장음표시 사용
581쪽
quid noverit, qluod per solam consessionem ipsi
notum est, OSSe ac debere negare etiam cumjtiramento, Si pus Sit, se quidquam Scire, vel audiviSSO. Sequitur .' Consessorem qui ex poenitentis consessione novit instare grave damnum, vel alicui particulari, vel ipsi Reipublicae debere qui dem obligare poenitentem, ut per se Vel per alium, si possit, periculis illis obviet; et, si nolit,
debere illi Deo a re absolutionem JOenitentem a men reum talis delicti manifestare non potest Consessor , sed id solum sacere quod poterit sine ullo periculo manifestandi poenitentem, aut vel minimam Suspicionem contra ipsum Xcitandi. Melius enim, ut diximus, poterit Consessor mederi malo Reipublicae per sigilli inviolabilo se
cretum, in quo reus nullus peccatum confite
Sequitur . 'eum rangere sigillum, qui utitur
notitia ex consessione ac repta, quando inde conjici potest poenitentem aliquod peccatum, etiam veniale, et aliunde notum, fuisse Consessum. Item, si quis notitia in consessione accepta utitur ad faciendum aliquid poenitenti onerosum et in- brattim, V. g. ad eum PuniendUm, Vultu seu roantuendum, aut ad eum Praeter morem declina D- lum. Item, ad parandas ei insidias, ut in flamariti delicto deprehendatur ad eum ab ossicio velle nescio dimovendum; ad negandum ei su Tros iuni. quod alioquin dedisset, aut alio modo impediendum ne Beneficium vel haereditatem OD sequatur ad negandam et eleemosynam, imo et ad eum Occulte Vitandum, quando ex consessionenOVlt eum esSin excommunicatum non toleratum, etc. Haec enim Omnia ingrata sunt poeni-
582쪽
5 8 TRACTATUS tenti, et ideo redderent ex se consessionem Odiosam, si poenitentes scirent haec alit similia fieri
posse Sine expressa eorum licentia.
Sequitur . frangi sigillum ab eo qui, sive
directe, sive in directe, reVelaret CCCatum poenitentis etiam leve et publicum, dicendo, . g. , de latrone publico, eum magno dolore furta sua esse consessum item, poenitentem Consessum esse aliquod peccatum mortale in genere, Vel
CaSum reservatum, vel non accepisse absolutionem desectu dispositionis necessariae, vel e ei imposuisse poenitentiam, praesertim Si sit graVis. Imo frangeret sigillum, qui pec catorum CircumStantiaS V. g. malitiam, durationem, etc., detegeret, Vel peccatorum socio Seu compli COS, aut ea quae a poenitente dicuntur, sive rudenter, sive imprudenter, in ordino ad declarationeni Peccatorum V. g. quod Sit ScrupuloSUS, SpuriUS,
aut alia hujusmodi. Addo, quoad desectus naturales, qui ex modo constendi poenitentis percipiuntur, V. . , quod sit rudis et tardioris ingenii, molesta indolis, etc., non licere Consessori de his loqui, nisi vel aliundulios noverit, vel sint publice noti quanquam et
tunc praestat de his altum servare silentium, ne simplices ossendantur, et a consessione retrahantur. Bona ero poenitenti opera, virtuteS, etC. et Si proprie non cadant sub sigillo consessionis, nec eorum revelatio odiosam reddat Consessionem Ordin rie tamen ex intentione poenitentis cadunt sub obligatione secreti naturalis.
Sequitur 6. obligatione sigilli teneri eos Omnes qui, sive immediate, sive mediath, aliquid
acceperunt ex Consessione Sacramentali I. Inter
pres adhibitus item, qui scripsit rogatus hominis
583쪽
alicujus consessionem. 2. Qui Scriptam consessionem invenit ac leo it quamvis multi sentiant eum teneri solum arctissima obligatione secreti natu ratis. 3. Qui casu vel dedita opera audivit poenitentis peccata item is Cui sacrilege, aut etiam sine advertentia, aut in culpate a Consessore revelata essent item is cui de licentia poenitentis declaratum est peccatum ad petendum consilium.
4. Obligatione sigilli tenetur Iaicus qui, ingens
se esse Sacerdotem, excepit alteritis consessionem . . Etiam Consessor qui extra consessionem de peccatis a poenitente ConSulitUr , . . , qua ratione sint declaranda hinc enim petiti ost veluti consessionis inchoatio item, o probabiliori sententia, etiam ille Superior, a quo extra ConfesSionem, per e, Vel per alium, poenitens petit licentiam necessariam Ut absolvatur a peccatis reservatis. 6. Denique, nitens ipse, licet pro prie non sigillo , sed secreto naturali tantum, non potest tamen sine aliqua Contra sacramentum irreVerentia, temere et absque necessitate vel utilitate loqui de rebus in sacramento Poenitentiae vehat in asylo depositis, praesertim contra famam aut voluntatem justam Consessoris. Contra vero insertur i. ex dictis in Pr aece denti para gr. etsi scitum DO Sit extra Consessiouem de auditis in consessione loqui cum ipso poenitente, multo minus Cum alio, absque ex
pressa poenitentis licentia posse tamen id seri licite cum tali licentia, dummodo tres conditiones adsint omnino necessariae. 1. Ut licentia illa sit expressa Verbo, Vel scripto, Vel etiam acto sus 1 cienter data, V. g. Si poenitens ipse prior de conrisessione loquatur, et Consessorem interroget, potest ipse respondere. Non Susiicit autem prae-
584쪽
58 TRACTATUS sumpta licentia et interpretativa ratiam poenitens concederet si rostaretur haec , inquam, nullate-yius sufficit. I. Licentia illa debet esse omnino Voluntaria, non vi, aut injuria, Vel minis, nec dolo, nec precibus importunis, aut metu re Verentiali ipsius Consessoris extorta. 3. ' Non debet
CSSC QVOCata, CONCESsam enim licentiam poenitens potest Semper valide reVOCare, etiam Sitie Causa. Addo solum, rarissime et propter magnam necessitatem aut utilitatem, acceptandam Sse a
poenitente hanc licentiam, idque cum ingenti Circumspectione ac singulari prudentia aciendum, ne quid scandali inde oriatur. Insertur . Consessorem posse licite in tribu
Dali Poenitentiae, et intra Claustrum a CramCnti, cum poenitente loqui de rebus auditis in prae edentibus ejials consessionibus, dummodo aliqua subsit causa, ad procurandam emendationem P cc nitentis, ad dandum ei rei aedium, ad SuSpendendam absoli1tionem, EtC. Insertur 3.', absolute loquendo , ab eo non fransi sio illum qui audita in consessione ita re Iert, ut persona de qua agitur, nullatenUS Og nosci, nec in Suspicionem venire pOSSit. Vertum , nisi id postulet necessitas aut magna utilitas, servandum de his altum silentium, tum quia rudes scandaligantur, existimantes viselari sigillum tuam quia Sagaces ex variis CircumSlaD-tius simul junctis possent aliquando in cognitionem vel suspicionem venire poenitentiS, PraeSeΓ-tim si speciales notas adhibeat Consessor, dicendo,V. R ., qui primus consessu est, vel quem heri audivi, etc., aut si peccata in consessione decla rata non multo post, vel in eodem Oppido reserat.
Violaret ergo sigillum, qui haec aut illa peccata
585쪽
DD POENITENTIΛ. 584 in lal Communitate Civitate, te , praesertim Si Parva sit, frequentia esse diceret. Insertim 4. V non si an iri sigillum a Consessore , liti dicit talem poenitentem esse ConseSSUm, Vel bono consessum, nisi sorte aliqua adsit circumstantia propter quam poenitens nolit haec sciri, V. g. quia posset in suspicionem venire criminis gravioris. Item, qui dicit poenitentem non suisse absolutum quia non habebat materiam absolutionis, Vel quia consessionem generalem non Om- levorat, vel 'uia Consessor alio Vocatus est. rano eret vero sis illum si praeberet Occasionem
suspicandi absolutionem datam non suisse ob desectum aliquem poenitentis. Quapropter sermo de his nunquam est habendus, et si quis Confessor ab aliquo interro tetur utrum al)Sol Verit, an non, respondere debet se suo sunctum esse Osset O. Insertur . ' cum non frangere sigillum, qui utitur notitia in consessione accepta ad orandum pro ipso poenitente, ad exhibenda ei singularia benevolentiae signa, ad consulendos libros, imo ad consulendos viros peritos, dummodo dignosci non possit poenitens. Item, qui auditis consessionibus sit diligentior in studio, in sermonibus castigatior, suavior in dirigendis aliis, prudentior in amovendis occasionibus peccati, haec enim Omnia consessionem odiosam non reddunt, modo absit periculum in suspicionem adducendi poeni
Insertur . posse aliquem uti notitia extra consessionem acquisita, modo nihil addat amplius, aut nulla ratione certius significet quam
quantiam novit Extra Consessionem, in quo certe magna prudentia et circumspectione OPUS CSt:
unde tutius est de auditis in consessione, licet
586쪽
582 TRACTATUS aliunde notis , Omnino tacere , citra graVem necessitatem. Quae necessitas Si occurrat, uno optimum erit addere Circumstantias unde OVit,
V. g. quia Vidit, Vel a tali audivit, ne simplices
offendantur, existimantes eum uti notitia per consessionem Parta.
Insertur .' consessionem sicle clam, ad illudendum Consessori, vel ad eum pervertendum et alliciendum ad peccatum, aut ad furandum ei aliquid, non esse Sacramentalem, ideoque non inducere obligationem sigilli. Insertur denique , si quis secretum Committat alicui qui non sit ejus Consessor , etiamsi talis commissio facta sit sub obli latione sigilli sacramentalis, hinc tamen non oriri proprie sigillum, sed tantum oblio ationem secreti naturalis, a-
tem obligatio dissert ab obligatione sigilli, quia
sigillum consessionis in omni omnino Casu Viget et haec Obligatio secreti naturalis nulla est, quandoreVelatio necessaria est pro bono communi Reipublicae.
De Satisfactione. Satisfactio, prout hic sumitur, est voluntaria sui ipsius punitio , ad compensandam injuriam Deo per peccata illatam , et poenam eis debitam
redimendam Satisfactio alia est ton Sacramentalis , quae a poenitente extra aeramentum sponte et bore suscipitur alia Sacramentalis, quae Vulgo meitur poenitentia, et describi solet : Volurifaria acceptatio, et exsecuti operis poenalis
a Confessario in uncti ad compensandam inju-
587쪽
DD POENITENT ix. 583riam De illa tam , et exsoli eri dampo Ham tem- ροralem qua reStat Ordinarie ex peccatis remi S-ri, quoad uillam.
Satisfactio rhirsus alia est publica, alia pravata. Privata est ea filiae Secreto peragitii ' publica Ver quae palam caeteris videntibus et intelligentibus agitur : et pec publica subdividitur in solemnem et non solemnem, ut alibi diximus. I sunt praecipui errores Protestantium circa Satisfactionem non remanere debitum poenae temporalis, saltem post praesentem vitam, hiendae in satisfactionem peccatio ideo pie negant existentiam Puruatorii, Indulgentias ejiciunt et sus si a 34 pro desunctis 2.' opera laboriosa , quibus peccati praeteriti reatus expiatur, ab Ecclesia virtute clavium iniungi non posse; . nulla ex Operibus nostris esse satisfactoria Calvinistae vero Speciatim negant reatum poenae temporalis etiam pro vita praesenti existere hinc con Seci uenter docent poenas ejusmodi a poenitentibus sponte Susceptas Valere tantum ad noxae vitae UStodiam, ad infirmitatis remedium, et ahoriam CXemplum. His positis, tria haec investiganda sunt: suae sit satisfactionis necessitas, . an et qualis Satisfactio debeat a Sacerdote imponi .' an debeat a Poenitente acceptari et adimpleri.
De Necessitate Satisfactionis. Hujus articuli materia duobus paragraphis ah-
solvetur, in I.' piperemus an , remisSa culpa restent poenae pro ea luendae, in o. ' autem an
pro ejusmodi poenis homo satis sacer Deo possit et debeat.
588쪽
An remissicit irestent poeum pro emluendi P. Probavimus supra remissa culpa, tolli reatum Poenae aeternae quaeritur jam an Supersint aliquae poenae temporales luendae. PR POSITIO. Dimias ction, ordinari Super Sunt poerim temporales luendi D, in satisfactionem diuinino eri Sin. Propositio est de fide. Prob. I. ex Script Numer C. I9 Dimitte , ObSecro , peccatum populi hujus secundit in magnitudinem misericordio tum. Et r. Dixitque Dominus 1 Dimisi juxta verbum tuum. Et tamen i dicitur : Iuxta numerum quadragmta dierum , quibus conside- Γωti terram , annus pro die miputabitur. Et quadraginta annis recipietis iniquitate vestraS, et scietis ultionem ni eam. II Reg. C. Ira i . Vetas, Naisian Propheta David dicit i Donimus
blasphemare fecisti in iniicos Domini, ROPTER verbum hoc illus , qui natus est tibi , morte morietur. Concessa ergo David et populo Israel peccatorum Venia , temporalis ipsis superfuit poena luenda. Prob. I. ex Conc. I id. SeSS. 4 Can. 2 Si quis dixerit, totam pocriam inrid cum culpIremitti seniper a Deo, Satisfactionemque poenia tentium Non esse aliam quam siden , qua GP-prehendunt Christum pro eis SatisfecisSe, Πα-- thema sit. Item ex can. 3 et I S.
589쪽
Prob. 3. eae S. P. sequenti reserendis. Hic susticiat appellare . Aug. in Psal. Ecce
e ritu Neritatem dilexisti. . . . , id eS , impunita peccaria eorum etiam quibuS UNOScis, Non retia quisti. . . Sic misericordiam py'inrogasti, iat Seritare et veritatem. IgimSCA Ora steriti. . . Sed seipsum tintenti ita Seritatur misericordia et
veritaS. Misericordia, quia homo liberatur;
Veritas , quia peCCatum piari itur.
Prob. . experpetuo EccleSic Ppraxi, a primis seculis risidissimas poenitentias imponentis, etiam post absolutionem faciendas aut Continuandas, ut patet ex Conc Nicaeno I can. Carthog. IV, can 78 orausicanori, an . . Tandem illud demonstratur ex constanti sideEcclesia de existentia Purgatorii, o more orandi pro mortuis , de quibus suo loco agimus ideo
enim duo manifeste arguunt, pCCCato remiSS poenam aliquam remanere Superstitem. Dixi, ordinari , quia potest esse aliquando poenitentis contritio tam VehemenS, Ut lenam a Deo indutilentiam obtineat, et tota Poena remittatur: sed hoc rarum St. Dices i. Deus condonat persecte peccatum iErgo non restant poenae hiendae.
Resp. Dist. ant. Condonat quantum ad culpam, et poenam aeternam illi debitam, Orico; condonat persecto quantum ad poenam temporalem, nego. Substituit enim Deus poenam temporalem aeterni e , quod est infinitae misericordiae opus, ut disertis verbis ait Trid. Sess. 6, cap. 4. Hoc etiam videnter innuit S. Aug. de Davide loquens, lib. I contra FauStum, cap. Intelligebat enim, inquit, vir alte arὶctuS..., Nisi Domitius esset co Vitentipoenitentique propitius,
590쪽
586 TRACTATUS quantumPoeriarum internarum ejus essent digna peccata ; pro quibus cum temporalibus emendationibus uteretur, idebat ema Se , et manere veniam . et Non estis medicinam.
Dices ' Christus abunde pro nobis satisfecit;
Ergo non Si necessaria satisfactio nostra.
Rem Dist. ant Christus abunde satisfecit quantum ad sufficientiam, conci quantum adissicaciam et applicationem, ego Non enim Omnes a culpa et poena liberantur, sed illi solum quibus pretium ab eo pro omuibus oblatum applicatur eo modo quo ipse instituit. Sicut ergo im- poenitentibus non applicatur susscienter ad remis-Sionem Culpa et poenae, quia scilicet ipsi nolunt; sic etiam poenitentibus non statim applicatur integre ad solutionem totius poenae , Sed tunc lantum , quando per sacramenti collationem et opera poenab eis suerit applicatum Satisfactiones ergo nostr. e passionis et satisfactionis Christi fructus sunt et sicut merita Christi infinita non impediunt quominus opera bona sacere debeamus, ita etiam satisfactiones Christi impedire non debent
quominia pro peccatis nostris satisfaciamus, imo im Omnem tribuunt ac meritum nostris satisfactionibus Certe S. Paulus non ignorabat satisfactiones Christi , et tamen Coloss. c. I , s. 24 dicebat Adimple ea quin deSurit paSSMHum Christi, in carne ecl. Defectus tamen non ritur ex parte satisfactionum Christi , quae Superabundantes sunt, neque e parte Christi, qui eas pro omnibus obtulit sed ex parte hominum ,