
Lues De Pontificiis Ecclesiae definitionibus.
ad nostram firmandam thesim dici potest; ergo eodena jure divino quo fuit
in Petro, hoc est, ex institutione Christi, curat adhuc in Romano Pontifice Ecclesiae Primatus, seu suprema illa Ecclesiam universam regendi potestas ; idque de fide certum, cum sit a Concilio definitum oecumenico. 'Pr. a. & confirmatur. Ιorma regiminis Ecclesiae non est mutata, nec
mutabitur usque ad finem mundi ; ergo est adhuc eadem post Christi in
Coelos ascensum, ac erat ante i sed ante talis erat haec regiminis serma, ut
regeretur Ecclesia per unum visibile Caput, scilicet per Christum; ergo &post Christi in Coelos ascensum regitur per alterum visibile Caput loco Christi i atqui illud Caput visibile non potest esse aliud quam Petrus, cui
Christus ait: Tu vocaberis Cephas Syriace nempe, Graece Petra , & LMI- ne caput, di addidit: Pasce oves meas, id est, esto Praepositus, Pastor EcCaput Ecclesiae loco mei ; ergo Petrus suit visibile Caput regens Ecclesiam di & cum serma regiminis non sit mutata, nec ad finem utque mundi mutanda , post Petri discessum debuit in ea aliud remanere visibile Caput Petro succedens, a quo regeretur Ecclesia r sed nullum aliud dici potest tale post Petrum visibile Caput, quam Romanus Pontifex, legitimus Petri Successor ex communi SS. PP. & Ecclesiae consensu ; ergo ille solus, &eodem iure quo Petrus, est visibile Ecclesiae Caput. Respon- Oblicies I. in primam partem. Quando dicitur a Christo, Matth. rct detur con vers. IS. Tu es Petrus, ct super hanc petram adificabo Ecclesiam meam , ου' Aa Eb. ibi per Petram non intelligitur Petrus, sed Christus qui petra est , auxia si iii. ' illud Pauli I. ad Cor. cap. Io. vers. q. dicentis : Petra autem erat Chrsus ἔergo ex illo textu probari nequit Petri primatus. Resp. neg. ant. quia etsi in citato Pauli loco per Petram intelligatur Christus , non sequitur quod ubique per petram intelligat Scriptura Christum ; proprium enim est metaphorici nominis, ut non semper in eodem usurpetur sensu, sed in diverso, iuxta diversos respectus & relationes; sic nomen Petra tumitur ibi a Christo & Paulo in diverso sensu, & prout relationem dicit ad diversa ;nam sumitur a Paulo, dum ait, Petra autem erat Chrsus, prout dicit relationem ad aquas e rupe scaturientes, ut patet ex contextu sic dicente :Bibebant de spiritali, consequente eos, petra : petra autem erat Christus ; &per hoc intendit significare Paulus, Christum fuisse omnium gratiarum M tem, quas justi omnes etiam veteris Testamenti perceperunt, qui non nisi per fidem in Christum venturum salutein consecuti sunt. Quando a tem Matth. I 6. vers. I 8. nomen illud Petra adhibetur a Christo , sumitur
prout dicit relationem sundamenti ad aedificium, & applicatur ibi non Christo, sed Petro, ad significandum Petrum esse fundamentum silpra quod Christus suam aedificavit Ecclesiam.
Instabis ex Apostolo I. ad Cor. cap. 3. vers. Ir. Fundamentum aliud nemo
potest poηcre, praeter id quod positum est, quod est Christus Iesus; ergo Pe-xrus non potest dici fundamentum Ecclesiae, sed Christus. Resp. dist. ant. non potest esse aliud fundamentum praecipuum & primarium, in quo funde tur Ecclesia, conc. Secundarium & ministeriale, quodque sit Primarii Uicarium , neg. ant. & conseq. quia dum asseritur Petrum Ecclesiae fundamentumesic , hoc de secundario & ministeriali fundamento intelligitur, quodquo non cxcludit, sed supponit primarium N principale, scilicet Christum. Vinicies a. Plures M. Patres, ut Hilarius , Chrysost. & Gregorius Posse nus interpretantes haec Christi verba, Super hanc petram, m. Oicunt nomi
nc pctra itatulligi sidem oe confessonem Petri; ergo ex iis non potest colligi
262쪽
Petri Primatus. Resp. perm. ant. neg. conseq. quia Catholice utrumque dici potest, Ecclesiam nempe fundatam esse sit pra Petrum, & supra fidem seu confesssionem Petri causaliter, quia nimirum consessio illa Petri hile causa meritoria , propter quam obtinuit S. Petrus ut fundamentum esset Ecclesiae; unde sic facile conciliantur SS. PP. dicendo videlicet quod quaim do dicunt Ecclesiam fundari supra Petrum, denotant subiectum in quo ro. cipitur talis dignitas fundamenti, sive capitis Ecclesiae; quando vero dicunt fundari supra fidem Petri , denotant causam meritoriam , ob quam illam a Christo consecutus est dignitatem Petrus t sicut quando S. Hieron. in Epist. 6 i. quae est ad Pammachium, ait i Super aquas Petri corpus non ambulasse, sed fidem, idem significat ac si diceret, Pctrum non sui corporis agilitate, sed fidei suae virtute super aquas ambulare meruisse. objicies 3. Christus suam Ecclesiam caeteris Apostolis aliis atque commendavit ac Petro ; omnibus enim dixit Ioan. cap. ao. vers. 2I. Sicut misit me Pater, ct ego muto νos Accsite viritum sanct-; quorum remis ratis peccata , remittuntur eis , oec. omnibus pariter dixit, Eantes docete omnes Gentes; ergo nihil potestatis supra Ecclesiam accepit a Christo Petrus, quod non acceperint & caeteri. Resp. I. neg. ant. quia non omnibus, sed soli Petro dixit, Pasce oves meas . Vel Resp. a. dist. ant. antequam diceret Petro, Pasce oves meas, conc. ant. quando dixit, vel posmquam dixit Petro, Pasce oνes meas; nego ant. Ratio est, quia tunc accepit Petrus Primatum a Christo dicente, Nasce oves meas, quem cum non
acceperint alii, ideo licet antea fuerint Petro aequales , non tamen post collatum Petro Primatum a Christo dicente, Pasce oves meas : & in nocsensu intelliget diis S.Cyprianas in tractam de simplicitate Praelatorum, seu de unitate Ecclesiae dicens r Hoc erant utique oe caeιοι Apostoci, quod fuit Petrus, pari eonfortio praediti O honoris oe potestatis , hoc est , aequales erant Apostoli, antequam Petro diceretur, Pasce oves meas, quia omnes aequalem honorem re potestatem Apostolatus habebant. Instabis ex S. Aug. tractatii s. in Joan. Si hoc Petro tantum dictum ess . non facit hoc Ecclesea; si autem oe in Ecclesa sit, ut qua m terra ligantur , in Caelo ligentur ; o qua solvuntur in terra , fiolvantur in calo Petrus quando claves accepit, Ecclesiam Janctam sigmmou ; ergo ex S. Aug. non soli Petro, sed toti Ecclesiae, seu omnibus coniunctim Apostolis fuere claves a Christo datae; seu claves non unus homo, sed unitas accepit Ecclesiae. Resp. nest. conseq. ratio est , quia ex iis S. Augult. verbis colligi ta tum potest, lenium S. Augustini elle, quod solus Petrus , non ut persona privata, sed Petrus ut repraesentans unitatem Ecclesiae, tanquam Caput eius, supremusque Pastor a Christo constitutus claves accepit, seu quod Petrus nomino Ecclesiae , non ut delegatus, sed ut supremus cius post Christum Princeps, Pastor & Rector, claves accepit. Hunc esse S. Aug 1lim sensum patet ex ipsomet Augustino dicente et Solus Petrus totius Ecetera meruit gestare personam, propter ipsam personam quam totius E clesia gestabar, meruit audire; Tibi daυo claνes regni Coelorum.
obiicies a. ex S. Hieronymo lib. t. contra Iovinianum t4uter Petrum
fundatur Ecclesia; lic t id ipsium alio in loco super omnes is inolos fiat, cuncti claves Coelorum accipiant, oe ex quo super eos Ecclesia fortitudo sol,
detur ; tamen propterea inter duodecim unus eligitur , ut capite cou lιtur1 , schismatis tollatur occasio; ergo ex S. Hieron. non solus Petrus, sed i e cuncta Ecclesiae claves acceperunt Apostoli. Resp. perna. ant. diit. conscq. crincti
263쪽
Σso De Pontificiis Ecclesiae definitionibus.
accepere diverso modo quo Petrus, conc. Eodem modo , neg. conseq- Ratio est, I. quia Petrus eas accepit ut ordinarius Ecclesiae Pastor, caeteri ut extraordinarii, pcr accidens di ex necestitate; unde est quod auctoritas illa per claves designata, quae fuit Petro collata, trant ut ad Petri successorem Romanum Pontificem, quia Ordinaria erat ; quae vero filii caeteris collata Apostolis, non transiit econtra ad Apostoloruna successores Episcopos, quia ordinaria non erat, sed delegata di extraordinaria, illisque per accidens ob necessitatem tanquam delegatis & extraordinariis Ecclesiae Pastoribus concessa, utque finiret in ipsis, di non transiret ad succcssores Episcopos . a. Quia caeteri eam accepere cum dependentia, & subordinatione ad Petrum ἱ Petrus vero sinc dependentia, di subordinatione ad ipsos i idque satis colligitur ex eo quod soli Petro dictum sit , Tasce agnos meos , Pasce oves meas I id est , esto Rector supremus Ecclesiae meae, seu Pastor agnorum & ovium mearum; ergo & Apost Iorum aliorum, qui vere erant primi Ecclesiae Christi fideles; ergo Aeagni vel oves erant, cum praeter agnos & oves in Ecclesia nihil sit; e go cum dependentia di subordinatione ad Petrum , caeteros Apostolos Ecclesiae clavibus uti voluit Christus. Instabis. Caeteri Apostoli aeque ac Petrus dicuntur Ecclesiae sundamenta, juxta illud Apocalypsis cap. 2I. vers. Iq. Et murus civitatis, pur quam intelligitur Ecclesia, habens fundamenta duodecim , ct in ipsis duodecim nomina duodecim Apostolorum Am ; ergo aequales omnino fuere cum Petro caeteri Apostoli, ac proinde aeque independentes ab illo, ac ille ab ipsis. Resp. perm. ant. neg. conseq. Ratio est, quia ideo dicuntur Eccle-Nae fundamenta caeteri Apostoli, aeque ac Petrus, I. Quia ipsi Ecclesias
fundarunt quamplurimas r non enim totum terrarum orbem ad fidem convertit Petras, sed alias regiones Iacobus, alias Petrus, alias Paulus, alias alii. a. Ratione gubernationis Ecclesiae , quia omnes re ipsa fuere
universalis Ecclesiae Rectores aeque ac Petrus, sed divorso jure; ille ncmpe jure ordinario , isti extraordinarios ille sine dependentia ad ipsos , uti cum dependentia & subordinatione ad illum. Oriicies s. tam in primam, quam in secundam partem. Ex Apost
Io I. ad Cor. cap. I 1. Christus & Ecclesia unum constituunt corpus mysticum, ex capite di membris integrum a ergo omnes fideles Ecclesiae praeter Christum sunt membra Ecclesiae, ac proinde nullus praeter Christum, sive Petrus, sive Romanus Pontifex, live alius quicumque fidelis potest esse Ecclesiae caput. Resp. perm. ant. dist. conseq. Nullus praeter Christum potest esse Ecclesiae caput, quoad intemum influxum , concoQuoad externum regimen , subdist. Caput primarium Ecclesiae , conc. Secundarium & subordinatum, neg. conseq. Ratio de explicatio distinctio. ius est, quia caput Ecclesiae potest considerari, vel quatenus est caput per internum influxum in singula membra , vcl quatenus est caput Ecclesiae per externum regimen. Si pruno modo conlideretur , solus Christus est caput Ecclesiae, quia ille solus in omnia mcmbra insuit gratiarum dona, illeque solus gratiam capitalem habct, cic qua nos accepimus omnes; si vero sycctctur caput quoad cxternum Ecclesiae regimen, praeter Christum potest elle alma, estque reipsa aliud, non primarium quidem &propria virtute influens, sed secundarium tantum, & primarii virtute agens
264쪽
duo sie subordinata capita, unum primarium & secundarium alterum, huheat Ecclesia, cum ici idem videri constet in regno eodem habente Regem & Prorellem, & utrumque ut caput in regimine en rno, sed prima.
rium unum, secundarium ac subordinatum alterum. Obiicies 6. Caeteri Apostoli se Petro aequales censebant, nec plum ut superiorem sive Primatem agnoscebant, juxta illud Luc. cap. 22. Vers. a Facta es autem o contentio Inter eos , quis eorum videretur esse maior ; ergo aequales Petro erant caeteri Apostoli. Resp. dist. ant. ante Spiritus Sameti super illos descensum , & priusquam ellet Petro dictum , Pasce oves meas, conc. ant. Post Spiritus Sancti super illos descensum, & post a Chricto Petro dictum, Pasce oves mear, neg. ant. & sub ead. dist. conseq. quia dum asseritur a nobis primatum inter Apostolos habuisse Petrum, intelligitur de Petro considerato post haec sacra Domini verba, Pasce oves meas, ad illum unicum a Christo directa. Objicies 7. in secundam partem. Romanus Pontifex non est Episcin
pus Episcoporum , iuxta illud sancti Cypriani, in Epistola ad Quintum
dicentis r Nemo nostrum se Episcoporum Episcopum constituiti ergo Rom. Pont. primatum supra Episcopos alios non habet. Resp. neg. ant. de prinbationem eius ex verbis s. Dyrraηi deductam. Ratio est, I. quia ibi
S. Oprianus non de omnibus adsolute loquitur Epistopis, sed de Astic, nis tantum in Carthaginensi Concilio congregatis, ubi agitabatur celebris de rebaptiZandis haereticis quaestio. a. Quia si haec in Romanum Pontificem sint prolata cypriani verba, haec non probantur ab Ecclesia, quia
non sunt Christi, sed Θρriani, id est, hominis in Stephanum Romanum
Instabis. Romanus Pontifex non potest judicare Episcopos , ut comstat ex eodem S. Cypriano ibidem dicente r Sed expeciamus universe iud, elum Domini nostri Iesu Christi, qui unus oe solus habet potestatem θ pr. ponendi nos in Ecesesia sua gubernatione, O de actu nostro iussicandi. Ergo ex S.Cypriano non est Episcopus Episcoporum, nec proinde Primas e rum. Resp. dist. ant. explicando Cypriani sensum e Romanus Pontifex non alios iudicare potest Episcopos, sed solus Deus , de occultas vel dubiis ; conc. De rebus exploratis & manifestis , neῆ. ant. & conseq.
nec quid aliud intendit S.Cyprianus , quem minime latebat Episcopos neditan a Romano Pontifice, 1ed etiam a Comprovincialibus in Concilio congregatis Episcopis iudicari polle de benς vel male gestis circa su
Objicies 8. ex S.Cypriano, vi evatus unus es s euius pars ὀ singulis
in solidum tenetur; ergo Romano Episcopo caeteri aequales sunt Episcopi. Resp. Perm. ant. neg. conseq. quia dum sanctus Cyprianus ait, quod v, scopatus sit unus, non sic intelligendus, ut velit significare quod sit unus numero participatus a singulis; sed solum, inquit Glosia, quod ordo Episcopalis iit unus specie, qui deinde numero est divisus in singulis Episcinpis, a quibus ut veris titularibus & solidariis, & non ut a Vicariis ad nutum mobilibus tenetur ; ita ut quilibet Episcopus Episcopatum unum habeat , qui est pars subjectiva Episeopatus in commun1 & in specie confiderati; quod non impedit quominus Romanus Episcopus primatum habeat super alios, cum suum Episcopatum non habeant eaeteri, nisi cum dependentia & subordinatione ad ipsum. Appar. Arrvati T. II.
265쪽
et Ea. De Pontificiis Ecclesie definitionibus.
An Romanus Pontifex unixersalis dici possit Episcopus. SCiendum est primo, Romanum Pontificem universalem Episcopum d ci, bisariam intelligi posscir. enim ita potest intelligi dici universalis
Episcopus, ut ipse solus & nullus alius sit omnium etiam particularium Ecclesiarum Episcopus; caeteri vero particulares Episcopi non sint Episcopi proprie, sed illius dumtaxat quasi Vicarii. a. Ita ut universalem gerat uni ersalis Ecclesiae curam, quin excludat particulares particularium Ecclesiarum Episcopos, sive, ut explicant alii, universalis dici potest in essem do, vel an causando. Universalis in essendo Episcopus diceretur, si solus ipse N ullus alius Episcopus esset; universalis vero in cauando dicetur, & non in edendo, si generalem dumtaxat curam influat in omnes etiam particulares Ecclesias, quin impediat particularem cu)uslibet Episcopi curam: eo sere modo, quo Sol universalis dicitur in causando, quia in haec sublunaria induit omnia , quin excludat, sed suvet potius & foveat particulares sublunarium causarum influxus. Quo ita praemisso,
Dico , Romanum Pontificem diei non posse universalem Episcopum, in eo sensu, ut ipse solus si Episcopus , O nullus allui ; ιeia autem in eo sensu ,
ut ipse universalem gerat Ecclesiarum curam, nec excludat particulares particularium Episcoporum curas; & sis
Prob. I. pars , primo verbo & exemplo Gregorii Magni, hujus nominis Romani Pontificis primi; qui verbo quidem id docuit I. dum ut Ioannis Ieiunatoris Constantinopolitani Episcopi se universalem Patriarcham
scribentis coerceret ac domaret audaciam, sic ad illum scriptit olim : Gyra autem sanctitas agnoscat, quantum apud se tumeat, qua illo nomine νο- cari appetit, quo νocari nullus praesumpsit, qua veraciter sanctus est. a. dum lib. 4. Epist. Epist. 3. ad Eulogium, sic ait : Si unus Patriarcha univers lis dicitur, Paιriarcharum nomen cateris derogatur. 3. dum lib. 7. Epist. Epist. 69. ad Eusebium directa sic pariter concluditi Si unus universalis es, restat ut vos Episcopi non suis r verbo ergo sive scripto docet S. Gregorius, nullam Patriarcham etiam Romanum universalem dici posse. Docuit etiam & suo humilitatis exemplo, dum vocatus ipse universat .s Papa ab Eudogio Aexandrino, ipsum suaviter increpanS rogat ne ultra iaciat, dicens : Quod peto , dulcissima mihι sanctitas vestra ultra non faciat, quia vobis subtrabitur , quod alteri plus quam ratio exigit, praebetur . SI enim uuIversalem me Papam vestra sanctitas dicit, negat se boces e, quod me fatetur universum. Verbo ergo & exemplo docuit sanctissimus ille Pontifex Romanus , nullum Patriarcham , nec ipsum Romanum Pontificem, universalem dici posse Episcopum in eo sensu, ut ipse solus sit, & nullus alius etiam particularium Ecclesiarum Episcopus; bc- ne tamen in hoc sensu, ut universalis dicatur, quatenus universalem gerit omnium Ecclesiarum curam, nec particulares excludit particularium Episcoporuin curas; ut sic Prob.
266쪽
Prob. a. pars, primo ex eodem S. Gregorio. Asserit enim S. Gregorius Epist. lib. 4. Epist. 3 a. Petro suisse a Domino commissam totius Ecocletiae curam ; quod idem est ac si diceret, Petrum fuisse a Domino constitutum universalis Eccletiae Episcopum t atqui esse universalis Ecclesiae Episcopum , seu universalis Eccletiae curam habere, idem eth ac universalem Episcopum esse ; ergo censuit S. Grcgorius Petrum fuisse , ac proinde successorem elus Romanum Pontificem esse adhuc hodie univerialem Episcopum in aliquo sensu, non in hoc sensu ut ipse solus sit,& nullus alius Episcopus, ut visum est; ergo in hoc sensu, ut universalem omnium Ecclesiarum curam habeat, nec particulares particularium Episcoporum curas excludat.
Pr. a. ex ejusdem S. Gregorii praxi, & sic t si Gregorius ipse Magnus , Romanusque Pontifex sanctissimus seipsum ut universalem non agnovillet in eo sensu, quo iure quaeso concessiiset Sardiniae Presbyteris ipse , ut cum Episcopi deessent, possent ipsi Confirmationis Sacramentum administrare, ut ipsum reipsa concessisse constat lib. I. Epist. Epist. 4r. Quo jure, amabo, pallium concessisset ipse, priinumque in Lugdunenti Provimcia locum post Metropolitam, Syagrio Augustodunensi Episcopo, ob nuvatam Augustino Anglorum Apostolo e3usque sociis operam ut reipsa concessisse constat ex q. Epist. libro Epist. so. 32.& 33. & convincitur ex eo quod ab eo tempore, pallio utantur adhuc Syagrii successores Augusto nenses Episcopi, destinctoque Metropolita Lugdunensi, Lugdunentis Ecclesiae curam gerant, usque ad novi promotionem Archiepiscopi .Quo iure castorium X. Ariminensem, Luminosi Abbatis Monasterium gravantem coe cuisset, sola ipsi eiusque successoribus praefati Monasterii Abbatis ordinatione permilla , ut coercuisse constat ex 4. Epist. libro Epist. 3. Z Quo jure Episcopum, Clericorum suorum Monasteria suo dominio gravantium insolentiam refraenare iussitset, ut eum 3ussisse constat ex 5. Epistolarum libro Epist. Αο. Z Quo denique jure & qua auctoritate quamplurima ut, ita alia praestitisset S. Gregorius Magnus, nisi se universalis Ecclesiae Episcopum esse novisset, seu nili universalis Ecclesiae euram universalem sibi novisset esse creditam, ac proinde se in hoc ultimo sensu universalem Episcopum esse vidisset ergo censuit Sanctus ipse Gregorius Romanum Pomtificem universalem Episcopum in hoc sensu dici poste. Pr. 3. ex varIis Romani Pontificis super Episcopos alios privilegiis ,
quae talia ac tanta sunt, ut ei nullatenus competere possent, nisi univc
salis in hoc ultimo sensu Episcopus esset ; qualia sunt v. g. Inter alia, I. Quod omnes totius orbis Episcopi, quoties in iudiciis Eccletiasticisse ab aliis gravari sentiunt Episcopis , vel a Provincialibus Conciliis , ad ipsum recurrunt Romanum Pontilicem ut ad Iudicem Ecclesiae supremum, di non ad alium. 2. Quod ad ipsum pariter confugiant, & non ad alium orbis universi fideles omnes, quoties in fide dubium vel controversia exurgit aliqua. 3. Quod nullum pro tota Ecclesia possit statui decretum , nisi comsulto Romano Pontifice. q. Denique variis omissis aliis, quod solus Romanus Pontisex, & nullus Episcopus alius, licet Metropolita, Primas vel Patriarcha, possit E clesiasticas sancire leges Ecclesiam ligantes universam . . Atqui haec omnia, ut patet, aliaque similia Pontifici nequeunt compotore Romano ut Episcopo particulari, potius quam alteri; ergo ei ut q i
dat parti eularium Ecclesia rum Episco.
267쪽
αs De Pontificiis Ecclem definitionibus.
dammodo & in aliquo sensu universali competunt, quatenus scilicet est Caput, Pastor di Episcopus universalis Eccletiae , in eo solum sensu quod
universalem omnium Ecclesiarum curam gerat, nec particulares particularium Ecclesiariam Episcopos excludat. Respon- obiicies cum Romanae Sedis hostibus haereticis. Nomen hoc universa-ibaa; .hi; Episcopi a S. Gregor ιο Varus in locis , praesertim q. Epist. libro Epist.bu, Ronia. 3ῶ. Vocatur superbum, profanum, sacrilegum di Antichristi praenuntium , nae Sedia illiusque absolute reprobat ac recusat usum ; ergo nullatenus sibi licet Ro- hostibus. mano Pontifici debitum esse censet. Resp. perm. ant. neg. conseq. Ratio est, i. quia etsi sibi ut Romano Pontifici , m aliquo sensu debitum sentiret nomen illud sanctus ille Ponti sex ; tamen quia tunc quaesito erat, an Ioanni Constantinopolitano Patriarchae Illud arroganter usurpanti competeret, ideo absolute pronuntiat Gregorius nomen illud profanum esse di sacrilegum, ut tributum videlicet Ioanni Constantinopolitano, utpote quia ei nullo iure & in nullo sensu debitum, sed arroganter & insolito fastu usurpatum : utque facilius praefati Ioannis arrogantem cohiberet audaciam suae humilitatis & moderationis exemplo, hoc nomen pariter & ipse recusavit, licet debitum sibi ut Romano Pontifici & in sensu praefato non ignoraret, seque ea de causa, non Archiepiscopum, nec Patriarcham ,
sed Episcopum ac servum servorum Dei scribere coepit. a. dici potest cum Bellarmino, quod etsi verum sensum habere possit nomen illud universalis Episcopi, quia tamen & falsum habere potest, nimirum si ita imtelligatur esse universalis Romanus Episcopus, ut ipse sit solus & nullus alius ; ideo sapienter & ad cautelam nomen illud simpliciter & absolute prohibuit, & reprobavit sanctus Gregorius, eo sere modo quo Ephesini
Concilii Patres nomen illud xωτοι.κου proscripsere , etsi bonum ac Catholicum sapiat sensum , ea sola de causa , quia malum sapere potest &haereticum . di sub eo Nestoriana potest latere doctrina, Mariam Christi Matrem asserens, sed Dei matrem impie negans.
Sub quo Romano Poηtifice , in Gallias primo venerit christi Religio nostra. CVm universalis sit Episcopus, & universalem omnium Ecclesiarum
gerat curam Summus Pontifex Romanus, ut visum est; nullaque sit Christiani orbis natio , quae se abscondat a benigno eius solicitudinis influxu ; quaeritur hic ex occasione , quis Summorum Pontificum omnium Primus curaverit Gallias nostras Euangelicae doctrinae radiis, S Religionis Chriltianae primordiis illustrari. Sunt enim cruditi recentiores non pauci, inter quos, Launous, Simmundus di alii, qui Euangelicam Christi fidem , ante Decium Imperatorem & Fabianum Romanum Pontificem, in Gallias vcnisse negant, illo Gregorii Turonici testimonio fialti, quo lib. hist. Franc. cap. 3 o. auerit ex S. Saturnini Tolosani passionis historia, his temporibus tantum, videlicet sub Decio Imperat. istos primos Euangelicae ii dei Christi Praecones in Gallias filisse ad praedicandum missos , nimirum TuroniciSGraiiunum , Arelatensibus Trophimum , Narbonae Paulum , Tolosae Satiιruinum , Pariliacis Dionysium , Arvernis os tremonium , & Lemovicinis
268쪽
Martialem. Contendunt econtra alii non miniis eruditi; & numero multi longe ante Decium, Christianam suisse Galliam; & cum istis
Dico, Longὸ ante Decium, o primo nascentis Ecclesiae saecula, sab Petra christi Vicario primo, oe clemente post Linum oe clerum fomans Pontifice ,
in Gallias primism venisse christi fidem oe Religionem , sicqueri. r. Quia id innuere videtur Scriptura sacra, asserens Marc. cap. I s. Sub Peis vers. dio. Apostolos, post Christi in Coelos ascensum, profectos ubique tr. , S ct 'praedicalle r Illi autem profecti praedicaverunt ubique , DomIno cooperante , cer sermonem confirmante, sequenti s signιν. Ergo vel per seipsos, vel per Et elEsii alios a se millo, Euangelii PIaeconeS , ubique praedicarunt Apostoli: non laeculo , in tibique per seipsos, ut patet; ergo per alios a se missos; ergo & in Gal- : ali lia, quae non est inter iniignior terrae partes minima. u. 44Em i. Quia S. Irenaeus scribens longe ante Decium secundo cadente saeculo, .entile pio. lib. I. adversus haereses cap. 3. meminit Eccletiarum, quae iam in Celtis bati . erant, & in quibus vigebat Christiana iam orta Religio, dum ait: Ve-que 1 a , qua in Germania sunt, fundata Ecclesia aliter credunt, aut alιter tradunt, neque ha qua in Iberiis sunt, neque qua in Celtis; si in Celtis erant variae Christi Ecclesiae, S. Irenaei temporibus, ergo & in Gallia . Celtasquidem erant Gallia celatea populi; norunt enim omnes Galliam fuisse divisam olim in Togatam, Comatam 3c Braciatam, & rursus Comatam fuisse partitam in Belgicam, Celticam de Aquitantiam ; Belgica erat a Scalde fluvio ad Sequanam, Celtica a Sequana ad Garumnam, dg Aquitanica a Gyrumna ad Pyrenaeos montcs usque protensa. 3. Quia Tertialitanus lib. contra Iudaeos , quem scribebat anno circiter I99. cap. 7. inter alias quas enumerat mundi regiones ad Christi fidem convertas, allerit varias Galliarum nationes esse Christo subditas, dicens rHispaniarum timin s termini, ct Galliarum viversa nat orti's , O' Britannorum inaccesta Romanis loca , christo iamiam subdita , o Sarmatarum , o Dac rum, oe Germanorum. Erso In Iis orta Christi religio erat, ac proinde aim te Decium ni Galatas nussi fuerant Christianae fidei Praecones 'aliqui. q. iama b. Est Fbanius haereti s I. tenet S. Lucam in Galliis primo Euan gelicam annunciailc ndem, dic S.Crescentem in Gallias ab Apostolis filisse milium t crescens, inquit, tu Gallia , non enim in Galacia legendum est, ut quIbι0uam ιγ .merato placuit, Ied ιn Gallia. Illud idcm confirmat Theodor tus, Ita a. ad I imoth. cap. q. di tenet conlians Frennensis Ecclesiae traditio, quae S. cresientem veneratur ut Fundatorem.
. Quia id conitat ex universis quinti saeculi Comprovincialibus Episcopi, Metropolis Arelatentis, ad S. Leonem Papam lcribentibus, di de S. Trophimo a Petro an Gallias misso, lic pro certo ad rinantibus & dicem tibuS : O iambas ctenim Hegιonibus Gallicanis notum est, sed nee sacrosanctae ΕιιDIια Κινn rna habetur tui tantium , quod prima intra Gallias Arelatensis Ovitas mugum a Beatissimo Petro Apostolo S. Trophimum habere meruit S cerdotem , oe exinde alus paulatim regionibus Galliarum donum fidei ct re-
6. Quia id etiam probari potest ex ipso Gregoris Turonico, quo nitum tur oppontum tenen es adversaru ,.co quod ipse Gregorius Turonicus in sua Digitigod by Corale
269쪽
166 De Pontificiis Ecclem definitionisus.
sua Francorum Historia cap. 3o. Saturninum Tolosanum Episcopum, unum e septem primis in Gallias missis Episcopis, sub Decio millum asserat ,
hoc est, circa annum 2 o. contra quos ex eodem S. GregorIo Turonico
sic arguo ; Gregorius Turonicus maiori fide dignus est, in eo quod pluribus in locis asserit, & quod aliunde consormius est Auctoribus ipso antiquioribus Gregorio , & Galliae sere omnium Ecclesiarum traditioni , quam in eo quod semel dixit uno in loco suae Francorum historiae, &quod aliunde varias involvit in Chronologia difficultates , pugnatque contra Auctores ipso Gregorio antiquiores, & Galliae sere omnium Ecclesiarum traditiones r atqui Gregorius Turonicus indicat pluribus in locis, Christi fidem fuisse in Gallia primo saeculo , & longe ante Decium ortam, idque est consormius antiquioribus Gregorio Auctoribus , &'Galliae Ecclesiarum sere omnium traditionibus; oppositum vero hoc uno dumtaxat loco citato videtur innuere contra Auctores antiquiores, & Galliae sere omnium Ecclesiarum traditiones ; ergo majori fide dignus est, dum fidem erimo taculo in Gallia ortam dicit pluribus in locis, quam dum illud icem in uno dumtaxat loco negare videtur. Pr. mincir. I. GregoriuS Turonicus lib. de gloria Cons. cap. 8o. dicit s. insinum primum Biturigae Episcopum fuisse missum ab Apostolorum discipulis, cum ait : Bituriga ver4 urbs primum d S. Ursimo , 1ui d Discrpulis Apostolorum Episcopus ordinatus es, in Gallias destinatus est, verbum salutis accepit. a. lib. I. de Miraculis cap. 36. ait, S. Eutropium Santonicae urbis Episcopum primum a B. Clemente missum, dicens : Eutropius quoque Martyr Santonica urbis d B. Clemente Episcopo fertur directus in Gallias. 3. ibidem eap. 48. idem Greg. ait, S. Saturninum primum Tolosanum Episcopum ab Apostolorum Discipulis pariter missum, dicens r Salaminus vera Maror, ut fertur, ab Apostolorum Discipulis ordinatus , in urbem Tolosatium est directus; ergo pluribus in locis indicat, Episcopos Euangelicae fidei Praecones primo saeculo in Gallias filisse missos; ergo & annuntiatam fili se Christi fidem : idque est conformius S. Irenaeo, Tertultiano & S. E psh mo, aliisque priorum saeculorum Auctoribus Gregorio antiquioribus , &omnium fere totius Galliae insignium Ecclesiarum traditionibus , quae viros Apostolicos venerantur & agnoscunt ut fundatores suos. 7. Quia non est credibile e tot Summis Pontificibus, qui sedere in Romana Potri Cathedra, a Petro ipso ad Deeit usque tempora, hoc est, peraso. circiter annos, quique fuere omnes Sancti, & pro Christi fide Martyrium passi, quales fuere Petrus, Linus, Cletus, clemens, Anackιus, Euari sus, Alexander, xystus, Telesphorus, Hyginus, Pius, Anrcetus, Soter, Eleu rherius , Victor, Zephyrinus, Callistus, Urbanus, Pontianus, terus, atque Fabianus Decii persecutione saeviente Martyrium pastiis , anno circiter 2 3. non est, inquam , credibile e tot Summis Pontificibus , de sua sum Tumque ovium salute tam solicitis , & pro tuenda Christi fide Martyrium Passis, non fuisse ex iis aliquem, qui de Gallica gente totius Europae florentissima, ad Christi fidem trahenda curaverit, mittendo Euangelii PraeconeS aliquos, qui ei verba vitae aeternae, fidem Christi, & Christianae religionis elementa nuntiarent; ergo non est credibile, ante Decium in Galliam nullos omnino venisse Euangelicae fidei praecones , sed plures econtra, & longe ante venisse credendum.
8. Quia non est pariter credibile, tot insignes atque praecipuas Galliarum Ecclesias, quae se perenni traditione credunt primo iaculo, & longe
270쪽
ante meti tempora Andatas , suis in traditionibus errare simul omnes , consignando suae fundationis, suorumQue Fundatorum missionis ero cham: atqui suis in traditionibus errarent insigniores atque praecipuae Galliarum Ecclesiae sere omnes, si nullus ante Decii tempora in Gallias venisset Euam gelicae doctrinae Praeco, ut reipsa nullum venisse notare videtur Gregorius Turonicus, loco supra laudato ; ergo non est credibile ante haec Decii tempora, nullum in Gallias venisse talem Euangelicae doctrinae Praeconem a sed plures econtra ventile credibile, multumque probabile. Pr. minor, varias percurrendo & insigniores Galliarum Ecclesias. I. EDraret in Provincia Arelatensis Archiepilcopalis Ecclesia, S. Trophimum venerans ut suum Archipraesulem primum , quem sibi antiqua & constanti traditione credit a Paulo Apostolo in Hispanias tendente, illucque dive tente relictum; erraret Aquensis Metropolis, suum recolens ut Pastorem primum sanctum Maximinum , B. Mariae Magdalenae & DYari socium .& e 7a. Discipulis unum; erraret & ipsa Masilienses Ecclesia, dum Laxarum ipsum a Christo dilectum & a mortuis suscitatum, agnosceret ut suum; similiter erraret & Uιennensita in Delphinatu, dum S. Crescentium Pauli Apostoli Disc ulum; & Narbonensu, dum P tum Sergium Pauli paritet Apostoli in Christo filium; erraret & Tolosana, dum sibi directum crederet a Petro Saturninum; sicut & Bituricenses, dum missum a discipulis Ap stolorum Us m, quem Nathanaelem fuisse opinantur nonnulli, & e Ta. Christi discipulis illum , de quo Ioan. cap. i. vers. 47. dixit Christus olim, Ecce Meia Israelita, in quo dolus non es, licet Nathanaelem eumdem ipsum ac Bartholomaeum Apostolum fuisse, minus probabiliter opinentur
alii. Suis deceptae traditionibus errarent pariter non minus insignes istie Metropoles, videlicet Senonensis, Turonensis, Rhemensis , & Rhotomagen
sis; Senonensis quidem, dum sua refundit initia in sanctum Sabinianum , e 7a. Christi rincipulis unum; Turonensis in S. Gratianum, in Gallias a B. Clemente missum; Myemensis in S. X iam, sancti Petri Apostolomm Principis discipulum; & R9otomagensis m S. 26cinium, cum Dionysio Areopagita, ab eodem Clemente Romano Pontifice missum. Deciperetur In Campania , ipsa quoque catalaunensis Ecclesia, dum se
praedicat Ortam a B. Memmio, e Romana gente Memmia viro, in Galliasai S. Petro ad praedicandum venire jusso ; deciperetur & Cenomanensis in Cenoinanensi territorio, dum se gloriatur erectam a S. Iuliano , . Ta. Christi Discipulis illo, quem suisse Simonem Leprosum opinantur nonnulli, illum videlicet, cuius in domo B. Magdalena nabens alabastrum unguenti pretiosi, effudit super caput Christi recumbentis. Decepta Pariter fallerentur di quatuor astae, quarum quaelibet se unum e Potri discipulis sum datorem habuisse tenet, Tetragoricensis videlicet S. Frontonem, Nannetensis in Britannia S. Clarum , Claromontenses in Arvernii S. Austremonium , &Aniciensis, sive Podiensis Velaunorum S. Georgium. Imo hallucinarentur Mimatensis, & Engoli mensis, suos primos venerando Praesules, illa S. Amsonium, ista S. Severianum, utrumque S. Martialis discipulum, sicut & MLMnectensis in Valesia se habuisse gloriando S. Regulum S. Dionysii Areopagitae socium; necnon Bellovace is in Picardia sanctum Lucianum a Petro Baptisinate tinctum , & ab eodem Dionysio Areopagita consecratum; similiter di Meldensis in Bria S. Sanctinum, ejusdem A reopagitae discipulum; Aurelianc Uis S. Altinum e ra. Christi discipulis unum, sanctorum Sabiniani & Potentiani collegam di socium; & Lemovicensis in Aqui