장음표시 사용
271쪽
L68 De Pontificiis Ecclesie definitionibus.
tanta S. Martialem, a Pctro baptiZatum iu nullum , & e Christi disti . Iis illum, de quo creditur ab Andrea dictum : En puer unus hὶc , qui habet quinque panes hordeaceos, ct duos pisces. Erraret denique & ipsa Regiae urbis Parisiensis Ecclesia, dum S. Dionysium Areopagitam Pauli praedac
tione Christo partum coleret ut suum ; imo cum Parisienti errarent , &errassent olim caeterae Galliarum Ecclesiae, dum in Concilio Parisiensi congregatae . in epistola ad Eugenium II. testatae sunt, se traditione tenere S. Dion'sum Areopagitam a B. Clemente cum duodenario locIorum numero in Gallias fiuile directum, post aliquod tempus una cum sociis huc illucque praedicationis gratia dispersis Martyrio coronatum; eirassent, inquam, omnes caeterae Galilarum Ecclesiae, cuin hoc in Concilio ellent simul omnes congregatae anno circiter 8a . Ibi siquidem omnes eranteongregati Galliarum Episcopi, uno excepto Augustodunenii Praesitae; e go & omnes Galliarum Ecclesiae, cum ex B. Cuprimo, Ecclesia sit in viassiopo. Atqui non est credibile, tot insignes Galliarum Ecclesias suis in traditionibus errare simul omnes, in assignanda suae sundationis , suorumque Fundatorum missionis epocha, cum luxta Tertullιanum lib. de prascrιpt. cap. 28. Quod apud multos unum invenitur , non sit erratum , sed traditum . Non est, inquam, credibile, tot inlignes Galliarum Ecclesias sic suis in traditionibus errare simul omnes, nisi dicatur eas convenisse simul omnes ad mentiendum decipiendumque nos, fabulosam assignando suae fiindati niS, tuorumque primorum Episcoporum inissionis epocham ; sed hoc est credere nefas, ergo credibile potitus , multoque probabilius est, ipsum vel memoriae, vel attentionis lapsu deceptum errasse Gregorium Turonicum loco iam citato, dum praefatos septem primos Euangelicae fidei Princones tertio dumtaxat saeculo in Gallias sub Decio venisse narrat. sisormis UicCS. Se erus Sulpicius lib. a. historiae sacrae est, sub Aurelio Antonia Su icium no persecutionem quintam agitatam, ac tune primum intra Gallias Martyriadi GregΦ' ferias trans Apes Christi religione suscepta. Ergo, &c. omponenti Respondeo , I. permisso antecedente , negando consequentiam , quia bus adker. deceptus & ipse Sulpicius, vel intelligendus est loqui de obscuris vicis , lariiε oc minoribusque pagis, a quibus Pagani dicti, non de clarioribus Galliarum uixi urbibus, dum sero trans Alpes susceptam esse Christi religionem asserit ptum quia id ex historia vitae S. Martini ab eodem conscripta Severo Sulpicio, manifeste cuique legenti patebit, ut sapienter advertit Claudius Robertus Lingoniensis Ecclesiae Presbyter, Libri Galliae Christianae descriptionis Auctor; tum quia Orosius Tarraconensis in Hispania Presbyter, & Severi Sulpicii coaetaneus, S. Ausustini discipulus, vir acris ingenii, & insignis, ipsoque Sulpicio diligentior, & accuratior Historicus. manifestE dieit Neronis persecutionem primo saeculo in Christianos agitatam, saeviislari omnes Imperii Romani Provincias, ac consequenter in Gallicanas , tunc Imperio Romano subditas i sic enim de Nerone loquitur Orosiusho. T. Historiarum cap. I 3. Nam primus Romae Christianos supplJcus ct mor-xibus assecit, ac per omnes Provincias pari persecutione excruciarI imperavit.
Res . a. Ex hoc Severi Sulpicii loco concludi non posse, verum esse quod abi cursim Sulpicius ait, nimirum sub Aurelio primum & non antea intra Gallias visa fuisse martyria ; sed bene ex hoc Sulpicii loco concludi posse, verum csse quod de Severo Sulpicio Milarminus expresse dicit lib. de Script. Eccl. nimiriim caute legendos esse Severi Sulpιcis de Historia sacra labros atque dialogos, ctum m his reperiatur interdum lapsus : ait enim
272쪽
enim lib. I. Historiae sacrae, Angelos quibus coelum sedes erat, speciosarum forma Virginum captos, naturae originasque suae degeneres, relictis superioribus, se illis miscuisse, & ex eorum commixtione ortos esse giganistes: ait insuper in fine dialogi a. ex sententia B. Martim Neronem simul cum Antichrilto venturum iii fine mundi : Neronem quidem, ut regnet,& persecutionem moveat & exerceat in Occidentali plaga; Antichristum vero ut saeviat in Orientali. Ait denique, aliis omissis , in iisdem dial gis, post rei urrectionem & mundi finem, Christum per mille annos in
terris regnaturum, ut notat S. Hieronym. In EZech. cap. 36. dicens : Et nuper noster Severus in dialogo, cui Gallo nomen imposuit; at in his' verum
non dicit, sed salsum Severus Sulpicius , de in his ei credit nemo , quia fallis; ita pariter ei non magis credendum, dum dicit sub Aurelio Antonini filio, & quinta persecutione saeviente, intra Gallias vidcri coepisse
martyria; S in hoc praesertim ei multo minus credendum , ciuin Paulus Oros ius stipra laudatus contrarium alserat. Cumque Insuper aliunde constet, nedum ex rationibus allatis hanc, ito. stram opinionem de Christianae Religionis in Gallias adventu pruno saecli- Io cile ceriam, sed etiam tempore tarcgoru Turonici communem suis se , manifeste colligatur ex leptem illuitrium Galliae Praesulum epiliola B. R degundi directa, de ab ipso Gregorio Turonaco relata tib. Ist. hist. Franc. cap. 39. in qua, septem Illi Gauicanae licclesiae praelati, videlictit Eu9Dro.
beatissimae α in Christo Eccletiae ut .ae Radegundi, expresse notarit a Christianae Religionis exordio, in Gallus ortam fuisse Chri iii iidem l lic enima; unt et Itaque cum ι o Catholti ae fleti Iouis eaortu coepissent, Gallicanis infinιbus, venerandae fidei primordia respirare, oe adhuc ad paucorum nυιιιιain, tunc Insabilia perveni gent Trinitatis bommica bacramenta, oec.
An vmams Pontifex defecerit a Christi fide , sitque non Episcopus, sed Antichriuus , ut ps Netam σiniquὸ calumniantur Haretici.
SCiendum est prius nomine Antichristi, Christi adversarium a nobis
communiter intelligi r Christique adversarium iuxta S. Augultini momtem, lib. a contra adversarium legis cap. I a. bifariam sumi pollie, videt, cet r. generatim pro Christi adversario quocumque, & a. speciatim pro praeeipuo Christi adversario in fine mundi venturo. Generatim sumendo Antichritu nomen, Antichristi dicuntur Haeretici omnes, rere ipsa de illis in hoc tunsu dicitur I. Ioan. cap. 2. vers. I 8. Hunc Antichristi multi facti Iant, id est, inulti de Christo male sentientes Haeretici; Δe iterum cap. q. vers. 3. Omnis Diritus qui soIvit Iesum, ex Deo non est hic est Antichrissas, de quo auistis quoniam venit, oe nunc iam in mundo est. Speciattin v ro simiendo nomen Antichristi, non multiplex sed unus est, nec existensactuc, sed in fine mundi venturus Antichristus, de quo intelligendus Pa lus. dum a. ad shessal. cap. a. vers. 3. Ira i revelatus fuerit homo peccati, filias perditionis, qua adversatur oe extollitur supra omne quod dicitur Deus;& de Antichristo sic speciatim considerato loquuntur pariter recentior
273쪽
Dro De Pontificiis Ecclem definitionibus.
Haeretici, Lutheri Calvinique discipuli, dum ut suam a Romano Pontifice, de consequenter a Romana, vera EL Catholica Christi Eccletia deicietionem excusent de tegant, stib praetextu desectionis ab Antichristo, sim. licibus de imperitis cona atur suadere populis, Romanam defecisse Eccleiam, nec amplius esse quod erat, sed Antichristi dumtaxat sedem, ipsumque Romanum Pontificem non Episcopum , sed Antichristum esse ; sed contra , ut id falso falsius esse pateat,
CONCLUSIO. Dico, Nec venisse Antichristum , nee Romanum Pontificem nisi falso , perperam ct iniquὸ Antichrisum dici posse a de sic
Pr. I. pars. Signa Antichristi adventus certa, sunt praesertim sex ista, nobis in Scriptura notata; duo videlicet Antichristum antecedentia , duo concomitantia , de duo subsequentia; duo antecedentia sunt, Euangelii Praedicatio in mundo universo , & Romani Imperii desolatio; duo con- comitantia sunt Henoch de Eliae ad praedicandum mi ilio , de persecutio omnium maxima ac notissima, in qua cessabunt omnia sacra ; duo vero subsequentia sunt ipsius Antichristi interitus post tres annos cum dimidio futurus, & tandem ipse mundi finis. Primum, scilicet Evangelii Praedicatio indicatur Matth. cap. 2q. vers. ΙΦdum dicitur e Praedicabitur hoc Euangelium regni in universo orbe , in test,
momum omnibus gentibus t oe tunc veniet consummatio.
Secundum , videlicet Romani Imperis Desolatio indicatur , etsi obscure Danielis cap. a. & 7. ApocalypsIS cap. II. Se tandem a Paulo a. ad Thelsalonicenses , cap. a. vers. 6. dicente et Et nunc quid det neat scitis , ut reveletur in suo tempore. Nam mysterium iam operatur iniquitatis r tam tum ut qui tenet nunc, teneat, donec de medio fiat. Et tunc revelabitur ille iniquus. Id est, scitis quid Antichristi adventum impediat; dixi enim vobis Romanum Imperium impedire, quia non sunt adhuc impleta peccata ejus, & non ante veniet AntichristuS, qui hoc Imperium propter peccata eius tollat e medio ; unde S. Cyrillus Catechesi is . circa locum illum discurrcns , ait : Veniet praedictus Antichristus, cum impleta fuerint tempora Romani Ioeperit; cui consonat illud S. Chrysostomi in eumdem locum dicentis : Quando E medio sublatum fuerit Imperium Romanum , tunc νeniet Antichristus . . Tertium, Miso scilicet Henotb oe Eliae indicatur a Malachia cap. 4.vcri. s. aperte diccnte : Ecce eg9 m ttam vobis Eliam Prophetam, antequam v niat dros Domini magnus oe horribιιι s. Et convertet cor patrum ad Mior , Cr cor Aliorum ad patres eorum ; de Ecclesiastici cap. M. vers. I 6. de Henoch dictum legimus : Henoch placuit Deo, ct translatas est in Paradisum , ut det gentιbus poenitentiam; de de utroque, Henoch de Elia, Apocalypsis cap. I l. vers. r. dicitur e Et dabo duobus tesibus meis, ct prophetabant di bus mille ducontis sexaginta, amictι saccis . Quartum, vaticii cci Persecutio omnium maxima aperte designatur Matth. cap. 24. vers. I9. dum dIc Itur : V.e autem p Inantibus er nutrientibus rutilis diebus. Orate autem, ut non stat fuga vestra in hieme, vel Sabbato ; e caum tunc tribulatio magna, qaalis nun fuit ab initio mundi AIque modo , neque
274쪽
neque fiet. Quod autem ea saeviente persecutione cessare debeant sacra omnia , hoc est , juge sacrificium, officium Ecclesiasticum, ritusque sacri Christianorum Omnes, colligitur communiter ab omnibus ex illo Danielis cap. I a. vers. II. dicentis r Et a tempore eum ablatum fuerit iuge sacrificium , ct posita fuerit abominatis in desolationem , dies mille ducenti nonaginta. Quintum, videlicet Interitas Antichristi post tres annos cum dimidio, colligitur aperte ex illo Danielis cap. 7. vers. et s. dicentis Antichristum non else regnaturum, nisi per tempus, oe tempora, oe dimidium temporis, hoc est, per tres annos cum dimidio, sive mensibus quadraginta duobus , ut habetur Apocalypsis cap. II. vers. a. sive diebus mille ducotis sexagimia, ut habetur ibidem vers. 3. Sextum denique, videlicet Mundi Finis satis indicatur a Matthaeo, cap. et q. vers. Iq. supra laudato dicente : Et tune veniet consummatio. Atqui nullum ex iis Antichristi signis adhuc evenisse constat; ergo nec Antichristum. Prob. minor percurrendo singula. Non primum, cum constet varias adhuc esse mundi regiones & popu-Ios , quales dici possunt Chinenses & Americani multi , quibus ni nil de Euangelio nuntiatum adhuc. Non secundum, cum Rom. Imperium duret, quamvis translatum; Imperium enim durat, quamdiu in Imperatoria dignitate succedit aliquis ;succedit autem occidentis Imperator , eoque solo lure caeteros Praecedit Christianos Principes & Reges, etsi aliunde potentior S. Non tertium, cum Henoch & Eliam adhuc vivere certa fide teneant Catholici omnes ; de Henoch enim dicitur ad Hebrae S, cap. II. vers. s. Henoch translatus est , ne rideret mortem ; & de Elia, Matth. cap. I vers. II. Elias quidem venturus est, oe restituet omnia : & de utroque Aug. lib. de peccato originali , cap. 23. Henoch o Eltam non dubitamus , rn quibus nati sunt corporibus vivere; non viverent autem, si jam in Ant, christum praedicaturi missi venissent, sed iam a longo tempore fuissent occisi , dicitur enim Apocalypsis cap. II. vers. 3. quod praedicabunt di bas mille ducentis sexaginta & vers. 7. additur : Cum finierint testim nium suum , bestia , qua ascendit de abh o , faciet adversum eos bellum, σvincet illos, ct occidet eos. Non quartum, clim nulla saeviat, nec saevierit usquam tanta persecutio, in qua cessaverit omnino sacrificium omne, cum viguerit semper in Christi Ecclesia, & duret adhuc iuge sacrificium. Non quintum denique, neque sextum, videlicet Antichristi interitus &mundi finis, ut manifeste patet, hoc est, nondum evenit interitus Ant, christi; evenisset autem a longo temporc , si venisset Antichristus eo tempore, quo eum venisse fingunt Haeretici, clim regnaturus sit per tres dumtaxat annos cum dimidio, ut visum est; & si evenis et Alitichristi interitus, iam evenisset mundi finis, ut pariter visum est ex illo Matth. cap. 24. vers.
I 4. Et tunc veniet consummatio.
Ergo cum mundum adhuc durare constet, constat nondum finiisse mundum , nondum evenisse Antichristi interitum; ergo & nullum ex praefatis signis evenisse constat, ex quo Antichristum iam venisse probare pollini Haeretici; ergo nec consequenter dici potest Romanum Pontificem Antichristum este , ut sic ulterius, quamvis plusquam satis manifeste pateat ex dictis. Prob. Diuitigod by Cooste
275쪽
ν r. De Pontificiis Ecclesiae definitiongus.
Et Roma- - Pr. secunda pars. I. Quia, ut ex dictis patet, ille homo perditionis . . num Ponti- qui dicitur Antichristus, non veniet nec venturus est , iusi everso Im- ς 'Rx ' perio Romano ι sed Romanus Pontifex venit, non everso , sed floretisci ', te Impcrio Romano ; ergo Romanus Pontifex Antichristus esse , nec lumniose dici potest. diei prob, et . Quia Antichristus occidet duos illos Prophetas a Deo tunc mi R ' tendos, aut prophetabunt diebias mille ducentis sexaginta , ut visum est ex Apocalypla cap. II. vers. 3. Atqui nullus Romanorum Pontificum ab eo tempore, quo sedent In Romana Sede , dici potest hos occidisse Prophetas ; ergo nec Antichristus censeri. 3. Quia Antichristus regnaturus est per tres annos dumtaxat cum dimidio, per temρur, O tempora, ct dimidium temporis, ut pariter visum est ratqui Romanus Ponti sex , seu Papa iam a multis sarculis regnat aliquis ;ergo Antichristus dici non potest. . Quia Antichristus accipietur a Judaeis pro Messia, ut colligitur ex
illo Ioan. cap. s. vers. gi. Ego veni ιn nomine Patris mei, non accipitis me ; si alius venerit in nomine suo , illum aceipietis : atqui Romanus Pontisex 4nusquam acceptus est , nec accipitur ab illis hodie pro Me sia ; ergo , &c. . Ex Apocalypsi cap. II. vers. I 3. Antichrisus faciet signa magna , ita ut faciat ignem de Coelo desci ndere : atqui hoc nondum ab ullo Romano Pontifice factum legimus; eruo nullus Romanus Pontifex Λntichristus dbci potest.
Et ca- Οb3icies I. cum Hereticis. Notae Antichristi nobis in Scriptura datae , .lum δη conveniunt omnes Romano Pontifici; ergo Romanus Pontifex Antichrishu' dison stus est. ant. Prima Antichristi nota, et . ad Thesialon. cap. a. vers. 3.deiue assignata. est a fide deficere, scii a lide desectio. Secunda ibidem designata, cst sedere in Templo Dei. Tertia, & ibidem expressa, est ostendere
se tanquam Deum. Quarta paritcr ibidem mulcata, est extollere se sinpra id omne quod dicitur Deus. Quinta I. Ioan. cap. 2. vers. 21. designa ta, est negare Christum. Sexta in eadem Epist. a. ad Thessal. cap. a. v I s. 9. contenta, est salsa facere miracula. Septima in Apocalypsi cap. Ig. vers. I 6. sigmncata, cst subditis characterem imprimere : atqui haec Omnia Romano Pontifici convenIunt; nam t. desecit a fide , clim desendat redoceat Purgatorium, SS. invocationem, Sacrificium instar, & plura hujusinodi alia. a. sedet in Templo Dei, cum sedeat in Ecclesia Christi . 3. Ostcndit se tanquam Deum, cum se exhibeat pro visibili Ecclesiae Cupitc. q. extollit se supra id omne quod dicitur Deus, cum te extollat si pra omnem Ecclesiasticum N politicum ordinem. s. negat Christum, cum Christi doctrinam corrumpat. 6. facit miracula falsa, qualia sunt, V. g. miracula Laar tr apud B. V. tiatum, & alibi variis in locis patrata. T. de-1uq te subditis characterum niapriniat, dum Confirmationis vel Orditiis So
Resp. neg. ant. ad cuius probationem , concessa maj. neg. min. quoad
singui patres, quia falsas, & i. quoad primam. I alsum cnim est quod PurL-tOcium, Sanctorum invocationem, Missae Sacrificium, & similia hujus rizodi Eusendero, sit a fide deficere ; sed potius ea impugnare , est a SN i'P. R Eccletiae fide recedere. Quoad secundam , pariter falsam esse parci, quia aliud en sedc te in Templo Dei Ierosolymae , & aliud sedere In E. . . . ita Chrilia Romae. Antichristus sedebit quidem in Templo Dei
276쪽
Ieroλlymae, & adorabitur a Iudaeis r Romanus vero Pontisex sedet quid dem.in Ecclesiia Christi Romae, sed non in Templo Ierosolymae , neci adoratura Iudaeis, imo nec ab ullo alio. Quoad tertiam, falsum pari. ter est, Romanum Pontificem se tanquam Deum ostendere , quamvisse pro visibili Ecclesiae capite exhibeat. Et quoad quartam, salsum etiam quod se supra id omne , quod idicitur Deus , extollat , licci se supra omnem Ordinem Eccletiasticum & politicum esserat; hoc enim secit &Moyses , oec se tamen supra Deum extulit. Quoad i quintam , a Rom. Pontifice Christum negari, ejusque doctrinam corrumpi, falso falsius est, nec id usqualia probabunt Haeretici. Quoad sextam , quod Laureti, v I
alibi misacula faciat Romanus Pontifex, merum est hyreticorum commentum i haec enim miracula, si quae sint, non edit Romanus Pontifex ,
sed Deus; nec nilus haec a Romano Pontifice fieri dolust usquam Cath licias . Quoad septimam denique , quamvis in Confirmationis & Ordinis collatione imprimatur character, nihil inde tamen concludi potest , clim Antichristi character sit ab illo longe diversus; characteris enim Antichr stiani conditiones erunt istae, prima ut sit communis omnibus pusillis &magnis, divitibus & pauperibus, liberis & servis; secunda , ut possit imprimi vel in fronte , vel in dextera mann I tertia , ut nemo nisi characterem habens, emere possit aut vendere, ut constat ex Apocalypsi cap. I I. Ners. I 6. ec cap. Iq. vers. I. Atqui hiasusmodi conditiones non conveniunt,rit patet, characteri confirmationis & ordinis; ergo &c. Obiicies a. cum Calvino jurato Romani Pontificis hoste. Cum Episcrupi nomen, nomon sit officii, is Episcopus dici nequit, qui Episcopi nublatenus implet ossicium t atqui Papa seu Romanus Ponti sex nullatenus im-sct officium Episcopi, cum praecipuum ac capitale Episcopi munus sit Aici verbum de Sacramenta ministrare, & id non praestet Romanus Pont, sex ι ergo si non sit Antichristus, saltem Episeopus dici nectuit. Resip.ri g. ma3. falsum enim est Episcopi nomen, nomen esse officii tantum , cum sit re apsa nomen dignitatis N potestatis regendi homines in spiritu, di, prohibendi, atque puniendi. Resp. a. perm. maj. neg. min. falsum enim est, Romanum Pontificem sui muneris non implere partes , si non per seipsum , saltem per alios sibi subordinatos Ecclesita: Ministros ς nec enim per seipsos concionari, & Sacramenta ministrare tenentur Episcopi, justa de causa impediti; sed satis est, si haec omnia per idoneos alios ritheraestari curent; alioquin ad impossibile tenerentur Episcopi, cum nulla 1it tam parva ac coarctata Dioecesis, in cujus singulis urbibus ac vicis, ad concionandum & ad Sacramenta ministranda singulis sit sufficiens Episcopus ; sicut ergo satisfacit, suumque munus implere censetur , dum per alios haec praestat in eo loco, ubi per se haec praestare nequit, ita & satis facit, haec per alios in omni loco praestando, quando per seipsum haec in nullo praestare potest; nam ex Possidio in vita S. Augustini, Valerius Hi ponensis Episcopus, cum esset natione Graecus , nec valoret Latino su concionari populo, hoc officium Augustino Presbytero suo sponte comnec tamen Episcopus esse deliit Valerius, nec suo deesse credidit ossicio, concionando per Augustinum , nec id credidit & ipse Augili linus, Valerii postea Successor moritissimus ; ergo nec Romanus Ponti sex-Epilaopus esse desinit, nec suo deesse olficio dicendus, etsi non per se, psum , sed per alios Dei verbum populo in mirect ac Sacramenta. . Ucrum. Appar. Annati T. II. S qua
277쪽
1 4 De Pontificiis Mesam definitionabus
quia Romanum Episcopatum desecisse, vel corruptum & mutatum esse probare conantur Calvini sequaces Haeretici, ex fabulosa quadam, sed
male conlata de Ioanna Papissa historia a ideo subditur hic ARTICULUS XΙΙ. Refellitur popularis oe inepta de Papissa Ioama filati. UT in Rom. Pontificem simplicis & imperiti vulti contemptum &odium commoveant jam memorati recentiores Haeretici, antiqua illa & insulsa utuntur fabula , qua fertur in Romana sanctaque Sede, post Leonem IV. anno 83 s. sedisse annis duobus, mensibus quinque di diebus quatuor, foeminam quamdam meretricem, nomine Ioannam e id enim ita evenisse, divinitus permissum esse contendunt praesertim Magdeburgi Centuriatores Haeretici , in signum Ecclesiae Romanae in meretricem B bylonicam mutatae, esseque validissimum & insigne pariter argumentum suae a Romana Sede descitionis legitimae. Quae omnia quam vana sint tiinsulsa, ut pateat ab ovo, hujus origo fabulae hic breviter notanda. Cum Photius, qui Sedem Patriarchalem invaserat Constantinopolit tiam, Eunuchus esset, dicereturque tunc Constantinopolis nova Roma, hinc orta est populo ansa dicendi in Romana Sede, non virum sed foeminam sedere : cumque reipsa tunc Ioannes hujus nominis octavus, RO- manus Pontifex esset, isque a Graecorum Imperatore rogatus, animi imbecillitato, nescio qua, & ignavia plus quam sceminea, hanc temer etiam di iniquam Photii promotionem ratam habuisset ac probasset, ii de crevit & invaluit ansa iam orta fabulose & irrisorie divulgandi , in Romana Sede, non virum, sed sceminam sedere, ac proinde non Ioa nem , sed Ioamam sedere Papi iam. Hanc fabulam sic male partam a cepit, nutrivit ac fovit per ducentos circiter annos sola popularis simplicium credulitas , suam deinde primus omnium scripto vuleavit Maria nas Scoras S. Martini Coloniae primum , deinde Fuldensis , Congregationis Cluniacensis Monachus; quem postea secuti sunt Scriptores alii nomnulli etiam Catholici, ut Si bertus, Martinus Poronas , & alii ; Sed praesertim recentiores Haeretica, contra quin
Dico, Falsum omniso esse inter Leonem IV. oe Benedictum III. in Romana Sede sedisse foeminam , ae proinde non historiam verosimilem esse , sed inis fam oe ineptam de Papisia Ioanna fabulam; & sic Muinxipy Pr. i. ex Anastasio Abbate, & Apostolico Bibliothecario, viro graece
inii) lMineque docto , scriptore antiquo & rei narratae coaevo, vivente circaeonsuta cis annum 8 O. qui Romanorum Pontificum vitas , a S. Petro ad Nicolaum I astita usque L lcripsit, & multorum sive praecedentium, sive subsequentium hanc I u' fictam fabulosamque Ioannam, Pontificum creationem vidit; quique ex hμ -' presse ut testis oculatus asserit, post Leonis IV. obitum, quindecim dumta Xat ditibus vacasse Sedem, hisque Peractis, statim communi consensu in Romanum Pontificem creatum fuisse Benedictum III. Ergo di nullum consequenter Disiligod by Corale
278쪽
quenter intermedium fuisse, sive Papam, sive papisiam , qui veI quae duo.
laus annis, quinque mensibus & quatuor diebus sederit, inter Leonem IV.& Benedictum III. Ergo sabulosa est omnino prorsusque ficta narratio haec de Papissa Ioama, inter Leonem IV. & Benedictum III. duobus annis , quinque mensibus, & quatuor diebus sedente. Pr. a. ex mone Viennensi Archiepiscopo, eodem Pariter tempore Η, rente , quo sedisse fingitur illa Papissa, & asserente ita suo Chronico ad annum 863. Leoni IV. immediate successisse Benedictum III. dum ait: Pomtifex Romanaes Gregorius moritur, atque eius loco Sergius ordinatur ; illo deis functo Deeedit Leo; quo obeunte , Benedictus in Sede Apostolica sabstituitur. Ergo nulla nisi fabulose successit Leoni Papissa Ioanna. Pr. 3. ex Hincmaro Sandionysiano , olim prope Parisios Monacho , postea Rhemensi Archiepiscopo , illis iisdem temporibus celeberrimo , Romanisque Pontificibus notissimo, asserente Epist. 26. se nuntios misisse Romam cum literis ad Leonnm IV. in Romana tunc sedentem C. thedra , ipsosque sua pergentes in via audiisse nuntium de Leonis obitu . N pervenientes Romanam in urbem cum praefatis Hinemari literis, in venisse Benedictum III. iam in Leonis Successorem electum, & ab eo privilegium , cujus gratia venerant, fuisse consecutos et ex quo evidenter patet, non duos fluxisse annos, cum mensibus quinque, & quatuor die. bus, a Leonis obitu, ad creationem usque Benedicti III. sed statim post Lemnis obitum, immediate successisse Benedictum ἔ ergo de fabulosam esse omnino intermediam alterius cujuscumque , sive Ioannis, sive Ioannae Papisiae sessionem. Pr. q. ex Ndcolao Magno Romano Pontifice , hujus nominis I. Beam dictique III. successore proximo, Epist. s. ad Suessionensis Concilii Patres data anno 866. idem pariter attestante, & dicente Leoni IV. ex hac luce subtracto successisse lanctae memoriae Benedictum i quod sine dubio bene noverat Nicolaus ipse Benedicti Successor immediatus , nec dixisset, si ante Benedictum successisse novisset aliquem alium ; ergo nullum alium , vel aliam nisi fabulose successisse dicendum. Pr. s. & ultimo hujus sabulosae Historiae falsitas ex ipsa narratione sa-cti. Aiunt sabulatores isti mulierem illam natione Anglicam , ut volunt aliqui, vel Moguntinam , ut placet aliis , adhuc puellam in habitu virili filisse ab amasio quodam Athenas ductam, ibique ita literis operam deis disse, & in scientiis profecisse, ut ei par non esset i cumque Romam vinnisset, ibique in triviis legens & docens, masnos Magistros Inter Discipulos & auditores haberet , tantae opinionis sibi nomen secit, ut defiincto Leone IV. in successorem elus, & Papam fuerit concorditer electa sed in Papatu , a suo familiari vitiatam , temporisque sui futuri partus ignaram, cum de S. Petro ad Lateranum in solemni supplicatione tenderet, angustatam in partu, publica peperisse in via, ibique mortuam &sepultam iiiisse contendunt. Atqui narratio haec patet manifeste sabulosa & salsa; I. ex non comvenientia sive discordia Ructorum eius ; volunt enim aliqui mulierem ibiam fuisse natione Anglicam , Moguntinam alii. a. Ex eo quod illam Athenis literis operam dedisse & pro secisse dicant, & constet eo tempore Athenarum solum superesse nomen , & jacentis Academiae famam a asserit enim S. Onesius Ptolemaidis Episcopus, vir sanctitate & eruditione clarus, in Epistola ad fratrem suum ultima, suo tempore , hoc est anno
279쪽
lantibus respondetur adversariis a
et 76 De Pontificiis Ecclesiὰ definitionilus.
.circiter Aro. Athenas splendidum habere nihil, praeter celeberrima loco rum nomina; ergo nec a krtiori, tempore huius fabulosae Papili, Ioam me, quam sedisse contendunt fabulatores isti circa annum circiter 8so. 3. Ex eo quod asserant, illam Romae legcntem.& docentem, post biemnium in Papam fuisse concorditer electam , clim constet his temporibus jam filisse consiletum , nullum nisi e Cardinalium Collegio , in Papam eligi posse . q. Ex eo quod dicant, illam in solemni publicatione pepuri se, & incredibile sit omnino mulierem a tot mensibus iaetu gravidam , partuique proximam, hoc publicum & solemne, laborisque plenum v Iuisse obire munus , in quo erat futuri partus , honoris vitaeque periclinium ; ergo falsa omnino narratio haec , & mera ac inalc consuta de P,
. obiicies x. Credibile non est fabulam este narrationem illam , quampit res enarrant viri sua doctrina graves t atqui narrationem illam de Papissa Ioanna plures marrant viri sua doctrina graves; quales sunt Marianus Scotus, Sigibertus , Martinas Tolonus , Antoninus, Baptista Platiana, Historiae de vitis Summorum Pontificum Scriptor egrestius, in Ioam ne VIII. Ergo. Resp. dist. maj. si hanc ita enarrent re recenseant, ut non rediment plures alii atque graves, fideque digniores hac in re, quia rei narratae sue suppositae contemporanei; Conc. maj. secus ; Neg. mal. sicque perm. min.
neg. conseq. quia reclamant plures alii Scriptores aeque graves, fideque digniores hac in re, quia rei narratae , sive suppositae coaevi, quales sunt inter alios, Anastasius Abbas & Bibliothecarius pariter Apostoliciis, Ado Viennensis Archiepiscopus , Hincmartis Rhemensiis similiter Archiepiscopus, Nicotaus I. Pontifex Maximus, Benedictique III. successor proximus : istis enim reclamantibus omnibus, & similibus aliis non paucis, longe maior hac in re est habenda fides , quia rei narratae coaevis & testibus oculatis, quam caeteris aliis in obiectione laudatis, vel similibus longe recentioribus aliis , rem ipsam ex sola populari traditione narrantibus. Oblicies a. cum Magdeburgensibus , caeterisque Romanae Sedis hostibus. Narrationem illam de Papilla Ioanna, eiusque publico in solemni
supplicatione partu, veram de nou fabulosam este, maniscitu patet I. ex marmorea illa taminae gerentis infantulum recens natum statua , quae videbatur olim Romae in ipso tam detestandi partus loco, in po*etuam rei memoriam posita. a. ex eo quod ab iis temporibus, Romanus Pontifex quoties ε Vaticano ad Lateranensem tendit Eccletiam, in hujus horrendi detestationem eventus, hanc consulto declinat viam. 3. ex co quod ad similem vitandum in creandis Romanis Pontificibus errorum , sola It novus Pontilax ad sedem sive cathedram per ratam applicari, di ejus ab ultimo Diacono sexus exploraris ergo non fabulosa est, sed vera haec de Ioanna Papisia narratio . . Resp. neg. ant. ad culus probationes singulas respondens, dico primo ad i. statuam illam olim Rotnae visam, non huius fabulosae mulieris Papi Dis suis tu; nam li, ut volunt advorsarii, ideo noluere Scriptorcs antiqui , reique narratae coaevi, in gratiam sanctae Sedis de Rom. Pontificis reverentiam , hanc praefatam Papallam inter Romanos Pontifices recen&ri, ne illius aliqua supercisci in Libris memoria: quomodo verisimile credendum, passos fuisse Romanos Pontifices illius in statua marmorea supereste memoriam & cli lcm a. Si huiusmodi praefata statua praetensae Papisiae Ioanii c
280쪽
insantem patientis fuisset, mulierem sinc dubio cum infantulo recens nato, vel pannis involuto, vel inter matris ubera posito repra si fatasset :atqui statua illa ncc mulierem repraesentabat, nec Infantulum ecc iv, nutum, nec pannis involutum, nec inter matris ubera positum, sed satis grandem, & multorum annorum puerum, & qciali praeeuntem referebat;
unde colligunt viri in his rebus & vetustis explicandis figuris eruditi, non Papae, nec Papisi, fuitse statuam, sed antiqui cujusdam Ethnici Sacerdotis ad Sacrificium cum suo praeeunte Ministro tendentis. Ad a. dico secundo , Romanos Pontifices , quoties de Vaticano ad Lateranensem tendunt Ecclesiam , non praefatam declinare viam , licet breviorem, in detestationem huius praetensi execrandique Papissae partus. ut fingunt de fabulantur adversarii; sed quia via illa angusta est & mst, ctuosa, Pontificumque comitatui, ut plurimum frequentissimo , miniis facilis & apta. Λd 3. clanique dico tertio, non ad similem vitandum in creandis Romanis Pontificibus eventum vel errorem, nec ad explorandum novi Pontificis sexum, in per rata sedere sede solitum esse Romanum Pontificem recenter electum, ut perperam & irrisorie fabulanmr haeretici; sed ideo in hac ignobili sede primum sedere solet recenter electus , ut agnoscat &recordetur, se de humili loco ad summum evehi honoris fastigium , nec tamen de humanae vitae miseriis & necessitatibus emi; unde est quod dum in ipso Ecclesiae ingressit ad hanc ipsam elevatur Sedem, decantetur a Choro illud I. Reg. cap. a. vers. 8. Suscitat de pulvere egenum, σde Remcore elevar pauperem, ar sedeat eum Prineipibus , oe sotium gloria teneat reo fere simili modo, quo in ipsa solemni coronationis pomea, dum εSacristia per Ecclesiam tendit ad Altare, in signum & memoriam suturae mortis, mundique brevi periturae gloriae, ter stupa in arundinis apice consulto parata solet coram ipso com ri , & tritum illud solemniter acclamari, Sancte Pater , sic transit gloria mundi.
De eminenti o Papa Senatu, vasto sacro Cardinalium collegio. CVm ea sit inter Summum Pontificem, & S. R. E. Cardinales conmoxio mutua, ut solus Summus Pontilax Cardinales, & soli vicissim Cardinales & de solo Cardinalium gremio Summum Pontificem eligere soleant, sitque Cardinatatus non beneficii, sed ossicii nomen & dignit
iis , ex mera Summi Pontificis auctoritate pendens ; non extraneum, im congruum erit, ut Summi Pontificis occasione, de ipso consequenterem
nentissimo Summi Pontificis Senatu , seu sacro Carginalium Collegio hic cursim pauca notemus, & praesertim de nomine, origine, ossicio, num ro , indumento, & multiplici alia Cardinalium praerogativa. Cardinalium nomen , & origo. cardinales, si Florentino credamus Archipraesuli, sic a cardine dicti , quod sicut in carcine quiescit, fundatur & vertitur ostium; ita & in Car & oligo. ' Par. nul T. II. S 3 din, Diqiligod by GOrale