장음표시 사용
351쪽
3 6 De praecipuis in Ecclesia subortis haeresibus.
tam longe lateque frassata est per omnes sere orientis plagas , ut ad Imdos usque pervenerit, & in India praesertim tam altas radices egerit, ut ibi dicantur adhuc esse permulti Nestoriana profitentes errata ; licet a LCyrillo Alexandrino multis laboribus dudum Profligata , di ab cecumenico Ephelino Concilio, cum suo auctore Nestorio, a loneo tempore damnata, de licet nedum damnatus, sed exauctoratus ipse Nestorius, tandemque in extremis Thebarum oris, locum ex loco mutans, rupta Ac scissa coopertus terra, misero perierit interitu , e)usque lingua toties in Christit m Christique Matrem blasphema, inventa fuerit statim post obitum facta vermium praeda. Et merito facta vermium esca lingua illa, quae duas in Christo personas asserebat, & B. U. Dei Matrem esse negabat, contra illud B. Elisabethae ab illa Virgine beata visitatae dicentis Luc. cap. I. vers. q3. Unde hoc mIbr, ut veniat Mater Domini mei ad me ἰ ubi ly Domina idem est ac Der, qui absolute vocatur Dominus, quia solus Rex regum & Dominus dominantium.
De Eutychianis. . Ocbiani ab Eu che, celebris Constantinopolitani Coenobii praeposito dicti ri qui praeterquam quod sub Theodosio juniore Imp. & Leone LRom. Pont. carca annum Christi qq3. tenens cum Valentino, Marcione , Apollinari & Manichaeis Chri sitim coeleste habuilla corpus , & per beatae Mariae Virginis uterum , quasi per canalem transiisse; negabat instiperis Christo duas esse naturas, asserens, carnem in ipso Incarnationιs artieulo, in divinitatem Disse eommutatam, oe ea utraque natura , diurna ct humana,
substantiam coaluis e unam , stuque Christum ut Deum fuse pasem blasphemabat; quam haeresim strenue impugnarunt suas scriptis viri graves & sancti non pauci, inter quos Boethius hristianus Philosophus & Martyr eum Symmacho, sub Theodorico Gothorum Rege Martyrii palma donatus, eo scilicet in Libro in Eutychen edito , quem de duabus naturis inscripsit ;S. Pro per Aquitanicus diversis conscriptis Epistolis ; & quam denique damnavit Chalcedonentis cecumenica Synodus , definiens duas in Christodistinctas di inconsulas esse naturas, sub Marciano Imp. & Leone L Rom. Pont. & contra quam, de Christo Domino canit Ecclesia in Athanasianci Fidei Symbolo , quod sit Unus non conversione Divinitatis in carnem , sed assumptione humanatatis in Deum ; unus omnmo non coufusione substantia , sed unitate persona.
De Acephalis. Quamvis Ac bali dicti fuerint olim post solitiam Synodum Ephesinam
nonnulli certae factionis viri, qui nec S.Cyrillo Alexandrino Nestorium cum Synodo Ephclina damnanti, nec Ioa-ι Antiocheno Nestorii partes propugnanti adhaererc voluere. cephali tamen, sive /ephista dicuntur communiter factiosi non Lli ex iis, qui Chalcedonensis Concilia decretis contradicebant: solitio enim lialcedonensi Concilio , & variis eius occatione in Oriente factionibus ortis, omnium praecipua fuit corum, qui Chalcedonense Concilium impugnabant, & duas in Christo naturas esse cum Eutyche di Dioscoro negabant , anno circiter q9o. sub Anastatio imp. di Symmacho Rom. Pont.
352쪽
qui cum essent numero multi, & omnes simul orti, nec constaret quis sa-ctionis auctor, sive caput esset, Acubiar, id est, sine capite fuere voca. ti. Nihilominus opinantur alii Acephalos milis haereticos illos, qui a suo Patriarcha Alexandrino pro Chalcedonens Concilio stante recesserant ;sicque quia suo sine pastore, suo sine capite Chalcedonense Concilium impugnabant, Aeeρbdi fuere dicti. Acephalos denique dici volunt alii politicos illos, qui Chalcedonense Concilium approbabant cum Catholicis , & reprobabant cum haereticis ; tenetque Nicephorus Severum Antioche. num Epist. cephalorum suisse ducem, & antesignanum ; unde & Sever ea pariter creduntur nuncupati. Verum Quidquid sit de Acephalis, eorumque duce, certum est Aceptatos de illis fuisse haereticos, qui spreto Chalcedonensi Concilio, duas in Christo naturas esse cum Eutyche & Dioscoronegabant; unde & Monophasta censendi, ac proinde eodem cum Eutyche& Dioscoro, caeterasque Monopissitis anathemate feriendi, nisi Chalcedonensi adhaereant Concilio , cum Scriptura dicenti Ioan. cap. I . vers. I 8. in Christo facultatem esse ponendi animam , & iterum sumendi eam, ac proinde di duas naturas divinam & humanam, cium facultas ponendi animam, hoc est, vitam, seu moriendi, naturae sit humanae, & facultas iterum sumendi, seu resurgendi, ad solam pertineat divinam.
Iacobita, sive Iacobini vulgo sic dicti a Iacobo quodam Zamdelo , genere Syro , obscuro prorsus & nullius nominis viro , Eut bis discipulo , e usque errorum propagatore per Africam ita iscundo , sexto currente saeculo, ut tandem quotquot erant Eutychianorum sectae diversae, septimo currente saeculo Iacobitarum sectae unitae fuerint, reseratque Nehardus SDmon adhuc hodie sub ruti obvaram nomine intelligendos esse omnes per orientem dispersos Monopissiuas, seu unam solam in Christo fatentes naturam , ac proinde sub eo nomine comprehendi Armenos, Coptos , & byssivior. In hoc praesertim inter alia errabant isti Jacobita , non solium primo, quod Sacerdoti peccata sua confiteri nec uarium esse negarent.
a. Quod ad litteram explicantes illud Ioannis Baptistae de Christo , apud
Matthaeum, cap. 3. vers. ri. dicentis r Ipse vos baptivabit in Spiritu σ ignit suos parvulos adiistione quadam in fronte, vel 1n genis impressa circumciderent , hinc originale peccatum expiari putantes. Et 3. in hoc quod Trinitatem Personarum in divinis non admitterent, sed solam unitatem; in cuius rei signum se signo crucis uno digito solo signarent. Sed φ in hoc specialiter adhuc haeretici, quod Eulyevis & Dioscori haeresim secuti,
unam dumtaxat m Christo naturam assererent, contra universalis Ecclesiae
fidem, in quarto cecumenico Concilio , ut visum est, contra Eutychetati Dioscorum decisam.
De Coptis. unt nonnulli in AEgypto habitantes populi, Christiani quidem ,
sed Schismatici, & Euuehis ac Diosiori errorum pariter sectarii ; sic , ut puto, dicti a Copto Thebaidis ad Nilum oppido, & communi AEgyptiorum dc Arabum emporio. de quo Iuvenalis satyr. I s. canebat olim et Gesa super calida referemus moenia copia.
353쪽
3 48 De praecipuis in Ecclesia subortis haeresibus.
Habent isti Schismatici Patriarcham umim , cui substitit & parent, qui se Alexandrinum Patriarcham dicit, & residet in Monasterio S. Macarii . Plura & alia dicuntur habere in AEgypto Coenobia , & inter alia celebre unum in domo illa veneranda, in qua olim hospitata dicitur familia sacra, hoc est, Christus Iesus, Maria, & Ioseph , propter saevientem Herodis barbariem fugientes in AEgyptum. Fertur quoque nonnullas Ierosolymis esse coptorum familias, habentes Parochiam unam, imo re Capeulam unam in celebri sancti Sepulchri Ecclesia. Dicuntur etiam isti ad ci mentem VIII. Rom. Pont. Legatos misisse, per Patriarcham suum Gabrielis nomine dictum, ad postulandam sui, suorumque omnium sive AE Dptro. rum , sive Arabum cum Romana Ecclesia unionem , sibi oblatam oum a Pio IV. sed rejectam anno I 6 I. De Aeoemetis. ες coemetae erant nonnnulli in Scythia Monachi, quorum congregati Constantinopoli primitus creditur orta anno que s. viri quidem initio pii, fideles de orthodoxi, qui Aeacio Constantinopolitano Patriarchae olim Ecclesiae rebelli strenue restitere circa annum 8 . Dicebantur autem Abia.umas, id est, Tervigiles, quia suo ut parerent instituto, se tres in turmas ita distribuebant, ut per vices succedentes sibi, Dei laudibus in Ecclesia canendis diu noctuque sine intermissione vacarent. Studita pariter creduntur olim dicti a Studio quodam magni nominis viro, sui ordinis Coenobii Constantinopoli fundatore celeberrimo; sed postea successii temporis non ita fideics , in temporum novitates Iapli , & facti haeresis Eutychianae Sectarii, & Concilii Chalcedonensis hostes occulti, ad Chalcedonense Concilium quasi imperfectum , subdole addendum esse dicebant , Unum de Trinitate esse passum m earne. Nihil econtra addendum elie tenebat Victoν quidam Diaconus. Causa delata est ad Hormisdam Rom. Ponta damnati sunt Aeaemetae, & nihil addendum esse respondit Hor Idas. Ex qua dccisione inferunt isti nestorianigando Monachi, si unus de Trinitate
non est pallas in carne, ergo neque natus in carne , ac proinde B. Maria non est dicenda Deipara . Hanc utramque propugnabant illatam propositionem; recurritur iterum ad Romanum Pont. Ioannem II. Scribit ad illum Iustinianus Imp. Legatos mittit, mittunt & Monachi suos, convocat Romae Synodum Papa anno circiter saa. & in ea cacoemetas damnat, ut
visum cst supra, ubi de Conciliis in causa Nestorianorum habitis, γ&ω- finit Catholice dici posse , Unum de Trinitate passum in carne. De Agnoetis. βροψ unoetae suere haeretici nonnulli , sic ab ignorantia vocati, & quorum
duas invenio sectas diversis temporibus, & a diversis Auctoribus ortas. Prima quidem ortum invenitur habere a Theophronio quodam Viro patria Cappadoce, sub Valentiniano Imp. & Liberio Rom. Pont. anno circiter 363. vel ut placet aliis, sub Valente Imp. & Damaso Rom. Pont. circa annum 3TO. Fuerat autem Theophronius ille primum Eunomii haeretici discipulus & sectarius ; sed postea quod Magi liri sui Eunomii non acquic-sceret doctrinae , sed alia de suo doceret absurda simul & impia, repullusti a secta procul ejectus proprios & seorsim coepit habere conventuS , re Disiligod by Coral
354쪽
propriam inire sectam; docens Rerum cognitionem in Deo esse variam, ast rens Deum cognoscere futura per praescientiam, praesentia per scientiam, σpraeterita per memoriam. Quod quam absurdum, ineptum & falsum sit , Patet ex eo, quod certum sit nihil ei se praeteritum aut futurum, sed omnia praesentia respectu Dei, nuda & oculis eius aperta, juxta illud Pauli
ad Hebraeos, cap. q. vers. Iῖ. dicentis : Et non est ulla creatura invisibilis in conspecta eius : omnιa autem nuda oe aperta sunt oculis eius. Posterior vero Aguoetarum secta circa annum 336. a nonnullis aliis creditur orta; qui ab ignorantia sive inscitia, quam in Christo esse polle tenebant, Agnorea fuere pariter vocati; & quorum primus auctor creditur Themistius quidam Alexandrinus Diaconus, unde & Themistiani vocati; is enim Themi ius cum petiisset a Timotbeo Alexand. Praesule, num Christus ignorastet aliqua λ Timotheusque negative respondisset, ab eo deficiens Themistius, de ignorantiam aliquam in Christo fuisse tenens, Agnoetarum sectam erexit, quorum haeresis in hoc sita erat, non ut opinantur nonnulli cum Bellarmino, quod in Christo ut homine praecise , sed in hoc quod
in Christo absolute, etiam ut Deo, ignorantiam esse dicerent; quia climilli unam dumtaxat ex duabus compositam in Christo naturam esse tenerent cum Eutychianis, consequenter tenebant Christum absolute ignorare etiam ut Deum ea quae ejus ignorabat humanitas, sicque cum Christus asserat , Matth. cap. 24. vers. 36. N expressius , Marci cap. II. vers. 32. Se nescire
diem iudicii, dum ait: De die autem illo vel hora nemo fert, neque Angeli in Caelo, neque Filius, nisi Pater; inde colligebant in Christo absolute, etiam ut Deo, ignorantiam esse extremi judicii diei. Sed male omnino, I. quia etiam si daretur, Christum id ignqrasse ut hominem, non sequitur eum id pariter ignorasse ut Deum; cum fides Catholica doceat , duas in Christo distinctas & inconsulas esse naturas , divinam videlicet & humanam.
a. Quia non sic respondit suis Discipulis Christus interrogatus, ut innuere vellet se simpliciter & absolute diem extremi judicii nescire, sed tam tum se nescire, ut eis revelare deberet, sicut ex illo alio colligitur textu Christi dicentis, Actuum cap. I. vers. 7. Pon est vestrum nosse tempora, Vel momenta, qua Pater posuit ιn sua potestate. Scriptura enim divina, quae est pro erudiendis hominibus data, loquitur saepe more humano, hoc est, eodem loquendi modo quo uti solent homines; unde sicut homo interrogatus ab alio de sibi credito secreto, respondere solet se nescire, nimirum
ut revelare debeat, ita & Christus tuis respondit Discipulis se diem judicii nescire, nimirum ut revelare deberet eis.
De Theopasthitis. Theopasebita sive Theopassita dicti olim , qui Deum passum , sive Chria ad Ny
sti divinitatem passam esse tenebant, cum suo duce Petro Gnapheo Pseud Episcopo Antiocheno, & haeretico viro Petro Fullone vulgo dicto r fuit enim vir ille primum Accemetensis in Scythia Monachus; & quia dum in suo Acoemetarum Coenobio degeret, Fullonis artem exercebat, inde Fub Ionis nomen sortitus est, & Petrus Fullo vulgo cognominatus. Is e suo ejectus Coenobio, quia Eutychianae propugnator haeresis, & Chalcedonem
sis impugnator Concilii, Chalcedonem fugit, indeque dum in sanctae Bassa Martyris templo Presbyter esset, iisdem de causis rursus expulsus, de
355쪽
3 so De praecipuis in Ecclesia subortis haeresibus.
ConItantinopolim ire coactus est; ubi cum tibi Zenonis, Leonis Imper, toris generi, favorem de benevolentiam conciliasset, & cum illo deinde in Orientem misso Antiochiam venisset, de Antiochena invadenda cogitare coepit Episcopali Cathedra, Martyrium Antiochenum Episcopum, varum vere orthodoxum, & Chalcedonensis Concilii defensorem egregium de Nestoriana accusat haeresi , varios in eum Antiochiae excitat tumultus , eoque rem perduxit suam , ut iuvante & patrocinante Zenone , Α tiochenam invaserit Sedem, vivente adhuc & legitime sedente Martyrio rex ea tamen pos ca dcrectus , substituto Stephano; sed isto interim impii Fullonis impulsu nefarie trucidato, iterum Zenonis auxilio restitutus rnec tamen ex his tumultibus di miseriis in melioris fiugi virum ipse mutatus ; sed econtra ubi se restitutum sensit, sub Zenone ipso tunc Imperatore, & Simριιcio Rom. Pont. circa annum 676. Impie praedicare coepit , Deum passum esse ; dicens anathema his omnibus , qui Deum crucifxum, oe passum esse neg.rreus , di ter sancto Angelico hymno , a Graecis
TrisCio vulgo nuncupato, videlicet illi, Saractus Deus, laridius fortis, sam 3 ιmmortalis, addendum esse dacens, qui passus es pro nobis , quasi divinitas passa ellet ; unde Qui eum secuta sunt, hoc impium amplari dogma, TDeopaschi , sive TDeopassita dicti. Sed damnatus ille Fullo in Constantinopolitana Sunodo ab Acacio com uocata , & illius postea confirmata damnatio a Sinplicio Romano Pontis imo & tussicienter damnatum censeri debebat hoc impium Fallonis de Theo- paschitarum dogma a Concilio Chalcedonensi , in quo damnata fuerat Eutycluana haeresis de unica in Christo natura , a qua ut a fonte manauit ista Petri Fullonis de Theopaschιtarum blasphemia, sicut de MonopisItarum ac Monothetitarum haresis.
Mono. Monop sita dicti sunt nonnulli Concilium Chalcedonense impugnantes
physitae. haeretici, luti Anastasii Imperatoris , & Hormisda Papae temporibus orti circa annum 3I7. Quales fuere Seνerus Antiochenus Patriarcha, Dios rus & Gainias, Iacobus & Ioannes Grammaticus, vulgo Philoponas cognominatus, acris ingenii vir & cruditus, qui summa cum impietate, luxta Nicephorum histor. Eccles. lib. i 8. cap. que. Unam dumtaxat m cbristo naturam esse LXere; unde Monophylitae fuere nuncupati, hunc in modum ratiocinantes: Si duas in Christo demus naturas, duas consequenter In eo voluntates & oporationes csse fateamur nccesse est ; si vero hoc conced tur, eadem necessitate sequitur duas in eo personas este, duasque virtutes
oporatriccs inter se contrarias.
Verum hoc illorum pariter impium de una in Christo natura dogma .
contra Eutycian fle Diosiorum in eodviri cecumenico Chalccdonensi Concilio damnatum, & contra eos, alics a Concilii Patribus dictum os accepimus credimus, quod quemadmodum illΕ dxa natura, qua in eamdem substantiam Domini nostra distinctE mi sevi confuse eoierunt, ita quoque per se rema erunt, utraqtie habente suos proprios e flectus. Hoc enim innuit D mιnus, cum ait: Hemo tollit animam meam d me, sed potesatem habeo ponendi eam, oe rursus assumendi eam ; Ita ut aia mo conturbato esse , is uatu- να procreata; potestatem autem habere, sit solius divina natura qua et mess. Itaque qua dicam, qu.d in unam atrae eamde' naturam utraque natura coalue
356쪽
rit, unctam esse in Domrno praedicantes , profecto ab Ecclesia ejici dos essece emus. iasibus verbis innuunt Concilii PP. se merito damnare hoc im. um dogma de unica in Christo natura, cum duas se naturaS habere passim in Scripturis innuat Dominus, ut v. g. dum Ioan. cap. IO. vers. IT. Mi: Ego pono animam meam, ut iteram sumam eam. Nemo ιollit eam a me; sed ego pono eam a meipso, ct potestatem habeo ponendi eam. oe potestatem ha heo uerum sumenda eam. Quo in loco ly ponere animam seu vitam , sive mori, naturam Indicat humanam , & ly potestatem habere iterκm sumendi eam seu resurgendi, divinam innuit naturam. De Monothelitis. Monotbelita ex eadem corrupta & vitiata radice Pullulantes haeretici , Misis,.sub Heraclio Imp. & Honorio I. Rom. Pont. infeliciter o i anno circiter thelitae. 622. non ininus in Christum Bere blasphemi; asserebant enim in Christo DomIno unam dumtaxat ν luntatem esse, unde Monothelita a voce graeca ριον lignificante solus, & ΘΔ.ua significante voluntas, vulgo nuncupati; quorum praecipui fuere Duces Sergιus Constantinopolitanus Patriarcha , oras Alexanorinus, Macarius Antiochenus, Pyrrhus pariter & Paulus , uterque post Sergium successive Constantinopolitanus , & Theodorus Pharatulanus; contra quos huius sectae impugnatores & debellatores fitere Iraescrtim S.Ioannes Eleemosynarius Alexandrinus Patriarcha, Sophronius erosolumitatius, Arcadius Cypri Archipraestit insisrus; sed claruit praese tὲm inter alios, S. Maximus Monachus & Martyr in hoc sacro contra Minnothelitas praelio; in quo nedum de Pyrrho Monothelitarum Heroe trium-Phavit, de ad eiurandum errorem devictum impulit. sed in quo variis ip-. se contumeliis, verberibus & opprobriis, exilio triplici, dexterae manusta linguat amputatione pro fide Catholica vexati S. Sed tandem damnata haec haeresis in sexta Synodo , sub Constantino Pogonato & Agathone Papa , de dictum anathema Sergis , Cyro, Pyrrho . Tavio, Petro, Macario, Stephano, Theodoro Pharantiano , caterisque eiusdem sedia patronis & deliri itum in Christo duas cise voluntates , duasque operationes, sicut & duas natui as, divinam videlicet unam, di humanam alteram. Edita est ac promulgata fidei definitio, di unanimi voce conclamatum a Concilii Patribus i Omnes ita credimus , omnes idipsum sentimur ;haee est fides Patrum, has est fides Orabo xorum. Et iure merito haec fides Datrum S Orthodoxorum dicitur , cum haec sit doctrina Christi, duas in se v luntates esse, divinam unam , di humanam alicram, passim innuentis variis in Scripturae locis, & praesertim dum Matth. cap. 26. vers.& Lucae cap. 22. vers. 62. ait: Pater si νυ, transfer calicem istum d me : verumtamen non mea voluntas, sed tua fiat. Et Ioan. cap. 6. vers 38. dum ait rDescendi de caelo , non ut faciam volantatem meam , sed ejus qui misit me Patris. Quo in utroque textu innuit manifeste, se duas habere voluntates , humanam scilicet di divinam ; humanam quam per obedientiam subiiciebat divinae , & non solam divinam quae suppleret humanam, ut Monubelua volebant.
De Maronitis. Maronita sunt nonnulli Orientales , praesertim prope Libanum in SIria Maronti
357쪽
3set. De praecipuis in Ecclesia subortis haeresilas
habitantes populi, Dei gratia Christiani & Catholici hodie, quamvis alias
haeretici, δέ per quingentos circiter annos ab Ecclesia Romana scissi iortique, ut creditur, a Marone quodam haeretico viro, ac Monothelitarum errorum sectario , & docente cum Monothelitis unam dumtaxat in Christo voluntatem esse; quem qui secuti sunt In hoc Monotbeluarum errore, Maromta silere nuncupati, & pro haereticis monothelizantibus habitiser annos circiter quingentos, hoc est, ab anno 699. usque ad Balduinum egem Ierosolymitanum, & Emericum Antiochiae Patriarcham, quo mediante , abjurata haeresi, &.exhibita Romano Pontifici obedientia , ad Catholicae Ecclesiae gremium sunt reversi anno II 81. Ipsi tamen e contra non se ab illo haeretico Marone Maronitas dici volunt, sed a patriae suae vico, Maronia vulgo dicto, & a sancto Marone Monasterii celebris Abbate , cujus Discipuli Eutychimam sortiter impugnantes haeresim, ab eo primium Marontra fuere vocati, ac tandem caeteri postea Concilii Chalcedonensis defensores, Maronita pariter nuncupati; sed quidauid sit de illorum nominis origine, sive ab illo Marone taretico, sive ab alio M
rone Abbate sancto Maronita dicantur. Certum est eos ab anno II 8 a. nunquam a Romana Sede desecisse , &semper Christianassime vixisse, eorumque Patriarcha sertur interfuisse cecumenico Lateranensi Concilio quarto sub Hanocentio III. anno I 2I . viv an
que hodie Romanae Ecclesiae perfecte subditi, habentes a quibus dirigantur in via Domini , Patriarcnam unum, Archipraesules, Episcopos M P, rochos , lingua utentes Syriaca in suo divino ossicio, ordinato laltem ex majori parte, ut creditur, a B. Ephrem sanctissimo Edessenae Ecclesiae Diacono , Graecorum ritus sequentes sere omnes, excepto Mymi panis usu δconsecrant enim in aetymo , sicut Latini. Extra divinum ossicium lingua utuntur Arabica, apud ipsos nunc pro vulgari recepta propter stequens ipsorum cum Arabico populo commercium , quamvis sint ex his aliqui , qui sua utuntur adhuc Maronica lingua, hoc est Syriaca, sed corrupta, &ex Arabica mixta. Habent Romae Collegium unum sibi a Gregorio XIII. fumdatum , quos suos mittunt juvenes formandos & instruendos a Iesultis ;habent & in monte Libano Monasterium austerissimae visae Monialium. Nec in solo monte Libano reperiuntur habitare Maronita : Sunt & alia plura in quibus degunt orientis loca sive oppida , ut v. g. Tripolis, Sidon , Damascum, Alest, Cyprus, & alia; ita ut reserat Guillelmus Tyrius Archiepiscopus, suis temporibus, hoc est, circa annum II 84. Maronitas esse numero qmo . qui omnes Catholice viventes unisubsunt Patriarchae, & Patriarcha Romano Pontifici, a quo suam petit & obtinet confirmationem, ac Pablium. Si Catholici hodie Maronitae, ergo non Monothelita. Ιmo coratra Monothelitas tenent nobiscum hodie, duas in Christo voluntates esse, si C-
ut & duas naturas ; & dicunt nobiscum, & nos cum sextae in menicae Synodi Patribus : Omnes ita credimur, omnest ita sentimur.
Sed nedum contra Monothelitas fatemur duas in Christo voluntates, sed& fatemur cum beato Athanasio & tota Ecclesia Catholica t uFia Dominus noster Iesus Christus Dei Filius . Deat oe homo es, contra Ebionem ,
Quod Deus es ex substantia Patris ante facula genitus, contra Paulianos, Photinianos & alios. Quod oe homo est ex substantia matris in saeculo natus, contra Ualentini
nos, Marcionistas, Cerdonianos, Apellitas, Manichaeos & alios. Quod
358쪽
Quὸd sit perfectas Deas, perfectus homo, ex ani.aa ratio Ii s humana earne submeηs, contra Apollinaristas , di sequaces. Quod aequalis Patri secundum d .initatem , minor Patre secundum hum nitatem , contra Arianos , Socinianos , & alios. Qu)d licEt Deus sit oe homo, non duo tamen, sed unus est Christus, contra Nestorium & Nestorianirantes alios, Iacobitas, Coptos, & alios. uod unus, non comversione divinitatis in eamem, sed assumptione hum nitatis in Deum I Μnus omnino non confusione Iubstantia , sed unitate pers na, contra Eutychianos, Monophysitas, imo re Nestorianos, & h isas
haerentes alios . . 'Quod denique hae es fides Catholica, quam nis quisque fideliter firmitemque crediderit, salvus esse non poterit; quidquid de foris grunniant Athes, Gentiles, aut Iudaei, vel qui a nobis exierant alii de Deo Incarnato m te sentientes haeretici.
De praecipuis in doctrina Sacramentorum haresibus. Agnum , fateor , est divini erga nos amoris argumentum , Sacra- E. 1V1 menta instituisse Christum; maius , quod noa fecit mitter omni di ea unt in nationi , nos ad sui Euangelii fidem, Sacramentorumque participationem ter alios
vocasse Dominum; sed maximum, apud nos tot inter Sacramentorum ii stes positos, totque erroribus, mendaciis & haeresibus undique vallatos , puram Euangelii fidem, & Sacramentorum integram servasse doctrinarer . Horret animus dicere , quot monstra, quot mendacia , quot haereses , quot pestes circa Sacramenta grassari permiserit Deus , quot seductores Viros, quot haereticos, quot in vestimentis ovium lupos, quot singulares apros, qui in vinea Domini depascentes, Sacramenta conculcarent, contemnerent, abolerent : expedit tamen haec monstra, si non omnii, sabiem praecipua , summatim & breviter dosignare fugienda , inter quae , praeter Paganos , Iudaeos & alios quoscumque haereticos, Christi Passionem, ac consequenter Sacramenta a Christi Passione suam efficaciam hubentia negantes ; sunt & alii numero multi circa Sacramenta deficientes di errantes haeretici , inter quos , alii circa omnia , alii circa aliqua tantum errasse noscuntur, quales dici possunt Tatiani, Severiam, Adamita, Aquarii, Novatiam , Agrippiniani, Cathari, Calbarissa , Aeriam, Donatista, Albanenses, Petrobusani, Henrieram, Vνaldenses, Albigenses , Flagebiantes, Vνι cloetae, Husta, Lutberant, Calvincla, Anabapila, Sa meu- rarii, Protestantes , Adtaphorsae, Esacramentales, oec.
Tatigni a Tatiano viro natione Syro, & s. Iustini Martyris & Philoso- τμ - 'phi discipulo ; qui sub Antonino Philosopho Imp. & Sotero Rom. Ponta
anno circiter I 73. licet vivente Iustino in fide constans persevcraverit, Iu Rini tamen post obitum, de fide male sentire coepit , di in hoc praesertim intUr alia erravit primo, quod praeterquam quod Adamum ciun sua complice Heva, Obualm inobedientiae lapsum damnatum este consuerit, contra allud num Anuati T. II. Z Sapien-Disiligod by Corale
359쪽
3s De praecipuis m Ecclesia subortis haeresibus.
sapientiae cap. Io, vers. I. ubi Salomon de Sapientia loquens, ait: Nat i tum , qui primus formatus es a Deo pater orbis terrarum , cum fotas e set aereatus, custodivit ire eduxit illam is delicto suo. Ex quo colligitur, non damnatum , 1ed Dei misericordia salutem consecutum Adamum. Praetexhunc Tatiani lapsum , in Mentini insuper , Marci is & Faturam suorum praedecessorum errores impingens , in hoc praeseriim erravit. a. in Matrimonium malum esse senserit, oe nuptiis ut ill citis abstinendam esse docuerit ; unde λncratita , id est, Continentes dicti Tatiani sectarii. 3.iniod carnes pariter a malo principio, id es, d Damone creatas esse putans, a carnibas abstinendum esse dixerit. 4. Quod sola aqua, ct non vino, etiam
an sacrificio utendam esse thnuerit, arbitror νιuum a Satana ct terra progenitum, ac proinde malum ρο illicitum. Quam hae sim Tat ranas ex eo excogitatio fertur, quod lege prohibitum effet NMaraeis vinum; hi enim qui
Nagaraeis propinabant vinum, accusantur a Propheta Amos dicente cap. a. vers. I 2. Propinabatis P aRaraeis vinum. Verum praeterquam quod ista satis eversa manent ex eversione doctrina de duobus rerum principiis , bono vno , de malo altero , & ostensione
unici principii, scilicet Dei, per quem Omnia facta sunt, O sne quo factum est nibit; contra istos insuper, & alios qu0M que haereticos prolibbentcS nubere , aut vesci carnibus , vel uti vino , aut aliis a Deo creatis
manifeste pugnat Paulus Apost. eorum eradicans errores, & fidei veritatisque sundamentum stabiliens , dum prima ad Timotheum , cap. 4. Verc I. di sequentibus ait : Spiritus autem manifesu dicit . quia in nisissimis temporibus discedent quidam a fide, attendentes spiritibus erroris , er doctrmis momorum , in hypocris loquentium mendacium , ct cauteriatam habentium suam conscientiam, prohibentium nubere, abstinere a cibis, qaos Deus creariι ad percipiendum cum gratiarum actione Melibus, oe lis qui cognoνemni νeritatem. uia omnis creatura Dei bona est , o pihIl refficiendum quod cum gratiarum assione percipItur. De Sever hania, Severiani, de quibus S. Epiph. Aser. 4sa i& S. August. lib. de haer. cap. 24. a Se ero quodam viro, ut creditur, Datione Syro, Tariani coaevo ,:& in erroribus discipulo, iisdem temporibus, hoc est, a. cur late saeculo , sub Antoniuo Philosopho Imp. de Sotero Rom. Pont. qui insana Ta Mani laque n5 dogmata, varia alia de suo supplevit fabulamenta; de imter Alia a. I. I ini Asum xum Tatiano damnaas, γitem E serpente ct terra progenitam esse dicebat. I ingebat enim serpentem ex diabolo genitum S in terram delectum , ibique ςx terra quasi ex muliere genuitIe vitem , quam ideo serpentis instar, intortam, vitisque uvas veneni guttas sive stillas elle asserebat, indeque ficri, ut vinum immoderate sumptum hominis turbet mentem , ad veneris mulcimenta ducat, re in furorem interdum trahat , ac proinde a vino prorsus abstinendum csse dOccbat. Quod quam sabulosuin sit ac ridiculum , patet ex illo Christi apud Marcum cap. Iq. vercas. de vite & vino diccntis et Amen dico vobis, quia iam non bibam de hoc senimine vitis utque in diem illum , ctim illud bibam novum in riguo Dei. Nec enim est credibile , quod si vitis a serpente . αμ citabolo scrpens esset, de vite & vino , seu genimine vitis ita locutua laudet Disitirco by Cooul
360쪽
sitisset Christus; imo nec credibile prorsus, quod Eucharistiae Sacramentuiri instituens, sanguinem suum sub specie vini Apostolis deditset, & nobis post Apostolos per omnia saecula bibendum reliquisset; nec denique si quid ubtuperandum ex natura sua vitis nomen haberet, non se vitem nominaret Christus, nec diceret Dan. cap. I s. vers. I. Ego sum vitis , ct Pater meus agricola; & rursus verL s. Ego sum vitis, oe νον palmites. a. Docebat ille Mulierem opus esse Satana & mulieri nubere nihil esse aliud quam opus implere Satanae, unde nuptias damnabat. 3. Dimidiam hominis partem unam esse a Deo, oe d Diabolo alteram, ab umbilico scilicet & supra , Dei esse , & reliquum inseruis diaboli esse quod utrumque fabulamentum non miniis falsum, ridiculum de a fide alienum este, manifeste patet ex illo Scripturae Gen. cap. r. vers. 27. dicuntis: creavit Deus hominem ad imaginem oe similitudinem suam, ad imaginem Dei creavIt illum, massulum σ faminam ereavit eos ; & iterum ex illo Christi Matth. cap. I9. vers. confirmantis : Non ιegistis, quia qui fecit ho nem
ab initio , masculam oe foeminam feeit eos. De Λdamitis. Adamitae, quorum alii antiqui & recentiores alii, quique omnes tam
antiqui, quam recentiores , qui matrimonium pro nihilo semper habuere, α nuptias quascumque exhorruere ς suam hinc trahentes haeresim, leoste S. Aug. lib. de haer. cap. 3I. quod .. damus, antequam peccasset, & e Paradiso fuisset eiectus, suam nunquam cognoverit uxorem I inde colligentes nuptias nunquam fuisse futuras, si Adam non peccasset: & quia n uus ambulabat Adam ante Peccatum , ut eJus sequerentur innocentiam isti, nudi ambulabant &ipsi live viri, sive Luminae, sicque nudi stimico veniebant, lectiones habebant, orabant, suaque sic nudi suis in Ecclesiis, sive speluncis sacra peragebant, suam Eccletiam , Paradisum , & seipsos Adam & Hevam esse somniantes , promiscuos interim permittentes de exercentcs concubitus. Antiqui quidem Adamita secundo grassantes saecul O , anno circiter I9 . ab Adamo quodam illis temporibus orti, &Adamitae dacti. Recentiores vero tactilo I s. anno circiter I AIq. sub Sigismundo Imp. & Ioanne XXIII. Rom. Pont. a Pisardo quodam e Gallia Belgica viro suborti; qui ctim renovarent antiquam de impuram illam , licet nudam, antiquorum Adamitarum sectam , inde & ipli recentiores ,
Sed hi omnes live antiqui, sive novi, Ionge citoque cum sita nuditate fugiendi ; si enim cham Noe filius maledictus olim a patre , ob non
coopertam , sed fratribus nuntiatam dormientis patris nuditatem, ut habetur Gen. cap. 9. vers. 24. ubi dicitur : Evigilans aurem Noe ex vino, cloa
didici et qua fecerat ei filius suus minor, ait i Maledictus Cham, serνus se Porum erit fratribus suis. Si maledictus Cham a patre, quanto magis digni Adamita isti, qui Dei Patris aeterni maledictionem incurrant, dum turpes N inverecundi seipsos sponte nudant, de nudi cum nudis ambulantes, comvenientes, Orantes, & sua in nuditate Sacramenta sua non sancte, sed Impure & inverecunde celebrantes , turpiaque alia dictu horrenda perasiem tes , nuptias interim in Scriptura laudatas, & Chrtiti praesentia in Cana Galilaeae sanctificatas exhorrcnep .