장음표시 사용
261쪽
DE PERTINENTIBUS AD SACRAMENT EXTREMAE UNCTIONIS ORDINIS ET MATRIMONII
De Sacramento extremae nct/onis : tibi de materia hujus Sacramenti, de olei benediac;ione ab Episcopo peragenda , militamen in Synodo facta prohibitione Presbyteris Graecis illud benedicendi , et Catholicos Graeci ritus inungendi, si in Latinorum dioecesibus Graeci inhabitent
O Vamvis immemores alid simus nostri
propositi , Quod a semel , atque iterum Significavimus , neutiquam scilicet nobis in animo esse, tractatum de Sacramentis hei e X hibereri attamen innumerae difficultates , quibus hoc
Sacramentum scatet, nos vel nolentes cogunt
aliquantulum proliae ius de eo disserere quo Securius possit Episcopus e tot senticetis pedem subducere, suamque de Sacramentis administrandis Synodalem astructionem ita adornare , ut communem , receptamque ab universa Ecclesia doctrinam contineat, nullamque adoptet inter Catholicos controversam opinionem II. Extremam Unctionem verum esse no Uae Legis Sacramentum , a Christo Domino institutum , apud Marcu in quidem insinuat Iim , sed
per Apostolum Iacobum Fidelibus commendatum , et promulgatum , definivit Tridentinum
sess. I . de extrema Vnctione cap. 1 inquiens Instituta est autem sacra haec Vnctio λε rmorum , tamquam Pere , et proprie Sacramentum
novi Testamenti , a Christo Domino nostro apud Marcum quidem insinuatum, per acobum autem Apostolum, ac Domini Fratrem , Fidelibus commendatum , ac promulgatum . Infirmatur , inquit Cepist. cap. S. quis in robin Inducat 'esbuteros Ecclesiae , et orent super eum, ungentes
eum oleo in nomine Domini et oratio fidei salciabit tormum et alleg labit eum Dominus ; etsi in peccottis sit , dimittentur ei. On illo autem di X creari dentini Patres , eiusmodi Sacramentum fuisse apud Marcum insinuatumri quamvis enim Marci cap. 6 de Apostolis a Christo ad
praedicandum imissis dicatur : Et exeuntes praedicabant, ut poenitentiam agerent , et daemonia mula eiiciebant, et ungebant oleo multos aegror, et Iarabant D secum tamen contendunt Theologi , num talis unctio esset illa sacramentalis, de qua est sermo , an potius tantum adhibita ad restituendam corporum sanitatem; quod posterius, non sine gravi fundamento , post Hugonem a S. Victor , lensem S. Bona Penturam, aliosque antiquiores , Opinantur Dominicus Soloi q. dist. 23. quaest. I. art. I. et Bellar minus de Sacram extrem. Vnct. lib. uni . cap. a. ControU. tom. 3. tunc quippe Apostoli nondum erant Sacerdotes , Omnesque aegrotos promiscue inungebant , qui ceteroquin , quum nondum Baptis- um suscepissent, non erant aliorum Sacramentorum capaces . Quia vero Tridentini Patres
tanta semper circumspectione, Sua concinnarunt
decreta , ut nullam Vulnerarent Catholicorum opinionem, ideo adhibuerunt verbum illud in- sin reatum , quod sane referri potest tam ad institutionem , quam ad figuram , typum , et symbolum Sacramenti extremae Vnctionis , quod Christus Dominus in ea unctione , de qua Marcus o
quitur, voluerit praemonstrare: Quemadmodum e iis constat, quae Palla. vicinus narrat hist. Cov-cit. Trident. lib. I 2. cap. I 2. ac recte e X pendunt Bellarminus it. loc. Suare tom. q. inci pari. disput. 39. seci. a. num. q. et S. scius in ca dissiciliora sacrae Seretpturae ad cap. 6. S. Marci , et i q. sent dist. 23. . a. TOurn et de Sacram.
IlI. Pergunt deinde Tridentini Patres, atque ex allegatis S. Iacobi verbis colligunt , nobisque
pandunt hu)us Sacramenti materiam, formam Ministrum , et effectus, aiente ς iauibus et erbis, at ex Apostolica traditione , per manus accepta Eeclasia didicit, docet materiam , formam , pro prium Ministrum , et effectum hujus salutaris Sacramenti intellexit enim Ecclasia, materiam esseolaiιm ab Episcopo benedictum; nam unctio aptissi-
262쪽
dine visitus Sancti gratiam, qua imPisibiliter ani-λ. aegrotantis inui et nur, repraesentat formam einde esse illa verba : Vor istam Vnctionem etc. Quibus ridentini vesti iis inhaerentes , Singula disertius explicabimus . Itaque Sacramenti extremae Unctionis materia remota est oleum liquor videlicet e baccis Oli Uarum expressu , qui solum in communi modo loquendi , absolute , et sine addit , oleum nuncupatur; quemadmodum cum communi ponderat Suare tom. q. inci part disp.ψO feci. I. num. I. Debet autem ejusmodi oleum saltem X Ecclesiae praecepto esse simplex , hoc est absque ulla alterius liquoris admixtione . Diaeimus , saltem ex Ecclesiae praeceptori quoniam Suare cit .lo . num. IO. defendit , non solum non esse contra Claristi
Domini institutionem , alium liquorem huic oleo admiscere , sed insuper Opinatur , alleuan-co fuisse illi balsamum admixtum sic uidem Innocentius I. epist ad Decentium , allegata e X- ponens Apostoli Iacobi verba, in larmorum leo Chrismatis nomen attribuit , inquietis : auod non est dubium de Didelibus aegrotantibus accipi, vel intelligi debere , Mi sancto oleo chrismatis perungi possunt ac sub eadem Chrismatis nonrenclatura idem infirmorum oleum a pluribtis designatur Conciliis , ormatiens praesertim , atque Aquis granensi , ex quibus coniicit Suareet, aliquid balsami tunc consuevisse illi admisceri . At melius alii , quos sequuntur Iu-
veni de Sacram diss. T. quaest. R. cap. I. et ΙΟ-urnely cit quaest. I. art. 3. hanc admiXtionem ex Chrismatis nomenclatura , nequaquam Olligi arbitrantur : Chrisma quippe frequenter appellatum , ad Uertunt , omne unguentum , Seu
liquorem , tuo corpus inungitur . Omnes tamen Maresio concedunt , nihil detractum iri Sacramenti validitati, si contra communem ceteroquin , et perpetuan Ecclesiae praxim , infirmorum oleo admisceatur aliquid balsami modo admixtio tanta non sit , ut destruat e X teriorem olei speciem , ita ut, non amplius oleum, sed potius unguentum, aut alteri u generis mixtum artificiale censeatur . IV Debet praeterea oleum , in X trem Unctione adhibendum , esse Episcopi benedictione antea sacratum; quod ab antiquissima Patrum traditione accepimus : etenim Innocentius I. incit epist ad Decentium , aegros inungendos dixit oleo Chrismatis ab Episcopo confecto . Beda quoque in Coniment ad cap. 6. Marci lib. a. c. 2 q. in An. Oper. tom. I. alfirmat , ab ipsis . spostolis
hunc sanctae Ecclesiae morem traditum , ut . . . .
aegroti tingantur oleo . Pontificali benedictione consecrato , et Concilium Cabilonense II anni 8IR. cap. q8. ait : Secundum beati Apostoli Iacobi documentum, cui etiam documenta Patrum consonant, infirmi oleo , quod ab Episcopis henedicitur, a Presbyteris ungi debent: om. q. Collectionis Harduini col. Io o. Ac deni Cue, ut cetera praetermittamus antiquiorum Patrtim testimonia , ita nos docuerunt Eugenius IV in decreto pro insiluctione Armenorum, et Tridentinum cit. loc. Sed uaestio est, num Episcopi benedictio sit necessaria ex Christi Domini institutione, ausolum ex Ecclesiae praecepto . Diversae Suntlia in re Jheologorum sententiae . Victoria iub Emm . de Sacram . nu. 2I6. Emmanuel Sa et r9. Extrema Vnctio Iam bovius traci de extrem. Vnct. Juventu de Sacram dissert. T. quaest. 3. c. I. conclus. 3. putant, benedictionen fuisse oleo Superadditam ab cclesia , non ero institi tam a
Christo Domino ac proinde illicitum uidem,
sed validum pronuntiant Sacramentum , Oleo non consecrato administratum, quin immo , urgente neces Sitate , etiam ab spue culpa ita administrari posse , tradit citatu sic tori . Istis ediametro Opponuntur Suare cit. disp.qO feci. I. num. 3. et q. Est ius ines dist. 23. . 9. docentes, olei consecrationem , non tantum praecepti, sed etiam Sacramenti necessitate requiri eamque praeterea consecrationem ita a Christo Domino Ordini Episcopali anne Xam aiunt , ut simul a S- se Uerent, ne a Summo Pontifice quidem eam
posse secundi Ordinis Presbyteris delegari . Inter hasce duas extremas sententia , medii uodammodo incedentes Cajetanus 3 part quaest. 72. art. 2. Solus λ q. dist. 23. θΗa est. I. art. 3. g. De oleo ergo , alii rue , quo citant, et SeQuun tu Gregorius de Valentia tom. q. Isp. 8. quaest. t. punct. a. et anti erus tom.q. disp. 8. rea est. I. num. I . tria Statuunt nimirum primo, aliquam
consecrationem , ex Christi institutione, requiri , ut oleum fiat apta materia Sacramenti X- trema Vnctionis : secundo nunquam inaces est Latina fuisse aegrotantes ole inunctos , ab Episcopo antea non consecrato : tertio denique , ad Sacramenti validitatem satis esse formant, oleum a simplici Sacerdote benedictum. Et profecto posse , saltem e commissione si V eX- pressa , sive tacita Romani Pontificis, a simplici Sacerdote praeparari materiam aptam ad con ficiendum Sacramentum extremae nctionis res Videtur exploratissima , quam nemini liceat
263쪽
in inestionem adducere : siquidem in Ecclesia
Orientali mos viget , a ni ille et amplius annis in ea receptus , ii ipsi me Presbyteri, quum se accingunt ad infirmum inungendum , Oleum in ea sacranaen tali Unctione adhibendum , henedicantra uti testantur Ioannes P, athanael in epist ad Episcopi na uiuum, apud grcIsdium, Archidius lib. s. cap. a. Allatius de consensu utriusque Ecclesiae cap. I 6. et legitur in xraecorum Fuchologi , a Goario notis illustrato, pag. 336. Eumdemque morem ab Armenis , retineri , asserit Ioannes XII epistola ad Ossinium Armenorum Re em scribens, in haec Verba : Ipsi etiam Sacerdotes oleum, quod infirmorum dicitur , consecrant pro Sacramento Vnctionis extremae ς quum tamen id apud nos , ad I piscopos solos spectet . Hanc autem Orientalium consuetudinem Ecclesia Latina non solum non improbavit, sed ratam habuit refert quippe citatus GoariPs , a sacra Congrestatione de Propaganda Fide approbatam . ejubque impensis Romae editam Synopsim vernaculam Neon hyti
Rhodin , in ua Iec habentur uat Zia Sacranienti tremae nctionis est oleum oliva expressum , a Pontifice Cc Sacerdotibus , qui prae. sentes fuerint, uata Ecclesiae morem , benedictum . Consulto ait: a Pontifice , vel a Sacerdotibus : qui , uti narrat Arcadius , etiam Episcopi Graeci , perinde ac Latini , feria quintimaioris hebdomadae, Olena ni pompa , et apparatu oleum infirmorum consecrant, quam Ui postea suis Sacerdotibus non distribuant , sed iisdem curam relinquant illud consecrandi , ouo mox in Sacramenti administratione tantur : de qua re jure miratur laudatus Auctor Theolog. morat ad usum Sem Petro corens. Sed , quod adhuc clarius Ostendit, ab Ecclesia Latina validum
haberi Sacramentum extremae Unctionis , a Sacerdotibus Graecis , oleo tunc a semetipsis benedicto, administratum , est Decretum editum a Clemente VIII. in quo permittuntur Italo-Grae- ei in praedicto rito perseverare Citra oleum sanctum infirmorum s sunt verba Decretio non suntrouerendi Presbytfri Graeci olea sancta , praeter Chrisma , ab Episcopis Latinis dioecesaxis acci-ρρre : Mum ejusmodi olea ab eis in ipsa oleorum , et Sacramentorum exibitione ex et et eriritu conficiantum, ac benedicantur ouod Clementas Decretum tuit a nobis totidem fere
Verbis retio a tum , et colata matum in nostra coastit. 77. . q. nostri lillar tom. I. pag. IT 2.
Neutiqa .ic autem id tolerandum fuisset , si
leum , simplicis Sacerdotis benedictione sacratum , ne per potestatem quidem a Romano Pontilice sive expresse , sive tacite eidem Sacerdoti factam , esset materia idonea ad conficiendum Sacramentum extremae tactionis uare Episcopi Latini , parte ni populi Graeci ritus sibi
subiectam habentes , etsi teneantur seria quinta sacratioris hebdomadae , una cum ceteris sacris oleis , etiam illud infirmorum Latino ritu coli secrare , Latinisque Parochis distribuere, cetera oue implere , Quae nos ediximus in nostra Instit. Si tibi de in lirmorum oleo, ejus ue benedictio. ne ex professo stimus, quoad Sacerdotes Graeci ritus nihil in novent, sed ea Aequantur , quae a Clemente VIII iterumque a nobis decreta sunt. Legi etiam potest lDissertatio Senedicti de Gaetanis de suprema Vnctione , post haec jam scripta , a nobis i Sa , cap. 7.
De forma Sacramenti ea tremae Pictionis, de qua multa in Synodis et instructionibus
Episcopalibus. IN Dissertatione Senedicti de Ga lanis ni percitata , plura erudite collecta legi possiunt deforma huius Sacramenti, desumpta ex varii Eclesiarum Ritualibus cum Latinis , tum Graecis Lectorem ad eum allegamus et timc tantum animus est ea Subdere , quae Episcopi in suas Synodos inserere posἈlnt , si in eis de forn a Sacramenti loqui velint II. Formam Sacramenti extremae Unctionis, non esse a Christo Domino institutant in specie instina , ut aiunt , hoc est certas Verbis praescriptam , Theologi mrbes admittunt at-oue ex mox referendis diversis forinulis ,
t iam in Ecclesia Latina hi illius administratione usurpatis , Videnter demonstratur Milae
nunc in Ecclesia Latina sit adhibenda , jam a ridentino accepimus , et clarius in Rituali
Romano X plicaturri nec ue est, qui non intelligat , eam esSe deprecativam quemadmodum deprecativam pariter esse , quae adhibetur a Graecis, lique e eorumdem Fuchologio in Osci olei sancti , testanturque Gabriel Philadelphiae Metropolita in suo de Sacramentis opere, Arcu dius lib. S. cap. S. et Neophytus Rhodi nus in cit Synops 2ernacula . Sed quae
Stio est, an necessario debeat esse deprecati variit ut indicativo modo pronuntiata, irritum red-
264쪽
dat Sacramentum . Depretari ionem pertinere ad Sacramenti essentiam , docent S. Thomas in .
dist. 23. quaest. I. art. q. quaestiunc. a. et in suppis n. quaest. 29. art. 8. S. BOna Ventura ad dist. cyt. I. quaest. q. Suare cit. di .et O feci. 3, ' a lentia cit disp. . quaest. I. unci. 2. Henrique Zde Sacram lib. 3. c. d. aliique plurimi , praesertim ex antiquioribus L id manifeste confici existimantes ex allegatis . Jacobi verbis : Infirmatur quis in obis tanducat Presbyteros Ecclesiae, Pt orent super eum . . . et oratio fidei salvabit infirmum etc. quibus certe tota Sacramenti es cacia Sacerdotis orationi tribuitur . Nihilominus
Ulbertus Magnus ad dist. 23. art. q. atque bIdem Richardus , Durandus, Inludanus, quibus ex recentioribus adhaerent Tannerus it disp. 7.dub. I. n. 22. Est ius in q. dist. 23. . IO. Me nardus in notis ad lib. Sacramentorum S. Gregorii, Ju-Ven in cit dissert. 7. quaest. curn et de Sacram extrem. Unci quaest.2. art. 2. Marte ne de antiq. Eccles ritib. b. I. c. 7. art. 3. . 9. nihil Sacramenti substantiae detrahi arbitrantur per firmam modo absoluto , non deprecativo prolatam , dummodo per eam significetur, Unctionem fieri in nomine Domini. Ad hanc autem
Sententiam comprobandam innumeras exhibent formas absolutas et non deprecativas in variis Ecclesiis Latinis olim usurpatas, quin ma)Ore S nostri eas tamquam insufficientes respuerint . Non ignoramus , quid ad hoc , eifica certe argutalentum , reposuerit Cardinali: Sanctorius in
Rititali pag. 324 ubi ad illud refellendum , hae escripsit Sciat autem Sacerdos formam uous Sacramenti esse Cerba illa deprecatori , quae in
Vnctionibus proferuntur, eluti , Secundunt sIsin Romanae Ecclesiae Per istam sanctam Vnctionem , et suam piissimam misericordiam , indulgeat tibi Dominus quidquid per Cisum deliquisti . Tum etiam ozerit , formam Mon ser Tari et nihil agi per Uerba indicati a tantum plita, go oculos tuos , Te manus tuas . et in ilia sine everbis deprecathis , cujusmodi hactenus ego non reperi. Et quamTis ea occasione aliqui Theologi referant , quod multae Ecclesiae habent pro forma Corba indicatiza ur, Vngo oculos tuos etc. et ideo Maesierint, an Caleat, et de ea re plura extra rem dixerint, qlium nusqIam reperiatur tali forma per verba indicati a tantum , seu perorationem indicatizam tantium, sine Perbis deprecatizis, hoc Sacramentum conferrici sed et libri, et ritus Ecelesiarum , qui pro ea parte citanis , quod habent verba indicativa , p.risto
post habent etiam verba deprecatha etc. Quare quaestio inanis , et frustranea est. Issoniam autem hujusmodi forma Pariis verbis traditur in dia Persis Ecclesiis , etiam praemittendo verba indicatiza , et subjlingendo deprecatiza unaquaeque Ecclesia suam potest retinere formam, modo semper adhibeantur verba deprecati Pa Ptc. Ceterum apud sanctam Romanam Ecclesiam, unam tantum si hoc Sacramento deprecandi formulam traditam , et passim in Italia, et toto orbe receptam esse , compertissimum , et exploratissimum est. erum , etsi Sanctorio concedamus , aliquam deprecationem posse deprehendi cum in antiquissima illa forma Ambrosiana , quam refert S. Fona Uentura sit loc qua est . . Vngo te olebsanctificato , , nomine Latris , et Filii , et vi ritu Sancti , ut more militis uncti praeparati Sad certamen , aereas possis superare potestates tum in alia desumpta ex libro Sacramentali Uenetorum , a Leone XI. ut fertur , approbat ;Vugo te oleo sancto , ut hac Vnctione protectus fortiter stare Saleas a Cersus aereas cateretia , in nomine Patris etc. tuis demum in ea , quae e vetustissimo libro Sacramentorum Ecclesiae Catalaunensas profertur a Marten cit loc. Iunomine Patris etc. sit tibi haec porrecti olei sancti cati , ad puri cationem mentis et corporis
etenim Verba illa ut et sit, Optativa quum sint, non incongrue referre possunt pro serenti UO- tum , Orationem , et preces at neScimus , quo
pacto possit deprecatio inveniri in aliis formis , ex in ribus antiquis Ritualibus a Menardo , et Marten syroductas , in quibus solum adhibetur Uerbum Iungo , absque alio additament , e quo deprecatio colligi , aut fingi queat: nec facile erit ad deprecativum sensum hanc detorquere , quae extat in antiquo Pontificali Narbonensi in nomine Patris, et Filii, et Spiritus Sancti regnantis in secula seculorum , accipe saxitatem corporis , et rem. issioncm peccatorum tuorum .
Sed utcumque haec res se habeat , quum nihil de ea ab Ecclesia desinitum habeamus , non decet in Synodo , set Synodali Instructione , ejusmodi quaestionem commemorare; Sed dumtaxat injungendum est Parochis , ut formam adhibeant in Rituali praescriptam , quae certe sine gravi flagitio , non potest privata auctoritate immutari
265쪽
De Corporis partibus ungendis de quonrulta in nonnullis Sunodis, et it salibus
SFd, quoniam in Decreto Eugenii pro instructione Armenorum , in ususce Sacramenti administratione septem Unctiones fieri iubentur, videlicet : In oculis propter Cisum , in auribus propter auditum naribus propter odoratum nore propter glis tum , et loquutionem , in manibus propter tactum, in pedibus propter grcssum, in renibi spropter delectationem ibidem stentem Dearumque singulis respondere debeat forma , tunca Ministro pronuntianda , hoc est Per istam
sanctam Vnctionem, et suam piissim an misericordiam , indulgeat tibi Dominus, quidquid per visum deliquisti, quum inunguntur oculi Guidquid per ni ditum deliquisti, quum inunguntur aures ;et sic deinceps , quem a clinodum fuse X ponitur in Rituali Romano hinc alia gravis Oboritur
c tro VerSi , utrum Omnes praedictae I nctio- Ires , t formae prolationes sint de Sacramenti substantia : de qua controversia n lita habentur in citata Dissertatione de suprema Vnctione Benedicti de aetanis cap. 8.
II. Ultro Doctores Omnes fatentur cum Sua re tom. q. in . part disp. o. Se t. a. n. 6. duas postremas iactiones, pedum scilicet, et renum necessarias non esSe ad alidam Sacramenti confectionem tum quia non sunt in usu apud omnes Ecclesias tum quia illa renum honestatis , et pudoris causa , en per mittitur in meminis , et interdum etiam in viris, qui propter labefactatas corporis I res , Orbique languores , dimoveri nequeunt sine gravi incommodo : quod adnotatur a Rituali Ro. man , atque a Cardinati Sanctorio in Ico Tituali pag. 32s. Haud dissiculter quoque iidem
admittunt , ceteras quinque sensuum Vnctio. IaeS, neceSSaria esse necessitate praeceptio sed dissentiunt, et disputant , num etiam necessariae Sunt necessitate Sacramenti . Antiquiores Scholastici e X istimarunt, Omne pertinere ad substantiam , et integritatem Sacrament , quod ex singulis , tamquam ex suis partibus essentialibus , constitui , atque integrari , sunt Opinat . Ita in .cilis. 13. docuerunt S. Ona Pentura , ichardus, Paludanus , Otus, quibus sub scripsere bellarminus de extrem. Vnct. lib. unic.
c. o. Gregorius de Ualentia οπλ. disp. q. qisa est, 3.pAnct. 2.*. Secundo asserimus monetus tom. I.
pag. q66. aliique plurimi, praecipue ex Theologis moralibus . Citatur etiam pro hac sententia S. Thomas e sed Auctor supplem. R. part quae t. 32. art. 6. exponens Angelici Praeceptoris mentem, dubitanter loquitur , inquiens : Illa Vnctio ab omnibus observatur quae sit ad quinque sensus, quasi de necessitate Sacramenti: et dubitanter quo
que loquitur Suareacit disp. O. et . R. num. 16. Quamvis sequenti disp. I. secl. 2. in n. videatur in Sententiam propendere , tunc temporis fere communiter a ScholasticiSQ TLeptam III. Alii ex adverso validum censent X tremae Unctionis Sacramentum, si vel una tantum inungatur corporis pars, unica prolata, mox referenda , ibi ma universali, omnes sensus complecten te'. ita Viet ius in supplem. quaest. a. art. 5. quae t. 2. Nicolaus eramus tract. de ea trem. Vnct. cap. 7. Becanus in Sum m. Theolol. de Sacram . in specie . 27-qΗa est. I. EStius in . . dist.2 ,.j. IS. Natalis Alexander Theolo pG dogmat et morat. to m. s. lib. 2. C. F. regul. 6.Juven in cit. dissert. . quae t. 3. cap. a. TOurn et cit. quaest-2.art. r. in n. Uanro in Ba Theolog. VI orat .part. . tom. a. de Sacram triaci de a trem. Vnct. qiuaest. 3. Piet te uaest Theolog. pari. o. quaest. 3. Pers. Dico septimo , aliique recentiores passim . Huic opinioni validissimum fundamentum praebet diversa in Unctionum numero disciplina , qu am in diversi. Ecclesiis
Sua aetate viguisse , assirmat Albertus Magnus in . dist. 23. art. 5. in ius ias et Dizersarum Ecclesiarum , et ordinum , di versus est usus ,
quia in quibusdam Ecclesiis unguntur loca plura , et in qu busdam pauciora . tque exordiendo ab Ecclesia Orientali, licet Graeci , teste Arcudio Concord lib. s. c. 7. nunc inungant
frontem mentum , ambas genas pectus, manus , et pedes P attamen , ineunte secul IX.
tres tantum Vnctiones ab iisdem fieri consuevisse , asserit Theodulphus , Aurelianensis Epis copus . Capitular. a. rapti l Saluatum uom. . Miscellan. Ita Ecclesia vero Occidentali , invenimus quidem in S. Gregorii Sacramentario , edit a Menardo praescriptas Vncti O- ne quinque sensuum : at in codice Abbatis Ro-taldi, illis additas legimus unctionem colli, pectoris , et Scapularum Lin veteri Pontificali Prudentii , Episcopi Tricassint , imperatam insuper reperimus Vnctionem umbilici, seu loci , ubi plus dolor imminet antiquus codex Turonensis, Vn ctionen fieri mandat in genibus quoque, et iu
266쪽
crxribus , suri, sedibus , ne plantis , et pene in omnibus membris , seu in loco , ubi dolor plus im- nune : quae Omnia Videri possunt apud Morinum in append. ad traci de Poenit et Marten de antiq. cci ritib. to m. I. lib. I. c. P. art. q. Tanta autem in Unctionum numero difformitas non fuisset singularum Ecclesiarum arbitrio permissa, si certum earundem numerum Sacramenti validi
II majus adlata argumentum huic eidem Opinioni suppeditant recentiora peculiarium Fcclesiarum itualia, unicam Vnctionem seri permittentia si omnes perfici ne ueant : iuuidem Pastorale Mech liniense , cuius non e Vis est auctoritas, tum quia ab Academia Lovaniensi anno 1 88 approbatum , tum cui ab Oct Pio Frangipanio, piscopo Tricariens , per Germaniam, ac Beligium Nuntio Apostolico , ad dioecesis quoque Coloniensis usum protractum , haec de
extrema Vnctione statuit In morbis contagiosis et peste grassante , ut periculum litetur , sufficit inmigi sensus organtini magis ad Vnctionem Υ- positum, aut detectum , dicendo Ver istam sanctam Vnctionem, et suam iissimam misericordiam, indulgeat tibi Dominus quidquid deliquisti per Ci-
sum , auditum , odoratum, gustum , tactum , et
gre sum . In antiquo codice Remigio-Remensi a Sam ozio Ludato , legitur ritus abbre viatus conferendi hujus Sacrament , ubi unius pariter unctionis fit mentio . In Rituali Parisiensi, orolato Tolirnel cit art. I. dicitur : Si non possit super infirmum fieri , nisi unica Vnctio , ungatur
oculus , et aliud sensuum manum , et ceteris precibus praetermissis , dicatur : Ver istam sacri olei Vnctionem , et suam piissimam misericordi. indulgeat tibi Deus quidquid peccasti
per sensus 'amdem que Draxim approbant Ca- inera censis , Atrebat ensis , aliarum ou Fcclesiarum Manualia, apud citatam Natalem exandrum
V. Sed , quoniam estu de hac qu estione quae sane gravissima est , uda hactenus ab Apostolica de de prodiit sententi non debet FDis opus in sua Synodo aliquid de illa decernere; sed
dumtaxat Parochos monebit, ut, uum prudenter timet, aegrotum decessurum , prius Quam omneSabsolvantur quinque Sensuum Vnctiones, unicum sensiim inungant, formam uniuersalem pronunciando , quam ab allegatis Ritualibus audivimus quin immo in praedicto eventu consultius
esse , ut caput, TUO Omni Um sensuum nervi
descendurat, sub eadem forma univerrat in un-
gatur, non immerito advertit con in de Sacram. disp. 19. dub. 3. num. 2. Ne vero Parochi hac libertate abutantur, X pedit , ut Episcopus simul seri eosdem admoneat , a gravis culpae
reatu non Xcusari , qui e Ytra caSum erae necessitatis , et unam ex uinque enSuum Inctionibus praetermittit.
De Sacramenti aetrema Vnctionis Ministro, ii quoad Ecclesiam latina malim quoad Ecclesiam graecam quid Ce Episcopi latini , in quorunnDioecesibus Graeci inhabitant,statuere valeant de eorum ritu hac in re. SAcramenti extremae Unctionis Ministros, solos esse Sacerdotes , contra Ovatores, definivit Tridentinum cit.sess. I. .can. q. Stilii dixerit , Presbyteros Ecclesiae quos beatus sacobus addiscendos esse ad infirmum inungendi hortatum, non esse Sacerdotes ab Episcopo ordinatos sed etiam seniores in qua2is communitate , ob idque proprium ea trema Vnctionis Ministrum,non esse solis Sacerdotem , anathema sit. Neque ullam difficultatem facit quod de uous Sacramenti administrandi ritu legitur apud Gnidonem in
Disciplina Farfensi, nempe Tunc sint quatuor Conzersi, quorum Ius accipiat squam sanctam alitis Crucem , tertius thuributi quartus oleum sacrum hic quippe Conzersus oleum deferebat, otio infirmus , non a se , sed Sacerdote inungeretur sicut ibidem postea adnotatur , et scite
animadvertit Monachus Benedicti nus Congre-oationis S. Blasi in Sylva nigra cap. 27 praefationis ad Opus inscriptum Vetus Disciplina Monastici, quod anno 726. vulgavit Aliquid tamen negotii facessit Innocentius I. in saepius laudata enix: tola ad Decentium , in qua videtur omnibus Christianis facultatem asserere, se ipsos, aliosque infirmos inungendici loquens uippe de sacro oleo , ait: uod ab Episco' confectum,
non soli Sacerdotibus , sed et omnibus, ut Christianis licet in sua , At in suorum necessitat , ungendum , seu , ut melius alii legunt , ungendo, aut ad netendum . Verum ab Innocentii mente perusiam lon et aberrare. Cui eum hoc loco m ne Chri et is no Sacramenti X tremae Unctionis ministros facere arbitrint ui optime advertit Petrus Coustant i uotis ad eam d. ep. t. I. col. 863. Si
qui lem ibidem ad aliam statim progrediens quaestionem , de qua fuerat a Decentio interrogatus,
267쪽
an scilicet ita Presbyteroriam proprium sit Sa S re cit tom. . disp. 3. ecl. I. um . . incramentum ex trem ae Unctionis ad Alini Strare , in Estius it. . I 2. Persic. Potest et aliter , quos
ut illud conferre Episcopis non liceat hanc Opi se risitur laudatus Coustant , innocentium loquu-nionem , Quae hirimorum mente in Vaserat , tum arbitrantur de iactio ae non actio , sed confutat Pontifex , respondens et rum illud passiza, hoc est , non de collatione , sed de re super threm esse Iidemus adjectum , ut de vi co ceptione Sacramentici quum enim aliquibus per-po ambigatur, quod Presbyteris licere non est du suasum forte fuerit , oleo sancto solos inungi hium . quin idcirco Presbyteris dictum e t quia posse Sacerdotes, a quibus conficitur, eo pacto, Episcopi occisationibus aliis impediti , ad omKes quo in Veteri , atque etiam in nova lege , quae-lanovidos ire non possunt . Cui nam autem tu dam aliae sacrae unctiones sunt Regum , et Sa- mentem veniat, potuisse Innocentium omnibus cerdotum propriae ; ad hunc refellendum erro- Christianis potestatem tribuere, quam plerique, rem, docet ibidem Innocentius , Oleum sanctum
per eam aetatem, e verbis Apostoli Jacobi a confici uidem ab Episcopo , aliis adjuvanti- ferebant adeo propriam esse Presbyterorum , bus inserioris ordinii Sacerdotibus . non ta- ut eam etiam Episcopis abjudicarent men ut subinde ipsi soli , verum etiam ut om-II. uocirca allegatum Innocenti textum , ne Christiani, Ositi in vitae discrimine, un- quest totidem verbis repetitum legimus a Seda gantur in cit epist. Iacobi cap. S. Oper. om. atque ab IV. Posito iam, ulti sacramenti administra-
A non na Scriptore , qui Canonicorum regu tionem Solis esse commissam Sacerdotibus , du-Prim e Crodo gangori atque e Capitularibus A bitare quis posset, num ad illud ali de consi uix ira ensibus anni I S. consarcinavit, is m. ciendum unus sussiciat vel plures requirantur 4. Collectionis Harduini col. IaO7. plerique in Presbyteri . Rationem dubitandi praebent saetatelli 'endum censent de Unctione , non sacra pius allegata verba Apostoli Jacob a Jentis In- metirali , sed quae unice fieret ad medendos cor firmatur quis in vobis inducat Presbyteros Ec- oris languores , ideoque , non de iacti One Ja clesiae , et orent super eum , ungentes eum oleo cobi , sed de alia , cum illa magis comparanda, in nomine Domini . At nihilominus firmiter te- de qua Marcii. Etenim, quum Viderent Fideles nendum est per unum tantum Sacerdotem a. extremae Unctionis beneficio plures infirmos in id Sacramentum conlihi, quod et definivit Ale- pristinam restitu sanitatem coeperunt eo Xander III in Cap. Ilia est Pit, de Serbor signi. dem sacro oleo ut ad sui , aliorumque curandas sicat . Nos itaque tibi taliter duximus responden- infirmitates cujus rei idem iaciunt Rufinus dum , quod Sacerdos , uno praesente clerico , et lib. i. hist. Eccles. c. q. anadius hist Lausia etiam solus,potest infirmum ingere hodieque vitae c. o. Severus Sulpitius in Vita . Martini gens in Ecclesia Latina usus confirmat. Nequec. 21. Gregorius Turonensis in Vitis atrum c. refragantur Verba S.Jacobi, qui, quum dixit res. . et clarius constat e Vita . Gothardi Episco byteros Ecclesiae, significavit aliquem ex Presby-pi apud Surium die q. Maii , qui Presbytero jus teris Ecclesiae : OV una quippe non St , in sa-
sit, ut cujusdam mulieris, Ocul Orit m morbo a cris litteris, numerum pluralem Oui pro singu-borantis , sacro oleo , quod infirmorum dicitur , lari, quem ad modum advertit Augustinus lib. 3. de eius ungeret oculos quae qMidem Vnctio, et san consens. ESangelist. c. I 6. Oper. t. R. pari. . cujus oti Pipi preces , ab illo dolore , usque ad et itae si auctoritate fretus S. Thomas lib. q. contra Gentes ne eam immunem conser Sarunt . Hunc autem cap. 73. scripsit : Iacobus dicit : Inducat res ν- morem , sua aetate maxime vigentem , Voluisse teros Ecclesiae , et oratio fidei sanabit in 1 mum. innocentium cit. lo c. approbare , interpretantur Si tamen unus solus Presbyter adsit, intelligi Alphonsus de Castro lib. de haeres Cerb extre tu hoc Sacramentum perficere in Tirtute totius ma Vnctio . Solus in q, dist. 23. quaest. a. art. I. Ecclesiae, cujus mister existit, et cujus perso- Gregorius de Ualentia cit t0m. q. disp. 8. quaest. nam gerat a punct. I. quorum explicationem probabilem V. Sed , quamquam unus certe sufficiat, plu- putant Eslius L q. diSt. 23. q. a. et Tourn et res nihilominus Sacerdotes fuisse olim in Eccle-cit quaest. 2. art. q. si a Latina adhibitos, ex pluribus antiquis Ritu a Ill. At melius fortasse Iana eniis Gandavensis libus colli Menardus nota Voc . ad Sacramen- in cap. 5. Marci, Valdonatus ibi siem Bellar mi tarium S. Gregorii quibus alia ejusdem generis, nus it. lib. I. c. 9. Baron tu ad anu. 63. n. 1 q. praecipueCadurcense, Rutenense, et s ut elen Se,ad.
268쪽
dit Marte: erae antiq. Ecctis ritib. lib. I. c. T. art. 3. J. l. eumdemque morem nobis e xhibent Coia
stitutiones Angliae , oblectae a Guillelnno Lyn-dcet, Pode , in quibus adiit de extrema Vnctione
p.rs . 26 legi aril Iuum magna reverentia deferatur olei m infirmorum ad Hirtaros , et ipsos inungant Sacerdotes cum Diagna de otione , et orationum e libritate , quae ad hoc sunt ordinatae Dubi adnotavit Clos s. itor cerb orationum , a sin 'ulis Sacerdotibus pronunciatam si isse fori nam deprecativam , cuilibet Vnctioni accommodatam Quum oti e eamdem Constitutionem totidem pror-Sus Uerbis, repeta: tam inveniamus inter Constitutiones donis Episcopi Parisiensis, tom. 6. Collectionis Hai duini part a col. I9qi inde conjicimus , cam disciplinam in Galliis adhuc perdurasse Seculo XII. quo illae sunt editae: quin immo sequenti etiam Ieculo XIII. et ultra , retentam
alicubi eamdem disciplinam , non obscure ignificant posteriora Sytiodalia statuta cum Ecclesiae
Aeduensis c. p. tum Ecclesiarum Cadurcensis, Rutensis, et ut Clensis c. 7. to m. q. AEnecdoro . Marte neci et Duran col. 47O. et Ι4. Recte tamen obser Vat laudatus tarten cit art. 3. . S. hanc ipsam Ecclesiae Latinae consuetudinem non fuisse firmam , constantem , atque universalem, quum X aliis aeque antiquis monumentis, ab eodem productis, constet, Saepius in- si mos ab unico Sacerdote inunctos. Nam , Arte minum febre correptum ab unico sancto P epotiano Cisitatum atque oleo sancto perunctum
I. arrat S. Gregorius Turonensis lib. I. his t. c. I. et S. Eugendum ab uno de fratribus pariter inunctum , legimus in e)us ita apud Sol-
laridum I. Ianuari . Hic vero ritus sacrae Unctionis , ab unico recipiendae Sacerdote , a
paucis tunc , nec fortasse extra casum neceS-sitatis usuri uti adeo Tost ea in Icclesia
Lati in invaluit, ut Theologi Scholastici cum
Suare cit dis qῖ seci. r. iii n. et Cardinalides Lanraea in q. sent tom. . disy II. . t. . n. at . illicitum nunci reputent , S c tuba necessitate , ejusmodi Sacramentum a pluribus simul administrari Diuoniam nemini integrum est , ii Sacramentis administrandi , a norma recedere in Rituali praescripta Si autem plures
simul Eacerdotes ipsa Sacramentum hoc
conficiant , nemo ambigit , illud esse ratum modo singuli diversos inungant infirmi sensus et cuilibet congruentem inuncto sensu formam pronunci et , quem adiri Odum idem Auctores scite animadvertunt . Sed de hoc fusius alibi dis-
Seremus. Praeterea, etiam spectata hodierna Ecclesiae disciplina, nedum licitum , sed valde laudabile est , uni Sacramentum administranti alii plures assistant Sacerdotes ob rationen , quam adducit S. Thomas cit. c. 73. ih. q. contra Gentes , ubi ait uia hoc Sacram extum perfectae curationis ofectum habet , et in eo requiritur copia gratiae, competit huic Sacramento, quod multi Sacerdotes intersint, et quod oratio totius Ecclesiae ad effectum hujis Sacramenti coadju Pet. Et si plures Sacerdotes interesse nequeant, alios arcessendos probos viros, qui commode haberi valeant, ob eamdem rationem , adnota VitCardinalis Sanctorus in saepe citato Piluali Sacramentorum pag. 323 inquiens : Sacerdos , ubi commode fera potest, ut in Ecclesiis Collegiatis plures secum ad hibeat reuebyteros quum ungit infirmis in aliis Pero Ecclesiis, saltem uno Clerico praesente , aut aliis pluribus scholaribus , et ei confratribus Ecclesiae I L Si porro causam investipem iis , cur Ecclesia Latina , Quamvis etiamnum plures deSSec Upiat, per unicum tamen Sacerdotem velit Sacramentum administrari , quantum e conjecturis assequi licet , non aliam , nisi hanc fuisse Suspicamur. Quum plures simul Sacerdotes ad infirmum inungendum advocabantur, quilibet pro Sua Opera haud Xiquam exposcebat mercedem ;cui solvendae quum pauperum Vires non Suffcerent, ii sine extrema Unctione decedebant: quamobrem haeretici aldenses , seu pauperes de Lugduno , uti narrat einertis O Ami Praedicatorum in opere contra eosdem , circa annusu Iab q. X arato, inter ceteras falsas ratione S, Propter quas Sacramentum X tremae nctionis reprobabant, hanc etiam audi lcebant qaia tantum
divitibus datur . Curaverant sane Ecclesiarum Praesules praedicta in turpem Sacerdotum a Varitiam reprimere , severis Cue sanctionibus interili Xerant, pro sacramentali iactione, quidquam exigere quod potissimum statutum reperimus ab Odone piscopo Parisiensi in cit. c. 8. Sua rum Constitutionum , at oue in Synodis Andega Vens anni 128 a. Remensi, et Trecens , habitis initio seculi xv. Verum , quum haec repa gula haud sufficientia comperta sint ad com
pescendam Sacerdotum petulantiam , Visum Stdeliberandum , ut deinceps extrema Vnctio nulla petita mercede , a sol conferetur aegrotantis Parocho
VIL Enimuero , et si quilibet Sacerdos Ussit illam valide conferre, solus tamen Parochus est
269쪽
ordinarius eiusdem Minister , nec ulli sal est
cli licentia , sacro oleo ae p. rotantes inunget e lui diserte statuitur in Catecllismo Romano pir γ' t. a. de Sacram. X tem. Vnct. . I. Quin immo
Religiosi , cui silla potita a Parocho venia
Sacramenti im X trema Vnctionis administrare Praesum tint, praeter gra Vis culpae reatum, in excommunicationem in ciciunt Sed Apostolicae reservatam, ut habetur in Clementina . de pri- vile iis quam quidem Clementinam cum tanta severitate, post Archidiaconum , accipit Vir
Carris manua l. c. 27. n. Oa. Ut S Serat, eadem
censum irretiri Regulares extremam Vnctionem iministrantes aegroto , etiam con Stituto in Ortis articulo, quum Parochus abcst . Sed jure ac merito Nav.rrri opiniones refellunt Solus in
q. dist. 23. quaest. 2. art. I. a in lebetive de Sacram extrem I nct disp. . ari a Natalis Alexander eod. tract. lib. 2. c. s. regis l. O. Tourne incit qua est . . art. q. Juvenil cit disser. 7. quaest. 9. c. a. aliique a S Silam etenim, quum Fcclesia , urgente mortis periculo, cuilibet acerdoti potestatem fecerit absolvendi a quibuslibet
censuris , et peccatis, Vel OSimile certe non est,
quod cuipiam Sacerdoti interdi Xerit, ne in eodem statu , ac vitae discrimine constituto, quum Parochus abest, administret e X tremam Unctio. nem , quae est perfecti , et complenae tum
Poenitentiae , neque ad sui aliditatem requirit in Ministro potestatem jurisdictionis , sicuti
Sacramentum Poenitentiae . inuare S. Carolus borro maeus , et si Parochorum ura studiose semper tutatus fuerit, nihilominus in Concilio Mediolanens V pari. I. Actor Eccl. Mediolan pari. I pag. 23. deiiciente Parocho , cuilibet Sacerdoti integrum esse voluit , Sacro oleo inungere infirmum in tortis periculo constitutum, inquiens . Ne alius Sacerdos , nisi Parochus , hoc Sacramentum ministret si porro is impeditus , aut alias tu mora est , mortisque periculum instat : tunc Sacerdos aliis ministret, licet VIII. nae autem dicimus de extrena Unctione, per unicum Sacerdotem administranda locum tantuna habent in Ecclesia Latina , nota vero in Graeca , in ua antiqua retinetur consuetudo septem adhibendi Sacerdotes in hu)usce Sacramenti collatione , uti legitur in eorumdem
Fiichologio, testantur u Simeon Thessalonicen. sis apud Saintheuve cit traci de Sacram. extrem.
Vnct et Archidius Concord lib. I. c. 3. qui im
s D per citis numeri rationes , t causa adducunt,
Juod si septem Sacerdotes praesto non Sint,t rc ssaltem ad Sacrani cntum confici elidum ab ipsis adhiberi, idcira ,srci diu , et Thcssalonicensis enarrant : neque i cclesia Latina an raecorum disciplinam uam et ipsa pluribi is secussis religiose servavit , uti quan improbavit , modo raeci nobiscum credant, et fateantur ali de posse idem Sacramentum ab unico Sacerdote administrari ; quemadmodum adnotarunt Goarius in
comment ad Graecorum Euchologium, eo Allatius de consens Eccl. Occid et Orient. lib. 3. c. I 6 Arcu clius cit. c. 3. et Auctor Theolog. Moral. ad usum Sem in Petro corens Iom. q. lib. 2. Ira t.
2. c. a. uamobrem , si Episcopus Latinus, di Oedices praepositus, uam Catholici Graeci ritus inhabitant, velit aliquid de hac re in sua Synodo
delibare, vestigia sectetur superius citatae Synodi Provincialis Ruthenorum, habitae Lam Osciae an Do 72 O. atque a Lenedicto XIII ann IJ q. confirmatae , in qua haec habentur quam ΤΠam in Graeca Ecclesia receptum Merit pro tu liqlian do etiam in Latina , ut septem Sace dotes , hisqlle
deficientibus , tres saltem advocarentur ad IIInistrandi m hoc Sacrament Am, iique omnes et mat riam tibinnistrarent, et formam proferrent, scianua Alcn Pastores , plures ea de causa adhiberi solitos Sacerdotes , tum ob reUcrfntiam ejus cm , ac gratiae copiara quam suferet, tum ut plurium Sacerdotum preces este tum Sacramenti coadjuzejst: qua de causa sancta Synodus statuendum cenς t ut Si sept m , aut tres Sacerdotes haberi contamode iactu possint, unus, qui totius Ecclesiae personam
gerit, et cujus et irtute hoc Sacramentum persicis, illud conferat, ac in i mo ministret. Poterii etiam Synodo inserere f. s.cit. nostrae Constitutionis T. ubi haec ad rem ediximus: Vec refert, utrum ea-d in extrema Vnctio per unanr zel plures Presbyteros at, ubi hujusmodi aget consuetudo , dummodo credant , et asserant, illiud Sacramentum seret ata debita materia ut formari ab uno resbytero valide, et licite confici. Idem Sacerdos materiam adhibere , formamque ronunciare respf-ctio debet, ac praeterea qui ungit, idem dicat formam respondentem , nec alias ungat, et alius formam pro nisu ciet.
270쪽
De subiecto hujus Sacramenti , et praesertim de more Graecoram sanos oleo in gen dici et quid de eo Episcopi Latini , in quortim dioecesibus Graeci inhabitant , in Synodo disserere possint.
A Sacramenti Ministro ad Subiectum progredientibus, statuendum primo loco occurrit , quibusnam personis illud conferri valeat Ecclesiae Latinae perpetua , et constans traditio fuit, e xtremam Unctionem solis in armis esse exhibendam , et quidem tali morbo laborantibus, unde , peritorum iudici , mors sequutura prudenter timeatu : eamque traditionem , e X
saepius allegatis Apostoli acobi verbis deductam , Omniumque Jheologorum consensione firmatam , cum D. Thoma in dist. 23. Vliaest. 2.art. 2. quaestiunc. a. explicarunt , et inculcarunt
Eugenius IV in Decreto tom. 9. Conectionis Harduini col. qqo inquiens mo Sacramentum nisi infirmo , de cujus morte timetur , dari non debet Concilium Tridentinum Cit.Sess. Iq. c. 3. Declaratur etiam , esse hau cinctionem infirmis adhibendia in , illis vero praesertim , rei tam periculose decumbunt , ut in exitu ita constitutierideantum unde et Sacramentum Xeuntiam uncisatur ac demum Catechismum ejusdem Concilii . 18. de extrema Vnctione . linc vero sit ut X trema Vnctio illis denegetur , qui tririlinsano sint corpore , probabile, aut etiam certum adeunt vitae periculum , puta, quia mare tranS- gressuri, praelium commissuri, aut ultimo Supplicio plectendi sunt, sicuti statuunt Concilium Mediolanense IV anni 776. sub S.Carolo pari. 2. tu. 6. et Camera cense anni 786. it. I 2. 3. et docuerat . Thomas cit. lib. l. contra GenteSc. 3. inquiens : Hoc Sacramentusn non Zebet dari propinquis ad mortem absque infirmitate, puta damnatis ad mortem quibus tamen postremi Setiam alio nomine denegari, perpendunt Maldonatus traci de Iejunio cap. 9. om. 2 pag. 337, et Marte ne de antiq. Eccles ritib. to m. I. lib. I. cap. 7. art. I. I m. I. iii nimirum damnata ad ultimum supplicium recensentur quodammodo inter publicos peccatores , quos, ante reconciliationem , sicut a ceteris Sacramentis , ita et ab laac arceri , respondisse visus est citatis Octoribus Innocentius I. in cit. epist. ad Decentium: Renitentitus isti is infundi non potest . . . . Nam quibus cetera Sacramenta negantur , t modo uillam genus putatur posse concedi Sed consulen-
dus est Petrus Coustant in notis ad h. ur Ephtο- L m col. 86q. litter. h. Hinc etiam extrema Unctione muniri nequeunt Oeminae partu propinquae , nisi alia insuper iisdem accesserit eX traordinari , et lethalis corporis aegritudo ; quod bene ponderant Octores , apud Clericatum de
II. Neoue huic Ecclesiae Latinae doctrinae, et praX adversantur e Xempla ex probatis Historicis prolata a Marten cit. bc videlicet di-liae , filiae Comitis Herim anni , et et hil dis, Cuae a Ricardo A 3bate monaste ii S. Vitoni, defutura , sequenti die , esus morte praemonita, licet corpore sana nullam gra Pedinem pateretur,
attamen liquore sancti olei inuncta ire ter Perba orationis laeta spiritum espazit , sicuti narrat Hugo Pla inlacensis in Chronico Virdunensi , et cujusdam Monachi , apud Mabillonium sectit. I. Fenedici pari. r. qui , post Nocturnos festi S. Martini , divinitus admonitus de proxima sua ex hoc seculo migratione , revelationem Abbati manifestavit , cujus Venia
sacro oleo unctus , et Dominicis munitus myst riis , sanus et incolumis cum ceteris in conmentu ersatus , sequenti die Obiit nec non cujusdam
Cingm iani Fratris laici , cui similiter corpore
Sanus , oleo Sancto , ut roga Uerat , Em tu ,
mox decessit , quod habetur in Vita . Gildasii se Al. I. Fenedici pag. ISI. Neque demum ad-Versatur exemplum , quod allatis a Marten adjicimus , videlicet S. Hed N pis , quae , referente jus Vitae Scriptore cap. 8. prius Guam aegrotare coepisSet, Voluit e X tremae ncti O-nis Sacrament muniri. Haec , inquam , et siqua sunt alia huius generis X empla , O inmuni Latinae Ecclesiae doctrinae ct praxi non adver- Santur : nam , praeterquam quod extraordinaria sunt , et derivata e speciali as flatu Spiritus Sancti , qui interdum homines solvit ab Ordinariae providentiae legibus ; quod Opportune adnotavit laudatus Auctor Vitae S. Hed Nigis, scribens: Hoc tamen , quod ei diximus , admirandum potius est, quam imitandum , cui Spiritus Domini per relelationem tribuit sicaciam, et quo , ut pie creditur , sancta deet otio dispensa- Cit atque ad rem prosecuitur Thier de superstitione circa Sacramentum extremae nctionis lib. 8. c. 6. pag. 377. et seq. possumus prudenter existimare , in praedictis rerum circum Stantiis,
eos, qui sunt divinitus admoniti de sibi instante Vitae interitu , jam tum coepisse lethali morbo interius laborare, quo cito producerentur