장음표시 사용
71쪽
RO ' o autem,ut unusquilibet ex absolute propriis,hoc est,
ex iis, quorum veram proprietatem, legitimamq; administratio nem habet, eleemosynam vel munus quodcunq; erogare potest: Qui ex propriis ita quilibet quoque, si propriis destituatur,ex alienis iis ope ferren0 PQ ςst, ex potest, quos extrema egestas exercet: siue ea iam tum primit m
miseri, ope sei accipiat, siue ante Iam accepta apud se retineat Causis,curati re
potest id fieri queat, expositae sentiam ante Verum qui tantum in bonis habet,quantum ad submouendam extreme egentis miseriam citra propria vit incommodum sat est, is rem alienam,inscio Domino, contrectare nullo modo debet; sed neque citra pecca- tuna quoque contrectare potest. Imo qui id faceret, bis quodammodo peccaret semel alienum inuito Domino inuadendo; iterum inuasem et iam per vim vel fraudem occupatum, quasi proprium in alios distribuendo.
AT esto,inquismon deccat, nec liceat quoque totum id alteri adimere, quo extreme egeriti succurratur, si propria, quibus praesens necessitas depellatur, ad manum fintilicitum tamen videri queat,posteaqua quotam, quae me contingebat, ex proprio
exolui,reliquum aliis a)imere,qui aeque vel magis quoque beneficium illud praestare tenebantur,ac ego casum hic propositum tali exemplo illustro Sit aliquis e fidelium coetu a Paganis vel
Maho metanis captus , qtu nisi redimatur, omnino sit perimendus, vel certe grauissima vexatione ad fidei desertionem tandem deducendus Liberationis nominea piratis exigunturcio ducati, quos captus ille, quod nihil in re, parum aut in spe habeat, numerare nequaquam potest Adsunt quatuor opulenti mercatores, qui citra ulla in status sui imminutionem, aut rei familiaris incommoditatem, infelicem illum a viteTalutisq; periculo liberare poterant,& merito quoq; liberare debebant: Verum quia tres ex illis magis amant nummum, quam proximum, nolunt quicquam, neq; per modum doni, neq; per viam mutui ad illius liberationem conferre. Ego vero, qui unuSex quatuor reliquuS sum, ne extrema illa calamitas fratrem opprimat, totum precium solus soluo, cum tamen pro mea portione et O tantum numerare
debuissem: Siquidem tres reliquiaeque obligabantur, atq; ego, di forte magis quia magis abundabant. Cur ergo clanculum, vel alio modo id illis adimere,mihi non liceat, quod illorum nominee
72쪽
biles itioni quoque satis consen Non lim alteri fi
uare pote , aliena quo eundem subleues,inuadere nequa in debes Qiuod autem iure istud fieri non queat,aliud nihil incauta est uana x,que,ne aliena Domino non absq; racione multo correctes,seuerissime prohibet. Cum is ergo,qui hic aliena inuavit, habeat propria, quibus, si vellet, pauperi subuenire posset, meritores ablata Dominus censetur inuitus. Quare falso asserebatur, Dominiani in eiusnodi ablationem consensisse actu debito,etsi non elicito. Haberet id locum, si is, qui abstulerat, non habuisset propria, quibus extreme miserum subleuaret Verum quia propria habuisse ponitur, sicut illi non licuit singulis adimere totum, sic nec partem quoque par enim, quantum ad eam rem attinet, totius partis est ratio Paucis, si priuata autoritate id extor . quere liceret, quod alius iure debebat Vel eam p*nam irrogare Non ites priuia
quam iudex reo secundum leges inferre debebat: liceret furem autoritate erisuspendere, quem praetor vel iudex pecunia corruptus, liberum I Vὸπ
dimisisset. Sic quoque liceret Socrati pecuniam subducere, sub aut poenam inisductamq; Platoni,cui Socrates debebat, neque facere tamen se ra: φ - R iis volcbat,a Lignare, Se alia multa eiusmodi tentare; quod nemo in. Esi 'sapiens facile concesserit orirentur hinc enim ingentes in Repub. SEcclesia turbae, plurimaeque hominum caedes ciniusta
io si dum unus alterius officium praestolatur, nullus ex illis quatuor misero illi capto vel alteri cuicunque in simili miseria costituto,opem ferat, Mille interim in ea calamitate mortem oppetat, vel fidei iacturam faciat; Sane si nullus ex illis succurrit, singuli fraternae salutis apud Dis, tenebutur rei: Quandoqui dem singilli citra ultima propriae vitae, aut personae incommodum infelici illi subsidium adferre poterant,d iure adferre debebant; cum istud autem non fecerint, conqueri non possunt, si fratris mortem Eus illis imputauerit. Commendauit is enim unicui-H que
73쪽
Totii iris inter pretatione occi
que proximi sui causam, seuereque exigit, ut id aliis praestenti, qquod nobis iure praestari vellemus. Quamobrem si decemptu resue inedia,vel nuditate, vel alia miseria de vita periclitari aut maduerto; neq; vlli tamen ex omnibus opem fero, cum aliqui
do quot in vita bustameninti eam, tot iuriSinterpretatione Occido, quot pecu ς mi , vim que ni vel opera mea in vita conseruare poteram, mon conseruo
seruo. Habetque Id locum non solum In siti,aut fame,aut nuditate sed
in alio quovis vitae discrimine. Vnde si quos in hostium vel latro num manus incidisse video, ex quibus prece vel precio, vel ferro quoque aliquos eruere quiuero, etsi non omnes, si hic cessauero, tot indirecte trucido, quot liberare poteram, mon libero. VII ergo, ut rem hanc paucis absoluam, omnes singulos fame, vel frigore, vel alio incommodo pereuntibus,aut grauiter alioqui de vita periclitantibus, necessaria vita praesidia administrare oporteat Qui quidem ex propriis possunt, ex propriis; qui vero hinc non possunt, undecunque aliunde,pace sem-Sat ut est paupe dier, iublica aedificatione seruata; praestat enim pauperis sor-ris causam DE 'G - .u in committere, et tem diuinae prouidentia committere, quam magnas 1llius caula illius causa tur turbas excitare; maxime cum Dissper eiusmodi cruces, electo sh- 33ς suos quan loque soleat exercere, attamen extra illum extremae egestatis articulum, nulli fas est,pauperum causa, aliena contre- Romis a. etare. Nam,ut Apostolus recte monet Nox , sunt ficienda maIi, Ut eueniant bona. Res autem iniusta&mala, magni Sque periculis plena est, alterius bona per vim vel fraudem inuadere. Qu9- modo ea aperte inuadunt, qui citra extreniam nece Litatem inuadunt. Imo nec tunc quoque iuste inuaderent, si propria ade sent, quibus eiusmodi necessitati obviam ire possent. v ira nisi tacitus, vel expressiis consensus adsit, non licet seruis, de dominorum; neque liberis,de parentum; neque uxoribus de maritorum; neque subditis de Principum suorum facultatibus eleemosynam facere. Sed neque monasticen
quoque professo, Abbate inscio, stipem in pauperes erogare licet. Liceret id tamen, si negotiorum, aut studiorum causa, aut religionis ergo apud exteros ageret neque enim verisimile sit, Monacho pere per monasticas functione id ea in re interdictum esse mona- . . ..ici, T cno, Volitari cuicunque religiosorum hominum familiae adscri .e-0 pto,
74쪽
mosynarum turgitionem obligari videantur. CAa τε RV, quae de semialis, ancillis, liberis, matribus fa- illi ione accipienda sunt, quasi nihil psis echen,pareims, mari e itera i coniunces rebus eleemosynarum gratia attingere
emper enim licuit si binnis expresse inhibeatur,quod
tamen fieri, on deberet, micas, quae de Dot
dunt, hoc est, minuta quaedam hinc inde confore,conς ρος Aris
r ipsorum qualitate, vel quantitate, inter plures pauciore iue distribuere Quod si qui sunt, qui Dominorum consenium ad domini in elee. rastillam rem necessarium durant, cogitent hi, consensum ne r-O cessarium hic non deesse: nam etsi desit forte expressus, adest ta
men tacitus, vel certe debitiis, qui sat est ad tacui inciusmodi ab omni iniquitate excusandum. Quis enim, nisi sumna moro-sUS, Onandmque humanitatem exutus, aegre ferat, id inter ostiatim vitae praesidia mendicantes distribui, quod nihil fere erat, di forte periturum erat λ Si qui tamen animaduertunt, eiusmodi , si blat, charitatis officium patri vel matri familias vehementius displi et e p 6:cer abstineant plus enim D coplacet Pax domestica, quam e .. sleemosi; na ab inuitis extorta inmine orta. Co Niv NXIMus aut hoc Ioco famulos, uxores, liberos,&alios quosdam, non quod eadem,aut par omnium sit ratio Ce tum sic nim, perinulta in hoc aenere concedi uxoribus, quae 'ς ..... eleemos unae non liberis; iis rurium qilaedam , quae non famuliS,aut an ficultae est uxo
cillis, caeterisque inferioris ordinis domesticis; sed quo gene ribus. liberis,Mratim iudicaremus, nisi euidens iaccessitas aliud suadeat, alie ' μ μna inuadere, in pauperes distribuere nulli fas esse. Et quidem ad uxores quod attica et, certum est,illas ex iis rebus, quarum plenum dominium, legitimamq; administrationem obtinent, aeque eleemo0nam donare posse, ac maritos ipsos. T autem constet, quaenam ille sint, adeoque quando, mari tis inconsultis, pauperibus benigne facere inculpate possint,&qrando rutium legitime id non possint, aduertendum est, bona H a uxoria
75쪽
rona uxori uxoria, hoc est, qualia uxores habere contingit, quadripartitae 8 4 py se Habent enim ' aut certe habere possunt dotalia habent par phernalia, seu doti acco ria habent propria industria acquisita: habet tandem quaedam cum maritis communia, cuiusmodi sunt ea, quae constante matrimonio communi labore fudio coqui siuerunt. Iam ex his spectandu4 definiendum est,quid in re elee
mosynaria queat uxor, maritorio consulto;quid item eodem in consulto, non queat, quamuis ex hi non praecise Uxor nulla ha D primo quidem certum est, nullum esse bonorum uxorio-bςx D , qu ς' rumuenti quod in eleemosynarum materiam verti non valeat; teria ei se non quippe cum contingere queat, ut extrema nece ISIta occurrat, qΠςanx, neque ullum tamen ex iis omnibus vitae naturaerite propriae su-shesua eii Emi stentanda necessarium existat. Extrema autem necessitate se- necesi itate uxor clusia uxor neque dotem, neque aliquam dotis partem, neq; do-nς d xςm Dς iis fructus, absque mariti consensu in eleemosynam erogare po-
Hori, uininis is est. Non dotem aut dotis partem; quia etsi utriusque ius maneat
eleemos*nacon penes uxorem, cura tamen & administratio transit ad maritum.
RV kς pQxςst meque fruetus rursum, quia hi propter onera matrimonii propri sunt mariti inuo ad dominium, quoad administratio nem. Quod rursum confirmat, uxorem,inconssilio marito, dotem, aut dotis partem abalienare non posse. Quandoquidem ut integri fructus pendet ex integra dote ita pars fructuum dependet ex dotis parte Fructus autem pleno iure pertinent ad
p s.h; - R A vero quod paraphernalia, hoc est, doti acce phernatibus , ria, quo ad usum, quo ad dominium, rivo ad reliqua omnia xor in i qm si uxoris sint propria, potest illa, marito no consulto, ex illi quan- tum velit,&quando velit, quoties velit,in paupereS, vel alias quando velit. quascunque pias causas erogare; nisi forsan domestica paupertas aliud suadeat,vel aliud quoq; postulet. Nam si maritus,vel liberi, vel alii domestici egerent, contra charitati ordinem comitteret, si in exteros illa erogaret. Notum est enim illud Apostoli: Si quisi.Timo suorum, O maxime domesicortim curam non habet, fidem negauit, cir sim Que propria in fideli deterior. Et quod de paraphernalibus hoc loco assertum est, dulixi' ςquiti noc ipsum de sis quoque,quae propria industria conquisiuit, acci- ef si pi potest:Nam horum quoque plenum dominatum, liberamqueno prohibetur. dispensationem obtinet. Ex
76쪽
stat, ea ipsa bona suo quoque modo ad Cpςxxx0ςδ' , ikqzm .iόό-ό mat imoi io soluto sua etiam quota ex iis ad se cdit porcitum dolim his Jensu non quaesito, modicas quasi communes eleemosy teri
moles sunt quotidi nae illae, quae ostiatim mendicantibus latent ex bonis vitasque communibus elargiri. Et quam- I idus maritus iubeat, ne id faciat, debet nihilominus apud se statuere, non simpliciter inhibere; sed tantum ne modum ex- ceci at,praes libere: Tum rursum id sibi in ea re licere, quod caeteris honestorum coniugum consortibus communiter hic licet: tum demum virum ita caput rerumque domesticarum admini uxor viri secta. strum este vi ipsa tamen non sit illiu scrua aut ancilla, sed ioci scii, si odita ioni,n solum ad sobolis procreationem, verum etiam ad rei fama nem.Vettim etia
liaris curam Radministrationem C: ette
I, o vero si uxor animaduerceret, maritum tuum, Vi quinauς nistrationei ruit humanum,tenacem, sordidum, ad odque salutis suae oblitum, ut nullam miserorum rationem nullam de aeternavita cogitatio nem habere videretur, quo cladem in hoc vel in altero faeculo illi impendentem arceat, exemplo Abigaelis uxoris Nabal, largiores
quandoque eleemostynas ex bonis communibus erogare poterit rum tenacitatri Nec enim aliud hic agit, quam quod arte quadam mariti salutem ii hi ' 5 h. procuret,pestemque,qire ceruici illius impendebat, eleemostyna sare possunt. rum vi pauperum qire intercessitone ali transferat, aut nonnihil saltem mitiget. PATET hinc ergo,vxoreS numine consulto, eleemosynam interdu dare posse. Possunt hoc enim extrema urgente necessitate, si mariti absunt, vel praesentes non succurrunt Posia sunt rursutia ex doti accesibriis, propriaque industria acquisitis: pollunt tandem ex boni communibus, si communem modum&consuetudinem non excedant. 'o ne in his casibus tantum nequaquam possim Uxore ,qui a idem quoque, si maritos habeant fatuos, vel ea mente praeditos, bonori maximi. Vt ncque sua, neq; aliena administrare queant. Nam furente ma Dio iQq λῆς θ' rito, nisi perlegitiinum magistratum alius curator datuS fuerit, missa est, possve totius domus cura administratio deuoluitur ad uxorem. Potest i 'ς ς 'ςς ly-
77쪽
idern rursus mente: ratione valens uxor, si maritus agit peregre , vel exulat, vel alia quacunque de causa abest neque domus sua curam alteri, quam uxori,dum excederet,commisit Potest idem postremo, si aritus aliquo se conserens, certam pecuniae summam, unde in illius absentia se alat, ipsi assignauit, si quid parce frugaliterque vivens, geniumque suum defraudans, inde forsan comparserit. Sunt alia causa & casus, quae eandem facultatem uxori faciunt, sed hi sunt precipui. Denique potentii iam ac diuitum uxoribus ad has enim pectat, quicquid de uxoribus, earunde1 que in rc eleemosynaria facultate hic disputatum est, paupercula enim nihil, aut parum habent, quod donent non desunt multae honestae,& iusta commiserationis cau*; sed,quod dolendum cst, plerisque magis deest voluntas Manimus, quam potestas Comperias enim multas, suis maritis multis partibus tenaciores & so didioreS. Q A de uxoribus hoc loco asserta sent, ea certa quadam analogia ad liberos quoque trahi positini Nam ipsi quoque a pa-Filii militi ex rentum suorum bonis & facultatibus non sunt prorsus alieni t 3i Omni , quὴς tu dum parentes supersunt, illorum non fiunt Domini; alioqui
yertinent, pati enim reti agantibu libeUS, qui genuerunt,abalienaremo possent;
peribus benigne hoc autem falsum, Ma recepta consuetudine alienuni est. Adhaae G ςx PQG R ut uxores praeter dotem, habent paraphernalia, manuum opera
industria parta;ex dimenso suo comparse,aliaque ciuis odi, ex quibus egenis benigne facere positi ni ita flij vel habent, vel habere possunt castrensia cuiusmodi sunt, quae hasta iustoq; Marte
compararunt. Quasi castrensia,cuius generis sunt ea, tuae lingua
Filii parentibus ci calamo, hoc est,docendo,aduocando, scribedo, aliaq; similiariosum illotum tractando adepti sunt.Honoraria, qualia sunt,quae ex parentu,vel non sunt mi aliorum liberalitate obuenerunt. Studiis deniq; vel alimentis,uel ' peregrinationib'&c deputata,ex quibus omnibus, siquid reliquufuerit, in pauperes CilnisTI misericordiam exercere possunt , TANDEM ut uxores habent bona cum maritis communia,undeocommunes eleemosynas clargiri post iant, magnas quoq; si maritorum voluntas accesserit; ita illi habent sua aduentitia prouectitia, quae ipsa quoque, si parentum studium non defuerit, in eleemosynartim materia vertere possimi. Qusdsi nihil horum omnium ad manum fuerit, tamen quibusdam vehementer
78쪽
in: ntibus be nefacere cupiunt, caueant, ne ex paternis bonis plus
i aut eres rogent, quam praesens necessitas Ucpoicit, se ta- mutaris ratio commode permittit, ne Vel turbas domi e citen, rentibus Eli vel Oauperum causa modicum subducere auia tu, propria caula Afurandi occasionem inde accipiant. . O ancilla Farnuli,caeteraq, seruitia ex hetalibus bonis in auae res erogare queat,dictum est ante. Quid vero ex proprio peculio impenisue opere mercede in eo genere valeant,dis utationein no habet Certa est enim, de propriis insumere hic posse, quantuin libuerit.Nam quicunq; potest libere donare vel abalienare, is eleemo j, a quoq; donare non prohibetur. Resert autem non parum ex propriisne donet, an ex herilibus: Etenim dum ex
herilibus,heri voluntate accedente vel non reclamante, Crogant, Multum interatotius operis fructus manet penes herum Attame meritu,quod ἀζP 'μ suae bonae voluntati dcbebatur, in alterii non transmigrat. At vero nisi huc ii Ldum ex propriis donant, soli ipsi donati muneris fructu gaudent teri tanquam o D sit famulae vel famuli,insciis vel reclamatibus Dominis, untdς .egenis ostiatim mendicantibus nillil dare possunt, nisi admodum Parum, ut paulo ante exposituist, multo minus iisdem Dominis insciis, aliis qui nonigent, vel eo modo no egent aliquid donare poterunt. Quare sues aliorum quoque conscientia male con o iiij di, is asulunt, qui ancillas vel alios familie ministro inducunt,ut hoc vel est ministro, in. illud clanculum e penu,vel alio loco subductum, sibi vel alteri in duςςro ut qua-
pertiantur, etiamsi subducta preci sint non admodum magni fri
Committitii hic enim queda iniustitia, sternitur via ad maiora furta, ut Fbat experie ia. Quod si alicui e famulis domus cura de ma lata fuerit, ut Eleazaro,Damasco, Abraham O,& Iosepho Phu Ghh.c. . tipliaris Myptii,poteritis caeteri liberius eleemosynas dare. Na Genes 3 ρ. etsi eiusmodi curatores magis instituantur, ut rem augeant, civimulta erogent;poterunt ea tamen in pauperes erogare, quae Dominus iure meritoq; debuisset, si adfuisset, aut rebus suis fuisset. Qui de Monachis Θ nunquid illis etiam ex monasterij bo nis pauperibus benefacere ius est Quid illis ea in re liceat, dum studiorum causa in Academiis versentur, vel alias peregre a unt indicatum est paulo ante. At vero dum intra Monasteri septa de gunt, nulliusque rei curam sortiti sunt, iamilcitra praefectoruin facultatem in pauperes rogare deberent,nihinagna admodum
79쪽
neccssitas urgeret, cui Pr latus non succurreret Verum si Abba ΗΟΠ tibu tes, aut Monasteriorii praepositi sunt, aut uniuersalem totius o
iustibis, nobi inoderationem Ladministrationem susceperunt, libere
ceu ris no sunt, ea, quae oneribus monasteri sustentandis necessaria non sunt, iuri J'pς i' ς elu, 8 naunere exponere possunt. Nam praeterquam quod ni stant. communi lege ad hoc teneantur, primi quoque fundatores pe- opulentamona culiari quadam ratione illos ad hoc obstrictos voluerunt;alioquille rape uti xi illustribus Mopulentis censibus coenobia non ita
tu ad operam sciat; Attamen quod communitati disiicilius, quam priuata perstri Midi . soria prospiciatur Nam4 diutius uiuit, pluribus indiget, sicut multa quoque membra continet,&plura onera sustinet, Mnegligentius plerunque curari solet, prout qui' in propriis, quam incommunibus curandis consueuit esse vigilantior, non est ita facile iudicare, quid cuique monasterio redundet. Hoc ipsum t meia,quod absolute redundat,in paupere erogatum portet. Q Asiae Abbatibus religiosorumque hominum praepositis hic dicta sunt, ea ad Episcopos,Pastores, ceterosque clero ad semptos, suo etiam modo trahi possunt; siue illi cessium, quos ex suis sacerdotiis colligunt, statuantur Domini; siue secus Certum est enim; quod sue personae, stusue necessariis sumptibus absolutei liquum est, illud si non lege iustitiae lege sane misericordiae in pauperes,vel alias pias causas insumere debere. Nam si populares ad illud obligantur, ut supra expositum est fuse, multo magi E
.apiseopi, exte clesiae Pastores Praelati, ut quos ratione personae, quam in E Uq,ξςHς te len a sustinent, omni uni miserorum patres esse Oporteat. Cum
omnium patres enim a cura illa, quam matrimoni iugo prelSi, uxoribuS,mueri
esse debent caeterisque familiae membris impendere solant, sint absoluti, pietatisque stucliis ex destinato consecrati, status illorum postulat, ut Orphanorum, viduarum, aliorumque desertorum ac miserorum hominum singulares patronos sese exhibeant, adeoque ut censuum suorum reliquias, non in equos, aut canes, aut histrioneS,&c cum non parua ridelium offensione, suaeque salutis pernicie profundant; sed pie religioseq; inter paupere dispertiant. Ire iure potio, quod Clericis in fructus, quos ex beneficiis percipiunt, competit, non est hic disputandi locus Est enim res haec perplexa,& non modo inter Canonum interpretes, sed inter Schois quoq; Theologos non paru controuersa Solum dixerim
80쪽
oula id sit d. xl lute residuo, hoc est, de eo quod clerico pro se intione nullo modo est nec cissariunn, si parce sobrieque si hi di iis reliquum fecerit,quae secundum bonorum
&s 'lentum virorum iudicium, person si dae omnino censeba tur necessari ,
tuerc poste ac de eo, quod haereditano nire, aut a io iusto titulo illi obuenera mu'd hic assero, o aut altero exemplo e apiscopus, cui ex Ecclesia, cui legitime praeest,in singulos annos proueniant decem ducatorum millia;ad honestam autem sui status sustentationem, bonoru virorum aestimatione, at sint septem millia, Milla quoque, eorundem iudicio,omnino sint necessaria, iam hic redundat tria nititia haec ut tutiori communior habet opinio, tametsi opposita ab Ecclesia necdum sit con cena nata,erogare debet in pauperes,vel alias pias causas Vcrum si Praesul ille non quidem auarc&sordide viuedo, hoc enim viiij Ieriei illius parcsset Potius, quam virtutis decet namque communes idolium α 'patres liberales esse; sed sumptus non necessarios minuendo steritationem O. moderando,parceque Iobrie ut pium prudentemque patrem mi ino est necesi
familias decet, victitando, ex scptem illis millibus mensae suae de Q
putatis, cliquvio fecerit aureos mille, hos in pauperes erogare non obligatur; sed vel in illos, vel in alios insumere potest,perinde ac si in deserto loco inuenisset, aut ex haereditate accepisset; siquid c m absolutus huius residui Dominus est E M analogia Decanus vel Praepositus, Archidiaconus, v lalia nobilis aut crudita per nasingulis annis ex sacerdotio, quod ad n inistrat, percipiat mille, ab ude autem fit sint in octingenti ducentis itaque in inim paupcrum a tota summa resectis, ita rem familiarem instituit, ut ex illis octingentis, quos sepien- tu in iudicium mensae vel statui illius tribuerat, anno euoluto o. aut centuni, aut plures quoque residuos faciat, hos citra vllii in peccatum, non solum pauperibus cognatis donare potest, per modum eleemosynae; veru metiam diuitibus,per modum liberalis cuiusdam donationis. Imo vero non modo secularibus Praelatis licitum hoc videtur; sed religiosorum quoque praefectis, si quid certi ad suum statum, vel mensam deputatum habent. Ex hoc quoque inlciri potest, Sacerdotes, qui obtinent beneficia sacerdotra qui