장음표시 사용
311쪽
3 o8 De praecipuis in Ecclesia subortis haeresibus.
teste S. August. paractetum esse docebat; quasque mulierculas ita dementaverat , eoque insaniae redcgerat, ut relictis viris suis , soli ipsi adhaere rent Montano, & cuius inspiratione, Spiritum Propheticum se habere crederent, seque Prophetistas esse iactarent, & sic multos alios simplices &imbecilles ad suas pertraherent haereses N insanias; quarum praecipua erat, Quod sebi, non Apostolis, cum Spiritu sancto gratiarum plenitudinem infusamese crederent, σ docerent.
Verum quia monet nos Scriptura sacra, ut non omni spiritui credamus , sed probemus an ex Deo sit, cui credamus ; ideo probandum &videndum , an ille spiritus insanienti Montano , eiusque dementatis Prophetissis infiisus, sit sanctus, vel perversus; an Spiritus veritatis a Christo prominiis p an spiritus erroris & falsitatis λ id ex doctrina istorum Moim ranistarum manifestὸ patebit. Audiamus ergo quid tuo illo spiritu assiati doceant isti. r. Isti docent non baptigare, & reipsa non baptiχant in nomine sancti simae Trinitatis. Spiritus autem veritatis docet nos hapti are in nomine
sanctissimae Trinitatis, dum ait Matth. cap. 28. Vers. I9. Docete omnes gemus, bapistantes eos in nomine Patris, ct Filii, ct Spiritus sancti. a. Hi mortuos baptizant; Ecclesia vero Catholica a Spiritu sancto ducta & edocta , mortuos , utpote quia sibi non subditos & Baptismi inc, Paces, baptiZare inutile putat, atque malum, imo & sacrilegum. 3. Isti secundas nuptias damnanti at Spiritus sanctus ore Pauli Apostoli ce viduis loquentis I. ad Tim. cap. s. vers. I 4. eas approbat, dicens r olo iuniores nubere. q. Isti matrimonium posse dissolvi tenent; viritus sanctus econtram trimonium indissolubile esse docet, Matth. cap. I9. vers. 6. dicens et Quod Deus coniunxit, homo non separet.
s. Isti post Baptismum lapsos salutem consequi non posse , quacumque
Peracta poenitentia, docent; docet econtra Spiritus sanctus eos lalvari pos se, si poenitentiam egerint, dum per EZechielem ait cap. I 8. vers. 23. Pon- quid voluntatis meae: est mors impii , dicu Dominus Deus , ct non ut convertatur 4 viis suis , o vivat e6. Isti in vico suo P vna , seu in Montani villa PepnIa vocata, quem vicum sive villam ipsi Ierusalem dicebant , & a quo ipsi Pepudant, sive Tepugua vocati, sunesta perhibentur habere Sacramenta; in solemni enim
Paschali solemnitate anniculum seligunt puerulum, quem aereiS aciculIS per totum corpus compungunt & vulnerant ad effusionem usque sanguinis, ex quo farinae mixto panem conficiunt , quo suum Pascha celebrent; tantaque immanitate minutis vulneribus illum innocuum amrgunt puerulum , ut tape occidant, & occisum ut Martyrem venerentur de colant; si vcro supervixerit, pro magno Sacerdote habenti quod quam alienum sit a Spiritu sancto, qui est Spiritus lenitatis, satis colligi potest, aliis omittis, ex illo decalogi praecepto , Non occides. 7. Docciat isti P uniani, sive Montanistae , sceminas sacris initiari posse
ordinibus ; Spiritus autem veritatis ore Pauli Apostoli I. ad Cor. cap. Iq. vers. 3 q. dicit : Mulieres in Ecclesiis taceant; non enIm permittitur eis in Ecclesia ιoqui.
Ex quo manifeste patet, non a Spiritu sancto, non a Spiritu veritatis, non :i Spiritu gratiarum auctore , sed a spiritu malevolo , perverso remendacia patre tafflatos esse Prophetas illos Montanistas , sive Pepadanos;
312쪽
nec esse a Deo missos, sed de numero eorum, de quibus apud Ieremiam Cap. 23. vers. I. Spiritus sanctus alti 'Non mittebam reint; non loqueb ar ad eos, ct ipsi prophetabant. Et Can vers. rci fugiendos monet, dicens r Attendite a falser Propbetis, qua
fructibus eorum cognoscetis eos. Si a fructibus cognoscenda sint. N in exitustio isti pseud Prophetae , quid de his fauiuim concludi potest λ Montanus siquidem cum sua Maximilla vesano suo agitatus seiritu , as suspendisse, di misere , Iudae Iscariotis instar , peruta vicitur. De Pelagianis. Telagiani divinae gratiae hostes aperti, & sua toties circa Tatiam in Pelacies
doctrura varii, dicuntur haeretici illi, qui in Ecclesia coep rfno circiter dos . sub Arcadio Imp. & Innocentio I. Rom. Pont. orti a Peatagio quodam viro natione Britanno, qui, ut Undam verbis utar, suum diu coxit sub Monachali pallio venenum ; erat enim prosemone Mona. chus, non de iis, qui Coenobilicam in Monasteriis , aut Eremiticam in desertis, sed de iis qui religiosam suis in aedibus vitam; vIrsuper re ingenio & calamo divinae gratiae semper adeo infensus , ut per
Non sollim nullum dari originale peccatum , sed nullam Det prorsus v riam requiri; tantasque esse liberi arbitrii vires , ut posit homo solis natura viribus omnia implere Dei mandata, iustificari oe salutem consequι sieg tis. HuJus perversae doctrinae propugnatores , ac proinde PelagiI lectarupraecipui suere caelestius, & Pili uri Capuae Epitcopus. L .c aestius quidem vir incertae gentis & patriae Monachus , & Pelagianae Sectae ita propugnator apertus, ut ficut a Pelagio Pelagιanι, ita a Coelestio coelestianι dicti fuerint Pelagii discipuli, eoque nomine In Ephesina Nyn Iulianus vero , teste Gennadio, vir sint ingenio & eruditione magnus, sed Pelagianae doctrinae veneno ita plenus, ut contra S. Augultanum, Catholicam fidem pro Pelagiana tuenda doctrina Libros scripserit varios; at contra Pelagium , Pelagiique Sectarios 1llos , & alios vicissim strenue Pugnarunt sancti Patres nonnulli , sed inter alios , Hieronymus ic Augus nur, qui varios in Pelagium & Pelagianos scripsere Labros , lupra In
Varia insuper in Pelagianos celebrata Concilia, de quibus supra, sed praesertim carthaginense unum anno AI 6. & eodem anno Μιχνιtanum aiterum, Praeside Eumensi Episcopo , Numidiae Primate. Utriusque Conc1lii gelia ad Innocentiam L fuere delata & approbata; unde est, quoa excia met S. Augult. serm. 2. de Verbis Αoostoli , dicens : Iam de hac causa, duo Concilia missa sunt ad Sedem Apostolicam, inde etiam rescripta venerunt, causa sinita est r utinam aliquando finiatur error. Defuncto InnocentIo I. anno qI7. alia in Pelagianos sub Eosimo iii Africa celebrata sunt Concilia, octandem in Ephesina recumenica Synodo contra Nestorium convocata nedum Nestorianae haeresis, sed etiam Pelagianae uno ore fuit conclama ta damnatio. Et merito conclamata haeresis Pelagianae damnatio, necum quia dari peccatum originale negat, de quo Paulus in Scriptura clamaad ROm. cap. I. vers. Ia. In omnes homines mors pertranseu , in quo ο par. Annati T. II. V 3 pec-
313쪽
3r o De praecipuis in Ecclesia subortis haeresibus.
νeet erunt: sed quia gratiae necessitatem excludit omnem, contra illud Christi apud Dan. cap. I . vers. s. manifeste dicentis : Sine me rubii pote. stis facere t & aliud eiusdem Pauli de seipso fatentis I. ad Cor. cao Ievers. Io. Gratia Deι sum d quod sum : & iterum a. ad Cor. cap. r. vers. l
19ce tis od sincientes simus cogitare aliquid is nobis, quasi ex nο- sci se cientia nostra ex Deo s. ' q
. . . . . De Adrumetinis. Sciendum est primo eκ male intellectis S. August. in Pelagianam haere. sim scriptis , tres alios ex occasione fuisse Ortia circa gratiam errores unus fini in Africa , alter in Gallia , tertius in loco incerto. Primus sula Adrumexmorin In Asrica Monachorum. Secundus quorumdam μα- sium in Gallia Prisbyterorum , vulgo Semipelagianorum. Tertius aliorum
Per Adrumetinos liatelliguntur hic a nobis nonnulli ByZacenat Provim C G, sc .regina Tunetensis in Astica Adrumeti degentes Monachi; unde Adrumetini ab dirumeto , Coenobij sui loco, sicut Cassinenses a Cassino , Clun enses a Cluniaco , & Cistercacnses a Cistercio vocati: qui, visa S. Augustini ad Sixtum Epistola, quae est inter Augustinianas Ios . turbati
. Γ Vfς Floro, dicebat 'iam Dei ita a S. Augustino praedι-οσ2. , ' doloret ubertarem , ct correctionis necessitatem. Pars altera pro Rrbitru libertate strenue pugnans , gratia negabat scaciam ; quae dissidia audiens S. Augustinus per Felicem & Cresconium , duos eiusdem Monasterii iuvenes, ad Vesentιnum Monasterii praepositum duas scripsit Epistolas, toplacmque Libros, unum nempe de gratia oe libero arbitrio , alterum de 'ς σ Lμυμ, quibiis per gratiam non tolli libertatem, nec codirectionis necessitatem, manifeste declarat, sicque extinctus est dissiden- pium partium calor, & finitus in Africa Adrumetinorum Monachorum exror , pacatum Monalterium , pacati Monachi, & veritati per Ausustinum explicatae acquievere omnes , ac proinde non contumaces , non re
'i' , non hae retici dicendi, sed instructi per Augustinum redeuntes ab
De Semipelagianis , sive Massiliensibus.
Ussienses , sive semipelagianos intelliguntur communiter nonnullim tiκ in Gallia degentes Presbyteri; unde Massilienses a Massilia dicti ;qui lecto hoc secundo de corνectione O gratia S. Augusti: i Libro ad Adr meticos Monachos directo, visisque his quae in eo de praedestinatione de gratiae enicacia praedicantur a S. Augustino, scandalietari & per iuiuo adem turbari coepere, per quod Adrumetini fuere pacati Monachi a1δcque turbati varios in errores prolapsi , in quibus cum partim con Vcuirent cum Pelagianis, & ab iisdem partim disterrent, ideo Semipei XIant luere vocati. Conveniebant autem cum Pelagianis in hoc, quoa dis CC rent, Initium farutis nostra a sol s pendere natura viribus. Ab iisdem Ccontra disterebant, quod reliquum salutis nostrae non a natura, sed a gratia pendere tenerent; ideo, inquam, Semipelagiani, seu reliquiae P
314쪽
lagii fuere nuncupati, quamvis a S. Thoma a. a. qu. art. s. sint commu ni nomine Pelagiani vocati. Semipelagiana hujus doctrinae Patroni praecipui creduntur isti, viri licEe aliunde pii , sapientes 8e eruditi, videlicet Vrtatis Carthaginenses , Ioannes casanus, Faustus Regiens, Vincentius Liriuensis, Gennadius oe Se russula
. De Vitali Carthaginensi colligitur ex s. August. in Epist. Io . ad Uitalem sic loquente i Te audio dicere ut rectὸ credamus in Deum oe Euangelio eo sentiamus, non esse donum Dei, sed hoc nobis essed nobis, id es, ex pνπνia. voluntate, quam nobis in nostro corde non operatus est ipse. De cassiano sive Collatore, Atheniensi, ut creditur, vel incertae patria viro, ut putant alii, & professione Monacho sanctissimo, insertur ex ejus collatione 13. in qua Semipelagianos miscuit errores. De Fausto patria Britanno, pro sessione Lirinensis Coenobii Monacho, ibique ex Monacho, Abbate , & tandem Ecclesiae Regiensis Episcopo P convincitur ex duobus ejus de gratia re libero arbitrio editis Libris, in quibus Pelagium refellere videri volens, revera Pelagio favet, & Cathoiaticam S. August. de gratia & praedestinatione doctrinam impugnat; noraque solis naturae viribus fidem assequi, quaerere , pulsare & petere ut eam impetremus asserit ι quibus tamen non obstantibus erroribus eo tempore nondum damnatis, aras, & sacros honores in Ecclesia Regiensi post
De Vintentio Lirinensi, viro licet erudito de magno, colligitur ex quod in suo Commonitorio cap. 37. gratiam Dei universis hominibus esse communem, illamque pulsantibus di petentibus, solis naturae viribus,
conferri doceat. IDe Gemudio Massiliensis Ecclesiae Presbytero, Gelasiique Romani Po
tificis coaevo suadetur I. ex ejus de viris illustribus Libro, quo S. fu sustinum , eiu ue Discipulum ac defensorem Prosperum velut errantesti mpugnat; cassianum e contra & Faustum Semipelagianos laudat. Et a. ex eo quod de eo Baronius ad annum 433. eum suisse eiusdem sectae cum Camano virum asserat, & ad annum 49o. eum fuisse unum e Galliae Pr sbyteris, de quibus ad Ccelestinum Sum. Pont. conquesti sunt Prosper de Hilarius, quod S. Augustini adversaretar doctrinae ; addens eum opera Gelasii resipuisse , & ad Massiliensem Episcopatum evectum- , catholicEtandem obiisse. De Severo Sulpicio Αginnensis Dioecesis Presbytero, s. Martini discipulo, & SS. Hieronymi ac Paulim coaevo, insertur a Baronio, fide fulto Gennadii dicentis lib. de vim illustribus . illum iam senem a Pesagianis filisse deceptum ι quod tamen reiicit Gilsertus Gemblacensis Abbas, in Apol gia pro Severo Sulpicio ; asserens se hoc in toto legule Gennadio , de nusquam alibi r sed quidquid sit de illius doctrina, eum catholice obiis se constat circa annum Christi Domini Aro. & egregias scripto reliquis.
se sui ingenii reliquias . . . .. .
. Contra huiusmodi Semipelagianae sectae patronos pugnavit S. Iust. ASS. Hilario & Prospero e Gallia monitus , duobus edatas hunc in nnem Libris , uno videlicet de praedestinatione Sanctorum , & de perseverantia dono altero . Pugnavit in eosdem S. Prosper, edito contra Collatorem Lubro; pugnavit pariter de Auctor duorum Librorum de vocatione Gentium sicut & S. Caesarius, ex Lirinensi Monacho Arelatatas Episcopus ; di tan-
315쪽
3IL De praecipuis in Ecclesia subortis haeresibus.
dem damnata haec Semipelagiana doctrina in Arausicano Concilio isennado, anno circiter sa9. Can. s. dicente : Si quis sicut o aramentum , ita in mitium fidei, non per gratia donam , sed naturaliter in nobis ese dicit , Apostolicis dogmatibus adversarius probatur, B. Petro dicente r Quia qui coepit in nobis opus bonum, perficiet; & Canone 6. τι quis sine gratia Dei credentibus, volentibus, conantibus, ct pulsamibus nobis misericordiam conferri
dicit, remit Apostolo dicenti: Quid habes quod non accepissi e θ', Gratia Dei Iam id quod sum. Ex quo Concilio, stib FHice IV. habito, & non amte , pro haereticis haberi coepere Semipelagiani. De Praedestinatianis.
Praedestinatiani dicuntur nonnulli, sub Honorio Imp. & Ianocentio LRom. Pont. suborti in Astica , ut creditur , haeretici, circa annum qIs. qui ex male intellectis S. Augustini de gratia oe pradesimatione Libris, imferebant bona opera nihil prodesse reprobis , nec mala nocere practsmatis punde a sua doctrina nomen consecuti, Praedestinati, sive Tradestinatiani v cati, licet incerti loci, incertique Auctoris haeretici, imo fabulosam omnino illorum haeresim putant e recentioribus nonnulli, quam tamen primitus ab Adrumetinis ortam Monachis verius asserunt alii, statimque sopitam ab Augustino , ad illos misso de correctione o gratia libro ; sed a Lucidio quodam Presbytero circa annum 473. infeliciter revocatam & auctam, post S. Augustini obitum; iterumque duobus in Conciliis iisdem temporibus habitis, Arelatense nimirum uno , & Lugdunensi altero proinscriptam, rursusque saeculo 9. a Gottescalcho , viro natione Germano , &prosessione ord. S. Bened. orbaciensis Abbatiat Monacho recoctam, &xterum pariter a duobus Conciliis aliis , Moguntino scilicet & Carseaeo damnatam, & merito damnatam, licet iis non obstantibus , saeculo retro proxime lapso per Lutherum renovatam, & per Calvinum, Calvinique sectarios ad nostra usque tempora propagatam , cum haec tam perversa
doctrina bonos a bonas operibus avertens, & malos ad mala provocans , maniteste repugnet doctrinae Christi dicentis Matth. cap. I9. vers. I7. Si vis ad vitam ingredi, serva mandata ; & adversatur Petro Epist. a. cap. I. vers. Io. manifeste clamanti : Satagite , ut per bona opera certam vestram
vocationem o electionem faciatis. De Iansentanis dyansraiani, sive I senista nostris temporibus dicti sunt hi, qui quinque
propositiones e Libro, cui titulus est . eugustinas Cornelii Iansmii Episcopi Iprensis, excerptas propugnabant, & propugnando, varias in Belgio prae tertim di in Gallia controversias, turbas & rixas excitabant r sunt autem propositiones illae praefatae, sequentes istae: I. Aliqua Dei praecepta hominibus iustis volentibus oe eonantibus , fecum
dum praesentes quas habent vires, sunt imposbitia ; des quoque illis gratia . qua possibilia fiant.
a. Interwri gratia in flatu natura lapsa numquam resistitur.3. Ad merendum o demeren m in statu natura lanae non requiritur m
316쪽
sagalos actas, etiam ad initium fidei; oe in bot erant baretici, quὸd vellent eam gratiam talem esse, eui posset humana voluntas resistere , vel obtemperare. s. Semipelagianum en dicere , christum pro omnibus omnino hominibus mortuum ese, aut sanguinem fudisse. Contra istos lassiciat nobis dixisse , quod de his quinque proposition, hus rogata sancta Sedes ut definiret quid de his tenendum esset, tandem post longam accurati examinis indaginem, & preces Patri luminum enixe inas, emanavit constitutio specialis ab Innocentio X. Summo Pontimce anno I 633. qua ita damnantur , dc singulari singulae inuruntur nota propositiones illae , ut I. Dicatur de declaretur temeraria, impia, bla ρbema, Mathemate damnata, oe haeretica, dc uti talis damnetur. a. Vero de 3. eadem inurantur nota , utraque declaretur haretica , de uti talis damnetur. 4. Declaretur falsa ct haeretica, de uti talis damnetur. s. Denique declaretur fassa, temeraria, scandalosa, de intellecta eo semsu, ut Christus pro salute dumtaxat praedestinatorum mortuus sit, impia, blasphema, contumeliosa, divina pietati derogans, O baretica, de uti talis
Et haec constitutio Innocentsi X. filii confirmata Se approbata ab Al xandro VII. easdem propositiones cum eadem cuique inusta nota it rum damnante , anno I 63 6. quae utriusque Summi Pontificis Innocentii de Alexandri constitutio statim ubique recepta in tota Ecclesia per o
De praecipuis circa actiones humanas haresibus.
CVm actus humani spectari possint vel ex parte principii a quo proe
cedunt , vel ex parte sui praecise , vel ex parte finis ad quem ultimo tendunt, di cujus ratione fiunt; ita & haereses erroresque vitandi circa actus humanos diversis temporibus orti, eorumdem circa principium , naturam, vel finem versari pollunt. Erraverunt enim circa hominis libertatem , omnis actionis humanae principium , auctores sive Gentiles, sive haeretici non pauci. Errarunt circa naturam, usiam, vel qualitates eorumdem numero multi. Errarunt & circa finem ultimum eorumdem supremam videlicet hominis felicitatem plures alii ; hos inter omnes , fuere praecaput sequentes isti, ordine temporum cursim hic delineandi, videlicet Nicolaita, Cainani, Gnostici, Messallani, Millenarii, Bardoamta , Arabsexi, Prisciliιanista, Beguaria, oe Beguinae, Dulcissa, Turivmι, Libertini,
hye Quintinissa, aluminati, Quietissa, dc alia. De Nicolaitis. 2Geolaita sic vulgo dicti a 2 scolao advena Antiocheno, de septem pri
mis nascentis Ecclesiae Diaconis per Apostolos electis uno , qui de rei typia formosae conjugis increpatus ab ApostoIis, ut se ab objecto crimine immunem esse probargir conjugem coram omnibus in publicum ducens,
317쪽
ι 14 De praecipuis in Ecclesia seu rtis haeresibus.
permisit ut ea uteretur qui vellet : ex quo turpi facto orta est aliis occasio turpem sub Nicolaitarum nomine Sectam erigendi, & matrimonium unius cum una contemnendi, ac perperam & salso dicendi uxores communes esse, licitum esse ut quisque ea uteretur qua vellet scemina, seu promiscuos licitos esse concubitus, contra illud Christi apud Matthaeum cap. I9. vers.4.& s. dicentis: Non legissis, quia qui fecit hominem ab initio, masculum
foeminam fecit eos dixit: Propter hoc dimittet homo patrem matrem, ct adhaerebit axori sua, er erunt duo in carne una. Unde merito reproba. ur haec Nicolaitarum Secta a Christo diccnte Apoc. cap. 2. vers. 6. Angelo Ephesii Sed hoe habes , quia odisι facta Ucoiaitarum , qua oe ego odi Ac proinde non mirum, si S. Ignatias Trallensibus scribens dicat: Fugite illos immundissimos recolaitas amatores libidinis.
De Cainanis. Cainani. Cainani, vel Caini dicuntur haeretici illi, qui sub Antonino Pio Imp. &Pio I. Rom. Pont. visere coepere , anno circiter Mo. quos Tertullianus
suo de haeresbus libello Chaldaeos vocat, & qui inter alia multa , in hoc
praesertim turpiter errabant, quod Cain primogenitum Ada filium , miserumqtie Abelis fratricidam venerarentur & colerent; unde Camani, vel calat nuncupati. Arbitrabantur quippe Cainum ex virtute diaboli , Ab lem vero ex Dei virtute natum, maioremque virtutem quam in Caino esse
putabant, ita praevaluisse ut situm interfecerit statrem Abelem : & nedum in hoc solo errabant, quod Cainum colerent, sed & quod Iudam Christi proditorem adorarent, in illo quid divinum fuisse somniantes, eumque praescientem, quantum guneris humani saluti esset profutura Christi Passio, Christum Dominum Iudaeis tradidisse captandum, imo nec solos Cainum & Iudam, sed & Core, Dathan & Abiron, qui schisma hactentes in primo populo Dei , terra hiscente perierunt, I sed & Sodomitas ,& similes alios vitae sceleratae viros in Scriptura memoratos colerent& laudarent
Contra quos haeresi 38. vehementer & erudite pugnans sanctus Epiphantia, ait intcr alia: Quod hi omnimodo seducti sunt, quod non bonum quemdam colunt laudant; palam autem est, quod haec ex diabolo ipsis insita sunt , ignorantia νt licet oe seductio; impletur autem in inis quod scriptum
est data, cap. s. vers. 2o. Vae qui dicunt malam bonum, oe bonum malam; ponentes tenebras lucem, O lucem tenebras; porienter amarum in dulee , o dulce in amarum i undique enim vetus oe noπum Testamentiιm pronuntiat, impietatem ipsius Cain praedicans ; hi vero cum tenebrarum sint amatores , oemalefactorum imitatores, ipsum Abel odio habent, Cain veris diligunt, oe Iudae laudem tribtiunt, Oc. Pudeat ergo eos statricidam Colere Cainum , de quo Scriptura dicit, Gen. cap. q. vers. II. Maledictus eris super terram , qua σperuit os suum , o suscepit sanguinem fratris tui de manu tua. Pudeat eos Iudam Christi proditorem venerari & laudare, de quo dicitur Matth. cap. 26. vers. 24. Va homini illi, per quem Filius hominis tradetur ; bonumerat illi, si natus non fuistet homo ille; qui re ipsa non homo , sed diabolus malitia filii, dum Christum tradidit, iuxta illud Ioan . cap. 6. vers. Tl. Ποhne ego vos auodecim eligi et oe ex vobis unas diabolus est ἰ
318쪽
Ostici siue Scientes , de quibus S. August. lib. de haeres. ad Quodves, Gnostiei deum ait : Gnostici propter excellentiam scientia sic se appellator esse , vel
appellari debase gloriantur, eum sint suterioribus omnibus vaniores atque turpiores, ct cum ab alias atque aliis per alversas terrarum partes, aliter a que aliter nuncupentur; nonnulli eos etiam Borbonitas vocant quasi canofos . propter nimiam turpitudinem quam in suis mysteriis exercere dicuntur. Illos aliqui a Basilide exortos volunt, ut S. Hieron. alii a Carpocrate , ut S. Irenaeus, alii a Valentino, alii a 2 icolastis, ut S. Augustinus. Dicunt alii eos situm coepisse Romae diffundere lectae venenum circa annum I 67. opera dc industria cujusdam Marcellina , venustae quidem & Ingeniosae , sed inverecundae & sceleribus oneratae sceminae. Tradebant autem, inquit S. August.
dogmata fabulosissimis plena figmentis.
Nedum enim docebant I. duo esse rerum omnium principia. a. Christum
non fuisse Deum, sed in eo Deum habitasse ; sed insuper & 3. turpissimas σnefandissimas corporis voluptates licitas esse tenebant; unde praecipuum huius diabolicae sectae dogma erat, nefanda uxorum communitas, ct turpitudinis cuiuslibet detestabitis usus ; in Nicolaitis a Christo reprobatus , a quibus & turpes istos descendisse Gnosticos, de temporibus Apostolicis grassari coepisse suadetur ex eo quod S. Cbosostomus & Theodoretus de iis loqui Paulum asserant, dum pruna ad Timoth. cap. 6. vers. 2o. ait: ο Timotbee, depositum custodi, devitans profanas vocum novitates , ct oppositioner falsi nominis scientiae , quam quidam promittentes , circa Adem exciderunt, hoc est, o Timothee, o Episcope , 5 Sacerdos , o Doctor, detositum custodi , id est, doctrinam sanam & Catholicam a me tibi & a Cnristo com creditam conserva, deνitans quali viperam, quasi scorpionem , quasi basiliscum , profanas seu vanas , quae nihil habent sacri, nihil religiosi , addo, Ecclesia & religione alienas, vocum, imo reruml, sententiarum, ac consequenter sermonum novitates, ct oppositiones fas nominis scientia , id est, antitheses, oppositiones & obiectiones salso nominatae scientiae, seu haereticorum illorum, qui se Gnosticos , sive scientes falso nominant, qui sibi falso scientiam arroeant, quasi ipsi soli saperent; cum non sit vera scientia, ubi non est vera fides, qua ipsi carent, cum circa fidem exciderint.
De Messalianis, sive Enthusiastis. Messaliani sive Massatiani, qui ab aliis Euebira , id est, orantes ; ab aliis Messalia-
tbuseolia, hoc est , numine amati, seu Phanatici vocantur , ob extases 'i '& raptus quibus divinas inspirationes iactitabant; qui Valentis Imperatoris & Damasi Papae temporibus , circa annum 3 m. ita erant orationibus imienti , Deoque relicti, in a eateris etiam bonis operibus oe Sacramentis alieni, ut Omnia, etiam bona opera re Sacramenta ut indisserentia negligerent, ipsumque Baptismum inutilem reputarent, solamque orationem ubi suificere credorcnt ad omnia delenda peccata , ad Daemonem sugandum , tentationes vincendas, ipsam quoque consequendam vitam aeternam. Culus Phanaticae sectae auctores praecipui fuere Dadoes , Sabas , Adelphius, Simones & Hemgs, vel, ut placet aliis, Hemias , qui se Prophe
vas esse, se sanctam Trinitatem oculis corporeis videre, seque ad tantam Dei
319쪽
3 16 De praecipuis in Ecclesia bubortis haeresibus.
Dei similitudinem venire posse iactabant, ut amplius peccare non possent; re ita erant a Daemone illusi, ut Daemonis operationem expectarent, quam Spiritus sancti praesentiam esse credebant ; unde Enthuseasta . seu numine afflati suere vocati. Sed haec Phanaticorum secta statim debellata filii , & proscripta ab orientalibus Episcopis, praesertim a Letois Melitenensis Ecclesiae Praesule, qui hos lupos ut a suis arceret ovibus , eorum speluncas incendit, & inlliper ab Amphilochio Ecclesiae Iconiensis Episcopo, qui eos a suo grege pariter Procul abegit, & tandem a Fladii no Antiocheno Patriarcha, qui Adelphium sectae ὀucem, & senem inveteratum convicit, & ad fidem reduxit Eeclesiae Catholicae , dicentis cum Christo de Baptismo, Ioan. cap. q. vers. s. Nisi quis renatus fuerit ex aqua er Spiritu sancto , non potest introire in regnum Dei; & de bonis operibus
cum Petro, Epist. a. cap. I. vers. Io. Satagite, ut per bona opera certam vestram vocationem o electionem faciatIs.
Millenarii sive chiliasta, sic a voce graeca significante numerum
millenarium dicti; qui sub Adriano Imp. & Sixto I. Rom. Pont. cum Cerintho de beatitudine ultima hominis, & omnis actionis humanae fine sentientes , unde & Cerinthiam , asserebant post resurrectionem , Christum per mille annos regnaturum in terris, Sanctosque cum Christo corporaliter victuros in delicus & voluptatibus corporis, epulando, Rencrando, eo mo do quo nunc in praesenti vita fieri constat: cuius haereseos a cerintho primitiis ortae primus defensor creditur Papias Hierapolitanus Antistes , ct ca annum Christi rao. Sed haec omnia colliguntur ex Scripturis manifeste falsa, Christo Domino Iudaeis quibusdam hac de re sulpicantibus dicente, Matth. cap. 1χώ vers. 29. Erratis nescientes Scripturas , neque Pirtutem Dei. fu resurrectione enim neque nubent, neque nubentur ι sed erunt sicut Angeli Dei in coelo . Imo & Paulo divino Christi Praecone ad Rom. cap. l . vers. II. scribemte : Pon est enim regnum Dei esca ct potus , sed iustitia oe pax , oe gaudium in Spiritu sancto. Et denique Angelo Virginem Deiparam salutante,
di futurum Christi regnum aeternum annuntiante his verbis, Luc. I. vers. 32. Et regnabit in domo Iacob in aeternum . O regni eius non erit sints. E go si aeternum futurum sit Christi regnum, si nullus sit futurus finis eius, errant qui Christi regnum mille annorum in terris futurum enarrant . Quae denique Millenariorum haeresis per Apollinarem renovata , in Romano Concilio contra Apollinaristas convocato a Damaso Papa anno 373. ita condemnata fuit, ut posthac omnino conticuerit, nec amplissis
audita fuerit. De Bardesanitis. Sur sanitae, sic dicti a Bardesane quodam natione Syro, 3e patria EdeLlano viro, sub M. Antonino Imp. 5c Pto I. Rom. Pont. secundo vivente saeculo, anno circiter I 6o. qui, iuxta sanctum Epiphan. haer. 36. Primum quidem optimus vir fuit, O libros non paucos conscripsit, quando μ- nam mentem habebat; nam ex sancta Dei Ecclesia procedebat; doctus ex
flens in duabus linguis Graeca Syrorum ; di qua Apollonio Antonini Im
320쪽
peratoris amico viro moncnti, ut se christianum ella negaret, sorti restitit animo, mortem potitus subire paratus, quam Christi fidem negare ;sicque insignis & egregius hi it sub initio fidei defensor : sed tandem sub fine in Valentini lapsus eii haerelim; quem ideo S. D phanius similem dicit navi pretiosis oneratae mercibus , re per altum mare feliciter eunti , sed tandem in portu misere naufragium pastae; S de quo S. Augustinus lib. de haer. cap. 33. dicit : In doctrina Christi prius extiti se perhibetur insignis , quamvis post id per omnia in Valentivi lapsus haeresim, addens de suo, ut fato adscriberet conνersationes hominum , ac proinde hominem non ιιber , sed
Quod sacra pallim Scriptura reprobat, hominem in suis operationibus
liberum esse docens , ut dum Isaiae cap. I. vers. I9. ait : SI Volueritis , audieritis me, bona terra comedetu : quod si nolueritis, ct me ad tracum dram provocaveritis, gladius devorabit Pos. Et Ecclesiastici cap. I s. vcrs. I
Deus ab initio constιtuit hominem , o reliquit eum in manu consilii sui. Et denique Matth. cap. I9. vers. II. ubi Christiis ait : Si vis ad vitam ingredi, serva mandata. Quod sane perperam diceretur, si suis in operationibus lither non esset homo ad agenuum, vcl non agendum.
De Arabicis. Arabici suere nonnulli in Arabia grassantes haeretici, quorum ignotus Ax- ὸ ς
est auctor , & de quibus S. Augustinus ait lib. de haer. cap. 83. Cum Eusebii historiam perscrutatus essem, cui Ruginus a se in Latinam linguam transtatae subsequentium etiam temporum duos Libror addidit, non rnνeni aliquam haeresim quam non legerim apud tuos , nis quam in sexto Libro ponit Eusebius, narrans eam extitise in .Arabia. Itaque bos bareticos, quoniam nullum eorum ponti auctorem, Arabιcos possumus nuncupare, qui diserunt animas cum eo oribus mori atque dissolvi, in sine saeculi utrumque resurgere ; sed bos d/θutatione Origenis praesentis, ct eos alloquem is, celerrimὸ di- eis fuisse correctos. Contra quos & alios idem de anima omnis aditionis humanar principio sentientes haereticos , duos edidit Libros sanctus Chrisostomus , & de quibus S.Isdorus in cap. I 3. Levitici ait: In carne viva lepram gestat, quι de anima qua vita carnis est, aliquid falIum existimat, siti ut Arabici, qui animam mori cum corpore putant; & contra quos omnes Scriptura clamat Sap. 3. vers. I. dicens Iuliorum anima in manu Der sunt; oe non tanget illos tormentum mortis. Et Matth. cap. Io. vers. 28. 9olite timere eos qui Occidunt corpus, animam autem non possunt occidere ; de denique Lucae cap.
23. vers. 43. ubi Christus B Latroni ait : Hodie mecum eris in Paradiso , non in corpore, ut patet; ergo in anima post corporis moricin superstite, di cum Christo in Coelis regnante.
Triscillianistae orti a Priscilliano , viro natione Hispano , & in Hispania Ecclesiae Abulensis Episcopo, sub Ualentiniano Imp.& Sisicio Rom. Pont. μ'
circa annum 388. qui, praeterqtiain quod in multIS communicabant cum harrcticis aliis , ut v. g. cum Manichaeis, in eo quod duos admitterent Deos, bonum unum, di malum alterum : cuin Delo & Sabellis , in eo