장음표시 사용
111쪽
nil, Maliarum rerum nec stipsan l
tra causas , in causis vero . est solu in de non, nationem extrinsecam a causis potentibu , rem produceres ergo ei ho tia homi nis,in alia xum rerum per seip
8. Quando duo distinguuntur a parte retri non sunt talia , ut alterum altero ablato per id ipsum formaliter remaueat nihil; sed essentia hominis ,&cuiuscunqque creatura per ipsam ablationem exi sientiae Premanet formatissime nihila, cum remaneat non existens ergo sel sentia hominis mcuiuscumquae creatuturae a parte rei non distinguitur ab exse
9 Si erisientia distingueretur a parte ei ab essentia, ri distin teretur distin- Otione re lusericle, vel modali , vel rimali ex natura rei nulla ex his distin etionibus potest distingui; ergo nodistinguitur a parte rei sed soluier intellectu.ro Eriam in Angelis essentia, seu id, quod est , ac potest esse , non esse, distingueretur ab esse; sed in Angelis non potest disringui, alioquin daretur in ipsis compositio ex potentia existendi, actu existendi, hoc est materia,& forma, potentia enim est materia lactu, est forma prgo,id quod est,non distinguitur abefio F Re
112쪽
Ioo Masti VARespondeo in omnibus creaturis essentiam , existentiam distingui a parete rei, ita ut is, quod est, siue existit simpliciter v quoa , distinguatur ab existentia , seu esse actuali, quod est , me existit istio, i ut potentia essendi, creaturis intrinseca, in uua consistit intrinseea eariim essentia , distinguatur ab ipso actu essendi,in quo consistit existentia . Sicut enim in creaturis aliud est id, quod mouetur, aliud est moueri, aliud est quod videt, audit, intelligit, amat&e. aliud est videre, audire , intelligere&α , ni ueritin actus distinguuntur ab iis , quae habent tales actus cita id,quod est, seu habet actum essendi,d stinguitur ab ipsi existentia , siue actu essendi. conuerso scuti Deo id quod est, ilipsum suum esse, ita id, quod intelligit, est ipsum intelligere, id quod vult, si
ipsen velle, ita ut nullus omnino actusi sit aliud ab eo , cuius est actus . Hanc sententiam satis clare, tenelijsdem verbis docuit Aristoteles a Post.
tex.7 dicens Desse veryntillius est vi pater substantia, seu grave essentia, Messentiam significari eo loco patet ex contextu. etiam de Anima secundum terpretationem Themisti idem expreis per ea verbi, aliud st magnituu magnitudianis esse , in aqua , ex aqu. esse ; via hiersim
113쪽
De Ontia , in existe iis . ari ιυerh Aristotelicae doctrine valde conso-MA quod in entibus necessarijs essentia sit necessariis esse , contingentibus esese posse esse, ac non eum actus vero essendi sit diuinctus abessentia , seu potentia intrinseca essendi, Eandem opinionem ab AristoteIe hauserunt insigniores peripathetici ac prae sertim S. Th. de ente , Messentia,cap. .
a. Contra gentes cap Sa, qu etia in
prima parte totam doctrinam de infinita' perfectionibus Dei, de limitatione, atque imperfectionibus creaturarum
fundat in hoc quod Deus sit suum esset secus creatur . Scotus etiam in qu sto admittit quod esse actualis exi, stentiae distinguatur ab esse essentitudeo lque refertur a Caiet de ente, Messentia quaest. D. ut auctor sententia ponentis inter essentiam ii extitentiam distincti
nem formalem ex natura rei. Ex nostris eandem sententiam docuerunt Fonseca sq. et cap. a. quaest. q. Con imbricenses primo Physici , cap. o. quaest. 5. art. 2. Rae tione probatur I ex inductione uniuersalissima iam indicata . Creaturae enita
eodem pacto sunt in aetii essendi, quo sunt in actu currendi sedendi, vidend: intelligendi , ωi csteris omnibus actibus; sed sunt in actu currendi per hoc
114쪽
ro a quini VI. quod habeant cursum dis iactum ab eo , quod currit, sunt in actu intelligendi per hoc , quod habeant intellectionem distinctam ab eo quod intelligit c ergo etiam sunt in actu essendi cr hoc quod habeant esse distinctum ab eo, quod
est caeteri enim actus manifestant,qualis sit actus esibiadi , qui est primus amiS, in , quo fundantur ceteri.
Confirmatur , quia si quis Diacere reflectat supra seipsum , aduertit, quod sit cui ipse intelligi non per hoc , quod sit Intelli fere , seu actus intelligendi , sed
per hoc , quod habeat intelligere seu ilhim intelligendi , sedet non
per hoc quod sit sessio , sed per hoc, quod habeat actum sedendi, ita est non per hoc,quod sit esse, sed per hoc quod habeat esse ; sed est absurdum,quodens habeat id,quod est , e .g. dicitur absurde quod homo habeat animal rationales ergo creatur non sunt suum ess , sed habent esse distinctum a se . Et sanes epo sum meum esse, cur est adeo in na- iralis haec propositio , ego si esse , haec vero alia , ego habeo esse , est summe naritialis . . Secundo probatur insistendo eidem inductioni qlita quod potest haberes, ac non habere aliquem actum non est talis imis, e g, quod potest sedere in no a sede
115쪽
De essentia, ei existentia ID I
lsedere, uon est actius sedendi ; sed omni
creatur a potest esse , non esse , atquia adeo potest haberes, vel non habere achim essendi a ergo nulla creatura est suum esse , vel est achis essendi , sed ab aetii issendi diotinguitur:
Tertio probatur quia certum est posse esse ac non esse. Hoc posito, veposse esse, ac non esse est ipsum actu esse hoc est sicut si diceretur, quod posse moueri in non moueri, est ipsum acti moueri , ac videtur per se notum, quocsicut necessario esse est ipsum esse, ita posse esse, mon esse , non est ipsum
esse actis, id est oleutia esiendi , ainon essendi . Posito quod posse esse ,
non esse non sit ipsum esse, vel si solun aliquid extrinsecum mihi Mimirum ipsi mea possibilitas aeterna dei ita icata cun Deo in contra est, quia hoc est , sicui diceretur, quod posse moueri in no imo ueri , videres, non videres, non es aliquid intrinsecum hi . sed mere extrinsecum. Et confirmatur , quia nulluamis videtur magis esse intrinsecus , Sintimus potentiae correspondent , inanactus essendi. Si enim motus est achis in trinsecus mobilis,hoc est alicuius poteti moueri,in non moueri si sessio est actu intrinsecus sedentis, mulio magis esse est
116쪽
est actus intrinsecus entici ergo sicut inlmobili datur intrinseca potentia, ut moueatur, aut non moueatur, ita in ente
ex se constare , quod in me posse es 4 ac non esse non est ipsum citi esse , quod posse esse, ac non esse est intrinse- eum mihi, non minus,quam posse moueri in non moueri est intrinsecum illi
Quarto probatur , quia ex limitati lne, imperfectione creatur: oritur a quod non identificetur eum alijs actibus, le. g. e limitatione intelligentis creati oritur quod non sitimam intelligere , sed solum sit id,quod potest intelligere Ad actus essedi est primus, ae praestatissimus actus, in quo omnes fundantur,ideoque Deus dum dixit: ego sum , qui sum explicauit solum actum essendi , ergo multo magis orietur ex limratione creaturae, ut non sit actus essendi, sed solum sie id,quod potest habere actum G endi Quinto probatur , quia reaturce de- bene undique differre a modo essendi diuino in ratione causati in incausati sed modus essendi diuinus consistit in hoc, ut Deus fit ens a se,in se,per se, propter se , hoc est undique incausatum in quo
117쪽
- sntia , misi ruit, axin gener e est a se, quia Mn cime dis ab ulla causa essiciente , se , quia esse
subiecto, vel potentian est per se a ria' non est per essi distinctuma est proptos, quia non es propter finem sed is, est finis omnium Gergo creatu- ς debent habere esse undique
in quocunque genere causa , atque adeo
debent habere esse ab adio, Ne sit i
eausa emiente , in alio , hoc est esse receptum in subiecto seu in emquod habet,sed habent esse distinctum persunt. & propter aliud, quia sunt x pter Deum a tanquam propter ultimum finem. GV Hinc explicatur , quo sensu Deus utiens per essentiam ocreaturae sint enti per participationem . Sicut enim tigrus est ignis per essentiam , quia non participat ignem , nec habet ignem in se, sed
est ignic ferrum ero ignitum non es ignis per essentiam , sed solum per participationem , quia non est ignis, sed habet ignem sibi intime nitum , atque adeo potius est ignitum, quam sit ignis
sic Deus est ens per essentiam , quia non habet esse , sed est ipsum esses creaturqsunt entia perparticipationem quia non sunt elles, set habent esse , ae proinde com
118쪽
comparata elim Deo sim irciter non a Sunt, cinam labent, ac participant effeci Deus soliis simpliciter est, quia est prsum csse , ideoque vocatur ui est , ac dicit , ego sum , quistim Sicut vero creaturae tria entia per participationem , non perissentiam , ita sunt bon solim per parti eipationem δε non per emen tiam , uiuentes , sanctis , sapientes beatqper participationem, , non per Mntiam , cum solus Deus sit haec omnia peressentiam . Deus enim ita est bonus, ut sit ipsa honitas , non ut habeat, a par ticipe bonitatem, ita est vivens, Visieipsa sapientia α At creatum ita sunt bona , ut non sint bonitas , sed habeant bonitatem , ita sunt saractae , ut non sint sanctitas , sed habeant sinctitatem, idcoque sunt haec omnia per solam participationem . Similiter Deus est ens in actus puriis,' tria ita est ens, ut sit ipsum esse ,
ipse actus essendi , inquilibet alius l
actuc cream rae sunt entia compositatas squia ita sunt ens, ut habeant esse, quod non sunt, atque adeo componantur e X esse , eo quod est, ex bonitate, exeo,quod est bonum, ut iam est di
Sextδ demum probatur, quia esse , qHod non est receptum in alio, sed est in j e subsistens, est infinitum: sed si substantiae li
119쪽
tae creat essent suum esse m ruiesse non esses receptum in aJiois iaequααnini recipitur in eo , ouod est, cum honorandistinguates ab esIes ergo substanti Creatae essent infinit , millim tiata Mino est manifesta , probatur maior uana esse , quod non . est acceptum ab alio sed est a se est infinitam , omnino illa nutatum nec est alia rario cur diuinunesse sit infinitum M illimitatum, nisi qui ius a se non est acceptum abolla causa , sed ex eadem latione esse , quod norest receptum in aliq, debet esse infinitum eo enim ipso no limitatur a suo subjecto ergo ci Constrinatur, quia intelligere per se subsistens, ita vi n0 sit actus vlli iusi subiecit,est infinitum , 4ὶlimitatum;
ergo esse per se subsilens non rece-prum in ullo subiecio est es e infinitum , Inimitatum . Hinc sequitur , ut, FG
in alio in esse ab alio se mutuo consequatur, sicut e conuerso se mutaro consequutur non esse ab alii, & non esse in alio 4 valent igitur istae consequentia negative non habet esse ab alio ergρ non habet esse in ali ἱ valent etiam istae consequentiae affr- malitiae habet esse ab alio , ergo habet esse tantio,' hoc se mutuo consequuntur Ad i. Distinguo maiorem ratio, clar
120쪽
io arti in VI. esse distinguitur ab esse , nego quia quodlpotest esse , non esse . ita vi sit ipsa potentia δε indifferentia essendi, ac non essendi , concedo distinguo eodem pacto minorem in nego consequentiam . Non quodcunque potest esse δε non este , distinguitur ab esse , sed quod est ipsum posse esse , ia non esse . Potentia enim essendi , ac non essendi non est ipso actus essendi in si liter indifferentia ad essendum is non essendum non est ipsa formalis determinatio ad essendum lsed in creaturis datur intrinseca poten tiarii indifferentia essendi, ac non esse sendi, ut dictum est perso distinguitur ab existentia , quae est actualis determinatio talis potentiae, R indifferentiae . Iam ipsa existentia potest esse, non esse , non lita ut se ipsa poetentia , indifferentia essendi, ac non essendi nam actus determinatiuus indifferentis non est ipsa formalis potentia determinabilis, sedi test esse, & non esse per denominationem a potentia essendlicuius est eius . Sieut enim potentia essendi, non essendi actu est, sed non ita , ut sit actus essendi,
sed ita , ut si per actum essendi; se actus essendi potest esse, non esse, sed ita
ut non si ipsa potentia essendi, ae non essendi, sed denominetur potens non Iesse a potentia,cuius est actus . Nam &ὶ