장음표시 사용
231쪽
Gratia incia non consistit in delectatione relative victrici anseri lanci. Pros. Ex parag. praecedenti, grati essica salvam et integran relinquit hominis libertatem :atqui humanam libertatem Omnino perimit delectatio relative victrix Jansenti Probatum est enim in Tractatus parte historica, ubi de Systemate Jan senii ipsius delectatione relativo victrici necessitatem injici volam tali, sin absolutam, saltem relativam Datqui hominis libertas compati nequit Cum neceSsitate, etiam relativa. Quis enim dixerit in homine gravissimis catenis constricto plenam et persectam esse libertatem ad ambulandum PAtqui tamen impossibilitas ambulandi in homine gra issimis catenis ODStricto, non est abSoluta , sed tantum relativa ad catenas quibus Stringitur, adeo ut illis expeditus statim posset ambulares
Hinc damnata tertia Iansenti propositio i Ad
merendum et demerendum in Statu Hatur oeda Sin, non requiritur in homine libertas a neceSsitate , sed susscit libertas a coactione.
O . In Exposit cap. 5 Epist ad Galatas, habetur celeberrimum istud Augustini dictum: Quod
amplius nos delectat, secundum id peremur necesse St atqui in hoc uno effato totum delectationis relative necessitantis systema contrahitur.
Und Jansenius, lib. 4 de Gratia Christi Salv.
cap. 6 illud ipsum effatum dignum existimat, quod aureis scribatur characteribuS. Resp. I. Mirum videri potest textum illum ab adversariis, veluti totius Jansentani systematis Summarium, praedicari. Expositionem enim in
232쪽
Epist ad Galatas scripsit Augustinus anno 39 .
Una nondum esset Episcopus atqui salentur omnes, nec ipse diffitetur Iansenius augustinum hoc tempore suisse Semipelagianis erroribus implicatum, ac consequenter a delectationis relative Decessitantis dogmate, ut nemo magis, alienum. u. S. Doctor per istam vocem, delectat, in objecto textu, non designa delectationem indeliberatam, quae Omnem liberam voluntatis electionem antecedat. Nedum enim crediderit A u-guSt. CCCSSari nos operari secundum id tιο iamplitis nos delectat delectatione in deliberata teStatur seipsum non semper id secisse ad quod pellebatur delectatione in deliberata superiori Mufaciebam, inquit lib. 8 Consess. cap. 8, quod et incomparabili jectu amplius mihi placebat. Ne igitur secum ipso pugnet S. Doctor, dicendum est ipsum in verbis objectis de sola loqui delectatione deliberata, quae ex libera voluntatis electione derivetur, quasi nimirum diceret si per deliberatam nostrae voluntatis determinationem aliquod objectum plus diligamus in eoque magis delectemur, secundum illud nos operari
necessum erit : quod quidem adeo certum est et evidens, ut a nemine possit in dubium revocari.
Verum agendi necessitas ex tali delectatione profluens, Dedam perimat libertatem, ipsius libertatis exercitium supponit et demonStrat. Nota Non in eo proprie Jansenius errat, quod gratiam efficacem reponat in delectatione indeliberata superiori, cum idipsum Ecclesia non reclamante, doceant Theologi qui dicuntur Augustiniani sed quod dicat delectationi indelibe
Tatae superiori sic consentire voluntatem, ut non
habeat veram et relativam ei resistendi potentiam.
233쪽
De aliis pli tribus quae contra thesim opponi solent, vide Tractatum de Actibus humanis
De artis Scholis Systematibus circa Grati inescaciam et suisicientiar a. Multa olim de variis circa gratiam efficacem et sufficientem systematibus tradere solebant Scholae Magistri, quae odi edam soliciter obsoleverunt. Satis igitur nobis erit pauca haec delineare. Omnes circa gratiae efficaciam et sufficientiam in scholis catholicis agitatas opiniones, ad duas
Credimus posse revocari unam quae gratiae essicaciam et susscientiam ex ipsa utriusque gratiae natura repetit alteram Vero, quae ex Voluntatis consensu vel dissenSU. Iuxta priorem Sententiam, Si de natura gratia ossicacis ut cum illa voluntas bonum agat simul et possit illud non agere de natura ero gratiae sufficientis ut cum illa voluntas bonum non iaciat, et tamen possit illud sacere, ita ut gratia efficax in solum cadat actum, non in potentiam, quam persectam supponit et completam Pet sussi- Ciens o contrari solam assiciat potentiam, Onactum Gratia esticax, in lio systemate, dicitur Proemoti physica, vel etiam Proedeterminatio physica, eo quod nimirum Voluntatem, ante C- denter ad Omnem ejus consensum, ad actum physice moveat, determinet et applicet. Ita ho- mistae, sic dicti, quod suam doctrinam esse velint ipsam doctrinam S. Thomae.
Iuxta alteram vero Sententiam, non e grati cenatura repetendum est quod si estica vel mere
234쪽
23 TRACTATIIs sufficiens , sed ex eo quod Voluntas ei, prout voluerit, consentiat vel dissentiat non quidem hoc absono Sensu , quod voluntas gratiae vim aliquam addat ei consentiendo, vel adimat eidem dissentiendori sed quod Gratia suo non donetur effectu, nisi in quantum voluntas ejus Obsequitur
motioni, ne suo privetur effectu , nisi in quantum Voluntas ejusdem motioni refragatur eo sere modo quo Sacramenta Suum non operantur esseC-
tum , nisi pro suscipientium dispositionibus quamvis illae dispositiones emcaciae sacramentorum nil prorsus addant vel detrahant. Itaque Deus Ope Scientio medim , de qua in Traci de Deo, ab aeterno videt ex innumeris gratiis quas in suae misericordiae thesauris reconditas habet, alias esse quibus Petrus certo On- sentiet, si ipsi dentur, alias quibus certo dissentiet, si eidem conserantur. Porro, si Deus ab aeterno decreverit Petro dare gratiam primi generis , huic gratiae Petrus certo consentiet, et erit gratia efficax ' si secundi generis , illi Petrus certo dissentiet, et erit gratia pure sufficiens.
Ita Molina, in lib. cui titulus, de Concordici liberi arbitrii cum Gratia donis, etc. in quo suam ita secit praedictam sententiam, ut dicta sit olinismUS. Cum autem liber ille plurimum animosissendisset , et a multis suisset de Semipelagianismo postulatus, insigniores Molinae discipuli, Vas-
questus praesertim et SuareSius, ut tantam a magistro criminationem repellerent, ipsa SerVata substantia systematis , illud paulo aliter adornare conati sunt.
Igitur non dixere cum Molina gratiam esse essicacem, praecis quia homo ei consentit, sed
235쪽
quia ipsa sic congruit cum omnibus circumstantiis in quibus homini datur, ut Deus , per Scientiam ιediam, ab aeterno praeviderit hominem huic gratiae certo ore consensurum, si ei talibus daretur in circumstantiis. in mali essicax apud illos dicitur gratia congrua , ipsi vero di-Cuntiar Congruistin Porro si ex tali congruitate habeat gratia quod sit efficax, ex ejusdem proindo congruitatis desectu habebit quod sit untaxat sussicienS. Verum , Cum , juxta ipsos Congruistas, illa gratiae cum hominis Datura , indoleo VaritSque tum internis tum externis dispositionibus attem-
Perati , Uno Verbo, congruitas, non sit efficax natura Sua, minus identur juxta rem ipsam,
quam juxta quosdam loquendi modos a Molina recedere. Si enim urgeantur, et ab illis quaeratur ultima ratio, cur una gratia sit efficax , altera Pure Suffciens, non acile concipitur quid aliud ab ipsis possit ultimatim responderi, quam quod ab ipso Molina responsum est , ideo talem gratiam esse essicacem , quia votivitas ei consentit talem Vero mere sufficientem , quia voluntas illidissentit. Hoc igitur praecipuum ac standamentale di crimen est inter systema Thomistarum , et Systema Molinae vel Congruistarum , quod juxta Thomistas gratia efficax ita natura disserat a gratia tantum sussicient , ut repugnet gratiar nessicacem pro uno homine , esse solum susscientem pro alterori juxta Molinam autem et Congruistas , adeo sit ejusdem naturae hoc utrumque gratiae genus, ut gratia efficax in uno homine , possit esse pure sussiciens in alios qui-nim eadem numero gratia eodem in homine ,
236쪽
Sibi vero sic opponuntur haec duo systemata, ut videatur nullum inter illa medium excogitari posse , et ad alterutrum esse revocanda illa quae sub Augustinianorum et Thomassini nominibus
i. Quidem systema Augustinianorum ad alterutrum ex praedictis systematibus videtur reducendum. Nam Augustiniani, sic dicti quod Augustinum ducem et magistrum sequi glorientur, in eo cum Jansem consentiunt , quod omnem gratiam reponant in coelesti delectatione , superiori quidem et victrici, si habeat effectum ;inseriori autem , si careat effectu In hoc autem ab eodem disserunt essentialiter , . quod dicant coelestem delectationem non esse semper Charitatems . quod velint sub illa delectatione , si Sit Superior, eram et relat,an esse peccandi potentiam , sub eadem autem, si sit inferior nullam Sse, ne relatis an quidem peccandi necessitatem. Atqui haec doctrina , quantum ad ipsam gratiae essicaciam vel susscientiam , in ipsum recidit systema Thomistarum aut On-Πuistarum. Haec enim Augustinianorum delectatio, vel habet a natura sua quod CODSensum voluntatis eliciat si sit superior, et non eliciat si sit inferior vel neutrum habet a natura sua. Si prius dicatur, ipsum est systema Thomistarum Si posterius, ipsum est systema Molinae vel Congruistarum. Ergo , EtC. 2. Pariter systema Thomassini Thomassinus enim , Dogm theol tom. 3 oraci 4 , cap. 8 Suum SyStem Sic ipse paucis contrahitri Ineluctabilis is gratio Nictricis coiisistit in multitu-
237쪽
DE GRATI . 33dine , varietate, COHSOnauticet, et conspiratione plurium auxiliorian interiorum exteVMViantque , quorum Singula Seor Simirustraripossurit, quinci frustrantur quandoque per libertatis humanis contumacem disseri sum. At uriisersa obStinatissimos quosque fatigant tandem et multis diu , cori spiratione , indefeSS Oppugnatione suci ad assensum tandem pertrahurat. Atqui quantumvis existimet Thomassinus se hac ratione mediam quasi viam aperuisse inter homi starum et Congruistarum sententias , ipse revera in alterutram relabitur Circa illam enim multitudianem , varietatem , COHSOHaritiam , et Orivia
rationem plurium auxiliorum, in quibus reponit gratiam efficacem , idem instituetur dilemma, quod modo suit circa victricem Augustinianoriim delectationem institutum. Fatemur quidem nec ad Thomistarum , nec ad Congruistarum sententiam revocari POSSE Sy tem Jansentiri veram, cum ex probatis, illud systema fuerit ab Ecclesia proscriptum, non est inter systemata catholica Computandum. Igitur eo reduci videtur tota quaestio praesens, utrum gratia sit ab intrinseco vicax, et sussiciens , ut voli in Thomistae vel ab extrinseco tantum , ut contendunt Molina et Congruistae. Cum autem , labente seculo XVI, occasione
citati libri Molinae , de Concordis, etc. , Circa quaestionem illam gravissima in Hispaniis orta fuissent dissidia, Clemens VIII S. Pont. ut ea sedaret, anno 1598 indixit celebres illas Congregationes , quae ab objecto suo dicta sunt de
Auxiliis ; sibique , novem et amplius annorum
spatio , non interrupte SuCCESSerunt.
In illis multum quidem disputatum , sed nihil
238쪽
Successor Paulus V mense Aug. anni 16O7 Rescriptum dedit, quo utrique parti sic permittit propriam tueri sententiam , ut simul utrique vetet partem Oppositam ulla notare Cenctura , Vel probrosis assicere nominibus. Quinimo paulo post prohibuit idem Pontifex ne liber ullus circa hanc materiam typis mandaretur sine speciali licentia S. Sedis. Si autem ipsa S Sedes litem praesentem in SuSpens reliquerit, nec eam dirimere tentabimus nobisque sat erit systemata breviter
II1cΕΝDUM est . de natura et existentia gratiae habitualis 2. ' de ejusdem effectibus.
ARTICULUM PRIMUS. De Naturiet Existentia Grati in habitualis. Quamvis habitus quilibet supernaturalis dici
possit gratia habitualis , usus tamen invaluit ut nomen illud ad solam gratiam sanctificantem restringeretur. Sic autem accepta gratia habitu alis, breviter definiri potest , Gratia animinpermanenter inhoeren , eamque interius jus- tisicauS. Dicitur . , an in permanenter inhoerens non quod ad ejus essentiam pertineat ut sempermaneat in anima , cum ex dicendis , possit per
239쪽
peccatum amitti sed ii distinguaturo gratia
actuali, quae per modum actus transeuntis ani mam assicit, non ad instar habiths inhaerentis. Dicitur u.', eamqtie interitis justiscans , ad revincendo Lutheranos et Calvinianos , qui prout articulo sequenti videbitur, Omnem h minis justificationem in mera divinae justitiae imputatione constituunt. Ad talis autem gratiae existentiam Comprobandam, sit cum omnibus
In proesenti statu Haturo layso datur gratia dicto sensu habitualis , id St, animae peT- manenter inhaerens , eamque interius justi-
Prob. I. eae Script Gratia qua formaliter constituimur iisti , diVinae naturae ConsorteS,Deique silii et haeredes , animam profecto Permanenter asscit, et intrinsece justificat atqui talis gratiae saepius mentio sit in Scripturis. i. Quidem gratiae qua justi sumus. post. Enim , Rom. c. I9 , haec scribit Sicut per inobedientiam unius hominis peccatores OnStDruti sunt multi ita et per unius obeditionem justi constituentur multi. Admistit gratiam Apostolus, per quam eodem modo justi constituamur,
qu sumus per peccatum Adami peccatores con tituti atqui peccato protoparentis , O improprie et metaphorice, Sed Vere sumus et sormaliter peccatores constituti ergo , etC. u. Gratiae qua divinae naturae sumus OnSori S.
Ait enim S. Petrus II Epist. c. I, Per quem maxima et pret Sa nobis promissa donauit ut per hinc essetamini divino conSorte naturα.
240쪽
3. Gratiae qua sumus Dei filii et haeredes. Via dete, inquit Joannes ,ri Epist. . . . , qualem charitatem dedit nobis Pater, ut silii Dei romiauemur, et Simus. Unde Apostolus Rom. c. 8
M. Si autem silii, et coeredes o eredes quidem Dei , Ohoeredes autem Christi. Hinc in plurimis Scripturarum locis Sermo, sit de gratia interiori, quae per se stabilis Sit CPermanens J Timot. c. f. l. is: Noli negligere
aliam quin IX TE EST , quo data est tibi per prophetiam, cum impositione manuum reSbterii. Item I Joan C. , . . Prob. u.' ex Concit. Trid. Sess. enim , de Justis can. II, Sic pronuntiata Si quis dixerit, homines justi icari. . . excluscl gratici et charitate, quin in cordibus eorum per Spiritum Sanctum disiundatur, atque illis inhoereato aut etiam gratiam, quo justifcamur, SSe tantumn Orem Dei; anathema sit atqui gratia quae in cordibus
nostris per Spiritum Sanctum Funditur, illis inhoeret, nosque justificat, est ipsa gratia habitualis, prout modo desinit suit ergo, etc. Prob. 3. eae S. P. S. Basilius, lib. de Spiritu Sancto, cap. 6 S. Chrys. exponens illud Ephes. c. I, 9 6, Gratifcauit nos in dilecto Filio suo S. Ambr. lib. deInitiandis, Cap. 7.
Appellare sussciat S. August. qui lib. de Spirituet Liti cap. 9, haec Apostoli verba, Rom. c. 3, . vi Iustitia Dei manifestata St, si Commentatur : Non dixit Apostolus justitia ho-mmis. . . sed justitia Dei non qua Deus justus est, sed quia induit hominem, cum justiscat impium atqui gratia qua Deus induit hominem, cum justificat impium, ipsa est gratia habitualis, prout a nobis accipitur ergo, te.