장음표시 사용
261쪽
et multipliciter machinatur: dum in nobis quasi quamdam materiam
auae tissumptionis inpeniens, Post audientiae Praefixum diem, Post Pacificae disputationis fucultatem datam atque concessam , monasterium
nostrum graoi excommunicatione Percutere voluisset. absit enim, ut Pe cussisse dicamus, scientes, nos sub vestro velamine constitutos nullis
Posse jacrulis quorumlibet consiliorum penetrabiles deseri. supplicabat. t deinde, ut sibi tranquillis demum ac tutis esse liceret. Succurrite, ajebant, tandem aliquando, et a nostris cervicibus jugum, quod neque nobis neque patribus nostris quisquam superPonere aliquando tenta oti, excutite. nihil contra fidem, neque contra bonos admisimus mores: quia si discutiatur ratio, licet liberis, quocumque voluerint, pertinere: si consideraturia iactoritas, nulla adpersum nos antiquorum Patrum desinitio profert tir:
di quaerantur emem 'la, multos ante fecisse irreprehensibiliter docemus, quidquid modo fecisse culpamur. quia vero hanc Liberatus juris in eos
sui caussam praetexebat, quod monasterium eorum ab Hypodiacono Ecclesiae suae conditum suisset; no eam quidem indictam relinquentes.
Nonachum illum et Abbatem ibidem suisso ostendebant: ubi nullius rei dominus, nihil proprium habuerat, ut instituti ratio serebat; nec quia ΙIypodiaconus fuisset. Monachos honoris illius heredes reliquerat, sed
ejus professionis tantum quam illic sequi lus erat. postremo ea etiam commemorabant, quae Liberati caussa, a quo sacra eis interdicta suerant,
ab aliis quoque ferre quotidie cogerentur: Cur per dies singulos inauditis minis ab spiritali intentione doponimur Z eur Ecclesiae simpleae prohibetur accessus Z cur etiam in Ecclesiis positi imprudenter jubemur foras a sacerdotibus pelli Z cur etiam hospitalitas, quam semper exhibuimus, dentantur Z timent salutare qui diligunt, mutus Dei serpus
Tiator occurrit, benedictionem nobis transeuntibus nemo audet accipere. V. Porro nemo e Patribus suit. qui Nonachis non favoret, qui quo Lilaoratum non argueret, eumque in Ecclesiae Carthaginiensis jura invasisse non putaret. verum Bonifacius, ante quam do ea re transigeretur, alias recitari litteras voluit, quibus Monachi ab eo petierant, ut monasterium suum moro majorum in tutelam reciperet . quam post Eugentura
temporaria cura gesserat Boni iacius Episcopus Gattianensis, dum Ecclesiae Carthaginiensi Antistes redderetur. Iogi item jussit epistolam , quam ad eum Liberatus miserat, et quid ipse Liberato rescripsisset: tum alium Noli ac horuna libellum . in quo monasteria in primis ciebantur, quae non ab eo Episcopo, in cujus dioecesi essent, sed ab alio, quem ipsi Mona-cbi praeoptassent, regebantur, Lepti minense , Baccense , Adrumetinum :Buctoritales quoque Augustini. Bonifacit Buletianensis. Εpiscoporum Galliae in ea ussa insulae Lctrinensis. post haec demum Canon insignis eo uilitus hujusmodi tsi: Erant igitur omnia omnino Monasteria, sicut semperfuerunt, a conditione Claricortim modis omnibus libera, sibi tantum et
ibid. p. Imo. ergo ineptire iure videatur 11. art. 9. adversus Privilegia Monachorum sac. Petitus tu Poenitem uti Theodori VOL P. IS9.
262쪽
262 Deo placentia. ceterum Acta hujus diei integra non habemus . nee quid Coiicili uiti in Lit,eratu in statuerit, in iis legimus, nec si quid aliud de-
ei elii in postea suerit de controversiis vicorum Sasi sensis. Umbrianensis . Villa mitio reiisis aut de iis, quos Episcopus Girhitanus Tamalluinonsi eripui ς se at glaebatur: quem quidem Liberatus detulerat. sed Boni eius noli lunt i lcinois testimoniis edoctias inquietandum non putarat. petierat etiam Liberatus. I prooemio mistolarum alici uitl honorificentiae adderet Dro qua de te Bonifacius dixit : De prooemio autem mutando illa nos fuc ιμ prostemur, quae a nobis directis lιtteris inlimata aunt. verumno hae quidem litterae ad nos pervenerunt.
Bonifacio Maisco o Carthaginiensi
I. Cor sUL processit sino collega Anicius Olybrius junior. at Hildericus regni sui annum attigit quartum. mortuus hoc anno xv. kal. Iunias Ra vennae in cu todia Ioannes Pontifex maximus: cujus mox exitum sequuta mors est Regis Theodorici. qui eum in custodiam conjecerat. ut Romao in Ioatinis locum creatus est Felix Iil. qui et iii I. Theodorico successit Athalaricus, ejus ex Amalafiloni ha filia nepos 'a. Constantinopoli assecta Iustini Aug. valetudo viam lustiniano ad sum mn m fastigium muniebat, mugno Asrieao bono; nam huic cum Rego Hilderico vetus amicitia erat,quao illi Asrieno recuperandae ansam praebuit. I l. Oidinatum id tempo iis a Boni iacio Episcopo Kalendarium Ecclesiae Carthaginiensis, veri plane simile est. nam in exemplo ejus antiquissimmo ti) item o Eugenio Episcopo recentior commemoratur; et ea cura Bonisaei lim decebat, qui eam Ecclesiam primus receperat, et recenti etiamtum Martyrum Consessorumque memoria. unus maximo de eorum meritiSjudicium instituere potstrat, ac nomina posteris tradere, quan anniVersariis sollemnibus recolerentur. titulus autem Kalendarii illius est. Hieeontinentur dies Nataliciorum Martyrum, et Depositiones Episcoporum. quae Ecclesia Carthaginis annioersaria eelebrat e quamquam Porro con- terraneos maxime recenset, externos tamen nonnullos complectitur, qui ubique magno in honore suerunt : sed a die xiii I. kal. Martias ad diem tali I. kal. Majas nominem ciet; quippe eo sere tempore quadragenarium jejunium et Paschalia agebantur sesta, ac religioni antiqui ius hahebatur, alia per eos dies obire sollemnia . quam quae ab Ecclesia omni ex Majorum praescripto servabantur. III. Ergo primus in eo Kalendario ennneia tnr xDI. kal. Majas Martyr Nappalicus. C3priani laudibus clarus, quem Martyrologia vetera consi gnant xv. kal. easdem ci). proximus huic offertur Pudens Martyr, qui
263쪽
miles ille optio et praepositus carceris esse Creditur, do quo mentio est iii Aetis Perpetuae et Felicitatis t3ὶ: colebatur autem III. kal. easdem. post liunc diem sequitur Claudius Martyr, qui indigena ne fuerit, a a externus, adhuc ambigitur. lii tres tantum Aprilem mensem condecorant. jana III. non. Maias occurrit Deροsitis Grati Episcopi, ejus nempe qui Εeelesiam Carthaginiensem post Rufum administravit . et Concilio Sar-clicensi intersuit. pridie nonas easdem subeunt Marianus et Iacobus Numidici Martyres, quorum Vregium certamen superius descripsimus i l.
nonis Maiis Depositio Ceneclii Episcopi, qui post Restitutum Ecclesiae Carthaginiensi praefuit: V. idus sanctus Majulus cietur . quem vetera Mai tyrologia Martyrem Africanum iaciunt s . III. idus Martyr Secundianus, quem item alia Martyrologia Africae adscribunt 6 . pridie idus mentio sit Sanctae Eesicis, Caecilii et Comitum , qui Martyres item indigenae putantur tr . XI. kal. Iunias sanctorum Casti et Aemilii, quorum et nos martyrium retulimus 8 . X. kal. easdem sanctorum Lucii et Ilontani sq). vli I. kal. easdem sancti Flaviani et Septimi an quos pariter celebravimus. Septimia excepta, quaa ignota est. pridie demum kal. easdem sanctorum Timidensium, quorum Acta non exstant. at civitas nota in provincia Proconsulari, quae Timida Regia appellabatur. IlII. Iunius mensis III. nonas meminit Sancti Perse erantii Martyris, qui plane ignotus est: non is autem Sancti Syrti, qui omnino alius est atque Xystus Pontifex maximus, qui memoratur in serius. III. idus Macti Gallaviι, quem aeque igro ramus. at X11 I. kal. Iulias locum habent sancti Nartyres Gervasius et Protas ius, qui Augustino auctore, quem Medi Iani suisse constat, quum eorum corpora Ambrosius invenit. in Kalend. rium recepti putantur: atquct aedis quoque sacrae honore aucti in Villa Victoriana agri Hipponensis vico sci). Vii I. kal. easdem Natalis dies honoratur Ioannis Baptiςtae, qnem ipse Augustinus non uno Sermone celebravit. tres subinde dies eodem mense sequuntur incerti, quod pagella vexata esset: sed in primo apparet nomen Rogati Martyris, quem e numero Ahitino iis tum Martyrum fuisse scimus ci, in altero legitur tantum Sancti E . . . . Martyris, qui aut Egnatius est cir , aut
Elliphius, quem Martyrologium Hieronymianum Africae adjudicat si 4 . iatertio Scriptum est . . . . Sanctorum . . . . Apostolorum , nec dubitandum
est, hoc loco nomina desiderari Petri et Paulli, quorum mari Trium Ecelesia universa pridie bul. Iulias jam diti recolit. V. Post festum Apostolorum unus praeterea in litura cubat dies nullo
insigui vestigio: tum idibus Iuliis memoria proditur Sancti Catulini
264쪽
8sartyris, urena Martyrologi: Diaconum Cartilagi iiiensem dicunt, et in Basilica Fausti sepuli uin tradunt. xv. kal. Aug. Sanctorum Scillitanorum , de quibus jam a nobis actum est iis . XIII. kal. easdem Demsitio sancti
Aurelii Discopi, qui nem po Ecclesiao Carthaginiensis post Geneclium
pontificatum obtinuit. XI. kal. easdem Sanctorum Maxulitanorum, quorum Acta desiderantur. quamquam nota colonia Maxula in provincia Proconsulari. et ipsi Martyres ab Augustino memorantur ti63. sequitur incerto
die, sed ante kal. Aug. Depositio sancti Ca reoli Discopi, qui Aurelio
in pontifieatu Carthaginiensi successit. demum III. kal. easdem natalis signatur Sanctarum Tuburbita varum et Septimiae. ipsae autem Martyres Perpetua et Felicitas eum sociis significari e reduntur, quarum Martyri uni quia nonis Martiis contigerat, quo mense Ecclesia. ut canone LI. synodi Laodicenae praescribebatur cir), Martyrum natalicia non agebat . in Ili- Iium mensem translatum creditur: quo die aliae ex eadem urbe Martyres Maxima. Donat illa et Secunda celebrabantur, quilius Septimia et socii alii quindecim in antiquis Martyrologiis adduntur. I. Kalendis Augustis, ut ceterarum Ecclesiarum Fasti habent. Sanctorum Macchubeorum sestus dies indicatur. vii I. idus Aug. Sancti Xysti Episcopi et Mar ris Romae, in I. idus easdem Sancti Laurentii, quos dies Ecelesia universa jamdiu servat. at pridie idus easdem ignotus occurrit Sanctus Marinus, idibus vero sanctus Hippolytus Martyr Bo- manus. post idus incerto die, quod litteras vetustas delevit, mentio sit Sanctorum Massae Candidae, quorum martyrium superius retulimus t : tum Sancti Quadrati, qui vel ipso est Athenarum Episcopus et discipuIus Apostolorum, vel Atricanus Martyr, qui in veteri codice sis Quartus
dicitur, et Rufinum habet socium. do oodem meminit Possidius fio . sermonem ab Augustino habitum scribens Per natalem Martyris Quadrati. post hune cietur sanctus Timotheus, nempo Antiochensis ille . qui martyrium Romao secit, ac subinde sanetus GEnesius mimus. Romanus item Nartyr. at IIII. kal. Septembres consignatur De 'ositio Restituti et Augustini Discopi. est autem Restitutus is, qui Ecclesiam Carthaginiensem rexit post Gratum . quem ipse Augustinus in ejus festo laudarat s 1. Ii I.
kal. easdem natalis proditur Mncti Felicis. Eoae et Reglatae Mart. quio choro suerunt Abitinensium Martyrum, de quibus superius egimus a . ante idus Septembres Sancti Ampelii, qui ex eodem Martyrum numero est. XVIII. kal. Octobres Sancti Cypriani Discopi et Mart. Carthar
cui cives geminas Basilicas dicaverant. at NVI. kal. easdem Euphentia Clialcedonensis prodit. apud Graecos celeberrima, cujus nomen post Concilium magnum Chalce tono actum etiam in Africam pervenisse credibilo est. externi item Martyres duo e Campania sequuntur ante kal. easdem,
265쪽
Ianuarius et Sossius, quorum cultu in in Africam invexisso Episcopi e Campania reduces, quos Vandali ejecerant in exsilium, merito putentur. vi I. Mennis October VI. idus exitii et sanctum Quintasium, quo nomins Episeopi aliquot Asricaui fuere, sed ex Kalendaris quis suerit, non apparol. III. idus easdem sanctus Lucas Evangelista effertur. qui et Martyr appellatur. XVI. kal. Novembres occurrunt Martyres Bollitani. in quorum Natali sermonem habuit Augustinus ,3 . sed tamen nullis ex Actis cogniti. ante kal. easdem Lucius et Victoricus o Clero Carthaginiensi Maityres eum aliis insignes, do qnibus superius scripsimus ii 3. p t hos Victoria Martyr elarissima Culusitana sub Ilunerico cis . IlII hal. easdem sanctus Felicianus et Vagenses Martyres jamdia a nobis commemorati ca63. kalendis autem Novembribus prodit sanctus Octavius, de quo nihil traditum reperio. ante idus Capitani Martyres, qui Capsitani esse videntur e provincia Byzacena, septem scilicet Monachi ab Hunerico necati ix quorum corpora Celerina o Basilica servabat. idibus
sanctus Valentinus, qui notus non est, ac deinde externi tres anto Lal. Decembres, sed incerto die ob membranam vexatam, Sanctus Clemens, sanctus Chrysogonus, sanctus Andreas Apostolus, quos Ecclesia omni
vli I. Nouis Decembribus indigenarum rursus mentio, id est Sanctorum Martyrum Sili, Felicis , Potamiae, Crispinae et Comitum, quI Tagorenses in Numidia Martyres seruntur; sed Crispinae tantum Acta
manent 18 . IIII. idu sancta Eulalia inducitur . externa Martyr, Emeritae in Lusitania lauream adopta. ii I. idus prodeunt sancti Martyres Eronenses prorsus ignoti . nisi ex Erum minensi Ecclesia suisse velis. quaa item vix nota est. xvI. kal. Ianuarias indigenae Martyres celebrantur Felix, Clementiana, Honorata et Massaria, sed quorum Acta non habemus. subinde sanetus Nemesianus Episcopus Tubuniensis in Numidia, Cypriani epistolis. et eonsessione etiam Clarus taο . mensemel audunt sollemnes Ecelesiae dies his titulis. VIII. kal. Ian. Domini nostri Iesia Christi Filii Dei, wII. kal. Ian. Sancti Simhani primi Martyris, VI. kal. Ian. Sancti Ioannis Baρtistae et Iacobi Apostoli,
quem Herodes occidit, V. kal. Ian. Sanctorum Infantium , quos Herodes Occidit. nec vero liquot, utrum recto Evtistae scriptum sit, an eo loco Gangelistae scribendum suerit. VIIII. Nonis autem Ianuariis consignata est Demsitis sancti Deogratias et Eugenii EPiscoporum, qui proximi Ecclesiam Carthaginiensem administraverant. vii I. idus Epiphania enunciatur. quo die apud Astos Sollemnis quoque Baptismus fiebat. v I. idus Depositio Quodoultdei Epi-3cyi, eui successit Deogratias. III. idus sanctus Martyr Salvius, bis ab
266쪽
Augustino laudatus, oὶ at ignotus tamen ; neque enim hic est Mem-hrusitanus Episcopus. multa quidem a Donatistis et gravia perpessus, sed non pro Catholica professione, quam numquam amplexus est. XVIIII. kal. Februarias additur memoria Sancti Felicis Nolensis, quem nempe magnus Paullinus laudibus suis toto orbe celebrarat. xvI. kal. easdem sancti Rubrenses cientur, ignoti Martyres, nisi sub eo nomine lateat Marciana Rusuccurensis, quae Caesareae martyrium consummavit, et quicumque alius ex ea urbe parem lauream tulit. XIIII. kal. easdem sancti TertuIlenses et Ficarienses, pariter ignoti, ut ne urbes quidem simili nomino inveniantur. at xi II. kal. easdem insignis Martyr Sebastia nus, et die sequenti egregia Martyr Hagne, ambo ex urbo petiti, tum proximo Martyr Vincentius ex Hispania, quem Augustinus multis sermonibus commendavit. post hos v III. kal. easdem pro lit Agileus si vo Ageleus Martyr, cui praeclara Basilica propo Carthaginem dicata suerat . ignotus
cetera, ut ut Possidius sermonem per natalem ejus ab Augustino pronunciatum eommemoret 3i : nam is non exstat.
X. Kalendis Februariis natalis indieatur Sanctorum Luciani et Vincentii Martyrum , do quibus nihil in promptu est: IIII. non. Febr. Sanctorum Carteriensium, qui aequo ignoti . quamquam in eorum natali
Augustinus sermonem habuit sa . quo nunc caremus. non is Agathae,
externas Martyris e Sicilia accitae. v. idus Febr. Sanctorum Felicis, Victoris et Ianuarii, qui eum aliis septem leguntur Ii I. idus easdem in Mari yrologio Ilieronymiano. xiii I. kal. Martias Sanctorum Martyrum Macrobii et Liaιcillae, Nundinarii, Caecilianae et Petrensium, e quibus duo primi eodem die in Hieronymiano recensentur, reliqui nusquam Ss offerunt: nec Petra illa magis nota. uudu Petrensium Martyrum appellatio ducta esse videtur.
XI. Enimvero habes jam Eeelesiae Carthaginiensis Fastos, quales id
temporis prostabant, ut ad eorum normam anniversaria in templis sollemnia agerentur. nullum in iis . quod mirere, festum editur sanctae
Genetricis Dei Mariae. do qua item nullus ab Augustino habitus sermo Videtur. quum Romana tamen hujus aetatis l31 Kalendaria non modo festum diem reserant Adnunciationis atquo H Uantes , sed ipsam etiam Adsumptionem festum utique totum sanctae Virginis proprium. quem quidem nodum haud immerito solvi quis putet . si apud Afros D.
N. Mariae sollemnia extra Martyrum seriem alio in laterculo proposita quotannis dicantur, quum dies Paschatis reliquaeque conceptivae seriae enunciabantur, eo nempe consilio, ut Matris Dei honores eum Filii memoria magnisque mysteriis sociarentur I. . ceterum in Carthaginiensem hunc censum pauci quoque ex Apostolis recepti, ut apud Graecos primitus contigisso constat. at vero reliquis Ecclesiis Africanis aliud fuisse
267쪽
Kalendarium . extra controversiam est: neque enim urbs ulla cives suos Martyres sine honore praeteribat: quod Augustinus apud Hipponenses suos servatum ostendit, qui quotannis et Theogenem et Fidentium cum sociis et Leontium statis diebus honorabant, quorum in Kalendario Carthaginiensi mentio nulla est.
Bonifacio Disco o Carthaginiensi
I. CONsULATUM gessit sine collega Fl. Mavortius . eoque consule Hildericus annum regni sui quintum exorsus est. sausti hoc tempore ad Regem nuncii ex Oriente venerunt, Iustinianum a Iustino Augustum esse appellatum: quod halendis Aprili hus lacium novimus. nee multis post mensibus eum jam solum regnare nunciatum est. Iustinus enim kalendis Augustis decessit. quare Legatos ab Hilderico Constantinopolim missos esςe , qui Iustiniano veteri amico partum Imperium gratularentur,
foedusque eum eo renovarent . prope exploratum haheo. verum eam
Hilderi ei laetitiam eompressere Athalarici litterae de Amalastidae morte querentis, quam post excessum Regis Trasa mundi in laga captam, in custodia petiisse constabat. Hoc, ajebat sit. Gothi nostri ad suum potius opprobrium intelligu/it fuisse tentatum. nam qui dominae alienae gentis intulit necem , Omnino ejus parentum visus est despexisse Nirtutem. simul auctores caedis tradi postulabat, addebatque, Sit in eis totius caussae absoluta probatio, sine bello, sine caede aut nos sciat pla- cacos , aut vos reddat obnoxios. quod si creditis esse temnendum, nec vos ad rationabilia responsa componitis, conditisne initae pacis absol-pimur, qui laesi foederis vinculo non tenemur. porro quo se paet expedierit Hildericus. comperium non est : at suspicari licet, minimo Athalaricum ab eo esse placatum, atque illius maxime Opera conjuratum postea esse in Begem a Getimere, qui tyrannidem in Africa occupavit. II. Ceterum Ecclesiae robus sub Hilderico tranquillis, integrum Episcopis erat . quae muneris sui essent . implere, veterisque disciplinae legi hus revocatis . quas in Concilio Carthaginiensi renovaverant, mores pristinos
reducere, quos temporum calamitates deformaverant. inter eos autem Fulgentius maxime eminebat, eui virtus excellens et clara doctrinae sa-ma plus vel in agendo virium, vel in suadendo auctoritatis dahat. quam ille naviter Ruspenses suos institueret. sermones ejus, qui exstant, ap prime ostendunt. quantum vero et longinquis prodesset, ex epistolis ejus Satis apparet. hoc autem anno scripsisse videtur praeclaras litteras de covMersione a saectila ad Theodorum Senatorem , qui anno DF. Consulatum Romae gesserat. et cum Ioanne Ponti fieo maximo legatione etiam
ad Iustinum Aug. iunctus erat . sed jam honorum omnium et dignitatis
268쪽
suae contemptor. inito eum uxore consilio, urbem reliquerat, et vitam inter Monachos sobriam et Iahoriosam fgebat. quare et Fulgentius sic animos acidebat , : A unc vero Consulatu prooeheris, nuuc felici triumpho certissimo sublimaris, non cui Populus Romanus GPPInudat, sed cui Angelicus coetus adgia ud ut. utilis quoque Fulgentii opera fuit Maximiensibus Ruspensium sinitimis. nam quum sorte iis novus Episcopus datus
esse I, Eumqtie plebs non sine tumultu repudiaret, eo accitus Fulgentius t non modo omnes illos molus compescuit, sed ipsum etiam Episcopum in sede sua nemine invito collocavit.
Bonifacio Disco O Carthaginiensi
I. CONSUL processit sino eollega Ιmp. Fl. Anicius Iustinianus iterum reoque Consule illidelicus sextum regni siti annum incoliavit. non ultima Episcoporum cura id temporis erat aedium sacrarum restitutio, et iras vel Atianus furor everterat, vel ineuita aut vetustas labefecerat. apud Furnita nos autem, qui oppidum incolebant provinciae Proconsularis Basilicam mirandi operis Simeon Εpiseopus eorum molitus fuerat. ea quum jam esset absoluta, hoc, opinor. anno, ut Dedicatio ejus magna celebritate perageretur. Boni eius ipse Episcopus Curi haginiensis togatus est . ut eum Titum expleret. morem hic non invitus gessit, et Primatem plures honoris ergo Episcopi sequuti sunt, quos inter Ruspensis quoque Fulgentius ud- fuit: nec adsuit solum . sed etiam duobus illic diebus in tanto hominam Conventu concionatus est, m3gna quidem omnium voluptate, sed Boui- facti ivaxinia , qui, iit in Fulgentii vita scriptum est tit. Tantiam dei ct altis est audire tierbum Domini de ore ejus, ut donec ille sermonem suiret, ipse terram in crimis irrigaret, agens gratias Deo, cujus gratia semper in Melesia Catholica summos excita ι Praeclarosque doctores. II. Enimvero sesios hujusmodi dies aliis in ut hibus actos esse, sepulcrisque MartTrum novo cultu exornatis encaenia passim et Natalium sol- Ietitu in celebrata, non est ambigendum. ad haec enim Catholici majornm
exemplis excitabantur, et Regis Hilderici indulgentia exoptatam diu libertatem de ui quo adepti, sacile perficere omnia poterant, quae pietas ab eis atque religio postulara videretur. sed monumentorum veterum ino pia, de qua alibi questi sumus. ita nobis adversatur, ni In tanto Ecclesiarum numero vix unum aliquod identidem exemplum suppetat, quod in historiam referri possit.
269쪽
Bonifacio Disco o Carthaginiensi
I. CONAULATUM sine collegii suscepit Caecina Decius Basilius junior: quo Consulo Hilderieus rogni sui annum a tigit septimum. pax Ecclesia Africanae, quae temploriam decus et religionis splendorem auxit, litteris quoque et sacris disciplinis restituendis utilis fuit. in quo Fulgentius ante alios ad laboralbat . eosdem in doctrinarum studiis exercens, quos in schola pietatis instituebat. itaque ex ejus ludo jam prodierat, et id temporis cum virtutis tum scientiae laudo sorebat Fulg ntius Ferrandus Diaconus Ecclesiae Carthaginiensis, qui BreGiationem Canonum Ecclesiasticorum aggressus . opusculum urgebat egregium . quod Episcopis potissimum ac Presbyteris magno usui esse posset. atque idem, non mediocri jam auctoritate quum esset, ab externis quoquR consulebatur: quod responsa ejus litterae lite declarant. eodem tempore, ac sortasse ex eadem schola eductus, eminere incipiebat Facundus ii ; qui non multo post in Fulgentii provincia pontificatum Hermianensem consequutus est, do cujus scriptis alibi dicendum erit. addemus infra Facundo Vereeundum . qui aequalis ejus suit, et Ecclesiae Iuncensi in eadem provincia praesectus est. hic vero non modo controversias attigit. in quibus Facundum versalum novimus, sed etiam poesini delibavit l, . nec multo his junior erat Prima sius, qui in eudom provincia Adrumetinns Episeopussa ius est, et Facundo suppar commentaria in Epistolas Paulli jam tum scribebat. sumina demum ingenii luude adolescebant eodem tempore. et aliquid fortasse jam extuderant Eligi pius Abbas a Cassi odoro eommendatus. Liberatus Ecelεsiae Catilingiuiensis Archidiaconus, legationibus et scriptis illustris Victor Tonnonensis Episcopus. exsiliis idem et praecla io rerum gestarum Chronico celeberrimus is . tot utique scriptores tranquillitas temporum peperit, sine qua studia jacent, languent ingenia,
II. Actum hoc anno in Callia Naibonensi Concilium Vasense alterum, Vasione scilicet Vocontiorum, quae ejus provincia o clarissima urbs erat. hujus Canon quintus fuit 4 , Quia non solum in Sede Apostolica , sed etiam per totum Orientem et tolam Africam xel Italiam propter haere ιι corum a sititiam , qui Dei Filium nou semper eum Psire fuisse , 5edia tempore coepisse blasphemant, in omnibus clausulis post Cloria. Sicut erat in principio dicitur; etitim et nos in uni persis Ecclesiis nostris hoc ita dicendam esse decernim tis. id vero commemorari par erat, quod et Asricanae Ecclesiae antioritatem ostenderet, et studium ejus coiisensumque cum Ecclesia Catholica declararet.
270쪽
Bonifacio Discom Cariaminiensi
I. CONscLATu laneti sunt Postumius Lampadius, Fl. Orestes. Hilderieus rigni sui a unum incohavit octavum. Romae autem decessit Folix alii l. kal. Oct. in cujus locum triduo post Pontifex maximus creatus est Bonifacius ejus nominis secundus. jam vero Catholicorum in Africa res magnum rursus in discrimen adductas sunt. tanta nimirum Regis Hilderi ei erga Catholi eos indulgentia Vandalis Arianis vehementer displicebat. nec vero ipse Rex. cetera in omnes benignus et natura clementissimus, vel magnitudine animi vel militari laude vel sollerti consilio praestabat: itaque a multis contemnebatur, amplissimi regni curis impar habitus. et aderat, qui tantam personam maxima cum dignitato sustinere posset, Gili mer Genionis filius, Genserici nepos, cui patriae leges regnum post uildericum tribuebant. hie et ingenio plurimum atque opibus poterat, et rei militaris peritissimus habebatur: tanta autem regni cupiditate flagrabat . ut vi et armis tyrannidem brevi occupaturus videretur. II. Interea Rex insidias sibi parari mature cognoverat, et Iustinianum per Legatos de periculo suo admonuerat. verum consilio Regis vulgato, aucta conspiratio est, et scelus Gili mer perficere properavit. tertius erat mensis , ex quo Hildericus annum regni octavum agebat , Augustus nempe, nam regnum VIIII. kal. Iunias auspicatus suerat; immissi tu Tegiam repente a Gili mero Vandali, qui Regi nunciarent. Gili merem in Africa omnium procerum consensu regnare : ipsi eorundem jussu Tegnum ademptum li). exinde Nildericus in custodiam ductus cum filiis Amero et Evagene: Gili mer Lex salutatus regiam invasit. et impune Tegnare coepit. Athalarici. ut creditur. amicitia et potentia fretus. quem Hilderi eo ab Amalafridae necem infestum norat. in tanta autem Terum conversione magnus plane timor Catholicis injectus est. ne IIu-nerici et Trasam undi redirent tempora, et ea ab Arianis iterum Ecclesiae vulnera instigerentur . quae vix obductas cicatrices crudelissime
III. At Iustinianus Aug. simul atquo eognovit quae in Africa contigissent, amici Begis vicem miseratus. Legatos statim ad Gili merem eum litteris misit, quibus graviter querebatur. tanta eum animi impotentia suisse, ut legitimi imperii tempus non exspectaret. impie eum sacero neque ex censeriei voluntate . qui Regem Hildericum regni
heredem optimo jure constitutum in custodia teneret. qitumque ei proxime successuriis foret, tyrannus. quam Rex esse mallet. si se amico uti vellet, vi alistineret. regiosque honores Hildorico redd reta satis ipsi esset. si cum eo pari auctoritate regnaret. ceterum n que lit prae Augusti neque Legati Gilimerem flexerunt. nam Vandalorum favore stibni-