Homeri Odysseae libri 8., Francisco Florido Sabino interprete, ..

101쪽

O D Y S s E AET uvi sic Mercurium alloquitur formosa Calypso,

C onsucus,ut decuissessaque locata nitenti: Nam quae te Maia sate causa buc egit, amicum V t ueterem,raro sic limina nostra petentem F are age,si quid habes: mens id mi absoluere suadet, S i licear,reddique exaSium denique post. H uc ades bos iiij tamen ante ut pignora fumas Haec fata apponit mensem ueneranda Calypso, A mbrosii que super:tum nectare pocula rubro I mplet: at ille cibo posthac potuque quietus

I ndulsit:grataeque hilaratus munere coenae, R sondit nymphae Cyllenius haecce roganti: Aduentus causam nostri dea poscis:π omnem V tsi habe accipies, ea quam cognosse laboras. M e pater omnipotens renuentem huc inclyta misit: N am quis stonte maris tantum transcurreret aequor, N on ullam inueniensi aciis ingentibus urbem,

iae diis scru ferens hecatombos munera reddat S cd licitum nulli superum,contemnere summi I ussa Iouis,neque decreta immutare Tonantis. F antur adesse uirum tibi diva, miserrimus horum inii fuerit, quotquot Troiae sub moenibus altis

B ella nouem gessere annos, decimoque ruentes P allados in patriam laesierunt numen cuntes P roinde ea crudeles iis excijt aequore uentos: I ntegrumque bcros sociorum perdidit agmen:

A si ipsum buc vcntu que fercns π fluctus adegit:

alem missum ut facias confestim,nuncius adsum: N am Procul a charis non ille peribit amicis,

102쪽

C ernere quos illi fatum es, ac posse reuertio ptatam in patriamici lique ad limen auiti. Sic ait . auditu riguis queis alma Cal se: R estondensque deo uelocia uerba profatur: Durum estis nocu inque dei genus ilicet omnes, C oncubitus hominumsoliti inuidisse deabus, S i qua uirum cupiens ex iis dilexit aperte. S ic quum Aurora sibi dessierat Oriona, I nuidere olli,queis uita facillima, diu D onec in Ortygia Phoebigermana nitentis H unc uenirespulchris occidit casta sagittis. I asiona Ceres itidem quum pulchra fouerct, O Ili oe amicitia a lesiis commixtas equenter P inguibus in campis, criacii uenit ad aures F ama Iouis,pater hunc percusis fulmine summus. M ortalem mihi nunc ijdem inuidiysis adesse,

Quem rate constacta turbata per aequora uestum,

E ripui pelagosummi quum rector olympi I Ilius abscissam disiecit fulminepuppim.

Qua cuncti illius comites quum clade perissent, H uc ipsum uentusque ferens undaeque tulere. D ilectum bunc alui miserata, deumque futurum P romisi, arriperet quem nunquam curua fenestus. A t quia iussa Iouis superum non irrita cuiquam R eddere,nec praeter licet ire,intercι dat beros,

S i iubet infido sese committere ponto I uniter hunc. etenim non me duce missus abibit, C uin mihi nec naues,necprompti in nauibus adsent R emigiosocii, quorumsecet aequora ductu:

103쪽

Quin illum monitis,retegens obscura,iuvabo, V t charas patriae tandem reuehatur ad oras. Haec dea: Mercurius contra cui talia fatur: H unc age mittegrauem deuitans numinis iram, S aeuiat iratus ibi ne regnator olympi.

Haec satus abit uigilem qui extinxerat Argum. A d Laertiaden sederim ueneranda Cal se C sit, ubi accepit summi mandata Tonantis. L istore qui solo residens de more perennes F undebat Iachomas: meliorem dulcis oeaeui P artem a umenti,non iam ultra nympha placebat, Quam propter nosses longas dormire coactus,

I Vlccubus uulis cupienti inuitus adesset: P erque dies saxis residcn aut littore co, D enseque cum Iachvmis ducens si 'tria, o alto

C orda dolores remens,vastum ste cfaret in aequor. L Mentique ad ans,ita moestum assatur VIMJem: F undere iam lachrymas,animumque absumere mitte I nfelix tibi iam per me di cedere tutum. E rgo age signa Raferro praelonga, coaptans

I nde ratemsuper atque trabes huic adiice resilas,A Ite,ut te ualeat portare per aequora,fixo.

I psa tibi cercrem JIn basique,c uina decenter R ubra dabo,ne dira fames te laedat euntem. A diiciam hinc uestes,uentum γ' post terga secundum S ubmittam, incolumis patriam quo flante reuisas, I d modὸ si superi dederint, quos silinet aris. M e si quidem haec norunt melius,perfeRάque reddunt. His nymphae dii iis metuit gcnerosus Ulaeses,

104쪽

I am tu ny ba abud,reditum non mente uolutas,

P er tumidos pelagi quu me rate currerefusius D issici sique iube quos uix fulcare carinae

M aiores ualeant v cntis felicibus aBae. P roinde ratem inuita nunquam tescandere tentem, N i dea iurandostondes mihi iure siturum M e laesium ut nullo dimittas optima damno. Haec est .auditis ridens queis diu a Calypso H eroem manibus mulcens, haec reddidit olli: Impius es certe,uesule o callidus heros, T alia qui nobis meditatus dixeris. ergo A udiat haec Tellus,caelsimque haec desuper amplum, E i Striis unda atro per Tartara gurgite currcus, D ij cuius iurare timent O fallere numen, N ou aliud tibi me damnum molirier ullum,

Quin tibi prosticiens, eadem quippe illa parabo, Q ae mihi consulerem simili compulsa ruina.

N on iniusta meo mens peRoreferreus aut mi

E s animus,sed qui miseris succurrere norit. Extemplo bis ictispraecedere candida coepit, P Hlque deae clarus ucstigia pergit Vl Ies: S peluncάmque cauam pariter pcricre profecti. C onsidet hic heros sella qua sederat ante M ercurius gratumque cibum nympha obtulit olli, E sset ut ebiberetque, homines queis uiuere secti.

H eroem at contra fodit dea. nec mora,promptae

A mbrosiam apponunt famulae neflάrque sedentis

A dque manus epulas ambo extendere paratas.

105쪽

O D Y S S E AEP o quam exempta fames,compressus avi que bibendi T alibus alloquitur generosium heroa Calypso: V iribus ingenij praestans Laertia prolis, RV t nunc in patriae moliris littora terrae I re citus aeto sic concipe gaudia corde.

N anque ea si nosses,tibi quae toleranda supersum,

E xoptata prius patriae quam testa reuisas:

H isce lubens mecumfruererepenatibus, atra M orte carens, animumque tibi non grata mouerct

V xor, eam quanuis nodissique die que reposcas: a tamen inferior non flum, non corpore pulchro I taenisue minor. quis enim conferre deabus C orpore mortales c formae dotibus ausit Sic dea cui contra prudens ita fatur Visses: H ac ueneranda mihi ne quaeso irascere causa: E t sane baud dubitem non forma aut corpore iccum P raestanti uxorem contendereposse relictam: N anque ea mortalis:tu nunquam diua senescis. S is tamen ipse uelim, ni iis cupiamque Aebus I re domum,patriaeque reuisere littora terrae. Q uod superam pelago siquis me perdat in alto, C uncta feram,condens immensos corde dolores. N am mala sumpassus iamplurima, multaque bello, A equore multa tuli, quibus haec adiungicr optem. Haec ait:atque imas sol est demersus in umbras.

O lli iust Iuncae fccssum ad ccisa profecti

F ulcra,toro Veneris petierunt muncra notae.

P rotulit utpostquam bigas aurora rubentes, I nduitur solitis extemplo usibus beros,

106쪽

L I B. V. A lba deam tenuisque tegit,contextaque mira A rtesed O lumbis accineta est aurea υ bae Z oua ter capitique adda Rum ante omnia velum.

T uncque dea optanti reditum perfecit Vlusi. N anque ollι ancipitemprimum dedit ipsa siecurim, I Uentem,aeregrauemsolido, i pulcher inesset E x oleafastus capulas. postque Uriasiumpta est.

E xtremum ducente dea Laertius heros I nde nemus petit arboribus quod creuerat altis, C Ictbra, Alno,adsummum protensque abiete caelum,

I amdudum siccis criter quae ad ructa natarent: Q as ubi sollicito ueneranda Osredit in sit, R ettulit ad notos sese regina penatcs. A si opera celeri Fecuit ligna inclytus beros. V iginti arboribus caesis ergo,bascesecuri. E Votiens,rcHas ad amussim reddidit omnes. A ttulit bli terebras properanti diua Calypso.

Peis Laertiades terebrauit secta coaptans, T rans cuuei gensque eadem compacta peregit. V tquepauimentum mira faber arte pobret,iniae pelago uectet praegrandiapondera, nauis S is beros agilem absoluit lat que carinam. T um rectosflatuit contos densosque Perite, Q)cis longas adbibct tabulas x que coercet. E rigit bli intus malum,cui congrua ce fit A nto AO' navim qui dirigit aequore temo.

V iminibus fructum circundedit indesalignis Ut maris arcorent fluctus)devsique reuinctis. A ttulit intcreugenerosa huic linica Ompha,

107쪽

E quibus exacte perfecit, ut omnia, uelum. A lligat inde pedes intus, funesque rudente que, A tque ratem in latum protraxit ues Sibus aequor.

O mia quae postquam quarta beros luce peregit, M istis ab Ognia quinta illuni dia Cal pso,

L otum, o odoratis intectum uestibus:utres A re usique duos:uino alter plenus ut atra E Ist, aquis alter. quin multa uiaticasacco A diecit, necnon delesta obsonia demum I nnocuum ac lenem uentum submisit eunti.

O mine quo laetus,uelum protendit Vbsses, A c navim temone regis,non ille sopori D editus, obseruans sed Pleiadas atque Bootem S erius occiduas uisentem scilicet oras: D ebinc Arsion, certo plaustrum cognomine Asiam,iniae se illic uertens magnum asticit Oriona: O ceanique eadem est expers uelsola Iauacri. H anc etenim laeua linquentem parte Calypso I usserat beroempontum sulcareprofundum.

Septima post decimam sic lux astut it eunti.

O diaua ait olli carpit Phaeacia montes O Ilentare suos, ut queis iam proximus 4sci. H anc primum,ut pelago tenebras,exurgere uidit. E cce autem Aethiopum rediens Neptunus ab oris, E Solumis longe conglexit montibus alia A equora fulcant ratque ingentes concipit iras. T unc quassans caput,baec essu dispectore dictu: A diis, heu, reditum obtinuit Laertius beros, A ethiorumpet lautas quo rei ore mensas: Phaeacum

108쪽

sis L I B. V. P baeacum terramque audax iam attingit Vlesses.s i potet hanc dondentsinem olli fata malorum.

S ed tamen huic non pauca etiam toleranda supersunt. Congregat haec fatus,nubes euumque tridentem A rripiens,pelagus turbat. dehinc omnia cogit

P r.elia uentorum cum que is ruit oceano nox I nuoluens umbra magna terrάmque polumque.

V na Eurusique Notusque ruunt,Zephyrusque soπorlii, H orrifer o Boreas uoluens altum aequore fluctum. E xtemplo heroiρluuntur; rigore membra. I ngemit:baec secum dein morsius uerba profatur:

Heu quid iampeius misero mihi denique restat H eu metuo mihi ne sit uera effata C at se, πιιum monuit pelago hausurum me damna priusquam

I n patriam uehereri quae iam perfeRa dabuntur. H eu quianam tantos induxit in aethere nimbos I uniter,inuertenspelagus quιsnam impetus ebeu V entorum omnigenum mors nunc mihi certa reposta es. F elices Danai, quos terque quaterque beatos

M ors tulit Atridis ad Troiam grata ferentes. N Due illustius fuerat me luce perire, Q umpetjt telis acies me Troica densis E xtintli circum bellantem corpus Achillis N anque mibi inferias Danai cum laude tulissent: O Ucura nunc fata parant me perdere morte. Tuliu iactantis fluRus caput impulit ingens: I mpulsum exigua circumque in naue rotauit. E xcidit bli heros procul a rate,proiicit atque

T cvionem e manibus.medium tum frangere malum

109쪽

V ndurum mixtim ac uentorum immensa procella. QPin cecidere mari uctumque antennaque longe' . V udis ipse diu iacuit reuolutus in altis: N eo tulit hunc ingens confesta emergere aquae uis, V eslibus, ulula olli dederat quas nymphagrauatum. S erius exiliens tristes tamen euomit undas,iniae capiti es lucrent multae, treperentque cadentes. A c neque fitcscssus nauta curam abiicit, audax FH.S edpelago sese impcllens, illam arripit ultro, E t Ictbi fugiens alas,rate sedit in ima, Q am sevi buc illuc agitabant aequorefusius. A c ueluti Boreas Autumni tempore stinas D esse inter sese nexas impellit in agris, S ispelago nauim uenti in diuersaferebant.

N avi Notus, ut Boreae raperetur statibus,illam, E t Zepbro quandoque Eurus mittebat agendam. Interea errantem Cadmo sata cons icit I voL eucothea, ante quidem mortali muncre uiuens, S ed quae nuncμperum pelagosortitur honores. H aec igitur Laertiaden inferata dolentem,

A silmilis mergo volitans super aequora fertur, E t rate diva sedens,inistro sic fatur VI hFare age,tam rigidas cumam Neptunus in iras P rogressus,pelago tibi tot mala praebeat atro: N anque nec iratus quanuis tibi finiet aeuum. N unc tamen bo scito rudens mihi nanque uideri V sibus abiectis uentos agitare per allior M iste ratem, o manibus reditum prie denique nanio P baeacum in terras, queis iam seruab re tutus.

110쪽

L I B. v. N unc immortalemsubsterae banc pectore uittam, Q a neque damnastres fretus,neque funus obibis. V erum ubi contigeris iucundae littora terrae, F luctibus egressus quamprimum hanc abiice ponto

A tcrea procul, ac tete ad contraria uerte.

Haec ubi di ia dedit,uittas deapraebct Vl is I psa autem mergo similis se mittit in undas:

uam niger adueniens contexit in aequore su Aus. Q are animo secum dum plurima uolueret heros, I ngemuit,tale que effuditpectore uoces: Heu uereor ne quis sperum me fraude petitum R ursus agat,rate quum me hortatur nare rebRa.

S ed neque adhuc parere uelim,cum Iongius absit Q am modo pro flexi terram, qua strucr ab undis. H oc tamen efficiam nanque hoc praesare vidctur)D onec signa sua compagine fixa manebunt,

H is residenspatiar constanti corde dolores: ἀC um tamen unda ratem concusserit, aequore vabo. C onsilijs neque enim potero melioribus uti.

Talia ius labat secum generosius Vi ses, A tque olli in pelago fui tum excijt Ennosigaeus

I minens 'horribilem,percussique alta scincntcm: A csccae vcluti paleae si uentus aceruum I mpetiit ualidus,cunctas huc raptat a illuc, S is quoque ligna ratis disiecit fusius:at uni I sie,ut equum qu quam conscenderet, haesit eorum: E xuit π ucses quas olli diua Calypso T radiderat uiti que mulsiub pectore neAit: B racbihue extenden pronusse misit in undas,