Athanasii Kircheri e Soc. Iesu, Oedipus Aegyptiacus : hoc est Vniuersalis hieroglyphicae veterum doctrinae temporum iniuria abolitae instauratio : opus ex omni orientalium doctrina & sapientia conditum, nec non viginti diuersarium linguarum, authorit

발행: 1652년

분량: 565페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

341쪽

P. XL αμ . OEDIPI AEGYPTIACI TEMPLUM ISIACVM e

i culis, simulachrisque se insinuantes, consulentibus responsa non ex oro, sed ex ventre promebant ;, de quo Isaias c. 29. conlieri videtur, dum dicit: Et AEgypti'sciscitabuntur uola, ET apud Magos, Python f, in Gnoi M.

Vbi loco Pythones,& Gnosias habetur manes Oboth valdgoni id ;Oboth autem idem significat ac vires, ita Iob 3 2. E ce venter meus ese, sycut vinum non apertuim sicuti oboth, id est, vires noui, ita rumpetur. Ex quo nonnulli non leui coiectara arbitrantur, Pythones ab utribus dictos, quodp, ά., qui tali spiritu Mati essent, ore Hauso ex ventre, perinde ac si ex Jtre sea lagenula responsa sua depromerent: non incongrue ; inde enim a Graecis ἐκιας ει υΘοι, luasi diceres ventriloquos,appellati sunt .Est enim fallacissimo rum immundorumq; spirituu propriu, humano generi impurissimis actionibus illudere, id est e pudendis corporis partibus responsa dare. Quod superstitiosae & imperitae genti, dum nescio quid sacrum videbatur : mirum non est,& crepitus inter diuini cultus ritus ab AEgyptiis summa quadam animi stoliditate repositos fuisse. Sed praestat has sordes alto stipprinmere silentio , quam talore eoru abominando teneris mentibus nauteam concitando, ossicere. Qui plura de his & similibus, potissimum tame de cura maxima, quam in bestiis alendis seruabant,desideret, consulat Diodorum, & Plutarchum, qui suse eas, eorumque alendorum, colendorum , sepeliendorum

342쪽

SIVE De Dijs , varijsque Hebraeorum, Syrorum, Chaldaeorum, Babyloniorum, Persarum, Samaritanorum, Arabums, aliarumque Aegypto vicinarum gentium idolis, lucis, aris, sacrificijs, ac ccerimonij S.

Idolis Hebraeorum, seme de falserum Numinum cultu,ab -ύν- piijs ad Hebraeos propagato.

VANDO VIDEM in praecedentibus Capitibus de Origine,& diuersitate Deorum,de sacrificiis deniq;,atq, falsorum Numinum cultu AEgypt ijs usitato fuse tractatum est, operaepretium me facturum existimavi, si hoc loco stylum ad antiqua Hebraeorum idola, corumque Originem conuerterem ; cum enim , teste Clemente, Hebraeorum mysteria, ritus, caerimoniae, coeteraqu sacramenta quam simillima sint aegyptiorum mysteriis ; AEgyprij quoque plurima ab Hebraeis, sicuti hi ab illis mutuata , reciproci iuris fecerint. Hinc futurum speramus , ut ex huiusmodi mysteriorum viri qu Populo communium comparatione, Oedipus hic noster illuminatus, maiora indies in indagandis Agyptiorum arcanis incrementa sit capturus. Notandum itaque duo fuisse hominum genera , quorum studio && machinatione idololatria AEgyptiorum ad Hebraeos deuenerit. Primi generis fuit reproba illa Chami progenies, de qua in praecedentibus capitibus variis locis dictum est ; uti & Israelitae, qui inter AEgyptios commorabantur, superstitiosa eorum doctrina infecti. Secundi generis fuerunt Salominis pellices, mulieres alienigenae maxime AEgyptiae, quarumo blanditiis & doloso amore sacrae literae, aiunt, irretitum Salomonem, fana, aras, lucos exstruxisse ; idola queis adoleret, erexisse. Cuius prauo exemplo seducti coeteri successores eius Reges Israel, si paucos exceperis, omnes huic improbo cultui adhaesere , ut in sequentibus de Ieroboamo , Achabo, Manasse, alijsque ostendetur . Sed ad Archidololatras reuertimur a

Cham itaque, Misraim, Chus cum si ijs suis Nimbrod, Canaam, &Zaba, uti primi fuerunt AEgypti incolae, sic primi quoque omnis superstitionis, ac idololatricae impietatis extitere Authoreo ; quorum improbisCAP. I.

Clemens Alex. l. s. Iromata Chami progenies & Coneubinae Salomonis AEgyptias superstiistiones Hebraeos docue

4. Reg.

naus idololais triar post diluisuium inuen. tor.

343쪽

Istaelitae primi cultu gyptiaco tum

Phylacheriae

CAP. I. α 6 OEDIPI AEGYPTIACI TEMPLUM ISIACVM

bis moribus, prauisque disciplinis imbuti AEgyptij, siccessu temporum ,

tum alias sibi vicinas gentes, tum vel maxime Hebraeos, quibus cum ducentis pene annis morabantur, instituti sui habuere sectatores 3 ne quo difficile fuit carnali populo, ac sensu uiri voluptatibus immerso, ea amplexari dogmata, quorum ope ad totius felicitatis apicem se peruenturos spexabant. Accedit, tranquillam illam, pacificam, ac denique fortunatissimam aEgyptiorum vitam, quam indefesib idolorum cultui, sacrificiis alijs que imp ijs artibus ceu unicae cause acceptam ferebant , in animis hominum male feriatorum, imago una pondus habuisse. Quod vel ex hoc unico manifestum esse potest ; cum AEgyptiaca hac selicitate, ac fama rerum memorabilium exciti non Hebraei tantum, sed & Persae, Arabes, Phoenices, Syri, Bgbyloni), Graeci, eo animo in al gyptum sese contulerint, Vt mirifica illa disc iplinarum sacerdotalium cognitione imbuti, earum quo Ope arcanorum Isiaco rutia facti participeo, eam quoque, quam, AESypxij

selipitatem consequCrentur.

Erat moris in AEgypto, variis contra malorum incursus Vti phylacterijs , horum itaque usu, Cum Hebraei aduerterent, securam AEgypti OS vitam ducere ; & ipssi ut hanc securitatern consequerentur , animum inceperunt ad ijsere ad superstitiosas illas imaginum sculpturas, quas sub certo siderum positu, ea varia materia, astris conueniente, conse AaS, i collo, manibus, cingulis continuo portabant. Iterum AEgyptii terrenorum bonorum, qua fruebantur, abundantiam, sedulo Apidis cultui ascribebant ue hinc Israelitae in deserto commorante4 squalido, & aquaru Penuria laborante, cum c pae, allia, ollae carnium, similiaque carnalium hominum oblectamenta deessent; memores AEgyptiacae se licitatis, εἰ Api, in deser, ipsi Apidem erexerunt, sperantes futurum, ut eius assidu5 cultu, dicta , 'ρμ' ' ' terrae bona consequerentur . Hinc quoque Portatiles illi Dii, quoa Thς' Thehaphim, raphi in appellant, ac sexcenta alia idolorum monstra, de quibus in se-Iyhy' quentibus tractabimus, emersisse videntur ; quae quidem breui tempor

eos in electa gente fecerunt progressus, ut illuminatissimus Doctor dubitantium R. Moses, dictus Ranabam, cum hanc gentis suae ad gentilius ritus propensionem considerasset, legem non alia de causa Moysi datam, luculenter demonstret, nisi ad impias AEgyptiorum consuetudines ab Hebrxis imbibitos, salutari lege abolendos . Verum quandoquidem citati Doctoris verba ingens hieroglyphici rebus lumen adferre possunt, visum fuit hic ea ad longum per partes in 'men producere et, cum non tantum ea , quae in praecedentibus diximus ,

Confirment, sed & dicenda imposterum veluti in Synopsi quadam fide

I. a. e. t. more a

inquit, quae continet pars secunda, sunt Oninia ilia praecepta , qu

Hebraei in poninibus AE gyptio, imit sunt.

344쪽

rei ieiunt idololatriam . Notmn es leni, quod ratio causes omniuras talium praeceptorum et euadere errores idolotitriae, auari fallaces opiniones, in iniquetra Moi se praestri

dogmata; es continentur inter Ula praecepta de augurio, de diuinatione, de I bd 'arte magisa,inde omnibus alijss milibus. His itaque praemissis Rambam in hunc modum sua verba prosequi .

iam AEgyptiorum.

cum vero, inquit, legeris omnes libros, quos commemo rani tibi , explicabu utilb tibi , quod ars Magica, de qua audius, quam colebant, Zabisei, Casi,m siue Sabilon , sabini, cs plura adhuc eorum operum enaut apud Canauaeos ,- F-ptios, quibus decipiebant alios ipsi lecepti putabant, quod in illius Hirtute opera minanda patrarent, in esse vel aliter hamisi , vel hominibus alicuius binitatis. Ex quibus primo patet. Zabaeo , qui sunt ex progenie CuS, AEgypto vicinas gentes, .uti&C haldaeos, Babylonios, Chananaeos, pita a- quo dogmata ab AEgyptiis primis hausita; quod indicatur claro histe verbis ; plura operum erant apud Aegyptios, quibus decipiebant alios, Sequibus mirabilia se facere posse arbitrabantur, His itaque propositis Rambam discursum suu in sic prosequitur .

Scito igitnr, quod intentio legis totius, columna, super quam po sita eIt , fuerit, euellere idololatriam in destruere Pt si credatar,quod aliqua destellis nο- . eet in ossicit, in aliqua isarum rerum, quae inueniuntur in singularibus bominum , es' quoniam illa opinio inducit homines adseruitium illorum, secutum ese necessario, quod occideretur omnis magus, quid talis seruit Idinis sene dubio; 'quamuis eius seruitium sit in a D abarum rerum extranearum, coef paratarum a Pia serui-rygεntium reglectu idolorum,. quoniam illa in pluribus talium operum non is admittebantur ad faciendum eri nisi mulieres, idcirco dixit, Magam non patieris iuere . quamuis in natura hominurea inuematur pietas ut non occidant mulieres, . propter hoc in ratione idololatriae fecit mentionem de viro i in deformina . Et iterum dixit, Virum in mulierem . Itin est autem tale dictum aliquid in violatione Sabbatti, nee in alijs prohibitionibus praeterquam in ina. Et intentio fuit propter pietatem 'hominibus itaturaliter instam respectu mulierum . Et quoniam

345쪽

Fal 'opinio Magorii in de

suae artis.

Magi putant, ' quod ari magica potentiam habet, ad exterminanda 1iociva animalia de cinitatibus, sicut serpentes Ur forpiones , alia huiusmodi ; ω putaui quod malica prolibeant genera damnorum, quae plantis accidunt; sicut iuueniuntur opera, per quae credunt se gran inem repellere, in alia opera ad occidendos vermes mearum; in multa dixit gens TIabaeorum AEgyptiorumque., in tuterfectisverat libet de ser. Permium vinearum per pluri Amorrhaei, de quibus sit mentio in libro de seruitio AE-.

rum, nucum, aliarum arborum ; γ propte haec omnsia MD, d litiumrbis firmationis legis . Si ambulaueritis inseri itis orum , is in Operitant Istis de quibus putatis, quod removebuntur a vobis damna , propter ipsi, occasiones a ciduut vobis.. damna, sicut dictum es . Immittam bis besti M agri, e Ocebunt vobis es c . Summa igitur ictius nationis ect, quod omnia,quae facere putant idololatrae ad con mandum semitium suum, per illa effigere possint damnρ , ut ducunt b0mines tu hanc incredulitatem; illas unt,de quibus fecit mentionem in verrii. h. s i . - ti' 'iέν qη i' foci Udρ talia semita, deficient praedictae γtilitates Onem. 4ihiui. sem itoque tibi,qure fuerit intentio legir tu proponendis benedictionibus in maledictionibus,quae continentur in verbis Eonfirmationis in isti particularibus separatis, eis non in alijs,Vintellige mensuram huius utilitatis magnae ; eodem modo, ut elongaret homines ab omni opere magico, prohibuit omnia, quae pertinebant ad ma gicam artem, etiam illa, quae dependent a cultura terrae,inde scientia eius, scilicet omnia, qui e dicuut esse utilia in hoc, quae non eadunt in considerationem naturalem ι f. unt coliquerascundum considerationem illorum in usu talium rerum , idcarco dictum ei h in lege: Non ambulabitis in ritu gentium, in consuetudin bus earum, tuae Iocauerunt sapientes vias Amorrhaei, qu9e sunt rami axtis mari .e,

,cibi ἡάωρ p, qc natur honor Bellarum,.seruitus, earum . Dixerunt etiam sapientes palam, quod omnia ime icitialia, non haesitabimus in illis per vias Amorrhaei. Ite.8 omnia, quae consideratio naturalis exigit, G alia sunt prohibita; δε- cundum quod di inmen, Arbor cuini fructus caint, oneretur laptur tinctura . Sapiens autem considemus istud o pus dixit: Bonum en Pt oueretur lapidibus, is tirtas eius debilitetur : sed quare ungetur tinctura, , patet stitur.

quod si tingatur tinctum rulea dicta Arabici A agna, vel cum aliquo in cuius causam non apprehendit ratio; probibitum es fleri per vivae Amorrhaei. Similiter Mihi , fili, , dixerrant de abortivo, ubispeliotur indixerunt, non suspendetur in arbor filiique nec sepelietur in bivio, quia illud en de vi,s Amorrhaei. Non videatur tibi eou. mrium, quod pidebatur licere, scut clauum in latibulo pullendi ; quoniam in tem 'pore illo putabant, quod per viam experimenti flebat hoc, e R intellexerunt, quod talia erant medicinalia, disque sunt herba quadam, quanis bendebant de ceruita

dementis, GP Ῥοcatur Femum, . dabant itercus caninum in Dotum laborantibus Icrophatis, Tyubfumigabant cum aceto, . cum alia messirina, quae Pocatur Mare ego, tu inφrmitate genuum vehementit quorum omnium utilitatem experti

sibi aetν-- , intam legem Hebraeorum fuisse quasi Parallelam legibui improbis gentiliun , eisque verit quiametro opposi

346쪽

SYNT. IV. PANTHEON HEBRAEORUM

CAP. L

tam, intentionemque legis suisse primario ad idololatriam disperdendam,& ad delendum nomen eius, omniumque rerum pertinentium ad eami; Si quicquid inducit ad aliquod opus eorum, sicuti aN Ob, & nyn Idcon,& traducere filios per ignem, & inagum, & augurem, & diuinum , &requirentem mortuos, & prohibuisse generali praecepto assimilari operibus

eorum 3 in tantum, ut ne vestibus quidem aut cibis, aut coloribus consimilibus vestimentis Aegyptiorum, uterenturi, quod citato loco testatur Bambam dicens: Dpn Nnnte' 'ago nN NI nNa i napnei nam ira n pn vn id na I seri d N cia naon

barbae prohibita es; quia ser-s idolorum apud AEgyptios sic solebat incederet . sei luetamdem quoque ratione in prohibitione fuit ; ne quis induat vestim de lino vel luna, vel contextum, quia tali Pese utebantur seniores idolorum ; qui coniungebantiu Desibus suis de plantis . animalibusa cor faciebant signum iu manu sua de aliqua specie metallorum ; in hoc es scriptum in libris eorum . Illud autem est propter quod dicit ; non accipiet mu ter arma viro neque tir induatur Pecte muliebri. Inuenies autem in libro artis magicae seu ab couditurum, quae compose it ceu c,hri .is,h, tis; quia dicitur ibi, ut vir induatur veste muliebri picia, cum flet erit cornvo A - ii-r stella , quae vocatur Venus , mulier assumet Aricam in arma bellicara , cum selerit corum stem , quae Vicitur Mars. Mi etiam hic alia ratio , quoniam opus illud suscitat concupiscentiam , in inducit genera fornicationum . Atque hactenus Rambam. Cui Abenephius Arabs ita consentit, ut huiusinodi antiquorum Aegyptiorum opiniones ex uno Autliore collegisse Videantur. Nam Sc ipse ostendit fuse χgyptiorum facras disciplinas apud Hebraeos mansisse, ac proinde ne totam gentem, haec falsa AEgyptiorum religio inficeret ; Legem a Deo datam, qua stiperstitiosi Hebraeorum animi in nimia prosecutione cultus externi cohiberentur. Venim quandoquidem eius animaduersiones dignae sunt,ut sedulis expendantur; eas hic adducere voluimus, & simul monstrare, quanti in Arabum, & Hebraeorum monumentis adhuc lateant thesauri, Latinis incogniti, quantumque Ca conducant, ad quamuis reconditarum rerum explorationem; sic ita

347쪽

CAP. I.

OEDIpI AEGYPTIACI TEMPLUM ISIACVM

Hebraeorum Iea prorsus

cessaria eli omni philos/phorum pilorum sapientiam scire exoptanti. Scias itaque quod ob idololatriam Dicntum AE 3 pii, Deus L e data prohibuit omne ita,

beruitutem alienam e T magιam π diuinatorιas , que occultae res discernuutur; omnem denique cultum improbum in illicitum , in loco illi vi praecepit nobis, γρconfiteremur inseruiremus et , in honora mira Deum unicum , εν propter hoe mandauit nobis in primo praec pio, ne adorarem Deum praeter ipsιm ; quoniam multi ex Umetpeccarunt, espraeuaricati sunt cum Gentilibita in Paganu 'γ. Itys adorando pro Creatore creat nam, praeuaricati quoque Iuret ire improbarum aristium exercitio, cum Magis, Ariolis, ah sique divinatoribtu, qui seruiunt Daemoni sicut Deo eorum ; Et ideo tota lex opponitur errorib M antiquorum. Na , votum est, quod AEg pty Dubant imagines exstruere, π idola dissiponere in montibus celsi1 . Et ad Orientem conuersi ea adorare, maxime vero Solis simulachrum ἐε ideὸ lex abrogat excelsa, conuersonem verivi orientem , in ideo dicunt Sapientes gloria is occidente e t. Iterum AEgipti, flebant in summa veneratione habere

boueν, arietes, hircos , in ea animalia occidere grauissimum piaculam arbitrabantur. Hebraeos vero, ut ab hoc ritu auerterentur, lex contrarium docuit , immo.. A lationem nempe boum, arietum, hircorum. Praeterea illi Solem, Lunam, Stelsius,ptinetes vesuti Numina colebant. At lex Ume lica docuit non scandalicari in aspectu Merum, in militia coeli. Porro in scrisii,s AEgypti sacerdotes permento. melle utebantur, flem vero, quem Tapbonis flumam dicebant, abominabantur. Veriιm l x fermento . melle neglecto in sacrifici,s flem adbibebat. Erat denique frequens iu AEupto Uus phylacteriorum vari,s imaginibus infignitorum, queis se τά άα fmμ natos sui μηρ se credebant que's adiungebantsatiunculis quasdam, quutiles. auertentes nuncupabant; quas nunc in collo, pectore, manibus portare, nunc ιη

angulu domuum, ab f locis veluti custodes eorum collocare subant. si uos a sm b. ii tu . Th ph h' Mςζ coth in Totaphot conuertit; quae quidem aihil bitorum. Abud erassi, quGm coria ex mundo animati,in quibus verba Dei seris seruanda coui inuam memoriam suadentis in praecipientisscribebantur,ponebantur,super frontem, ex brachia, e Tpos 3 portarum . ides igitur quo modo ex Occamue varioraritatim AEgyptioru, quae iam totam oriente occupabant ; lex eos prohibens requitarit. Atque hucusque Ab benephi, quae ita prope ad illa , quae supra ex Moitayptio adduximus, acceduriri ut pene eadem dicas ; unde colligo duos Authores, haec de antiquis A gyptiorum consuetudinibus ex Authoribus Arabicis, qui tum temporis ob antiquitatem eorum,ma aestimatione erant, desumpsisse , crebro enim ab utroque liberr, de Magia AEgyptiorum, & Mauri cui iisdam Arabis de seruitio tiaco, & Ezechias denique de medicaminibus eorum, citantur

haec alibi maiori studio discutiemus. Qui vero plura de huiushiodi odo recensitis ritibus Hebraeorum, & AEgyptiorum desiderat, Thosa' phta Thalmudica, R. Sampsonem, R. filiam Misrachi, Iudam Tibonidem, Gedali Catenam Cabalistica in , aliosq; Commentatores Hebraeus, quos in ira citabimus,consulat in iis enim omnia, qta supra dixima ,con'

urmata reperiet.

348쪽

Hieularibus Idolis Hebraeorum , , de comparatione eorun o' cum Idolis Megyptiorum, is quibus primum

ea dimanarunt.

De cultu Ignis.

CVm nihil in hoc mundo eoelestibus istis ignibus, Soli, Lunae, Stel

lis, igne nostro elementari smilius sit, utpote, quem ignis solaris omnibus in rebus sparsim latentis particulam antiqui crederent ; mirum sane non est, eum ab omnibus Orientalibus tanto studio, cura atque solitudine cultum esse . Fuerunt autem huius cultus Authores primi Mi-sraim,& Chus Chami filij ; quorum hic per filium Nembrod eum ad Ba. bylonios, Assyrios, Phoenices; ille per posteros ad AEgyptios, Persas, Arabes, Lybios primus perduxit. Inter coeteras autem gentes poliri gyptios, ignem a Chaldaeis & Persis maxime cultum ue testatur .decillis quide in historia Canopi superius ex Russino , Sc Suida relata . De h s vero rigathias, qui ignem maximum Persarum Deum fuisse asserit, eum qu a Zoroastre, quem nos supra cum Mithra, i u Misraim, & Osiride confudiamus, introductum primum ; a Perseo Vero propagatum esse demonstrat, cui astipulatur Georgius Monachus et

Id est : Docuit Pe e M Usos Persis execrandue*,monias magiam , qua dicitur , quo regna te ignis in Perside caelo delast , ex quo alium ivsem accendens, e fanum extruens in eo reposuit, vocavitque semplum ignis immortalis, es connitηens vi os prurintes, ut seruirent, seruarenti ignem, Maxos eos appellauit, quos ritus in multa dignatione habentes Perse colunt igne Haec iisdem pene verbis Cedrenus de Perside memorat, quamuis Diodorus Siculus ea Vulcano attribuat; ut ut sit, Persas magi,

cis sacris, & ignis cultu imbuisse Zoroastrum siue is Cham fuerit, siue Misraim, siue Nembrod , quos hoc idem nomen usurpasse diximus i ita

praecedente syntagmate ostensum est, a quibus Perseua edoctus, nouas ignis colendi rationes, teste TeteZe, ad inueniens Iopoli, Sc in omia reliqua ditione constituit ignem ut Deum , de cinio lapsum colere , Magos ignis sacerdόtes vocans. Unde Peria & Magi coeteris elementis igner anteponunt, eo ytentes ad Mithrae coerimonias, tum quia Solem rhram igni'm Ducem, ac luminum parentem i, tum quia, Niceta testo,

Mithram ipsum, ignis quasi renem esse perhibebant. Erat igitur ignis iucultu summo Persis & B byloniis, quin & ipsi etiam plebeculae, ut patet ex eleganti Sc salso illa epigrammate, ubi Persa quidam plebeius libentius sic vitam, vim ignem violaturum ostendit:

349쪽

CAP. II.

Ignis cultori

ασι OEDIPI AEGYPTIACI TEMPLUM ISIACVM

Hinc Sqla in dunt 3at quem lapide dicebant .& ignem hunc element*rem; sed Sc quicquid ignis spes rena piisseserebat ,

colebant, Eustathio, Ποπῶ -, asserente. Quam ob causam Pyropo: quoque quasi flammas emittenti, Uti Strabo notat, hono

rem habebant, quem & ab Ugyptijs, ad igneam Solis naturam indicandam, obeliscis & pyramidibus ideo imposit uni,alibi probabitur ; imo eo superstitiqni3 deuene se, ut nihil denegaret ux ijs, qui ignem in fluui'

detulis enti Sc ni voti compotes fierent, ignem se mersuros in aquam, misi narentur, uti Plutarchus meminit. Non autem a plebecula tantum, sed maxime a xegibus colebatur ignis in aedibus ad eam rem sancte comparatis ; idque quotidie, ait aheodoretus ; quem & vocat cuti tem pla ipia απυιῆα, in quibus Procopius ait, eum ad diuinat;ones ser, uabant ab so, non secus ac a Vesta & Iano sacra omnia Romani, auspican

tes. Strabo : G τω δι αδ-Θε- αγιιτῆ- πυει inquit , P0ta nuncupι bant, deprecabautur . Maximus Tyrius quoque notat quoties sacrificabant igni, igni pabulum adferentes dicebant, Ignis Domine,comedea

Hunc tanto honore assciebant, ut cum flatu suscitare, aut cadaueribus ,

alijsque immundis rebus iniectis polluere, teste Strabone, & Laertio, delictum crederent non nisi morte piandum . Omnem igitur ignis cultum a Chami progenie maxime a Chus profluxisse, ait Gregorius Turonensis, verba eius sunt. 'rimo enitus Chami fuit C . Hic totius artiis nia ric. --.buente Diabolo,' primus idololatria repertor primus saluunculam adorandum futuit , Bellata in ignem de caelo labi magicis artibus mentiebatur 'D ad Persis cum transi je' ob id vocatus e Ii Zoroaser , .selian, rigentem niterpretantis. Cui congruit id, quod Clemens libro 4. recognitionum tradit ; Perfus, nus suum ducere ab uno ex fili,s Cham, qui Mesraim dicebatur; quem post obitum Zoroastrem, id es, vivum sidus appetiarum . Ex quibus apparet quod &vbique passim in hoc opere insinuamus ; Filios & Nepotes Chami a parentis nomine, ob similitudinem actionum, morum, siderumqlieri nis pcultum institutum, Zoroastres vocatos ; quam aequi uocatione n libiti huius bene expenderis, difficile non erit,multa loca historiarum dis ira pie inter se conciliare . A tribus itaque hisce Magis Chaim; Misraiiij,Chus, sicuti astrorum, ita ignis quoque cultus per Universum orbem p rbpagatus est. Ac primo quidem MisraimaChamo doctus, in omne regione AED-pto vicinas, marisque insulas per filios suos Ludim, Laabim , Phetresin eum disseminauit. Nembrod vero filius Chus cum Clianano, eum in Babyloniam, Assyriam, Phoeniciam inuexit primus,' qui clarissimus Astronomus, cum vovisset, aptassetque igne de coelo tangi, praecepit Persis; ut ossa sua post exustionem legerent eruarent, & colerent, pbili-citu Rugnum Persis ereptum nόn iri, quamdiu bssa sua colerent. 'Cuina

igitur fulmine Zoroastres in cineres redactus esset 'hes, quin eius Jhexis coluerunt, quibus neglectis imperio exciderunt; 'quari litvibriami l

' pene

350쪽

peh erbis Cedreti recitat; non desunt tamen, qtii hunc Zoroastrem stulto: hosteriorem fuisse volunt Isambrodo. Cedrenus enim originem

erias iton ex ipso Belo, quem nos eundem cum Nimbrodo facimus, sed ex eius'genere deducit. Verum cum hae omnes dissicultates ex male intelle,cta nominum aequivocatione ortae sint,ijs longius inhaerere nolumus , hoc in seultui

Unicum certum est, Nimbroduci ignis cultui maxime deditum fuisti , tantum; sed etiam Semi progeniem, uti Nachor, Seruch, aliosque infecisse; quem Cyrillus Arbelum quoque vocans, primum,ait, an Assyria regnasse,& hontinum primum a coeteris imperi j mi cultoribus , Numinis existimationem ventium; in eiusque cultu Assyrios , finitimasq; gente, perseuerasse : Nini patrem fuisse, & Belum vulgo appellatum . Constantinus Manasses in Polit i eum Belum quoque vocans, sortem &S robustum gygantem tempore Abrahami vixisse asserit. Vnde plerique

Hebraeorum Doctores autumant, Abrahamum de Ur Chaldaeorum , quae ignis ciuitas erat; ideo a Demeteptum, quod cum ignem adorare nollet, a Chaldaeis in ignem coniectus sit. Cui D. Hieronymus stibscribit libro Hieron. ἰ9, in quaestionum in Gehesin . Verum non erit, opinor, lectori molestum, si Iudaeorum traditionem , cuius meminit D. Hieronymus, ex antiquissimis Iudaeorum monumentio s. atam illustremas. R. Salomon Iartii ex antiquo Commentario resert 'Tharam Abrahae filio suo coram Nembrod succensitisse, quod ipsius idola cσnfregisset, atque adeo in igneam, forna- cem immissum fuisse , quae confirmat Moses Gerundensis eodem loco. R. Chaia filius Adda aliter hanc haltoriam resert ; Mulierem, inquit, - fendit Abrahamus papysdem manu tenektem . cum autem Ustum interrogaret mulier, an munus aliquod Dys Uferre vellet λ baculum accepit, muberi s qu)e δε- eum habebat idola confregit, baculum proiecit a Pater autem superueniens ,

quid hoc rei sit, percontatur. Miloudit Abraham, an litare vellet, ipsum interrogasse,ati eo qμοd prius eo videke μγ - urgia orta esse, quibus ingraue- sentibus, im confregisse. Ver m pater, rem aliter se habere , conuitias multa ira ci embro dum aud ita suss autoni ad Nembrodum gem Babel de

inquit,

Rassi

R. Chaia, Abraham ignem adorae

SEARCH

MENU NAVIGATION