De tribus bonorum operum generibus (Theodor Anton Peltanus)

발행: 1580년

분량: 618페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

36 DE ELEEMOSYNA

videmur, scerto compertum habemus, proximum nostrum in tanta miseria& egestate versari,ut egre admodum vitam ducturus sit,si opem ipsi non feramus .vno aut altero exemplo id declaro T ivs vicinus meuS,vir quondam honestus, incidit ingrauem inopiam siue cassi id illi incommodum acciderit, siue culpa Non tantum ex hoc enim ad eleemo*nam impertinens est; tametsi illis luben- est, 1 ἡbsy tius opem serre consueuerimus, qui citra culpam in aliquam canam exigit, sed lamitatem inciderunt)mendicare erubescit, ne publica mendici- etiam quin tate notam aliquam contrahat.Video hominem pallescere, magis magisque subinde extenuata, ternoque moerore contici

Iudico eum pallorem, eam maciem, eam tristitiam ex miseriari inedia proficisci Iudico nihilominus,etsi miserum spiritum trahat, aegre tamen trahere, vel diu quoque trahere non posse. Animaduerto adhaeae neminem, praeter me,istud aduertere, vel quod illi sim vicinior vel quod domesticum illius statum melius exploratum habeam, vel certe alios animaduertentes non curare, Vel quia pauperes,vel quia duri auari sunt, adeoque desertum iii, si ego no succurro.Video tandem, me aliqua possidere, quae,ut vita duca, asi admodum videntur necet saria: quaestio est,an,omnibus

illis iudiciis stantibus Mimpellentibus, citra Christians charitatis offensionem, Titium in ea egestate constitutum, deserere mihi liceatῖ Rei pondet Ioannes,imo vero Hicis Tu ipse,id nequaqua

Matth. ae. licere. Quid ille EJurmi,et non dedistis mihi manducare .ite in ignem aeter- .loan.3. num. Quid vero Ioannes sivi habuerit ubstantium hiιius mundi, et viderit fratrem sum necesse habere, in claustri viscera sua ab eo, quomodo baritas DEI manet in eo' AD IvNGo aliud huic cognatum Est magna in patrio loannonae caritas, ita ut multi passim pauperes inedia pereant. Socrates vicinus meus vehemeter eget petit a vicinis,sed nemo dat, vel quod vita superflua nulla possideant,vel quod pra innata duritia pauperes nihil curent. Venit ad me, cui suppetunt,quibus me meosque usq; ad proximam messem alam,&aliquid eo amplius, quod citra magnum incommodum illi impertiri queam, hoc me posse iudico;Sed simul quoq; iudico Socratem, etiamsi nihil a me subsidisconsequatur, dum noua frumenta colligantur, vitam,pducere posse;sed id interim cum summa miseria S difficultate,

magnaq; virium & valetudinis labefactione,eo quodia manifesta

52쪽

LIBER PRIMUS. 37

Iam istis Linem signa in ore inius conspiciam: qu ritu iam, o mi icis relege aliqua astringar Resipondeo, quod ex ditaiecti discipuli sententia resposum est paulo ante nempe eam me

opem citra violatae charitatis legem Socrati negare non posse. Aotio ex naturce superuacaneo, non iis tantum buςςurrς Π ho' 44iνε, dum nil ob praesentem&vchementem egestatem periclitan si non , in.

purde ;V in iis quoque,qui eadem de causa periclitantur delat ut Quamobre si sciam. Maevium vicinum meum, Virum alio estinui de is,

qui honestitiis studiosum, mera egestate compulsum aliquid, sed iura

quod cum virilite, lionestate pugnat, admissurum,&una cum hoc periuasum habeo,si ex illis, quae mee, meorumque vita neces satiano sunt lilii uenero,constanter in officio perstitiarum, illi subuenire omnino debeo nam etsi nemo peccetinuitus alta Nemo peccat immen quia difficultas, qua Maevius tenetur, est summa, pene in V expugnabilis,obligor homini in tanta tentatione, lapsius a discrimine constituto, manum porrigere, ne cadat&pereat Extrema proinde, Vel quasi extrema necessitate urgento,eleemosyna simpliciter cadit in Praeceptum.

TOD EXTREMA NECESSITAS DEPOSCIT,

interdum vendere,ιocare, mutuo vel commodato dare licere interdum verὸi non licere . VERUM enimuero licet cum extreme egentibus res ita habeat attamen nonnullam adhuc questionem adsert, iis ne, qui extreme, vel quasi extreme egent, id simpliciter, quo indigensidonandum sit, an vero tantisper, dum praesenSpericulum euaserint, aut ad meliorem fortunam deuenerint,inutuandum, vel locandum. Ad hoc quaesitum, propter varios casus, simplici verbo responderi commode non potestriaeque enim omnes, qui in ex tremam necessitatem deuenerunt,eiusdem sunt conditionismeque res, quae impenduntur, eiusdem quantitatis; neque qui impendunt, earundem facultatum; neque earundem quoq; ohin-tatum.Vnum nihilominus in hac questione satis compertum est ia Tnempe totum illud, quod in ea necessitate per modum eleemo nae erogata est, synae erogatum est, id restitutioni obnoxium non esse. Nam, V obh uti honant eUlicatum est,eleemosyna est munus,vel donum, quod in 'a''m' '''

L 3 digenti

53쪽

digenti gratis impenditur Quod autem venditur, vel locatur,id

non datur gratiS. Cum ei es certum est, cum extreme egentibus, desolutione vel esstibus, de . restitutione, non semper pacisci licere. Nam, ut ante prolixe pro tu tono vel rest batum est, apud omnes non prorsus udes in aperto est, dandabes . ita est aliquando cleemosyna,haec autem obligatio, si usquam stringit, extrema urgente necessitate stringit. Ad haec sit extrema petanuria laborant ea, quibus opus habet, semper vendere, locare, vel commodare fas foret, non sati commodyasicrentur,extrema necesSitate premente omnia communia est e; vcl cxtremeegcntem,ad propulsandam extrema neccsSitatis iniuriam,vnde iacula a viis prssidia venari posse; multaq; alia ciusmodi,qu a longuesset hic referre. Deniq; si eleemosyna praeceptu extra extremae egestatis casum sepenumero obligat, ut citra vllud ubium obligat, quanto magis illo casu urgente, occurrente obstringet 3

PORRO aut quod ea interdum extreme egenti vendere, locare. Et E ih e dum mutuare liceat, quibu pro neccssitatis ratione indiget, illud ea veni ere, vel meo iudicio cUtrouersiam nullani habet: Etenim si cui veste, qu

'ii . se a stigore repente Oborto sese defendat,aut equia, vel curru, cuiusti hi hi id it praesidio irruetium hostium impetum euadat, subministrem, du- mairuti bium nullum est, quin eiusmodi vestem, equum, vel currum, vel aliud quodcunq, viis praesidium, biptimum periculum euaseri

repetere mihi liceat Pari modo, si cui centum, vel mille aureos nummos suppeditem, quibus ab eorum vi,qui praesentem illinecem intentant, se captu redimat,non est nec ellarium,ut eam pecunis summam capto, si alias soluendo est,absolute donem, nunquam amplius repetiturus sed abunde sat est, si per viam mutui a praesenti vitae discrimine illum eximam. D E N IMI E si sola necessitas eam vim haberet, ut id totum veluti proprium in alium traSferretur, quo is pro tempore extreme indiget, consequens fieret, si dira fame grassante, apud unum tum panis, vel frumentum coperiretur, nefas fore eiusmodi pa

tremε necessari nem,Velarum elatu Iulio pretio cliuitibus vendere. Sed neq; medi. im vi quamve coquoq; abigro in Ortis periculo constituto, industriae merce

' dem; neq; pharii acopaeo pharmacoru precium; neq; diuitibus absitas cliinc ita egenis labore ferre valentibus laborem,aut ulla operam pro victux ,--ψuM igereticeret: Athec omnia sunt absurda,& a comuni mortalia omnisati

54쪽

nium Di omnino aliena. Quamobru non est nece rei donec quibus extrem indigenti nec estitatem

subleuetieis aliquando necessarium id existat. i ef,ouando hoc vel illud conuentus genus surpare cO A cim, re saria vite praesidia petunt, partim rursum ex eorum statu,qui eau oh Quae in extrema necessitate impeduntur. Etenim si illi, qm e trς Ai P s. . me 'cessaria ab aliis capiunt, adeo sunt miseri, adeoq; omnibus naturae fortunaeq; ptaesidiis destituti, ut nec habeant quicqua,nec

visunt caeci,clati discnes,infirmi,&plurinu eius ordini SaliJ,abiq; sunt. vlla copensationis spe, aut restitutionis pactione impedi debent, quaecunq; extrema,vel quasi extrema illoru ne celsitas postulariCONTRA vero si illi, qui in extremam nuce Litatem inciderunt,undecunque tandem huc deciderint ita sitiunt in Opes, vicem ea tamen spe, vel alibi quoq; re ipse sint diuites vel quod sano ro Extrem neces- bustoq; ad laborandum idoneo corpore sint praediti; vel quod artem teneant ei usi nodi, unde percommodC, si velint, alere e et, tui tedii ii triqueant vel quod alibi necestaria vita adminicula reposita ha sui tanta unabeant, tametsi ubi nunc degunt, aliorum ope maxime indigeant, ''e non erit necessarium gratas absque ulla prorsus solutioni pactione caillis impendere, qua status nostri honestas deposcit. Siquidem eiusmodi homines non sunt absolute paupereS; sed tantum secundum quid & ex parte, hoc est, secundit in praesentem illorum statum.

Si D neque huius quoque generis inopes ad absolutum se lutionis , vel restitutionis pactum deberent adigi sed tantum ' 'N'

adconditionatum, nempe ut reddant quantum commodeque paetum de restiant. Nam si integre id semper persoluendum foret, quod in ex xi tiore cum trema egestate consumptum erat, nonnulli citra ullam suam . .. . S noxam a sanctioris vita instituto , voluntariaeque paupertatis pros Sion arcerentur, hoc autem Christiana charitatis legi non satiSconsentaneum videtur. Mitto hιc, saepe contingerCpQ se,ucinnecelsitate insumptum sit magnum, domi autem, ves in ilicii

55쪽

is ad status

usium, vel orna. metum sunt ne cessaria, ea cum

restitutionis acto non ab tu. te miseris imp

data liceti tuis, quo ad

elux fieri potest, rempub indemisDem seruare obligatur. Qui ex superua cui modica egetibus impenduit, citra restitutio. nis paetum imis Pendere debe-

industria repositum exiguum. Neque enim eadem omnium Iu crandi est facultas, neque eadem rursum lucrandi occasio omni

bus offertur semper. Et haec de illis sint dicta, qui aliorum praesi

dio ab urgente necessitate eximuntur. Di iis porro,qui extreme, vel quasi extreme egentibus adminiculantur, ita statuimus aut enim, qui eiusmodi vitae adminicula suppeditant, necessaria tanti in possident,aut superuacua; Si superuacua, aut ea asseruant inpio usus, aut tantii in in pompam, Vita luxum. Iam qui ea extreme egentibus,validis tamen Madlaborem natis, vel alibi quoque necessariis abundantibus impe tiuntur, quoad statum honeste tuendum sunt necessaria,illi iure suo tetes, solutionem,uel restitutionem ab eiusmodi egentibus licite exigunt. Nemo enim ea alteri gratis impertiri obligatur, quibus ipse indiget, nisi ultima necessitas aliud quandoque postulet; sc autem non urget Illa absolute, sed tantum secundum quid Eiusmodi tamen subsidium eleemosynae nomen proprieno meretur, nisi forsan secundum gratuitum usum; nam etsi subministretur indigenti, non tamen gratis.

γε M de illis quoque statuere licet, qui ea id genus miseris

impertiuntur,qus inreligiosos,vel reipub. necessarios usus recondita seruabantur, praesertim si ciusmodi impen precij sunt minime contemnendi. Neque obscura assertionis huius est ratior nam qui earum rerum prςsidio ex viis periculo eruuntur, quae ad tuendam alterius dignitatem,vel ad promouendum Ecclesiae,vel Reipub commodum reposita fuerant, illi sane, quatenus pervires facultates licet, naturali quadam squitate ad illorum compensationem obligantur. Quod si naturalis equitas debitam co- pensationem efflagitat, cur eam iurata cautione,vel simplici promissione, vel certe conditionali sponsione, puta si compensere

queant,exigere non liceatλEdiuerso vero si qui sint, qui extreme miseris modica quaedam impendunt,c ex iis impendunt, qtiae neque viis neque Per- sons necessaria sunt; neque ad ullum pium opus asseruata sunt, illi nisi contra decorum agere forte velint,totum,quod necessitas

exigit, absq; ullo prorsus absoluta, vel conditio nata pactione impendent.Nil tamen turpe istiusmodi designarent,si grandia absq;

aliquo compensationis pacto non absolute in opibus, tametsi ex

tremo

56쪽

trem cetentibias, praestare nollent. Nam etsi personae non neces ait o dentes eleemosynaerogare teneantur, notamenta tum inc pr isc; sed truic, vel illi,vel alteri cui cunnEx predictis regulis colligi utcunq; potest, quid deus rebus statui debeat, que extrema urgente necessitate inscio Domino

ablat crant Vmsi illae erant minutae paruae, sex illos sub Q M

duct , qui non absolute inopes erant; sed tantum secudum quid hesta tiEridui α

iis ta dem adempte, quibus ad statum honestu tuondurn nihil α-

supererat dubium nullii est,quin restitutioni sint obno e. quo a

inficio Domino

si vero, quae sublata fuerant, modica erant, e iis,quae statui nc ablatae fuerant. cessaria erant, subducta non erant, fervere absoluesq; miseros subducta erant, ii ulla opus erit restitutione. Idem de iis nonnulli sentiunt, quae simul rapiuntur&absumuntur; sive priuato siue alieno nomine rapiantur dummodo tamen proprii, quibus alienae miseriae succurratur, nulla adsint. Qui enim rebus priuate vite non necessariis parceret,&alienas inuaderct, ab hoc vinculo immunis non citct. CONsTAT hinc quoq; , qui ea in extreme egetes erogant,qus ante eiusmodi extremam egestatem,per vim, Vel fraud miscuest,auddoccupatapauerat,a restitutionis lege simpliciter non absolui, sed tantii per in extremEmi

solum, dum contracto debito soluendo pares euadant. Nam etsi Vm: z:

rest mitionis debitum,ex iniusta acceptione Ortu, ProPtere tre a restitutione; mamigcstatem consopiatur, non tamen simpliciter extinguitur multo minus, q

reuiuiicit enim, ubi primum soluendi facultra natatuerita used ins si eleemolyna in extreme miseros erogata, ab illorum restitutione non liberat, que dolo,vel fraude ante interceeta fuerant, mulinto minus liberabit a mutui, vel depositi restitutione. D sma si si raptores,depositarij, vel mutuatarii ab corum restitutione non absoluuntur, quae ex rapina, deposito, vel mutuo extreme indigentibus impertiti fueranes neque ab eorum quoque blutione absoluentur, quae ipsi in simili egestate constituti,ex eiusmodi rebus absumpserant. Neque enim ulla apparet ratio,cur ab aliis in extreme: egestatis periculo constitutis insumpta, restitui debeant, a se autem in simili casu absumpta, restitui non debeant. Horum omnium una hec est ratio, quod extremelaborantem ex alienis subleuare non licet, si adsint propria. Et tum subleuare haec brcuitcrde eleemosyna, quam extrema necesiitas ut debi- ;''li 23 sit δ' taci μ' mPI M

57쪽

vcntiquam deis sunt opibus an fluentes, ita nsi. qua quoq; Pauperes desunt. Praxis consessariorum in ab luendis diuitib

sentetia . qui extra extrem ne.

Aitatem eleemosynam libera desiiliunta Luctil.

tam e flagitat Proximum est, ut de illa nonnulla modo in me dium afferamus, quae extra extremae necestitatis casum frequenter obligat.

Depericulose Lorum satu, quiper a supersua in egenos, etiam

infra extremum egestatem consitutos, velis alia ius

causas non erogant.

CAPUT SEXTUM .

XTREMA urgente miseria omnes, qui opem ferre commode possunt, eleemosynaria lege teneri oste- sum est hucusq: Verum quod hic extremae egest iis casus, non ita frequenter usu venire soleat; neq; tamen desint unquam, qui secundum status sui rationem supcr- sua possideant; nunquam rursum, qui hoc vel illo modo non indigeant, segmento h0c sexto inuestigare lubet,illi ne tantum in eleemosynarium praeceptum committant, qui extreme laborantes non adiuuant, an illi quoque,qui quae a statu redundant, inter egenos vel alia pia opera non dispensant.

Hi sina vel non peccare, vel leuiter tantum peccare defendunt nonnulli Praecipua illorum ratio,est usitata poenitentium&confessarioru praxis: Constat enim, plerosq; omnes, nulla opum, quas quis postidet, habita ratione,quo suis promiscue, hoc est, diuites aeque ac pauperes absoluere cum multi tamen inter eos comperiantur viri probi, eruditi, is ulti rursum poenitentes, qui vitam mallet amittere,quam obulum unum cum Dia offensione retinere.

VER vi ut haec ratio,a communi conses Tariorum praxi sumpta, est parum firma;ita eorum sentctia, qui solam extremam necessitatem ad eleemoso nam obligare contendunt, est admodum periculosa utpote non blum a recepta doctorum hominum do-etrina aliena; verum facrae quoq; Scriptura parum consentanea.

58쪽

rer, tagia itera. - in eneralis implex ac debent ad certuboit adccrtum aliquod membrum in 'I d Eri. ceptio aliquod incomta um contineat, aut aliquod absurdum

Diri trahat ouod hic loci in non habet.

D hec praecepta, te es de illis ferri solent,quae vel freque-AD nec P ς VP destrema Mopiae tam in Leges de ii sim ter vel co in nriti liter accidunt, cauS Wxς 'qui quε solia scit ut paucos coperias, qui unquam in aliquςm Liucrut a ui exta me laboraret Deniq; in sacris iteris extant no pauca de enorum cura tradita,quoad extremam illam nece Litatem co-

ad se nonpos

ni avertune ab Io paupere. Et illud rursum Ioannis in viderit 'ire .loan. 3. necesse habere,et clauserit viscera sua ab eo,qrioviodo charitas D si inus Nem enim istantum necesse habere dicendus est, qui praefrigore, vel fame anima agit;aut velis remis i ad eum necessitatis articulum tendit; sed is quoq; qui necessariis vitae praesidiis destitutus vivit. Et illud tanduci liis ri: Discedite a me maledicti in ignem Mati, rhαternu Esiritii enim, et non dedistis mihi mauducere: Sitivi in nou dedistis mihi potum m ienum,eti costegesis modi Nudus, et non operuis 4me: D-

fimus cir in carcere,et non visitastis me. Illud Christi, HAIC prosecto ad extremam egestatem Vniuerse detorque furi ui&e mul-ri nullo iusto colore,aut titulo possunt. Primo enim nulla prorsus

cxtrem inopi Lit hic mentio; id aute in cirra urgentem ratio solos extreme e. Hem,adinum aut alterunt restringere, quod pertinet ad omnes, ς. N temeritatis videtur non paruae. Deinde quaedam laic recensentur, quae ultimum vitae periculum communiter no adducunt. Postremo incredibile fit, tot extreme egentibus opera sua defuisse, quot extrenia illa iudicis sententia percellunturinam extrema illa paupertas rarissime est obvia,&pauci praeterea coperiuntur, qui illis opem suam denegat,quo fame,vel frigore, vel alio eiusmodi incommodo pereuntes vident. Secundum Scripturas igitur multo plures contra eleemosynarium praeceptum peccant, quam qui extreme laborantibus operam suam denegant. SCRIPTvRAR v sententiae magno consensu,&numero accedunt veteres Patres;&plurimi quoque recentiores diuinarum literatum interpretes. Intor alios D. Cyprianus ita scribit: Viis nostre dux C, Rusa uri nibiterebritis mundate fratcipit, quam a vi lau-

59쪽

4 DE ELEEMOSYNA

Luc. r ut dandis eleemosynis insistamus. Veniliseia, ait, quae psidetis, date eleemGnum. Sane qui solis extreme laborantibus opem ferunt,illi eleemosynis dandis non insistunt: Siquidem verbum, in sisto,quandam operis assiduitatem denotat; extrem aut egeniates vix unquam Occurrunt.

ς - AManostvs Ait aliquis, Quid iniustum est, si, cum ali nanon inuadam, propria diligentibus seruem di impudens di ctum, quid propria dicis, quae, ex quibus ccondis, in hunc mo-ourix si mri dum intulistia Proprium nemo dicat, quod est commune: Qv od

redunda violo plus est, quina sufficeret sumptu violenter obtentum est. Et inter uexen ψ Non hi ii est criminis, habenti tollere, quam cum possis abundas, indigentibus denegare. His nihil dici, aut scribi potest

clariuS. jd diram AvGusT INHs: N6nne omnes, qui videntur sibi gaudere de 'Ad - conquisitis, eisq; vii nesciui aliena possidere conuincuntur Hoc certe alienum non est, quod iure possidetur; hoc aut iure possidetur, quod iuste;& hoc iuste, quod bene. Omne igitur, quod ma Mald posside si possidetur,alienum est. Male autem possidet, qui male utitur: - 'h4h dii Eri male Vtitur, qui, Vt debet, non dispensat Alienum aperte hic vota catur cat, quod in pauperes, cum redundaret, non erogatur. Hospitalyd. 1. HIERONYMUS: Aliena rapere conuincitur, qui ultra neces Aa illud Luesaria sibi retinere probatur. Et alio rursum loco: Si plus habes, Qui habet duas utin tibi ad victum,vestitumq; necessarium est, illud eroga, in tuni M. illo debitricem te esse noueris. P ad GREGORIus Ctim quaelibet necessaria indigentibus mi-F- nistramus, sua illis reddimus, non nostra largimur: Iustitiae potius debitum exoluimus, quam misericordia opus implemus. Eadem repetit admonitione hanc proxime antecedente. Sicut d.47. AsILI v MAGNvs Esurientium panis est, quem tu de ob, id tibi; tine i nudorum indumentum est, quod tu recludis; miserorum donum vietum redemptioin absolutio est pecunia, quam tu in terra desodis..h Iai; -h ntorum ergo te inuadere scias bona, quantis possis praestare, hien um est,qui quod Velis. Idem exponens illud Lucae stui habet duas tunicis, inci' a. . a Qςςmur,quod Q Omni eo, quod iuuit supra proprii victus a necessitatem, tenemur erogare illi,qui iasi habet,propter D Esi; qui qua cunq; possidemus, largitus est.

60쪽

cii, et oi v s: Tuarum es o homo pecuniarum dispensator non minus, quam qui Ecclesiae bona dispensant Non minad hoc accipisti, ut in delicus absumeres sed ut in eleemosynam erogares.Nunquid tua possides3Res pauperum tibi sunt creditae; sime ex laborib.iustis,sive ex haereditate paterna possideas. paucis interiectis Nunquid graue quippiam, aut onerosum a nobis requiritΘNecessitate X cedentia,vult nos tacere necessaria; qiis inmunequicuuamn inutiliter reposita sunt,haec vult bene olitridui yx An is paup. a

hinc occasione sumpta nos coronet. vissimum M. LE Magnus: Non solum spiritales opes, &dona coele illa sens. de coli. D so donante capiuntur; sed etiam terrenae&corporeae faculo 'redsicunt,

tales ex ipsius largi tate prouemunt Vimcnt eorum an Πςm d h. iub. quaesiturus sit quae nou magis possidenda tradidit, quam dispen muri sanda conanaisit. I si Donvs Hoc tantum bonum habet praesentium posscs Lira. p. 6 .daso. si reficiat vitam miserorum: praeter hoc tentatio est mundi tu crum; tantoque maiora supplicia in futurum dabunt, Quanto ipsi maiora sunt. Potentes enim potente tormenta patientur;& CXemplo Sap. 6 quoi dixerat, probans, subdit: Qui hic misericordiam non im-Peri,illic pietatis fructum non inueniet;exemplo ardentis diuitis, qui minferno ad tenuissima petenda compulsus est, qui hic Luciis tenuit Sima negare studuit guttas ardens petiit, qui micas negauit. THEOPHYLAc Tu, Aliud est diues,aliud oeconomus: nam diuus est, qui sibi diuitias reseruat oeconomus vero, qui ad opu Diues is proprii aliorum illa tenet. Porro autem attende quod diuitem quidem dicitur,qui diui

impossibile dicit saluari, postidentem vero dissicile quasi dicat si is,

diues, qui captus est diuitiis, famulatur eis, non fialuabitur. At cum dissicultate quis capitur diuitiis, quis eisdem famulatur, nisi is, qui in necessata iv 04 sex x. Hum aliorum sum eas non erogat; sed veluti seruus quispiam illarum custodiae iurae vacat, totumque cord animum eisdem

consecratλB, o A ad illud Lucae quodsuperest cre Non ita eleemosynam ii dii facere iuberis, ut te ipsum consumas, sed ut tui corporis cura eY 'pleta, inopem, quantu vales, sustentes Duo obseruatione digna hic dicit Alterum horum est,inc, Rari Tu verbis praeceptum latere; ait enim eleemosynam facere iuberis: Iterum est prae

3 ceptum

SEARCH

MENU NAVIGATION