장음표시 사용
321쪽
Resp. m. i. Hoc in loco non loquitur Apostolus de Sacranientis proprie dictis; loquitur enim ibi de trausit maris Rubri, de aqua e rupescaturiente, de manna, etc., quae proprie Sacramenta non sunt, tum quia Sacramentum tandiu durare debet quandit Religionis Statu perSeVerat tum quia transitus maris Rubri, et aqua Caturiens, bestiis et hominibus erant Communia, quod de Sacramentis proprie dictis asseri non poteSt. 1. Nihil probat argum nium: non enim dixit Apostoliis, eamdem escam nobi Seum, ut perperam
objicit Calvinus, sed sempliciter eamdem Scam, subintellistitur, inter se , quod ex Apostoli scopo satis patet nihil enim aliud intendit Apostolus,
quam ut probet sideles omnes, etsi ad eamdem VO-cati sint fidem, non Omnes tamen Sse SalVandOS, nisi Deo summa side serviant, quod Israelitarun1 exemplo probat, qui, etsi omne eamdem escam manducaVerint, non omnes tamen Deo placuerunt; ex quibus immerito deducitur Sacramenta Vetera eamdem cum nostri habuisse virtutein. Dixi, propositionem nostram CSS Certam, PI G-
sertim si excipiatur remedium quo ab originali labe paruuli mundabantur , Sive in naturae lege , sive in mosaica quia de illius remedii virtute etessicacia non convenit inter Theologos quidam enim asserunt parvulos hujus remedii virtute fuisse justificatos ex opore Perato, et independenter a fide vel parentum, Vel mini StrorUm, alii vero contrarium docent. Sed quidquid sit,
Constat circumcisionem aliudve Sacraruentum 11 tisicationem ex opere operat aduliis non contulisse : Apostoliis ad Galat. i, sic ait: Neque circumcisi aliquid υalet imo nonnulli
322쪽
318 TRLCΤΛΤUS docent circumcisionem nullomodo institutam fuisse ad remission in peccati, sed ad discernendum populum Israeliticum a Gentilibus. O . . S. Aug. tractous in Joan sic habet Sacramenta illatuerunt in Si His diuerba surri; II re quo Si HisCatiar, pa/'ia Surit ergo ex S. Aug. quoad efficaciam paria sunt utriusque legis SacramentR. Rev. Nes cori Sequerit. Nam S. Doctor utriusque legis Sacramenta comparat quanti ad vim significandi, non qua, tum ad prodiicendi virtutem , de qua ne mi Dimum Verbum paria quidem sunt quantum ad significationem , eo quod omnia gratiam signiscent , sed diverso modo : vetera significando solum noVa Significando simul et producendo.
Legis atriiquc Sacx antenta Nirtutem habeba it excita icti sideli et charsaten erga Deum sicque mediate gratiam cor ferebarit. Certa videtur propositio , et prob. ex Apost. Ηebr. c. o Urnbram e ilia habens lex
Sion quae ex divina institutione praenuntiant Christum venturum, et SalYatorem promittiant apta sunt ad fidem et charitatem erga Deum excitandam atqui Sacramenta veteris legis ex divina institutione praenuntiabant Christum venturum , et promittebant Salvatorem ergo apta erant ad fidem et charitatem erga Deum excitandam , sicque mediate gratiam producebant. Addo per Sacramenta veteris legis collatam fuisse sanctitatem quamdam corporalem externam
323쪽
et legalem , Per quam pophilus Deo pectiliaris a caeteris discernebatur nationibus, et legalibus immunditiis puro abatur eoque SenSi plures Doctores intelligunt loca quae Sacramenti et Sacrificiis legis mosaicae vim remittetidi peccata videntur tribuero , his aut similibus verbis quae passim leguntur in libris Levitici et Nume rorum trima quo peccm erit, O feret pro peccato Vietein , Osabitque pro eo a Cerdo , et dimittetur illi , etc. Quibus verbis existimant multi Scriptura interpretos nihil aliud significari, nisi remissionem peccati quoad poenam et immunditiam legalem, non vero quoad culpam
et poenam aeternam ' Vel ad summum, VeteriS
legis Sacramenta et sacrificia prosuisse ad obtinendas gratias speciales , quarum auxili elicerentur actus fidei , contritionis et charitatis.
. Qualcm et quantam Sacrament. Gratiam
cor erant. Tria hic praesertim sunt eXaminanda : I. 'utrum Sacramenta gratiam sanctificantem , insuper et gratiam Sacramentalem Conserant i 2.9 Utrum Uratiam Primam , non Secundam ProdU-cant; . ' denique utram eo major conseratur
gratia , quo persectiores sunt suscipientis dispositiones. Tria haec totidem articulis elucidabuntur.
324쪽
An Sacramenta Gratiam sanctificantem. λ-
Super et Sacramentalem conferant. PROPOSITIO. umqtιο sille suo legis Sacramentum tiam sanctilicantem, insuper et Sacramenta
lem , in Subjecto bene disposito producit.
Duae sunt proposuiOnis partes seorSim probandae et explicandae. I. Pars scilicet ab unoquoque novae legis Sacramento gratiam sanctificantem produci , deside est, et abunde probata , ubi demonstravimus per Sacramenta novae legis gratiam produci. Gratia enim simpliciter et sine addito, est gratia Sanctificans , id est, qualitas supernaturalis in anima inhaerens et permanens, qua homo divinae fit naturae particeps, et filius Dei adoptivus OnStituitur: unde et vocatur gratia habitualis. u. Pars scilicet quod unumquodque Sacramentiam operetur gratiam Sacramentalem sibi propriam , vulgo docetur a Theologi , et prob. Quia sicut ritu exteriori et sensibili distinguuntur Sacramenta , ita essectu Proprio, seu gratia
unicuique propria distingui debent , alioquinto Sacramenta frustra Christus instituisset; si
enim Omnia eamdem prorSUS gratiam Conserrent, idem Sacramentum , saltem pluries repetitum , illos omnes gratiae gradus poSSet Conferre. Quoeres quid sit gratia sacramentalis. Resp. Gratia sacramentalis est ipsa gratia habitualis cum jure ad speciales gratias actuales
utiles ad finem et effectum cujuslibet Sacra-
325쪽
menti V. g. gratia sacramentalis Baptismi est gratia res enerationis spiritalis , dans jus ad
Uratia actuales necessarias , ut mandata Dei et Baptismi promissa serventur ratia aeramentalis Confirmationis est gratia roboris spiritalis cum jure ad speciales gratias actuales et dona
Spiritus Sancti , quibus indiget Christianus ut
fidem publice confiteatur, etiam Coram tyranniS, cum periculo et sic de caeteris Sacramentis. Quamobrem gratia Sacramentalis non est ipsa gratia sanctificans praecise , cum eadem gratia sanctificans per Omnia Sacramenta producatur, atque etiam haberi possit extra Sacramentum , scilicet per actum charitatis, aut persectae contritioniS. Deindo gratia sacramentalis non est ipsum actuale auxilium recipitur enim gratia SaCramentalis in ipsa Sacramenti susceptione , in qua
tamen non consertur necessario auxilium actuale,
ut patet in parvulis qui baptigantur: sed gratia sacramentalis est ipsamet gratia sanctificans , prout dans jus ad auxilia specialia gratiae excitantis et adjuvantis congruo tempore percipienda. Collige i ' hominem qui indigne ad Sacramentum accedit, privari jure ad speciales gratias actuales obtinendas ut sinem proprium Sa-Cramenti assequatur: V. g. qui ordinis Sacramentum indigne recipit, privatur jure ad speciales gratias actuales obtinendas ut sacris ritos ungatur ministeriis. Colliges'. quando post Sacramenti susceptionem homo per mortale peccatum ab accepta in Sacramento gratia excidit, tunc spoliari etiam dicto jure ad speciales gratias actuales, quia peccator us non habet ad ullam gratiam attamen
326쪽
325 -Α rLTΠs cum per poenitentiam priora reviviscunt opera et merita , et amissa reCuperatur gratiari tune saltem probabiliter dici potest reviviscere etiam ius ad speciales gratias aCtualeS.
An Sacram eiit primam, an Secundam Gratiam coΠfer arat. Gratia prima illa dicitur quae Creaturam intellectualem , ex non justa justam esset tri seu quae illam ex peccati mortalis statu ad sanctitatis et justitiae statum tranSsert. Gratia secunda ea dicitur quae Creaturam jam justam justiorem reddit, ideoque gratia Secunda Saepe Iocatur gratiae sanctificanti augmentum. Hoc praenotato, sit
Duq Oum legis Sacramenta , aptismuS mia mirum et Poenitenti ex primaru i Sui HS-titutione, primam conferunt gratiam ; alia
Duae sunt propositioni partes, et ambae Certissimae.
Prob. I.' pars. Quia per Baptismum et Poeni tentiam a peccatis mortalibus mundamur et jus tificamur, ut fusius in propriis dicetur locisci ergo Baptismus et Poenitentia primam producunt gratiam. Propterea Vocantur Sacramenta mortuorum, quia homines Spiritualiter mortui, seu in peccato mortali jacentes, per illa Sacramenta viviscantur, et spiritualiter OnValescunt. PVOb. 2. 'pars. Quia alia Sacramenta a Christo non sunt primario instituta ad peccatum m0rtale
327쪽
DE ΛCRAMENTIS. 32 or inittendum , sed ad vitam spiritualem nutriendam , Oborandam , vel perii Ciendam i ero Gratiam et undam conserunt. Ideo Sacramenta DUOVia tu rin Cupantur, pila nempe soli homines
spirituali vita 1 uentes ad illa Sacramenta debent
Dixi, ex pri ira ici Distitutione ; quia Sacramenta mortuorum CCiandam per acciden gratiam conserunt, quando scilicet qui haec suscipit, per charitatis Vel contritionis actus , justificationis a ratiam jam adeptus est. E contra , Sacramentum Extremae Unctionis , quam is uli 'bdicatur Sacramentum vivorum, primam tamen gratiam conserre poteSt, ex Secundaria nempe sui institutione, ut in proprio exponetur loco. Recentiores quidam Theologi asserunt per Eucharistiam, et alia vivorum Sacramenta , primam per acciden conserri irratiam , quando scilicet suscipiens bona si de se in peccato mortali non existere existimat: at haec opinio vix ulli imhabet in sacris Litteris aut Traditione sundamentum , ne sot Sitan absque periculo apud plebem clivulgaretur ideoque nec extra Chola , nec nisi ad summum probabiliter est asserenda. Quoeres utrum Sacramenta novae legis venialia peccata remittant. Resp. i. Certissimum est per Baptismum et Poenitentiam venialia peccata , etiam X Opere Operato remitti, modo qui baptizatur de peccatis suis veniatibus sit attritus, et poenitens ea detestetur ac confiteatur. Resp. 2. Ex communi octorum sententia Sacramenta vivorum remittunt pioque venialia peccata , vel immediate et ex Opere operat , ut
nonnulli docent, vel saltem mediate , imper-
328쪽
3α TRACHTUS tiendo gratias excitantes ad actum contritionis devenialibus peccatis eliciendum.
An per Sacramenta tanto GI'atia major conferatur, quanto perfectiores Sunt dispositiones.
Tanto major per Sacramenta nouo legis gratia COHfertur, quantoperfectiores Sunt Suscipientis dispositioHUS. Certissima est propositio, et clare traditur a Conc Trid. Sess. 6 de Iustificatione , cap. 7 , ubi docet quod unusquisque justitiam recipit
Secundum mensuram quam Spiritus Sanctus partitur singulis, prout Vult et secundum propriam cujusque dispositionem et cooperationem. Idem unanimiter docent S. Patres. Prob. Ratione Sacramenta sunt CaUSae ne-CeSSariae , quae agunt quantum possunt, juxta suscipientis dispositionemri ergo , etc.
Quid sit Character, et a quibus Sacramentis
Character recte definitur, Signum spiritale et indelebile an in impressum, Ni cujus a- cI amentum iterari non potest. Haec definitio sumitur ex Conc Trid. Sess. 7, an in de Sacramentis in genere , ubi sic habetur: Si quis dixerit in tribus Sacramentis , aptismo CD licet , Confirmatione et O diu , non imprimi characterem in animis, hoc est, siFum quom
329쪽
DE sh RLMENTIg. 3 5 clam spiritale et irataebile , unde ea iterari non POSSunt anathema it. Hoc posito, Sit
In tribus Sacramentis, Baptismo scilicet Cou- firmatione et Ordine, imprimitur in animclCharacter, qui est signum quoddam indelebile.
Propositio est de sideri ut patet ex an mox citato. Duae sunt partes explicandae et Probandae. I. Pars, nempe quod tria novae legis Sacramenta Characterem imprimant, pr Ob ex Script. et Traditione. 1. Quidem characterem baptismalem indicat Apostolus , Ephes. c. I , . 3 In quo Christo et credentes signati estis Spiritu promisSionis Sancto. Quem Apostoli locum de baptismali charactere interpretatur . Chrys. Homit in hanc Epistolam , ubi sic loquitur :Signati fuerunt etiam Israelitin , sed circumcias ne, sicut Mes et bruta. NOS quoque Sumus
signati, sed sicut siti, Spiritu. S. Aug. Epist.
a 3 alias Io , sic habet: Vos ues Christi estis, characterem dominicum portatis in Sacramento quod accepistis. 2.' De Confirmationis charactere loquitur idem A post V Cor. c. I , . I , 2 Et qui unxit nos Deu , qui et Signauit nos , et dedit pignus iritus in cordibus nostris. Ad quem locum alludens S. Amb. lib. deInitiandis, cap. 4 SiChabet Repete , quia accepisti signaculum viaritale... signauit te Deus Pater, confirmauit te
Christus Dominus , et dedit pignus Spiritus in corde tu , Sicut apostolia lectione didicisti. 3.' Denique per ordinis Sacramentum imprimi characterem aperte tradunt S. PP. et imprimis
330쪽
rursus ordinati, sed sicut aptismus in eis, ita ordinatio auSit intes Da. S. Hieron in Dialogo adversus Luci serianos, sub finem ita loquitur Synodus Nicoena Dines Hoeretico SuScipit exceptis Pauli Samosaten discipulis; et quod his majus est , Episcopo Fο aliariorum , Si com/ersus fuerit, Presbyterii riadum Seruat. At solida nulla asserri ratio potest, cur in Haereticis vel chismaticis, et viris vario criminum genere inquinatis ordinatio maneat integra sicut aptismus , nisi ordinis Sacramentum sicut et Baptismus, characterem imprimatri nec Episcopis ab haeresi vel schismate redeuntibus
Sacerdotalia exercere munia permissum ab Ecclesia suisset , nisi per ordinationem impresSus ipsis suisset character indelebilis. O . Theologi pilares, ut Gabriel, Durandus,
Scotus , ajetanus , et alii, Characterem non admiserunt; ergo , Cre.
Rem Nego aut Etenim citati Theologi dubitaverunt untaxat de essentia, seu quid sit Character, quibusve undamentis nitatur fides calliolica de character ejus tamen existentiam omne admiserunt. Deinde ante floruerunt illi Theologi, quam ea de re quidquam clare desinierit Ecclesias nunc autem constat dari ha- Taeterem, et esse signum quoddam, sed spiritale. R. Pa S, nempe quod character signum sit indelebile , et quod Sacramenta Characterem imprimentia iterari non Ogsint, probatur tum