장음표시 사용
141쪽
inquiunt, ara est O muris fragilita , ut, nisi diuinitus adjuvettir, illico ab actu irtutis in Ditium norunt. Ita Cardinalis orisius in Vindiciis ia iustiniani , cap. 3 cui plures
alii adluaesore. Quod ideo hic annotare opportunum duximus, ut non statim Baianismi nota perstringantur qui lianc opinionem tuentur modo per auxilium gratiae , Cui bona omnia infidelium opera adscribunt illi Theologi , intelligatur ut revera ipsi intelligunt gratia quae distincta sit isside et charitate theologica, in quibus
gratiae essentiam reponuntiatus ejusque aSSectae,
ut ex dictis constat, et ex discendis patebit. II. Ortim aliqua saltem generatim Gratia homini
lapso sit absolui necessaria ad quodvis boniain ordinis Haturalis peragendunta Circa quaestionem illam errant , i. ' Qui dicunt opera acta sine gratia habituali seu sanctificante essentialiter esse Vitiosa hincque conchadunt quaelibet opera peccatoris esse peccata Sic Wiclesias et Ioannes Hus, art. 6
interio damnatos a Concilio Constantiensi. Sic etiam Lutherus , in c. I Epist ad GaI , et Calvinus, lib. Institui cap. 4. Quin et isti duo
progressi sunt ulierius. Olim enim, ut jam notavimus , ipsorum etiam justorum opera totidem CSSe peccata , quae tamen illis, ob Christi justitiam ipsis exterius applicatam , nn imputentur. u. Qui nullum amorem medium admittentes inter vitiosam cupiditatem , quo mundus ditigitur, et laudabilem charitatem qua Deus amatur, OnSequenter asserunt opera quae non iunt
142쪽
ex proprie dicta charitate , hoc ipso seri ex vitiosa cupiditate, proindeque mala esse. Sic Baius Praesertim propositionibus 5. et os , paulo post reserendis et Jan senius, lib. 3 de Statu
naturae lapsae , Cap. 2Ο, Verbi supra laudatis. Illi omnes a sortiori docent hominem lapsum non posse sine gratia quidquam boni naturalis Operari. Quamvis in illis respuendis erroribus unanimes sint Theologi catholici, non tamen inter se circa Propositam quaestionem Omnino ConSentiunt. Nam alii, comparate ad caeteros paucissimi , fatentur quidem hominem lapsum posse sine charitate , imo sine fide , sacere bonum aliquod Ordinis naturalis; sed nectant posse sine ulla prorsus gratia, Vel , ut rectius loquar, negant in praesenti statu dari posse bonum Opus mere naturale. Ita nonnulli veteres Theologi, quos citat Vas- questus in I. u.', disp. 19 , et a quibus ipse vel nullatenus, vel saltem non multum recedit.
Haec enim singularis est illius Theologi sententia, quod homo lapsus, ad quodlibet bonum naturale faciendum , indigeat speciali Dei auxi-Ii , non quidem supernaturali , sed tamen naturae lapsae indebito , nec ipsi nisi propter Christi merita concesso Vasquesti opinioni saltem ex parte adhaesit cum pluribus Cardin. Orisius, cujus placita modo retulimus. Caeteri vero longe
plerique Theologi docent, post D. Thomam,
hominem, in praesenti statu natur ae lapSae , Sine ullo speciali Dei auxili , seu per Sola Vire naturales , aliquod facere posse bonum ordinis naturalis. Cum illis sit
143쪽
Homo lapsus, absque ullo speciali Dei adjutorio, Seu ex propriis viribus, aliquod acere potest bonum naturale.
Prob. i. ex S. PP. S. Chrysostomus, Homil. 2. in Epist ad Ephesios: Indidit Deus, inquit,
trum mi icem diligamus : omne enim animal diligit sibi simile , et homo Suum proximum. V ides quod Nirtutum semina habemu a natur cl. S. Aug. , lib. de Spiritu et Littera, cap. 28 Veruri tamen quia non usque adeo in anima humana imago Dei terrenorum affectuum labe detrita est, tit ulla in eclis elut lineamenta ex-tVem remanSeririt, unde merito dici possit
insideles etiam in ipso impietate ita jure facere aliqua legis vel sapere... Et ipsi Iudaei homines
erant, et is illa natura inerat eis qu legitiamum aliquid anima rationalis et sentit et facit. Prob. I. Ratione Theologiccl. Peccato Originali debilitatum est non vero prorsu exStine. tum liberum hominis arbitrium , ut satis evincit Concilium rausicanum , an IV Arbitrium voluntatis , in pr)imo homine INFIRITATUM, nisi per gratiam baptismi ora potest reparari atqui , si homo ex solis naturae viribus nullum Opus bonum naturalis ordinis exsequi potest, jam liberum ipsius arbitrium in Adamo peccante prorsus interiit. Prob. 3. ' exauctoritate Theologorum S. Tho
cor Dupto etiam descit homo ad hoc quod secundum suam naturam poteSt, ut nou OSSit
144쪽
i o TRACΤΑΤUs totum hujusmodi bonum naturo Sum proportionatun implere per sua Naturalia. Quia tamen natura humaria per peccatum non St totaliter corrupta, ut Scilicet toto bono naturali priuetur, poteSi quidem, in Statu alia in OVI GPtoe, per virtutem Sum natur m aliquod bonum par tiaculare agere : Non tamen totum bonum sibi corinatur cile , ita ut in nullo desciat. Sicut homo Osrmus potest per seipsum aliquem motum habere , Ora tamen perfecte potest moueri motu homini Sani risi sanetur auxili mediCirroe.
Doctor Angelico concinunt S. Bonaventura inu.μ' Sent. dist. 8 , art. 3 , quaest x Medi na,
plia, lib. Dominicus Soto , lib. de natura et gratia, cap. 4 Salmanticenses, Tract. 4 disput. I. Estius, Sylvius, Cajetanus, Cardin.d'Agui γ e. Porro illos commemoramUS gratiae per se et ex natura sua efficacis vindices, Ut Pe-Ιagianismi eos incusare non possint adVerSarii Caetero Vero, nempe Suaregium, Bellarminum et innumeros alios praetermisimUS.
Ex his patet quam injuste Pelagiauismi notam
contraria Sententiae inusserit Baius, propos 37 Curi Pelagi seritis, qui boni aliquid naturalis, hoc est, quod ex solis naturi es viribus Ortum ducit, agri OSCA.
observabis diligenter Vasquesti et Norisii doctrinam supra expositam Baiani erroris omnino esse expertem. Si enim ipsis objicias damnationem Baii propositionis 27. Liberum arbitrium sine pratio Dei adjutori , nonnisi ad peccandurn valet; respondent I. hanc propositionem
145쪽
damnatam fuisse in proprio verborum sensu ab assertoribus intento, qui gratiam charitatis proprie dictim, in qua reponi Volunt gratia essentiana, ad non peccandun requirebant 2.' Sumna.
Pontis. Benedictum XIV in Brevi ad Magnum
Hispaniae Inquisitorem , anno i 748 , Vetuisse ne ori si doctrina Baianismi argueretur. De hoc argumento sus disserit Lecter de Beauberon in suo Tractatu de homine lapso et reparat , tam . I , pag. 388 et seqq.
Ergo omnia peccatoris Pera Non sunt tot bdem peccata : est contra iclesum , Baium Jan senium , Quesnelium , etC.
Etenim, ex probatis, sine gratia qualibet fieri possunt opera bona naturalis Ordinis fortioriis itur ieri possunt sine charitate vel habituali
vel actualici jam vero , si opera sine charitatos acta , id est, opera peccatoris possint esse bona naturaliter, quanto magi POSSUnt non eSSO PeC-cata. Sed insuper Prob. i. ex Scripturis , in quibia passim invitatur peccator ut ejuuiis , orationibus , eleemosvnis, aliisque poenitentiae operibus ego disponat ad justificationem, ut cum dicitur Dan. c. 4 r. Peccata tua eleemosynis redime quae tamen peccatoris pera, si orent totidem PCCCata, nedum illum conducerent ad justitiam, ipsum magi ac magis a justitia remoVerent. Prob. u.' ex Oriciliis Constanti ense, Sess IH damnavit decimum sextum Joannismus articu-culum, in quo sic legitur. Si homo est τὰ SuS, et agat quidquam , turi agit it Sc... quia Prccatum mortale irascit uir Dei Saliter actus ho--
146쪽
vere SSU peccata. . . ariathema it.
Prob. 3. eae Sum Ponti Constitutionibus,
nempe Pii V, Greg. XIII, et Urb. VIII, inqui
bus duae istae Baii propositiones confixae sunt, 35.' Omne quod agit peccator, vel SerVUS pec Cati, peccatum est et O.' In omnibus suis actibus peccator seruit dominanti cupiditatio imo videbimus itisse posse hominem absque charitate, non modo naturalis, sed et supernaturalis ordinis
Sol untur Objectiones. O . .' loca Scripturarum in quibus dicitur opera ante justificationem, id est, sine charitatefacta, totidem esse peccata. I. Matth. . , ψ. 8, dicitur, On posse. . . arborem malam ora OsfructuS facere. 2. JOan C. 9, 9 3I , Sic legitur: Scimus quia peccatores Deus non audit sed,
si quis Dei cultor est, et voluntate ejus ficit, hunc exaudit. 3. Αpost scribit ad Cor. I Epist.
e. 6, s . Omnia vestra in charitatestant. In illis, et omnibus aliis similibus Scripturarum locis dicitur aut supponitur peccatorUm Pera , seu Opera ante justificationem et absque charitatefacta, totidem esse peccata : porro, Si opera acta sine charitate, sint totidem peccata, multo magis illa qui sine ulla prorsus gratia fiunt ergo, etc. Resp. ad .' Arboris malae Comparatio non spectat ad peccatorem, nisi quatenias agit ex animo
peccandi. Quemadmodum enim ipse justus non est arbor bona, nec facit honos fructus, nisi in Tiantum agit ex amore justitiae, sic et peccator
147쪽
DE GRATIA. 43 non est arbor mala, nec saei malos fructus, nisi ii quantum a it ex assectu peccati: I Orris quantia in in luit August. lib. 4 contra Julianum, cap. 3, Orno St, quod est opus Dei; Sed δει quantum malo voluntatis est, quisque arbor mala St, et bonos fructus facere Ora poteSt. Rev. ad u. μ' i. 'IIaec verba, ut notat Aug, traei. 44 in Joan. non ab ipso Christo prolata sunt, Sed a Caeco nato et pii dein prius piam fuisset fidei tinnine collustratus. I. Ubi ait caeCHS, Joan. c. uel, Cinati quia Peccatores Deus Ora audit , non to luitur de quibuslibet precibus peccatorum, quasi credat a Deo nullas omnino pec-Catorum preces ex auctiri sed de solis loci litur precibus pii bus peccatore a Deo peterent uti traret miraculum, ut satis indicat ipse contextus. Rev. ad 3. μ' Charitatem non hic accipit Apostolus pro gratia liabituali vel sanctificante, sed pro pace et concordia, ad quam hortatur Corinthios. Inter ipsos videlicet, occasione eorum a liribus Baptisma receperant, Orta fuerant lisSidia.
Dicebat alitas, Ag quidem Pauli alius, Ego Guten Apollo alius Ego vero Cepho I Cor. C. I, i . u. Igitur, ubi in sine suae epistolae Corinthiis dicit Apostoliis c. ita, . ili turrim vestra H charitiat sani, non aliud ab ipsis petit, quam quod c. I, Idipsum dicatis Drues,
et non sint in vobis schismata ruiti autem perfecti in eodem sensu, et in Idem Sententiri.
Obj. u.' loca Scripturarum in quibus dicitur liominem sine gratia nihil omnino boni posse sa-Cere. Oan. c. 5, . , Christus ait: in me nihil potestis facere Apostolus, I COr. C. , s. Non quod suscientes simus cogitare alia quid a nobis, quasi eae nobis r sed susscientia
148쪽
MOStra ex Deo est, etc. Ergo passim in Scripturis asseritur hominem nil omnino boni posse sacere, nisi supernaturaliter adjuvetur. Resp. i. Cum Christus Dominus, et post
Christum Apostoli, non aliud sibi proposuerint
quam homines ad salutem ius Ormare, atque Judaeos reVincere , Sic propriis viribus confidentes, ut illas, ad integram legem implendam salutemque comparandam, Sine gratia susscere actitarent merito supponi potest ipsos in Objectis textibus loqui de solis operibus disponentibus ad
saliatem. Porro satemur, et sequenti probabimus articulo, Sine gratia nullum opus fieri posse, quod vel minimum aeternae Sahit prosciat ergo, etc.
u. Supponendo tamen iis in textibus agi de quolibet bono generatim, quid O Vetaret, per accommodatam distributionem, hoc accipi sensu, quod nullum prorsus bonum fieri possit sine auxilio Dei, vel naturali, si bonum thud sit naturale vel supernaturali, si sit supernaturale O . . Ex Conc Arausicano II can. 9 et 2Ο, nulla bona opera sacere potest homo gratia destitutus imo et ex can. 22 Nemo habet te Suo, nisi inendacium et peccatUm ergo, etC. Resp. Citati canones eodem plane SenS Sunt
accipiendi, quo mox objecti Scripturae textus.
De genuino enim illorum canonum sensu judicandum ex Pelagianorum et Semipelagianorum doctrina, contra quam editi sunt atqui haec Vana sui et superba Pelagianorum et Semipelagianorum Sententia, hominem per solas liberi arbitrii vires valere plurimum in abitis negotio. Oc anum ergo Statuitur citatis canonibus, hominem sine gratia nihil posse in ordine ad salutem, nisi peccare : quatenus nimirum homo ex e
149쪽
D GRATIA. 45 solo sacere quidem potest lindo saltitem amittat, peccatum nempe non autem unde illam acquirat, bonum scilicet Salutare.
Idem prorsus respondebitur ad istam Concilii Diospolitani contra Pelagium desinitionem Nihil horri possumus in Deo. Obj. .' ex S. Aug., qui passim docet opera
sine charitate sacta totidem eSSe peCCata. I. Lib. I Retrae t. cap. b, dicit voluntatem sine charitate totam SSe cupiditatem. I. Enchidiridi cap. I i 7, regnare a Malem Cupiditatem,
ubi non est Dei charitas. 3. Lib. de Gratia et libero Arbitrio cap. 8, quidquid se putaverit homo facere bene sistat sine charitate , ulla- modo seri bene. . Tandem, lib. 9 de Trinitate cap. 7, quidquid sit ab homine, fieri aut charitate aut cupiditate. In illis quatuor locis uliimo praesertim, asserit S. Doctor Opera quae sunt sine charitate, hoc ipso fieri occupiditate, seu totidem esse peCCata : Sed qui sentit opus sine charitate ac tum CSSE PEC- Catum, multo magis Credit sine gratia nullum fieri posse bonum opus Ordinis naturaliS ergo, etc. Resp. I. generatini Si supponatur Augustinum, in textibus Objectis, Domine charitatis, non solam intelligere proprie dictam charitatem, sed quemlibet amorem Dei laudabilem, nulla prorsus ori dissicultas, cum fateantur omnes nihil posse fieri boni naturalis sine aliquo amore Dei laudabilici atqui reipsa supponi potest charitatem, in locis citatis, ab Augustino sumi pro recto quolibet amore Dei, etiam mere naturali. Nedum enim S. Doctor nomen charitatis ad solam restringat proprie dictam charitatem, illud ad ipsum etiam extendit amorem naturalem, quo mera Creaturas
150쪽
146 TRACTATUS diligimus Charitas, inquit, Serm. 5 de em .pore, alia est disma, alia est humana r alia est humana licita, alia est illicita. . . . Licita est humana charitas, qu uxor diligitur Lillicita, qua meretrix , et uxor aliena. Quoniam tamen plerique textus objecti nostrae propositioni nil ossi-Cerent, etiamsi de proprie dicta charitate intelligerentur, ideo ReSp. . specialiter. Ad I.' ' Voluntas sine charitate idcirco dicitur ab Augustin tota civi dicas, quod homo a quo charitas exulat, hoc ipso sit peccator, et sub cupiditatis dominio constitutus non autem, quod non possit agere nisi ex dominante cupiditate, et peccet in Omnibus suis actibus. Quamvis enim in peccatore non sit chais ritas, imo dominetur cupiditas, in ipso nihilominus remanent sides, spes, aut saltem ratio et Conscientia, ex quibus aliquos in Suo genere bonos actus elicere poteSt.
Ad u.' Regnat quidem in homine vel charitas habitualis, si sit justus vel habitualis cupiditas, si peccator sed quemadmodum justus non semper agit ex habituali charitate, Cum amissibilis sit justitia sic nec semper peccator, C habituali cupiditate. Ad 3. μ' Hic Augustinus per facere bene intelligit, ut alibi saepius, sacere modo meritorio
Vitae aeternae, Cum reipsa OlUs ille completo et persecto sensu faciat bene, qui ctiones ita aeterna dignas facit atqui satemur hominem charitate destitutum, seu peccatorem, nihil agere
posse quo Vitam aeternam mereatur ergo, CtC.
Ad 4. V Recurrit responsio generalis ἈUguStinus ibi charitatem accipit lato sensu Pro quolibet amore Dei legitimo etiam Ordinis naturalis