장음표시 사용
241쪽
unizm , et alterum discrimine , uti timque onusina ponit omnibus utriusque sexus Fidelibus postquam ad uno discretionis pervenerant . Ita Tali danus , S. sntoninus , Tabiena , uos res it et se Ilitur Ioannes anchea in selcctiis disp. 26. quibus adde Castropalaum tract. 2I. disp. Enic. I linci. IO. xlim. II. et Philippum de DCrux in Thesaur. Eccles tria Ct. I. . II. Πλn. 3. atque huic sententiae patrocinatur Manuale Henrici piscopi istari censis , in Synodo istari
censi approbatum , tu cujus corim . habetur Moneant autem Sacerdotes parochia nos suos , ut puἴros a Sept uni , et supra , ni r nostc , et Credo doceant, ac in die sancto Parasce Pen ad Ecclesiam adducant ad osculandam Crticem et in die sancto Paschae , ut Corpres Christi prius tamen conscssi, recipiant : tum . .l. Asnfc-d0 t. arte ne , et Duran col. 1o82. At illi quos citant, et sequuntur Suare tom. I. in . part quaest. O. disp. O. seci. I. asqueZ disp. 21 q. cap. q. Dicastillo tract. q. disp. IO.
dAbit. F. num II O. perfectiorem sum rationis X pectandum censent, ut pueri ad annuam Communionem constringantur : non omnis
quippe discretio , quae suffciens habetur ad se expiandum sacramentali Confessione , satis est ad rite percipiendam Eucharistiam , cujus X-cellentia majorem Yigit in suscipiente iudicii
maturitatem , ut debita religione , ac re Verentia ad eam accedat . Quo Vero aetatis ann eam maturitatem advenisse , sit praesumendum
idon potest certa regula de nutrici quum alii tardius, alii citius perfectum rationis usum rerum: que spiritualium intelligentiam assequantur : id autem intra decimum , et decimum
quartum aetatis annum , communiter evenire , notat citatus Suare .
III. Verum , etsi Doctores ita inter se dissentiant , fere tamen communiter fatentur , tantam non desiderari aetatem , ut quis in mortis articulo et possit , et debeat sanctissimo Viatico muniri: quin immo laudatus Suare e X presse docet, Omnibus, qui sunt doli capaces , positis in vitae discrimine , illud esse , ex Divino praecepto porrigendum ; citatam quippe sectionem in hunc
naodum absolvit: At ero de Communione facienda in artichio mortis non est eadem riatio ... Vnde existimo, in illo articulo dandam esse Communionem cuicumque homini habenti usum rationis ad peccandum, et capaci Confessionis, et extremae Vu-ctionis. Euodi avarmis quidem fatetur esse omni-bres consulendum ego ero eat timυ, obliga Tom. I.
tionem tam ex parte petentis , quam dispensantium etc. Suare si sententiam pluribus comprobat Cardinalis de Lugo de Euch disp. IJ seci. q. n. 37. eidemque Scifragatur Auctor anonymus in Carmine s. prolato a Marten de antiq. Ecf. ritib. cit. t. I lib. I. c. q. art. IO. . I . inquiens 2 ton pueris infra bis quinque manentibus annos Des Corpus Domini, quamvis sint corpore Ari: Iuid amant, cum ignorent, ergo prohibentur: Excipe, quos urget fera mors anni licet his sint Octo siere no em, Te septem , dum sibi constet Scire pater nosic , et fortim ita probata Quare nulli controversae opinioni calculum adjicit Episcopus , qui in sua Synodo Parochos
serio adhortatur , et monet, ne patiantur , Omnes pueros indiscriminatim interire sine Christi Corporis Viatico . illudque iis praebendum praecipit, quos iidem Parochi , diligenti praemisso examine , tanta compererint pollere m-genii perspicacia, ut latentem sub speciebus sacramentalibus Christum et firmiter credant, et reverenter adorent: tunc vero securius id in Synodo decernitur, quum non determinatur certa aetas, in qua decessurus puer sit Christi Corpore reficiendus, circa quam unice vertitur Theologorum dissensio, sed ipsius mei prudentis Parochi judicio permittitur definire, an moriturus puer , spectata ejus indole , sit tanti Sacramenti capax hoc siquidem adhibito temperamento, nemo facile contradicet Synodali Constitutioni , cui pene omnes Theologi suffragantur I Similiter, absque formidine se aliqua Ἀ- volvendi controversi , et potest, it interduna debet Episcopus constituere, ne Paroesi renuant sanctissimam Eucharistiam iterat deferre ad aegrotos, qui , etiam perseverante eodem morbi periculo, illam saepius, per modum latici, quum naturale jejunium ser Uare nequeant, percipere cupiunt. Quam Vis enim Vasqueet in .part. disp. 2Iq. cap. a. in sin doceat, Divino praecepto satisfieri per unicam perceptionem sanctissimi Viatici in eadem aegritudine ; nullum tamen invenimus alicujus nominis Iheologum , qui neget, et licitum , et pium , ac laudabile esse , illud saepius repetere . Ita quippe expresse tradunt SylCester Cerb. Eucharistia 3. q. 6. Tabiena
Cerb. Communicare nu.q8. Solus in ' dist. 12. quaest. I. art. 8. Toletus in Summa lib. Io. c. I F. Henrique leth. 8. c. q. num. I. tu . SO. n. I. Sua re disp. 68. ecl. , Layman lib. S. Suram tract. q. cap. 6 qreae t. 5. Am. 2 O. Diana tom I. tract.
242쪽
num. qui male traducit Plasq:ι ea , quasi Auctorem contrariae se frientiae , quum hic desola loquatur Obligatione , ut diximus, et legent, patebit.' Aliqua duna taxat dissensio est in clarae tini enito temporis spatio , quod debeat inter . cede re , ut intra ea ludem in lirmitatem , possit iterum mon jejuno dari Eucharistia . Ali-Qui enim , cum creuetrro , multum temporis interstitere debere e X istimant inter unam et
alteram Communionem G quam indefinitam ac arri assertionem , de spatio triginta dierum explicat Villato hos in Suimur. I. pari. truci. dAb. 38. Alii cum Suare cit lo c. decem , aut Oct dies exposcunt Alii cum Ludoe fco a Sancto Ioanne in Summa Hispano
dies Viaticum iterari concedunt . Alii demum
clienti die illaid repeti permittunt , si videatur
instare mortis periculun , et aegrotus , qui, Cum Santi e S Set, frequenter consueverat Eucharisti cum panem degustare , eo denuo nutriri, et roborari crapiat . Abstrahat igitur Episcopus ab hisce uaestionibus ; solumque Parochis in- Sinuet, posse, et debere sanctissimum Viaticumro eadem inii raritate iterum , et tertio administrari , praesertim si ipsi me aegrotantes iterum caelestem illum panem esuriant ; et, si Velit , poenam ctiam in Parochos decerna , qui, post plurimum temporis, Eucharistiam ad eumdem infirmum , eam devote filagitantem misisquibusdam , et emendicatis praeteXtibus , denuo deferre obstinate detrectant : nihil quippe in hac saluberrima Constitutiones invenietur censura , et castigatione dignum
. VI. Quod si in Synodo aliquid etiam dicendum Occurrat de sacramentalis Communionistrequentia, a V ea Episcopus, ne aut uni Versim improbet, aut Omnibus indiscriminatim suadeat Quotidianum ad sacram mensam accessum . Et si cnim prisci Fideles consueverint quotidie Eucha. risti cum panem degustare , quod discimus ex S. D stino in apologia I. quanta pro Christianis obtulit Imperatori ,Antonino , e S. Cypriano in Ypositione Orationis Dominicae , e S. Hieronymo epist. SO. ex Can. Omnes Fideles, de Consecr. dist. I. et Can feracta ibid. dist. a. quidquid sit, an ad quotidianam Communionem X Ecclesiae praecepto adigerentur, quemadmodum opinatur Vasque 3 part disp. 2Iq. an potius e mera devO
tione , et charitati ardore quotidianus eiusdem. usus fuerit a Fidelibus receptus, quod existimant Suare cit disp. 69. ecl. 3. et Juveniles de
Sacrarii dissert. q. Ea est. 9. cap. 3. art. I. in n. indubitatum est, posterioribus Sectili , Oc
quam scilicet elanguit Fidelium charitas , non solum intermissam fuisse Communionis frequentiam , sed jamdudum , hoc est a seculo XII inter picis, et Octos vehementer dubitatum , an consulendus esset Fidelibus quotidianus Christis Orporis sus siquidem apud Innocentium III. de MySter Miss. lib. l. cap. a 2 legimus Dixerit ergo Aispiam , communicandum esse quotidie L dia erit alius , quotidie comm AHicanduntns esse : quae certe Verba indicant rem positam in quaestione , quam Innocentius non solvit , subjungens Paciat uti quisque odpix credideri, faciendum : atque ad id comprobandum affert Augustin m relatum in Can. Ωuotidie de consecrat dist. a. ubi ait : Dixerit quispiam non reotidie accipiendam Eucharistiam : alius a firmet quotidie faciat unusqui que , quod , secundrem sidem suam , pie credit esse facienduὶ . Eamdem quaestionem distincte et perspicue Suo raro re pertractavit D. Thomas 3 pari. Haesi. o. art. IO. in qua
docet, sum quidem Eucharistici panis , in se
Spectatum , Semper esse a ita rem , et nihilominu non Semper in uicumque expedire , illuni sumereri quia non semper reperitur in sumente
dispositio requisita ad dignam illius comestionem : ex quo Onc id it ideo , si aliquisse quotidie ad hoc paratum invenia , laudabile est , quod reotidie oviarat . Vn de Augustinus , quum dixisset : Uccipite quotidie, ut quotidie tibi prosit subjungit, Sic laize , ut Hotidie merearis accipere . Sed , quia multoties in pluribus hominum multa impedi nenia hujus devotionis occisi runt propter corporis indispositionem , vel auimae , non est utile omnibus hominibus , saο- tidie ad hoc Sacramentum accedere VII. Haec perpendentes sapientissimi Tridentini Patres, duobus a se editis decretis, Fideles hortati sunt ad sanctissimae Communionis frequentiam , sibique in votis esse demonstrarunt ut quilibet tanta emineat morum integritate, ut digne possit etiam quotidie Christi carnibus pasci consulto tamen abstinuerunt ab universali regula hac de re tradenda, quum satis X ploratum habuerint, eam unice desumi posse a cujuslibet peculiari statu, devotione, et charitate. Primum decretum habetur sess. IS. de Eucbaristia cap. 8.
243쪽
t ue huiusnino n. a terno cris ectu admonet saracta Synodus hortatur, rogat, et obsecrat Pr Pisc ramis ricordiae Det nostri, lit omnes , ctor di, qui Christian o nonrine censentur ... hac sacra MVSteria Corpo ais, et San' uinis s, a Fides coustantia , et irritate , ea animi cet otione , a pietate et cultu credant, et Perierent rer , ut an sin illum s per substantialem rc uenter suscipi re possint AlteruT CXtat SCSS. 22. cap. 6 de Sacroi c. Miss.
Optaret quidem sacrosancta Synodus , ut in sin- 'ulis MisSi Fideles adstantes non solum spirit alia fecit , sed sacramentali otia n Eucharistiae perceptione commis Vicarent, quo ad eos sanctissi j ih: jus Sacri cii fructus uberior pro chirci. VII l. Sec nihilo ninus haec a liberrima Tridentini decreta non Xt in X erunt anti quam, quam innui inus, controversiam ; quin immo haec , seculo elapso , acrius inter Theolo Os recruduit
pira res ouippe quotidianae Communioni illis
aequo patrocinant CS , eam Omnibus , sine ullo personarum delectu , suadendam dictitarunt e quorum numero fuit, qui hanc etiam 31 opositionem non est veritus asserere , quan die . Marti 1679. Apostolicae damnationis telo confixit Innocentius I freqheus Confessis , t CC II-munio , etiam in his , qui ntilitfr Pio Aut est nota praedestinationis : alii contra ire uentiorem , multoque magis quotidianum ad sacram . mensam accessum , nimium imprudenter , universim damnarunt . Vtrius L e classi rauctores reserunt sedes disp. I. sua est. q. Sest. I. . . et 3. Joannes Sanctae dissest. 22. Cardinalis id Iu O de Luch disp. . T. et ardenas Crisis Theolog tom. 3. disp. 60. Ad hanc Ver litem praecidendam , ubente, atque approbante I EO PH-tio XI die 12 Februarii 529. promUl Jatum est decretum , quod integrum legitur apud citatum Cardenas cap. I. et la-Croi lib. 6. pari. I. MAM. 66J. e quo haec Verba , ad Episcopos ma-Aime pertinentia , transcribimus in hoc igitur Pastori m diligentia potissinnunn in Pi ilalit, nou ut a re u nti, aut quotidiaua sacrae Com-MEL. ionis Emptione , hic praecepti formula aliiqui deterreantur , aut suxnendi dies gcneraliter cox Stituantlir, sed magis quid ingulis permittendum per se , alit Parochos , seu COII SIarios sibi decernendi in uicti illudque larvino pro Pideat, Et Acmo a sacro con Pi m , Seu re-quefitc , Curii otidie accesserit, repellath et ni illo minus ct operam , At nusqu&sque igne , pro de Potionis , et praeparationis modo , rarius cui crebrius Dominici Dorporis Mazitalcm degu-
stet . . . 'roderit etiam , praeter Varo chorum , et Confessariorum diligentiam , opera quoqΗ Coucio natorum ut , et cum eis constitui Iam haberi
ut , quisvi Fideles ad sanctissimi Sacramenti fre- qisentiam sequod facere client accederint, statim de magna ad illud sumendum praeparatioη eo rationem habeant : generatimque ostendant cos , qui ad frequentior Cm , aut Motidianam salutiferi cibi sumption em , demoto studio excitan tur , debcre , sique laici negotiatores sint , fCeconjugati, si v quicumque alii, suam a noscere in irreitatem , ut dignitate Sacram exti , ac Ditini judicii formidine , discant clestem mensam , in qua Christus St, CCCrfri et, si quando se minus paratos senserint, ab ea abstinere seque ad majorem praeparationem accingere s X. Si itaque in Synodo instituatur sermo de frequent , aut etiam quotidiano Sanctissimae Eucharistiae usu , non est deviandum ab hu)us decreti semitari sed si qua Parochis tradenda sit instructi , curandum est, ut haec illi ad amussim respondeat : praecipue ero Onendi sunt Confessarii , ne frequentem ad Eucharistiam accessum iis aut suadeant , aut permittant, qui in gravia peccata Saepe labuntur, nec de poenitentia peragenda , Cacue ita emendanda sunt solicit , sicuti nec illis qui, etsi gravia vitent crimina , Olutitatem tamen habent venialibus inherentem qua de re legendi sunto. Franciscus Salssius hilotheae pari. 2. cap. 2 O. et Joannes Thaulerti serin. l. infesto en Sacramenti
De pertinentibus ad Sacramentu=n Poenitentiae et signanter de Iliaestione , ejusque usu iuSynodalibus constitutionibus , quoad necessitatem aliqualis dilectio gis Dei in attritione e.vmelu Gehennae conceptari aut dictae Nec Ssitatis e vclusionem
S Ancta T identina Synodus stas. Iq. cap. q. de Poenitentia duplicem distinguens Contritionem , utriusque virtutem , ct ili ac iam in hunc modum explicat: Docet praetcrea , etsi Contritioner .r hanc alisuando charitate perscctam esse contingat, homin sintque Deo reconciliare , priusqIsam hoc Sacramentum actu suscipiatur, ipsam nihilominus reconciliationcm ipsi Contritioni , sine Sacramenti voto, quod in illa includitar , non esse adscribendam . Illam vero contritioncm in crfche a
244쪽
cta'n , quae Attritis disitur , Aoni. M Cel ex tiGr. pDuda vis peccati coirsideratione ς'el cx Hle Inas, ct poenarum metu communiter ovcipi I r , si et'oluntatem peccandi ea cludat Em pe 'eniae , d clarat, non sollim non facere l-rinem hypocri- tam , et apis pc catorem , Cerion etiann doni Dei esse , et Spiritus Sanet impulstim , non ad-m c quidem inhabitantis , sed tantum obfriti , quo ofnitens adjutus, Ciam sibi ad justitiam pa-γat . Et , Vcm is sine Sacramento Poenitentiae per se ad iusti cationem perducer peccatorem nequeat , tamen Lm ad Dei gratiani in Sacramento Poenitentiae impi trandam disponit.
I l. x his Concilii Tridentini verbis celebris
orta est uae ii , qualis sit illa Attritio , quae ad Dei gratiam , in Sacramento Poenitentiaei inpolrri, tam , dis 'Onit. At Cue , ut ii primis
de ipso Attritionis vocabulo aliquid dicamus
illud non esse antiquissimum , ne ue ante an-irit m 22o in scholis vulgari coeptum , ruditi Omnes Optime norunt , cum Morino de Poenit. lib. 8. cap. 2. num. 12 . Quod tamen per Omen significatur, et Patribus , et Theologis Semper perspectum fuisse , nemo dubitat : Omnes quippe duplicem semper agnoverunt Ontritionem ; unam perfectam , quae e se justitiam , et Sasnctitatem affert alteram imperfectana, quae sola homini justificando impar st. Illinc vero Contritionem inperfectam , visum est Scholasticis , congruo Vocabulo , appellarent tritionem . Sicut enim inquit Estius in . dist. 16. . . in corporalibus attritum dicitur, quod aliquo modo , nempe forins clis tantum ,
t resum si, aut commixti tum contritum Uero ,
quod tantum intus , et foris fractione in rei ima egolatu λn est ita in spirituatipus Attriti ab illis dicta est imperfecta Ecedam , et aliqu9 S-que atrium pro ἰres1a poenitentia : Contritio 'ero poenitentia intima , e per recta
Ill. Porro ex multiplici capite potest haec Contritionis imperfectio dimanare Dei primo O-co valde imperfecta est Contritio , quae non est supernaturalis, sed unice movetur ab Objecto naturali , aut non elicitur viribus pratiae . Hanc suifficientem non esse ad justificationis gratiam
tam X tra , quam intra Sacramentum Consequendam , Omnes fatentur: est enim similis poenitentiae Antiochi, Cui peccatum deflebat , non quod esset offensa Dei, sed propter gravissimum
morbum , quo cruciabatur qua de catis Veniam a Deo non est consecutrius , a Machab.
cap.9, et quamvis aliquot ex veteribus Schola-
sticis visi sint huic naturali Attritioni vires rLbuere ad homiliem De reconciliandum eorumtamen opinio proscripta est ab Innocentio XI. qui anno 1679. hanc propositionem num. ST. an navit Probabile est, suscere Attritionem naturalem , Modo honestam . Ad Pertendum tamen, 1 e quis confundat mi Oti Tum Oenitentiae , cum occasione , Ua ad poenitentiam excitatur etenim multi, morbo , aliove temporali malo vexati, perpetrata crimina mente re Volvunt, et
Dei gratia auxiliant , illa e moti V superno serio detestantur sicuti accidit Ninivitis, qui
timore mortis temporalis , ac subversionis I r-bi , quam Is Has praenuntiabat, commoti , per Ueram , incera et , et supernaturalem Contritionem ad Deum con Versici lint. IV. Ina perfecta pariter est Contritio , quae ab ali uo dumtaxat peccatorum genere , non ab omnibus , Voluntatem Verti : Venire enim potest, ut qui , e speciali in clione er-pa aliquam irtutem, peccata eidem Opposita detestetur, quin tamen propositum habeat cetera praecavendi, quae aliis virtutibus adversantur . Ac demum imperfectissima erit, nec Contritionis nomen ea merebitur, quae non procodat ex deliberat Voluntate , se potius sit ouaedam velle ita , Seu sterilis , atque in eis: cax displiccntia de peccato, absorie absoluto proposito in posterum non peccandi. Evidens Or-r est, Putram e his posterioribus Contritionibus ad justificationem prodesse , Lia 2utra excludit voluntatem peccandi , sic si Tridentinum X poscit , neque ad illam pertinet poenitentiam , quam a nobis X igit Dominus, Ezechielis cap. 18. Con ertimini, et agile poenitentiam ab omnibus iniquitatibus Cestris , et non erit et obis in ruinam iniquitas . Projicite ac obis omnes pra in icationes Cestras , in quibus praeCaricati estis , ct facite 'obis cor obum et spiritu=n 6 in . V. Alia est Contriti supernaturalis , et Uica , Omnem CXcludens Voluntatem peccandi
quae nihilominus , aliis nominibus , dicitur imperfecta , et in quam unice cadit controversi , Quam proposuimus. Et prinio quidem potest Contritio esse impersectari imperfectione merene atizari quia scilicet, etsi concipiatur X O-dem motivo charitatis , seu amoris Dei super omnia , ex quo concipitur Contritio perfecta ad istius tamen intensionis gradum non pertingit, sed est debilis , tenuis, et remissa . Secundo dicitur imperfecta , quia peccata detestatur
245쪽
oropter Deum dilectirna , non tamen amore a vera Contritio , error poenitentis bona fide seniicitiae, sed concupiscentiae, hoc est dilectum , contritum reputantis , clitum revera contritus1ron quatenus est in se unante bonus, sed quate non sit , eum qui dena Xcusaret a culpa , sed nus est bonus nobis,seu quatenus nostra felicitas, non disponeret ad gratiam asse taendam in ria beatitudo , et iris ultimus Tertio , et plerum cramento, quod , e desectu materiae proximae,cue, nomine Contritionis imperfectae intelligi cs et irritum Deo pacto , quo, qui , solo elicito tur dolor de peccatis, unice conceptus , atque actu dolori mere naturalis , quem tamen cre- elicitus propter eorumdem Itirpitudinem , aut dit supernaturalem , ad Sacramentum Poenis Olum metum poenarum , Ut lehennae, absque tentiae accedit , non sit utique sacrilegii reus, tilla Dei dilectione . Verum haec eadem Coli se . Sacramenti effectu privatur quemadm tritio imperfecta potest ita moveri e timore clum recte rata Ocinatur Suare tum. . . inci . pari. gehennae, ut simul conjungatur cum aliquo Dei disp. am Sc t. q. num. I S. et seq. Quamobrem amore initi alici quatenus scilicet voluntas, quae si ad Sacramentum Poenitentiae sustici Attri- peccata odit propter supplicia , simul Tertur lio servilis , quae reputetur Contritio , ut Vo- quodammodo in Deum , ut O Jectum diligibile , Q Sollis, necessari, lavde consequitur, sufncumque incipit amare , quamvis non luna amet cientem etiam esse Attritionem mere servilem amore perfecto eth .aritatis . Disiacile tamen est ut docuit cichtor Canus
explicare hunc ramorem initialem , nisi dica VII. cichioris Cani sententia, vix nata
mus, eum esse Verum actum amoris, Sed de scholas Omnes Per UaSit , et tanto plausu eae ce-
bilem , tenuissimum , atque in minimo gradu pta est , ut plurimos, ac magni nominis sta- ac proinde haec quarta species Contritionis im- tim invenerit latronos Sed prae ceteris inperfectae videtur fere coincidere cum prima e qui Moripus G p. lo turn opinion tam celei rem 1auper enumeratis , neque in alia ab ea differre , reddiderunt duo Theologiae scholasthae claris- nisi quod illa sit ex solo charitatis moti VO; sima et fano osissima lumina , Franciscus riua haec vero admixtum illam habeata timorem re et , et Gabriel Vascue , quos innet eri An cpoenarum . seqvrentur Theologi . Verum qui titer istos V l. I lis G sitis, quamvis ante Tridenti nil m doctiores , et sapientiores habentur pavidi communiter Thoologi docuerint , ad Dei gra quodammodo , et meticulos , ac inagna cu Ut iam in Sacramento Poenitentiae obtinendam , cautela , illi recenti opinioni subscripserunt,
satis esse Contritionem, imper ectani , quam quam ipsemet ianvs non nisi dubitanter astru jam tum Attritionem nuncupant Attritionis erat pari. . relec t. de Pocnit inquiens : Con. tamen nomine , nun tiam dolorem intellexe tritio poni ter pars Sacramen si , Aia est certa, trunt de peccatis , aliunde e X citatum , quam indubitata materi od autem Attritio su ec Oti VO charitatis , seu omnino sejunctum ciat, quam Gis eram sit, non CS adeo certum ab aliquo saltem remisso, tenui , debili , seu et indubitatum et ideo concilium Florentinum, i uitiali amore benevolo eici sicuti testatur O connmunisqΗe sententia , tenens fritim , relinctissimius Iorix AS cit. lib. b. cap. q. num. 2. Om ouens incertum , ponit Contritionem pari mnium autem primi Franciscus Victoria, et Domi esse Ajus Sacramenti . lac eadem moderatione nicus Soto , ambo e Ordine Dominicanorum , loquitur Aare uom. q. luci part quaest. PO. docuerunt , ad peccatorum remissionem Vir axt. q. disp. I S. Sec t. q. num. T. Ubi obligans Fi- tute lavium , assequendam , satis esse Attri deles, Di lethalem culpam admiserunt, ad ha-tionem iere Ser Vilem , seu conceptam e Sol bendam Contritionem charitate perfecta in sinitae tu gehennaeci modo tamen haec a poeniten articulo mortis, hanc ali ri rationem am te bona fide reputetur Contritio , ad quam ce licet sit probabilis opinio , Attritionem c vitam teroquin eliciendam eum pro viribus conari κm Sacramento hiscere ad justificationem , ta- debere aliarmarunt . At cichior Cau 23 , ictu me non est certa , t potes csse falsa . . M 9 sTiae ot sententiam C quutus , eam prae si fortasse in re ita est , probabilis ista existima-terea eae tendit ad Attritionem nere servilem , tio non suscit, Athon o su et or . Ergo quis telis, Sic cognitam , hoc est , quae a Poenitente non et 'idens , ita se mori permittit uJAntarie e Sistinae tur era Contriti O , sed talis esse co exponit se periculo morali aeternae damnationis CCOScatur , CL alis re Vera est . Enim Vero , si am , tibi est morale dubium , est murale cri
materia proxima Sacramenti Poenitentiae esset culum praesertim in re talis grazi . rei cist γ
246쪽
est norale tibi nyn, qui illa opinio nec valdeant2qlia , Hec multum communi sit. Sua res ii monitum confirmat Phil&ppus Gamachaeus Sur hin. Theolog. cap. 8 de foenit inquiens tiamsi agnoscamus , Sacramentum foenit xtiae 1 revera facere ex attritis coni tritos, non tamen id omnino indubitatum . . . . Ergo delet Enc conari ad Ceram Contritioncm , ut hoc Gilo rittritio Saltem
radat certior . Et Paulus Onai totus Respons. mora L lib. quaest. 32. licet abso posse doceat, qui , ex sola formidine aeternae Oenae de peccatis dolet, haec tamen prudenter addit: Tlures, magnique Theologi in poenitente , ante suam abso 'atur , Contritisncm Ceram , charitate formatam , reqHirunt , isque usque adeo certum cst, is tirilisi em poenitenti esse satis
Euocirca Sacerdotis pari s praecipue sse debent, et erae Contritionis moltim in corde poenitentis auxiliante Deo , elicere , ardentiqre eum cohortatione argcre , t propter Delum psccata a missa ea scretur 6mnia . Sed , quod ista tanta adhibita
circumspectione , a turmarunt, posteriores Doctores , Ob auctum sibi consentientium nun e-rtum , animosiores facti, non solum absque ulla dubitatione , et limitatione asseruerunt, Sed contrariam sententiam , requirentem in poenitente aliquem charitatis amorem , saltem initialem, carpere, et censura assicere non dubitarunt,
eam omnino improbabilem , periculosam, Tridentini menti contrariam , atque inplicite, intvirtualiter quodammodo ab eodem Tridentino proscriptam , dictitantes. Verum istos redarguit Cardinalis PallaCicinus , diserte firmans , uni cum Trident in scopum fuisse, damnare haereticos improbantes timorem servilem , tamquam inhonestum, neutiquam Vero definire controversiam , iam tum inter Octores Catholicos agitatam: lib. enim 12 hist. Trideritinis . IO. n. b. haec ad rem apposite scribit alia x tum ex actis conjici Theologorum mens crat, ut error haereticorum damnaretur , tamquam inhone3lhm improbantirem poenae timorem non it m , ut ferret sententiam de scholastica quaestione , an Ah s-Modi timor non Soli nn absque Contritione Diaei
perfecti de quo contro Persia Tiffuit, sicut patefit); scd etiam absque eo quod ullus eicitetur amor imperfectus, respciat ad peccatorsim remissionem in Sacramento. Id vero clare liquet ex ipsa probatione concilii, qua hujus artichii doctrinam in a cap. q. ximirtim P inivitarum o nitela tiarne timore proscctam ipsis pro Disse, quAm certum esset, eo tempore , quo Gram enimn T eniten-
tiae adhuc non extabat , eam formidolos. Joenitentiam in inne su fecisse, per se ipsam , ad peccatum delendum, sed Tim tantummodo habilisse ad impetrandam Ozam gratiam , cujus ope adjiceretur charitas . Testatur deinde clem probatissimus Historicus, supra citatum decretum Cap. q. m. Iq. fuisse pri si ita concinnatum , ut in eo diceretur , Attritionem e metu gehennae , et poenarum , su icere ad Dei gratiam in Sacramient impetranda , sed , intercedente Ioanne . semiliano , Tudet an Episcopo , ablatum fuisse verbum illud si 'cere, e)tus qui loco ubi Ogatum verbum disponit, quod profecto aequi-Vociam est, et referri potest cum ad dispositionem proXimam, tum ad remotam ; sicut opportune observant Petrus an bertus e Drou in Traci de Contrit et Attrit dissert. I. . I. et eq. Natalis Alexander Theolog dogmat et morial. lib. 2. de Sacra n. Pocnit art. R. proposit. S. JuVen in de Sacram dissert. 6. quaest. I. .ci. Cur-nel de foenit qua est. S. art. a. itasse cod.
Vili. Ad haec , ut observant Latinoius ndissert de mente Concilii Trident in circa Contritionem , et Attritionem pari. a. cap. 2. et citatus e Drois . R. e ipsis me Patribus , et
Theologi , qui Concilio Tridentino interfuerant, eodem Concilio absoluto , aliqui propugnarunt necessitatem inchoatae Contritionis, seu amoris initialis ad Sacramentum Poenitentiae ; inter quos edericus I at se , Episcopus Viennensis in Austri , in suo Catechism , et Franciscus Sonnius Episcopus Antuerpiensistro t. q. de Poenit. cap. 6. alii pro susiicientia Attritionis mere servilis dimicarunt, ut Andreas ega, et citati Dominicus Soto, et Melchio Canus . Non autem fuissent Praesules et Theologi in has ops o sitas sententias distracti , si quid a Concilio Tridentino de tracre definitum Scivissent . IX. Quum itaque versemur in quaestione ab Ecclesia hactenus non definita , jure ac merito Alexander VII die s. ait 667. sub poena X- conmmunicationis latae sententiae , Sed Apostolicae reservatae, praecepit cunctis , et singulis Fidelibus . . . ut, si deinceps de mat fria Attriti0xis scribent, Cel libros , aut scripti ras edent, Teldoc bunt, et e praedicablint, vel alios Ozis modopcenitentes aut Scholarcs, et rosve crudi tit, nuna udcant alicujus theologicae censurae , altCZIAS- Pe 'juriae, aut contumeliae nota, taxare alteram
ectentiam, sive negantem necessitatem aliqualis
247쪽
driectionA De in pr. Gata Attritione , ea metu gehennae Concepta ritiae hodie inter Scholast cos comm renior et i etur , sive asserentem dictae dilectionis necessitatem ; donec ab hac Sancta Sedes ferit ali i id hac in re desinitum . Caveant proinde Episcopi , ne in suis Synodis , aut in 14- structione Sacerdotuna , quam Synodis tritando que attexunt , aliquid decernant aut de It tritionis mere servilis ad Sacramentum Oenitentiae sussiicientia, aut de amoris saliena uitialis necessitate . Adtrii quippe sub udice lis est: adhuc impune pro una , et altera sententia dimicatur. Paucis antea annis Cardinales Gott:ssPlticolo . om. 3. luci pari. D. Thomae , qua est qde Contritione dub. q. . . sententiam pro 'u' gnavit non requirentem in poenitente an Orei Tllaei , ne initialem uidem , ad iustificationis gratiam in Sacramento Poenitentiae a Sse Uendam . Hac ipsa in Urbe , opera, et cura P. Caroli L: cobi Romilli, Ordinis Minorum On-
Ventu alium jeneralis inistri , typis recusum est opus Claudii Frassen, inscriptum Scotu Ps a demicis cu)us Auctor om Io pag. S63. Stre nue defendit, Attribtionem ex Olo metu poenarum , et gehenn le , atque X amore concu' piscentiae , seu sectu spei , conceptam , Odo supernaturalis sit, Omnemque Xcludat UO-luntatem peccandi , esse su iacientem dispositionem ad Sacramenti Poenitentiae fructum in se derivandum . Contra vero Cardinalis en-hoJ, Episcopus Caesena tensis , In sua iusti Z-ctione RasIorali de Poenit. Sacram pag. 33. aliqualem amorem in Attritione requirit , ut sit susiaciens .icramenti Poenitentiae materia Franciscus Maria Campioni anno I 698. doctam elucubravit Dissertationem Theologico-Scholasticam , in qua totis viribus conatus est demonstrare necessitatem aliqualis an oris Dei saltem imperfecti , et initialis , ad impetrandam gratiam in Sacramentis , quae dicuntur Mor tres rism . Et laudatus Peti res Lamber tres le Drou , Episcopus Orphyri ensis , Apostolici Sacrarii Praefectus , quum per Urbem Vulgatam vidisset Dissertationem , a Sartholomaeo vi , ejusdem sui Augustiniani Instituti Theologo , Xaratam , in qua Auctor deceptat profusi cientia Attritionis , Omnis charitatis X pertis, ad valide, et cum fructu recipienda Sacramenta Baptismi , et Oenitentiae , eidem statim contradictorem se praebuit, aliisque editis Dissertationibus , an mem Clementi XI. nuncupatis nullum non adhibuit argumen-
tum , quod aptum putaverit ad praedictam opinione a refellenda iam contendens , Attritionem mere servilem , ne a Sacran)ento quidem vires sortiri , quibus valeat hominem pro Xime disponere ad c gratiam, vel primo Obti nendam, Vel amissam recuperandam . Hinc recte intulit Serti Iheolog tom. 7. lib. 3 q. cap. s. nihil hactenus a Sede Apostolica de hac uaestione decisum , sed libertatem cuique datam ex praefatis opinionibus eam eligendi, et docendi , Quam maluerit
X. Sed non ideo prohibentur Episcopi Confessarios monere, Ut poenitente ad eram et perfectam Contritionem Orientur , et e X-
citent : id si tu idem faciendum suadent etiam pr.iecipui Auctores , qui pro sui si scientia doloris , e solo metu et rennae , steterunt , uti Suare , Gamachaelis , Coinito lus , quorum testimonia supra retulimus. Et, quod magis est, ita fieri praecipit ituale Romanorum , iussu Rat li V. editum , tit. I . Confessari injungens , Ut audita poenitentis sacramentali Onfessione , ejiisque peccatis diligenter X pensis opportunas correptiones , ac monitiones, prout opus esse Ciderit, paterna charitate adhib at, et ad dolorem , et Contritionem spicacibus verbis addiscere conetur: cui consonat Rituale Argentinen se , edit ulna a Cardinali de Rohan , it de Poenit. q. I. ubi haec habentur Ceterum poenitentes suos admonere non cesscnt Confessarii, ne P putent se- ιι ros in Sacramenti os nitentiae perceptione , si praetcr fidei , et spei ac th non incipiant diligere Deism , tamquam omnis justitiae fontem , ut loquitur sacrosancta Synodus ridentina
De Confessione , gream nonnulla Synodi excipieucam pro Libent Confessario , qui est in opere carnalis complet criminis cum Poenitente peracti.
UT iam , post dispositionem requisitam poenitente, aliquid de Confessarii iurisdictione, quod ad propositum pertineat, dicamuS, unum animadversione dignum censemus. Quam-Vis Sacramentum Poenitentiae sit a Christo EJon ino institutum per modum judicii , et nemo esse Cueat Jude in causa propriari nihilominus communiter eae istimant Theologi , duce D. Thoma, sola spectata natura Sacramenti, OSse Consessarium, sui crina inis socium , a Secum perpe-
248쪽
trat perecato , cuius una ue speciei illud sit , in foro Sacramentali absolvere: si quidem tunc non de propria, sed de aliena culpa iudicium proseri neque seclusa legum prohibitione , repugnat, ut quis udicis personam assumens , de commisso ab altero delicto sententiam dicat, licet ejusdem delicti ipse tam Cuam privatus, particeps fuerit . Ita D. Thomas in supplem. 3.Part. silia est. 2 o. art. Ad primi ergo disendum quod in tali casu nec Sacerdos debet audire Confessionem mulieris cum qua peccaetit. de illo peccato , sed debet ad aliam mittere, nec illa delet ei confiteri , sed debet petere licentiam ad alium eundi , et et ad Superiorem recurrere , si ille licentiam denegaret, tum propter pericultim , tum quia est minor erecundia . Si tamen ahso fret, absoluta esset inuod enita Augustinus dicit, quod non debeat esse in eodem crimine , intelligendu=n est, secandum congruitatem , ae secundum necessitatem Sacram uti . An vero On Olum valide , sed etiam licite id fiat, L Oa consentiunt Auctores . Aliquam certe labem in ea Consessione . Thomam agnovisse , ex citatis ejusdem verbis palam est . Et Petrus Damiani AS . . iap. 7. adeo Velieaeentc ii eamdem Confessionem invehitur , ut certe videatur , illam non solum illicitam reputare, sed tamquam irritam ejicere ait enim Legis pracceptum est, ut, quum quis spra perfunditur , Sacerdotibus ostendatur: tunc aut tam , nou accrdotitus , sed leproso potius ostenditur, quum immundus imm&ndo peractam commansm ncqΗitiam constet M .
Sed,qlium Confessio utique manifestatio sit; quid, obsecro , manifestat, qui audienti cognitum narrat Θ sui quo pacto Confessio illla dicenda est, tibi nihil a consitente manifestatur , nisi reo diampridem ab audiente cognoscitur Θ isti sociali inculo peractae iniquitatis c. stringitur qua lege , quo jure , alterum poterit ligare , vel sol veret Fri stra enim quis alium solpere nititrer, qui et ipse et inculis irretitur . His , ex Theologis moralibus assentitur Stephantis agunde inde cundlim praeceptum Ecclesiae lib. q. C. R. n. 33. ubi gravis culpae reum facit Sacerdotem , Y-cipientem Confessionem suae concubinae . At e X adverso Sy ester in Sum m. pari. I. Uerb. Confessio I. n. 17. Joannes anchen disp. IO. Selaci num. 16. Theophilus Raynaudus tom. 16 inopere , cui titulus Heteroclita spiritualia , pag. 128 la Croiae som. 2 pag. 227. allaque sarmant, Consessionem factam complici, tam ex parte poenitentis, uam ex parte Confessarii, cul-
pa acare , modo uterque a perpetrato crina ne abhorreat, et longe absit periculum novi consensus in illud II. Et tamen in multis Synodis decretum est, nedum illicitam , sed inanem pariter , nullam atque irritam fore absolutionem , a Sacerdote datam socio sui criminis adversit se X tum Decalogi praeceptum . Ita quippe statutum legimus in Synodo Leodiens anno I 652 pag. q. in Veliterna sub Cardinali Cybo anno I 698. pag. 36.
in Synodo Fulgina tensi sub Episcopo Japtistellio
anno I 22 pag. 76 in Bononiensi sub Cardinali Iacob boncompagno lib. a. cap. 6 in Ancoenitana sub Card n lli Massa o anno IT 38. pag. 1 I. at rue in Synodo Lucana, quam refert Aou. c. lia in sua morali Theologia o m. a. tract. I P. cap. 3. dium uid igitur praedicti Episcopi peccarunt contra regulam , quam huc iisque inculcavimus , et elucidavimus , nihil in Synodo decernendi de rebus dubiis , atque inter Theologos controversi , materiam praecipue Sacramentorum respicientibus III. Nihil illos peccasse e eorumdem Statutis deprehendimus illi si qui dein non deciderunt quaestionem , an Confessarius , generali ceteroquin urisdictione instructus , valide , et licite poenitentem absolvat a crimine secum e petrat ora sed eumdem privarunt iurisdictione , seu facultate absolvendi socium sui , seu complicem in peccato impudicitiae. Quam vero sapienter , et sancte id praestiterint , ex iis fas est judicare , quae Octores , de hac re agentes, mature ponderantur . At, ueri ut ea praetermittamus , quae a S. Petro Damiani , et D.
Thoma nuper audivimu , basilii: Pontius de matriin lib. 7. cap. 38. num. 3. illata mentione Confessionis , de otia agimus , gravia mala describit, atque exaggerat , quae X ea pro e niunt , praecipue quum Confessarius in sacramcntali foro foeminam audit, cum ua , non semel tantum , et diu antea peccavit, sed a turpi contubernio perseverat . Verj y tum. 9.art. S. stirmat , longa e X perientia compertum , estis modi Confessiones plerum Cue sacrilegas e SSe,no Visque peccatis foedatas. Theophylus Jaynalidus , quamvis it lo c. eamdem Confessionem in se licitam dixerit, periculosam tamensa tetur a P a talis fleXange Theolo dogmat.
gul. 66. haec ad rem adnotavit : Vix contingit At peccatores , qui apud ipsos hujusmodi crimen deponunt, sinceram illius poenitentiam agant; ix
249쪽
eontis eit, ut crimhrosi illi Sacerdotes salutaria rena , de qua agimus , perinde esse , nullum dent consilii, et conoenientem satisfactionis mo adesses Sacerdotem, praeter illuni, cum quo dum praescribant et,si peccata sint impudicitiae, poenitens inhoneste peccavit, aut eum tantum periculis est, ne noSa cum poenitenti , tum a adesse , quem idem poenitens, constitutus incerdoti, in ipsa Confessione peccati nascatur occa mortis articulo , eligere nequit sine periculose si . tiare . Carolus Norro maeus , ne sordidis ipsum infamandi, aliisque malam sui suspicio- hisce maculis illud foedaretur Sacramentum, quo nem ingerendici atque ideo , in eo rerum ta- Christi Sanguine perfudimur, ut a peccatorum tu , non prohiberi, diximus, Sacerdotem , suae lepra mundemur , in sua Synodo Dioeces ana XI. impudicitiae complicem absolvere eumdem a Act. Eccles Mediol pari. a. pag. 2 OQ. Confessa men simul monuimus , ne praedictae infamiae .riis generatim , atque universim facultatem in aut scandali pericula sibi confingat, quae reve-terdixit sui cujuscumque criminis socium , seu ra absint quin immo voluimus , ut ea, quum quoquo modo participem absolvendici Confessa potest, ante Vertat, et rem OUeat; secus enim rio tactust , qui cujuscu=nque criminis , etiam poenas non effugiet, in nostra prima Conati- minimi socius particeps P ullo modo fuit, inu tutione inobedientibus inflictas nere interdictum sit Confessionis eorum audiendae , quos illius socios habuerit . . . Nec vero in P IV. absolutio , si quam impartierit, ullius roboris sit, De forma conditionata in Sacramento Poenitentiae.
sed irrita plane, ac rescissa , nullaque omnino
tamquam ab eo impartita , qui jurisdictionis , et L Uum in superiore capite sexto huius libri,
fati itatis expers est . Et Pero , si quis Confessa de Sacramento Baptismatis , quod in ani-ritι culpae socius , particepso aliquid contra au ma characterem imprimit , ageremus, plurasus erit, ea communicationis sententiam statim disseruimus , de forma conditio nata, quae in subeat cujus vinculo irretitus , ab alio Sacerdo ejus administratione adhibetur , deque ejusdem te, nisi a nobis, abso l. non possit. Vetustate , nec non de circumstantii necessa-IV. Quamquam autem haec sanctissimi Prae riis , ut quis ea licite uti possit quaeque ibi sulis statuta, etiam generatim , uti sonant, sint tradidimus , congrua congruis reserendo , cete summopere commendanda , et quilibet Anti ris etiam Sacramentis, quae characterem impristiti tum sancte queat eorumdem vestigiis insiste munici facile aptari possunt . Vt autem aliquare , negari tamen haud potest, majorem quam dicamus de iis , quae non imprimunt charactedam , et graviorem inhonestatem in eo adesse, rem, quum in his Poenitentiae Sacramentum ad- ut Sacerdos illius . personae Consessionem exci numeretur, disputant Theologi , an absolutio
piat cum qua impudicitiae scelus admisit : sub conditione in illo impertiri possit : quod ac proinde, statim ac nos ad Petri Cathedram idem est, ac dicere , an in hoc Sacramento , evecti , totius Dominici gregis curam suscepi quod non imprimit characterem , quodque id
mus , universali lege diXimus, ne ullus On circo re iterari potest , quibusdam concurrenti- fessarius, extra casEm Xtremae necessitatis , ni bus circumstantiis, conditionata forma admit-
mirum in ipsius mortis articulo , et deficiente ii, et adhiberi valeat. tunc quocumque alio Sacerdote , risti Confessarii II. Qui eam nullatenus admittendam existi
unus obire possit . Confessionem sacramenta mant, asserere, solent, huiusmodi formam On-lem personae complicis in peccato turpi, atque ditio natam in Sacramento Poenitentiae nunquam inhonesto , contra sextum Decalogi praeceptum in Ecclesia adhibitam fuisse longo xv I seculo- commisso excipere audeat, sublata propterea rum spatio,Quibus nec Concilium ullum, nec ullus illi , ipso jure quacumque auctoritate , et u ex Patribus eam commemorasse dignOScitur, nec risdictione ad qualemcumque personam ab hujus ulla ipsius mentio reperitur in Ritualibus Lati- modi culpa absolvendam : ut legi potest in no nis, aut Graecis, nec etiam in Rituali Romano,
stris Apostolicis litteris , datis alendis uni quod a Paulo . optirmaturn fuit. licet in his
170 I. quae X tant ullarii nostri tom. I. Con de forma conditio nata agatur , quae in Baptis tit. O. q. q. Ut porro conscientiarum traia mi, ac extremae Unctionis administratione adhi-
250쪽
res pueri, atque puellae ad Consessionem admitti debent, quin ullum de conditio nata forma verbum faciat ; item stherium Castellanum ordinis Praedicatorum , ann. Iq97. quoddam edidisse opus, Sacerdotale Romanum inscriptum, a summis Pontificibus approbatum quod idcirco dici potest, auctoritatem legis habere , ubi
quam egit de conditio nata Baptismi formari et casuum circumstantias indicavit, quibus ea ad-ltiberi potest , sequentia Verba in margine adnotavit Secus in Sacramento Poenitentiae , quod non licet. Contra conditio natam sacramentalis Poenitentiae formam clamat Cardinalis Cajetanus in sua Summa Cerb. . Ubsolutio prim9, secuentibus verbis : Errat Sacerdos sic faciens , quia praesumit sub forma dubia tradere, quod Christus manda21 sub forma certa ministrarici ac paulo infra . De nullo magis debet curare absol-zens quam de contritione, et satisfactione poenitentisci et tamen Ecclesia absque conditione ali. qua , credit poenitenti dicenti , se contritum , et
habere propositum satisfaciendi , et absolutionis beneficium impartitur absque conditionali nota 2 nde exterminanda est hujusmodi superstitio ab Ecclesia D ei
III. Utque eo magis sententiam suam confirment , qua Sum conditio natae formae in Sacramento Poenitentiae rejiciunt , casum proponunt de Confessario, qui ita absolveret Te ab- solio, si habeo potestatem absolvendici vel hoc modo : Si tu es vere poenitens vel hoc alio : Si restitues alienrem, aut tale aliquid feceris Det absolutionem quidem duobus prioribus modis impertitam validam esse , assirmant : at conditi nem inutilem prorsus , atque superflua n e S se
utpote uae nihil aliud essiciat, nisi ut Vinister
incertus remaneat , trum Sacramentum admini Straverit poenitens ero , num Eud susceperit : absolutionem autem tertio modo imperti- . tam , nimirum sub conditione de futuro , t. l- Iam omnino, ac irritam esseri quum inistri voluntas , absoluta , et esseca de praesenti esse debeat, quo tempore ponitur materia, et Orma Sacramenti . Sicut enim propositio conditio nata nihil ponit in re ita conditio nata voluntas, quamdiu tali est, in suspenso remanet et nihil prorsus operatur. Ita disserunt Gennet t. tom. q. suae Theologiae Moralis tract. . de Sacramento Poenitentiae c. I 2 quest 6. Tourne lyin Praelectionibus Theologicis de Sacramento Poenitentiae tom. . art. 3. qua est. 8 p. OP edit.
Raris. 728. Giberi tom. a. Confuseationum canonicarum de Poenitentia consuli. I. et tom. 3. consuli. 39. sique ultima
IV. Alli tamen , qui formae conditio natae in
Sacramento Poenitentiae favent , praelarus sis aistionibus nihil moventur eamque licite et recte adhiberi posse , statuunt, dummodo necessariae adsint circumstanciae , ac de conditionibus de praeterit , vel de praesenti agatur , minime ero defuturo. Animadvertunt siquidem , nihil esse in forma conditio nata , quod Sacramentum irritum faciat. Si enim conditiones inae depra
terit , vel de praesenti, adsunt, tum forma ad hibetur, Sacramentum non secus perficitur, ac
si forma absoluta adhibita fuisset si vero desunt, tunc , licet ob earum defectum absolutio irrita sit, id tamen formae conditio natae , qua Sacerdos usus est, adscribi non debet quoniam idem omnino contigeret , si forma absoluta ,
dum impertiebatur absolutio , adhibita fuisset . Hi addunt, per hujusmodi conditio natae formae Sum , reverentiae Sacramento debitae a.
Yime consuli , dum per eam protestatur inister, si aliquod intersit obstaculum , se nolle Sacramentum perficere , et simul eundem inistrum a gravibus angustiis se expedire , quibus
aliquando e Xatur , dum ex una parte Uenerationi erga Sacramentum deesse nollet , e altera Vero necessarium periclitantibus animis auxilium denegare veretur . Ita disserunt Theologi Scholastici, ac etiam Morales, qui formam conditio natam recte adhiberi tuentur, dum: modo tamen necessariae, ut Supra dictum est, ad Sint circumstantiae , ad qua nimirum , dum agitur de illius usu in Poenitentiae Sacram erat , eram redigi dissicultatem a Trinant V. Et quoniam haec eorum opinio tamquam XVI. seculis incognita traducitur, et nulla in Conciliis, ac Ritualibus mentio de ipsa reperiri dicitur; quin immo in Sacerdotali praedicti siberti
Castellani expresse reprobata apparet aliquis ex ipsis non deest , qui formam conditio natam In Sacramento Poenitentiae ab Henrico Ganda Pensi, qui Seculo XIII. floruit, in suo Iuod lib. de Poenitentia, admissam esse contendat. Sed, quia Henrici textus non satis clarus, nec ad rem conficiendam idoneus videri potest ad Ioannem Gersonium confugiunt, qui scripsit ineunte Seculo U.
quique de absolutione conditio nata in Sacramento Poenit taliae pluries in suis peribus verba facit, nimirum in Responsionibus ad Cariusia norum interrogationes tum a pag. q61. litte-