Apparatus ad positivam theologiam methodicus, in quo jam reviso multumque ditato, clara, brevis, & expedita delineatur ... Auctore R.P. Petro Annato ... Tomus primus secundus

발행: 1717년

분량: 393페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

341쪽

Cerdo niant.

3 3 6 De praecipuis in Ecclesia subortis haeresibus.

S. August. lib. de haeres cap. q. & S. Epiph. de haeres Basilidis agenter quo falso, & in Christum blasphemo posito principio, docebat, persecutionis

tempore, Christum citra crimen negari posse. Unde non mirum, si S. Ignatius in sita thpra laudata ad Trallenses Epistola dicat Fugite Basilidem , ct totam eouectionem malignitatis eius; demerito : quis enim non fugiendum dicat impium & blaspnemum illum , qui Christum Dominum pro nobis in cruce fixum , passum de mortuum esse negat cujus pro nobis in criice mortem Scripturae sacrae passin ubique resonant, qui passurus 3e moriturus ipse , de sua passione de morte

proxime futura suos monet Apostolos, dicens Luc. cap. I 8. vers. 3I. Ecce

ascendimus Ierosolymam , oe consummabuntuν omnia , qua scripta sunt per Prophetas de Filιo hominis; tradetur enim Gentibus , illudetur , σ gellabitur, oe eo puetur : oe postquam flagellaverint, occident eam, O tertia die resurget. Qsi ibidem cap. aq. vers. et s. quaerentibus & no nVenientibus corpus suum in monumento post resurrectionem, dixit: O stulti errardi corde ad credendum in omnibus quae locuti sunt Trophetae t Nonne hae oportuit patι Christum , ct ita intrare in gloriam suam φ De quo sanctus Petrus in Epistola sua prima, cap. a. vers. 2 r. ait : In hoc enim vocati estis, quia oe christus pastus es pro nobis , vobis relinqvenr exemplum, ut sequamini vestigia eius. De quo S.Ioan. Euang. cap. I9. vers. II. ait : Et baim Ians sibi crucem, exivit in eum, qui dicitur Calvariae, locum. De quo Paulus ad Philippenses cap. a. vers. 8, ait : Humiliavit semetipsum , factas ob diens usque ad mortem, mortem autem crucis ; dc de quo denique pro n bis adhuc in cruce pendente, Ze mortem iam passo, restes Oculati, vid licet Centurio, & qui cum eo erant, viso terraemotu, de his quae fiebant, scilicet Solem obscurari, petras findi, monumenta aperiri , &c. clamant Matth. cap. 27. vers. 34. Verὸ Filius Dei epat isse. Si vere Filius Dei erat

ille pro nobis in cruce passus ; ergo vere Christus erat, qui est Deus de homo, qui est Dei Filius. Ergo non Simon Cyrenaeus, qui de puro natus homine, purus erat homo, De Ccrdonianis. Cerdoniani a Cerdone Mago quodam de haeretico viro , Heracleonis dbscipulo dicti; qui post Simonem Magum , 8c paulo ante Marcionem a no circiter I sq. sub Antonino Pio Imp. de S. Hnino Rom. Pont. uedum duo admittebat prima rerum principia, & in his principiis duos comnituebat mos , Donum unum , de malum alterum ; nedum vetuS Telix mentum rejiciebat 3e Prophetas , mortuorumque resurrectionem negabat ; sed docebat insimer , S. August. teste , lib. de haeres. cap. a I. & S. Epiph. haercsi i. christum Dominum neque ex Maria Virgine natum , ncc eram assumpsisse carnem , nec vero mortuum , aut quidquam petitum , sed

simiasse passionem.

Quod quam falsum, haereticum Sc blasphemum sit, licet ex dictas comtra Basilidem satis niani seste pateat , addi potest de dici contra Cerdonem istum ; si non vere ex beata Maria Virgine carnem assumpsisset Cntalius,

frustra beata Elisabeth salutando Mariam, exclamasset olim voce magna,& sine causa dixisset Mariae Virgini, Luc. cap. I. vers. 42. BenedιGa tu 1uter mulieres, oe benedictus fructus ventris tui. Ipsa pariter Beata Virgo Maria, ibid. cap. I. vers. 48. magniticans Deum de uia in Dei Matrem ele-

342쪽

- tiser septimus. 337

ctione, stustra dixisseti Ecee ex hoe beatam me dicent omnes generationer Ipsa denique Mater Ecclesia suis in orationibus stustri crebro diceret tBeata viscera Maria Virginis, qua portaverunt atem Patris Filium, σ be ra ubera qua lactaverunt Chrsum Dominum. De Seeundianis. Secundiani dicuntur haeretiei nonnulli a Secundo quodam haeretico vi. Sectiala. ro, Valentini discipulo, progressi; qui sub Antonino Pio Imp. & S. D-Ri gino Rom. Pont. ann. circiter Iso. sequens in omnibus fabulosam Vale tini de , onum sive taculorum progenie doctrinam, falso pariter & impio cum Valentino docebat, Christum verum quidem fuisse hominem, sed non esse ejuidem naturae cum caeteris ex Adamo progenitis hominibus; asserens Christum ἡ caelo missum d Patre , secum eaeleste detulisse corpus , nihilque de beata Virgine sumpsisse; sed per eam, quasi per canalem transiisse; eo

fultus Scripturae textu, quo dicitur, Ioan. cap. 3. vers. I 3. Et nemo ascem

dit in Calum, nise qui descendit de caelo , Filius hominis, qui est in caelo . Quo abutens Scripturae textu Valenimus, & post illum Secundus successor eius ac discipulus , Christum suum e Coelo detulis te corpus inserebat , eo quod Coelum ascenderit cum corpore. Sed male inferebat i nam ibi, dum Deus sive Verbum, sive Filius hominis de Coelo descendisse dicitur, hoe dicitur per Catachresim & Metalepsim ; Deus enim proprie nec ascendit, nec descendit, nec mutat locum, cium sit ubique replens omnia; dicitur tamen in terram descem disse , quia in terra humanam assumpsit naturam , in qua apparuit, Screipsa natus est, vixit & passias est ; Ae quia per hanc carnis assumpti nem, de apparitionem in came visus est nominibus de Coelo in terram descendisse ; inde est quod in Scriptura descendisse dicatur. Scriptura enim sese accommodat numano loquendi modo, sequens morem loquem di & concipiendi hominum , qui concipiunt Deum e Coelo in terra d scendere, eo ipso quo apparet in terra. Sic etiam Deus dicitur descem disse ad videnda, & punienda Sodomitarum scelera, dum Gen. cap. I 8. vers. 2I. dixit : Descendam, oe videbo. Causam hu)usce locutionis reddit S.Cyrillus in Ephesino recumenico Concilio , dicens r Quia Deus Uerbum semetipsium exinanivit, ae Filius hominis appellatus fuit, manens murim uod erat, hoc est, Deus; inde fit, ut tanquam unus eum propria came conseder tus , ὸ Caelo descendisse dicatur ; ergo ex hoc Scripturae textu colligi nequit, Christum e coelo suum detulisse corpus a ac proinde ruit tota haec fabulosa ac impia Valentini de Secunda doctrina.

De Marcionistis.

Marcionissa d Martione haeresiarcha celebri, natione Pontico viro, patria Sinopensi, de Stoicorum secta proarella; qui ob corruptam virginem de Ecclesia per patrem Episcopum eiectus, ut libae consuleret famae, & vinnerandi genitoris sui fugeret iras, Romam properavit; quo cum venisset, nec in communionem Ecclesiae recipi potuisset, ad Cerdonianam transiit haeresim , factus Cerdonis discipulus, nusque per aliquod tempus Per veris doctrinae sectator assiduus; quique tandem ut fieret supra Magistrum discipulus, novos de suo excogitavit non minus impios dc intolerandos Appar. Annati T. II. , Y errin Dissiligod by Cooste

343쪽

338 De praecipuis in Milesia subortis haeresibus.

errores , sub Antonino Imper. & Pio I. Rom. Pont. anno circiter Iss., quos facilius ut inlinuaret di suaderet, varia corx sit vel corrupit sibi adversantia Scripturae loca ; unde est deinceps Mus Ponticus vulso vocatus , sed a S. Polycarpo primogenitus Satanae dictus; is enim cum Romae PEI. carpum inveniliet, eumque salutans dixissi et, Agnoscis me, δ Pob carpe eagnosco re , respondit Polycarpus , primogenisum Satana ἔ & revera ex S, tana erat & ex mendacii patre filius ille; docebat enimi. Non tantum duo esse rerum principia , ut credon , sed tria, seu tres esse Deos, avium scilicet misibilem o mnomιnatum , visibilem alterum, σmundi creatorem, o tertium, malum seu diabolum. hoc est, ut inquit Origenes, treS admittebat Deos, unum Isilicet Iudaorum, alterum christianorum , ct tertium infidelium. Sed si, Mi visum est supra, impossibile sit duo dari frincipia, sive duos Deos , a fortiori di impossibile erit dari tres vel PlureS. a. corporum resurrectionem negabat, o tamen pro mortuis in De Uractis, alios banarandos esse docebat. Et in hoe sibi non constabat, di sibi ipsi contrarius erat; eiqile dici potest, quod I. ad Cor. c . I . vers. 29., dicebat olim Paulus Apost. Si mortui omllino non resurgunt, quid facient qai baptizaruων pro mortuis ρ hoc est, quid proderit mortuis ille Baptismus , quem multi suscipiunt pro mortuis λ live sit Baptismus metaphoracus, podinae videlicet, afflictionum , lacrymarum , precum , &c. quo multi ba*ti-Σantur , ut suffragentur mortuis, S .liberent eos a Baptismo ignis P latorii ; sive sit verus Baptismus & proprie dictus , quo Marcton alios aptiZandos este docebat Dro mortuis, hoc est , pro his, qui sine B ptismo moraui erant; quia, inquam, Illis proderit ille Baptismus, qualiscumque sit , si non detur resurrectio mortuorum , quam Marcion H-turam negat, & quam Scriptura sacra, ut 3am visum est, nobis pas. sun inculcat 3 Δ quae si non daretur corporum resurrectio, unde quaeso esset in inserno ille fletus de stridor dentium p de quibus Matita cap. 13. vers. qa. dicitur et Et infitent eos in caminum ignis di ibi erιt fletus ct stridor dentium.

a malo principio esse putabat, δε alienam a Chrisso Salvatore ; & in hoc non miniis errabat: si enim a malo principio & mala esset, atque a Christo aliena lex vetiis , non dioeret Christus, 1latth. cap. S. vers. IT. lite Putare quoniam veni Dixere te em , aut Pi ιρhetas e non νeni solvere , sed adimplere ; nec iterum dixi siet Salvator, Lucae cap. 24. vers. --Necem es impleri omnia qua scripta sunt in tige Moysi, ct Propistis, O

armis si rursus, si mala clset, di a malo principio lex illa vetus, a te gis perito interrogante & qiuerente quid saceret, ut vitam aeternam possi- cercth non quaesitasset olim Dominus, In sege quid fr*ωm es e Et re ondenti secundum legem & ex lege , non dixisset illi, Luc. cap. IO. vers. 28. Rectὸ respondiuι: Me fac, oe Vives.

dum esse docebat; & in hoc pariter errabat, cum ei maniscite repugneu

PauluS I. ad Cor. cap. I . vers. a s. dicens : Omne, quod in macello vavit, λε- cate, nitis interogantes propter conscientiam. Imo & Christus Dominus Iniiusmodi animata vorans bona, Matth. cap. 7. vers. 9. dum ait: Quis

es ex vobis homo, quem si petierit Mius suus panem, numquid lapidem porriget o Aut si piscem petierit, numquid serpentem porriget ei e Si ergo νos,

344쪽

Liber septimus. 339

eis sivis mali, nostis bona data dare siliis vestris : quanto magis Pater die ier, qui in Coelis est, dabit bona petentibus se es. cbrium non Peram, sed phantassicam, oe apparentem sumpsisse carnem aiebat; seu ut loquitur S. Epiphanius haereti ga. hoc Marcionis impium e plicans dogma : Non esse Christum g nitum ex Maria, nec in carne apparui I , sed in apparentia fuisse, in opinione apparuisse , omniaque in existim tione fecisse. Quae enormis in Christum blalphemia licet ex iam dictis sit satis superque subversa, hic tamen ad Obstruendum os Marcionis, & aliorum loquentium iniqua, iuvat addere illud Christi suis Discipulis post resurrectionem, Luc. cap. 24. vers. 39. dicentis : Videte manus meas, ct pedes meos, quia ego ipse sum : pa ate σ videte , quia spiritus carnem σ ossanoa habent, licui me videtis habere. Quo manifeste constat, Christum non phantasticam & imasinariam vel apparentem, sed veram & humanam h iste carnem, quesem Ioannes eum assumpsisse praedicat, dum cap. r. vers. I 4. ait: Et Verbum caro factum est, ct habitavis m nobis a de qua in

carne non apparenter solum, non putative tantum, sed vere & cerio cem titudine fidei, idem Christus Dominus dicitur natus, circumcisus , fatigatus, tactus, a turbis compressus, tristatus, flagellatus, spinis coronatus, crucifixus; & qua tandem in vera came, ut habetur Ioan. ca' I9. vesc3o. pro nobis in cruce pendens, Inclinato capite, tradidiι spiritum.

De Apellitis.

Apellita vel Apeltiani, ab Apelle haeretico viro. Moesonis discipulo Apellitie. dicti; qui stib Marco Antonino Imp. & Sotem Rom. Pont. anno cIrciter ID. praeter impia alia sui Magistri Marcionis dogmata, de suo asserebat. 'teste ,. Epiph. naeresi Sc S. August. lib. de haeres. cap. a 3. Chrsam ea nem fuam non de matre, sed ex elementis ac Myisse, eamque resurgendo, mumdo reddidisse, oe ita sine carne in caelum a1cendisse; ita urvetR ille fabulator haereticus, qaod Christus e coelo veniem, non tuleris corpus, nec In te ris de matre suinpserit; sed sibi corpus ex elementis ita eiser naverit, ut sumpserit a sicco siccum, a calido calidum, ab humido humidum , a stugido frigidum: quo in corpore cuin apparuerit in terris, vixerit, ii Orratis hierit, & resurrexerit ; dum in coelum per ascensum redire volute, illud idem corpus iteriam resolvit, & quod cuique elemento proprium erat , reddidit, calidum videlicet calido, siccum sicco, frigidam frigido, &humidum humido, sicque dissoluto corpore, in coelum, unde venerat, Christum revolasse docet, ac proinde coelos sine comore ascendisse tenet.

Quod quam fabulosues & impium sit Apellis figmemum , patet ; nam

si resoluto corpore, re sine corpore coelos ascendisici Christus, eum non vidissent ascendentem praesentes Apostoli et at Apostolos eum ascendentem vidit e constat I. ex illo Actuum cap. I. vers. Io. abi dicitur : Cumque intuerentur in coriam eantem illum, ecce duo virr astiterunt iuxta illos in vestibus albis , qui ct dixerunt i Viri Galliat quid statis aspιcientes in caelum ebis Iesu qui Uumpetus G d Nobis in coelum, sic veniet, quemadmodum vidi stis eum eantem in caelum. 1. si fine corpore in coelos aisendiiset Christus . Stephanus Protomartyr non dixisset inter ingruentes Iudaeorum lapides politus, Actuum cap. 7. vers. s. Ecce V deo caeses apertos , er Filιum h minis mutem ὀ dextrιs Dei.

. . . . ..

345쪽

3 o De praecipuis in Ecclesia Abortis haeresibus.

De Theodotianis. Theodotiam a Theodoto dicti, viro patria ByZantino, professione Coriario, & juxta S. Epiph. haeresi sq. de Aluorum secta progres a qui sub

Heliogabalo Imp. di Urbano I. Rom. Pont. circa annum 22 I. Solam hu. manam Christo tribaebat turam , fatens nihilominus Verbum divinam in eo ob excellentem eius virtutem habitasse, sicque Mariam non Dei, sed pari b minis matrem esse. Idque variis xx Scripturae locis , sed perperam intellectis , & praesertim ex illo Ioan. cap. 8. vers. Αο. ubi Cnristus ait: 'tune autem quaeritis me interficere , hominem , ροι veritatem vobis locutus sum .

Ex quo colligebat iste Christiam purum hominem esse. Contra quem & sectarios eius fatemur & nos, Christum hominem esse; at non tantum hominem , sed insuper & Deum esse contendimus ; quod ut intelligat miser ille Theodotus, pergat ipsum Ioannis Euangelium Ieg re, & audiat Martham interrogatam ab illo homine Christo Iesu, & quaerente ab illa, an credat; audiat, inquam, dicentem et ibid. apud Ioan cap. II. vers. 27. UtIque, Domine, ego credidi, quia tu es Chrsus Filius Dei vivi, qui in hunc mundum venisti. Si Filius Dei est homo ille, ergo &Deus; sicque non purus homo, sed Deus & homo; ac proinde beata Miter eius non puri hominis, sed Dei Hominis Mater existit.

De MeIchisedechianis.

Melchisedechiani, quos a Theodotianis avulsos putat s. Epiph. haer. 3s. licet illorum non exprimat auctorem, quique proinde sub Maximino Imp. di Fabiano Rom. Pont. colliguntur orti anno circiter 2 o. sicque dicti , Sod Melchisedechum non hominem purum , sed Dei virtutem aliquam hristo majorem esse tenerent, & Christiim ordine Melchisedech dignum factum esse putarent, eo moti Davidis versu Psalmi I . Tu es Sacerdos m aternum , secundum ordinem Melchisedech ; indeque inserentes , quod

Christus non indiguisset Melchisedechis ordine , nisi suisset in aliquo inseriori gradu eositus.

Sed contra, inde perperam colligi dico, Christo majorem esse Melchisedech; quia dum de Domino Iesu dicitur a Propheta : Tu es Sacerdos in aternum, in hoc, inquit S. Epiph. haeresi s s. Christum fore Sacerdotem divina Scriptura narrat: ex hoc autem , quod dicat Secundum ordinem Me chisedech, colligi nequit Melchisedech esse Christo majorem, & Dei virtutem aliquam; purus enim erat homo Melchisedech. Si autem dicatur sine atre, sine matre, sine prosapia, non ita dicitur ut reipsa sit sine patre , ine matre ; sed ex eo , inquit S. Epiph. quod non sunt manifestistime in Scriptura nominati; dum autem dicit Propheta , Secundum ordinem Meiachisedech, id dicit, non ut innuat Melchisedech este Christo mMorem, sed ut ostendat translationem Sacerdotii a Synagoga ad Ecclesiam, a vctori

consuetudine ad novam & optimam, non habentem successionem carn lem, hoc est, ut ostendat Christum futurum cste Sacerdotem Juxta ordinem Melchisedech , seu sicuti Melchisedech qui fuit vir justus de sanctus, ac Sacerdos per totum vitae suae tempus, quique post se successionem non habuit; ita & Christus sit futuriis Sacerdos per omne vitae suae tempuS , id ust, in aeternum, nec habiturus successorem ullum.

346쪽

. Liber septimus . 3 3

De Ophitis.

Ophita , sive Serpentini , dicti sunt secundo saeculo haeretici nonnulli , a voce graeca ,οις idem significante quod latin serpens : qui haed lici , teste S. August. lib. de haer. cap. II. Serpentem illum, qui primos d cepit parentes, Christum esse dicebant; illumque de coelo venisse, & nobis tulisse scientiam boni & mali; quique eo dementiae & impietatis ven rant , ut suae haeresi Idololatriam addentes , serpentem quemdam vivum enutrirent & colerent, qui referente S. August. sacerdote incantante , de spelunca in qua alebatur egrediens, & Altare supra speluncam erectum conscendcns, lambebat oblationes sacrificandas ; quo peracto, de suam in speluncam serpente reverso , cultores eius praefatas Oblationes in Eucharistiam confringebant, quas illi putabant ab illo serpente Chri, sto suo sanctificataes. Quae quam absurda sit, insulsa & impia haeresis, nemo non videt; unde de his dixisse iussiciat cum S. Hieronymo ad laiciser. Ophitas istos e se de his , qui Euangelia laniarunt: & quis non rideat, aut potitis lugeat horum haercticorum dementiam λ Serpentem, qui decepit Hevam, scientiam Intulisse putant, & Christum esse stolide credunt: o stulti sane ad credendum l si enim mulierem decepit serpens, ergo deceptioncm , ac proinde falsitatem , errorem de ignorantiam , & non scientiam intulit; quique ideo punitus & maledictus a Deo dicente ei, Gen. cap. 3. Vers. I Maledictus es inter omnia animantia oe bestias terra; super pectus tuum gradieris, ct terram comedes. Audias ergo quisquis sis serpentis quasi Christi cultor ophita, si ex Scriptura Ierem. cap. II. vers. s. Maledictus homo, qui confidit in homine; quanto magis maledictus homo , qui confidit in semente , inter animantia cuncta de te, bestias maledicto pDe Manichaeis. Manichai dicuntur celebres illi, & sua insana ac impia doctrina famosi tertio Ecclesiae saeculo grassantes haeretici , de quorum misera secta se

quondam iuisse deplorat S. August. initio Libri de duabus animabus, coimtra Manichaeos sic dicens : Opitulante Dei misericordia , disruptis o dereliactis Manichaeorum laqueis, tandem Ecclesiae catholica gremio restitutum , i, bet considerare nune saltem, o deplorare illam meam miseriam, edic.9 Fum re autem primo dicti , teste eodem S. August. lib. de haeres cap. 46. Manichai, ab Auctore suo Mane vel Manis, viro natione Persa, antea servo& Urbico vocato, tandemque herae suae destinctae bonorum haerede constituto, quique ita re & nomine insaniens , & instinctu Daemonis agitatus erat, ut modo se Christi formam gerere , modo se Paracletum esse Praedicaret; idque facilius ut suadere tentaret, iet. instar Christi selegit DL scipulos, quos ad praedicanda suae insanae doctrinae fabulamenta milit anno circiter 273. sub Aureliano Imp. & Felice I. Rom. Pont. Docebat autem

ille, inter insana & impia alia, & docuere Manichaei post illum,

I. Duo coaterna esse rerum omnium priseipia , ac proinde duos Deos ;bonum unum , a quo bona ; & malum alterum , a quo mala prodirent omnia; arbitrantes mala a Deo summe bono provenire non posse, ac prinande fingendum esse principium aliud summe malum a quo prodirent mala , par. Annati T. II. Y 3 dc ex

347쪽

3 2. De praecipuis in Ecclesia si ortis haeresibus.

& ex hoc salso sic posito systemate , falsa ta insana plura inserebant, docentcs v. g. I. Creaturas esse malas & immundas , quia a malo illo principio. 2. Non esse licinam vesci carnibus. 3. Illicitas esse nuptias. 4. Veterem legem, seu totum vetus rejicicndum esse Testamentum, quia a malo principio illo esse putabant haec omnia r At in his omnibus dementes errabant a haec enim a malo principio esse nequeunt, si nullum esse tale pirurcipitam malum, sed uniciam, illudque bonum , verumque Deum esse rerum ominum principium , ex Scriptura constet. Constat autem ex illo Isa a cap. 43. vers. 6. dicentis r Ego Dominus, ct non est alter, formans imc ι , σ cmam xenebras, fac ens pacem , ct creans malum. Ιmo & ex illo

Ioan. c.. p. I. vers. ς. de Verbo Dei Filio dicentis r Omnia per ipsam facta sunt, ct sine ipso factum es nihil. Et denique ex illo Pauli I. ad Cor. cap.8.

vers. 6. dccm confirmantis & dicentis: Nobis tamen unias Deus Pater, ex quo omnia .... o unus Dominus Iesus Christas, per quem omnia.

a. Duas dicebant in homine animas esse; bonam unam, quae esset a bono principio, lationalem videlicet animam; & malam alteram, quae esset a malo principio, concupiscentiam carnis vulgo dictam ; hominemque ab illa bona anima ad bonum, & a mala ad malum determinari dicebant , ac proinde hominem liberum esse negabant. Sed contra, I. quia eversio istius novae insaniae sequitur ex eversione prioris r cum enim non detur tale principium, ut visum est , non datur consequenter talis anima mala , quae si a tali malo principio. a. Quia illa anima mala, quantumvis mala, esset vivens, alioquin anima non esset; ergo esset a Deo vero omniS vitae sonte, cum dicat S. August. lib. de duab. animab. Vallam esse quamlibet vitam, qua non eo ipso quo vita est, ct in quantum omnmo vita est, ad summrem vita fontem prιncipiumque pertineat, quod nihil aliud quam summum oe fotum verumque Detim possumus confiteri. 3. Metem Fcbosim , seu transitum animarum de corpore in corpora ten hant; hominum S. brutorum animas non differre , sed aequales , & elusedem naturae ac valoris esse somniantes. Quod quam sabulosum, ridiculum & insania plenum sit, nemo non videt; & Christus Dominus, aliis omissis, hoc unico facto falsum esse docet. Quod sic ostendo cum S. Epiph. Si aequales & ejusdem naturae ac valoris ustent hominum & brintorum animae, Christus Dominus, qui venit ad salvandas hominum animas, non pluris secisset unius hominis animam, quam duo millia porcorum animas r atqui Christus Dominus pluris fecit unius hominis animam quam duo millia porcorum animas , dum ut salvaret & mundaret unius Daemoniaci hominis animam a Daemonum legione inexatam, misit eos Daemones in duo millia porcorum animas , qui statim abeuntes in mare periere omnes, juxta illud Marci cap. s. vers. I 2. Es deprecabam tur eum spiritus , dicentes : Mitte nos in portos , ut in eos introeamus. Et concessi eis statim Iesus. Et exeuntes spirιtus immundi introierunt in porcos r. magno impetu grex praecipitatus est in mare ad duo millia , cy suffocati sunt in mari. Ergo hoc unico facto manifeste docet Christus, non aequaleS , nec eJusdem valoris ac naturae esse hominum & porcorum animas; scd longe nobάlioris naturae atque valoris esse unicam unius hominis anumam , quam duo millia, imo quam contena millia porcorum , aliorumque brutorum animas r ac proinde ridiculum & insania plenum est di-CCI e , eaS Omnes aequales esse , & unam hominis animam migrare de corpore in corpora etiam brutorum , v. g. de corpore hominis in corpuSDisitigod by G

348쪽

Liber septimui. ψ

pus canis, vel porci, volucris, aut muris, formicae, vel Pulicis, &c. Ut tenuit olim huius transmigrationis , sive intempsychosis inventor primarius Prthagoras, quique ideo de seipso , se ex Euphorbo transanimatum esse dicebat, juxta illud Poetaer se Vo r nam memini, Troiani tempore belli, Tantoιdes Euphorbus eram; cui pectore quondam Haesit in adverso gravιs hasta minoris Atrida. Pythagoram hoc in errore secutus est postea Plato, vetus ille ac ccI bris Atheniensis Philosoplius; sed hunc mirum in modum & abunde resebiit S. Irenaeus lib. a. adversus bareses, cap. 38. ex eo quod constet quidquid praefatus in persona Pythagorae finxerit Poeta animas nihil omnino meminisse eorum quae antea fuerint, vel gesserint, quando in prioribus

aliis corporibus erant; dum sic ait: De corpore autem in corpus transmigrationem ipsorum subvertamus , ex eo quod nihil omnino eorum quae antea fue

rint , meminerint anima.

Sed quia dixerat antei Plato , suum figmentum ut excusaret ac defenderet , ideo nihil eorum quae antea fuerant, meminisse animas , quia imirantes in hanc vitam animae & in ipso in corpus ingressu acceptum a da mone poculum oblivionis potarunt, quodque fictum oblivionis poculum ut refellat S. Irenaeus ibid. cap. 39. sic arguit i Hoc rnum unde scis δ Plato ecum sit nune in in ore anima tua ; quoniam n usquam in eo as introeat se a damone potata est oblivionis medicamentum : Si enim damonem , ct poculum, ct introitum reminisceris, reliqua oportet; se autem illa ignoras, neque damon verus , neque artificiosὸ compositum oblivionis poculum. Gregorius vero Nyssenus eandem reliciens & reprobans animarum transmigrationem, de Pythagora illius figmenti inventore primario lib. de homine sic ait r Huius auctor primarius Pythagoras, eandem se dicere non dubitavit, fuisse virum, o corpur muliebre gestasse, o eum avitas volasse, O fruticem crevisse, oe aquatilem vitam sortuum esse; nee rue longὸ d veritate abductus , meo quidem iudicio , qui de se ipso hae narraverit. Revera enim ranarum oe avicularum garrulitatis, aut ρύcium stuporis omni ratione earentis , aut arborum daritia sensum non habent/s , bac fuit, unam eandemque

animam per tam multas res transire. ε . a

4. Christum non verum hominem fuisse, sed phantassicum , nec ex Virgisiis utero prodi/sse tenebant, arbitrantes indignum esse credi, tantam maiestatemper foeminae sordes re squallares transere potaisse, contra illud Angeli Iabrielis Mariam salutantis , & dicentis ei, Luci cap. I. vers. 3I. Ecce con cipies in utero , ct paries Filium , o Moeabis nomen eius Iesum. Unde sic arguo': Filius ille, qui concipitur in utero B. Virginis, re paritur ab ea, verus est & non phantasticus tilius elus ; ergo & verus homo, imo Hom Deus, iuxta illud eiusdem Angeli dicentis, ibid. vers. 33. Ideo cir quod nascetur ex te Sanctum, voeabriar Filius Dei. Unde merito S. August. orati ne de s. haeresibus Manicharum increpans ait: Hanc quam despuis , Manichae , mater est mea , sed manu fabricata est mea ; si potui inquinari cum

eam hacerem . potui in illa inquInari cum ex ea nascerer Stulte , unde sordes in Virgine matre , ubi non est concubitus eum homine patre e .... T ceat immunda vanitas, quia munda nata est Divinitas.

349쪽

naritiae

3 4 De praecipuis in Ecclesia subortis haeresibus.

De Apollinaristis.

Ollinarissa sic ab Apollinari, viro patria Laodiceno, professione primum Rhetore, deinde Laodicenae civitatis Praesule, filio alterius senioris Apollinaris , professione Grammatici, re dignitate Presbyteri, virique Graecis disciplinis eruditissimi, suaeque aetatis cloquontissimi, qui multos& utiles dedit Ecclesiae Libros, anter quos numerantur 3o. volumina , quibus respondit vesaniae Porphyrii, in Christianos summa cum petulantia debaccnantis ; imo di Hebraeorum historia heroico carmine scripta ,& in a . distributa tomos, juxta Graecarum litterarum numerum; sed qui tandem ingenii & eloquentiae fiducia fretus, novum ac perniciosum dost ma in Ecclesiam introducere voluit; idque praesertim tentavit re promo. vii filius ejus, junior videlicet Apollinaris, vir licet doctus& iii Graecis

disciplinis pariter eruditus; qui multis ab Ecclesia abductis , suos sibi

Conventus egit circa an. 367. sub Valentiniano Imp. & Damaso Rorru Pont. docere coepit, Christum corpus sumpsisse quidem ex B. Virgine , sed sine anima et postea suum quasi revocans errorem , addidit, Sumpsisse qaidem oe animam , sed qua mente careret, Verbumque divinum ei fassi se mentis loco. Quam haeresim nedum impugnarunt SS. Ecclesiae PP. Athan. Greg. Naa. Nyssi Epiph. Ambr. re alii, sed eam insuper varia proscripsere Concilia, ut Alexandrinum anno Christi 362. ab Athan. caeterisque Catholicis Episcopis habitum: manum unum anno 373. Praeside Damaso; --

tiochenum unum anno 378. & tandem cocumenicum II. constantinopoli anno 38 I. sub eodem Damas Rom. Pont. celebratum : dc merito variis

in Conciliis damnata haec haeresis ; nam si animam humanam non haheret Christus, quid, amabo, tristabatur in Christo dum dixit Matth. cap. 26. vers. 38. Tristis est anima mea usque ad morte . Si animam rationalem nostrae similem non habuisset Christus , quid igitur moriturus in

cruce Patri commendasset aeterno , dum dixit Luc. cap. 23. Vers. 66. Pater, in manus tuas commendo DisItum meam Si denique animam non habuisset, quid quaeso tradidit , dum , ut habctur Ioan. cap. I9. vers. 3 . pro nobis in cruce moriens, Inclinato capite, tradidit Diritam non Ver-hum , quod nunquam dimisit, di a quo latanquam Smilsus; ergo animam, quae spiritus est. Dices sorte, animam sumpsisse quidem & habuisse, sed non mentem: sed contra r. si ita tenta, ergo mancam & impersectam in Christo fingis animam. a. Si animam sine mente habuisset Christus, quomodo de illo dici potuisset a S. Luca cap. a. vers. ca. Quod proficiebat sapientia oe aetate e non enim proficiebat seu crcscebat sapientia , ratione Verbi divini , cum Verbum sit ipsa Sapientia increata & infinita; ergo ratione naturae humanae: hoc autem dici non potuisset, si mente caruisset humana Christi anima, cim mentis humanae dos & habitus sit ipsa sapientia creata. De PaulianiS. Pauliani a Paulo Samoqueuo natione syro, Antiocheno Episcopo, viro ante Episcopatum paupere di mendico, moribusque non puro; qui, tcst S. August. lib. de lurcs. cap. qq. dudum extinctam cujusdam Artemoni&

350쪽

revocans haeresim sub Aurelio Imp. & Felice I. Rom. Pont. anno circiter 2 3. ausus est asserere, & in Christum blasphemando dicere, Chri- sum non semper fuisse , nec ante Mariam Vιrginem extitisse , sed ex eo quo ex Maria natus est, initium habuisse, ac proinde non Deum , sed purum o

minem esse. -

Unde non mirum, si haec haeresis omnium Episcoporum suffragiis fuerit Antiochiae duobus in Conciliis cum suo auctore damnata ; in quorum glori Concilio fidem simulando Catholicam Patribus illusit: sed in po-eriori, de haeresi convictus, anathcmate perculsus, & e suo ejectus Episcopatu Paulus ille Samoaatenus a & merito damnatus , & ejectus ille in Christum blasphemus, Christum Dominum non Deum, sed purum homi-ncm , nec ante B. Virginem , ab aeterno fiuste dicens , nec audiens illud eiusdem Christi ore Proph. dicentis Psal. a. vers. 7. Dominus dixit ad me :Filius meus es tu, ego hodie genui te. Hodie, hoc est , in aeterilitate , seu ab aeterno genui te, ut explicant SS. PP. & ostendit S. Ioannes Euangelista dicens, cap. I. vers. I. In principio erat Verbum, oe Deus erat Verbum .... o Verbum earo factum es. In principio , id est , ante omnia creata , ab initio omnis durationis , ab omni aeternitate , & longissime ante

creaturas omneS.

De Photinianis.

Photiniani a Photino dicti, magni ingenii, eruditionisque non infima .Photini & acutae eloquentiae viro , natione Pannonio, & Ecclesiiae Sirmiensis Epi. R scopo, sed Pauli Samoetateni haeretici haeretico discipulo ; qui sub Comstantio Imp. & Iulio I. Rom. Pont. anno circiter 347. suos intex impios errores allerebat cum Paulo SamOEMeno , S. August. teste lib. de haeres. cap. 33. christum purum bominem esse, nec ante Mariam extitisse, sed ex quo de Maria natus est, initium habuisse. Sed damnata pariter de ista Photini in Christum blasphemia, damnatus & ipse Photinas in Mediolanensi Synodo , habita anno 3 7. & exauctoratus in Sirmiensi Synodo alia amno 331. Ad Constantium Imp. tanquam de iniquo in se lato conqueri . . ,riir iudicio, appellat ab eo , Iudices petit alios & obtinet, Basilio Am Cyrano Episcopo demandatur eum interrogandi & refellendi munus . Celebris fuit disputatio , in qua tandem victus ad exilium damnatur Photinus . Et iuste damnatur ille , jam damnati Pauli SamoZateni blasphemias secutus, dignus Magistro in Christum blasphemo blasphemusciscipulus.

De Nestorianis.

Nestoriani sic vulgo dicti a Vesoris e Germanicea Syriae civitate oriun Nestoria. do viro, in Monalterio primum ad pios honestosque mores formato , ni Antiochiae deinde Sacerdotali munere laudabiliter stincto , ac tandem ad Patriarchalem Sedem Constantinopolitanam post Synesium evecto, ibique paulo post in haeresiarcham mutato ; dum , sub Theodosio iuniore Ιmp.& Coelestino I. Rom. Pont. anno circiter q27. coepit asserere duas in Christo esse personas , & docere duos esse Christos , anum Filium Dei , re filium hominis alterum ἱ ac proinde Beatam Orginem Mariam non Dei, sed homi nis matrem esset, esseque dicendam nou --ον, sed x-H-οι quae haerem tam Disit Cooste

SEARCH

MENU NAVIGATION