장음표시 사용
471쪽
DE POENITENTiA. 46 restituit, sed etiam insperata concedit sed qui ablata restituit, merita per Poenitentiam redintegrat. S. Hieron in cap. 3 ad Galat : liacunque obsiden Christi laborauerit, et pοStea lapSus fuerit in peccatum: sicut priora dicitur passus fuisse Sine causa , dum peccam Sic rurSVS non perdet ea , Si ad pristinam idem et antiquum
Studium res ertatur quae Verba nostram laesim
continent. . Chrysost Hom. 6 in Genes. Permisericordiam Dei , si modo coridemnare facta
HOStra et)oluerimus, poterimias statim ad pristinam ab uri daritiam redire atqui Vere poenitentes non possent statim ad pristinana abundantiam redire, si merita per peccatum mortificata non reviviscerent per poenitentiam et g , te.
Prob. 3. ex Conc Trid. Sess. 6, cap. 6 Fihil ipsis justificatis amplius deeSSe credendum est, quominus lene, illi psidem operibus
quo in Deo Sunt facta. . . vitam Elgruam Hotempore, Si tamen in gratia decesSerint, CONSe
opera mortificata, i . sunt per hominis justificati; . in Deo, id est, auxilio Dei, et propter suem supernaturalem sunt sacta Q. sunt opera hominis qui in s alia non quidem perpetuo Conservata, sed redintegrata per poenitentiam, decedere potest ergo, etc. Prob. 4. Rationibus theol. I. Merita reviviscunt, si peccatum spectari debet ut obex quo suspendatur meritorum efficacia, et qui per Poenitentiam tollatur; non vero ut causa qua penitus deleatur atqui res ita est bona quippe opera, ex quibus Oritur meritum, Deus grata et accepta habuit absolute , non tantum sub conditione justitiae perpetuo servandae ergo merita re-
472쪽
468 Tnk T TUS viviscunt Circa bona opera non plus valet culpa, quam gratia: sed bona opera per culpam mortificantur Pergo et per gratiam subsequentem
bitur justitiarum quas secit justus, si a justitia
sua exciderit semel ergo reViViscere non POSSunt.
Resp. ego cons. Ibi agitur de justo a justitia excidente, et perseverant in malos de eo enim immediate adjicit Propheta, In peccat quod
PCCCauit moriettir mirum ergo non est quod ip-Sius merita nunquam reViriScere poSSint.
Obj. u.'Peccatum, ut pote infinitum, sortius esse debet gratia, quae sinita prorsus est ergo sicut gratia ita delet peccatum, Ut nunquam re-Virascat ita, et quidem a sortiori peccatum sic merita praecedentia extinguere debet, ut nunquam reviviscant. ReSP. Trans ani Fem Ous Ratio disparitatis est, quod gratia omnino deleat peccatum , dum e Contra peccatum merita praecedentia minime destruit mortificat ea tantum instar Obicis quo sublato per poenitentiam, quasi sponte reviviscunt.
Circa reviviscentiae modum scinduntur Theologi ex Suaresio, quem plures sequuntur, merita statim et ex integro reviviscunt per poenitentiam , etiam debilem, modo veram. Juxta S. Thomam, 3. parte, quaest. 89 art. 2 in Orp., et reSp. ad 2.μ , et art. 5 ad 3.' , cujus sententiam multi quoque amplexi sunt, non reviviscunt nisi ad mensu am contritionis illius qui resurgit. Prior sententia nobis magis arridet, a. ' quia
473쪽
textus Scripturae et Patrum qui proferri solent ingratiam reviviscentiae meritorum, illam tribuunt ConVersioni peccatoris simpliciter tali, et ideo prorsus independenter a gradibus suae poenitentiae. 2. Quia peccatum adveniens, Seu desectus gratiae non destruit merita in se illa tantum O tisicat, et instar obicis impedit quominus ime Xerant suam ergo, Ut ex integro reviviscant, sussicit quod obex tollatur atqui tollitur per poenitentiam dubitem, modo veram, ipsa enii independenter a gradibus peccatum destruit ergo eici
Attamen quia res extra dubium non St, Curent Consessarii ut poenitentes ad dolorem inten- Sum et acrem excitentur, et poenitentia criminc minor non sit, ut ait S. Cyprianus. Sic poenitentes, et praecedentia merita non dubie tantum, sed certo reviviscere sacient; et, quod Summopere optandum est, longe majoiem in recepta gratia firmitatem acquirerit. Quoeres an quando homo justificatus a peccat iterum peccat mortaliter, priora demerita
Rem non redire simpliciter, et prob. I ' ex SCI 0t : Quorum remiseritis peccata, etc. Unde sic Peccata semel dimissa, non revivi Scunt, Si Christus per haec verba dederit potestatem remittendi peccata absolute atqui Christus, etc.
Nulla siquidem conditio exprimitur in Verbis Christi, nulla etiam in aliis continetur Scripturaetextibus ergo, etc.
I. Ex S. PP. S. Prosper in Respons I. ad object Gallorum Qui recediti Christo, non in
id quod remissum est recidit. Gelasius Papa, dist. . de Poenit. cap. Diuina clementia e-misSa Peccata in ultiouem ulterius redire non
474쪽
47 TRACTATUS patitur. Haec adeo clara sunt, ut nulla interpretatione indigeant. 3. Ratione. Si peccata dimissa per OVum delictum reviviscant, ipsa iterum subjici debent clavibus Ecclesiae, ut de novo remittantur iniqui istud contradicit praxi in tota Ecclesia receptae;
O . P. VIII Regum c. 7, Deus recordari dicitur peccatorum OStrorum atqui non recordaretur peccatorum , nisi ipsa reviviscere saceret ergo, te. Rev. Nego in Deus e Sensu recordatur
peccatorum, quod ipse postmodum puniat delicta quorum propter dilatam punitionem videbatur oblitus. O . ' Matth. c. 18, Deus nobiscum agit, sicut egit rex ille qui debitum omne servo dimissum ab ipso repetiit propter ejus in conservum duritiam ergo, te. Resp. Dist. ant Deus nobiscum agit, etC. , quoad aliqua, coram quoad omnia, nego. Itaque parabolae in omnibus urgeri non debent, sed in his tantiim quae conducunt ad finem seu scopuma proponente intentum; caetera enim ad Ornatum unice apposita censentur. Porro Christi scopus erat ut doceret nos omnem Venia aditum intercludi nobis, nisi proximo remitteremus Ossensam iergo in his tantum urget parabola. Dixi, peccata dimissa non redire simpliciterunam reviviscunt Secundiim uici, quatenus in eaUS SUnt Cur peccatum de novo admissum sit
majus in genere ingratitudinis.
475쪽
De Miaterici sacramenti certiteratim. 1 sacramento Poenitentiae tiplex distinguitur
materiaci altera remota, circa quam Versatur essicacia sacramenti, scilicet peccata, quorum telendorum causa institutum fuit; altera proxima, quaecum forma immediate componit Sacramentum.
Pro duplici illa materia, dii erunt articuli. ARTICULU, PRIMUS. De Materia remotcl.
Prob. Quia in judicio criminali crimen de quo
agitur est materia remota et circa quam ergo etiam in sacramento Poenitentiae, peccata sunt hujus sacramenti materia remota, Seu potius re- moVenda, non quidem ex qua Conficitur sacramentum, sed circa quam CCV patiar. Dixi I.', peccata pοSt aptismum Commissas
tum quia Baptismus ordinatus est ad remittenda peccata ipsum praecedentia tum etiam quia homo ante Baptismum non est de soro Ecclesiae, de que Ecclesia non potest de ejus actionibus eo te pore actis judicare; nam, ut ait Trid. Sess. 4 cap. 2 Ecclesia in neminem judicium exercet, qui non prius in ipsam per Baptismi antiani
fuerit ingressus. Ideo S. Hieron mus, Epist. 97
476쪽
7 TRICTΛTUS alias λ, poenitentiam vocat Secundam pOS Haufragium tabulam, quia scilicet de Secuncto Daufragio gratiae post Baptismum acceptae VadimUS. Dixi . Omnia peccata, id est, . mortalia nondum directe remissa, quae dicuntur materia necesSaria consessionis, non quidem eo sensu quod sine illis stare nequeat Poenitentiae sacramentum, sed quia poenitens tenetur ea confiteri, ut dicemus infra. u. Venialia, quae dicuntur materia sussciens et liberi susscien quidem, cum, etsi venialia, nihilominus vera Sint peccata, ad quae proinde pertinent Christi Verba , Sive exceptione prolata, Quorum remiseritis PeCCata, et , Quincunque Sol eritis, et: libera Vero, quia, ut ait Conta Trid. Sess. 4, cap. 5, quari quam
recte et utiliter citraque onmem proeSumptionem
in confessione dicantur, quodpiorum hominum
uSus demonStrat. taceri tamen cit1 a Culpam multisque aliis remedias expiari ροSSunt. 3. Pec, Cata Jar' remissa, et quae potest poenitens iterum confiteri, iterumque eorum absolutionem recipere, licet ab iis fuerit jam directe absolutus, ut probatur tum ex verbis Christi, ratiorum remi-
Ser itis, iste , quae, ut pote generalia, restringi non debent prium ex Decretali Benedicti XI Inter cunctas, tum denique ex communi sidelium praXi. Nec reponatur neminem in eodem tribunali de eodem crimine his judicari, aut bis a corporeis vinculis solvi i disparitas enim in eo est, quod secundum judicium prorsus inutile oret, et nova a vinculis obitio nihil auferre possit quod antea
ablatum non uerit at vero non ita est de Sacramentali judicio, quoad jam remissa peccata namque ex poena temporali, quae peccato mortali di-
477쪽
DE POENITENTiΛ. s 3 misso litenda saepicis remanet, aliquid iiserre potest, atque etiam ampliorem oratiam impertiri. Nota quod si quis susciperet Baptismum Cum sic tione, aut alia prava dispoSltione mortali peccatum illud remitteretur per Sacramentiam Poenitentiae, licet, stricte Oliendo, non sit Commi S- sum post alitisinum, Sed eo tempore UO C-ceptum est Baptisma in de a Piibusdam vocatur Commissum ro/ὶ λὶ te Baptismum, et re VOCatur tamen ad ea quae post Baptisma committuntur, Ptia est actualis sacramenti Profanatio, Plae POS-turior est ratione ipso aeramCnto. Dices materia sacramenti remota sua parte concurrit ad gratiae productionem, ut patet de aqua in Baptismo atqui peccata non sunt hujus modi ergo, te. Resp. Dist 1iro. Materia remota quae applicatur et adhibetur, Oric materia quae destruitur et re-mOVetur, nego. Porro peccata sunt Poenitentiae materia, non applicanda et adhibenda, sed per ipsum sacra tuentum destruenda et remOVenda.
De Materici, 'οxi λὶ cl. Duo hic distinguenda sunt, errores et Opiniones. I. Iuxta Lutherum, ter Ior es ex legis comminationibus incussi, eisdem, seu certa remissioni Speccatorum fiducia, ex Evangelii promissionibus Concepta, Sunt materia sacramenti Poenitentiae. Calvinus vero Poenitentiam constituit in niοrtGsicatio re seu res renatione vitiorum, et iviscatio re seu bene vivendi studio. a. Etsi in consutandis illis erroribus concordes sint Theologi , in assignanda tamen materia
478쪽
proxima sacramenti Poenitentiae inter se disseniatiunt. Alii enim i j iis sacramenti essentiam in absolutione reponunt, ita ut absoliatio, prout est ritus sensibilis habeatur pro materia quatenus autem significat effectum, id est, remissionem laeccatoriam, pro Orma reputetur cita cotistoe. Alii materiam hujus sacramenti esse docent manuum impositionem cita nonnulli Veteres, Ct, inter recentiores, Iorinus et ' itassius. Alii tanilem cum . Thoma, pro materia hujus sacramenti assignant tres actus poenitentis, consesSiΟ-nem nempe, Contritionem et satisfactionem. PROPOSITIO PRIII A.
Nec terrores aut sides, ad Serasum Lutheri; nec mortificati et Discatio, ac Sensum Caluini, Su it Poenitentii EparteS. Prob. I. par S, .' de terroribus Etenim illud Poenitentiam non constituit, quo posito, potest
non SS Vera poenitentias quo Sublato , Vera poenitentia esse potest atqui terrores ex lege in- Classi esse posSunt, quin adsit Vera poenitentia, ut constat exemplo daemonum, qui credunt et cori tremiscunt, Jacobi C. I, licet nullam agant poenitentiam et Vice erSa, Vera poenitentia esse
potest sine iis terroribus, Ut probatur exemplo Iagdalenes, qui se solo Dei amoris impulsu egit poenitentiam : Remitturitur ei peccata multa, inquit Christus, quonian dilexit multiim, Luc. c. . . Des te. Fides seu duci a justificans, adsensum Lutheri est merum figmentum, ut probatur in Traci de Gratia merito igitur hunc errorem Luther anathemate confixit Conc Trident. Sess. 4 ean. 4.
479쪽
DE AEDEMTEXTIA. i 5 Prob. I. pa/'s. Aa in Ilio mortis Catio vitior uine vivificatio, ad sensum Calvini, omnium hominum est, etiam justorum nitentia ero peccatorum untaxat i ergo in his non reponenda esti, 'nitentia. PROPOSITI II. Manus in Fositi Non Si materia proxiura sacramenti PoenitentioP.
Prob. i. Quia nec Eus enius Papa, in decreto adorna nos, neque Concilium Tridentinum, ullam hujus manus impositionis mentionem sa-ciunt, licet tam accurate ea recenseant quae ad Sacramentum Poenitentiae pertinent. u. IIae maniis impositi mera os caeremonia nam, ut probat
ipse Morinus, lib. 6 de Poria itentia, a P. 8, pluries in eosdem poenitentes ad lithebatur in decursu ejusdem poenitentiae. Praeterea, non solum Epi copi et Presbyteri, sed etiam Clerici inferiores poenitentibus manus imponebant, teste S. Cypr.
Epist. P. Nota Licet manus impositio non sit ritus essentialis in sacramento Poenitentiae , omitti tamen non debet o. quia est caeremonia antiqui Mima, et probabiliter ducens originem ab apostolica traditione; u.' quia tutius est eam retinere, quam negligendo eam omittere. Haec autem manias impositio si Enificat auctoritatem Sacerdotis per modum judicii absolventis.
acillSpoenitentis , scilicet Contritio Confessio et Satisfactio. Ita longe major pars Theologorum.
480쪽
4 6 TRACTΛTUS Prob. i. Illa sententia anteponenda est, quae magis accedit ad mentem Concilii, quod e pro- sesso istud tractavit argumentum: atqui talis est sententia qUae proximam sacramenti Poenitentiae materiam in tribus poenitentis actibus reponit namque sic loquuntur Patres Tridentini, Sess. I de Poenit. cap. V: Sunt Q SI MATERIM hujus sacrametiti PSius Poerritentis Cius , Heri ccontriti , OufeSSi et Satis Clios qui, quate ills tu poenitente ad tute statem Sacramenti ad plenamque et Perfectam pCCCator iam remissionem ex Dei institutione requiruntur, Icratione PoenitentiAD partes dicuntur. Et can. 4 Si quis negauerit ad plenatu et perfectam peccatorum remisSionem requiri tre actus in poeniteri te, QUASI MATERIAM Sacram eriti Poeniten
Praeiverat Eugenius IV, in suo decreto ad Armenos , ubi eosdem poenitentis actus appellat,
quasi materiam Poenitentim. Porro cum verbis Patrum Tridentinorum maxime convenit sententia quam tuemur i nam tres poenitentis actus ab illis ita dicuntur quasi mater ia sacramenti, ut nullam aliam assignent, imo et a 'tes Poetiitentio appellantur atqui
prorstus improbabile est Patres, qui de rebus ad integritatem sacramenti essentialibus ex professo dicebant, prorsus siluisse de vera illius materia
rogativam attribuisse meris dispositionibus in subjecto requisitis ad esseCtum sacramenti percipiendum. Nec nocet particula , quaS , quam adhibet sancta Vnodus hanc enim locutionem sic exponit Catechismus Concilii, de Sacr. Poenit. n. I Hi actus, quaSi materia ιι sanctiΘnodo