장음표시 사용
231쪽
mantum, et atriarcha non eli a tur . Magis autem diserte ejus dein rei testimonium nobis praebet Gregorius Protosyncellus , qui eidem Concilio interfuit, tamquam Legatus Patriarchae Ale-Xandrini , et postea creatus est Patriarcha Constantinopolitantis: is cuippe scribens adversum epistolam Marci Ephesin apud Harduinum
tom. 9. col. 6 I. ait Vertim Latoni etiam nostros
consignabant , et chrismatos appellabant . Sed haec non fuisse in aequo , et bono facta , Onstat ex o , quod in nostra unione nihil habuerunt, quod nolis objicfrent, sed quu=m SsfmA Orthodoxi racbiti sunmus ab orthodoxis orthodoae .lli. Nectu Confirmationem Graecorum irritam vincunt facta Romanorum Pontificunt in contrari uti adducta . tenim ' icolaus I. iterum Bulgaros consignari voluit cum quia Confirmationem receperant a Sacerdotibus, qui Photii errore nil, ut , eam contulerant iure
ordinari , e .Xi Stin antes nimirum , potestatem
ea a conferendi , et piscopis , et Sacerdotibus , pari jure competere tum quia iidem Sacerdotes delegati fuerant a moti moecho , et in Pas ore , ut loquebantur Apostolici Legati , hoc eS PS eud O-Patriarcha , cui propterea legitimi
Patriarchae ura non conveniebant e tum denique , et praecipue quia Bulgaria pertinebat ad Patriarchatum Occidentalem , quod pluribus
ostendit Christianus Lupus cit tom. a. pag. IqOq et seq. atque ideo deles)atio , de qua est Ser mori a Romano Ontinc Graecis Presbyteris Si Ue ea presse , sive tacite facta , ni inistrandi
Confirmationem in Patriarchalibus Orientis nequaquam iisdem Presbyteris id ipsum in Bulgaria peragere permittebat . Decretalis autem Innocenti III solos respicit Sacerdotes Lati-MOS : etenim , quum tunc temporis urbs On-Σtantinopolitana subiecta esset imperio Fran-
ilabatur Tuum autem audierit Innocentius, a cerdotes Latinos, inibi degentes , Graecorum ritus ad Optasse, Graecorumque more Coniirmationem ausos conferre, hunc Latinorum abusum compescuit , scribens ad Lucium olentes igitur haec, et alia , quae oculos Dii inae niajestalis ossendunt, de agro Dominico extirpari discretioni tuae per Apostolica scripta praecipiendo mandaracis , quatenus omnibus Latinis Presbyteris , pud Constantinopolim constitutis , districte prohibeas, ne talia de cetero sua temeritate praesumant.
Ita quippe habet integra Decretalis apud Palucorum , ejusque Patriarcha esset Uectetus , ex Francis , et Venetis incolis magna' parte conj
zium tom. I. epist. Innoc. III pag. q8O. et Gon, gale . Sed , quia in compilatione Decretalium, qua in scholis , et oro utinati , Omissum est verbum illud Latinis , hinc Auctores contrarii ansam acceperunt asserendi , Innocentium irritam fronuntiasses Confirmationem a Graecis etiam Sacerdotibus collatam : sicuti scite animadvertunt Morinus it disser. cap. 22. et an-Εspen Iur. Eccl. uni Pers pari. a. it. R. cap. 2.nunn. q. Innocentius IV viribus carere Noluit Confirmationcm administratam a simplici .rcerdote , sed unice quoad regnum Cypri , in quo praevalere inceperat ritus Latinus Ob multitudinem Latinorum Antistitum ibidem degentium : ut nisi idem ritus per totum rei num propagaretur , et foret perpet UuS, necessarium duxit Innocentius IV revocare delegationem a
Romanis Pontificibus tacite saltem factam acerdotibus Graecis conserendi Sacramentum Chrismatis . Ceterum in aliis locis, in quibus Chrismatio data a Sacerdotibus Graecis , non est a Sede Apostolica expresSe improbata , ea pro valida est habenda , O tacitum saltem privilegium a Sede Apostolica illis concessum cujus
quidem privilegii praesumptionem inducit ipsa-
meta conniventi et tolerantia Romanorum Ponti cum , qui praedictum Graecorum morem scientes non contradi Xerunt', nec unqNam illum damnarunt : sicuti post Goarium , et ali CS, recte ratiocinatur Arcu dius de Concord Eccles. Occident et Orient. lib. 2. de Con rm. cap. I a. pag. 96 inquiens Tutissimum est dicere Graecorum Presbyteros, per suos Patriarchas , et Antistites , ejusmodi facultatem a summo Ponti ceobtinuisse , a quo omnis jurisdictio , quasi a Capit , in alios , Seluti membra , immediate , Pelmediate deriCatum, et di funditur. IV. Sed, quoniam Omnis praesumptio cedit veritat , eadem Confirmatio est irrita reputanda in locis, in quibus certo novimus talem facultatem Graecis , alteriusve Orientalis ritus Sacerdotibus , esse ab Apostolica Sede eXpresse ademptam . Praeter alitem Sacerdotes in Bulgaria, quibus eam ademptam audivimus a Vicolaos et Sacerdotes in regno Cypri , quibus eamdem abstulit Innocentius IV. scimus, a Clemente VIII. severe interdictum Sacerdotibus Italo-Graeci ,
ne baptigatos Chrismate Otis ignare praesumant, cuius decretum nos confirmavimus in nostra Constitutione , T. Fullar nostri tom. I. pag. Ι67.
in cujus . haec ad rem ediximus : EpiscoprLatini, infantes , seu alios in suis dioecesibiss
232쪽
b t Eirtos a Presbyteris Graecis absolute Chrismate in fronte contignatos confirment quum neque δ' Praedecessores nostros, neque per nos Graecis Presbyteris in Italia , et Insulis adjacentibus , est infantibus baptizatis Sacramentum Cou- Armationis conferant , facultas concessa sit aut concedatur : quin immo usque ab ann IS9S. fel recor . Clemente UlII. Praedecessore nostro fuit Presbyteris Italo-Graecis expresse interdicium, ut baptizatos Chrismate consignent . Secus sub conditione , et cum Cati tela eos confirmare debent, de quibus Cerosimiliter dubitari potest, utrum ab Episcopis Graecis , ordinem aptismi juxta eorum Elichologium ser Pantibus , fuerint baptizati . ln alia pariter nostra Constitutione 29. . q. cit. tom. ejusdem ullar pag. II 3. illata mentione eiusdem Graecor una con Suetudinis , haec raddidimus Q uemadmodum enim
Graecis incolis Italiae ea presse Petita est adminii ratio Atriusque Sacrament , ab eodem Ministro eo temporane faciendari ita patientia quadanu et facilitate Sedis Apostolicae iactum est, ut Aulim, et alterum Sacramentum ab eodem Sacerdote in Oriente Graecis conferretur et . . persarii tendti m duximus Cophiis perseverare in eodem ritu , jamdiu ab ipsis recepto , atque ab ApD- stolica Sede tolerat . U. Haec non incassum sunt praenotata; πο- ninibus quippe simul consideratis optima , et secura conflatur regula, ad quam dirigi debeat judicium Episcopi, in cujus Synodo accidit disputari de Ob Ore Confirmationis, a simplici acerdote Graeci ritus administratae . Antequam is quidquam deliniat, diligenter inquirat, Oportet, num in tali loco, ejusmodi Graecorum mos fuerit
unquam ab Apostolica Sede expresse improbatus; an potius ex ejuSdem Sed is conniventia , et lenitate toleratus . Si primum , Confirmationem irritam pronuntiabit, atque a Sacerdote Graeco inaniter confirmatos, absque scrupulo iterandi Sacramentum, iterum sacro Chrismate inunget: si alterum , Confirmationem ratam habebit Quod si res dubia sit, nec possit certo diiudicari , num ejus regionis Sacerdotibus aut X p esse , aut Saltem tacite data sit ab Apostolica Sede facultas conferendi Sacramentum Confirmationis , se abstinebit a proferenda sententia eamque expectabit a Romano Pontifice, cui decet adeo grave ne tium Signincari. Omnes eiusmodi circumstantias prudenter examinatas in-Venimus a pluribus Synodis, et pro earumdem
diversitate diversam ab illis prolata in deprehen-
dimit de Confirmatione , Graeco ritu administrata , sententiam . In Synodo Myronitarum habita tempore Gregorii XIII. eodem Pontifice iubente , Synodi Praeses, liberum esse , declaravit, confirmatis a simplici Sacerdote , denuo idem Sacramentum recipere ab Episcopo quia non satis constabat , an Presbyteris Ecclasiae Hierosolymitanae , cui subduntur Maronitae concessum tuerit unquam ab Apostolica Sede tacitum saltem privilegium , Sacramentum illud administrandi , quemadmodum referunt Verri- cellus de Apostol mission tit. 7. de Coormat.
quaest. I I. Am. I. et Thomas aciest de com ersione omnium Gentium lib. 3. cap. s. pag. 48 q. et pag. So8. In Synodo Provinciali, seu Nationali Albana, habita anno IJO3. atque a Summo Pontifice confirmata, decisum videtur, solius Episcopi esse , baptigatorum frontes Chrismate linire; cap. em mi R. ubi Me Confirmatione est sermo , haec habentur : Tanti porro Sacramenti quod sola Episcopalis persona suae Undicat dignia tali etc. Contra iii Synodo 'fovinciali Ruthenorum, celebrata Lam Osciae anno Ta O. uJus Acta a nobis, qui Congregationis Concilii Secretari, munere tunc fungebamur . diligenter antea recognita , fuere pariter ab Arostolica Sede approbata, sancitum S , alidam habendam fore, ne ue idcirco sine sacrile octo posse iterari Confirmationem receptam a simplici Sacerdote, quia
scilicet compertum est, ad ea quoque loca eratendi tacitam delegationem , Graecis Sacerdotibus iactam a Romano Pontifice : Sacramentum Coormationis Verba sunt praefatae Synodi a Christo Domino inst tutum , suo Varochi tu Orientali Ecclesia extraordinario jure , et delegata ab Episcopo facultate , et vostolicae Se ijs Aspensatione , statim post aptisuium a d ministrare solent, in genere Sisibili&m signaculortim , sacrosanctum est, ut ipse aptismus , illu que nefas est iterare , propterea quod indelebilem characterem imprimit . Denique in nuper Synodo Nationali Maronitarum, coacta in Monte Libano anno 1736. atque a nobis confirmata anno IJqI. ut in nostra Constitutione II. Nullar. to m. I. pag. Tq. haec ad rem edita sunt decreta videlicet cap. a. de Sacramento aptisini cau. IS. Majores nostri , sicut et ceteri Orientalium c-clasiarum filii, statim post aptismum tam infantes , quam adultos consue erunt Sacro Chris-λ a te perungere, atque ad 9 Sacramentum Conis
sirmationis illis conferreri idque per simplices Ἀ-tiam Sacerdotes, quibus Patretarchae, et Episcopi hau
233쪽
hanc ficuIDitem concessn'ant , quemadmodum ex Iditualibus apparet . uti Cero Patriarchae nostret, is eo stis .et est , obsequio Romanis Pontificibus , crisi frequentes ad illos Iria de re litteras
dederant o morem gererent , Latino ritu consentientes, decreCereri ut deinceps nemo , nisi Episcopali dignitater aeditus , Sacramentum Confirmationis administraret; idco mandamus, ac praecipimus omnibus Parochis , Archipresbyteris , Chorepiscopis , ceterisque dignitate piscopali carentibus , ne audeant in posterim baptizati frontem sacro Chrismat perungere , et Terba illa quae ad Confirmationis Sacramentum , adeoque ad Episcopum, tamquam ordinarium illius Ministrum spectant , recitare sed , illis omissis , intingant pollicem in sacro Chrismate , et ungant baptizatum in summitate capitis in modum Crucis, dicentos orationem e. Rituali Romano desumptam quae sequitur : Omnipotentes , Pater Domini nostri Iesu Christi e te si vero adfuerit piScopus et ipse , vel simplex Presbytfr , adultum quempia1n baptizazerit , poterit idem Episcopus post Naptismum, si Celit is praecipue quum contigerit ab illo baptizari adultum , seu in antem in
mortis periculo constillitum δε prosequi cetera quae ad collationem Sacramenti Consiminationis in Rituali pertinent, ita tamen , ut patrinus , 'el matrina adhibeatur , et nomen conurmati in libro ad id destinato a Parocho , et Episcopo ait notetur . Hinc in Rituali, isod auctoritate Reverendissimi Domini Patriarchae propediem est edendum , ante illa Cerba , quibus , juxta Llum nostrum , Consirmationis Sacramentum confertur, apponenda est admonitio ad simplices Sacerdotes, cum supra dicta oratione : Deus omnia
potens etc. et altera admonitio ad Episcopos cum ritu conferendi Sacramentum Conurmationis quem omnino a riti Naptismi distingui , et separari praecipimus Vl. Et cap. 3. de Sacram Confirm. . a. uia Sero tam in nostra , quam in reliquis Orientalibus Ecclesiis , antiquus mos obtinuerat, ut statim post Naptismum etiam Sacramentum Consirmationis conferretur , quemad nodum et in Ritualibus continetlir , et a Concilio Laodiceno his Perbis pra scribitur, quod oportet eos , qui illuminantur, post baptismum inungi super caelesti Chrismate, et esse regni christi participes hac tamen in re Ser Pandum praecipimus , ac mandamus, quod dudum a Reet erendissimis Dominis Patriarchis injunctum e t nosque supra de Saptismo monuimus, ne simplices Sacerdotes de cetero praesumant ρ Sacra-
mentum administrareri sed illud p scopi dumtaxat conferant, illum sacrosanctae Tridentinae Synodi canonem prae oculis habentes : Si quis diaerit , sanctae Confirmationis ordinarium Ministrum non esse solum Episcopum, sed quemvis simplicem
Rursus de Sacramento Co firmationis , de quo κquadam constitutione Stynodali cautum est, ut pueris mox decessuris administretur
Non multis antea annis dubitatum, et disce-
, latum iiiit, an sustineretur quaedam Synodalis Constitutio , in qua Episcopus declara-
Uerat, paratum se esse ad Sacramentum Confirmationis administrandum pueris mox decessuris, ne pri arentur increment gratiae, et gloriae , quod certo forent ab eodem consecuturi . Quapropter operae pretium erit , hanc controversiam , utpote quae ad Synodum pertinet, hei elucidare
II. Catechismus Concilii Trident in , iussu
S. iii editus , pari. a. de Confirm. Am. IS. Observandum statuit, ut omnibus , OS Baptismum , Confirmationis Sacramentum administretur sed minus expedire , addit , hoc fieri, priusquam pueri usum rationis adepti fuerint: atque ideo decere , ut sacro Chrismate non inungantur , nisi quum ad septimum suae aetatis annum pervenerint . Contra Pontificale Romanum Clementis VIII. primum , deinde ibani VIII. auctoritate recognitum, it de Con-
ismandis , tamquam certum ponit, Sacramentum Confirmationis etiam infantibus ab Episcopo administrari ait enim : infantes per Etrinos ante Pontificem consirmare olentem teneau tur in brachiis dextris . Pugnare proinde inter se videntur Catechismus, et Pontificale sed omnis cessabit antinomia , si res accuratius , uti decet, eae pendatur , III. Extra omnem controverSiam est, Sacramentum Coniarmationis valide conserri omnibus baptigatis , ab scue ulla aetatis differentia , quod colligitur ex Can. De his , de Consecrat dist. s.
notatque Solus iuri. dist. 7. quaest. Ani .art. S. Certum insuper est , Olim tam adu ito , quam pueros, statim post Baptismum fuisse confirmatos
Diserte id testantur Tertullianus lib. de aptismo cap. 7. et 8 ubi ait ingressi de id Pacro perungi mur benedicta unctione . . . dehinc manMi imponi '
234쪽
tur per benedictione advocans', et invitans visitum Sanctum Cyprunis epist. 73 ad Iubatam m: Suod oc qΗoque apud nos geritur ὐ qui in Ecclesia baptieantur, Praepositis Vcclesiae offerantur', et per nostram orationem , a manus impositionem Spiritum Sanctum conseqχantum, et signaculo Dominico consumentur : Cur il-ltis Hierosolumitantis catechesi 2I Vstag. 3. num. I. Vobis quoque similiter , postqAam ex sa-o orum laticum piscina adscendistis , datum est chrisma mennadius de dogmat. Eccles cap. S 2.
Si paretuli si ni , et hebetes , respondeant pro illis , qui eos I erunt, MXta morem baptigandi et
sic manus impositione , et Chrismate communiti LYcharistiae mysteriis admittantur . Balugius in 1 fis notis ad Reginonem lib. I. cap. 69. lucis Allibet antiquos codices manu scriptos Pontificales e sectilo IX et X, in tribus ordo coniarmandi infantes statim post Bapti Smum continetur citaec tam enim altero sic legitur Statim autem cohfirmetur infans in alter Vero . Si viscopus adest, statim confii Inari eum oportet Chrismate
Haec eadem disciplina seculo XIII. licet in Icclesia Latina nonnihil remitti caepisset , nondum tam ei penitus Obsoleverat , quod pluribus
monumentis demonstrat Marten de antiq. Eccl. ritib is m. I. lib. I. cap. 2. art. I. Am. 3. Sed subsequenti aetate congruentius Visum est , X pectare , ut conlarmandus rationis usum adeptus
fuerit . Concilium Provinciale Mediolanense I.
crevit L Minori septennio Confirmationis aeramentum nemini praebeatur . Concilium auronense anni II 83. cap. T. Vom. Io. Oilectionis Harduiu col. I. Os loquens de eodem Sacramento Inodis decentius conferatum, sta itiit, ne ad illis facile minores septennio . . . admittantur Concilium Camera cense annici 85. it. T. cap. 2.1ρm.9. eiusdem Collectionis col. 2I6o. Non f fra septimum , aut octazum annum pueri confirmentur. Concilium Tolosanum anni IS9O pari. z. cap. . num. l. 9U. IO. Collectionis ejusdem col. I 799. Ni summa quaedam inpellat necessitas, septennio minores pueri nequaquam Seniant
ad Confirmationem admittendi. Tandem Catechismus Romahus loc. cit haec habet : Illud observandum est, omnibus quidem , post aptismum confirmationis Sacramentum posse administrari sed minus tamen ea pedire hoc ueri, anteuua mille
mus anhris non expectandus videatur, usque ad
septimum merte ire Sacramentum difforri maxi
l V. Hanc tamen discip)hnae mutationem Justis de causis in Ecclesiam Latinam invectam non est amplexa Ecclesia Orientalis e cuippe
retinet etiam nunc Veterem morem Sacra iuun
tum Confirmationis statim post apti Sm uian ministrandi , sicuti ex iis colligit hirci qui in praecede ui capite diximus , testatui cu Alla unde
perpet consens Eccles. Occido et Orienti. lib. 3. cap. 8. Thoi Mas a Jesu de con Persion Gen. lib. 7. cap. 7. zac Oseph Vicecomes in chserzat Ecclesiast de antiquis .rptismi ritibus lib. S. cap. 92. atque in Maronitis , et Syris asserit atronus in sopita Fidei Catholicae pari. a. cap. I. Diver sam utriusque Ecclesiae, hac in re consuetudi
tudinis idoneas causas Graeci , .rbent et suae Latini . Illi subjecti magis , quam Sacramenti , respectum habentes , et oluerunt, Consirmatioyem sta. tin post aptismum conferri ut nimirum , quidquid gratiae poterant , promptilis .leophytis procurarent : isti decori n agis , ac dignatari sacramenti quam exigentiae bideliubi , consistentes eo usque differendum statuerunti, donec instructionis capaces essent, et possent Divitii en scii pre-rium pro meritis aestimare . Hanc an dem 'ationem respexerunt Patres Conci ii Oloniensis anni II 36gari. T. Cap. 9. a)elites Quum enim hoc Sacramenti m Consirmationis non sit neces italia absolutae , conUenientias , et Atilius dabitur , si addatur, adrironitiuncula . si antequam infans supra Septim Ain .etatis Anti m progressus fuerit parmuri cli nihil horum , quae aguntur , intelliget , ne dicamus meminerit: uom. p. Collectionis arduini col. roo . Praedictas diversas tritisque Ecclesiae diversi ritus causas nos prae oculista ab Ulmus, quum in cit nostra Constit. I 29. relinc uendos diximus ophtos in sua antiqua consuetudine recipiendi Conlirmationem statim' post Baptismum , sed simili summopere reprehendos , quod a Baptismo , ritu Latino collato , hoc
oti S rimum nomine abhorreant , uod scilicet seorsum a Confirmatione administretur li Odin ejusdem Constit. . s. et . legitur . V. Verum , ut ad propositum redeam HS
quamvis Catechismus Romanus non expedire dicat, ut Sacramentum Confirmationis pueris
ante Septennium conferatur , non alamen prohibet, ne tali unqualm in eventu iisdem conferri queat quod scite perpendentes Aare,incis t. .
235쪽
tor 1. 3. disp. 3 , secl. 2. Sylvius in I. part Divi Thomae qua est. 72. art. 8. Laymn Theolog. θ-ral lih. S. tract. I. cap. S. Am. 2. Dialὶ pari. 3. tract. q. resolui. 9. Cotonius lib. 2. de Sacram. controU. 3. cap. R. Juventia de Sacram dissert. 3.qΗa est. 8. cap. I. Sylvester Maurus tom. 3. Theolog. lib. I. quaest. I9. lim. q. Oraca glia de Sacram tract. 3 cap. 3. Em. S. bon. mem Cardinalis Gottus tom. II. Theolog pag. 336. uum. 6. aliique plurimi , aisirmant , sancte , ac licite, etiam iuxta praesentem disciplinam , sacro Chrismate inungi pueros ante Septennium , Quum aut praevidetur futura diutina absentia Episcopi , aut idem versantur in discrimine vitae , aut alia urget necessitas , seu tu Sta cauSa Vl. Et profecto , quod Conlii matio non sit
deneganda pueris ante i .ptennium , si tali morbo laborent , ut decessuri praevideantur , aperte deducitur e D. Thoma . piari. Naest. 73.art. 8. ad . ubi Ocet, etiam pueris morituris hoc Sacramentum dandum esse ' consirmati decedentes , majorem gloriam consoquantur , sicut et hei majore 3 csitinent gratiam quod nos ipsi ali verti nus , et cum eodem Angelico Praeceptore tradidimus in nostra Instit. Jιζὶ pluribus prosequitur recens Auctor et talauus --ῖ in Aoniis ale Romanum pag. 'aar. A11 .. ΣΥ. Licet enim Confirmatio non sit pueris ante Il Sum rationis necessaria 'ad pugnam quia subeundam
p o Fide Christi , non est tamen inuti is intum uia airget illis gra ti am tum qui eis jus tribuit ad Haccipienda gratiae auxilia , quibus suo
tempore roborentur ad sustinendjm pugnam pro casti, quo ex morbo con alescant, suam ob rem du-Ham et tom. S. Theolog. de Sacram dissert. R. cap. P. postquam docuit, expedire ut Sacramentum Conlarmationis conferatur habentibus usum rationis , id limitat in infanti bus lconstitutis in mortis articulo , quibus laudabiliter conferri asiarmat .
Vii. 'sio. vero , praeter periculum mortis alia insuper adesse possit usta causa', Ob Uam Conarmatio pueris ante usum rationis ministretur, asserunt Patres Concilii Mediolane sis V. pari. i. sctor. ccl. Vediol pari. D. V 22O'. ubi explicantes decretum editum m Concilio I. Medro lanens , quod nos supra retulimus , haec habent : Alio decreto , quod in Coircilio Proet inciali primo antimus , cautum est , ne Confirmationis Sacramenti, Hue praeheretur , qui annis septem minores natu sunt: si tamen Episcopus , obdliquam causam astam , atque deo necessariam,
parculo , et infanti , qui non modo eam aetatem expleat, sed ne attingat quidem , ministrandum aliquando censuerit , ne sit Petitum . Idemque ab aliis Synodis sancitum esse, refert Citasse de
sacram Confirmat tom. a. quaest. q. art. I.
Vt II. Ex his porro plane conficitur , nullam esse contrarietatem , nullam anti logiam inter Catechismum , et Pontificale Romanum . Catechismus prohibet, ne regulariter Sacramentum Confirmationis conferatur pueris ante Septennium Pontificale supponit, quod in aliquo extraordinario casu , lustaque urgente cauSa OS- sit idem conserri . Quae traduntur in Catechis-m , constituunt regulam quae adduntur in Pontificali, constituunt limitationem regulae . Quibus positis , si Episcopus in suis Constitutionibus diceret , paratum se esse ad conserendum Sacramentum Confirmationis pueris , et infantibus baptigatis , sed constitutis in mortis periculo aut iuberet , ut sibi , Sacramentum Confirmationis ministraturo , in hoc , aut illo loco suae dioecesis exhibeantur pueri , et infantes, quum facilis ad eos in posterum sibi non sit futurus accessus, vel propter sui ingravescentem aetatem , Vel propter eorum distantiam a civitate, aut propter itineris difficultatem nihil profecto in hujusmodi Constitutionibus Synodalibus videretur reprehendendum: quum in praefatis circumstantiis non it locus regula et tra-nitae in Catechismo , sed potius limitationi eiusdem regulae , de qua in Pontificati . Cujus cui dem limitationis Templum praebuit Otacilium Parisiense anni 829..can. 33. Um. q. Collectionis arduini col. I 3I8. ubi a lege decernente , ut Baptismus, et Confirmatio dumtaxat conferrentur tempore Paschatis , et Pentecostes , excepit infirmos , et periclitantes quibus , ait , sicut aptismatis gratia stic ire rendum , ita in cunctanter donum Spiritus Sav-jcti est tradendum de qua re plura Giberti colu isuit. Canonic. tom. 2. COAS: G. . sacramento confirmationis . .
IX. Tria tamen advertere debet Episcopus : iprimo , ne in sua Constitutione quidquam dicat, quo insinuare videatur necessitatem, Seu praec plum suscipiendi Sacramentum Confirmationis
in ea aetate , et Statu : secundo , ut Sacramentum administret ea dignitate , cui consulere
luit Ecclesia , quum illud denegavit infantibus
ante adeptum usum rationis, quemadmodum supra audivimus a Droet et tertio tandem , ne
postquam paratum se dixit ad Confirmationem
236쪽
honferendam branibus beri pos hi in vitaedis limine P libenter accli rat ad nobiliores, sibi chre bono Visos re detrὲ et et ast pauperes 3 69oe' de ityam a plebe :l hoc si quidem fieret
ruanturi si abhorrendit in , praecipue Sacramentoriam admin iis tr.ltio ire , ex iis colligitur cvae habent sit in rostra Constri IOI pag. 16. et pag. 4IT. Nullar. to M. I.
De ec Dandi, in Synodo quaestionibus Theologicis
circa Sacrosanctu=n Eucharistiae Sacramentum .
tibi de latico exhilendo, nee ne his , qui eadem Euch.ry Istiam susceperunt: item de Comi unione danda reis capite damnatis deneganda peccatoribus pallicis , et manifestis
Taminem Episcoporurn adeo desipere puta- mus, ut velit in sua Synodo ne leviter
Ilii dena si aestiones attingere , quae de sanctissimae Eucharistiae effectibus OVentur a Scholastici , atque in utramque partem Versantur Fjnsmodi esset illa ex gr. utrum Eucharistia ae- oualem conferat gratiam , ex Opere operat , eam sumentibus sub utraque specie , quam ratibuna tantum accipientibus. Manc quippe conti O- versiam , te Ste Francisco lanco , Archiepiscopo Cona postellano , qui Concilio Tridentino interfuit , et cujus , tacito nomine , meminit Henrique de Sacram lib. 8 cam . . F. in margine, deest nare Voluere Patres Tridentini, quum sera. 2I. de Communione etc. cap. 3. disserentes de fructu , quem Fideles e sanctissima Fia charistia percipiunt , caute di Xere ulla gratia , fossa ria ad salutem , eos defraudari , qui unam pediciem solam acci Matra noluerunt si quidem de linari , , an isti tollat IIbertate panicipes fierent, gra-itiae , . . uain antlla illam sub utraque specie de-1 gustante . Non Solum autem inutile, de in-i congruum esset'. in Di Oete sanati Synodo quaestionem tractari, quam Tridentini Patreἔcre in cuerunt intactam . Similis naturae , et adlibus sub opinione posita est alia contro Vessiaci quadaa. Theologi examiuant. num scilicet sanctissima Fucharistia causet perba cidens primam gratiam ;hoc est, an Fidelis prudenter existimans , Seesse in gratia , si ad Eucharistiam saltem ' attritus accedati consequatur remissionem det halium . . uorum est in vincibiliter oblitus Enim
. vero irrisionibus se exponeret Episcopiis e trili in id hasce Scholasticorum et rica se se implicare , praesertim Culam de rebus agatur, Qu.' uni-,ce pendent a Divina institutione , nobis hacte nus per Ecclesiam noni manifestata . Satius igitur erit, ejus i nodi inutilibus quaestionibus prae- . termissis , unice insistere, ait Parochi, ceterique animartim Rectores rebro in Fidelium memoriam re Vocent praeceptum Apost illi I. ad Corin-ith. II. Probet autem se ipsum homo , et sic de s u- ,
ne illo edat , et de Calice bibat . Iu enim an id titat, et bibit in dimi , judicium sibi avducat iet libit, i non dijudicans Corpus Domini. ; simul ique declarent, ara probationem necessariam es- .se , si nullus sibi. Conscius pecCati nil orta discis ci in nivis sibi contritus ideatur , abfθMesr Cinis a sacramentali Confessione ad sacram Asharistiam
accedere debeat: quemadmodum definivit Tr,
dentinum sess. I R. cap. 7 de EP chari lia . . II. Verum aliqua interdum Occiai runt , deri administratione sanctissimae Eucliaristiae . in i Synodo statuenda , uae ceteroquin Summay', exigunt circumspectione inci ne secus Synodale. statutum ad di incultatis scopulum allidat, que imi in praesens Suademus evitanidum . Rem , ne ab instituto deflectamus, ouod hucusque Serva Uimus, e Xemplis patefacimus. Recte , a Sancto
in plerisque Synodalis commonitos legimuSPa- .rochos, ut soli cici sint e sanctissimo Viatico iis statim porrigendo, quos vita periclitari deprehenderiti in aliis gravem insuper poenam iisdem uillic tam invenimus , si , ipsorum inertia , Venerit, ut aliqui , sine sanctissimi Chri- .sti Corporis Viatico , ex hac vita decesSerit.
Ad fingamus , Sacerdotem , cor ore Sanun , ima ne Missam celebrasse , aut laicum , ex Ierade, Utione , sanctissimam Eucharistiam percepi sis corripitur eadem die ubito morbo , aut let ali percutitur vulnere , ita ut , medicorum judicio , prudentem timeatur , ne ea ipsa die intereat cupit aegrotus refici sanctissimo Viatico illudque a Parocho instander X poscit, ac P tamen Parochus ad eum deferre renuit nam tamen idcirco da mirandus erit ParochuS, . tamquam transgressor Synodalis rata tutio nec quidquam de hac re , quae sorte saepius in dioe ices, acciderit , erit in Synod deliberandum mnis maxima adhibita circun)spectione , et caute .la . Etenim . licet sena muniter. Theologi cum. S. Thoma .pari qua est. 8O ari L .lia illis Chri-:sti Domini verbis qa . .: Visi manduca crimiis carnem illi hominis , et biberitis ejus f -
237쪽
reinem , non a Debitis vitam in vobis : contineri existinae ni praeceptum Obligans omnes Fideles ad Fucharistiam percipiendam aliquoties in vita, atque imminente mortis periculo , neque ulli fas
sit , sine temeritatis nota , contrarium opinari uti probant Valeritia disat. 6. V est. 8. ΗΠ t. q. et Vincentius Saronius 2 pari manu ductionis p.r . 78. atque ex iis lique quae ad praedictit m praeceptum comprobandum adducunt Si area de Eucharist. disp. 60. ecl. I. Vasque disput. 2Iῖ. Cap. 2 et Cardinalis de Lugo de Eucha
73. nihilominus tamen idem Theologi dissident
inter se num , adveniente repentino mortis
periculo , sanctissimi Christi Corpus Viatico sit etiam illi succurrendum , qui eadem die
' uum ceteroquin nondum ulla laboraret corporis in lirmitate , Eucharistiani accepit . Docent plerique , etiam hunc , inopinato incidentem innaortis periculum , teneri denuo se reficere Fu- charistico cibo , quo fiat validior ad ultimam sustinendam cum daemone luctam : neque enim innuiunt , per Communionem ante Vulnus , et morbum peractam , potuit Satisfieri praecepto
quod nondum urgebat, Eucharistiam sumendi in mortis articulo . Ita Hurtadus de Eucharist. disput. 11. di f. a. Pellietzarius, Dicastillo Quin intana duenas , aliique relati a Diana pari. Io fract. I i. resol q9. Alii e X adverso cum Suare cit. disp. 69. seci. r. . Rogabis, Coninc qua est. 8O. art. II. Isb. 3. num. IOO Cardinalis de Lugo cit. luc num. Sa. aliisque a nobis allegatis in nostro opere de Canonizat. Sanctor. lib. 2. cap. 38. num.
et a ubi aliquid de hac quaestione delibavimus ,
sentiunt, in praedicit rerum Uentu non solum non urgere praeceptum sumendi laticum , sed
recipi non posse sine piaculo : si quidem ex una parte , Divinae Legi , qua jubentur Fideles sanctissimam Eucharistiam percipere , quum in ut Ut Inio versantur Vitae discrimine , veluti praevia quadam solutione , iam satisfactum autumant per Communionem mane peractam : X
alia vero parte nemini licet bis eadem die Christi Corporis participare mysteri : solum-due id permittitur Paroch , in aliquo extraordinario eventu , de quo no pariter egimus it. cap. 38. quum scilicet duas administrat parochias, et in utraque debet eadem die celebrare . Inter has duas , e diametro Oppo Sitas , opiniones mediam viam ineuntes alii , quos tacito nomi
praedictum hominem , qui mane bene valens ad Eucharistiam accessit , et delude in sericulo 'sum incidit moh uim , posse , si Velit, denuo Eucharistiam sumere per modum latici , nullo tamen, praecepto ad id faciendum obstringi : atque huic sententia adstipulatur praXis quorumdam Religiosorum , a Cuibus, uti referunt Diana pari. 8. tract. a. resol. 87. Hurtadus de Sacram disput io de Eucharist iiij ficult. a. et Camdinalis de Lugro cit lo c. lim. SI. in praedicto eventu sanctissimum Viaticum porrigi consuevit Sacerdotibus , qui ea ipsa die celebrarunt . In tanta opinionum sarietate, Doctorumque discrepantia , integrum erit ia Ocho , eam sententiam amplecti, quae sibi magis arriserit , quin fiat reus violati citat uti Synodalis , ouod certe non potuit casum istum extraordinarium respicereri neque fas erit Episcopo aut ii Parochum animadvertere , qui praefato aegrotanti Viati- , cum denegavit , aut quidquam de ejusmodi colla troversia in sua Synodo decernere , ne videatur sibi arrogare partes Judicis inter gravissimos hac super re inter se contendentes Theologos. III. In hac eadem materia, nimirum adluini strationis sanctissimae Eucharistiae, non abs e.
rit aliquid dicere de eo, quod alicubi in inbiundine Vocatur, an Scilicet concedenda , vel deneganda sit Communio Corporis Christi iis , qui ob grave delici Ana ultimo supplicio damnati , sunt.
De hac quaestione fuse egimus in nostro Tractatu de Sacrificio Mi,sae feci. r. . I7 . tibi, indica itis variis locorum consuetudinibus, eam Sequen-idam esse insinuavimus , quae in unoquoque O'co respective obtinere dignoscitur, tametsi innuere non omisimus , Christianae pietati magis conforme esse , ut vivifici Sacramenti participatio iis etiam , qui ob grave delictu na sententia capitali damnati sunt, petentibus, et alioquin recte dispositis, non denegetur . Nunc autem addendum merito censemus, piscoporum par te esse, hanc disciplinam in suis dioecesibus in-Vehendam curare, ut delinquentibus ultimo su inplicio in iliciendis Eucharistia praebeatur, idque in Synodalibus Constitutionibus inserere auctore nimirum immortalis memoriae Pontifice ancto Pio V. qui in epistola ad Archiepiscopum
ROS sanensem suum in Hispaniis Nuntium, quam videre licet inter collectas a Francisco Goublib. 2. num. a. id .psum ab eo cum Catholico Rege agendum, eiqtie suadendum mandat . Quodque ear ulli regionum Judices prohibere solebant,
238쪽
ne graviorum criminum reis capite damnatis Communio ministraretur aperte improbat sed uentibus verbis : Id nos, Sacra irentum nempe Eucharistiae , rixume esse deneg.et dum censemus quum Christianae charriatn magis conNe- Cardinalis Gotti tom. 3. 1 et part ejusdem S. Thomae de ministro subiecto , et usu Eucha
V. Haec pertinent ad peccatorem occultum
qui Eutharistiam publice petit. Videndum nunciliat , eos , ad resistendum ali tempore fortius est de peccatore Occulto , qui in Occulto po-d abolicis tentationibus , sacrato norunione u stulat eam sibi ministrari . Quo quidem casu, viri , ut perituro corpore , saluti animae , quan Si illius peccatum acer toti compertum certum. tum fieri potest , subῬeniatur . que sit, quum praeterea cesset ita famiae eidem IV. In eodem Tractatae nostro de Sacrificio irrogandae metus regula est , ut Communio Missae edit Latin seci. . . Tq. disseruimus ei denegetur . Occultos et ero peccatores, si o etiam dae sacra Communione peccatoribus de cvlte petant , et non eos emendatos agnoTerint neganda . Quoniam vero deinceps super hac repellat : non Atem , si publice petant, et sine materia gravissimae citi quibusdam regionibus scandalo ipsos praeterire nequeat verba sunt agitatae sunt controversiae , haud in opportu Rituali Romanici cui sententia non modo connum duximus quosdam heic veluti canones a sentanea docet S. Thomas in . sent dist. o. art. praestantioribus Theologis prolatos atque rece S in respous ad quintam quaestionem ' sed etiam pios inserere , quos prae oculis habere poterunt addit , Occulto peccatori , ii charistiam in oc- Episcopi , si forte, pro recto dioecesium sua culto petent , denegandam eam esse , licet Sarum regimine , necessarium putaverint regulas cerdos , de Communionis administratione re- in hoc rerum genere sequendas Synodali Consti quisitus , requirentis peccatum ex illius Confes- tutione praescribere . Porro Salvator noster , sione Sacramentali cognoverit Si Sacerdos sciat Agat th. caps apertis verbis edixit: P clite dare peccatum alicujus qui Eucharistiam 'petit . sancti m canibus . . Peccatores autem canum no per Confessionem , vel alio quolibet modori dimine designari , satis est exploratum. Ex his
vero aliqui occulti sunt , alii autem publici et
inani festi . Itaque , quum e Catior occultus St,
et publice Eucharistiam petit , poterit quidem Sacerdos 'si occulte id facere valeat , illum Onere , ut a Sacra mensa Se abstineatri poterit et iam , Eucharistiam publice ministraturus , Om-stinguendum est quia aut peccatum est occultum, aut manifestum . Si occultum , aut exigit in occulto , aut in manifesto . Si in occis to , debet ei denegare , et mox re , ne tu publico petat . Si autem manifesto petit , debet
ei dare . Verum , quum sanctus Octor in J. part Summae . loco superius citato minimenibus in communi edicere ne quis peccati labe reperiisse dignoscatur id , quod i q. lib. sent. Inquinatus , nec ante Ecclesiae reconciliatus ad sacram mensam accedat verum si nihilominus peccator ejusmodi ad Sacran)entum percipiendum se se Osserat, minime licebit ilium repellere , et sacri doni participationem ei denegare . Ita docet S. Thomas . p.7rt quacSt. 8O. art. 6. per tot Atque ita agendum demonstravit exemplo suo Dominus noster Jesus Christus, dum Judae , occulto adhuc peccatori , Sacramentum Corporis sui dare non recusavit ut idem S. Doctor advertit ibid. quaest. SI art. a. ni corpore , et in respons ad secundum . ruam-Vis enim peccator Occultus , coram Deo ius non habeat filiorum pane vescendi ure tamen contendere potest, se publica infamia incien- scribens posuerat, quamvis ibi opportuna l. lius doctrinae repetendae Occasio fuisse videatur Oritur hinc quaestio inter illius sectatores , utrum id , quod in .sententiarum dixerat , in posteriore Summa confirmasse
non retractando , an re Vocasse , Praeterna ittendo , ceasendus sit.
l. Nos quidem huiusce controversiae pelagus ingredi nolumus . Sed eam procul dubio
sententiam cautiorem , et magi tutam SSe- , ac merito sequendam existimamus , ut scilicet, Ouoniam omni ratione vitari oportet ea , quae Oenitentiae Sacramentum odiosum Fidelibus reddere possunt, et adeo districta est lex sigilli Confessionis sacramentalis , ut Onfessarius nedum non esse ; prout eveniret, si publice ipsi cum ipso quidem poenitente extra Confessionem denegaretur Eucharistia,quum ad eam percipieta loqui possit de illius delicto, quod per Conses, dam se comparasset ut recte differit Sy ius sionem unice novit , nisi ipse poenitens expres in suis Comment in s. part S. Thomae quaest. sam ei licentiam tribuerit, ut, inquam , debeat 8 o. art. 5. qua sit. a. et P Sequicurion mem. Sacerdos Eucharistiam ministrare peccatori oe.
239쪽
culio , eadem in occulto pete iri , quoties illitis li I. uaestionem tractat Angelici: Docti, rpeccatum ex audita dumta Xat ejus dein Confessio incit. art. 6. ubi in corpore haec habet: via ne sacramentali cognoverit. Quod si praeterea dam mi occulti peccatores , I idam fra na- delictum illud aliunde, quam ex ipsa delinquentis nifesti , scilicet per c idemiam facti , sicut pu-Confessione , compertum habeat, et propterea blici usurarii , aut publici raptores , vel etiam eidem delinquenti , licet occulto, et Communio per aliquod judicium Ecclisiasticum, vel secu-nem in occulto petenti denegandam hanc esse lare . uumque deinde in qua est. 82. art. 9.duxerit; non omittat eidem significare salvo in respons ad tertIum stat tri SSistendum non semper notitiae auctore, connitum sibi esse illius esse Missae concubinarii Eacerdotis, ita sub statu si alia ratione, quae nihil commune habeat dit Sed hoc intelligendum est de notorio vel cum sacramento Poenitentiae . . Haec sententia i sententiam , Mae fertis in conDictum , vel deducitur ex Cap. Si Sacerdos , de scio Iudicis per confessionem injure factam, Vel per eviden. Crdinarii eamque insinuat Sylet ius loc. cit . . Siu tiam facti , quando non potest factum aliqua gularis taxnen discultas, pluribus autem illustrat ter σioersi lioue esari . Itaque hoc tuto asseren- et firmat Cabassutius in Theol et Prax. Iur. Ca dum videtur cum Syloio loc. cit ad art. 5. di- non lib. 3. cap. T. num . . Denique P. Maurus SO-cietatis esu Theologus, qui plures annos in Romano Societatis Lyceo, magno cum plausu Theologia Cathedram moderatus est, tom. z.
lib. I 2 qua St. IJ6. num. II. post relatam opinionem ab Angelico Octore prolatam in e .sentent. quam etiam magni nominis Theologi , Suare , et VasqΗe , amplexi sunt, eam quidem peculative sustineri posse , dicit; sed , in eadem ad praxim deduceiada non parum periculi ire, ait, ne forte in aliquem scopulum incidatur ex iis ;quos supra innuimus. VII. Hactenus de peccatore occulto , qui e Ictae qua est. o. quaesit. I. manifestos peccato. res , ad eiffectum , de quo agitur , censeri O ,q; orum CCCata OS A rtis aut per Iudicis sententia)n , aut per propriam confessionem in Iudicio factam 'alit per cidentiam facti, que nulla ρθί. sit tergio eriatione celaris. Quod etiam ante illum
q. AmbigAitas , et recte deducitur ex Cap. Tua nos , et e Cap. 2uaesitim , de cohabit Clericorum . Eorum autem Opini est rejicienda qui asserunt , neminem publici peccatoris censura notandum , aut ab Eucharistica mensa se gregandum es Se, Praeter Cum , quem judicis sen
publice , vel occulte Eucharistiam petit . Jam tentia talem esse declara Verit; quum ex praemis- vero dicendum est de publico peccatore , qui si constet, .inifesti quoque peccatoris nomi. Sacramenti Communionem postulat sive in publico , sive in occulto : De hoc autem tutissima et generalis regula est, ut a sacra mensa
repellatur . Si peccatum est manifestum, debet den metari Eucharistia , sive in occulto , sive in manifesto petat . Ita . Thomas o c. cit in .sentent qui etiam alibi tu . part quaest. o.
art. 5. Ad primis , Salvatoris sententiam repe-ne , ad hunc effectum , censeri eum , qui notorie talis est, cuam Vis nec ipse in judicio delictum con essus sit, nec sul er eo Judex Ecclesiasti cus , aut Latous sententiam tulerit ut probe tiam animadvertit Inoenin de Sacramentis diss. q. quaest. 5. c. T. art. I. Continuato operis Toti ne-l , tract. 8 de Censuris pari. I. c. . Genet talo. 3. de Sacram Euchar pag. 8a quaest. 8. editionistens ait : Sancta prohibentur dari caniblis Latinae, Gamachaeus tom. 3. Plia est. 79. c. 2.p.qqs. tiles peccatoribus . idem sentit . Nonaventura, quibus consonant decisiones relatae in Collatio alii due Theologi communiter docent , post S. Cyprianum, cujus Sententia relata est in Can. Pro dilectione , de Consecrat dist. a. Plena sunt
autem huiusmodi prohibitionum Synodalia Episcoporum statutari ut videre os in iis, quae I Carolus Sorromaeus edidit , et in allis, quaen ibis Andegavensibus anni 7I6. tom. 2.pag. 236. et in xhotoma pensibus de Sacramento Eucdiurn-
Ita denique intelligenda esse Synodorum
decreta , et Ritualium praescripta , quibus ut supra innuimus . publici peccatores a Communione arcentur , sine dubitatione censuit an Aspen indicatitur a Geneti Thest Moral. uom. 3. Iur. Acci. Univers. part . . it. q. cap. a. num. 2 O. tract. q. de Sacram Eucharist.. cap. 9. quaest. 3. ita scribens : Mum ergo Ritualia, atque Srynoda- uare nil aliud in hac materia quaerendum sit lia decreta velint universim , publicos et oro perest , nisi ut statuatur , quinam sint publici rios peccatores a Communione repelli, manife- et manifesti peccatores , quibus deneganda est sum est, aeterbis, et mente Ecclesiae omnino de-
Eucharistia , sive eam publice , 5i Ue in occula viare, qui hujtismodi peccatores non Prius votAΠς
240쪽
rs e repellendos , quam per se itentiam Iudi is sint ut notorii peccatores declarati ; quasi non possent per notorietatem facti esse Cere notorii cipublici peccatores , anteqliam per sententiam thles essent deci trati. Num forsan scandalum non
esset, aut Sanctu ρ non daretur ambus , si
notoriis peccatoribus notorietate facti administraretur publice Eucharistia , quamvis necdum per sententiam domini Osficialis tit tales condemnati essent λ
In quo agitur de Viatico pueris exhibendo. item de iis , qui , perse verante eodem morbi periculo , instant, Viaticum sibi exhiberici et aliqua de frequent , aut quotidiana Communione .REcte tamen , et sine reprehensione poterit Episcopus Synodali ' Constitutione Parochos compellere ad administrandum sancti S-simum Viaticum pueris mox decessuris, si compererint tantam assequutos judicii maturitatem
ut cibum istum caelestem , et Supernum , a com
muni , et materiali discernantes haud enim leviter delinquereri credimus, qui pileros etiam duodennes , et perspicacis ingenii , sinunt ex
hac Vita .migrare sine Viatico , hanc unam ob causam , quia scilicet nunquam antea , ParOchorum certe incuria', et Oscitantia , Eucharisti cum panem degustarunt . Ad ejusmodi autem gravem abusum radicitus extirpandum , quem nulla profecto cohonestare valet probabilis Theologorum opinio, ad quam Parochi confugiunt , ut suam aut prorSUS Xcusent, aut
ad minus ele Uent culpam , nonnulla sunt ireviter praemittenda . Cui libet antiquitatis studioso notissimum est , antiquam Ecclesiae consuetudinem obtinuisse, ut sanctissimae Eucharistiae participes fierenes infantes statim Iost Baptismum quod pluribus monumentis demonstrat, Martenes de antiquit. Eccles. ritib. rom. I. lib. I. cap. I. art. s. q. 11. iisdem que infantibus , perinde ac adultis , consuevisse frequenter sacra Mystella ministrari testantur Cyprianus tractat. de lapsis . Auctor Constit Apostol. lib. 8. cap. Ia et I 3. Dionysius seu quicunque sit Auctor Eccles Hierarc. cap. 2.e 7. Augustinus serm. 8 de Cerbis Apostoli, et epist. O 6. ad Nonifac. et constat e Sacramentario , quod inscribitur nomines Sancti res orti, tit. de Sabbazo sancto, aliisque te-
stimoniis adductis a Cardinali usta Per. t fiet
mc. lib. 2. cap. 9. num. II. Marten cit. lib. I. cap. q. art. O. . a Juvenit de Sacram .diss. q. quaest. 6. cap. a. atque otiam ab haeretico in hamo Origin Eccles io m. q. lib. II. cap. I. . 3. et tom. 6. lib. I S. cap. q. q. T. et . 7. . q. Hinc mos , quem a Graecis , sua aetate , retentum ObServat D. Thomas . pari. quaest. 8O. art. . ad 3. et etiamnum apud eosdem perse Verare , tradit Arcu dius lib. I. de Sacram Euch. cap. II. quando nam in Ecclesia Latina obsoleverit , incertum est hoc unum certo scimus , ejusdem ritus vestigia inveniri apud Hugonem a Sancto Victore , qui seculo XII. scripsit de Sacram lib. I. cap. 2 o. et apud OvLhertum Abbatem , Auctorem XII seculi , lib. I. de ignoribus Sanctorum cap. a. q. I. Sed subsequenti aetate ea deprehendimus omnino deleta , nec quadringentis abhinc annis usquani
legimus fuisse infantibus sanctissimam Euchari stiam in Ecclesia Latina administratam . Utram-due disciplinam , habita ratione diversitatis tem.
porum , commendavit Tridentinum sess. I. de Communione cap. q. ubi liae habentur : Denique. sancta Synodus docet, paret Alos , usu rationis carentes , nulla obligari necessitate ad sacramem talem Eucharistiae Communio Bem . . . . ' eqne ideo tamen damnanda est antiquitas , si eum
morem in quibusdam locis aliquando seret aqvit : ut enim sanctissimi illi Patres sui facti probabilem causam, pro illius tensoris ratione , habuerunt ita certe , eos nulla salutis necessitate id fecisse , sine controPersia credendum est
II. Facta porro praedicta disciplinae mutatione, Innocentius III in Cap. Omnis utriusque sexus, de poenit et remiss omnes Christi fideles, postquam ad annos discretionis pervenerint , obligavit ad Eucharistiam , ad minus in Paschate ,
reverenter percipiendam . Hinc vero orta est inter Scholasticos dissensio in determinando tem pore , quo eiusmodi praecepto urgeri incipiant pueri Plerique Doctores non improbabiliter docent, in Ine puero , Statim ac sunt doli capaces, sicuti obstringuntur sacramentalis Confessionis praecepto , ita obligari ad communicandunt in Paschate , nisi sorte , ut decernitur in cit. Cap. Oranis utriusque sexus , de proprii Sacerdotis consilio , ob aliquam rationabilem causam, ad tempus ab hujusmodi perceptione duxerit abstinendum Allegata enim Decretalis innocextius III. utrumque praecςptum conjungit, et abscue ullo inter