장음표시 사용
61쪽
Consar matur hoc Concilium a Pelagio II. a Greg.
38 De sacris Ecclesiae Conciliis.
carne adoret, sed duas Iutroducat adorationes, unam Dei Verbo, alte. ram homini.
. Anathematizat eum, qui non confitetur crucifixum carne Dominum nos riuu Iesum Christum, elis verum Deum , Dominum gloriar, & unum de saneta Trinitat . CANON XI. i AnathematiZat eum, qui non anathematiZat Arium, Eunomium, Macedonium, Apollinarem, Nel tortuin , Eutychen, & Origencm, cum amplis eorum scriptis, haereticosque alios a sancta Dei Ecclesia , vel a praecedentibus quatuor Conciliis anathematiratos.
Anathematizat eum, qui impium Theodorum Mopsus ilenum deten,
AnathematiZat eum, qui impia Theodoreti scripta propugnat, ea videlicet, quae contra Ephesinam primam Synodum, S.Cyrillum, & contrata. Cyrilli Capitula, quaeve pro Theodoro & Nestorio conscripsit.
AnathematiZat eum, qui epistolam, quae ab Iba ad Marim Persam di. citur scripta, defendit. Ubiicies torte de i. Concilium istud non videtur a sancta Scde com firmatum & approbatum; ergo nec Oecumenicum censeri debet. Rese. neg. ant. N conseq. Fuit enim approbatum a pluribus summis Pontificibus, & praesertimi. Λ Pelagio II. ut patet ex libro illo quem , teste Gregorio Manlib. a. epili. 2 6. conscripsit adversus Schismaticos illos , qui repudiantes hoc Concilium tanquam Chalcedonensi contrarium , se ab unitate Eccletiae separaverant. a. Α Gregorio Magno Pelasii successore, ut patet ex ejus ad Ioan. Coim stant. epili. aq. lib. I. in qua lac ait: Quintum quoque concilium par ter veneror, in quo Theodorus personam medιatorις Dei oe hominum in duabus subsistentiis separans , ad impietatis perfidiam cecidisse convincitur , ct in quo scripta quoque Theodoreti, per qua Beati Cyrilli sides reprehenditur, ausu δε-
mentia prolata reperauntur ; eunctas vero quas praefata veneranda Concilia prorjus reipuum reisuo, quas venerantur complector, M. 3. Λ Leone II. ut constat ex eius ad Coni tantinum Imp. epistola in Concilio Oecumenaco recItata. q. Ab ipso quoque Vigilio; sed quo tempore, quove modo, contrΟ- Vertitur. Euagrιus lib. q. cap. 37. tenet illum per literas Synodo conten- Ric; at cum conitet Imperatorem, tam Vigilaum quam alios orthodoxOS Antistites in exilium relegailla, quod damnationem trium Capitulorum occaetera Synodalia decreta non reciperent, non videtur verum, ut notat Binius, Vigilium per literas conseniisse ; si enim consensisset, nullam eum relegandi causam Imperator habuistet; unde verius csle ccntendum , tum domum Uigilium hanc Synodum approballe, abrogato quod prius pro destiatione trium Capitulorum secerat Constituto, quando vindicata per Narsetem a Gothi S Italia anno plurio poli absolutum Concilium, ab cxi-Disiliaco by Corale
62쪽
lio solutus ab Imperatore acerrimo trium Capitulorum hoste , muneri. hos, donis ac privilegiis ornatus in Italiam redire permissus est. is . omnes denique Synodi cecumenicae pos hanc quintam celebratae . eamdem quintam pro cecumenica agnoveriant & approbarimi ; ac pr inde ex iis sufficienter constat, hanc esse ab universali Ecclesia pro cec menica recept m α approbatam. Instabis. Ergo erroris & inconstantiae ac praevaricationis reus dicendus .
ipse Vgilius, quod semel suo Constituto tria Capitula defenderit & proba-- Πverit, re postea ad Concilii & Imperatoris mentem accedens, eadem vim lneonstan cissim, hoc Concilium cecumenicum quintum approbando, damnaverit. tiae reus dJResp. neg. conseq. quia teste S. Greg. lib. 3. epist. 37. hoc in Concilio, Gndua vi
in hisve disceptationibus de tribus Capitulis nulla ibit de fide, sed tantum s 'de personis quaestio. Quaestio autem quae non erat de fide , sed de personis tantiim, citra periculum erroris in fide, vel alterius cuiuscunaque criminis pro circumstantiarum diversitate atfirmari quandoque , & negari quandoque poterat, id ita exigente pacis di Ecclesiae bono, ut in hoc igilii casu. Quod ut clarius pateat, advertendum est, quod cum in Africana occidentali Ecclesia Scnisina filisset ortum , ex eo quod summus Pomtifex Vigilius ad sententiam Impcratoris haec tria impugnantis Cayitula declinasset, huiusmodi Schismatis occidentalis Ecclesiae tollendi gratia, opus filii ut pro defensione trium Capitulorum Constitutum ederet Vigilius, cujus vi Occidentales orientalibus unirentur Ecclesiae, & vitaretur Chalcedonentis Concilii contemptus a trium Capitulorum impugnatoribus intemtus. Cuin vero post finem huius Concilii, Schismatis longe majoris immineret periculum, totaque Orientalis ab occidentali separanda metuere tur Ecclesia, si Concilium illud non approbasset, & a Concilio damn ta tria Capitula non damnasset, ideo hoc in casu in quo nullum erat fidei nocendi periculum , sed econtra novi Schismatis nova timenda ratio , riorem mutavit sententiam , & istud Concilium approbans, tria Capitiina cum Concilio damnavit : qua in re nec erroris , nec inconstantiae ,
nec praevaricationis reus dicendus, sed de summa prudentia & sapienti oeconomia laudandus est Uigilius, in hoc Paulum Apost. prudenter imit, tus, qui quantumvis antea in Concilio Ierosolymis habito, suum pro abroganda Circumcisione suffragium tulisset, nihilominus nova suborta circumcidendi causa, Timotheum circumcidit , ut legitur Act. cap. Iis. Vers. 3. novique scandali emergente periculo, Petro ad tempus dissimulanti in faciem restitit. obiicies et. Haec tria Capitula fuere in Chalcedonensi Concilio recepta .Fςς υ de probata ; ergo erravit, & Chalcedonensi Concilio iniuriam secit ista dum ira' quinta Synodus, dum haec tria Capitula damnavit. Prob. ant. I. Theodo- nee Chal. rus m uestenus etiam mortuus laudatur a Ioanne Antiocheno in episto- cedonensita ad Proclum , & hanc epistolam Chalcedonense Concilium approbavit C*Rς, in allocutione ad Marcianum Imper. ipsiusque Theodori laudatores alios Σ'ul atri ,
suscepit ut Patres. a. Theodoretus Cyrenses a Synodo Chalcedonensi inter tria Capitu.
Patres susceptus est, elusque fides laudata. q. denique reas Messenus Episc. md R'nodum susceetus est a Chalcedonensi Concilio , sed etiam resecta ejus 4φ' epistola, agnitus est ut orthodoxus a Sedis Apostolicae Legatis : Atqui haec sunt tria Capitula de quibus est quaestio; ergo haec tria Capitula Here in Concilio chalcedonensi probata.
Resp. neg. ant. absolute ἱ haec enim tria nec probaverat, nec repro
63쪽
so De sacris Ecclesiae Conciliis.
bayerat Concilium Chalcedonense Capitula, sed suum de iis suspenderat
judicium, & solium Theodoretum & Ibam in communionem admiserat eo ipso, quo anathema dixere Nestorio. Ad probationes in contrarium allutas repono. I. Quoad Theodorum Moesuestenum, dico Ioannem Antiochenum non eum ita hac in epistola laudare, ut eum erroris purum asserat ;sed ut ostendat tantum eum cum haereticis non esse damnandum, propter egregiam Ecclesiae navatam operam , & quia in Ecclesiae pace defunctus . videbatur; de illo enim alibi lac loquitur Ioannes Antiochenus, ut refertur in epistola Pelagii ΙΙ. ad Episcopos Istriae: Multo tempore perseverans Theodorus persuasit multis G Ustorio, quod Christus Filius Dei visi, qui de
sancta Virgine Maria natus est , non es qui ex Patre natus ess Verbum , consubstantialis Genitorr, sed homo pro qualitate suae voluntatis ex Deo Verbo cooperationem suscipiens. 2. Quoad Theodoretum vero fateor cum Pelagi
II. in epist. ad Episc. Istriae, susceptum fuisse quidem a Chalcedonensi Concilio inter Concilii PP. postquam dixit anathema Nestorio Nestoriique doctrinae; quod anathema dicendo, sua consequenter pro Nestorio, & contra Cyrillum scripta damnavit & anathematiravit. 3. Quoad nam Edesse- Nuin denique respondeo, quod licet ut orthodoxus a Chalcedonensis Concilii PP. fuerit susceptus nas , non sequitur illius Catholicam & orthodoxam nulla epistolam, quia non est susceptus pariter Ibas , nisi postquam Pariter dixit anathema Nestorio, quo anathemate in Nestoriuin Nestori que doctrinam lato, visus est consequenter suam ad Marim eeistolam Nestorio faven hem reprobare & anathematigare ; ac proinde licet ut Orthodoxus fiterit susceptus Ibas a chalcedonensis Concilii PP. non sequitur ejus approbatam suisse & ut orthodoxam admissam epistolam e & licet unus aliquis e Chalcedonensis Concilii ΡP. qualis fuit Maximus Antiochenus , illam orthodoxam esse iudicaverit , ninil inde concludi potest , quia in
Conciliis Concilii iudicium dici nequit, quod unus vel pauci, sed quod
omnes, vel maior pars iuὸicaverit. Concilium autem Cnalcedonense nec illam ut orthodoxam judicaverat, nec ut haereticam reprobaverat; sed
suum de illa, imo & de tribus Capitulis audicium tulerat nullum; ac pro inde a Chalcedonensi Concilio approbata dici nequeunt tria Capitula illa , nec consequenter errat se, vel Chalcedonensi Concilio iniuriam fecisse di-- cenda quinta Synodus, dum tria illa Capitula damnavit.,; id Aioni, Initabis. Inli iste saltem, & ultra suae iurisdictionis limites processit quin-
sex limites ta Synodus ista, dum Theodorum Mopsuestenum iam diu vita functum ana-τ cessit themata Zavit, cum mortui sint extra sorum Ecclesiae positi, ac proindτ h ς' v v nullam in illos iurisdictionem habet Ecclesia; ergo, &c. Re'. nes. ant. in m heste quia licet non possit Ecclesia in mortuos judicium serre, R eos anathem inortuum ilZare seu excommunicare excommunicatione proprie & stricte sumpta , ς ς0M Du' quae sit a fidelium communione separatio, potest tamen de illorum libris, ς'R '' scriptis & doctrina, ac consequenter & indirecte ac illative de illorum personis & in illarum nomen & memoriam anathema seu excommunica-Zionem ferre, sed excommunicationem improprie & late sumptam, quae nihil sit aliud, quam declaratio detestationis in illorum nomen & memoriam ue quatenus potest iudicare & declarare illorum nomen ex Ecclesiardypticis esJe delendum & detestandum, si haeretici vel schismatici ex scriptrisiisse probentur. Quod autem possit Ecclesia mortuos sic excommunicaret cxcommunicatione quae illorum non attingat animam, sed nomen & me
moriam, probatum est in hac Synodo, qiunta collat. N constat,
64쪽
Liber quintus . . . . - 6I1. Ex Canone Africanae Ecclesiae 83. his verbis exprcsso : Si quis , scopus haeredes extraneos a consanguinitate sua, vel bareticos etiam consangu mos, aut paganos Ecclesa pratulerit, saltem post mortem , et anathema di
catur , atque eius nomen inter Dei Sacerdotes nullo modo νecitetur.
a. Ex S. August. epistola ad Bonifacium comitem , dicente , se anathema dicturum caeciliano, si vera essent quae in illum obiiciebant Donati,stae; quam bis σ si vera essent qua ab eis obiecta Caeciliano, bis possent aliquando momstrari, ipsum iam mortuum anathematiRaremax, oec. 3. Ex Benigno Heracleensi in Paphlagonia Praessule, & uno e Synodi quintae Patribus collat. s. dicente, Valentinum, marcionem, oe Basilιdem a mimia Synodo, dum viverenti fiuile anathematizato9; & tamen alienum pi tatis erat dogma quod tutabantur, etiam post mortem ab Ecclesia an, thematizari r iustε ergo post mortem anathematizari Potuit a quinta Syrmodo Theodorus Μο ιGenus. Urgebis. Saltem hi qui in communione & pace Ecclesiae mortui sunt, Nee Iunon possitnt per Ecclesiam anathematiZari, juxta illud S. Leonis ad Theo P'ς & Eedorum Foroiuliensem scribentis et Nec necesse est nos eorum 1ui sie obierunt, iis hi, '
merita actusque discutere ; eum Dominus Deus noster , cuius iudicia nequeunt obierat eomprehendi, quod Sacerdotale ministerium implere non potuit, sua sustitiae Thcodorus reservaverit: Mqui Theodorus Mopsuestenus In communione & pace Eo Mopsuest clesiae mortuus est ; ergo anathematizari non potuit. Resp. dist. mai. si μηδ' certum sit eos in Eccleuae pace obiisse, eosque non meruisse anathcmatizari seu ab Ecclesia rescinda dum viverent; conc. secus , neg. mal. N ad
minorem, talsum esse dico Theodorum Mopsiaestemim in Ecclesiae pace obiisse, ipsumque non meruis te dum viveret anathematiZari, ob suas lo-reses, & obstinatum in has docendis animum : dixit enim idem Benignus Heracleensis in eadem quinta Synodo contra eos qui Theodorum in Ecclesiae pace defunctum esse dicebant : Ille in communicatione o pace Ecelesimram defunctus eo , qui inrue ad mortem recta Ecclesia dogmata strvavit oepraedicavis r quod vero TDeodorus non se avit nec praedicavit recta Ecclesiae dogmata, certum est ex eius blasphemiis: unde & post mortem ex Ecclesia, Mopsuessenae .lypticis ejus nomen erasitin & expunctum. Obiicies 3. Iba ad Marιm epistola fuit in Chalcedonensi Concilio recita. Necta, nec tamen damnata; ergo approbata, ac proinde perperam & tu; nile hἡhs CL postea damnata sub Vigilio in hac Synodo cecumenica quinta. Rhsp. pcrm. eitici appro-ant. neg. conseq. quia Chalcedonense Concilium Ibae epistolam nec probavit bata , vel nec reprobavit, ted solium illam rccitari permisit: cum enim ad illam provo- P ψ δ icatum esset, ut ex illa de Nestorianismo convinceretur nas, allata est & ἔ- q,g. recitata M. Io. ciumque nas Illam a se scriptam non negasset, & se nunc iI. aliter seinire prosellus filisset, a Concilii PP. ad communionem adinis sus est, & nullo alio de epistola illa judicio lato orthodoxus declaratus, non ob scriptam a se epistolam illam , sed ob declaratam suam ab illa reli pustentiam; at pollea cum finita de fide Iba controversia, seu sublato de illius
Orthodoxia dubio, Nestoriani hac abuterentur epistola, falsoque dicerentema i Chalcedonensi Concilio receptam atque probatam, ac proinde probatam ea contenta dogmata omnia; cumque inde fieret, ut Chalcedonense Concilium contemneretur a multis, quasi impiam illam Ibae epistolam approbasset; ideo congruum fuit & necessarium, ut Synodalli iudicio decerneretur an quinta Synodo ista, impiam & haereticam esse praelatam Ibae epistolam , quamvis Catholicus ti Orthodoxus citcc Ibas auctor Qus.
65쪽
tertii Con ei lii Con stantinopo litani sum
62 De sacris Ecclesiae Conciliis.
objicies A. Hispaniensis Ecclesia non recepit olim per multos annos quintam istam Synodum , ut ex multis constat , praesertim ex Conc. I oletano, in quo sexta cecumenica in Monothelitas habita immediate post Chalcedonense Concilium recensetur, & post illud recipiendum esse
decernitur, nulla prorsus qnintae Synodi Contra tria Capitula celebratae mentione lacta a & tamen Romani Pontifices a sua communione Hispanienses non rejiciebant Episcopos I ergo liberum erat quintam Synodum istam pro cecumenica recipere vel non recipere , ac proinde Cecumenica dici nequit, cum licitum non sit Synodum cecumenicam pro libito recipere vel non recipere. Resp. perm. ant. neg. conseq. quia licet alicujus provinciae vel regni particularis illam non reciperet Ecclesia, non inde sequeretur illam oecu-1nenicam non elle Synodum, si illam pro cecumenica universalis agnoscat Ecclesia ; & reipsa quintam istam semper ut cecumenicam agnovit. Resp. a. quod si per aliquod tempus illam ut cecumenicam non receperint Ecclesiae Hispaniensis Episcopi, ideo non recepere, quia errore facti decepti, illam Chalcedonensi Concilio qppositam esse putabant; at tandem err re facti deposito, & melius insormati, ad communem universalis Ecclesiae sensum accesserunt Hispani, quorum processum hactenus dissimulaverant di toleraverant summi Pontifices, quia non procacitet & palam Symodum quintam impugnabant Hispani, sed solum illam alto praetermittebant silentio. Resp. 3. cum Sever. Binio, non ideo Hispanos Concilii T lentani PP. can. 7. hanc Synodum quintam praetermisisse , quasi illam ut non vere cecumenicam abiicerent; sed quia eas illi tantum enumerabant Synodos , in quibus de fidei quaestionibus actum fuerat. Quare cum illid c fide tractarent, & in hac quinta Synodo, non de fide, sed de personis tantum ageretur, illam velut ad fidei dogmata stabilienda minus necessariam omiserunt. Vide Baronium ad annum 684. num .6.
De Concilio Constantinopolitano tertio, anno 68 I. Sub Agarbone Romano Pontifice pro duplici in christo voluntate ,
QVia definierat sub caelestino Romano Pontifice Synodus Ephesina contra Vltorim, unam esse in Christo personam , definierat de postea sub Leone Magno contra Eutychen Chalcedonense Concilium , duas iri Chri ito naturas esse; cx illa definitione duplici, suborta est nonnullis occasio haerelim cudendi novam, & negandi duas in Chisto voluntates esse, operationesque duas : sicque ut occulte redirent isti ad priores Eutychis
errores, & unicam in Christo naturam palam asserere non auderent, unicam in eo voluntatem, & Operationem unicam asserebant, unde a volui
tale una Monothelita coepere dici, quicumque fuere ita sentire visi; quo- Tum inter alios, duces fuere praecipui, Theodorus Pharanitanus EpiscopuS , Cyrus Alexandrinus, Sergius Patriarcha Constantinopolitairus, elusque P stca successores Pyrrhus re Paulus , qui omnium pruni ausi sunt aflerere . qnod sicut in Cbrabo unus es operator, O unus νοlens, ita unam esse voluntarem , Distrat
66쪽
tatem , operationemque unam e idque Heraclio Imperatori ita siluerunt consulti Sergius & Cyrus, ut sententiam illam Heraclius de una in Christo voluntate operationeque una publico vulgaverit edicto , quam Ecte- sim, hoc est ficiei expositionem nominarunt, quamque Sergius post Constantinopoli coactana suorum Episcoporum Synodum, Imperatoris auctoritate & Episcoporum sit bscriptionibus, toto spectante populo, primarii Templi foribus rixit. His magno fidei zelo non parum restitit Sophronius , spectatissimae 'itae monachus, scriptis primo aci Cyrum & Sergium epistolas , &Rostea ad
Patriarchalem Ierosolymae sedem evectus, tuorum coacto Episcoporum Concilio, in quo haec nascentis Monothelismi perniciosa denuntiavit Seenuntiata damnavit initia. Id moleste serens Sergius , scripsit ad Honorium Rom. Pont. contra Sophronium , quod novis duarum voluntatum actionumque nominibus totum misceret Orientem ; scripsit di Sophronius. Scripta utrinque fitere plura. Haec inter dissidia , pro bono pacis visum est nonnullis, abstinendum esse ab unius vel geminae voluntatis vocabulo. Consensit, ut cederet tempori, Sophronius a consensit per Sergii literas apparenter sinceras & orthodoxas allectus summus Pontifex Honorius .
scribens & ipse ad Sergium, virum in specie bonum ; sperans ingens b num inde futurum, & silentium ibre fibulam pacis. Sed convcntionis teges perfide transgrediens Sersius cum suis, unam in Christo volyntatem, idque, sed falso, ex sententia Honorii Rom. Pontificis praedicat. Serpit haec haeresis per qo. circiter annos . ab Honorii scilicet primi Pontificatu
ad Agathoms usque tempora. Tandem ne latius ultra serperet. hortatu, consilio & opera constantini Togonati, & Agathonis Romani Pontificis auctoritate indictum & congregatum Constantinopoli hoc universale Concilium, anno Christi 68o. Egit enim constaminus Prionatus primum cum Domno Rom. Pontifice, deinde cum Agathone Domni successore, de cecumenico Constantinopoli cogem do Concilio, praesidentibus Sedis Apostolicae Legatis. Annuit statim Ag tho, cogitque Romae Ias. Episcoporum Synodum , ut occidentales Episcopi, qui vel per aetatem ipsi, vel per corporis morbum , aut ob itineris difficultates Synodo cecumenicae praesentes esse non possunt, sua legatiotae praesentes forent . mittendo videlicet Legatos , qui occidentalium Episcoporum nomine profiterentur , quid pro fide Catholica contra Mo- nothelitas decernendum esse censerent. Misit ipse qui suo nomine, dg αSedis Apostolicae Legati Concilio cecumenico praeessent, quatuor istos , videlicet Theodorum & Georgium Presbyteros , Ioannem Diaconum , & ut scribit Anastas. in Agathone , Constantium Subdiaconum. Misit vero Rinmana Synodus Ag tres alios , videlicet Ioannem Portuensem, Abundantium Palemensem , & Ioannem Regiensem sive Regitanum Episcopos ;dato illis commonitorio tali, ut de incertis de dubiis nihil contendant , eaque dumtaxat in universali Patrum consessu proponant, quae in hac Romana Synodo cla fide iserant constituta. Dedit & suis Matho Legatis & eruditas ad Imperatorem epistolas, quibus fidem orthodoxammis sacrorum Voluminum , Patrumque sententiis ac traditionibus explicabat. Hoc commonitorio, hisque literis sic instrilini, tam Romanae Sunodi quam Agathonis Romani Pontificis Legati, Constantinopolim simul ad Concilium universale profecti sunt i cum his Concilio inter Lere diversarum provinciarum Episcopi numero et 89. si credamus Theo
67쪽
6 De sums Ecclesiae Concilili.
phani & Cedreno in suis annal. at 1 o. tantum, si Photio in lib. de syn
dis, licet in actis Synodi actione ultima, r66. nec plures reperiantur subscripti. Interfuit & ipse Imperator Constantinus PNonatus , non ut iudex& suffragator, sed ut defensor& moderator. Coeptum est Concilium septimo idus Novemb. anno 68o. in ipso Palatii Secretario, cui quia in altum porrecto & in rotundum concamerato , Trullus sive Trulla nomen erat ;ibiquc tandem 18. actionibus feliciter conclusum die decima sexta Deccmbris, anno 68 r. post Monothesitarum haerelim conciliari processu damnatam, ut constat tom. 6. Conc. ex sextae Synodi generalis nistoria.
in Actione I. r. die Novembris habita. Α sinistris, loco utpote in Ecclesia digniore, sedentes sedis Apostolicae
Legati, dum a dextris sedebant Constantinopolitanus & Antiochenus P, triarchae, nec non vacantium Alexandrinae & Ierosolymitanae Sedium Le- sati, indicti Concilii causam exponentes , dixerunt adeo praesertim hoc indictum esse Concilium , ut nova de unica in Christo voluntate haeresis a Sergio & successoribus eius invecta damnaretur. Cumque Macarius Antiochenus Patriarcha di Monothelita, Imperatoris jussia ad Legatorum objecta suo suorumque Sectariorum nomine responderet, nullam a se novitatem inductam vel haeresim, sed potius se credere di praedicare, quae a sanctis Conciliis & Patribus accepta Honorius Papa & Cyrillus Alexandrinus proscisi essent; utque probet, quinque primarum Synodorum cecumenicarum deseruntur codices a Stephano Macarii discipulo , legiturque Synodus Ephesina usque ad illum Cyrilli locum , est enim ejus omnipotens voluntas i ex quo intulit statim Macarius imam in Christo voluntatem esse; sed stustra, perperam & inepte r ostenderunt enim illico Sedis Apostolicae Legati, praefatum Cyrilli locum de divina dumtaxat Christi voluntate loqui In Actione II. Io. Novemb. habita.
Chalcedonense legitur Concilium ; ex quo nihil contra fidem orthodoxam pro sua firmanda haeresi invenire vel obiicere potuit Macarius , sed potitis Legatorum instantia , quando legebatur S. Leonis ad Flavi num epistola, qua duae naturae, & operationes duae in Christo manifeste Praedicantur , suis quasi iaculis conHssus Macarius turpissimus, convictus mendacio quaesivit effugium , & auctoritate Dionysii Areopagitae usus , voluit ut Dei virilis tantum operatio Christi diceretur, duarumque volumlatum & operationum vocabulis abstineretur.
In Actione III. 13. Novemb. habita.
Legitur quinta recumenica Synodus, ad cujus initium, cum commentitia quaedam Mennae Constantinopolitam Episcopi ad Vigilium epistola legeretur, in qua dicebatur unam in Christo voluntatem elle , hanc supposititiam esse, & Monothelitarum fraudibus, actis insertam esse, ex eo
pro Oarunt Legati, quod sex annis ante quintam Synodum sub Vigilioliabitam , Mennas ille praefatus ex hac vita migrasiet. In Dissiligod by Coral
68쪽
In Actione IV. 13. Novemb. habita Lecta est Mathonis ad Imperatorem epistola ; Iecta est & Synodi Otacidentalis altera, demonstrans utraque Catholicum esse dogma , duas in Christo voluntates asserere, additque Agatho in sua, nullum Praedecollorum suorum usquam ab orthodoxa & Catholica fide deserisse
In Actione V, 7. Decemb. habita,
Duos Macarius promtit codices, quibus, ut asserebat, de unica in Christo voluntate & operatione continebantur testimonia; quibus per- lactis, decretum est, ut reliqua, si quae haberet, in proxime futura sessione proferret. In Actione VI. Ia. Decemb. habita. Reliqua testimonia pro sua confirmanda sententia protulit Macarius tquae cum perlecta essent, triincata else dixere sedis Apostolicae Legati idque ut probarent, ex urbis Patriarchio authenticos deferri codices p tiere; qua occasione jussit Imperator, utriusque partis probationes exhibitas sigillo consignari, diligenterque custodiri, & de iis sequenti sessione fideliter inquiri; & haec anno Christi 68o. In Actione VII. die 13. Febr. anno 68 I. habita. Pro duplici asserenda in Christo voluntate, varia SS. Patrum testimonia protulere sedis Apostolicae Legati; quibus perlectis, rosati Georgius
Constantinopolitanus & Macarius Antiochenus , an iis essent convicti , cum codicibus Constantinopolitanis ea conferri petiere, & an Latina exemplaria sint cum Graecis consona, in praesentia plurium examinari.
In Actione VIII. die Martii 7. habita.
Georgius Constantinopolitanus , aliique plures Episcopi, qui praelato rum exemplarium interfuere collationi, retulerunt se loca Patrum a sedis Apostolicae Lesatis pro duabus in Christo voluntatibus allata, fideliter ablegata cognovisse, eaque authenticis Patrum codicibus plane consona reperiisse, seque ea occasione motos, cum SS. Patribus de Christi volunta-EJus Eb Operationibus ientire ac credere, desertaque Monothelitarum per-hdaa lidem orthodoxam profiteri; quasque direxerat Agatho Papa sua in epistola suggestiones , tanquam ex Spiritu Sancto dictatas per os Petri,& digito ipsius Agathonis scriptas suscipere & amplecti. Macario econtra non res jpiscenti, sed se potius membratim incidi passurum protestanti, linanΙmi PP. voce, tanquam novo Dioscoro dictum est anathema , iussusque deponi.
In Actione IX. die g. Martii habita. 'Testimoniorum Macarii collatione publice facta, eorumque depraVa . Appar. Annatι T. II. E tione Diqiligos bρ Coosl
69쪽
66 De sacris Ecclesia Conciliis.
tione palam manifestata, lata est depositionis sententia in illum, ejusque Diaconum, perfidiae socium ac discipulum Stephanuu . In Actione X. 18. Martii habita. sS. Patrum testimonia ab Agathone per Legatos missa, ad duas in Christo voluntates afferendas, suere cum Graecis codicibus collata, & cum eis in omnibus convenire dicta.
In Actione XI. ro. Martii habita. Postulante Theodoro Ierosolymitano , lecta est Sophronii ad Sergium epiliola, & omnium Judicio probata. Lecta post haec ad medium usque Macarii, eiusque discipuli Stephani scripta; sed inventa blasphemis plena. ulteri ut legi prohibita.
Post lectionem epistolarum Sergii ad Cyrum & Honorium, nec non confictarum Mennae ad Vistilium & Vigilii ad Mennam , lectae sunt &cum originalibus collatae aliae r quibus siunia consentientibus , rursus iS. Synodo declamatum est in Macarium , velut indignum qui ad Syno dum admitteretur ulterius, & postea petitum a Syriae Episcopis ac Clericis, ut in locum ejus orthodoxus Ecclesiae Antiochenae lubrogaretur Episcopus, eique subrogatus est Theophanes actione sequenti, videlicet I 3. Illud colligitur ex eo quod Theophanes in singulis sequentibus actionibus, titillo Praesulis Antiocheni reperiatur nominatus , & cum de huius Theophanis in locum Macarii subrogatione nulla fiat actione I 3. mentio, hinc inseri Bavius vitiata, corrupta de mutilata fiusse hu)usce Concilii sessionis acta.
In Actione XIII. die 28. Martii habita.
Lecta est damnationis sententia in Monothelitas omnes , & nominatim Cyrum, Sergium, Pyrrhum, Paulum re Petrum, imo & in ipsum Honinrium summum Pontificem , ejusque ad Sergium literas , ut Concilii t stantur acta; sed mendose, ut notat Sev. Binius, & per imposturam Theodori Constantinopolitani Episcopi, quem Synodali iudicio de haeresi comdemnatum fuisse testatur Anastatius in vita Agathonis , licet nomen Mus nulliba reperiatur in actis Conciliii Is enim Theodorus cum Vitaliani ninmen, invito Imperatore, e sacris dypticis expunxisset, non tantum Episcopatu privatus, sed etiam propter naeresim a Concilio damnatus fuit , ei substituto Georgio; sed post obitum Georgii orthodoxum se esse sim lans, sequenti anno sedi suae restitutus est, teste Nicephoro in Chron. NMctus itaque exemplar originale Concilii ea occasione, ut illud auctoritate Pontificia confirmandum ad Leonem II. mitteret, suo ubique nomine ex kncto, in odium Rom. Pontificis, nomen Honorii ubique substituit , Sic acta Concilii in Honorii cansa corrupit. IuDisiligod by Corale
70쪽
In Actione XIV. a. Aprilis habita. I melli Mennae ad Vigilium, & Vigilii ad Justinianum , ut supposititii& conficti, universo PP. consensu fuere declarati. In Actione XV. 26. Aprilis habita. Poluchronius Presbyter & monachus Monothelita, homo insanus & fabsis Daemonum illustionibus deceptus, ad Concilium vocatus, S de fide imterrogatus , non solum se Monothelitam, sed se praestigiatorem & 1-oostorem esse prodidit, dum fidei suae sormulam in chartula descriptam ,
uua profitebatur unam in Christo voluntatem , & Debvirilem operati nem unam , super mortuum poni postulavit, spondens se illum suscitat, rum, ad suae fidei veritatem comprobandam : cumque pluribus horis desuncto cui chartula imposita erat, astitisset, eique plura, sed stustra in aures insusurrasset, sc tandem mortuum suscitare non posse consessus est . Post haec rursus a Concilio citatus N a PatribuS interrogatus , num errorem revocare & resipiscere vellet, in errore contumaciter persevera ν, ut impostor & haereticus depositus & anathematiZatus est.
In Actione XUI. v. Augiisti habita. constaminus quidam, Apameensis Ecclesiae Presbyter & Monothelita ad
Concilium acce1lit, dicens se ad concordiam inter Monothelitas & Ca tholicos ineundam invenisse modum, videlicet ut dicerentur in Christo duae operationes, voluntra autem una. Cumque interrogatus a Synodo , dixisset Christum ab humana voluntate, carne & sanguine, tempore crincis desertum esse , responsio ejuS explosa est, & damnata ut Manictura ι ille vero foras eiectus ut haereti S. QUO expulis, rogat Georgius Comstantinopolitanus cum suae sedi subditis Episcopis, ut si fieri possit , non nominatim anathemati Zentur sui praedecessores Sergius, Pyrrhus . Paulus , Petrus & alii : led nominatim anathematizandos esse respondet
In Actione XVII. II. Septemb. habita. Edita est a Patribus be promulgata fidei definitio, postea Nicaenum cum
reliquas quatuor cecumenicis Concili suo decreto corroborarunt, eoriam. que Symbola recitari mandarunt. His peractis, Monothelitarum lioeresi inelusque auctores, sectarios ac defensores, juxta regulam ac normam ab Agathone Papa & Romano Concilio ut profitentur sibi praescriptam, magno omnium Catholicorum applausit condemnarunt.
In Actione XVIII. die io. Decemb. habita.
Fidei definitio iam promulgata coram Imperatore, rursus legitur & ae- probatur; cumque petiisset Imperator, an Episcoporum omnium subscriptione promulgata esset, omneS ad uni in exclamarunt, Omnes ita credimus, baee est Ades Apostolorum, bac est Ades Pacrum, haec est Des orthodoxorum : de E i itera- Diqiligos by Corale