장음표시 사용
461쪽
36, OEDIPI AEGYPTIACI TEMPLUM IAACVM
lturna GVca' si et,stella inagna indoelo quao foetatbas vocat 'siam caeli, bes Oba B quibus patet idoluita; cu= furfures, Sc farinam.&οών ,: de seu placentulas scorta Venere a sedentes. OG ebant constella. λ etionem althuam fuisse, quam Regi iam coeli bi, miratiles: evictus: dicebant ;t quale in constellationem buccoth Benoth in praecedentibus fuisse probauimus . Quod autem Sel denus ex R: Salomone referad; placentulas Reginae coeli imagine insigniras, mihi sane diligentissime id inquirenti an dicto Authore reperire non licuit ; verisimilei tamen est ' placentulas liasce figura idoli Succorii Benoth, i videlicet, gallinae cum pullis suisse insignitas ι, didicerant enim hoc Babylonii ab . Egyptiis, qui, teste Plutarcho, in placentulis mense Tybi, seu sesto aduentus Illidis e Phoenicia ligatum Hippopotamiam ciungebant. i Sed contraho calamulti, ne nablesta earundςm, D saepe iam in calcatarum rerum repetitione Lectori inauseam motream. hoc unicum dico , quod qui haec cum praecedentibus bene contes erit, videbit Succoth B noth, eandem omnino' esse cum Venere illa communi omnibus Asiaticis,& siue eanν cum Arabibus Alilatili, sue culis Syris Mystham, chmphoz-nicibus & Sidbnijs Astarthen, Dagon, seu Dercetannaeum AZo Ziis, & AD syrijs, siue cum Babylonijs Succoth Benoth, siue denique cum aliis , jali, nominibus dixeris 'nihil aliud dixeris, nisi .magnam, illam Deorum Matrem, virtute multiplicem. Sed nos bi4 relictis ad alia pergamus .' ii
RVltae causae sunt & latitiues mur ζamaritanos Hebraei tanto odi ΛIV I liber Esdrae et & Iosephus
antiquitatum Iudaic . Eae autem inter eoeteras fuerant, quod: Samarixant ne inuri Hierosolymitant aedificarentur: , varie obsinterilit 3 & Nehemiae insidias struxerint ; coeterarum ideminit: Abene Era his verbis:
auidfecerunt F vis in Zorobabel filiis Salathie in Iosuerilius Iosede .
coegerunt onm8m congregationem n domum Domini, in veηire feceruut trecentos secerdotes,'trecentos pueros , trecentae autem tubὰ ., . trecenti libri legis erant iu manibus eorum ; t illi antem clangente tribu Letratae Perst, candutes s
462쪽
SYNT. IV. PANTHEON HEBRAEORUM. 363
1criptam super tabulus, per anathema domus iudic, inferioris, Pt nullista comederet buccellam Cathaei in aeternum . Ab eo tempore prρnunciarunt: si a cunι comederit carnem Culbaei, sicuti qui comedit carnem porcinam. Ne flat cithaeus proselytus, ne g. sit illis pars in resurrectione mortuorum , sicut dirituita es, non nobis in vobis adsecatio domus Dei, neque in hoc, neque in futuro saeculo; adhuc non sit illi pars haeredito in Hierussem. Hae itaque rationes erant irreconciabilis istius odij, quibus accedit adhuc una , eaque maXima, quod Gentium ritus & eonsuetudines nimis superstitiose obseruarent, cultum idolornm cum veri Dei cultu coniungentes ; unde & stultus populus dicitur, Ecclesiastici c. so. v. 27. Duasgentes odit anima mea,tertia autem non es geni, quam oderim i qui sedent in monte Seir, ex Philistbjm,insu tus populus, qui habitat in Sichimis. Eo autem usque odio etiam nunc feruntur in Samaritanos Iudaei, ut coria, & pergamena ab iis praeparata profana censeant,in ijsque legem aut Thepillim describere illis sit illicitum; iux a illum Rambam p. I.
βuicquid necesse es fleri nomine buo, si illud faciat Culbos , profanum est .
Accendebatur odium illud in cordibus Hebraeorum ob aedificationem templi in monte Garizim ; cuius quoque meminit Sed una Patriarcha Gazensis tu relatione de Samaritania, Samariticis characteribus conscripta.
463쪽
6 OEDIPI AEGYPTIACI TEMPLUM EI ACVM
idolum. S/ldenus. Nergat non fuit ignis Ue-
cum Cutb.eis, quo i, fugauerant E .lcis, in Nehemias a domo Domini; petits ub Alexandro it sacerdotes generis sui aed3 sicarent templum in morite Garicim. quo ficto, diuisus est Israel iu dubias partes ; pars popμli secuta est Simeonem Iusum , Antigonum discipulum eius, incongregationem eorum uxta id quod ab Esdra. fyrophetis acceperant : pars autem alia Saubellet, s generos eius. obtuler seque holocausta, in sacrisscia extra donium Dei, in commeuti saut d) corde sua mktituta, in simula bra gentium . In domo autem illa sacris io functus estgener Sunbellet M uua os suus Iosue, si 1 D sedech sacerdotis magui. Tuqc etiam Sari , Battus discipati Antigoni fueruut tu caput, Or hoc principium fuit haereseos.
Nam luerunt tempore Aut Iovi magi Iri sui tu templum Gariti n, fuerunts R. Abraham capita. Quae verba ita congruunt verbis R. Abrahae in Cabala, & libri Ioeti, D. V u chasin, Vt penitus transcripta videantur a Sed una. Prae coeteris igitur gen-F- ίς ς' q- tibus I dololatriae deditos Samaritanos fuisse ex exprobrationiblis illis a Iudaeis fictis constat. Nam praeter communia simulachra in Samariam a Nerg i qm - Babylonia deducta, Nergat quoque singulari cultu coluisse leguntur. Quod tamen,& quale idolum fuerit, incognitum est Latinis Authoribus; a coeteris igitur huius nobis aliqualis cognitio petenda est. Sel denus arbitratur, Nergat ab Hebraeo quod lucernamia volutionem ilignifi-c i, derivatum, nihil aliud fuisse, quam ignem perennem a Cuthaeis religiose seruatum. Verum hoc repugnare videtur Verbis fac rae Scripturae, quae Nergat Numen sculptile fuisse, sic ut coe tera idola , a Cuthaeis efformatum, asserit. Non desunt, qui existiment Nergat fuisse simulachrum columbae specie. Narrant enim Rabbini Thalna udici, tractatu Choli tibi secto. I. inuentum esse in vertice montis Garietina idolum similitudinis columbae, unde iudicati sunt omnino tari quam populi terrae ; verba sunt: na, nurna In -n on n uni cibat , iora Temporibus Meir inuentumes in monte Garitim semulachrum similitudiuis
columbae, unde iudicati bunt omuitio tanquam populi terrae . Meminit huius columbae quoque R. AZarias cap. 21. na a N aitque Semiramidis ver Drdo. c. is xillum fuisse, & postea Assyriorum ; unde Ierem. c. a 3 Facta est terra eorum in desolationem afacie irae columbe. Occasionem autem huius vexilli eligendi Diodorus Siculus libro tertio refert, quod Semiramidem recenS natam aues, praecipue Columbae aluerint; unde, inquit Diodorus, gentile nomen Semiramidi ab auium pipitu, & minurigatione impositum, quod Rabbinus ille a di, Chaldaice Nnor, Zain in Samech,ob soni affinitatem, permutatione non improbabiliter deducit, quasi diceretur , Zamiris pro Semiramis . Ait pr.eterea populos quosdam' Semiramidis memoriam ita coluisse, ut ab esu columbarua, omnino abstinuerint; quae omnia iis, quae supra de Derceto, & Dagon Assyriorum idolis retulimus, congruunt. Tandem concludit Samaritanos, qui ex Assyrijs oriundi erant, in Seriira' midis honorem, & memoriam colunibae idolum in monte Garizim erexis & coluisse. Alij volunt, uti Gedellas, hoc fuisse idolum,quod Iacob ex Assyria allatum prope urbem Sichem subter terebynthum fodit, Gen. 33 Qui C quid sit, certum est, Samaritanos columbam sicut coeteros Ad y rios coluisse
464쪽
SYNT. IV. PANTHEON HEBRAEORUM. CAPUT
coluisse. Vtrum autem hoc idem suerit idolum cum Nergat,merito quinpiam dubitare posset; aliqui ex Rabbinis, ut dictuin eth, id existimano. Nos diuersum esse, atque acceleris distinctum arbitramur; ita quidem , ut per columbae stimulachrum Sarnaritas Dercetam, seu Adergatim, aut Semiramidem coluisse asteramus. rationes vide supra proprio loco traditas. Nergat autem fuisse simulachrum Galli gallinacei specie , sub quo h lli Solem, aut ignem Persiae, ex quibus Cuthaei oriundi, olim colebant , fuisse
reperio. Hoc, ut credam, Authoritates mulcorum tae mouent; nam Seduna Patriarcha Gazensis, in supra citata relatione Samariticis literis scripta, scribit, Nergat galli similitudinem habuisse verba eius Suaritica Proferam: U
Ki Abinii sabal im, & thorath Adonai ve halu gnobedim tagnauuattharnigoI, sche neemar bellichon somroni Nergat. Hoc est : Goui Lis reliquerunt 'tres nostri legem Dei, seruierunt Ne ali idon galli similitudi-he, dicitur enim in lingua Samaritica alius Ner al, ideo, & coetera quae sequuntur. Quibus Verbis adstipulat a Baal Aruch, qui Nergat idem eis asserit, ac , quod Hebraeis gallum significat: veina eius sunt:
Hoc est, Nergal in comment. qui vocatur et arba inithotb in tertia
dist. tit. hannoded bismo, in nomine eius fecerunt Ne a inde est , hoceli, gallus allinaceus. Distinctius id explicat Onomasticon Syrum apud
s oo, toti iaάLato Et viri cuth coluere Ne Ial. φὶ autem Ner at simulachrum sub forma smilitudine alligallinacei. Confirmat haec omnia Rassi, in comment. supra IT. l. 4. Regum, ubi sic ait: : bua n-n9 nbamrin n an . Succoth Menoth erat forma gallinae cum pullis suta, Nergat vero, Musa ga li., Consentit hisce Guido Fabricius in Dictionario suo Syro-Chaldaico, verbo Nergat. Est itaque Nergat vox Samaritana, & idem significat quod videlicet gallum ; quod exigua differentia, quae inter ba a Nergo i, &.baann Tharnigol, satis demonstrat. His itaque praesuppositis concludo, Nergat, quod Ciathaei fecisse sibi facra historia memorat, nihil Ne eat idolualiud fuisse, quam idolum ignis seu Solis sub figura galli gallinacei, ignis sub siquit , βψlisque proprietatibus αραλογως respondente, cultum. Cum enim Cu-thaei origine Persae essent, Persae vero Solem & ignem sub variis animantibus, Solem aut ignem sepraesentantibus, colerent; verisimile est Cu-.thaeos ritus huiusinodi idololatricos in Samariam migrantes, deinceps retinuisse . Persas autem Solem & ignem coluisse,superius fustissime proba- . tum est. Reliquum igitur est, ut probemu , gallos apud Persas in summo eos b.hi.
465쪽
cet ex Persia, primum proinuecti. Arbenaeur.
ιιι OEDIPI AEGYPTIACI TEMPLUM ISIACVM
honore habitos. Ac primo quidem Aristophanes, author omni exceptio ne maior, apud Alexandrum ab Alexandro cum honore habitum aposte ris, eo quod gallus Persis olim imperarit, Martique sacrum fuisse , hiscriverbis monstrat in auibus:
o sui dicitur grauissimus ubique
Martis pu sius. Ad quem locum Scholiastes: Mino τενυῶΓν ἀλεκFυονα λέγ/.-ς λίγεἶ, A DOHῖς, i arti iam gallum dicit. Medus enim dicitur, ET pullus Martis , quia fortis . pugnax. Ad cultum hunc promouendum non parum facit , quod Persis prima gallos produxisse dicatur, indeque eos in alias Orbis terrae regiones auectos; verba Athenaei sunt: Menodotus Samius libro de iis . quae rit unitistin Iunonis Samiae templo, inquit, Sunt illic pauones Iunoni sacri, primi quidem in Samo edit ac educati, indei edusii, ac in alius regiones di cli, veluti galli e Pe, fide, quos Meleagridas vocant, ex AEtolia, unde gallus passim Persica auis audit . Helychius inquit, Περσικὰιορνις ἀλήκ ν. Suidas etiam Persicam aciem
λA si Πιρσοιἀ. Persica auis dicitur ob criItamgaleae, in quod umptuose quiseuis,queis Rex Ptebatur, vocabantur Persica. Hinc Persarum milites Galli nuncupati sunt a Caribus, ob conos, quihus galeas ornatas habebant, eaqtae de causa Artaxerxes hominem e Caria, qui Cyrum iaculo vulnerasse creditus est, eo honestauit praemio, ut gallum aureum lancea praefixum ante aciem, ferret: Author Plutarchus in Artaxerxe . Multis itaque capitibus gallus Persis sacer fuit, potissimum vero Marti, quem nos in praecedentibus cum Mythra quoque confudimus, & pugnacem seu reluctantem quandam vim in Sole elucescentem ex Plutarcho ostendimus; est enim gallus Martis Simia, quod magnanimitas, fortitudo, audacia, pugnacitas,galea, calcaria, circumspectio,&vigilantia, summa ad haec salacitas &lasciuia A, aliaeque proprietates Marti competentes satis demonstrant. Mirum igitur
non est, si Persae Solem, quem per Mythram, hoc est, lapidem illum candefactum intelligunt, iub galli sorma expresserint ; Venerem autem per gallinam cum pullis. anta Martem inter & Venerem sit amicitia & sympathia , nullus, quanta utriusque salacia, satis ostendunt Mythologi, um illi salacissima animalia Gallum L equum ; huic gallinam,arietem , Cui enus obequitet, passeres ad haec currum eius trahente4, columba)ai niti/que Venerea animalia attribucte: sunt enim haec symbola seu bi ς Jp'qviedam salacitatis, qua Venerem, Martemque seructe indi gitant.
466쪽
467쪽
Iudaeorum talumnia contra Sama. sitano .
14s OEDIPI AEGYPTIACI TEMPLUM UIACVM
DE Asima Emathitarum Numine Rabbini varie sentiunt , fluidam id ab ciuiti, quod oblationem pro delicto significat, deductum, pro quovis pecore accipiunt; sic Radali :
Asima dictio, quasi compleretur in pecore sacrificium seu oblatio pro peccato , R. Elias Germanus in Tisbi, existimat Asima Simiam esse :
sgo autem, inquit, dico, quod magis conueniat dicere, ' Nutari venire ab illo m. t. c. T. Fecerunt sibi Asima ; I nisecat enim livia illo loco Simiam 1, I cuti s' Italice Simia vocatur. Alij tamen verius hircum seu capram inter pretantur Asina ; quasi diceretur simulachrum hirci absque lana ; ita
Asima, in commentario, quod incipit mn arba mithoth, in in Gema Mub bunoded bismo, in illum locum, Feceruut latri AEmath Asma , tradunt Rabbi ni nostri, quod clima sit hircus caluus, cui non eB luna, ac ideo dicitur Asima,qu' desertussit a laua . Cui Ram consentit in locum dictum sic commentam ;
ima, simulachrum emisimilitudine hirci, sole uni hoc omuci, insis explicant hoc vocabulum glabbini nostri in Sauedria. Hinc Iudaei Samarytani. exprobrabant, quod Pentateuchu situ inciperent: nn n ta N ain principio creauit clima caelum in terram; ita enim Abene Era in praeiacione ad Hester, ubi de lege Hebraeorum a gentilibus recepta loquitur:
Et transerri eurarunt legem Hebraeorum .' scripserunt e m, perrunt in historia Metumsuorum i fueraut autem Perse idololatrae, in iis cominis Deisancti cis benedicti, nomen idolorum suorum scribebant , qvem' et 'dumS amaritaui quoque feceru-s ipserunt pro , In principio creauit. In princ/pio creauit Asima. Haec cum apud dictum R: Abene ob S incessit desideritim sciendi, si in Samaritano Q huiusinodi lectio reperireturi Verum contrariu reperi, lic enim habet famatitana lectio:
468쪽
Segama Babitan eli, iatbAbomib Datb araab. Iu principio creauit e Ma es c. Quae cum vidissem, haec omnia ex inueterato illo & irreconciliabili odio ludaeorum in Samaritanos vel conficta esse, vel saltem irruexemplaribus ab idolola ris, antequam puram Hebraeorum legem susciperent, descripti , ita lectitatum esse, duerti. Nam cisim Iudaei Samarit : , hirci, fatidissimi animalis cultores fuisse scirent, &loco nominis Dei veri idolorum suorum nomina sacrae paginae inseruiis ipsis constaret ; maiores calumniam ijs inferri non posse putabant, quam ii ipsis ita dissimam hanc lectionem de creatione Mundi ab hirco peractata,
obtruderent. Verum haec animi gratia Praeterire noluimus 3 quare reuertamur ad institutum nostrum.
Dicimus itaque Asima fuisse simulachrum Emathitarum hirci figuraemgiatum ; quam figurandi Numinis rationem ab AEgypt ijs profectanta fuisse nemo dubitare debet, cum &AE ptios, maxime Mendesios , hir- eum summo in honore semper habuisἡ testentur summae solennitates huic quotannis in urbe Mendesia exhibitae. Herodotus quoque Hircum&Pana uno vocabulo AEgyptiaco Mendes vocat, unde Mendesij αγαλαξα isti famosi. Diodorus Siculus rationem huius reddens sic ait :Hircum uinptiyDeificarunt sicut Graeci Priapum, videlicet ob eam corporis partem, a qua sit omnium ortus, pudendis nonJolum 'piij, sedat' plures sacra faciunt. Atque hinc AEgyptij, teste Horo, pingentes hieroglphinos penem'cundumst nisecant ; hircus enim pos septimum ab ortu diem coit, e
quanquam iuuaadum σΩerile semen exemt,coit tamen citius caeteris animantibus.
Certe in hieroglyphicis nihil frequentius hircino capite, vel baculo, vel arae imposito, ut Iequitur. Verum haec quid significent, inuenies in practica hieroglyphicorum interpretatione, ubi fusissime illa explicamus. .Hgyptios sub hircina .imagine Osiridis phallum colentes, secuti sunt hoc loco Samaritani seu Emathitae ; dum A simae idolum excelso illatum adorasse leguntur. Graeci quoque Pana hircinis cruribus asperum supremi Numinis loco habuisse feruntur, non aliam ob causam , nisi ut illo symbol o tacunditatem exprimerent naturae. Eandem ob causam Baccho caper omnibus aris
Herodot. I. z. Diodorus. Tabutim Rembinans eonsulsob vicos Flamminit me, Later a Nireus colitura varijs Gen. tilibuS.
469쪽
3mo OEDIPI AEGYPTIACI TEMPLUM ISIACVM
Veneris ατ δημου, id est, Vulgaris dictae erigies ex aere, hirco etiam aereo insidet ; Scopae statuarij opus apud Pausaniam Eliacorum 2. Cur autem, hirco insideat, Lectori conij ciendum relinquit, Mihi quidem ratio illa prompru apparet, quod hircus maxime obnoxius libidini sit ; cui gentiles Pan deuaon suam Venelem, uti in praecedentibus diximus , praeficiunt ;vnde & a Plutarctio in magnis parallelis Em αγια, id est, ab hirco dicta Venus est. Asima igitur ex his colligimus eundem fuisse cum Mendete A gyptiorum, Pane Graecorum, Hebraeorum Baalphegor , unum & idem N men a diuer sis gentibus, diuersis insignitum nominibus. Quare haec de Asima sussiciant. Quartum simulachrum quod Samaritae sanis imponebant, vocabarur Nibblia et, de quo sic sacra historia :
Et rim Babel seceruut Succoth Seuoth; briri Cuth fecerunt Λ erget ; σωiri Amath fecerunt Asimab: in Auaithbe fecerunt Nibbar, cir Thartbac. Quorum illud, quale simulachrum fuerit, etsi cx Latinis, Graecisque Authoribus dissiculter haberi possit, non desunt tamen vestigia huius Numinis in libris Orientalium. quibus instantes, sagaciterque indagantes, tandem id, quod erat, olfacientes deprehendimus, videlicet idolum sorma canis, seu Anubidem illum AEgyptium fuisse. Ac primo quidem Niblia Z figura canis fuisse, Resii manifestis verbii indicat: n m Nibhaet, inquit, unum obtinebat caninam . Et paulo fusius se explicat hoc loco Radali
Nibba scribitur in fine per et smi aliqui libri, qui id per Nuu q*βssribant,sed errant libri illi, non enim scribi debet uiseper min . Signi at autem Nibhac nihil aliud nis carnem, esti I libbar uomen compositum ex naa nibbah, in hac. latrare signiscar, utpote qui non possi latrare innueris simulachrum in autem hoc loco significat faciem canis dentibus , quos iratus οἱ laudit, egregie instructi. Alludit Rabbinua sarcastiκ- ad simulachrum canis latrare non valentis iuxta illud Isaiae 16.
canes mutisunt, non latrare palentes . Et ad dentatum illud os, quo euna passim edagiabant, quemadmodum in praecedente simulachro Asim a quod per contemptum quoque vocabant hircum sine lana seu pilia; quα omnia in contumeliam idololatriae Gentibus obtrudere solebant I daei. Niblia Z igitur a naa nibali diductam, hoc est , a latrando canem si gnificat; m autum emctum nomen est dentium forma , quam cane. x- bidi ostendunt. Alii tamen Orientales non male, quicquid dicat Rad L, pq r Nun in fine scribunt, ut Syri, & Arabes Niblion, & ι- μNibh
470쪽
SYNT. IV. PANTHEON HEBRAEORVM . 3 i
Nibhhun ; quorum utrumq; a - & nebach,quod latrare significat, deductum, canem indicat, quasi dicas iatrantes. Canem igitur colebant Auaithae, ex aplo Itique .gyptior ni, quibus cane nihil erat sanctius ;hunc veluti a gypti custodem protee remque delicate enutriebant, Anubim ipsum,teste Herodoto, patria lingua vocantes. Huius Virgilius inter coeteros quoque AEgyptiorum Deoi meminit: CAPUT
Hunc Comasiarum festis publica λlennitate per urbis compita , &vicos circumferre solebant, ut tradix Clemens Alexandrinus l. s. strom. Ais r Verum de Cynolatria hac AEgyptiorum, eiusque causis & rationibus,cum ubique passim in hoc Oedipo traictaturi hinus, hic longiores esse nolumus sufficit nos, hic ostendisse, Nibliaet fuisse simulachrum sub canis sorma ab Auaithis gyptioriam more cultum ; nec eoim alia de causa canem colebant A uaithae, ni si quod, cum AEgyptios Cynopolitas omnenia suam prosperitatem canino cultui ascribere intelligerent, & illos ad eandem prosperitatem consequendam ad huiusmodi belluinos cultus animum adiecisse verisimile est. Porro quid alterum Numen Tharthali, quod coluisse quoque dicun- Tlii dilatur Auaithae praedicti, fuerit, dissicile est asserere. Rabbini Asini figura fuisse aiunt; ita Rassi&Radali citato loco:
nterpretantur, inquit , si se Thartha figura asini. 2Egyptios inter coeteras gentes Typhonem sub asini figura repraesentasse , eumque veluti sinistrum Numen placare contendisse, reperio apud Plutarchum libro de Osiride&Iside. Canem quoque seu Anubim inter corteras rationes Sccausas etiam colunt, quod Isidis in inquisitione corporis Osiridis a Typhone discerpti, comes, molimina Typhonis prodiderit ; corpusque Osiridis indicarit , unde & eum veluti bonum fortunatum Numen ; asinum autem, seu Typhonem sub asini forma, veluti sinistrum Numen, cane aueruncari credebant. An non in Auaitharum idolis Nibhaz,&Thar- tali, quorum illud canem, hoc asinum retulisse ostendimus, manifesta huius rei latent vestigia λ Certe cum Auaithae vicini fuerint AEgypto, verisimile est, eos sicut alios ritus &coerimonias, ita Numina quoque haec Anubim inquam, & Typhonem sub canis & asini figura obseruari didicisse .. Verum cum de huiusmodi idolis, si citata excipias, nihil praeter coniecturas nobis supersit, superuacaneum esse ratus sum his diutius immorari,praesertim cum propositum nobis sit, nihil nisi Authorum fide dignorum testimoniis stabilitum hoc opere nostro adducere. Restat demum, ut quid Anamelech, & Adramelech idola Sepham Anamelechuaim proprie fuerint,inuestigemus. Sacra scriptura ea cum Moloch com idola sephar.
fundere videtur , cum dicit: Sepharvaim filios suos combussisse in ignoetin, Ananielech &Adramelech. sequuntur sacram historiam omnes Chri- Aaa 2 stiani