장음표시 사용
181쪽
DE GRATI L. 77CGlossenses obtestat ii iit praedictis Viritui bus, ad cumulii in persectionis, ipsani a ljiciant charitatem : StiPer omnia utem hinc charitatem habete, quod est inculumperfectionis ; ergo, CtC.
I. Ex Concilio Trid. qiuod Sess. 6 de Itastis., cap. 6 hoc Ordine recenset dispositiones ad ustificationem re visitas Divoriuntur autem ad ipsam justitiam, dum excitati dici in rati et adjuti, idem ex auditu concipientes, liber mo-
Catores se Sse ira telligentes , a dioma justitim timore quo utiliter concutiuntur, ad Ori Siderandam Dei misericordiam se cori uertendo, iravem eri ritur, identes Deum sibi pro ter Christum propitium fore, illumque, tanquaΠιOmnis justitis D fontent, diligere incipiunt. In illam spositionum enumeratione, I. loco ponitur sides, . divinae justitiae timor, 3. spes divinar misericordia , . tandem charitas initialis, qua nempe peccatores Deum, tari quam Omyris justiti in fontem, diligere incipiunt. Supponit ergo SaCra Synodus peccatores, qui non diu vel ipsum habent initium charitatis, nihilominias per fidem, timorem et spem disponi posse ad justificationem intcssi essentialiter supernaturalis est Omnis, etiam remotissima, ad justificationem dispositio;
3. Eae S. P. S. Aug., Serm. 56 de Verbis Apost Qui adhuc, inquit, ideo bene agit quia
Poenam inret, cum Non amat, Non hin Stιnter illos utinam tamen et poenam timeat Timor Serseus est charitas libera est; et ut sic dicamus, timor est Seruus charitatis. Ne OSSiadeat diabolus cor tuum, princedat Ser Via οὐ
182쪽
corde suo, et eruet domino venturae locum. Timor, de quo S. Doctor, est Serseus charitatis, ipsam praecedit in corde hominis, ne illud possideat diabolus ac tandem seruat dominoe venturo secum iniqui talis timor supernaturalis est, simulque praevius cuilibet charitati ergo, etc. Consentit . Thomas .' partis quaest. 8b art. 5. Hinc illustr. Bossuetius, in libro cui titulus, Quietismus redisti, us, feci. 4 Cap. Qimri CS, inquit, Theologi uno ore sentimit charitatem quidem ori sine fide et spe, Sed dem ac spem
Sine charitate esse posse Coriti ariamque Sententiam reputarit σ1 ΟΠ Cam.
P Ob. R. argum rit negati, O, PSum nempesu Vertendo oppositi e sententiae sundamentum. Ex eo potissimum inserunt Baius et ansenius nullam esse gratiam interiorem Voluntatis , praeter
charitatem, quod nullum sit medium inter laudabilem charitatem obvitiosam cupiditatem iniquis undamentale istud Baiani an sentanique SyStematis principium salsum est et absurdum. Si enim Verum esset illaid principium , quidquid ergo non fieret ex charitate, hoc ipso teret ex cupiditate, proindeque foret peccatum atqui nediam peCeatum sit quidquid ex Charitate non procedit, econtra dissert praecedenti monstratum est, Sine
ulla charitate fieri posse bonum naturale quinet statim probatum fuit sine illa fieri posse bonum aliquod supernaturale ergo , et
Hinc S. Pontifices ius V, Greg. XIII, et
Urbanus VIII istam damnarunt propositionem,
inter Baianas trigesimam octavam : Omnis amor cy'eaturin rationalis . aut vitiosa est cupiditas,
qui mundus diligitur, qui H anne prohibetur aut laudabilis illa tha/utas, qua per
183쪽
Spiritum Sanctit in D corde dist usa , Deus
O . Quilibet amor vel haeret in Deo, vel in
creatura mi in Deo haereat, est pro Drie dicta charitas; si in creatura, est vitiosa cupiditas er o, etc. Resp. ego niti. Omnis quidem amor qui haeret in creatura, id est, in Creatura an plan1 ultimo fine conquiescit, est vitiosa cupiditas sed reciproce dici nequit Omnem amorem qui haeret in Deo, id est ad Deum tanquam sinem ultimum terminatur esse proprie di tam charitatem Amor enim 'in Deum aliquis dili ait tanquam finem suum ultimum naturalem, ad Deum prosecto tanquam ultimum sinem rcscrtur, nec tamen eSt prostri dicta charitas. Quid hic ex Scripturis, S. P. ac praesertim Aua ustino possent objici, praeoccupata sunt di
sertationis praecedentis Cap. 2 art. I, Parag. I.
Opinantur Schola Lovaniensis Theologi Chri
tianos, praecepto di Vin et positi VO, tener Omnes et sin illas actiones ex motivo charitatis actualiter ad Deum referre, ita ut quicunque huic relationi libere deest, in suo opere, quantumvis de se, id stratione Objecti, circumstantiarum et sinis bono, peccet peccato missioni quo agens, non autem actio ejus, vitiatur. Verum, quod hic sedulo notari Voliimus, haec Opinio maximo distinguenda est a supra dicta doctrina de duplici amore, cupiditatis scilicet et laudabilis charitatis ista enim damnata est, ut jam diximus, illa vero a Theologis de Euclesia bene meritis tuto propugnatur.
184쪽
ARTICULUS II. De Gratia sussciente.
Dicendum . de gratiae sufficientis existentia, a. de illius distributione.
De existenti Gratia sussicientis. Gratia puro sussciens, de qua sola hic agitur, Comparate ad gratiamissicacem, desinitur, Gratia
cum qu homo, non tantiim bsolute, sed et relative ad omne in quibu Ner Satur CisCHmStantiar, potest bonum operari Cum quo tamen, defectu liberoe cooperatio uis, Orium Non Pe
Illa vero gratia vel est proxime, Vel tantum remote sufficiens. Est proxime sufficiens, si et proximam seu immediatam potentiam ad exsequendum opus quod ultimatim intenditur li Deo;
V. g. ad continentiae praeceptum Observandum est vero duntaxat remote sussciens, si non det quidem potentiam immediatam ad agendum opus ultimatim intentum a Deo, sed det tamen Vires immediat susscientes ad implorandum per Orationen Dei auxilium, quo haec immediata O-tentia conseratur. Hinc gratia remote susscteos Sub uno respectu, semper est proxime sussiciens sub alio. Jansenius, post Lutherum et Calvinum, ut vidimus in parte historica, non aliam gratiam admisit in praesenti statu, praeter sicaCem Gratiam autem exposito sensu susscientem sugillat Ueluti monstrum quoddam Singulare SVatiae, O-
185쪽
,1,ιOdi peccatis facteri ius maiorique damna tis. accersen Les Seruiens, lib. 3 de Gratia Christi Fliv. cap. 3. Adversus istud erroris portentum sit
In proesenti statu naturo lapsin, Gratia datur expoSit Serisu Suisiciens. Prob. I. ' ex Script Proverb. c. I ita 24, 25 et 26, populum suum sic Objurgat Dominus
non fuit qui viceret. Devexistis mite OriSialium meum, et increpatione mea neglexistis.' quoque in interitu veStro ridebo, et Subsanis
Dabo Isaiae c. 5 l. 3, 4 , 5 et , Dominus subsigura vinitoris ita conqueritur de domo Israel, quam Vineae comparat Iudicate inter me et ianeam meam. Quid est quod debui ultra iacere et meo mem, et Ora feci ei p. . . Exspectaui ut faceret uoas, et fecit labruscas... Auferam Sepem ejus, et erit in direptionem... Vinea Do-nimi exercituum . Domus Israel est Matth. c. 23, α 37 Christus Ierusalem sic compellat
IeΓαSalem, . quotie volui congregare silio tuos, quemadmodum gallina Cori emtpullos suos subialas, et noluisti. Denique, ne plura reseram, ACt. C. , i . Iudaeos sic increpat Stephanus Duricem se et in circumcisis cordibus et auriabus, vos semper Spiritu Sanct resistitis. Ex his autem et aliis quae possent asserri Scripturarum locis, hoc unum, Sed invictum, argumentum conscimus Gn illis textibus Iudaeos ex eo gravissime corripit Dominus, quod non con- ersi sint per gratias, quas ipsis contulerat ut sese con Verterent imo in pervicacia poenam iis maxima
186쪽
182 TRACTATUS mala comminatur an interitu veStro Viae o et subsannabo Auferam sepem ejuS, et erι, iii direptionem atqui non absurde minit quRm 1, juste Judaeos ex eo redargueret Dominus, quOC per gratiam non conversi sint, injustius adhuc in eosdem, eam ob causam, punitione decerneret, nisi eram, expeditam, et mediatam saltem haberent sese convertendi potentiam igitur in Omnibus citatis textibus supponitur esse gratias quae frustrentur effectu, cui tamen producendo Vires praeStent, non abSolute tantum, sed et relati esusscientes.
Nec dicatur cum nonnulli Jansenti discipulis, in textibus laudatis agi tantummodo de gratia exteriori, qualis missio Prophetarum , patrati miraculorum, etc., minime Vero de gratia interiori, quae animam immediate assiciat et intrinsece Ut enim statim probatum est, talis suit illa gratia, ut
Judaei cum illa vere et relative potuerint Sese Con-Vertere, poenitentiam agere, suamque salitatem
Operari iniqui nulliis dicet, nisi Pelagianus, Ominem lapsum cum sola gratia exteriori, nulloque accedente gratiae interioris auXilio, Veram et
persectam habere salutem operandi potentiam ;
Prob. I. e Conciliis. Concilium raus ΙΙ, can. 25, sic desinit Hoc secundumsidem catholicam credimus, quod accepto per Baptismum gratii, omnes baptizati, Christo auxilia ite et
COOperarit , quo ad Salutem Himc pertinent
possint et debeant, isdeliter laborare Noluerint, adimplere. Igitur secundit in fidem catholicam credendum est Omnibus baptizatis inesse gratiam interiorem, qua ad salutem animoepertinentia possint et debeant. . . adimplere atqui
187쪽
DE GRATIA. 1 83tanaen constat pleros Itie baptigatos non adimplere Ius ad altitem animae pertinent ergo, te.
Tridentinum, Sess. 6 de Iustifiα , a P. II Deus, inquit, sua gratia semel justifcatos Ora deserit, nisi ab eis prius deseratur. Quid est autem Deu in prius ab hominibus deseri, nisi hominem Dei oratiae resistere , eamque PriVarCeslectu ad quoin datur 2 Et ejusdem ess Cap. 3: In Dei auxilio firmissiniam spem collocare t CPOnere omnes debent. Deus en λι, nisi ipsi illius gratia defιerint, sicut coepit puiboniam, ita persciet, perans elle et perscere. Supponit eryo sacra Sunodus hominem saepius Dei gratim deesse , id est, illud cum gratia non sacere , quod cum illa sacere potest. Prob. .' ei S. Ponti . Probatum est in parte historica , Constitutiones quibus S. Pontifices , Innoc X , lex. ΙΙ , et Clemens XI, proscripserunt quinque famosas Propositiones, irrefragabilia esse universalis Ecclesiae judiciaci atqui ex damnatis illis quinque propositionibus, directo contra dicunt nostrae propositioni , .' Aliqua Dei primoepta hominibus justi , etc.,
A ccedit Constitutio Pii VI, Auctoremsdei, in qua damnatur propositio Synodi Pistoiensis n. I,
tanquam iri ducens in errorem in p. Iari senii propositione damnatum ut hinreticum , eumquc
Prob. . eae S. P. Ad instar caeterorum unum proseram Augustinum , e quod adversarii de illo sere solo glorientur Centies asserit Υprensis nostram de gratia susscienti doctrinam ab Augustino propugnari pro latu naturae in-
188쪽
184 TRΛCTATUS nocentis, nec ab eodem ejici , nisi pro nostro praesenti statu. Quin lib. de Gratia primi hominis et Angelorum , cap. 4 , pag. 63, expresse dicit adjutorium sine quo, quod unum in Adam innocente agnovit Augustinus , ipsi non alluci fuisse. . . quan id quod Schola passim sussciens vocat. Ita quoque, post magistrum , omnes discipuli. Si igitur eodem plane modo loquatur S. Doctor de gratia quam habet justus praesentis
status ad non peccandum , quando CCCat, aede gratia quam damus innocens habebat ad PerseVerandum , quando lapsus est, sateantur oportet Augustinum non minus pro Statu naturi elapsae, quam pro statu naturae innocenti gratiam pure sufficientem admisisse : atqui re,psa
verbis iisdem loquitur u gustinus , tum de
gratia, etC. De adjutorio enim Cum quo perseverare poterat Adamus innocens, et cum quo On perSCVeravit, sic habet, lib. de Corrept et Grat. Cap. Quod adjutorium si homo ille pe1 liberum OndeSeruisset arbitrium, Semper esSet bonus Sed deseruit, et desertus St. De gratia Ver Cum qua justus in praesenti Statu mandata SerVare potest , cum qua tamen illa non servat, ita loquitur, ejusdem lib. cap. 6 autem jam regeneratus et justiscatus in malam stam suci Oluntate relabitur, certe iste non Otest diCeye Non accepi, quia acceptam gratiam suo libero amisit arbitrio di atqui idem est utrinque loquendi modus ergo, etc.
Prob. demum 5 duplici Ratione theologico.
I. Vel homo non servans mandatum UjuSipsum urget obligatio, gratiam habet qua possit actualiter et relative ad hic et nunc Stimulantes
189쪽
lentationes alliat Observare , vel non labet: si talis adsit ipsi gratia , erit oratia dicto sensu mere
Dem mandatio si vero talis ipsi desit gratia ,
cum ad impossibile em tenoatur DCC PSe C- Debitur ad istud mandatum exsequendum quod tamen os contra hypothesim , juxta quam ii sum ruet illius mandati oblis aliori ergo CtC. R 'POnunt quidem adversarii, horribi lapS , etiam sine grati et , pos sibilia Sse mandata.
Verum istud ipsis est ustium jamdudum praeclusum est. Divina namque mandata vel sunt Ordinis supernaturalis , vel Ordinis naturalis atqui , ex dissert praecedent , nulla proΓSH Or-ilinis supernaturali , naturalis vero nonniSi pauci Mima mandata , eaque facillima , possunt ab homine hapso in s ratia fer ario Crgo , CtC.
ue obsurdum est nullum esse hominem in Coelis, vel terris , imo vel inscris , qui non possit jure gloriari se vitasse malum omne quod potuit vitare, secisseque t Oniam omne quod sacere potuit .atqui posito quod , ut vult Jansentia ,
Pri Pter syratiam efficacem , nulla sit gratia vere
Sus5Ciens, Dulbis unquam exstitit vel existet homo, qui de hoc non possit merito gloriari. Ille namque Dire gloriari potest se Vitasse malum Omne quod vitare potuit, sicut et secisse bonum Omne quod sacere potuit, qui vitare non potuit nisi malum quod vitavit, nec sacere nisi bonum quod secit atqui si , praeter gratiam esticaCem , nulla sit gratia dicto sensu sussiciens , nullus unquam sui homo lapsus qui eram et relatia Mam habuerit potestatem vitandi mali quod non
vitavit, vel aciendi boni quod non fecit, cum.
190쪽
186 Tn1 ATUstalem potestatem sola dari posse gratia sufficiente , vel una demonstret illius gratiae desinitiori ergo , etc. Soluuntur ObjectioneS. O . .' ex Scripturi I JOan. c. 6 '. 45 Oni iis qui audiuit a Patre, et clidicit , Nevit ad me; nullus igitur internae vocationi seu gratiae interiori resistit, proindeque nulla est gratia pure sussciens. 2. Rom. c. D, 9. 9, ait Apostolus: Voluntati
ejus . Dei quis resistit 2 atqui homo gratiam
habens mere susscientem , Dei voluntati resisteret ergo, etC. d. Idem Apost. ejusdem capitis ii 15 Deum inducit sic loquentem miserebor cuju misereor et misericordiam proestabo cuju misere bore unde statim concludit gratiam Ora esse volentis , neque currentis , Sed misereritis esse Dei ergo non est penes hominis Voluntatem , gratiae consentire vel dissentire , ideoque omnis gratia est efficax.4 Demum, PCor. c. 4 9 7 Nuι, te discet ni P ait idem Apostolus quid autem habes
quod non accepisti porro, si daretur gratia , sensu praedicto Sufficiens, posset homo sese per arbitrii sui vires ab aliis discernere, et aliquid habere quod non accepisSet ergo, etc. Resp. ad i. '' et .' Ex illis similibusve Scripturarum locis probatur quidem dari gratias
efficaces , atque in Deo esse Ollantates absolutas. Sed ex iisdem nunquam probabitur omne omnino gratia esse efficaces, omnesque Dei voluntates esse absoluta quelmadmodum, Vice VerSa,