장음표시 사용
121쪽
no&spiritali non semper coiiangat Laborabat sane manibus D Paulus & predicabat; sed no semper, t dictum est, neq; quod ii est. pliciter id facere obligaretur; sed quod pro locoru emporum. personarum ratione, illa interdum sieri debere ostendere, o noque exemplo suis succetaribus praelucere vellet. PORRO autem cum monachos pietatis praetextu ingente, eleemosynas extorquere dicitur, id dicitur, quod nulla ratio ueprobatur, nec ulla quoq; veritate nititur. Quandoquide si mona chi id vere sunt, quod audiunt, nemini eleemosynarum causa vim inferunt, aut fraudem vel imposturam faciunt; neque ingente, aut superuacaneas eleemosynas cogur,sed victui tantum necessa rias; neq; quaestum ex pietate, sed pietatem e qui stu venanturine que enim mendicant,ut diuites evadant,sed quo inchoatum pi . . . ., taliS studium persequi valeant. Interim qui ex publicis eleemosy in; iis ridae nis victitant,caueant, ne quid admittat, quod cum vera humilit rionem&mψd te,aut monastica paupertate, aut sui quoq; ordinis instituto non
b. . .s citi consentiat:Nam qui oti verius, quam pietatis studio mendi
caret, aut importune mendicaret, aut cum veror pauperum d
trimento medicaret,aut mendicando ea negligeret, qua ratione officii vel instituti iniceptis habet, is sane non bene medicaret. T, Ni Ei cum non serio occupatos, pro illis laborare , ctum quaerere debere asserunt,qui serio occupatur, nobiscum filum est hi ciunt iam OS quoq; hoc ipsum fieri debere omnino existimc rumor muS.Verum quod in coenobiis quantumlibet numerosis perpa, diuini hi di ci comperiantur, qui quaestuoso labori ex instituto vacare valeast, . . ub Nam quos diuini verbi praedicatio, literarum studium, Sacra-biis conficeie nentorum administratio &c occupatos non habet, illos maiori
Di temporis parte chorus sibi vendicat Laici autem munii domesticis obcundis aliquando vix sat sunt fit, ut perexiguum sitii crum, quod priuatis laboribus facere posiunt. Hoc ipsum Gmen, quod per se ex se possunt commode, hoc ab aliis cmendicare non debciat tum ne plus quam necessiim est, fideles grauent tum rursum, ne caeteris pauperibus praeiudicium aliquod adferant neque enim ea omnium sunt facultates, ut omnibus largiri queant tum maxime, ne tempus otiose transigant. Est
enim res non solum foeda, sed oppido quoque pernitiosa, si monasticen proscisus otio vacet.Nihil ergo hactenus allatu est, quod
122쪽
Verbis cosuluer Apostoliq. mn 'm tire ostendunt, qui retia hanc veluti incerta lilii Nouis enim inter Christianos educatus quandoq, O auia
Iud eiusdem 49um tibi deest, en equaecuns habes, inda pariseruMμHM , thesaurum inccrlor, e Me is D sei secta porroApostolorum abdicatione, concionantur Matini A. ist a viflatim relum retibus er patre ecutisunt eum. Ite in ita Nini. isti omnia, Ur hac fu quid ergo erit nobi . Item Minsi Ar euicinit cur non est mihi Apud primos Christianos omnis Luci ci exulabat rerum propesco 'muta, scribie Lucas, eriit ric Mi uti et vivit Onta es substantia 'deb ,ci diuidebant Ia omnibus prout cuique opus erat. mira Aequor: Nunt, vendentes osserebant precia eorum, qua Oendebant, inponebanta pedes Volorum. . Hoc primitiuae Ecclesiae studium, hic vivendi ritus, in pleris oue regularium Collegiis,&religiosorum hosti inu monasteriis etiam itum obtinet. Neque enim aliud esse videtur monastica illa bis ' hab
οινωνια, quain expreisa quaedam Priniitiua Ecclesiae idCa. Nam viventia pri. cum nullius rei proprietatem habeant singuli, in communi a milii Ecclesiaemen plerunque possident, quantum se est, ut nullus inter ipso kt sit egens. Quidam vero spontanea illa primitiuae Ecclesia abdita catione non contenti,quo mundo magis sese mortuos ostendat, Christoq; Domino, qui in summa paupertate vixit semper, magis sese conforment, communium quoq; bonorum iure se spoliant, eo solo contenti,quod in diem emendicant. Quo autem plena illa bonorum omnium abdicatio,pio studio facta,res sit secundum se non solum licita, Euangelicaeque doctrina oppido consentanea; sed salutaris quoque magnique apud D E Wri metiti,illud ex cadern illa CHR1sT 1 Apostolo a rum
123쪽
Re mami apud rum doctrina,comuniq; sanctorum Patrum sententia, aeque ceri DCVM M i i uniri e&ploratum est, atq; alterum illud, de quo modo diceba mus. Neque enim frustra dictum est: Amen dici obiaria .
xio wppe siti iti estu me, in regeneratione, cum sederat Pilim hominis in sede indie is CHRi XV Gisjdi bitis est υοι supersedes duodecim, iudicantes duodecim tribus Et omnis qiι reliquerit domum, vel fratres, vel sorores, aut: atrem,aximi. trein,atit uxorem,aut filios,aut Uroipropter nomen meum, cetuplum accipies, em vitam aeterna p idebit.
RE, Est homiri o D si tantum prsmium plene propter D EvΜ se abdicati Christobo p bus,,ppositum no esset,adhuc res est apprime gloriosa Christia p 'g' noque homine qua maximὰ digna, CHRIsTi vestigiis, quo ad eiussi hi insiste, fieri potest, insistere Atqui is spontaneam paupertatem insunt Lucy. mo perfectionis gradu complexus est Vulpes, ait, foueas habent,semolucres caeli nidos; Filius autem hommis non habet, ubi reclinet rapui unci. CHRisTVs nituit autem umma haec CARIsTI Domini nostri paupertas
pauperx xςm in non solum in illius ortu morte, neque enim aliorum Regula &Principum more in deaurato palatio natus et edin vili abie jςxu . ctoque stabulo, eodemque non proprio neque nudus rursunt in cruce mortuus,in proprium, sed in alienum sepulchrum illatu est verum in omni omnino vitae illius parte Constat enim,cum inter homines versaretur, unum id solum patrimonii loco obii nuisse, quod piorum liberalitas misericordia extempore su ministrabat. QuΡd interdum usque adeo exiguum tenue fui ut didrachma pro se suisque exsolvere non potuerit. Qv Ii quod CH RisTvs Dominus non modo expres. CHRISTUS am perfectae abdicationis formam tota vita prae se tulerit ve---- eum etiam quod ab iis omnibus, qui una olim cum illo regnare: andan abdi cupiunt, certam quandam abdicationis normam exigat' ait 4 Πς nim Omnis ex vobis,qui non renunciat omnibus, qua possidet, non potest V '' mis, esse discipulus. Et quamuis renunciatio, de qua hie sermo est, aliquam rerum proprietatem admittat alioqui enim ij tantum salui fierent, qui Apostolicam paupertatem sectantur a tamen negari non potest, quin perfectius hoc praestent, qui diu uina prouidentiae sese committentes, ab omni rerum, quaeata sunt, vel quouis modo adest e possunt, iure dominioques proprietate, propter coeleste regnum sese exuunt, quam qui sola animi praeparatione id faciunt. Cuiusmodi sunt, qui bouoium suo- rusn
124쪽
Omnia malint omittere,quam CHRIs TVM S
Daulaertas secundum se absolute licita,magnoquς cum ςrit' πιι - , ptat Pertas, cς Hieronymus, Augustii V ν tit stendunt spiritali foenore coniuncta RQ Hς octissimi innumera illu-
sanctissimique viri, eam complera non busent, alii quς ς in .esbita complecterentur,auctore non extitillent. Planum fit hinc ergo,
quid de altero di putationis huius membro, quod in disquisitioncm vocabatur,statui dc beat. Vsqvu duod vix quicquam adeo sit certum conititutum, quod contentiosorum hominuria calumnuS non pateat, non ierunt soriassis,qui hic obiiciant. quoddam tentamenti vel delicii genus vidcri,omnibus simul semel abiectis, diuine prouidentie: sese committere quasi is ut olim Iudaeos in deserto coelesti pane nutrire nos debeat. Nonnulli, quod nullum hic medium seruari videatur, quodque eo modo, quo dictum est, omnibus humanae vitae praesidiis se denudantes, multis vitae famaeque periculis sesie exponant, rem hanc inter vitia rurationi diss)ntanea fac riticia forte reponent: Saniores,que seruare non lubet Ansim in pauperes expendenda esse clamabunt, non simul profundenda. Qui enim simul omnia donat, omnem in posterum donandi faculi temtibi adimit. Alij tandem alias contra perfectam illam absolu quid sin- tamque rerum απτητο sis querelaS adferent. Qu' enim opus ali ' : - ἡ quod est sanctius, Deoq; acceptius, eo maioribu calumniis, gra sita impugnauioribusque hostium telis patere plerunque consueuit tur intestius. Aeta aec omnia earum fere sunt virium, quarum erant, quae contra primum controuersiae huius fundamentum supra adserebantur, hoc est, nullarum pene Quare qua de perfectar abdicationis iure, merito, Mutilitate asserta sunt, nequaquam euertunt. Nam ad primum quod spectat, fatis compei tum est, CHRI vi Clitissu nulli nulli omnino mortalium deliria, aut tentamenta suadere, aut ulla st auctor delia prorsus mercede isthaec pensare Atqui is voluntariam bonorum ' 'abdicationem suadet, eandemque amplissima mercede olim se remuneraturum spondet. Quicunque, inquit, domum, a tfratrem,aut Matth. io. potiem, ut mirem quι xorem cui lios,aut Erospropter, mea meum reli-
125쪽
Non tentant Deum,qui te abdicant Matth. 2Seluacine omnia Deo consecrare est actis maxime heroicutino, DE ELEEMOSYNA
querit centulit accipiet,e vitam aeternum psi libit.tiavere no tentat,ceria ad iustam iram Mindignationem illum pro uocat,qui illius promissis non fidit,aut male de illis sentit, quin cra eiusdem consilia ut vana vel impossibilia respuit, qui anticii vel opibus suis plus quam Di o tribuit. s si xposito quoque,nullam de voluntaria illa vereq Apo
stolicas uxorum bonorum ciet ταὶ promisitonem editare, ni ita
lum consilium, nullum Sanctorum exemplum adhuc si tentare vere dici non posset,qui eam usurparet ut qui multa alia, vias&rationes parandi victus reliquas adhuc sibi faciat. Quam multi comperiuntur, qui ne unum quidem teruncium in boni, habent, qui commode tamen vivunt. Mitto hic, longe aliud esse,
honoru omnium temporalium proprictatem vel Dominium ab
dicare, aliud eorundem usum respuere hoc enim non licet, illud licet. Quod si qui Patres sunt; qui ultra vires datichim non cite Lserunt, illi non de omnibus hoc asserunt; sed de illis tantum, qui mundo eiusdemque commodis valcfaccre certo apud se non dum constituerunt. Cu vero additur, nullum hic seruari medium, respondei licet, qui amore ardentim vi complectuntur, os in illui non tendere tanquam in medium aliquod a ratione delinitur sed tota vi totoque impetu animi, tanquam in id, quod mei genere summum est. Norunt enim scriptum esse diliges Domi
num D cui tuum ex toto corde tuo,c ex tota anima tua, tar ex tota menti
tus,tare omnibus viribus ituis, adc que amorem, quem Opi Max.debemus, secundum assemim praesertim, nimium esse nota
posse. Cum ij ergo,qui se totos totumq;, quod habento possunt,
in perpetuum holocaustum D Ei offerunt&consecrant,ardentissime illum diligere probentur, tantum abest,nia oblationeo consecratione in vitium aliquod degenerent, tactum quoque maxilis heroicum edant. Ss D instas clauaritiae est, omnia retinere ita prodigalitatis videtur, omnia simul profundere: Responsio est, nullam hic, quod prodigalitatis proprium est, in homines inutiles, aut alias indignos profusionem contingere sed prudentem,S salutarern earum rerum, quae fidei nostrae commiliti fuerant,inter patristi
126쪽
due inter eos intercodi , M 'μ' - hi ,el aliis inihil mi per Ut natorum auperibus omnia
iiuntur, illi per cupi lix ςN qμ aut vero pauperibus eum omnium
Clisistiano ossicio F idium omnium fons om ni dilargiuntur,pς dignissimum est,
est iid quod Christianae pioses Sionis nomine 'Sα alio item per alios multa alia praesidis, quibus vitam tueri possint, reliqua esse puta laborem, industriam piorum mile
tum est,ideo quempiam in calamitatem, aucta lari 1011 smitatem incuris
tae discrimen incidisse , quod sua propter EVM in P uPς ς siuali.
beraliter nege. erogali et ' nos erogatant.
o nostremum respondetur, omnia simul donare, adeoque inrita timui do
omni donandi potestate inposterum se privare . secundum se D: uabsolute nec bonum esse, nec malum; esse autem bonum, si acui istiu to sine isodo fiat malum autem, si malo animo aut fine aliquo praepostero, hoc est, legi vel rationi distentaneo fiat. Bene simul omnia donat,qui propterC HRisTvi,vel mundi contemptum, vel vim si liberitas seruiat , CHRI set que vitam magis exprimat, veste curis secularibus impeditus, iustitia: viam negligat, donati quo modo eos omnes donare existimari potest, qui se cuialo deserto, aliquod monasticae vita institutum suscipiunt Male autem donant, qui ob inanem gloriam donant, vel via parandi quotidiani victus curis Iolicitudinibus absoluti, in monasterio aliquo otiosam vitam exigant. o mi autem fatius ne sit, abiecto rerum dominio, omnia simulis semel in pauperes erogare, an vero domini retento, quod ii perest, vel non admodum necessarium est, sensim in eos dem
127쪽
dem exponere, id ex iis, quae hactenus exposita sunt, meridiani luce clarius est, neque de ea re latius iam disputandum est. Sol uirimonuerim; ut illi, qui vita statum mutare, hoc est, monasticii maliquod institutu complecta certum deliberatumq; habent,prius quam solenni voto ad monasticen sese obstringant, omnia inrui dicare debet, quippe cum rerum proprietas cum monastice, Remm proprie profestione omnino pugnet cita illos, qui uxorem ducere, libero,
si .esI': procreare, familiam alere, certo apud se statuerunt,omnia siniui I ' μ ξ' in pauperes effundere non debere sed id solum, quod superest,
aut non multum necessarium cst. Et de hoc hominum genere o mi simillam quuntur, quicunque non vltra vires dandum esse, vel prudenter alunt no omnia dandum esse,vel nostram abundantiam,aliorum inopiam supple- simul Di qm re debere. Malia multa eiusmodi de donationis modo scribunt.
hent, sed ea tan dicuntEExtant enim plures Iairum4 Scripturarum quoque um, qu siψρο sententiae, quae monent, moderate pro virium&facultatum ra-
' ' tione donandum esse,& non totum,quod in bonis est,simul profundendum: quae omnia, de iis,ut dixi, accipienda sunt, qui locurn vel statum in seculo obtinent, eundemque deserere, vel in tutio rem meliorem permutare, vel non possunt,uel non volunt. Echaec de secundo capite hactenus dicta sint. T sinua vi apud eruditos quaestionem non habet:Attamen quod plures passim comperiantur ignari simplices quam eru diti, quaedam etiam in postremi membri huius explicationem in Mensem ε medium adferre placet. Pono autem unum hic apud doctos 4 Σώ. VI, doctos omnes certum puta medicare, aut ex eleemosyna vivere uid''' ' ' se eundum se malum aut illicitum non esse:Nam quod secundum se malum aut illicitum est,id nunquam recte fieri potestimendicare autem cum magno saepe merito coniunctum est. Adhaec si eleemosynam petere, aut ex eleemosynis vivere absolute malum vel illicitum foret, nulli citra noxam cleemosynam impertiri liisceret: Nunquam enim ad alterius peccatum opem conferre fas est eleemosynam autem dare non est peccatum, sed opus salut re aeternaeque vita meritorium; interdia quoque ad salutem Nulla lege pre omnino necessarium Deniq; omne culpa malum aliqua lege est hibitum est elo prohibitum: sed fame vel alia necessitate cogente eleemosynasn
128쪽
que vitae aeternae meritorium, nega peccato rurium OMaleri vitiose mendacimt, qui egellatem, qua I Uu
cum in omnibus sit foeda, tuintians, qui iam tisi 'ς ςmp.
im multos hupocritas sub habitu morach
rum usquequaque dispergit, circumeunte prouincias, nusquiam missi , nusquam fixos nusquam stantes, nusquam sedentes. Alis membra martyrum, si tamen martyrum, venditant Ali phyl cteria sua magnificant Ali parentes vel consanguineo ruOSIn isti l in illa regione se audiuille vivere,&ad eos sic pergere en tiuntur. Et om nes petunt, oin lac exigunt,aut sumptu lucro laeegestatis, aut pretium simulatae egestatisianc. xlicite mendicant, qui ideo mendican C, Vt C RI-s, o per crucem, pontaneamque paupertatem sese probent ut mundo Propter regnum celorum viles abiectosque sciliendant ut carnis superbiam eiusdemque fastum conterant ut per veram humilitatem ad omnem virtutem viam sibi muniant via curis, solicirudinibus, periculis, quae ampliores praesertim diuitiae adferre Colent, expediti, Dii liberius serviant ut denique inopiae&abiectionis CHRIs T aemulos sese praestent. Nam etsi certum non sit, Cimari cui aliquando mendicast C, certum est Certum n esse tamen .summum paupertatis gradusar obtinui emptorum elee CHRI TUM
mosynis, e praesertim tempore quo Euangelium conci bat&promulgabat, plerianque sustentatum fuisse nam cum utrumque ex Euan eliis aliis Scsipturae locis sit,ianifestum, vesaniae esset apertae, is huc negare, vel in dubium vocare. Clist peccatum plurimum citra meritum mendicant, oh a. in εὐquos neque affectata vel simulata paupertas, neque studiosa rur dicitas interbo sum vel pia voluntas ad mendicandum adigit, sed sola naturae ne Π-ΠΤ. -linin
i Sita. Cuius genetis mendi itas in eos praecipue conuenit, qui nihilis
129쪽
nihil ,unde se alant,ad manum habentes, neque propter imbe eiulitate vel imperitiam,vel aliam eiusmodi causam quicquam hi bere valentes, diuitum limina terunt; aliud nihil sua mendicitate spectantes aut venantes, quam sua tantum egestatis solatium. verum licet haec mendicitas secundum se absolute sumpta, neq: Iaude neque vituperatione quoq; digna stit,attamen ex adiuncto. mortis vel vitae materia effici potest. Certu est enim, qui eiusmodi
mendicitatem aequo patientique animo complectuntur, eos non parum apud Diu Misereri. Κque certum est,pauperes,qui quasi iniuriam passi insolenter contra Euri insurgunt, murmutaran suamque sortem stomachose detestantur, aeterna miseriet meritum ex sua mendicitate haurire. Constat ergo, mendicare, vel ex eleemosynis vivere,rem ita secundum se inditrerentem ei a se,ut tamen cine,licite, S meritorie fieri queat. I, o vero qui propter CHRIsa, aliasque caulas, quas CHRi TV ut Mant actioi, menclicant, non solum rem licitam,
ridet Iebque gratam tractant; sed CHRIs T doctrinae eiusdemquedi Pl 'm' vit 6opido se quoque conformant. Nam etsi Selae molynam
i. h. ξα. Vnde etsi non necessario semper,
dilurimum tamen quippiam eiusmodi consequitur. Quaerunt ista, Luolo. uis qua nisi illa, aliaque simili, Nolite portaresacculum, nequΡMatth. io Tam uecalceamenta. In quamcunque autem domi intra dicito Pax huic domui In eadem autem domo manentes, edentes, e luben- Natth. io tes, qua apud Uuut deum est enim operarius mercedesus. ite tes praedicate diaeuten siura appropinquauit regnum caelorum. Aolite possed re aurum, neque argentum, neque pecuniam in vis vestris, non perem iuvia , neque duas tunicas, neque calceamenta, neque vagam, dignus eumr 6 eum operarius cibosuo item Et vocum duodecim, tar pracepit eis, ouidiosierentiu vis, nisi virgam tantum Non peram, non paΠem, neque m. τοnaas; sed calceat Issidaliis, tarn induerentur duabus tunicis. Et haeco uidem ille ad eos, qui euangeliunt sequetia ad omne pertinent: οῦ rura reuuumto nui bio, quapo taet non potest meu esse eudite ae habetis,e date eleemos nam item Si vis perfectus es ei vendeIA si Euangelium salubriter thcaciterque praedicaturos, ab omni saeculari cura, omniq; pecunia sera vacuos esse opor
130쪽
manibus laborare qWς artem, qua
s menta Vna cum Luangeli codice circumicta LU
cto es propter Quia si vi deserere, omnibusque desertis
Labdicatis, eundem Custis Tu sequi quomodo, qui mi 'ad seruerunt, periculi expertes vivent, nunquam, quacunquς ctiam cogente necessitate, mendicandi ius habent' Nam vim unum omnes externo labori vacent, id quod citra maximam spiritaliam rerum iacturam fieri vix potest, adhuc serpe iur-Diet, ut tantum manibus parare non valeant, quantum pus Oret ad mediocrem vita sustentationem. Denique non sit Veriti plui imisan Ialii C,B. Franciscunt, Dominiculam, Alexium, Io timem Ca intcm, Raliosque innumeros sanctissimos persectissimo, que Viros, il,uti Elidieitrio quid tectias, aut iussisse, aut instituisse, aut suasisse, quod es tuli nitim patrimo-citum, aut loco, cui addictissimi erant, gratum Athos omnes quς- mendicasse suisque siectatoribus mendicimonium patrimoni j Ioco reliquisse constat. A multo vero minus credibile fit, Catholicam Ecclesiam, L ui quae de fide vel moribus cognoscens vel definiens non errat, calculo suo aliquid approbasse tanquam utiles salutare, CHRI-sTI Euangclio consentaneum, quod ex se stet mathim, aut illicitum , aut Euangelio contrarium: Atqui haec mendicantium ordinum institutum veluti sanctuli, Q acceptum, Ecclesiae commodum, multis modis, viis, rationibus iam olim approbauit recteque sancte approbauit; se cus sapere, nihil est aliud, quam totum pene monasticum statum in dubitani vocare. Nam si Cimaria pauperibu exiguam, Totum monasti vitaeque tuenda necessariam eleemosynam in sui sustentationem humiliter petere, vel ultro aptis hominibus oblatam ad 'myy, iqi ς' f
mittere non licet, multo miniis licebit ampla dominia, latiLima praedia ingentesque poctussiones propter pias causas oblatas