장음표시 사용
251쪽
lita sunt ... Nec sic intelligatis , quod lixit, peccata COOperta stirit, ritias ibi Sirat et vivant. O . u.' κὐersiis u.'' partevi, textia Scripturarum , in quibus di Citur peccatorem hoc solo
Sensu ustificari, suod imputetur illi ustitia Dei vel Christi os,ostoliis , o m. c. Credisti Abrahan Deo , ct r putatun est illi ad fluetitiam ... Credenti in eliu , qui justificat milliu , reputatur ides ejus ad ustiliam
Rem Scopus Apostoli in verbis objectis OriCS exponere in quo sor malitur consistat justi11- Cati , sed abstrahens a natura justis Cationis vult tantum signiscare, nos ad illam fide disponiae praeparari, quasi nimirum dicer Quicunque De loquenti crediderit, ut credidit Abrahamus , ipsi, sicut Abraham , fides reputabitur ad justitiam , id est , plurimum proderit ad iustitiam obtinendam : atqui aliud est fidem phirimum prodesse ad justitiam Obtinendam , aliud justis Cationem meram esse divinae justitit imputationemri ergo , te. Inst. Idem postolus, Cor. C. I, P. 3Ο Factus est nobis Claristus' sapientia a Deo, et justitia; et sanctiscatio, e redemptio : atqui hic expresse dicitur non aliam esse nostram US-titiam , quam justitiam Christi nobis imputatam
Rem Christus ab Apostolo scitur actus nobis juStitia, non quod nostra justiti sit ipsa jus-
252쪽
titia Christi nobis imputata, sed quod Christus
causa sit meritori justitiae quae nobis insunditur et interius inhaeret, quo sensu dicitur s. 26: ODrinus illuminatio mea et salus mea, id St, Dominus est auctor illuminationis et salutis meae. Et Certe, non alio sensu dicit post Christum factum Sse nobis justitiam, quhmiactum SScu Obi Sapientiam : atqui nonnisi absurde diceretur quod nostra sapientia nihil aliud sit quam ipsa Christi sapientia nobis imputata ergo, te III. De Proprietatibus Iustiscationis. Circa proprietates justificationis tres sunt errore praecipui.
1. Est Lutheranorum et Calvinianorum, qui cum doceant, ut supra vidimus, fidem justificantem, eam ESSe qua qui Credit Omnia peccata sibi per Christum esse remissa, CODSequenter Sm-runt essentialem esse justificationis proprietatem, ut omnes et singuli fide divina possint, imo debeant credere se esse justificatos, ita ut quicunque non ita credunt, hoc ipso non sint justificati. Sic Lutherus in suis thesibus publicis, et Calvinus, lib. Institui Cap. u. u.' Error proprius est Calvinianis, juxta quos adeo stabilis est ac firma justitia, ut quicunque semel illam adeptus est, eam per nulliim unquam peccatum possit amittere. Ita Calvinus, loco
citato. 3. V Error iterum communis est Lutheranis et
Calvinianis, qui ex palmari suo dogmate, justitiam nostram nihil aliud esse quam ipsam Christi
justitiam nobis imputatam, inserunt in justis non
253쪽
DE ALTI 1. 240 esse maiorem Vel minorem, sed prorsus aequalem justitiam omnes Christiarii, inquit Lutherus , Serm de Nativitate . Mariae Virginis, nequc magrii SumuS, Sicut Mater Dei et inque aucti, sicut PSa. Illi tres errores triplici sunt propositione revincendi. PROPOSITI PRIMA. Nemo , Citra specialem revelationem Me diuina credere potest e SSe justiscatum. Prob. ex Script Proverb. c. 'O, i 9, haec legimus: Quispotest dicere e Mundum eSi Cor meum; Puru Sum a peccato Eccle . . , Nescit homo, utrilm amore an odi dignus sit. Et PCor.
c. Nihil mihi conscius sum e sed non inbhoc justiscatus sum. Igitur, ex Seripturis, nullus
hominum certo scire potest mundum SS COLSuum et purum a peccato se amore Dei dignum esse, se esse justificatum atqui tamen hiae omnia certo sciret, quicunque side divina certus esset de sua ustiscatione. Hinc Gregorius Magnius sorori suae Gregoriae sciscitanti utrum de peccatorum suorum remissione certa SSe OSSet a Secura, Si respondet,
Epist. lib. 7 Epist. 25, toni 2 edit. B. Rena dissicilem etiam et inutilem postulasti dissicilem quidem, quia ego indignus sum cui reuelatio fieri debeat inutilem vero, quia secura de peccatis tuis seri non debes. Hanc autem perpetuam Ecclesiae fidem sic confirmat Synodus Trid. Sess. 6 de Iustis cap. 9:
absolui ac justisicari , nisi eum qui certo credat se absolutum et iustisicatum Sse. . . cum nultitS
254쪽
scis e alea certitudine idei, cui non poteSt sti-Bessetatiunt, Se gratiani Dei esse OuSecutum. Dixi tamen in propositione, citra Specialem reuelationem quam ris enim, secundum legem ordinariam, nemo certD scire possit se esse u lificatum, id tamen extraordinarie per sibi factam divinitus revelationem aliquis cognoSCere Potest, ut David cognovit, cum dixit illi Natthan propheta, II Regum c. II, 9. Dominus
transtulit peccatum tuum; et mulier peccatrix ,
cum audivit Christum dicentem, Luc. c. 7, 9 47
Remittuntur tibipeccata multa. O . ex verbis Apostoli: . Rom. C. 8 V. 6:
Ipse Spiritus Sanctus testimonium reddit spiritui nostro quod sumus filii Dei at in fide divina credendum est quidquid testatur Spiritus Sanc tus ergo fide divina possumus, imo debemus credere, quod sumus siti Dei, id est, justificati.
p. ' Ejusdem cap. λ'. 38 : Certus sum, inquit
APOSt. quia neque mora, neque ita, eque Augeli, neque Principatus... eqia Creatur a alia poterit nos separare a charitate Dei atqui nemo Certus esse potest quia nulla creatura poterit ipsum separare a charitate Dei, nisi prius certus sit se habere charitatem' ergo, etc. Resp. ad I μ' maec Apostoli verba non sunt
intelligenda, sicut supponit objectio, de singulis fidelibus, quasi nulli sint fideles, quibus Spiritus
Sanctus non testimoniani reddat quod sint filii Dei; sed de ipsa fidelium sociotate se Ecclesia accipi debent, hoc nempe sensu, quod testetur Spiritus Sanctus omnes intra Eoclesiam, et nullos extra Ecclesiams ιοs De existere Sensum istum manifestat versus immediate praecedens, in quo cum Synagoga conserens Ecclesiam Apostolus ,
255쪽
DE GRATIΛ. tiyidicit, Synaso e datum esse spiritum timoris, Ecclesiae vero spiritum adoptionis 1 liorum Noucuim , inquit, accepistis spiritum Ser uitruis iteritari it timore sed accepistis spiritum adoptionis filiorum, tu quo clamamus: Abba Pater . Resp. ad 2.μ' Voces illae, Certus sum, hic non certitudinem absolutam, Sed summam un- taxat exprimunt 1iduciam, et istis equi alent, Maxime consido. Si enim ibi dicere voluerit Apostolus suam sibi penitus perspectam et X- ploratam esse justificationem, cur ergo dicit, Cor. . , r. V Neque meipstim judico nihil enim mihi conscius sum 1 sed non in hoc justis catus Sum pridem respondebitur ad alios similes Apostoli textus.
Iustitia semel accepta potest amitti. Prob. V. ' ex Script EZech. C. Ira, . 24 DO- minus sic loquitur : Si averterit se justus abu3titia sua, etfecerit iniquitatem Secundit m omnesiabominatione qua Operari Solet impiuS, nunquid is et atqui in hoc textu supponitur justos saepius a ertere Se a justiti Suci ergo, etc. Hac veritate territus Apostolus dicit, I Cor. C. , i . 27 CaStig corseu meum et in Servia tutem redigo, Hebri cum alii proedicaverim, ipse reprobus esciar. Prob. u.' eae Conc Trid. Sess. 6 de Iustis .ean , , sic definiente: Si quis hominem semel justifcatum dixerui amplius peccaremou POSSU, Neque gratiam amittere, atque ideo eum qui la-hitur et peccat, nunquam vere fuisse justificatum. . . anathemauit.
256쪽
Prob. . ex S. Aug. qui pluries dicit vel sup ponit esse homines qui ex justitia in impietatem,
et ex impietate in ipsam incidant mortem aeternam. Sic lib. de Corrept. et Gratia, cap. 3
Prob. . Ratione theologica Dem stratur ubi de sacramento Baptismatis, omnes et singillos infantes in ipsa hujus sacramenti receptione US- tisicari iniqui tamen nemo dixerit eos omne qui in infantia baptigantur, in justitia mori seu esse praedestinatos ergo necessario dicendum est ex illis plurimos esse qui, postquam rationi USum adepti sunt, a primaeva recedunt justitia. O . . A post PCOr. c. 13, Charitas nunquam excidit atqui charitas ipsa est jus titia ergo, etc. 2. I JOan. c. Omnis
qui natus est ex Deo, peccatum n OufCit; qu risam semen pSius in eo manet, et Non poteSt CCCare, quoniam ex Deo natus est ergo quinatus est ex Deo, id est, justus peccatum non facit, imo non poteS PECCare. Resp. ad 1.μ' Sensus Apostoli non est, eum qui in hac vita semel adeptus est Charitatem, eam quoad vixerit nunquam poSse amittere, sed elam qui charitatem usque ad exitum hujus vitae er- averit, illam in aeternum esse servaturum in
hocque distingui charitatem a side, spe, pluriamisque aliis donis, prophetiarum, V. g. et linguarum, quae adeo Circumscribuntur Vitae praesentis limitibus, ut eos non possint excedere.
Hanc esse mentem Apostoli demonstrat ipse
Ad. a.' Dicit quidem S. Joannes eum qui
257쪽
DE GRATIΛ. 53 natus est ex Deo non peccare, im nec posse peccare, Secundum quod riatus est ex Deo, et Semeia ipsius, id est charitas in e manet sed nec minimum innuit eum qui natus est ex Deo, non posse peccare, Secundiim quod natus est ex homine, in
eoque manet aliquid vetustatis et cupiditatis. Hanc distinctionem ipse suppeditat August. aib. de Gratia Christi, cap. Qui natus est ex Deo,
inquit S. Doctor, non Peccat. . . Cum ergo peCCathomo, Hora Secundum charitatem, Sed Secundum cupiditatem peccat. PROPOSITIO III.
Iustitia non est in omnibus justis equalis , sed in aliis major, et in aliis minor. Prob. i. ex Script Proverb. c. siclemtur Iustorum semita quasi lux splendens procedit, et crescit usque ad perfectam diem ;et Apoc. c. 24 9. II : Qui justus est, justiscatur adhuc et Sanctus , Sanctificetur adhuc atqui, si omnibus justis eadem inesset justitia, non OSset creSCere usque ad perfectam diem ;nec qui semel justus esset, posset magi a magiSjustificari et sanctificari , ergo , CtC. Prob. I. ex S. P. S. August. Serm. 158 alias 16 , de Verbis Apost. Iustisicati sumus inquit, sed ipsajustitia, cum Proscimur, VeSCit. Et Epist. 16 alias in Induti sunt Sancti justitim, alius magis , allia minuS. Prob. . Ratione theologiccl. deo volimi Lutherus et Calvinus eamdem in Omnibus justis
esse justitiam, quod justitia christiana nihil aliud sit quam ipsa istitia Dei vel Christi nobis imputataci atqui hunc errorem parag. praecedenti
258쪽
α54 TRACTATUS Hinc .' Ecclesia Deum so pius deprecatur ut det nobissilet , Spei et charitatis at Suιentiam. Hinc v. Tridentina Synodus , Sess. 6 de Iustific. an. 4 , sic definita Si quis dixerit justitiam acceptam non cori Seruari, atque etiam augeri coram Deo per bona opera Sed pera ipsisfructus Solummodo et Signa esse justisica
De Merito. Dicemus i. de existentia meriti, p. de Ontionibus aiecto meriti. ditionibus ad meritum necessariis , . de Ob-
De Eaeistenti Me 'sti. Meritum in genere desinitur , Opus p coemio et retributione digrium. Protestantes , qui contendunt hominem sola side justificari, imo justorum Opera totidem ESSE peccata , nullum proinde meritum in illis operibus agnoscunt. Contra illos sit PROPOSITIO. Datur Meritum proprie dictum. Prob. I. ex Script Eccli. c. 6.9.
cuique Secundum MERITUM Operiam Suo um.
Rom. C. I, &: Reddet unicuique secundum Opera ejus Matth. c. I , ii 34 Venite Benedicti. .. pοSSidete paratum vobis regnum. . . Su
259쪽
et rident. Sess. ω can. 3 : Si quis dixerit4ο- minis uuetificati bona opera , ita esse dona Dei, ut non sint etian bona ipsius justificati meritas. . . ariathema sit. Consonant S. P. unum
S. Aug. an re tam clara appellare satis est Epist. io , ad Sixtum tillanc, inquit, sunt merita jtutorum ouut plane , quia justi sunt. Prob. 3. Ratione theologian Illa Opera Vero et proprie dici debent meritori , ad quae Oncurrunt omnes conditiones ad meritum requisitae: atqui dantur opera quaedam quibus nulla deest ex conditionibus ad meritum requisitis, ut modo patebit ergo existunt per Vere et proprie meritoria.
O . . Isaiae c. 64, sulci Quasi pannus
menstruatoe uri Persa justitices ergo omnia etiam justorum Opera sunt immunda , et proinde nullatenus meritoria.
Rem Fes cons. Ibi Propheta non loquitur de omnibus justorum operibus , sed de peccatorum legalibus observantiis , quibus , licet multiplici macula respersis , magnopere considebant. O . u.' Psalm io', Benedic anima
mea DomiΠΟ, ... qui coronat te in misericordia et miserat risitis e porro si beatitudo coelestis datur ex misericordia, jam prorsus evanescit meritum ergo non existunt Opera vere et proprie meritoria.
260쪽
α56 TR CTLTUSCOronat e misericordia , non per meriti exclusionem , sed quia meritum ex gratia seu miSericordia procedit, juxta illud orantis Ecclesiae Deus qui coronarido merita, coronaidoria tua. O . . Luc. c. II M. O : Cum feceritis OmΠia quin princepta sunt Nobis dicite : Serui inutiles sumus atqui opus meritorium non ΡΟ-test dici inutile ; ergo non existunt opera Vere et proprie meritoria. ReSp. ego in Textus . Lucae multiplicem patitur explicationem thesi nostrae minime adver-Sam. Itaque post legem etiam a nobis fideliter
impletam , Vere servi inutiles Sumus , . quia ex Viribus naturae non potuimus ea Servare , Sed
gratia indiguimus I. quia quidquid boni agimus, nobis quidem utile est, non Deo qui bonis nostris non eget; . quia nihil sacimus ultra id quod debemus , et nihil inde justae mercedis a Deo petere possumus, nisi prius ipse liberali
pacto nobiseum convenire voluerita porro quaelibet ex illis eligatur interpretatio , detrimenti nihil patitur nostra thesis. O . . Gratia Dei sta ceterna, ROm. C. 6,
9 23 ergo vita aeterna non cadit sub merito. Resp. ego cons. Vita aeterna dicitur gratia , non per XClusionem meriti, sed quia j iis meritian habemus e gratia. O . .' Tit. c. Non ex operibus justitiin, quin fecimus no , sed Secunditur Suam misericordiam sal OS HOS Cit ergo , etc. ReSP. Nego cons. Textus enim ille intelligi debet de salute inchoata , per primam gratiam sanctificantem omnino gratuitam , non autem de Salitate persecta , quae consistit in beatitudine coelesti.