장음표시 사용
161쪽
servandi poteritiam Adversus illos omnes sit cum omnibus Catholicis
Homo sine Gratia interioris auxilio niuitiau Opus Salutare persicere potest, ei etiam
Prob. I. eae Script Joan. c. 6, 9. 4, ait Christuso emo potest enire ad me, nisi Pater, qui misit me, traxerit eum atqui homo sine gratiae interioris auxilio perficiens, vel etiam in- Cipiens opus sabitare, veniret ad Christum, quin Pater traxisset eum ergo, etc. Ibid. C. I 5, S: Sine me, inquit Christus, nihil potestis facere, dubio procul in ordine ad vitam aeternam. Prob. u.' ex Conciliis e Cartha, inensi III, anno i 7 orausicano II, an Si quis per Mattira vi rem bonum aliquid, quod ad salutem pertinet vito a terram, cogitare ut expedit, aut eligere, Sive salutari, id est, euangeliam princlicatiori consentire posse corifirmat, abSPιcilluminatione et inspiratione Spiriti s Sancti. . . hceretico fallitur spiritu Trident vero SeSS. 6,can. Si quis dixerit sine pice, eniente Spiritiis Sancti inspiratione, atque ejus adjutori hominem credere, verare, diligere, aut poenitere POSSe Sicut portet, ut ei justificationis gratia conferatum anathema sit.
Prob. . .' ex . . Pontiscibus qui haeresim Pelagianam prostis arunt instar omnium sit Innocent. I, in suo Rescripto ad Concilium Milo-Vitanum, ubi dicit, Noluntatem liberam. . . nihil posse coelestibus serinsidiis destitutam.
Prob. . e SS. P. Unum Augustinum ci-
162쪽
158 TRA TATUAtabimus, O iuod ipsius praesertim auctoritate abutantur ansenti defensores, ut dicant hominem lapsum , quamVis sine gratia nunquam faciat bonum salutare, sine gratia tamen illud posse facere. Iam vero pluribus in locis, praesertim
Tract. 8 in Joan ad citata Christi verba, Sine me nihil potestis facere, sic habet : Non ait Christus), quia sine me parum poteStis facere, sed iihil potestis facere. Sive ergo parum, Sisemulitim, sine illo fieri non potest, in quo
Prob. demum .' Ratione theologica opus
Omne salutis erum, cum conducat ad finem Supernaturalem, scilicet Vitam aeternam , Si Supernaturale sed impossibile, quinimo contradictorium est, hominem sine gratiae interioris auxilio, seu ex solis viribus naturalibus, Opus aliquod supernaturale perficere, vel etiam incipere quidquid enim sit ex solis naturae viribus non StSura naturae Vires, nec proinde supernaturale. Soluuntur objectioneS.
O . D. ex Scripturis, et quidem ex locis in quibus initium salutis soli libero arbitrio tribuitur. ProVerb. c. 6, 9. I, dicitur hominis esse Guimamprinparare Zachariae C. I, 9 3, sic legitur: Con ei timini ad me, ait Dominus exercituum, et conuertar ad NOS. Lucae . II, 9. 9, suos Christus sic alloquitur : Petite, et dabitur mobis : qumrite, et inuenietis pulsate, et vertetur vobis. Unde sic argumentari licet In istis aliisque innumeris Scripturarum locis asseriturnos in negotio salutis incipere, Deum Ver Π
tris primis conatibus per suam gratiam aspirare i
163쪽
DE GRATIA. 1 59Resp. ego ant. In illis aliisque similibus textibus Scripturarum, lectaratur quidem libertas
voluntatis ab Operatione gratiae, sed ita ut supponatur, Dediim exChidatur, absolitia gratiae ad quodlibet Opus abitare necessitas. Si enim sensus istorum, Convertimini ad me, et ego OnVertar ad NOS, Sset, primam On Orsionem Venire ex solo homine, cur ergo dicitur Jerem. c. 3I, 9. 8: Con e te me, et cοHυertar. Si istorum, Hominis eSt Himam proeparare , SenSu foret, animam non a Deo, sed ab homine solo ad salutem praeparari, cur ergo Proveri, C. 8, juxta Versionem LXX, quam sequitur Aug. dicitur troe- Paratur Noluntas a Domino. Si domum in istis,
Petite , et dabitur Nobis quoerite, etc. Significetur rationes nostras ex soli naturae ViribUS, non ex gratia, suam vim habere et vicaciam;
cur ergo dicitur Rom. c. 8, i . 26 Quid OremuS, Sicut oportet, ri Scimus Sed pSe Spiritus postulat pro nobis. Ut oitur Secum concilientur illi textus , dicendum est, quemadmodum in posterioribus gratiae praevenientis ad opus quodlibet Salutare necessitas, non exclusa libertate, praedicatur sic et in prioribus persectam hominis sub gratia libertatem, non exclusa gratiae neceSSitate, Commendari. In sacris litteris, inquiunt Trid. PP. Sess. 6 de Iusti sicat. cap. 5, cum dicitur,
i Oir ertimini ad me, et ego conuertar ad NOS, Dlibertatis nostro admonemur. Cum reSponde muS, COHuerte nos, Domine, ad te, et con-
prinueniri corisitemur. O . . veterum PP. Graecorum et quorumdam Latinorum testimonia, in quibus dicitur hominem posse sine gratia justificationem ipsam-
164쪽
que salutem obtinere, aut saltem justiscationis initium. Ita S. Iustinus , renaeus , Clemens
Alexandrinus , Joanne ChrySOSt., etc. Resp. I. Si Patres Graeci et nonnulli ex Latinis ante S. August. a vera fide circa gratiae necessitatem defecissent, dicendum esset interruptam fuisse Traditionem circa domna catholicum: porro quis Vere catholicus id affirmare ausit Pu. Non desunt testimonia in quibus Patres antiqui ita clare et expresse docent dogma cathmlicum de gratiae necessitate , ut S. Aug. eorum auctoritate utatur ad debellandos Pelagianos.
3. Si reipsa antiqui illi Patres , praesertim Graeci, ut dicunt adversarii erroribus Pelagiis avissent, qui factum est ut ab utraque Ecclesia, Graeca et Latina, proscripta suerit Pelagiana haeresis in Concilio Ephesino, generali IIII
4.' S. PP. dicta facile ad sensum catholicum
adduci possunt, modo attendatur eos in eo totos esse ut adversus Marcionitas, Manichaeo , et
alios ejusmodi Haereticos liberum arbitrium indicent. Ut enim notat S. Aug., cum defenditur liberuin arbitrium, gratiae videtur detrahiri sicuti, cum defenditur gratia, libertas perimi Videtur, licet tamen duo haec , adhibita benigna interpretatione, ut aequum est, in objectis SS. PP. locis conciliari possint. 5. Si nonnulli in citatis PP. inveniantur lextus solutu dissiciliores, dicendum cum eodem S. Αlag.,
illos non ex professo, sed breuiter et traHSeuΠ-ter, de gratis dissicillima quaestione scripsisse , et eum nondum exortus esset Pelagianus error, idcirco minus castio ate locutos fuisse. Caeterum, qui collecta et indicata legere Oluerit Graecorum Patrum testimoniaci consulat
165쪽
illustr. Haber tum , abrensem Episcopum , inerudit opere cui titulus, 21eologia νιν corum
Patrum Dialicata, circa materiam Grati P.
OH Q. S. Atio . , speciatim lib. I Praedest. Sanctorum, cap. Posse habere idem , inquit,
nium ; habere autem stilem, quemadmodum et habere charitatem, gratio est glium; er Ἀjuxta S. Aug. , quamvis homo non liabeat hiatura si lem et charitaterii, ab illi tamen habet ea virtutes comparandi potestatem. Rem Xeg cons. Ibi S. Doctor Iter posse haberesidem, posse habere charitatem, non ipsam intelligit activam fidei aut charitatis liaben d pupotentiam, veluti credat hominem liaberes natura quidquid requiritur ut actus fidei vel charitatis eliciat; sed de mera loquitur capacitate , de nuda potestate passi Vari quatenus homo , per oppositionem ad bruta animantia , subjectum est capax fidei et charitatis recipiendae. Ita magistrum interpretatur . Fulgentius, lib. de n- Carnat et Grat , cap. 24 Naturam , inquit habemus credulitatis sidei capacem, quod ania malibus irrationabilibus datum dioinitiis non est. Et certe, nisi hanc interpretationem admittas, perpetuo erit sibi contrarius . Doctor, Cum passim doceat hominem sine gratia nihil sacere posse , quod vel minimum ad saltatem pertineat. Vide lib. 1 ad Bonis ac cap. I lib. a Contra duas
epist. Pelag. cap. 4 lib. de Grat et lib. Arb.
O . .' ex S. Thoma, de Veritate , quaest. 24,
art. I , ad u.' Quanwis ratiam , quo opera meritoria facit, non possit homo ex liber arbitris acquirere poteSt tamer Se ad gratiam
166쪽
i61 TRACTATUS habendam proeparare, quo ei a Deo non δε- negabitur, Sifecerit quod in se est. Igitur, juxta DOctore1 an elicum, homo potest se ad gratiam habendam praeparare atqui actus quo homo se ad gratiam habendam praeparat , est actus Salu tariS, nec tamen ex gratia procedit i ergo , etc.
Hinc tritum istud in scholis theologicis adagium: Facienti quod in se est, Deus non denegat gratianti Rem In isto et alio simili operis citati loco supponit S. Doctor, hominem ex praevenientematia actuali sese ad justificationem praeparare vel saltem , si id non supponat, atque dicere
Vobierit eum qui ex solis naturae viribus acit quod in se est, Certo gratiam obtinere, istam Postea mutavit et retractavit sententiam. Nam in Summa , quae ipsius OStremum est et accuratissimum pias , nimirum I. 2. , quaeSt. O9,art. 6 , sibi objicit praedictum axioma , Si homo facit quod in se est, Deus ei non denegat gratiam, ad illudque sic respondet Dicendum quod iihil homo facere potest nisi a Deo ου'eatur, secundum illud Ioan o. Sine me nihil potestisfacere. Et ideo cum dicitur homo
facere quod in se est, dicitur hoc esse Di potestate hominis , securidhm quod est motus a Deo.
Nec aliud intelligunt Theologi catholici quando dicunt, facienti quod in se est, Deum
non denegare patiam. Quamvis enim semper non Xprimant, Semper tamen Supponunt hominem facere quod in se est, ex Viribus gratiae ihocque solo sensu accipiunt praedictum axioma ,
quod sacienti ex gratiae viribus quod in se est Deus ulteriorem gratiam non deneget.
167쪽
DE GRATIA. 63 COROLLARIUM PRIMUM.
Ergo homo , omni gratia interioris auxilio destitutus , Ne potentia quidem ab actu sejunctia, nullum otest salutiferum pia facere, aret etiam elle facere. Est contra Jansenium et
Siquidem , juxta Jansenium, haec ab actu sejuncta potentia, Vera est Olentia , qua homo non utCUS , Peccat atqui ex ratione theologica in praecedenti propositione allata repugnat, quin implicat in terminis, homini siti gratia eram inesse salutariter operandi potentiam i ergo, etc. Praeterea , si percurras Scripturarum vel Trassitionis testimonia in probationibus propositionis adducta , nullimi reperies in quo dicatur un- taxat hominem sine gratia salutiferum opus non sacereri sed in omnibus , ne imo excepto, dicitur non posse sacere Christus DominUS V. g. non ait , Nemo venit ad me ; sed , Nemo POTEST venire ad me, Nisi Pater , etc. Non , ait, Sine
Die nihil facitis; sed , Sine me nihil O TEXTIs facere. Et sic de his textibus citatis. Et certe, si homo lapsus absque gratia potest,
etiam potentia ab actu sejuncta , Supernaturaliter operari , ergo multo magis damus innocens absque ullo gratiae subsidio potuisset in justitia Perseverare Rati est, quod libertas mulio vegetior et robustior fuerit in homine innocente quam nnne est in homine lapS atqui tamen, si Adamus innocens non suisset auxili gratiae r boratus, nullam prorsus, nec ab actu quidem Separatam, perseverandi potestatem habuisset
Si autem , inquit August. lib. de Corrept. et Grati cap. II , hoc adjutorium , vel Auselo ,
168쪽
i6 TRACTATUS De homini, cum primum facti sunt, defuisset,
quoniam non talis atura facta erat, tit inca lutori diuino posset marrere, si vellet; Ouutique suci culpa cecidisset. Adjutorium quippe defuisset, in quo manerem OH POSSeritu ergo , juxta S. Doctorem , si protoparent , OS Crea tionem , nullum adsuisset gratiae adjutorium nullam culpam admisisset, non perseVerando nec proinde veram habuisset, ne ab actu quidem Sejunctam , perseVerandi potentiam.
Ergo gratia prorsus est gratuita. Est contra Pelaoianos et Semipelagianos. Illud enim est omnino gratuitum, quod ne dum homo ex seipso mereri possit, ne potest quidem ad illud obtinendum sese, propriis Viribu , Utcunque praeparare atqui, etc. Actus enim quo sese homo ad gratiam obtinendam vel minimum praepararet, foret actus Salutarix atqui, ex propositione, homini prorsus est impossibile quodcunque salutis erum pus solis naturae Viribus perficere , vel etiam inchoare ' ergo, etC.
Hinc .' Conc Trident. Sess. 6 de Iustifici, cap. declarat ipsius ustiscationis exordium in adultis a Dei, per Christum IeSum, Πω-
Meniente gratia Sumendum Sse, hoc St, ab eju vocatione, qua nullis eorum existensibus
Hin v. merito proscripta est, tanquam fa- Mens inres Semipelagianw, doctrina Synodi Pistoiensis contenta in propos. n. I 8 et Io, inter damnatas a Pio Ι, in prae laudata Constitutione, Auctorem fidei, quatenus in ea doctritia vel
intelligitur vel intelligi datur hominem posse ;
169쪽
absqtie gratia, grati: Christi desiderium concipere vel ad illiu concipiendium sese mO Cre. COROLLARIUM IM. Ergo prorsus rem uericlum Si mri Paetum, inter Christum side jussorem nostrum et Vatrem, initum , ad fratiam hominibus conserendam, propter Christi merit , respiciendo naturalia opera , ut Purum terminum , non ut meritum ut hian , aut rigorosam conditionem. Propositio .' inter damnatas a Ciero Gallic. GH. I7O0.'Tali namque pacto supposito, quodlibet bonum opus naturale non qυ idem proprio terito disponeret ad salutem , s d tamen esset vehit conditio sub qua Deus sese obstrinxisset ad irratiam, Ob Christi merita, conserendam. Unde Semper Sequeretur hominem absque ulla gratia praecedente agere Posse sicut Oportet ad Salii tem, contra Verbum Apostoli, Cor. c. Qtias te discernit 2 Quid autem habes quod non accepisti 'Si nutem accepisti, quid gloriaris , quiaSi non c- Ceperis Hinc Clerus Gallicanus de praesit pacto sic Pronuntiat iactum quod inter Deu Di et chris
sante Scriptura, et S. PP. traditione,prolatia Πῖ.
'trum homini justisicat sola sussciat Gratia habitualis ad aliquod gendum via Super
Docuit Thomassinus hominem justiscatum, ex
170쪽
i66 TRACTATUS sola gratia habituali, et absque ullo gratiae actualis auxilio, vires habere susscientes ad aliquod bonum ordinis supernaturalis exercendum Singularem hanc opinionem consutabit sequens
Homo , quamuis justiscatus, seu grati habituali proeditus, Nihilominiis indiget actualis gratia interioris auxili ad quodcunque borium Supernaturale produceridum. Prob. I. ex Conciliis e ex Synodo Diospolitana, . quae Septimam hanc damnavit Pelagii propositionem : Gratia Dei atque adjutorium nound singulos actus donatur. Igitur, Ut merito Concludit Aug. Epist. iosi, Gratia Dei et adjutorium, etiam ad singula actuS, donatur c atqui gratia quae ad singulos actus donatur, est ipsa Matia actualis interior ergo, te. Prob. I. ex S. P. S. Aug. lib. de Natura et gratia, cap. 96 Sicut in Piit, ocula Corporis,
etiam plenissime anus, Di candore lucis adjutus, Non potest cernere Sic homo, etiamperfectissime justificatus, nisi interna luce justitim diuinitiis adjuvetur, recte non poteSi viser C. On- sonat . Thomas, . 2. quaeSt. O9 art. 9.
Nota Quaecunque hic objici solent, efficiunt quidem gratia habituali justum disponi ad supernaturaliter operandum, non autem e sola gratia habituali, nullo accedente gratiae actualis auxilio, completam habere supernaturaliter operandii tentiam.