장음표시 사용
111쪽
merentem dato benefici spoliasset; ve ina potentiae, qii siuim beneficium ne pitvisset reddere Perpetuum. Quoties ergo S. Doctor Originalis peccati existentiam probat ex praesentis Vitae miseriis , illas non spectat in seipsis absoluto , Veluti foret contra Dei justitiam vel potentiam hominem creatum esse quibuscunque subjectum miseriis sed comparate ad statum elicitatis in quo primus homo uerat a Deo constitutus et ex quo revera illum excidisse testantur Omnium populorum traditiones , ut probatum est in rael de Religione Di SSert. . , a P. I art. a.
Inst. S. August. lib. i peris imperfecti Cap. 9 generatim pronuntiat Heminem stιbido
jlιSt miserum esse posse, Di λὶereatlli atqui homo, in miseria Creatus, mi Ser Oret, ne meruisset ergo, etC.
Rem H aec Augustini sententia non est absoluta, sed relativa ad selicitatis statum, in quo Adamus aliquandiu versatus est. Idem est nimirum ac si diceret Impossibile est sub Deo justo hominem , qui ab initio factus est felix et beatus,
postea, si non peccaverit, factum esse miserum et
infelicem Nedum enim dicere voluerit S. Doctor absoluto in omnique hypothesi repugnare, miserias ab alia causa provenire quam a peCeat ,
contra, lib. 3 de libero Arbitrio cap. Io, palam
agnosci possibilitatem statiis, in quo ora Sset ignorantia et dissicultas suppliatur)ι peccati sed prosciendi admoniti , et perfectionis exordiunia Caeterum, etiamsi S. Doctor, in duobus objectis locis, primordialem Adami felicitatem non Supponeret, atque ex solis in se spectatis hujus Vitae miseriis originalis peccati probaret existen-
112쪽
108 TRA LTi'stiam, nondum sequeretur, juxta ipsum , repΠP nare Statum in quo creatus esset homo miseriis ipsique morti obnoxius. Plurimorum enim est hodie Theologorum , ac proinde ipsius etiam A gustini potuit esse sententia, miserias in statu naturae purae Ore quidem ejusdem speciei, sed non
ejusdem acerbitatis a in nostro praesenti Statil. Porro quicunque sentit, in praesenti statu mi Serias acerbiores esse quam suissent ac esse potui Sent in statu natura purae, ex actualibus miseriis
conchidere potest aliquod praevium peccatum exstitisse, quin ideo supponat hominem ab initio fuisse in statu selicitatis constitutum, Vel etiam rejiciat possibilitatem status in quo homo Onditus fuisset sine peccato, cum iisdem tamen , Sinintensive, saltem specifico, miseriis quibus nune affligitur ergo, te.
Statum natura purae nini ex parte possibilem esse non ita propugnamus, ut errore Baian insectam esse velimus doctrinam quorumdam Theologorum qui contrarium opinantur. Videlicet,
etsi illi Theologi praelaudatis Ecclesiae definitionibus firmiter inhaerentes, doceant ustitiam Supernaturalem, immunitatem a morte et a quacunque miseria non fuisse homini etiam innocenti debitam, proinde Ne statum naturae urae, Saltem ex parte, possibilem esse , illaesis tamen
Ecclesiae judiciis negant possibilitatem ejusdem
sentis vitae miserias. Si enim ipsis opponas damnationem 15. Baii propositionis: Deus non potuisset talem ab iisti creare hominem, qualis nunc ascitur, ut inde inseras irgo Deus po-
113쪽
M GRATII. O9lui Sset ab initio creare hominem Obnoxium On-Cupiscentiae et universis ii seriis , cum quibus nun nascitur reponent illi Diali ' sic assignari suam damnatae propositioni contradictoriani; quippe, inquiunt, exinde pariter concludendum esset, Deiani potuisse homine Di Creare si V PCC-cat insectum Originali cum quo nunc DaSCitur, quod nemo dicere ausit, sive cum Od Cm OnCupiscentiae excessu eademque aliarum mi Seriarum acerbitate quibus obnoxius modo nascitur, quod tamen negant multi Doctores catholici. Igitur sic assignari Ohin damnata propositioni contradictoriam: Deus potuisset ab tritio creare hominente parte tale tu, tialis Iliari HaScitur; quae C-
vera susscit ad propositionem Baii rosellendam. Sed de his phira apud Card Norisium in die August. cap. 3, 5 2 et , et Estium in lib. ,
Sent. dist. 25. opinantur insuper illi Theologi statum naturae purae, quamvis Ossibilem de potentia Dei abso-hita re pus nare tamen de Coris uo , Ut aiunt, Seu attenta illa decentia quae oritur ex attributis divinis bonitate scilicet, sapientia, justitia, etc. Haec annotisse juvabit theologia Candidatos. Sic enim opiniones Theologorum a damnati CProribus secernere discent, quod operae pretium
IRC statum natura innocenti tria vulgo quaeruntur ra. μ' utrum damus in statu innocentiae
114쪽
IIO TRACTATUsa Deo fuerit creatus I '' utrum in ali statu creari potuerit 3.μ' quale sit discrimen, quantum ad gratiam, inter statum naturae innocentis, et statum naturae lapsae. Secunda quaestio soluta manet e capite praecedenti, in quo probatum est hominem a Deo creari potuisse in statu naturae purae. Restat igitur ut ad . ' et .R ,respondeatur.
Urelim damus creatus fuerit se statu naturin
Negant Pelagiani, contendentes in eodem praecis statu conditum esse Adamum, in quo Volunt nos ipsos hodio nasci , sine peccato nimirum et sine ruatia, concupiscentiae tamen, morti, Caeteris PQ praesentibus miseriis obnoxium Pelagianis hac in parte perfecte consentiunt Sociniani, contra quos omnes sit PROPOSITIO. De de est Adamum, si non in ipsa Creatione, saltem ante lapsum, a Deo fuisse in statu innocentio cοΠStitutum. Prob. Status naturae innocentis, seu iustitiae originalis , juxta datam desinitionem, quatuor importat potissimum O.' in intellectu scientiam 2.μφ in voluntate gratiam sanctificantem, 3.μφ in appetitu inseriori omnimodam rationi subjectionem, . ' in corpore immortalitatem atqui de fide est Adamum, antequam eCCaret, a Deo suisse quatuor praedictis donis exornatum. i. Quidem ea omni donatus erat scientia, quae
felici ipsius conditioni congrueret. Eccli enim
115쪽
C. 7, 1 . 5 et si de protoparentibiis haec leguntur Disciplin intellectiis reples it illos creauit illis
scientiani spiritur Sensu Dipleuit cor illorum ;et mala et bona ostendit illis. u. Λ De receperat justitiam et sanctitatem; naaniecit Deus honiinem rectuin, ut dicitur Eccle. c. 7, 9 3 atqui illa rectitudo sui supernat ratis, tum quia Apostolus, Eph. c. 4 4'. 24, eam comparat cum ipsa justitia et sanctitate quae per Christi merita acquiritur tum quia . AUE. locum illum Ecclesiastes de oratia sanctis cante exponit, lib. de Corrept et Grat. Cap. 6 n. 9.Deinde Concit Trid. Sess. can. I, sic desinit: Si quis non confitetur priniatin hominem clam, clim mandatum Dei in paradiso fuisset trans VeSSus, Stati,n Sarictitatem et justitiam, in qua
Constitutus fuerat, amisisS ... ariathema it.
3. Quandiu innocentes fuere protoparentes, in ipsis appetitus sensitivus persecte subjectus erat rationi Placebant Deo, inquit S. Auo'. lib. de Peccat Meritis et Remiss. cap. 22 et plaCebat illis Deus, et, quamuis corpus animale geStarent, nihil inobediens in illo aduersum Se ο- Meri seritiebant. Faciebat hoc ita e ordo ustitim, ut, quia eorum an iura famulum Corpus De acceperat, sicut ipsa idem domino suo, ita illi corpus Obediret. 4. Demum damus, ante lapsum, morti non erat obnoxius Sapient. . , i . 3 et 24 , sic le-Ptur Deu creauit hominem inexterminabilem,
et ad imaginem similitudinis sum fecit illum. Inuidia autem diaboli mors introiuit in orbem
terrarum. Et Rom. c. II : Per unum hominem peccatum in hunc mundum intrauit, et
Per Peccatum mors Hinc Concilium Milevita-
116쪽
talem factum, ita ut siue peccaret, Si,'emon Pe Cay et moreretur in corpore, hoc eSt, de corpore exiret, non peccati merito, sed neceSSitate ria turm attamenta sit. Idem praecise declarat Trid., Sess. 5 Can. I.
Dictum est autem in propositione, si non in ipsa creatione, quia, licet ex ipsis probationibus multo sit probabilius, non tamen de fide est, Adamum, in ipso pr aecise creationis instanti, gratiam sanctificantem aliaque annexa dona recepiSSe. Et ideo Concilium Trident. mox adduCt SCS-sionis 5 can. 1, dicit Adamum a Deo suisse in ustitia constitutum, non ero in ea sui Sse creatiam Vel conditum, consulto abstinens a posterioribus istis Vocibus, ne offenderentur nonnulli hujus aetatis Theologi, qui teste Suaresio, lib. de Creatione hominis cap. II docebant hominem primum conditum esse in rectitudine mer naturali, nec nisi paulo post suisse ad supernaturalem sanctitatem elevatUm. Verum illi ipsi Theologi inter creatione mi minis, et ejus elevationem ad ordinem Supernaturalem, tantillum ponunt temporis interVassum, ut in eorum ipsa, quae tamen est minia probabilis, sententia, damus aliquatenus dici possit Creatus in sanctitate, et ejusdem justitia dicenda
sit justitia originalis. ARTICULUS II.
II quo statu naturm innocentis , quoad Gratiam, di erat a statu naturm MPSin.
Jan senius, lib. de Gratia primi hominis et Angelorum, et lib. a de Gratia Christi Salvat. ,
117쪽
instautherum et Calvinum, in e Statum n turae innocenti a statu natura lapsae , quantum ad irratiam , discriminat, quod in priori statii gratia libero arbitrio sic esset attena Perata , Ut homo innocens ei pro nutu posset obtemperare vel resistere ' in Osteriori vero tantam nostrae
voluntati vim inserat, ut illi nullo moclo possimus dissentire. Addit hoc ipsum esse discrimen quod inter utriusque stati is gratiam PaSSim SSignat Augustinus, praesertim lib. de Corrept.
et Grai. . cap. Ira et iuri tibi S. Doctor irratiam Adam innocenti concesSamo Seu gratiam anitatis , appellat adjutorium Sine quos gratiam autem homini lapso datam , seu gratiam medi- Cinalem , adjutorium quo Quinimo , si sides Jansenio, citati lib. de Gratia primi hominis et Ang. Cap. 7, Praedicta utrius que adjutorii disserentia Si vera clauis, qu aditus is scripta ejus se Lugustini aperiendus est, et in qu aqui ea molitur ingredi, elut oecus palpabit in meridie, ac tot tantisque dissicultatibus implicabitur, ut quasi monstris Occurrentibus term ritus , AuguStinum tanquam perplexitatibus imo, ut quidam ausi sunt dicere , mille error bus refertum auersabitur. Hi C prensis errors unditiis subvertetur ultima dissert. ubi ex professo monstrabitur, in praesenti statu nullam esso gratiam, quantumvis Essicacem , cui non possit
humana voluntas consenSum denegare. Quamvis autem circa quaestionem Praesentem
a Jansenio recedant Catholici , non una tamen ipsorum est hac de re sententia. Alii stathis utriusque discrimen in eo Constituunt, quod danuis innocens, ad bonum agendum aut in eo perseverandum, sola indiguerit
118쪽
114 TRACTΛTUS gratia habituali, quam in ipsa Creatione aut statim a Creatione receperat, homo ero lapsus aliqua generatim indisveat praeveniente gratia actuali. Alii praedictis e diametro OppOSiti, Contendunt gratiam actualem ipsius etiam Voluntatis non minus Adam innocent , quam Adamo lapso fuisse necessariam ad Oniam agendum vel in eo perseverandum i Omnemque in e Stare disserentiam, quod in praesenti Statu abundantior sit et potentior. Alii demum, inter praecedentes medii, Contra priores docent aliquam generatim gratiam actualem , in ipso etiam innocentiae statu , absolute fuisse necessariam sive ut bonum ageretur, SiVeut in illo perseveraretur; sed contra posteriores aSserunt istam gratiam , in praesenti quidem statu naturae lapsae ad ipsam etiam pertinere voluntatem, in statu Vero naturae innocentis , ad solum pertinuisse intellectum.
DD NECESSITATE GRATIAE IN GENERE. U1cENDUM .' de necessitate gratiae ad verum Cognoscendum; 2. de ejusdem necessitate ad
Εκ1τ1τps duplicis specie sunt distinguendae, naturales scilicet et supernaturales. Utriusque
119쪽
alite in speciei Veritates sunt speculativae, vel practi Cp . Certuti videtur . hominem lapsuia posse sine gratia piasdam veritates naturaleS, Ctiam Praeti Cas , cognoscere. Hominis enim intellectus non sui peccato penitus exstinctus atqui tamen Peccato suisset velut exstinctus , si nullas ordinis naturalis Veritates, etiam practicas, absque gratia Certo OSSet attino ereri ergo , te. Hinc . Apostolus Rom. c. I , i. Ob declarat
Plillosophos gentiles a notitia rerum Sensibilium ad Dei cognitionem devenisse H in P. S. AU ., Enarratione in sal 57 Manu, inquit, fr-ynatoris nostri et=erita. scripsit: Quod tibi nouvis seri, ne iacias alteria
Certum est . hominem apsum mulio PaU- Ciore Veritates naturales , quam hominem innOCentem , solis naturae viribus pΟSSe cognoSCere.
Quamvis enim , ut modo dictum est, hominis intellectus peccato non fuerit penitus exstinctUS, illo tamen quam maxime fuit obscuratus et atte
Igitur quaestio movetur de Veritatibus supernaturalibus, quae sunt Objectum fidei idque solum Venit inquirendum, utrum, absque quolibet gratiae interioris adjutorio , fides haberi possit aut saltem dei initium Assirmarunt quidem Semipelagiani, ut vidimus in parte historica ;sed adversius illos constanter negavit Ecclesia Catholica , cum qua Sit
Homo , Sine gratia interioris auxilio, nestaei quislem initium habere poteSt.
Prob. I.' ex Script PCor. c. f. i. 7 , sic ait
120쪽
Λpostolus: Quis te discernit 2 Qttic alitem habes quod non accepisti Si auten accepisti quid gloriaris , quasi non acceperis At lili homo seipsum discerneret in ordine ad salutem , et aliquid in eodem ordine haboro quod a Deo non aCCepi SSet, ex quo proinde posset gloriari quasi
non CC pisset, Si e Solis natur e viribus , et
absque gratia titerius praeveniente, fidem haberet aut etiam fidei initium Persi O, etc. Et rursus , II Cor. c. 3 9 Mu susscientes sumus cogitare aliquid a Mobis, quasi ex Obis: Sed sufficientia Ostra ex Deo est atqui tamen nobismetipsis sufficeremus ad aliquid salutaritor cogitandum , si ex nobis ipsis , et sino gratiae interioris auxilio, idem aut si dei initium haberemus. Quis enim dixerit fidem , etiam mere inchoatam, non esse cogitationem salutiferam Prob. I. ex Concilias Concilium Arausicanum II, an M, sic definivit i Si quis sicut augmeritum, ita etiam initiumsidet, ipsumque credulitatis assectum, quo in eum redimus qui justiscat impium, non per gratia donum, id est, Per inspirat 1rem Piritus Sancti. . . Sed Maturaliter nobis inesse dicit, apostolicis do matibus aduersarius approbatur Tridentinum vero, Sess. 6 can. V: Si quis dixerit, sine proe-Meniente Spiriti s Sancti inspiratione, atque ejus adjutorio, hominem credere, Sperare, diligere, aut poenitere posse sicut portet , ut ei justiscat His gratia conferatur anathema it.
dest. S. cap. , postquam retulit mox citata Apostoli verba Non susscientes SumuS , etC. ex illis ita premit Massilienses Sicutorem sibis est ad uicipiendum et persciendum quo m