장음표시 사용
251쪽
ra A in Tractatu de unitas Ecclesiae , eod. om. 3 pag. II 8 littera g. in Tractatu de Schismare Om. a. pag. 79. littera C. Tenendum est hic pro certissima conclusione Theologiae , quo , si cui potest feri Confessio in multis casibi, dubiis, vel scruptilosis sub conditione , tam in is, quae sunt de jure , quam quae sunt de factori sic potes dari absolutio conditionia is tibi tamen docet pus non Sse , ut iii conditio item verbis exprimat quod aliquibus in more positum erat , sed satis esse , ut ean dumtaxat iente concipiat quod etiam de Baptismi brma conditionata asseruerat eodem to m. a. pag.qO6. . iuxta eius Operum editionem Amstelodami cu-sam , qua nos Si Sumus
VI. idem vero , qui formae conditio natae in Poenitentiae Sacramento favent , fatentur quidem , nullam illius mentionem in aliquo Rituali , aut Concilio , vel Canone factam reperiri; verum advertunt , in illi quoque Rituali . Concilio, vel Canoue illam damnarici quod quidem praetermissum non esset, si praedictam conditio natam formam adhibere , minus rectum , aut illicitum Visum esset siquidem complures occurrunt libri, in quibus legitur sententia conditio natae formae favens . Atherius dumtaxat Castellanus in suo Sacerdotali Romano quod a summis Pontificibus approbatum fuisse asseritur , eam X presSe in Poenitentiae Sacramento condemnat . Verum egregius hic ordinis Praedicatorum Professor , qui , X eunte Seculo XV ac ineunte XVI. foruit, eximiis quidem dotibus conspicuus fuit, idemque Sacerdotale Romam concinnavit, quod ab ipso dicatum Leo uia. Pontifici Maae imo deinde ii IV. Pontificis jussu emendatum fuisse dicitur , uXta ea, quae leguntur rom. a. Scriptorum ordinis Praedi. eatorum P. Jacobi Echard pag. 8. Sed hujusmodi opus legis auctoritatem et vim obtinere , admisso etiam , quod Hi IV auctoritate correctum fuerit , admodum ad probandum di fluite judicatur . Gratiani enim Decretum , quantumvis pluries Romanorum Pontificum cura enJendatum fuisse non ignoretur , Vim ac pondus legis non habet ; quin immo inter omnes receptum est, quidquid in ipso continetur , tantum auctoritatis habere , quantum e se habuisset, si nunquam in Gratiani Collectione insertum foret ut videre est in nostro opere de Canon iratione Sanctorum lib. q. pari. a. cap. 27. n. IO.
Et haec quidem respondendi ratio prudentibus viris facile arridebit quum et firmo rationis
fundamen to innitatur , et magnam praeseserat modestiam , dum assertam peris revisionem , de imandato Pii V. factam , nullo modo attingit ; uJus tamen Pontilicii mandati probatio valde dissicilis esset . Consulatur Pert tom. 8. Theolog. lib. 3 q. cap. 3. . Vltimo VII. Nos quidem in hac , atque in aliis hujusmodi controversiis , neutri ex partibus nos addicimus, atque ita ab Episcopis in Synodis a igendum existimamus; quin immo de illa ne verbum quidem a nobis factum esset, nisi praeter connexionem materiae cum conditio nata Baptismi forma, de qua nuper sermonem habuimus hujus controversiae notio necessario praemittenda nobis visa fuisset, antequam de quibusdam casibus practicis in hoc capite ageremus , de
quibus aliqui Episcopi in suis Synodis decreta et
statuta edere , opportunum duxerunt VIII. Accidit saepe , ut alie uis, gravi morbo se Opprimi sentiens , Consessarium arcessi jubeat ; verum interea temporis , ante Cuam Confessarius advenia , loquelam et coguitionem amittit; attamen , etiam sine verbis , aliqua dat poenitentiae signa , tum ante ad Ventum Confessarii , tum in illius conspectura aliquando etiam nullum coram Confessario poenitentiae signum ostendit, quamvis antea nonnulla
ipsius indicia dederit . Haec porro quotidie
contingunt sicut etiam quotidie sit, ut, postquam aegrotus duo , vel tria pecca a confessus fuerit , Consessionem prosequi amplius non possit . In his omnibus casibus impertiri absolutio debet. Ita enim in antiquo Carthaginiensi Concilio decretum fuit , relato in Can. Is qui 26. quaest. 6. Is qui , poenitentiam in tormitate petit , si casu , dum ad eum Sacerdos in zitatus Senit, oppressus infirmitate obmutuerit , vel in phrenesim Cerstis uerit, dent testimonium , qui eum audierunt , et accipiat poenitentiam . tela in epistolao Leonis , a Gratiano pariter relata in Can. Multiplex , de poenitentia dist. I. quod si aegritudine aliqua ita fuerint aggrazati , At, . quod paulo ante poscebant , sub praesentia Sacerdotis significare non valeant , testimonia eis Fidelium circumstantium prodesse debebunt , t simul et Poenitentiae , et reconciliationis benefi-.cium consequantur . Et , ut ad recentiora tem pora descendamus , addenda est constitutio Synodi Nemau Sensis , anno 128q. habitae , relata a Grancolas tom. 3. Ceterum Liturgiarum
pag. 77 2. Si insermus petierit Sacerdotem pro poenitentia reci*ienda, vel aliqua signa poenitentiae
252쪽
fecerit, et interim , dum Sacerdos Peniret, obmu-iiιr infirmus , et factus est amens, aut phreneticus Sacerdos Teniens , vize a disti tum infirmi sive ad testimonium eorum , qui audierunt ipsum petentem poenitentiam , et 'esbyterum , vel aliqua signa poenitentiae facientcm , debet es , quicquid humanitatis , et e consolationis poterit, impendere, abso endo elim , et reconciliando et orationes dicendo , et Crlicis 1 Eluim, si praesens
Crux fuerit , sibi dando . Cum hiis concordat Rituale Romanum tit. 8. ubi de infirmo loquens, ait: uod si inter confitendum , et etiam antequam incipiat consiteri , Tox et loquela aegro desciant , litibus , et signis conetur loquitur de Confessario suoad ejus steri poterit, peccata
poenitenti cognoscore, quibus utcumque zel in genere, Cel in specie cognitio , vel etiamsi consitendi desiderium sicle per se si Peper alios ostenderit,absolvendus est. Quumque nonnulli e X istimarent, aegrotum illum absolvendum non esse , qui coram Confessario nullum poenitentiae signum dedit, quantu navis antea dederit coram aliis
qui id ipsi Confessario testificantu Suamque Opinionem ea ratione fulcirent, quod Clemens
VIII. Pontifex Maximus anno I 6 2. Sequentem propositionem , veluti scandalo Sam , ac temerariam , damnavit : Licere per litteras , seu internuncium , Confessario absenti peccata sacra-γnen taliter consileri , et ab eodem absente absolutionem obtinere taut videre est in Constitutione S 7 ejusdem Pontificis Sullar tom. 3. Orumtamen error ab aliis facile deprehensus est Longe enim discrepat unus casus ab alio . Consulantur Cardinalis de Lugo de Sacramento Poenitentiae dis. 17 seci. . . a Cardinalis Gotti tom. I 4. Theologiae Sacramento Poenitentiae
quae t. S. dub. 3. . 2. num. 9. Diana edit coord. rom tract. 3. resolui. Tq. Elbe Theol. Moral. par. a. de Sacramento Poenitentiae , confer Ent. 8. . I. num .aO7. Narrat hic Auctor , praedictum Clement m VIII interrogatum fuisse , an , prohibendo Confessionem in absentia , sive per littera , sive per nuncium factam , in animo habuerit, hanc quoque Confessi Oanis speciem , de qua loquimur , prohibere , et consequenter absolutionem, quam Sacerdos impertitur aegroto jam iam morituro , et nullum poenitentiae signum
aut Confessionis desiderium in sui praesentia
demonstrant , de quibus tamen signis antea ditis certior fit per testes eumdemque Pontificem vegative respondisse , asserit . at quamvis ipse nullum hujusmodi responsionis docu-
mentum aifferat; nihilominus , ita se rei res dia.
buisse , con Stat ex testimonio Petri Lombardi Archiepisco ni Arma cani, ni hoc idem audivis. se se acti ritia e ore ipsius Pontificis , cum quod hac quaestione tractaverat . Id autem respon- Suni. Noli Soliam relatum legitur in raperibus P. Coninch de absolutione morabundi , in n. verum etiam in laudato opere Cardinalis de Lugo Sec t. q. lim. 76. et 7 uare quum olim Maior Lusitaniae inquisitor supremae Inquisitioni Romanae hanc proposuisset Quaestionem : ὰς cen- Suram , et quam , mereatur haec propositio : Sa
lide impeditur absolutio si a Bdo a Vr Otti coramulis , vel altero teste signa contritionis exhibet deinde , super veniente Confessore , nullo externo signo confitenda Coluntatem ostendit constat ta- in O ex relata internuncii aegro trem ostendisse Signa contritionis et con tendi Coluntatem
summus Pontifex Vrbanus VIII. in Congregatione coram ipso habita die et . Februarii 163 a.
non solum absolutionem impertiri posse , respondit: Sanctissimus dixit, huic aegroto posse impertiri absolutionem Uerum etiam , ne laudatum decretum Clementis 'pae VIII. negotium ullum facessere posset , addidit, nec id repugnare decreto Clementis VIII. Ulium di Persam contineat rationem . Vno verbo , in casu , de uoagimus, poenitens per alios Ostendit suum confitendi propositum idque satis est, ut in eo ta- tu , in quo positus est , absolutionen consequi possit, ut in supra citato Rituali statuitur. Nec disputandi locus est, utrum in hoc casu absolutio conditio nata, an simplex, et absoluta esse debeat . Haec enim controversia locum non habet, nisi cuiam signa ab in irae edita, seu quae Confessario a testibus referuntur, tibi, prorsus in aequivoca per se ipsa sint, GUt fuerint . In his namque circumstantiis, sunt, qui putant , absolutionem sub conditione impertiendam e S se ita legitur in Instructione pro Sacerdotibus ad Confessarii ministerium recens deputatis, Romae edita per quemdam Presbyterum Congregationis Missionis, ac pluries etiam alibi typis
e X cusa , et praesertim Papiae anno I 72O par. 2. U. I 2. q. I. num. I9n et seq. at Cardinalis de Lugo , Supra laudatus , eae plicans modum impertiendi absolutionem concillio natam , quando dubia sunt signa, quae ab infirmo Ostenduntur , aut ostensa sunt , ita prosequitur in dicto Tractatu de Sacramento Poenitentiae disp. II. se l. S. q. - . n. 9 I. Si dubitat Sacerdos, an signa ab insirino ex
hibita fuerint ad signi candum dolorem de pec-
253쪽
entis , et oluntatem absolutionis, an et ero ex do poterat opinio, insurreXit celebris Auctor Ioaul lore morbi item an , quando dixit, se 'elle con ne Morinis in suo Tractatu de Sacramento Poe fieri , esset compos sis , an impos et sine rationis nitentiae lib. Io. cap. Io. hac innixus ratione usu in his enim, et similibus casibus , propter re quod, si jam receptum et ratum est, ut qui lo. verentiam Sacramenti, absolutio impendi debet quelae usu destituitur, nullumque poenitentiae sub conditione ea licita, intcrius concepta . si 'inum coram Sacerdote X hibet, absolutionet X. tiae hactenus dicta sunt , ad eos perti donetur, si uoties adstantes Sacerdoti testifican-nent , qui in mortis articulo constituti, Poeni tur eumdem , ante illiu adventum , Vel contestentiae signa, aut conii tendi Votum Ostenderunt sionem sua in audiri postulasse, et dolorem de vel coram Confessario , vel coram aliis ibi ad peccata: significando absolutionem consequi X- stantibus , qui hoc ipsum Consessario testi sic an petiisse ; eo Ortius absolvi poterit, vel potius tur . Nunc a rendum est de abso ut O ne illorum debebit is , cui licet nemo testimonium reddat, qui gravi ali ruo , et repentino a Su oppressi, quod ante adventum Consessarii poenitentiae sive morbo correpti, X tremum agunt Spiritum, gna dederit, tot tamen teStes sunt de ejus prO- absque eo quod ulla dederint , vel dare valeant posito recipiendi Sacramenta in supremo vitae poenitentiae signa . Quod Quum et iis continge discrimine , otio sunt actus Christianarum vir-re possit, qui vitam ex Christianae legis prae tutum , Quot ConfesSiones Sacramentales , et scripto semper duxerunt , et Sacramenta re Communiones Corporis Christi , quot demum quenter suscipere consueverunt; atque illis e religionis, et pietatis pera, quibus in universotiam , oui de aeterna salute plerumque nihil O suae vitae cursu manifestum probitatis specimen gitantes , flaoitiis saepe se contaminasse Oscula praebuit. Ad hanc Vero opinionem roborata iam,
tur de prioribus potissimum intelligenda sunt Morinus ipse quoddam , Clementis VIII. Ponti si- ea, quae subjicimus . Antiquo 'um Theologo cis factum refert , qui fabro murari e Vaticarum communis opinio fuit, quam multi adhuc nae Basilicae fastigio sorte decidenti, ita absolu- tuentur , quod , nullis editis a poenitente acti tionem impertitus suisse dicitur Si es capax, bus , absolutioni Sacramentali impertiendae o absol O te a peccatis tuis ut legitur apud Homo-ciis esse non possit . Ita Natalis Alexander in honum in Xam Eccles pari. I. tractat. T. cap. I 8. Theologia Dotmatico-Morali lib. a. de Sacramen quaest. 8 q. Praeterea affert Gregorii Papae XV. to Poeniteutiae art. 7. regre la T. et Onias in auctoritatem , qui , dum Bononiensem Arctii everb. Absolutio ca A q. Ob eam nempe rationem Scopatum obtinebat, tau suo Memoriali Confess. nuper indicatam , quod scilicet, quum poeni cap. I. de forma Sacram Poenitentiae num. 6.tentis actus non adsunt , deest materia necessa S. Antonini doctrinae adhaerens , docuit, pos-ria Sacramenti Poenitentiae qHumque praeterea e etiam absore moribundum assuetum frequen- Sacerdoti notus non sit praesens poenitentis sta tare Confesbionem , quam Pis repentin casu op tus , eiusdemque voluntas , non potest is , iudi pressus Sacramentum non petierit. Ac denique in cantis in modum , absolutoriam sententiam pro medium profert Ecclesiae Lemovicensis Consti- ferre . Agerunt etiam in hujus sententiae con tutiones editas anno 162 O in Synod , cui un-
firmationem, quod Sorbonae facultas Theologi decim Abbates , Decani tres , Praepositi sep-ca anno 166 . propositionem damnavit ex quo tem , ac decem Priores, totidemqtie Archipredam libro eaecerptam , quae sequentibus verbis byteri interfuerunt Poterit quoque idem appli- concepta legitur: ut amiserit loquelam , Pel cari remedium , Videlicet sacramentalis ab sollivstim rationis, si bene 'tet ebat , ut bonus et fide tionis , ei, qui judicis, omniumque senIlium usulis, et frequentabat Confessionem , et Communio statim captus est, non petita poenitentia , vulloquρnem , quam is non petierit Sacramenta , quia e signo contritionis edito, quum Piolentia morbi ju- insperato talia acciderunt, debet praesi non con dicatur de repente et ex improviso praementus, et tritus , et , faciente aliquo confessionem pro eo , oppressus , et Christiane ixit ferrique Dotest ju- sis est fit in populo , Sacerdos faciat absolutionem dicium ex actioni das Titae, et moribus, eum liben- ab omni sententia et peccat quam quidem prae ter o nitentiae Sacramentum petiturum fore , ddicta Parisiensis facultas sequenti censura nota tempus et o b Ciolentia permisissent licet hocvit Doctrina hujus propositionis uni Persim , et in casu nihil de absolcitionis esset tu promiti reso absoti te sumpta est in praxi periculos . simus sed animarum sal iandarum causa, Al-X. Adversus hanc, quae communis appellari tum remedium omittere debemus , quod Deus po-
254쪽
se stati nostR I son Isit , Deum tantes , ut inii. Os novi syrimis temporibus tantum Palilli, ut
mensa bonitate , t misericordia , quod deest ae Auctor Theologiae Moralis ad usu in Sentinarii grotorum dispositioni , suppleat, cetera inscru Petro corensis , dum eam sibi nequaquam prolabilibus Dei judiciis omniendantes bari signiticat, ad illimum tamen admittat, X. Morini opinio complures sectatores inve ejusmodi moribundis absolutionem dari possenit ex his , qui post eum scripserunt; tuos in sub conditioneri ut videre est in illius tom. . lib.
ter numerandi sunt Merbesius dissert. q. de Poe a tract. I. quaest. II. Similites . Nerti loco su-nit qua est. 8S. item Juven in de Sacramentoris perius citato aperte docens , quod , iuxta scho- fert. 6 de Poenit quaest. T. f. 3. Qui observat, lae rigorem , ejusmodi infirmi minime dici pos-
hoc idem in Rituali acolesiae Tullensis, iussu sent absolutionis capaces ouod etiam fuse Cardinalis de iss , olim Tullensis Episcopi , comprobat Cabassut in Theor. et Fraxi Iur.
edito praescriptum fuisse : cui nos addimus e Can. lib. 3. cap. . I m. IO. 'tuum tamen tottiam illud bon men Cardinalis de Kohan Ar esse videat doctissi in os viros , qui eorum capagentinensis Episcopi , in cujus Prooemi nu. q. citatem admittunt, eamque constituunt in re- ira legular. Sisis Fidelium subito obmutescerent, troacta illorum vitae probitate , ac sietate et ei omni rationis usu destituerentur , iis ultimo conditio natam absolutionis formam cum ipsis casu correptis , non neganda absolutio , et extre adhiberi posse , non inficiatur . Hanc Vero lima Vnctiora mo. , quum sani essent Citam du- et Iliqui nec rejiciendam putent , ubi agitur xerint homine Christiano dignam . Tunc enim de hominibus in ' mortis articulo constitutis, praesumi debe t habere sulscientem ad illa a qui neque recenter poenitcntiae signincationes
menta recipienda intentionem: Genet t. tom. q. ediderunt, et dissolutam , flagitiosamque vi- Iheologiae Moralis tract. 5. de Sacram Poenit tam , sceleribus semper inquinatam , egisse pa- cap. I a. quaest. b. Ournely in raelectiombus tam dignoscuntur , quive etiam in actuali pec- Theologicis de Sacram Poenit tom. I. V. IJ S. cato moriuntur , dummodo Catholicam idem et seq. edit Parisien. Axini 728. Vanro in eo retinuerint , et pro Catholicis se gesserint ut logia Morali pari. q. tom. S. cap. p. quaest. 3. Wi videre licet in supra dicta Instructione pro λntasse de Sacram Poenit pari. a. pag. 736 Hen fessam is Tyron, bit pari. 2. cap. IO. j. I. LYm. I93.ricus a S. Ignati tom. 3. lib. . cap. 96. et id tamen ullo pacto probatur iis, qui cum Mo- I97. Neese tom. a. tract. F. de Sacram 'e m putant, rectam , et religiosam vitae rationit dub. I Auctor vero , qui Opus citati nem , et Sacramentorum frequentiam , Qua ae-
Ponta , Latine redditum , ad .itionibus locu grotus ipse in omni vita fidem suam ex operi-pletavit , praedo casu animadvertit non bu conlprobavit, justam praebere causam , ut,
tanti quidem faciendam esse rationem illam ab quamvis idem in mortis articulo , morbi vi op-
adversariis celebratam quod scilicet, Quum Oe pressus , nullum Oenitentiae signum dederit nitentis actus non adsunt, materia desit Sacra aut dare valeat, nihilominus sacramentali abso- menti Poenitentiae . Nec uim certum est , a tutione, vel sub absoluta , vel sub conditio nata teriam Sacramenti esse huiusmodi Poenitentis a forma , donari possit c tus, quum Tridentinum Concilium illos , haud XIII. Haec sunt, quae circa usum formae con- praecise materiam . sed quasi materiam Sacra diti Oinatae in Sacramento Poenitentiae ea , uamenti appellaverit; ut videre est seis. Iq. de De fieri poterat , brevitate , ac diligentia colligerenitentia cap. 3. Quod si etiam necessaria Sacra nobis datum est. Et quoniam haec Omnia, Quem menti materia in hujusmodi actibus constitui de admodum hucus Oue narra Uinnis, in utramque par. beret, ipsi iam antea praecessisse dicendi es tem ad heologis disputantur; optimum factu iu-Sent, et tunc pro praesentibus haberi possent dicaremius , ut Episcopi in suis Synodis intra nec secus ac petitio absolutionis , quam Oeni Ritualis Romani terminos se continerent relintens ante Confessarii adventum emisit, sed co quentes nimirum Scholis , et Ouferentiis, seuram eo amplius exprimere , aut repetere non Collationibus, quae de Casibus Moralibus habe-Potest , pro praesenti habetur ad eumdem esse ri solent , totam hanc quaestionem de conditio-ctum , ut scilicet Confessarius ejusmodi poeni nata absolutionis Orma , et de peculiaribus catentem , jam sensibus, et loquela destitutum , si bus , quibus adhiberi illa possit , aut de-
absoluere non dubitet beat. Porro in Synodo Montis Falisci ouae an-
XII. Et haec cui dem sententia inter Theolo no IJIO. habita fuit, a. 9. e Poenitentia A. 6.
255쪽
decernitur , ret absolutisne saltem si b conditione moribundus donetur, quam is nullus adsit, qui illius poenitendi et otist nis, aut Cerbis prodita testetur . In Synodo I sciana habita anno 1716. pari.
a. de Sacram Poenit. c. I. n. I9. legi ir etiam de
eo, qui in mortis articillo reperitur : si nulla signa praestiterit, salte in sub conditione absol Vettur,m do in actuali peccato non decedat . in Synodo
Fel triae celebrata anno I 627. m. IO decernitur, ut, etiamsi adstantes Sacerdoti asserant, infirmum suorum peccatorum poenitentiam demonstrasse, et confitendi propo Si tum ostendisse, absolvatur in Domino sub conditione; hoc tanaen addito :cooniti ejusdem moribus, ac ita, Cel si in Deum, a Fide discedendo, non peccaverit. Si haec Synodalia statuta cum Theologorum nuper indicatis opinionibus comparentur, facile erit agnoscere, aliqua ex ipsis alteram ab altera circumstantia non recte secernere , alia Uer rem totam nimis anap tiare, alia denique eamdem , nimis in arctum constringere . Quod sane i ii Opositam a nobis agendi ratione a magis magisque confirmat , ut nempe , controversiarum decisione
Theologorum disputationibus relicta , prudens Episcopus ea dumta Xa Synodalibus statutis inserere studeat , quae in Ritualibus Libris , ab Ecclesia Romana propositi , indicantur, et Praescribuntur
De reprobatione doctrinae, quae in nonnullis Synodis exitur, Confessionis idelicet factae in mortis articulo laico , aut etiam mulieri, deficiente Sacerdote, aut Diacono, Pel Subdiacono P Ernardus Lemovicensis an . 3Ta factus Ο-noniensis Epi Sconus, suam Synodum coegit, plures ue edidit Constitutiones quas etiam fier- nardi Successore religiose , ac sancte custodiri, et servari jusserunt uti testatur Sitonius lib. I. de piscopis ononiensibus, in i cto Sernardo illas easdem Constitutiones , in posterioribus Bononiensibus Synodis iterum , iterumque publicatas, Augustus annet tus sit scopus Sebas tenus , Laurentii Cardinalis Campegit , piscopi Bononiensis sicarius Generalis, et Suffraga. Iaelis , anno IS S. typis editas vulgavit . In harum Constitutionum rub. I. de Poenit haec habentur DP ullus alieno Sacerdoti peccata sua confiteatur , nisi prius a proprio petita licentia , et obtenta, quam nullus, requi itus , dolose , vel
malitiose denegare praesumat . In quibusdam Iamen casibus potest quis alieno Sacerdoti consi. teri, a s o non petita licentia : primo , si viscopus aliis specialiter delegaverit; secundo , si peccans in aliena parochia , iterum vult de peccato illo Sacerdoti illius parochiae consiteri oertio , si suum domicilium ad aliam transtulit parochiam; quarto , quando quis est Sagabundus ;quinto, si periculum mortis sibi imminet, nec ha here potest proprium Sacerdotem , quo casu, deficiente alieno Sacerdote , confiteri posset laico , et etiam mulieri. Id ipsum dictum comperimus
in Dioeces an Synodo Sabinensi , habita anno 33 Iet ab ,srnaldo de augerit S. R. E. Cardinisti, Episcopo Sabinens , quam ex codice Bibliothecae Otho bonianae , hi blici juris ech Hanxibal Cardinalis Albanus in Appendice ad suam
Synodum sariter Sabinensem , habitam ranno 1736. ςndreas quoque Minor ita, Episcopus Megarensis , tu limine Confessorum , quod anno I 29. Obtulit Iordano 'rsino, Episcopo Albatiens , S. R. E. Cardinali Poenitentiario, eamdem tradidit doctrinam uti videri potest In Disser. tatione , quam Constantinus Ruggerius attexuit
citatae Synodo Sabinensi Cardinalis Albavi pag. 32 . In Commentariis ii II. lib. 6. pag. ILI.
editionis Franc Artensis anni I 6Iq. refertur concio , quam habuit Henricus Angliae Rex ad i. lites suos, tum eo ad confligendum cum Gallorum exercitu cohortaretur ubi , inter alia
sic eos Edmonet Verum non tam vestris ex manibus , quam Dei dextera salutem spera teri quae ut nobis secunda sit, peccata nostra consileamur
humilique corde Divinam misericordiam imploremus . Sed in antiquioribus , et non adhuc Or- rectis editionibus, haec alia verba leguntur Alter alteri peccata nostra consiteamur , et Eucha ristiae loca , cujus copiam noli habemus, terram
II De consessione , hoc est de doctrina illa. seu consuetudine, ut laici cum laicis confiterentur , O agemus. Ad illud autem, Cuod ibidem de Fucharistia dicitur, breviter Observasse juvat, teneri nos iure Divino Eucharistiae Sacranaen
tum in mortis periculo sumere iuxta communi Orem Theologorum sententiam, quam aliis compluribus allegatis , referunt , et tuentur is iusto m. q. in 3.part. S. Thomae disput. o. art. II. quaest. 1. Cardinalis de Lugo de Sacram Eucharistiae disp. 6. se l. a. n. S. et seq. Utrumque duobus modis Sacramentum hoc percipiatur, vel
scilicet re ipsa, et facto, vel spiritualiter , et in
256쪽
voto , hoc est, vel ipsum Eucharisti cum panem iam rorrebant, quae ne prodi enim lucem , an Ore manducando, et deglutiendo, vel, si hoc ii referebat ipso rim , is alienas aures sui posset, fieri nequeat, id ipsum enixis votis desiderando; quum Pellet , prodere tanto cum pudore , tanto sorte evenit, ut, ad hujusmodi desiderium ex cum periculo , tam in cunct.rnter effunderent veterna aliqua actione significandum , simplices ali que feri potuisse, quum tam numeros Presbyteri qui et rudes terram re sumendam excogitave boni, malique, qui promiscue Confessiones audiant,rint Diuod tamen aliorum iudicio subjicien ut audita continerent etiam hi riis alias nihilles , id unum addimus, quod in Libello Benedi-
et XI alias XII de erroribus Armenorum, Cue Raedidit Jaynaldus ad annum Christi 136 I. num.
q.8. inter alios Armenorum errores , hic etiam sub num. IOT. refertur Item Armeni tenent, continent , s Deus pse Gli Sacramentum instituit, cm tam salubrem speciali gratia defenderet. Mihi ergo , quidquid ait Lutherusci non ex aliqua populi consuetudine , nec X nstitutione Patrum , sed ab ipso Deo videtur institisti, et quod, si aliquis sit in periculo moriendi, et non prae cyzurtam Conferat postQuam , inquam , de habeat tempus recipiendi Communionem , quod fa sacramentalis Confessionis institutione haec con. ciunt Crucem clim manu in terra , et de queli tra Llitheruin scripserat , eumdem Ilio etiam no-Bet brachio dicta Crucis accipiunt modicum de mine exagitat , quod ii mirum Confessionem terra, et comedunt et haec comestio errae habe cuicum que laico, immo etiam foeminae fieri cr-tur per eos pro Communione Interim ad proposi mitteret, addens uc igitur iudicet quisque tam materiam Confessionis a laico cum alio lal quam Pere sentit Lut heius , qui contra Sanctoc peragendae regrediamur . rum omnium sententiam, laves Ecclesiae trahit III. Plerique eae haereticis dixerunt non o ad laicos , trahit ad mulieres, et ait Cerba Chri-lam Sacerdotem , sed quemcumque Fidelem etiam laicum , posse esse Ministrum Sacramenti Poenitentiae , praesertim si probus Sit, et u stus . Hoc errore imbuti fuerunt Flageliantes , qui, spreto Sacerdotum tribunali , peccata sua laicis confitebantur, et ab eis absolvebantur;
uti videre est in lib. 3. de gestis Saldewini de
Lucaenburch cap. 9. Miscellaneor Battigii tom. I. eumdemque Oculti clestis , teste Waldensi tom. 2. cap. I 37. et Isi . a Cuibus illum hausit iterumque excitavit titherus, apud Rofensemari. 3. Quare Henricus VIII. Angliae ex in suo opere de septem Sacramentis adzersus Lutherum , de Confessione , post uam neceSSisti, uicumque liga veritis etc. non Sacerdotibus tantum , sed omnisus dicta Fidelibus. IV. Ecclesiae ita uexatholicae certissimum dogma est, solos Sacerdotes posse Poenitentiae
Sacramentum administrare , et a peccatis absolvereri quoniam ad sacranaen talem absolutionem , qua anima Solvatur a culpae ne Xu , necessaria est potestas lavium , quam Christus Dominus solis contulit Sacerdotibus , quum
ribus, riteque ab his ordinatis , dixerit : Accipite Spiritum Sanctum quorum ciniseritis peccata , remittuntur eis . Quamobrem . sinfrosius lib. i. de Poenit. cap. 2. num. T. Om. 2. Oper. talem adstruxit peccata sua aperiendi Sacerdo col. 392. loquens de potestate absolvendi a pectibus , quam non solum ex pluribus sacrae Scripturae textibus , sanctorumque Patrum testimoniis , sed ex ipsa Fidelium antiqua, et constant praxi evidenter ostendit, inquiens et Verum de Confessione si verbum mulΗm neque nominatim , neque in figura legeretur , neque quidquam a anctis Patribus diceretum tamen Greum videam , latum populum tot seculis peccata aliacatis Ous hoc inquit solis permissum Sacerdotibus est et S. Basilius in Regulis bre Pius tractatis, Oper. t. pag. SI 6 ad interrogat. 288. lii consiteri Cult peccata sua , debetne conditeri omniabus, et quibuslibet, aut quibus respondet: eccata iis confiteri necesse est, quibus mysteriorum Dei concredita dispensatio est: ac S. Leo Magnus epist. Olim I nunc 83. cap. I. ait , divinitus es- patefacere Sacerdotibus , quum ex ea re tam assi Se Ordinatum , t indulgentia Dei, nisi supplica-due videam tantum boni pro ventum , tam nihil tionibus Sacerdotum, nequeat obtineri . Atque, enatisin mali , aliud neque credere neque cogita ut missa faciamus alia plurima sanctorum Pare possem , quam eam rem , non humano consi trum teStimonia quae congerunt Suarezlom. q.
lio , sed Divino plane mandato et constitutam es luci part disp. 2I. feci. I. UaSque tom. q. inci. e , et conser Catam . P eque enim ulla humana part quaest. 93. art. 1. Gregorius de Valentia cuctoritate populus unquam potuisset ad luci , ut tom. q. disp. . si aest. O. unci. I. Natali A- occultissima scelera , quorum tacitam conscien I Xander hist. Eo Loonn. 3. ad secAl.III. BI.A.
257쪽
Iuveni de Sacram Ass. 6. quaest. S. art. 2. et
alii Eugenius IV in decreto unionis Armenorum , tom. p. Collectionis arduini col. O. defini it Minister injus Sacramenti est acerdos , habens tr ctoritatem ad abso endiιm vel ordinariam, et eae commissione Superioris . t inconstit. q. Leonis Papae X. Sullar. tom. 3 par. 3. pag. 489 inter ceteros errore Lutheri, hic etiam proscribitur, quod videlicet, in Sacramento Poenitentiae, ac remissione culpae , non plus facit Papa , aut Episcopus, quam insimus Sacerdos Limmo , ubi non est Sacerdos, aeque tantum quilibet Christianus , etiamsi mulier , aut Meresset . Ac demum sancta Tridentina Synodus sera. I . de Poenit. cap. 5. haec habet. Deci trat
sancta Synodus , falsas esse, et a Ceritate et angelii penitus alienas doctrinas omnes , quae ad alios quosvis homines, praeter Episcopos , et Sacerdotes , Clazium ministeritim perniciose extendunt, putantes , Perba illa Domini, uaecumque allega vcritis etc. tiuorum remiseritis etc. ad omnes Christi deles indisserentem, et promiscue , contra iustitutio rem huius Sacram exti , ita fuisse dicta , ut et ivis potestatem habeat remittendi peccata : et can. IO. ejusdem sessionis , anathema profert ad Vel Sus eum , qui asserit , non
solos Sacerdotes , sed omnes Christianos esse Mi. nistros absolutionis . . At, primo aspectit, Oppositum sensisse videtur 5'. Cyprianus epist. Ia .nbi permittit Onfessionem fieri Diacon , quum Sacerdos abest; ait enim : Occurrendum puto fratribus nostris ιν qui libellos a Martyribus acceperunt, et praerogatieta eorum apud Deum adIuvari possunt , si incommodo aliquo , et in zrmitatis periculo occupati fuerint , non expectata praesentia nostΤ , apud Tresbyterum quemcumque praesentem , et , si presbyter repertus non fuerit, et urgere exitus coeperit, apud Diaconum quoque Exomologesim facere delicti sui possint, ut, manuis in poenitentiam imposita, Ceniahi ad Dominum cum pace, quam diari Martyres litteris ad nos factis desideraverunt Cypriano adstipulantur tum antiquissima Synodus liberitana can. 3 a Collectionis
sbyterum , si quis gra. lapsu in ruinam mortis inciderit, placuit agere poenitentiam non debere, sed potius apud Episcopum cogente tamen infir .
mitate, necesse est, Presbyterum Communionem
paestare debere , et Diaconum , si ei jussirit Sacerdos : tum Concilium I riburiense ann. 897.
relatum in Cap. Pures, de furtis, ubi sic legitur,
Fures, et latrones, si in furando, vel depraedan.
do occiduntur, Sisum est pro eis non esse orandum; sed, si comprehensi, aut alnerat , Presbytero , vel Diacono confessi fuerint, communionem eis non negamus : tum demum alia plurima e terum testimonia congesta a Marten de antiq. Eccles.
ritib. tom. I lib. I. cap. 6 art. 6. num. T.
VI. Attamen haec , quae fucum faciunt, rite expensa minime pugnant cum veritate Catholica . Etiam , praeter mi Ssis ceteris responsionibus, quae videri possunt apud nuper laudatos Doctores , et Du-Ham Diom. 7. Theolog. r.etct.7. de Poenit haec Ola , quam subnectimus, sufficere posse videtur ad omnem eluendam difficultatem . Nomen Exomologesis non semper apud Patres significat Confessionem arcanam , auricularem , et Sacramentalem , sed frequenter usurpatur pro ultimo illo ritu , Seu actu Xte no , qui totius publicae poenitentiae clausula erat, et complementum G quum nimirLm publice poenitentes , humi substrati, flentes , atque ingemiscentes , se ipsos incusabant , veniam exposcebant, et Ecclesiae tandem reconciliari, atque iterum ad Sacramenta admitti petebant :quemadmodum fuse demonstrant Alba inaeus lib. a. observationum obserTat. 26. Morinus lib. 2. de Poenit. cap. . num . . et seq. et avius suis in Sanctum Epiphanius animadversionibus , adhaeresim 9. quae est O Vatianorum 'et plane constat cum ex Tertulliano lib. de Poenit. a. 9.
ubi ait : Exomologesis prosternendi , et humili. itandi homunis disciplina est et lib. de Oratione cap. 7. Xomologesis est petitio eveniae , quia qui petit veniam , delictum confitetur tum ex eodem laudato Cypriano epist. SS. ad Cornelium Papam , ubi de lapsis agens , qui publicam poenitentiam subire detrectabant , hanc pariter Fgomologesim appellat, inquiens : Sublata poenitentia , nec xomologesi criminis facto, despectis Episcopis , atque calcatis , pax a Fresbyteris verbis fallacibus praedicatur atque in
eodem Sensu epist. II. ast Ilium in minoribus d lictis , quae non in Deum committuntur , poenitentia agatur justo tempore, et Exomologesis fiat. Hanc porro publicam Exomologesim , deficiente Sacerdote , urgente necesSitate , X cipere poterat Diaconus , isque potestatem habebat publicum poenitentem Ecclesiae reconciliandi
eo pacto, quo etiam nunc posset, facultate ab Episcopo accepta X communicatum absolvere , et Ecclesiae communioni restituere
VII. De hac Exomologesi loquitur Cyprianus
258쪽
in cit ephi. Ir et de ea intelliguntur ceteri Patres, et Concilia, qtium idem , quod Cyprianus assirmant . Quodqtie hic sit proprius et genitinus Cypriani, aliorumque Patrum Sensu , aperte insinuant posteriores cclesiarum constitutiones, quae eamdem potestatem faciunt Diacono , excipiendi scilicet poenitentium Confessiones , absente Sacerdote, sed simul aperte denegant eidem potestatem Clavium , et auctoritatem absolvcndi a peccatis . Concilium Ebora
ctionis Harduini col. I93 I. Decremimus t ait )
tiam , ut nonnisi summa et grai et i Ergente necessi a te , Diaconis poenitentiam confitinti imponat, ut juxta paternorum tenorem canonum huic Ordini Sacerdotali proprie convenire decernit antiquitas . Constitutiones donis Parisiensis piscopi circa annum II 98. cap. 6. tom. 6. pari. 2.
Collectionis Harduini col. 19 6 in cui uni Prohibetur districte , ne Diaconi alio modo audiant
confessiones , nisi in arctissima necessitateri Cla- Pes enim non habent, nec possunt abso ere . On- stliticiones si alteri 'piscopi unet mensis , anni a FS. tom. 7. Collectionis eiusdem col. q92. aiunt rat quia solis Sacerdotibus est potestas ligandi, et soloendi commissa , prohibemus , ne Diaconi Confessiones audiant , aut admittant poenitentias injugant . . . nisi necessitas tirgeat, aut compellatri ut in casu mortis, per absentiam Sacerdotis . Videri poterunt de hac re disserentes Estii sines distinct. II. I. 13. in sin Natalis Alexander cit dissert. . ad sec. III. et Cardinalis de Aguir re tom. i. Concilior Hispaniae pag. 729 ubi loca , quae in contrarium objici nos-
sunt , ita explicanda censet , ut sensus sit : Absente Sacerdote , et urgente extrema necessitate , Diaconos clim interdum , et aliquibus locis solitos , ex delegatione Episcoporum , audire confessiones lapsorum poenitentium , non qui-κem ad abso endum illos non enim unquam id facere potuerunt , aut possunt adhuc per delegatio acem viscopi , immo nec Romani ont scis se ad explorandum illorum statum , et et gramcontritionem, sive plenam con*ersionem ad Deum. VIII. uod autem specialiter attinet ad Concilium liberitanum , illud , nomine commmunionis, vel intellexit Communione ra Fucharisticam , vel Canonicam reconciliationem
cum Ecclesiara uti prosequitur Cardinalis de
A uirre loc eit. Similiter et textum ii Calo. Fures , Ianussi intestigenturi existim an de absolutio:ae o Acomninnicatione , qua irreti-
ti erant publici latrones : alsi vero eum intem pretantes de Eucharistia , dicunt , allegatum
teYtum iu unice permittere , nimirum , ut Diaconus praebeat fur vulnerato Eucharistiam , si ei constet de illius contritioneri quum inter ceteros casus , in quibuq susscit contritio , sine sacramentali Confessione , ad percipiendam Eucharistiam , enumeretur etiam ille hominis coa-stituti in mortis articulo, cui deest Sacerdos , a qllo sacramentalem absolutionem obtineat At sntoni&s ugustinus in notis ad primam collectionem Decretalium a C Fures, de furtir, contendit, verba illa : Uel Diacono non esse authentica' et revera in utiquis manu scriptizcodicibus , illorum loco , legitur : Cel Deo Quod si hoc secundo modo legendum sit, tunc allatus textus Concilii Triburiensis concordat cum Capitularibus Theodori contuariensis cap.
s. vicilexi tom. I. et cum can. JO. inter OS, quos Gregorius III. e variis Patrum SentelItiis excerpsit, apud Harduinum tom.3 col. l876 quibus in locis dicitur , in casu necessitatis , Quum scilicet Sacerdos deest, Confessionem fociendam esse soli Deo
IX. Majorem difficultatem faciunt , quae apud antinuos Patres , et Tireologos legimus
de Confessione faciend l laico , urgente necessitate : Tanta itaqt e vis Confessionis est, ut Sideest Sacerdos , consiteatur proximo : Verba sunt
te X tus in Can. ui et ut , de foenit. dist. . excerpto ex libro de vera , et falsa Poenitentia, inter opera uti stini ex Quibus V trus Cantori Summa de Sacram fol. 2οῖ concludit Ecce ex hac auctoritate habemus , quod in necessitate con tendtini sit laico , si Sacerdos desit , et non solum C nia hi, sed etiam mortalia . Idem docuere antiquiores Theologi , inter quos D. Tho
ubi ait : Minister Poenitentiae , cui Confessio est facienda ex ostio , est Sacerdos sed ne essitate etiam laicus vicem Sacerdotis supplet, ut ei Confestio fieri possit . Haec , aliorumque testimonia collecta sunt a Morino de Poenit. lib. 8. cap. q. Juventia de Sacram diss. 6.qua est. S. art. 2. Marte ne fi lib. I. cap. 6 art. 6.num. 8. Cuibus addi potest , ex an Onistis Gliensis lib. F. Summae tit de poenit et remisy. num. Iq. tibi casus eXplicans, in quibus licet alieno , et non proprio Sacerdoti , seu Parocho , peccata sua sacramentali Consessione aperire ait : Tanta est Confessionis , quod , si immineat necessitatis articulus, ut quia tormatur ad
259쪽
mort os, Et Pule conteret, si oportet eum intrare bellum et deest Sacerdos , non solum
proprius , sed et quilibet, in tali articulo potest etiam laico, Cel etiam mulieri , si non adsit alius , confiteri X. Verum haec omnia facile explicantur. Duobus modis Confessio fieri potest homini
laico e primo , ut ab eo tamquam a Judice , et Christi Ministro, habente potestatem Clavium obtineatur sacramentalis absolutiori et sic esset inutilis , perniciosa , et conjuncta cum errore contra Fidem altero modo posset quis colanter laico, ut ipsa animi demissione , seu humilitate , atque erubescentia Confessionis, magis ilectat rur Deus ad ei elargiendum uberem gratiam, sua excitetur ad persectam contritionem , et justificetur; atque ejusmodi Confessio esset in se proficua, eaque multo tempore in usu fuit. De hac loquuntur textus, et octores Supra allegati, quemadmodum se , aliosque explicando tradit D. Thomas qui postquam dixerat , posse deliciente Sacerdote , Consessionem seri laico statim addit, ejusmodi Confessionem esse quidem aliquo modo sacramentalem quia Si coniuncta cum Oto 'Sacramenti non tamen esse perfectum Sacramentum , nec gratiam causaree Opere operato, ac propterea re iterandam docet coram Sacerdote . En Angelici verba in responsione ad primum: Confessio laico ex desiderio Sacerdotis facta , sacramentalis est quodammodo , quamSis non sit Sacramentum perfectum ,
quia deest ei id , quod est ex parte Sacerdotis Et clarius in responsione ad tertiunt; uan)Cis ille , qui laico confessus est in articulo cessitatis, consecutus sit Peniam a Deo , o quod propositum consitendi , secundum mandatumici, quod c0ncepit, sicut potuit, imple it non amen adhuc Ecclesiae reconciliatus est, ut ad Sacramenta Ecclesiae admitti debeat, nisi prius a Sacerdote ab sol vatum sicut ille , qui aptismo staminis haptizatus est, ad Eucharistiam non admittituri et ideo oportet , quod iterum confiteatur Sacerdoti qumn copiam habere potuerit, et praecipue quia, ut dictum est , Sacramentum Poenitentiae perfe-etum non fuit. Hanc D. Thomae explicationem confirmat, ac praeterea Quaenam fuerit ea in re Ecclesiae doctrina , nobis patefacit D. Thomae coaevus eiusdemque condiscipulus, Thomas Can.
tipratensis hic siquidem lib. a. de apibus cap. 33
post Cuam narravit , Ludoeticum Comitem Leodiensem , in extremis constitutuni, Christianam Virginem arcessisset, eique omnia peccata ma
maximis cum lacrimys recitasse , statim addit et hoc quidem , non pro industentia , quam dare non potuit, sed ut magis ad orandum pro se tali piaculo moveretur . Morem istum pandendi peccata sua laico , quum instabat mortis periculum et deerat Sacerdos, perdurasse usque adseculi xv initium , discimus ex Guillelmo Lynde oderi qui per idem fere tempus, ut ex Operis praesitione adsumitur , glossemata adjecit ad Constitutiones Angliae cis quippe Glossator actit de Sacramentis iterandis , vel non , Uerb. Poenitentia pag. 32. haec habet Laico posset quis confiteri in necessitate , ut per hoc appareat Ecclesiae de sua contritione . Non potest tamen laicus abso ere , vel ligare , quκm non habeat
claves Ecclesiae XI. Sed posteriori aetate ea consuetudo sustis de causis coepit pedetentim remitti , donec tandem penitus obsoleverit. In supra citato Sacerdotali Romano Alberti Castellani cap. 6 de poenitentia imponenda in irmo sequentia verba leguntur : Si autem haberi non possit cohia Sacerdotis , quamvis bonum sit in hujusmodi periculis, in mari videlicet, helio , vel in infirmitate , vel
morte violenta, laico confitcri, tamen non est necessarium . uod si flat, et Padit, tenetur talis iterum de illis peccatis confiteri , quia non habebat ille Claves Ecclesiae . Dominicus Ot , celebris Theologus Ordinis Praedicatorum , in sua Relatione de ratione tegendi, et detegendi secretum , edita Om:ie anno ISTAE pag. IS9. et seq. agens de Confessione , quae in necessitate sit laico , nouit: si Confessionem Aer laico ,
ubi non est copia Sacerdotis , multo minus necessarium est in quacumque nece sitate: nam suam
FB Augustinus dicat, tantam esse Pim Confessionis , ut, ubi non est copia Sacerdotis , facienda sit proximo, de Loenit. distinct. 1. CV. Quem poenitet , et dist. 6. cap. I. non tamen insinuat, esse praeceptum sed solum id consulit, ut merito verecundiae majorem gratiam consequatur apud Deum . Immo vero iam non est tanta consueti do
hujusmodi Confessionis , quanta in primitiva cclesia . Vec forsan est constitum, tametsi eam non damnaverim; mansit enim consuetudo solum inter nautas . At, quidquid sit de assertione tanti viri, hodie neque quoad nautas eius doctrina videtur recipiendari multa sic uidem ex JUS πο- di Confessione imminent damna , multa timentur pericula , quae ponderat Clericatus de Poenitentia decis. 18. sub num. I a. eQue eae Uitantur , aut ideo contemni possunt , quod laicus
260쪽
Consessionem audiat, ut illam , ex confitentisnrandatori referat Sacerdoti; quoniam , ut capite praecedenti dictum est, a summo Pontifice Clemente VIII. nedum illicita , sed invalida declarata fuit Confessio facta Sacerdoti per internuntium . Merito propterea Navarrus ma-msal. cap. I. Am.qI. Gregorius de Valentia supra cit disp. T. quaest. IO. Evcl. I. aliique ab hoc allegati , concludunt, nisi excusetur ab ignorantia , in praesenti rerum staturi graUiter eum peccare , qui etiam in casu necessitatis peccata sua confitetur laico : quia sine ulla causa semetipsum infimat, et fortasse praebet aliis Occasionem de se suspicandi, quod adhaereat Lutheranorum haeres i.
XII. Quibus stantibus , ut illue redeamus unde digressi sumus, etsi in supra relatis Constitutionibus Synodalibus tam Bononiensibus, quam Sabinensibus , insinuata fuerit Confessio facienda laico , deficiente Sacerdote , quia nondum haec consuetudo extincta erat tempore,
quo illae conditae sunt; attamen merito in sub. sequentibus utriusque Ecclesiae Constitutionibus , neque ad titulum de Poenitentia , neque in ullo alio loco , secta est mentio necessitatis, aut utilitatis praedictae Confessionis, sed communis doctrina tradita est de actu contritionis in eo rerum eventu eliciendo.