De tribus bonorum operum generibus (Theodor Anton Peltanus)

발행: 1580년

분량: 618페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

311쪽

Ieiunia non tansiim maiorn institutione, Edppetuo luc. livsu nituntur.

Ieiuni partes

cadunt sub prae eeptunu cenae quae ieiu.

nisi temere sol-υῆtibus irroga.tur, illud substceptum adere manifeste osten, dunci Canoat. Anathema ab Apostolis iis de retum, qui citra causam ieiu. nium soluunt.

nihil certi statuit diuina Scriptura, mos populi D sa, maiorum statuta pro lege tenenda sunt. Et sicut praeuaricatores divinatum legum, ita contemptores Ecclesiasticarum consuetudinu coet cendi sunt. Atqui ieiunia non modo maiorum institutiones, ut iam ante ostensum est, sed longistimo quoque, totius Christi hi populi usu constretudine nituntur Ai hac nemo dubitat quin eque vel grauius quoq; peccent, qui totum aliquod praeceptum infirmant, ac qui unam aliquatripartem convellunt; ex iis autem, quae supra disputata fiunt, manifestum est,ciborum delectum Ecclesiastici ieiuni rationem ingredi tanquam substantialem vel integralem eiusdem parteria Cum ergo apud orthodoxoc eruditos criminis rei habeantur, qui die Veneris vel in Quadragesima, citra necesiitate & dispensationem,carnibus vescuntur, non poterunt profecto a noxa immunes haberi,qii nullam ieiuni partem obseruant. At quicunq; peccant aliquam legem infringant,oportet ieiunium itaque Ecclesiae praecepti vim habet in P supra expositum est, cum de legislatoris mente,

aut de materiae, circa quam lex versatur, ratione non satiSconstat, peccati praeuaricata legis quantitatem ex grauitate poenarum, quae legis praeuaricatoribus decreta sunt,spectandam esse. At vero poenae, quas Ecclesia iam olim in eos decreuit, qui indicta ieiunia temere violant, sunt tantae, ut maiores ipsa irrogare non queat. Apostolorum decretum in eos, qui citra causam ieiunia soluunt, editum ita sonat Si quis Episcopus, vel Presbyter, vel Diaconus vel Lector, vel Cantor sanctam Paschae Quadragesimam non ieiunat praeterquam si propter imbecillitatem corporalem impediatur, deponatur Sisit autem laicu segregetur. En hic laico anathema,Clerico exauctoratio, si forte Quadragesimam non seruauerint, ab Apostolis decernitur HiS autem te

lis nulli, nisi vel obstinati, ves grauibus peccatis obstricti, feriri

solenta

COGNAT vhi huic est illud Conc Moguntini sub Carolo Magno ante octingentos annos celebrati Si quis indictum ieiunium superbiendo contempserit,& obseruare cum caeteris Christianis noluerit, ut in Gangrensi Synodo praecipitur, Anathema sit nisi se emendare statuerit.Haec autem non de solis ieiuniorum

312쪽

contemptoribus accipienda esse; sed de omnibus promiscue, qui citra legitimam causam ea soluunt, patet ex gemino ieiunatium ordine, que hic Moguntiaci Synodi Patres assignat, ex canone rursum Concilii Gangresis, ad quem iidem illi se reserunt; habetis autem in hunc modum: Si quis eorum, qui exercentur absquς Cisrui corporali necessitate,se insolenter gerat, Stradita ieiunia, quae communiter seruantur ab Ecclesia, dissoluat perfecta in eo retadente ratione,anathema sit. Et hic quoq; Cano anathema iis de-

nunciat, qui communia Ecclesiae ieiunia violant. si neq; multum quoq; ab his recedunt, qus Conc.Toleta Cano. Dum quartum de ea re commemorat. Quicunq; , cauet illud, in

die piissionis Iani, praeter paruulos, senes,vi languidos, ante peractas indulgentia preces,ieiunium soluerit,apaschali gaudio depellatur; nec in eo Sacramentum corporis xsanguinis D ni percipiat, qui diem passionis eius per abstinentia non honorauit. Constat enim neminem a pascali gaudio, aut a Dominici corporis&sanguinis communione iuste arceri, qui graue aliquod peccatum non perpetrarit. Mittimus hic Conci Cartag. quartum,quod te Cano. 63. ricum,propter violatum ieiunium, superiori gradu in inferiore deiicit; Concilium Laodicenum, Concilium Triburiense, Malia, Cano so.

qu*Omnia magna cum seueritate Quadragesimale ieiuniu indi CU0 3s.cunt,poenasq; haudquaquam leues transgressoribus decernuta His Synodorum decretis magno consensu astipulantur,et rum Theologorum sentetiae. Vix enim unus ex omnibuS comperitur, qui eos a delicto immunes pronunciet; imo vero qui grauiter illos peccare iasi doceat, qui Quadragesimale,vel aliud quodcunq; ieiunium,ab Ecclesia indictu,citra iustam causam violant. A ME Ros Ius: Quisquis Christianus consecratam ieiunan Smn. 34. do non impleuerit Quadragesimam, praeuaricationis coni maciae reus tenebitur, quod legem diuinitus pro sua salute datam prandendo ipse rescindit En hic Quadragesimale ieiunium lege indictum. non ieiunantes praeuaricationis reos asserit, &utrumque in idem recidit Siquidem omnis omnino praeuarica omni pr uari

tor in aliquam semper legem praeuaricatur; omnis rursum lex : Goz

vinculum aliquod legi subiectis iniicit 'modo aute Ita haec aruatur, diuinitus sit data, vel qua ratione diuina appelletur, id idem ex- Planatius verbis: RESCI

313쪽

A. Le ' i' ins sca NDIs enim legem, qui e emplum ieiunii Dominiei non custodis Nana, Vt alibi dictum est, Patribus tarn illase est.

vel praeteptum 'AnisT exemplum Vel factum,legem,Vel praeceptu appellate'

i a x xς p subiungit alitem; Quali Christianus es, cum, Dontino ieiunan

P e. tu prandes Qualis Christianus es,cum CHRIs To esu

riente tu reficeris' ille pro salute tua famem sustinet,tupro peccatis tuis ieiunare formidas λ Dicite mihi, interrogo vos, qui in Quadragesima prandetis, si non in conscientiis vestris rei estis, quod abstinente toto populo VOS soli contra praeceptum Domini deuorati: Quod ante appellauerat legem diuinitus datam, hic Domini praeccptum vocat, eosque, qui Quadragesimam non

ieiunant, in conscientia sua reos pronunciat.

i. Reg. g. vero quantum sit peccatum ieiunia Ecclesiae , quae ille praece priam Domini appellat, temere violare, id exemplo ieiunii, iii, iii, rcge Saulo uniuerso populo indicit,4 a Ionatha per errore vio indictum A pe lati, eiusmodi verbis declarat: Chm Saul abstinentiam diei suis errorem lona omnibus indixisset, Ionathas filius eius praecepti nescius, inter fisi, mec ias hostium acies victor incedens fatium mellis, intincta siccia dicatum ptristinam state. gustasset. tanta indignatio repente commota est, ut differretur victoria, diuinitas laederetur. Denique nec bello finis imponitur, nec Regi propheticum responsum datur Vnde intelligimus, quod Saul non tam virtute militum, quam militum abstinentia stipe labat. Denique unius culpa cunctisco sertur ignauia, inius delicto omnibus generatur infirmitas: deficit enim virtus in exercitu, ubi deficit inobseruatione ieiunium. Quod peccatum ut Saul ex ipsa diuinitatis offensione cognouit, statim Ionathae dixit non esie parcendum, sed peccatum admissum effusione eius sanguinis expiandu.Videte quanta apud Regem Saul fuerit religionis obseruantia, qui offensum o vi optauit etia parricidio mitigare ΘEn quanta sit resoluti culpa ieiu-nij, quae no nisi sanguinis effusione punitur Θ Et si ignorans Iona lata indictu a patre ieiunium, qui resoluerat, morti addicitur, qui sciens indictum a Christo ieiunium resoluerit, quid meretur

Lib 1. I, WE T PT eodem hoc Ionathae exemplo D. Hieronymus Io-Cap. i. inianum quoque Verba illius ita habent Saul, sicut in Regum lib. r. legitur Maledictu , inquit,qtii ederit panem v gad, peram, donee ulciscar de inimicis meis. Et non gustauit omnis popalmeis, e tota terrae

314쪽

prandebat Tantaq; ibi auctoritas stationis semel Domino destinatae, ut Ionathas, qui causa victoriae extiterat, deprehederetur sorte, ignorantiae crimen declinare non posset, patrisq; in se concitaret manum, vix populi precibus saluaretur. Hec Patres illi de ieiunio a Saulo indicto&a Ionatha imprudenter violato:&vterq; ad rem praesentem admodum opportune. Qua enim erat authoritaSSauli,a Dio iam tum reprobati, si cum Ecclesia Catholicae authoritate comparetur Quale rursum peccatu Ionathae, qui inuincibili ignorantia laborans, pateriali decretum violauerat, cum eorum scelere collatum, qui ex manifesto contemptu fastu indicta ab Ecclesia ieiunia prevaricatur Θ Constat enim Ionathae de Cyyy λςm lictum vel nullum extitiste, aut omnmo exiguum Mulctauit illud in imprudelia ramen DEvs grauissime, non qtthd Ionathae obedientia mulctare violatum avellet, Ea cnim re ipsa nulla extiterat, sed quo in udo patefaceret, IR P 'quatum ipsi displiceant, qui legitimorti superiorum statuta temere convellunt. Quantum deniq; interest inter Ionatham, tiamsi id studio fecisset, quod imprudens fecerat, qui virgae extroiit tate modicum mellis degustauit, spiritu prae lassitudine iam pene

deficiente, eos, qui ieiuniorum tempore, nulla necessi itate co- pulsi; verum insana quadam arctogantia, praefractaque contumacia moti, publice carnes voranti Sed quosdam adlauc alio ex e dem hac Patrum schola audiamus. M A MI Mi s Sacrarum literarum Xempla protulimus, qui frem bus approbamus, hunc quadragenarium numerum non ei te ab hominibus constitutum; sed diuinitus cosecratum; neq; terrena cogitatione initiatum, sed coelesti maiestate princeptum. Et paucis interiectis rursum: Haec non tam sacerdotum sunt praecepta, qualia D EI, atque ita qui ea spernit, non sacerdotem spernit, sed CHRIs Tu Μ, qui loquitur in suo sacerdote. Et hic quoq; auctor duplicem rationem assignat,cur Quadragesimale ieiunium diuio nimiis, i , nitiis institutum,aut coelesti maiestate praeceptum dicatur Alte cur itadras xa est, quia Quadragenario Moysi Tlie ieiunio fuit adumbratu. - Πλῆ:ςi-u nium

CARis T vero exemplo initiatum. Altera est, quia CH, ISTI tutum dici que

a uilioritate per sacerdotes est indictum Allegat autem ad hoc it at solea .lud Lucae; Si vos arulit,me aut sit, qui Utaspernit,urespernis. AvGus11N:Ego in Euagelicis&Apostolis literis, totoq; instru Er. a. Juv. mcto,quod appellatur 2Ouuia um,oicuoluens praeceptu invenio

315쪽

Jeum Chri

sto non ieiunar,

indignus qui cit

illo triumphet. Hom. I. de tei

Ieiuni edictum

ubiq terratum nutum.

esse ieiunium. Quibus autem diebus no oporteat ieiunaremouibus oporteat,ptaecepto Domini, Vel Apostolorum non inuenio definitum. Et alio rursum loco de ieiunio ita scribit Aliis diebu, ieiunare remedium est,aut premium in Quactagesinia noniciua nare peccatum est. Alio tempore qui ieiunat, accipiet indulgeti tiam; in Quadragesima qui no ieiunat,sentiet poena. Et hic quom clare asseritur, qui Quadragesima ieiunium non obseruant, peccare, poenaeq; meritum incurrere. Qia' aut sensu ieiunium Euan gelicum praeceptum appellet,expositum est iam dudum ante. LEo primus Pontifex Maximus Neruntamen huic studio adiicienda est nostra admonitionis adhortatio; ut si qui sunt in hoc exercitio tardiores, minis saltem diebus communi abstinen

ta se adiungant,in quibus nos oportet secratissimam consitaetudinem attentius celebrare ut per humilitatem ieiunii,contra omnes hostes nostros, diuinum mereamur auxilium Res est enim praecipui operis, quam ex uetoritate in dicimus, ex charitate suademus ut paululum edendi libertate compressa, castigationi corporum, pauperum studeamus eleemosynae. Haec Leo de te iunio septimi mensis, quod, ut hic audimus,&ex charitate suadet,&exauctoritate indicit: non quod iam dudum ante non esset

indictum; sed quo indictum seruaretur religiosius, placuit praeceptum renouare.

BERNARDus: Hodie, dilectissimi sacrum Quadragesima tempus ingredimur, tempus militie Christianae No nobis singularis est haec obseruatio;Vna omnium est, quicunq; in eandem fidei conueniunt veritatem. Quidni commune sit ima sua ieiunium omnibus Christianis p Quidni caput Ilium membra sequanturZAn respuere tristia volumus, communicare iucundis Θ si ita est indignos nos capitis huius participatione probamus. Omne, quod patitur ille, pro nobis patitur. Et infra: Qualis ille est non dicam Monachus, sed Christianus, qui nilnus deuote suscipit ieiunium,quod tradidit ipse H Risivs ZHaec ieiunium piaeceptu esse diserte non affirmant,attamen hoc ipso quod CHRIsTI traditionem, Christoq; indignos praedicant, qui cum CHRIs Tono ieiunant,fatis indicant quantam ieiunia vim habeant. BAsIL Ius Magnus: Nulla est insula, nulla terra continens, ubi non sit auditum ieiuniiudictum. Quinin exercitus,ta viatores,

316쪽

LIBER SECUNDUS. or

res, nautae, negotiatores omnes pariter audiunt ieiunii edictum,& summo gaudio excipiunt. Ne quis igitur semet excludata ieiunantium numero, in quo omne hominum genus, omnis aetaS, Omnes dignitatum forma censentur Angelisint qui in sin Ang T ' l. gulis Ecclesiis describunt, atque recensent ieiunantium capita. ruiti ...' μ' Duo asserit hoc loco Basilius; alterum horum est Quadragesimae

ieiunium esse indictum; alterum est, edictum hoc omnem aetatem,omnem hominum statuni atque conditionem complecti. EΡIPHANIus: A quo non assensum est in omnibus orbis terrarum regionibus, quod quarta feria pro sabbato ieiuniuinin Ecclesia decretum est si velo etiam oportet constitutionem Haeres1s. Apostolorum proferre, quomodo illic τύπωσαμ, decreuerunt, quarta&pro sabbato ieiunium per omnia,excepta Pentecoste. Et de sex diebus pascatis quomodo praecipiunt nihil omnino acci Lib. Opi . pure quam Danem, salem, aquam, qualemque diem agere. Hebdom d o

quomodo dimittere in illucescente donunicam, manifestum est stolossi sancti

Quis autem magis de his nouit hic ne seductus homo, qui etiam ne pane di aqua nunc superest, hucusque in mundo versatur,an qui ante nos te Unx-ν VH

stes fueruntΘHaec Epiphanius de feriae quartae, sabbati, pro sabbati, hebdomadae sanctae ieiunio. PORRO quod de sex dierum ieiunio ante pascha hic asseritur,id non ita accipiendum est, quasi Apostoli Quadragenarium

in sex dierum ieiunium redegerint Iam ante enim audiuimus sub exauctorationis Sanathematis poena qo dierum ieiunium indixisse. Est autem referendum ad peculiare postremae hebdomadae ieiunium Aliis diebus quotidie cenabatur Ad postremis, nisi infirmitas aliud postulasset, inedia ad biduum vel triduum uitii olim producebatur. Aliis rursum communes ieiunantium cibi admit in xς ς δ intςrtebantur, sex ultimis panis tantum, salis, aquae usus concede ὰ istes ' batur. Aliis tandem usitatis stratis & lectis utebatur, sex postremi S li a vel humi cubabant,vel in oratione pernoctabant. Erite, FACIT huc quoq; illud Theophili Alexandrini. Qui legum Lib. Pascia praecepta custodiunt, ignorant vinum in ieiuniis. Qui clesidia cito peritura voluptate studium virtutis infamant, no erubescunt clam vinum bibere, Mauidis taucibus mulsum in cubiculis potin re, ut inediam ieiunia, quae ultro appetere debebant eiuniorum tempore cum luxuria commutent. Et illud rursum Chryso

pra stomu

317쪽

3oa DE IEIUNIO

Serm. . deletu stomi: Ne putetis paruum quoddam lucrum esse ieiunium ab uno ligno si abstinuisset Adam, si ab uno ieiunasset, mortua fuis set mors imo non suisset mortua, quae non erat. Et paucis interiectis subdit: Quare occisi sunt si ij Aaron sacerdotes Θ nonne quia in ministerio vinum gustauertit Que lex erat Nazareoru nonne abstinere a vino omnibus, qua nebriant Quae dicit huc ten-

a Meotii ob uni Vt Adam Haronis iiij propter violatam abstinentiae te hiis. gς Ort mulctati su nt; ita Christiani, qui ieiunia a maioribu qi, mulsati indicta temere violant, iustas poenas euasuri non sunt. Et illud Z concieiun tandem Apollo iiij Ieiunia legitima non sunt soluenda, nisi grandis aliqua necessitas fuerit. Atqui si ieiunia essent libera, non opus foret gradem aliquam necessitatem expectari; sed quae ui ctiam leuissima ad soluendum ieiunium sat esse posset. Achactenus ex Ecclesia decretis, veterumque scriptorum monumentis attulimus, ea planum faciunt Ecclesialtica ieiunia non esse libera sed praecepti necessitate ad salutem necessaria, adcoque nox minime leui illos sese obstringere, qui ci- Rom. i. tra ullam causiam illa soluunt.Verum quod iuxta Apostoli doctrinam, non j solum morte digni sunt, qui male faciuiit; sed i quoque, qui malefacientibus consentiunt, sit ut non illi tantum in .Qui ad soluen hanc Ecclesiae legem committant, qui ieiunium cinere per se. I sita ' soluunt, sed illi quoque, qtii aliis,ut illud solitant vel contemnant,

inducunt graui auctore Vel impulsores sunt vel ansam aut materiam,vi soluaturicr peccanti vel contemnetur,vltro obtrudunt.

M o ex magis inici dum peccat, qui eum ad soluendum indictum ieiunium enicaciter inducit, qui alioqui ieiunaturus

erat,quam qui,citra iustam causam, aut piam necessitatem,per scillud violat. Est enim illi non solum veri efficax causa, ut peccatum committat, sed occasionem quoque offert, vide ieiuni j lege Nagis interda erroneam opinionem concipiat Ast secus de iis censendum est,

cunt, quam qii uitant quempiam, rati quod salutis suo memor non accumbet,

α Vφ' 'el quod facultatem vel iustam soluendi ieiunii occasionem obtineat, vel certe quod alibi ieiunium soluere certum deliberatumque habeat. Quandoquidem tales non submitti strant causam, ut ieiunium soluatur simpliciter, sed tantum ut soluatur in

tali loco velit is illud soluat, qui cia uotaua lae e Poterat;

318쪽

vel qui se inuitari intelligebat, non ut solueret; sed ublio litis sui promptitudine navi humanitatem inde disceret.Tutius est tamen ne tales quidem inuitare, maxime eos, qui alibi camare

statuerunt.

E quemadmodum ij, qui studio ad instingendum ieiunii

praeceptum iniritant, peccatum incurrunt; ita etiam patres lectores familiarum caeterique omnes, qui ea illis, quorum curam gerunt, proponunt, per quae ieiunium vel ciborum deleritam, ad 6 esta alii quae alioqui obligantur, cerro soluturi sunt. Nam etsi eiusmodi adminustrantes, primum fortassis peccati fbmitem non suggerunt, suggerunt ta- men eius continuandi&explendi ansam; Vtrumque autem est ii ieiuni j rei sentilicitum, xc luistianae charitati distentaneu Interuenit hic enim tacitus quidam in alteriuSpeccatum consensus..HAvo multo leuius peccatum committunt hic CauponeS, Qui cauponesia Z lixae, qui ieiuniorum tempore non modo omnium votis vltro iuniorum seri is

sese olferunt, usque deque rerentes, peccentiae nolpites an se strime, graui cus,itim modo ipsi sperato quaestu non frustrentur vertim eos ter peta ent qui quoque, qui abstinere volunt, ad Caenam qua dante nuScompei )h IUlunt. At vero si eiusmodi caupones, vel ali quicunque mensiarum rectores idoneam causam extare animaduertunt, cur id, quo ieiunium soluetur, administrare conueniat, ut si cernant eum, qui petit, senem, ex itinere lassum, infirmum, laboribtis exhaustum &c. non peccant, si caenam eiusmodi administrant; sicut nec illi quoque, qui secreto illis carnes parant, quos bona fide iustas causas habere credunt, cur petant esto isti cauis aequitatem non deprehendant. INTs eos tandem, qui ad ieiuniorum pramaricationem concurrunt,illi quoque censeri solent, qui domesticis vel subditis suis, nulla necessitate compulsi,ea ieiuniorum tempore onera imis citra necenponunt, quae ieiunium non ferunt, vel tam parce cibum admini m. rii onera

strant,ut simul ieiunari consueta munia obire non queant. nec nunt di ieiunium iniuria nam etsi propter ieiunium familiae otium indulgere non non tarunt peeteneantur,deberent tamen vel laborem diminuere vel annonam '-xii ni

nil immunes no

augere, vel utrumque limul facere, ne Ecclesiae praeceptum con sunt. temnere, aut parui ducere viderentur. Constat hinc ergo, no eos

solum peccatum admittere,&illud quidem genere suo mortale,

319쪽

qui ieiunia ab Ecclesia indicta temere soluunt; sed eos quoque qui aliis, ut soluant, causam adferunt proximum est illorunt ea tione, argumenta proponamus diluamus,qui ieiunispraece Ptum oppugnant.

Argumenta se rationes, quibus aetatis huiussiectar, ieiunis legem ogpugnant vel 'pugnare ceraepossent,

nihileuincere .

CAPUT DECIMUM SEXTUM.

PRIMUM ANTAGO ISTARUM

S esto, inquiunt, Ecclesia praecepta vel leges, quae temere violatae noxam adducunt,ferre queat, de ie- Iunio tamen eiusdemq; partibus eiusmodi sanctionem edere non debuit, nec iuste quoque potuit. Eon, l*ῖ, eon: Nam Vile quaepiam absoluti praecepti robur obtineat, esse debet ditiones varia absolute honesta, iusta, possibilis, secundum naturam, patriae consuetudinem lata, loco temporique conueniens, utilis, necessaria, manifesta, nullo priuato commodo, sed pro communi utilitate conscripta; eiusmodi autem conditiones in ieiunio maiori ex parte desiderantur. Nam ad primam conditionem quod spectat, quod ieiunium per se non sit aliquid degenere honestorum, hoc est, virtus vel virtutis cuiuspiam actus patet quia neque propter se expetitur, neque in rationis medio positum est, neque bonis proprium, sed malis cum bonis commune est. SOLVTIO I. ARGUMENTI. o potest ieiunium absolute sumptum, non esse vi tutem,aut virtutis cuiuscunq; actum, ut quod multis modis male praepostereqtie suscipi perficique queat. Concedi quoque potest eiusmodi virtutis actu non constare, qui absolute propter se expeti debeat. Quis enim mente valens ieiunet,ut ieiunetpat hinc tamen inferri non potest, secundum se turpe vela virtute alienum esse. Nam ut malo&improbo, ita pio sancto quoque animi instituto suscipi perficique potest:Ruisum ut ad inhonestum, ita ad

320쪽

honestum quoque finem referri potest. Neque virtutis rationem rara milli adimit, quod alio resertiata,constat namque PinnitCliti)m,pςr studi siti, quὁapetuam castitatem, voluntariam paupertatem, quaedam em alio refertur. generis alia, alio referri, hoc est, propter se absolute non expeti, in neq; ob id tamene virtutum choro excludi Quam utSergo Iemnium non suscipiatur propter se,sed propter aliud; nempe ut caro spiritui sirbiugetur, mens ad Di vi eleuetur, vitium expietur vel praecaueatur, γε o tandem vel Ecclesiae debita obedientia praestetur, non ideo tamen non est honestum, aut cum Virtute con

iunctum. . . .

O v es de neglecto rationis vel virtutis medio in argumeno virtuti medrato additur, nihil est omnino: Si quidem Virtutis messium non e ix um s eundum sumendum secundum quantitatem, sed secundum rectae rationi quantitatem sed imen. Haec autem suadet uti ob animi vel corporis morbum in az, fanandum v ct prepediendum, aut ob utriusque commodum pro meti. mouendum, minus interdum alimetorum sumamus,quam commmunis alioqui abstinentiae lex sumere permittebat. Nulla tamen ratio suadet, aut lex permittit, ut tantum ex iis rebus tibi adimas, quae corpori sustentando sunt necet fariar,ut valetudinem laedas, aut ut ad obeundum debitas functiones inutilem te reddas, aut ut vitae periodum insigniter accidas. Quod si qui sunt, qui aliquod ex iis incommodis immoderato ieiunio sibi asciscunt, illi neque quantitatis, neque rationis quoque medium seruant, atq; idco inter ieiunandum peccant nisi forsan excessus sit modicuS,

aut propter incensum CHRIs T amorem non animaduersiuS.

AT ieiunium, inquiebant, malis cum bonis commune estpEst sane, si externum ieiunationis actum tantum spectes, secus si ieiunantium animum consideres Alio enim fine Manimo eiunant bon alio mali. Quare licet idem virorumque ieiunium sit 22 nin genere naturae,non est tamen idem in genere moriS,Ctsi inter nim ieiunium dum idem esse queat. Nam licet impii Icelerati communiter ominuniterim non ieiunent, ut Ecclesia morem gerant, aut ut illicito carnas motuScomprimant, aut ut DE v M offensum placent, eidemue satisfaciant, ut boni solent, sed ob fines a virtute plane alienos; at possent tamen, si vellent, ob eiusmodi fines ieiunare Materialiter proinde ieiunium utrisque commune est, formaliter non

SEARCH

MENU NAVIGATION