Quaestionum philosophicarum Syluestri Mauri Soc. Iesu liber primus quintus. .. Liber tertius. Continens Quaestiones physicas de ente naturali in communi, eius principijs, causis, & proprietatibus

발행: 1670년

분량: 780페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

121쪽

ι De mio ita existentia. 9tentia ponitur in actu per .aelum Maelieonstituitur in potentia per potentiam per denominationem ab ipsa Actu igitur essendi , qui potest esse , non esse per denominationem a potentia is

stineta,non existit per alium ac una distinctum sed existit se ipso, cum sit ipsum essae acti, quod potest non esse per denominationem a potentia, quam actuar Dum urgetur , quia eAistentia rear

per se ipsam est contingens , sed contingens est , quod potest esse , non esse ergo, Distinguo maiorem per seipsan contingens , hoc est per se ipsam es actu potens esse , non esse, conceos hoc est per seipsam est ipsum possiesse, non esse,nego . Contingens, ci e seipsum dicitur dupliciter . Prirnc per se ipsum contingens est aliquid o

tens non esse, abstrahendo ab hoc, quod possit non esse per . potentiam non essendi Deum identificatam , vel per potentiam non essendi distinctam . Secundo per seipsum contingens est , quod est ipsum posse non esse . Essentiae creatae sunt per seipsas contingentes in secundo sensi, quia sunt ipsum posse non esses existentiae creatae sunt per seipsas co ltingentes in primo sensi, quia sunt ip- sum esse, quod potest non esse per potentiam distinctam . Comingens vero vesic

122쪽

sic Ibo Eu Uio VI.

abstrahit ab utroque sensu . cit a Concedo non valere illam artione ex eo quod praedicata esset talia codiueniant necessario,exissentialia coueniat contingenter praedicata enim essentia-llia conueniunt per denominationem ab extrinseca necessitate , titilitum est is tallogica loco cit in argumento Ad auesta-lmen id , quod est, distingui debet abusese ex alijs fundamentis Adoria dietu est in logica posse distin-

gui a parte rei etiam ea , quae sunt mutuo inseparabilia . Addo fortasse inter se sentiam in existentiam dari aliquam separabilitatem , ut dicetur in responsione

Ad . Distinguo maiorem existentia est, perquam res distinguitur a nihilo actus, concedo maiorem nihilo potentiae solius, nego maiorem' distinguo minorem quidquid est in . homine, per seipsum distinguitur a nihilo actus , ne go minorem . nihilo potentiae , vel acius , concedo minorem δε nego consequentiam. Est regula Aristotelis in

Top. quot modis dicitia unum oppositorum,

tot modis dicitia aliud , sed en sciis nihil useu non ens sunt opposita 3 ergo quot modis dicitur ens,tot modis dicitur nihil kns dicitur dupliciter et aliud enim estens essentiae, quod ab Aristotele vocatur I

123쪽

feniis j exissentia . ret l tur ens in potentia , aliud est 'en exi istenti , quod dicitur ens actu rens eo sentia ,seu in potentia est. d. per quod res est intrinsece id , quod ora esse ; , non esses e. g. ego sum ens estentiae . i, in intentia , quia sum intrinsece id , iquod possum esse ., non esse Haliel opponitur nihil essentiae , est id , pers quod excluditur hoc , quod intrinseco est id , quod potest esse N non esse prisens essentiae per seipsum istinguitu inihilo essentiae , hoc est a nihilo eius

qliod per seipsum potest esse , ac non esse. Ens existentiae est id , per quod is liactu existit, doc per seipsum disti

.guitur a nihilo existentiae , hoc est a niihilo eius, quod existit. At en ectenti elisicut non existit per seipsum, sed per existentiam dist: nctam , ita ' non distinguitur a nihilo existentia per seipsum s sed per existentiam distinctam Dices momo per seipsum no distin f guttura nihilo existentiae Perso per γ' ipsum est nihils existentiae. Respondeo nem eonsequentiam . Apropositione enim praecisiua hon valet

consequentia ad infinitantem: e. r. non

valet , paries per seipsum non est alitis , ergo per seipsum est Bon albus . Ratio est quia Propositio infinitans affirmat identi i

tatem , cum carentia formae ex eo emi

124쪽

II incestis VArentia e . g. eceo, quod homo non e sapiens per seipsum, hoc est non habeat identitatem cum hoc, quod est esse sapientem , non potest inferri , quod per seipsum sit non sapiens , hoc est habeat iden litatem , cum ioc,quod est non esse sapientem , ergo ex eo quod homo per seipsum non habeat identitatem cum hoc quod est existere,non potest inferri,quod per seipsum sit non existens hoc est habeat identitatem, cum hoc, quod est non existere, cum habeat identitatem eun hoc, quod est posse existeres, inno o

r istere.

Ad s. Concedo,quod ex existentia , Messentia componatur existens, quodlad hoc , ut aliquid componatur e duo-hu S, unum eorum non debet intrinsece eonstitui per aliud: sed nego quod essentia constituatur intrinsece per existentiam. Homo enim constituitur solum per

hoc , quod fit id , quod potest esse intri se ee , non esse is non per ipsum esse Pergo potest optime venire in compo

stionem eum esse , ita ut X eo , quod potest esse ac non esse , is esse constituatur e Ristens, eo pacto , quo qui po- est intelligere, ac non intelliger Potest

125쪽

, an compositionem cum

pex' iςrsarios vistinguente durationi componaturcum durati'n' per quam

em ita a loel udit intrime ce larationeri in vir' nuncla sic nec valet similis con tia an casu nostro Fatio est, quia cessentia componatur cum existetis, requiritur, ut existat, sed hoc requiritur non tanquam constitiuiuum essenta P, qua est una pars eo 'neus, sed tanquam coostitutivum compositi, hoc est entis existentii sciit proposi ali ter dieendum est ab Aduersarias de duratione. Ad 6. Existentia substantia non est acciden substantiae , sed est Hus substantialis, Dum opponitur:quod potest

conuenire, vel non conuenire subiecto est accidens existentia potest conuerbire, vel non conuenire subiecto ergo exi- istentia est accidens subiecti. Respondeo distinguo maiorem, quod potest conueni vel non conuenire subiecto iam

126쪽

constituto in actu est accidens , quod potest conuenire, vel non conii innire subiecto non constituto in actu, sed ut illud constituens in actus est accidens, nego maiorem istinguola eodem pacis minorem,& nego consequentiam . Esse mucium est aeeidens homini quia homo iam constitutus in actu notes ea musicus, de non esse musicus 3 at esse 'iton est accidens hominis , sed actius costituens hominem in actu, atque adeo est actus substantialis Aristoteles rati li-Xit,quod esse non est substantia rei n. mine substantiae intelligit essenti dixi supra; neque cgat, quod esse η tanti sit actus substantia S. Hilarius mali, dum dicunt quod esscreaturarum est accidens , sumunt acta idens late , prout opponitur essendiae; quia esse creaturarum non est earum eμὴ

sentia ideo dicitur accidens, licet non sit aecidens stricte, in quantum est , quod accicit rei iam existe constituendovitam in actuἰΡ . A Ad 8. Distinguo maiorem existentia est,per quam res actu si e Xtra caum sas , concedo malo lem: existentia est priquam res potentia est extra causam sane'

lgo maiorem distinguo eodem pnorem nego consequentiam assen tia hominis non est actu per seipsam, sedi solum d

127쪽

De essentia , e visentia Issolum per seipsam est intrinsece id,quocpotest esse , mon esse , hoc autem es esse potentia ens , messe e X tr musas potentia sicut vero essentia ac vidi si pelexistentiam, ita a diu est extra causa Delexistentiam . Addo definitionem illa nexistentiae , CXi Stentia est, perquam re est extra causas non essu uniuersalem Cum non conueniat existenti diuinae

Deus enim absurde dicitur esse e tra causas , cum causas non habeat . meliuerso describitur existetia uniuersaliter est per qsrum res eXistit acti inciri psia, Quid vero sit actu existeres est ita clarum , ut non possi clarius explicari , , docet etiam Aristoteles Potest quq ri, an cum homo producatur, Seu ponitur extra causas,produc aduessentia in existentia.

Respondeo , quod simpliciter producitur homo, in quantum est tot tim coarpositum ex essentia, Me X istentia essentia producitur tanquam id,cui esse datur, existentia producitur tanquam esse quod datur laetio productiva terminatutum ad essentiam , tanquam ad id , cudat esse , tum ad existentiam tanquam ad esse , quod dat Ad 8. Respondeo primo argumentuthabere manifestam instantiam in sentestia aduersariorum distinguentium ex

128쪽

stentiam a duratione . Nam existentia lmea . g. ablatis omni hus durationibus remanet Armatissme non existens uo

ron existat ullo tempore , est nihil; estri existe nata ablatis omnibus duratio-tibus remanet sormalis me nihil ergo collectio durationum non distinguitur ab existenta , quod est contra Aduersa

rios. a

Re ondeo secundis directe, transeatim aio i. distinguo minorem, ablata eXι li stentis,essentia remanet formaliter nihil lactu , seu nihil existentis,4 consequen iter nihil etiam essentia conci minorem , tremanet formaliter nihil essentiae, pollentis . nego minoiem , et nego consem quentiam sient Aduersarii debent con-lcedere, quod ablatis omnibus duratio

nibus, existentia remanet nihil existen-ltis in quocunque tempore , sed non re manet formaliter nihil existἡtis prescin dendo a tempore ἰ quia tamen non intest existeres, quin existat aliquo tempore determinato , ideo remanet conseque ter nihil etiam existentis praescindendo a tempore Lita dicimus nos, quod essentia,ablata existentia,remanet formaliter non existens, atque adeo remanet nihil existentis , sed non remanet formaliter

nihil essentis, quia adhuc est intrinsecet

129쪽

De essentia , in existentia id , quod potest esse,in non esse , atquei adeo est alη quid essentiae, est ens inpotentia intrinsece . Quia tamen non a

potest aliquid esse intrinsece ae . quod

potest esse , ac non esse , nisi actu sit quod enim actu non est, nullum habet intrinsecum esseri ideo ablata existentia actuali aufertur consequenter essentia intrinseca . Est autem uniuersale, Vicu aufertur, nun sine quo aliud esse nopotest , auferatur illud, e . . si auferatur calor naturalis, sine quo non potest con lseruari vita animalis , eo ipso auferturi

vita animalis. Ad 9. In quo quq ritur, qua distin

etione essentia distinguatur ab existen tia , primo dico, quod si essentia, & exi stentia ponantur habere omnimodam ac mutuam inseparabilitatem,distinguuntu plformaliter ex natura rei, non tamen tan quam duae formalitates constituentes,Vnii essentiam, eo pacto, quo animalitas S rationalitas sunt duae formalitates consti ruentes essentiam hominis , sed ut id quod est,in ipsium esse . Secundo dico probabile esse,quod essetia creata possit esse sine hac existentia, licctesSe non posse sine omni existentia Quod si est verum essentia distinguitur ab existentia plusquam formaliter ex na

inra rei ae videtur dis ingui distinctio-

130쪽

itinctione modali, vel quasi modali. Dixi quasi Tu ali P. Mam ocus modificat aeno an existentem te Atilentia nos moloiscat rem iam X istentem sed facit

Ad I p. Concedo cum S. Tho contra G te cap. Sa quo in Angesis ess distingimur ab eo , quod est , atque adeo dat vi in ipsis compotici e potentia , &actu, ut docet cap. 3. sed nego ex hoc sequi quod sint compositi e materia G in finima. Vt enim docet . Doct. cap. q. compositio ex eo,quod est esse ius diuersa a compositione X matella, forma mompositio enim ex materia , , forma est compositio tantia , ac naturae , ita tona par essentiae sit materia alia pars essentiae sit rim, eo pacto, quo essentia , ac natura homin s componitur ex corpore , tanquam ex materia,' exi anima tanquam e formes at compositio ex esse Meo,quod es , non est compositio essentiae, sed st, mi osti' , per quam eius Alliendi a iditur essentie

Angeli igitur sunt nNnus compositi, qua corpora, sed habent aliquam compositionem , non aqa quant simplicitatem

diuinam. Vtrum

SEARCH

MENU NAVIGATION