장음표시 사용
181쪽
De potentiain appetitia materiae. 69i alia adeoque a materia, ex vium non possunt formiinter se 1 stingit etiamsi comprehendatur materia ;: pacto, quo comprehensa cera fiourν
ba H non possent ex vi illius Ast qui γmnes figure quibus est figurabilis.
Dum opponatur materia eo pacto re-picit formas , quo recipi formas 4eipit determinate, distincte, e g. hac, hanc Dergo respicit determinate negonaiorem , Nam materia secundum se potentia determinabiIis ab agente,tque adeo respicit formas possibiles , ut leterminabiles, cindistincte, at reci it formas , ut actu determinatas ab affuladem ipte determinatὰ, distincte, hanc, hane c. Expliatur exemplo cum quis appetit panem et dabilem respicit panem dabilem in-seterminate, indIstincte, at cum re-picit panem, respicit hunc, qui datur
Ad primum Avicennae contra ppetitum materiar, concedo maiorem, lnego secundam partem minoris Maeria enim appetit Arma appetitu non upito, sed nato, ut explicatum est tertiaconclusione . Licet enim seculum se sit purum ens in potentia, adhuc Deo ordinatur ad formas tanquam adaum bonum, finem, ad suum est
182쪽
i ad suam sermositatem , ideoqtie est
appetitus innatus formae, ut sui primi boni, is sui esse . Quare falsum est, quod appetitus conueniat soliin enti
actuato , cum possi etiam compctere enti in potentia . Adde quod mἴterivi, formata accidentibus ordinantilius ipsam ad aliam formam, appetit iliam appetitu accidentali, ut dictum est inquarta conclusione Ad et Avicennae, nego maiore
Μ texi enim appetit formas, non quia
caret omni forma , nec quia appetit se muria abere plures mi mas , neque quia
fastidit formam , quam habet , sed quia est potentia ordinata etiam ad reliquas formas tanqua ad suum bonum in fine. Adde , quod appetitus est multiplex Primus est appetitus boni praescindendo a pr sentia , vel absentia ipsius hie
vocatur simplex amor . Secundus est appetitus boni absentis,ut absentis hic vocatur desiderium, Tertius est appetitus inclinatio in bonum prisens, ut pr sens . iam possessiim vocatur delectatio , vel saudium . Material cundum se praecise in quantum es puro potentia ordinata ad omnes formas tanquam ad suum bonum, uinem, prael scindit a qua cimque forma, appetit formas appetitu quasi simplicis amoris Lir
183쪽
De Otistiam appetitu materiae. III quantum habet fori nam , ut suum bonum,in finenti inclinatur ad illam appetitv quasi gaum . complacentiae de bono possessori inquan iam est in poten tia ad alias formas , quibus caret appe
tit illas appetitu desiderio, quo quasi de'
siderat non absolute , sed ex is positio' ne , quod amittet formam , quam habet, quam non fastidit, cum quasi de ea complaceat . Dum opponit tertio Avicennahas locutiones esse poeticas , metaphorieas nego hoc . Vere enim in absque metaphora materia appetit formas appetitu innato, cum ad illas ordinetur tanquam ad finem suum , 'Onum hic autem appetitus congruenter expli catur similitudines, ac proportione Tpetitus eliciti nobis notioris locutio autem explicans minus nota per similitudines 4 exempla rerum magis no tarum est maxime philosophica. Ad 6. Concedo maiorem nego secundum partem minoris , Dico enim, quod materia secundum se prscise , ita
quantum est pura potentia , appetit aequaliter omnes formas , cum illas appetat appetitu non distinguente unam ab alia appetitus autem non distinguens unum ab alio , . g. cibum melio-xem a deteriori non magis appetit nuquam alium cum ad praelationem re-H et qui
184쪽
quiratur distinetio. Dum opponitur Aquod sit irrationabile, ut appetat formas , quia sunt bonum i appetibil non magis appetat meliores , atquappetibiliores distinguo , est irrationabile, si appetitus distinguat, concedo si non distinguat, ego . Qia' vero materia difficilius spoliatur una forma, quam alia , e g. forma ferri, quam forema hominis , non oritur ex eo , quod materia secundum se magis resistat spoliationi unius formae, quam alterius, cua omnes aeque se habeat , sed quia una forma magis resistit expulsioni ex materia , quam resistat altera i . g. formo ferri magis resistit expulsioni , quam serma hominis . Addo materiam dum est in potentia accidentali magis ad se nam formam, quam ad aliam,magis a
petere unam quam aliam I e. g. materia oui , quia est in potentia accidentali magis ad formam pulli , quam hominis, magis appeti formam pulli, quam ho
Ad 7. Concedo , quod materia appetat etiam formas supernaturales si tame est possibilis vlla forma substatialis supernaturalis i iam corruptas appetitu tamen indistincto . Dum infertur ergo habet appetitum , qui naturaliter,
185쪽
De potentia r appetitu materiae. VI non potest expleri , nego consequentiam Appetitus enim appetens indi'stincte formam , licet comprehendat formas supernaturales , iam cor-rnptas , potest naturaliter expleri per formas naturales , eo pacto, quo p petitus cibi abstrahens a cibo naturali , vel supernaturali potest naturaliter expleri per cibum naturalem At si materia appeteret formas supernaturales , ut supernaturales, Wcorruptas , Ut corruptas distincte , tum nos a
posset naturalite expleri et sed
materia talis appetitias , nec ullus appetitus naturalis appetit distincte aliquid super
186쪽
VI detur vera esse opinio verr. SI alioru n relata a S. h. CP. tex. 2q. a Pere r. lib. 6. cap. 6 quod tota quid litas, cistentia entis naturalis sit forma: e. g. quod tota quid ditas hominis sit anima rationatis , tota qui oditas equisit anima equina , tota Quidditas ignis sit forma ignis, materia vero non sit parst quidditatis , sed tantum eius subiectium & quasi vehiculum. I. Quia illud , quo mutato remanet idem homo, non est pars quid ditatis humans nihil enit , remanet idem mutata parte quid ditatis stiae ; sed mutata materia dummodo sit eadem anima remanet ide homo ma id. iest homo qui nascitur , qui moritur, l& tamen materia continue per nutritionem , istigmentationem mutatur deperdita priori, noua succedente , similiter resurgemus ijdem homines men materia non erit ea deni: saepe enim ea det materia fuit plurium ommum , 'e g. apud nationes quae vescuntur carnibus humanis materia unius hominis
187쪽
i De qui aitate . III leuadit materia alterius, atque adeo plu-il res homines deberent resurgere cum eadem materii, quod repugnat ergo a Forma vocatur ab Aristotele quod quid erat esse rei, quid ditas , ac species, sed non diceretur quidditas , ac species, nisi esset tota uuid di lac ergo ci Addet Aristotelam . et tex. II. docere,quod
materia non est quid , si aurem esse pars quidditatis esset quid Pergo non est pars quidditatis
Respondeo, quod nomine quidditatis
rerum substantialium mel suur id
quod eo ipso , quod per se subsistit , vel
est in supposito subsistente constituit spe ciem δε dat denominationem , ac definitionem speciei e g. quidditas hominis est humanitas quia eo ipso, quod humanitas per se subsistat vel sit in supposito subsislante constituit hominem ,
dat denominationem , ac definitionem humanae speciei ita quia humanitas mea
per se subsistit, constituit speciem , hoc est hominem δε mihi dat denominationem , ac definitionem hominis, per quasium animal rationale . Similiter human iras assumpta a Verbo eo ipso , quod est in Verbo, suod est suppositum per se subsistens, denominat Verbum hominem , cilli tribuit denominatione as
188쪽
ac delinitionem hominis; quidditas equi est equinitas ex eadem ratione . Tota igitur quidditas est , qtia sussicit ad da-dam denominationem 4 definitionem speciei; pars quidditatis est quae non sufficit, sed requirit aliam compartem . Hinc patet, quod in entibus non natu
ratibus, sed simplicibus, cuiusmodi sunt intelligenties, quidditas est Iola forma e. g. in Angelis sola forma Angeli est tota quidditas , quia eo ipso, quod detur iis Angeli , seu Angeleitas per se subsistens, vel in supposito per se subsestentes, datur denominati, ac definitio Angeli. E conuerso in entibus naturalibus , e .g. in homine , quo , igne c. serma partis nimirlim anima rationalis; anima equi, forma ignis c. non sunt tota itidditas, quia non suificit, quod anima , vel alia forma naturalis per se
subsistat, vel sit in supposito per se sub
subsistente vestribuat Feciem, ac deno minationem 4 definitionem hominis vel alterius entis naturalis , sed requiritur ulterius materia . Ita licet post mortem anima separata per se ubsistat , adhuc non dat denominationem hominis nec tum est homo , vel animal rationale;& si Verbum Diuinum assumpsisset solam animam sine materia, carne; non habuisset denominat onem, speciem , ac
189쪽
definitionem hominis , nee sadhis esseti homo , quia ad hominis speciem requirisitur etiam materii, corpus , ac caro . Et Confirmatur , quia homo est animal ditionale potens sentires, ac discurrem a exercere alias operationes humanas sed anima hominis separata a materi R-a non constitueret animal rationale potessentire,&discurrere in exercere ope rationes humanas . Quomodo enim sentiret sine sensoriis materialibus , id rei sine oculis, audiret sine auribus,progrederetur sine pedibus inc ergo anima rationalis non constitueret homine lSimiliter equus est animal hinni bile potens sentire , hinnire in exercere Ope rationes quinas sed anima equi separata a materia non constitueret animal hinnibiIecinam non posset sentire, nec hinnire sine organis materialibus sentiendi , hinniendici ergo non consti-ltueret equum Didemque valet de caete tris formis naturalibus ergo nulla sorma est sum ciens ad constituendum ulluens naturale Pergo non sunt tota quid-ditas sed solum pars quidditatis comistituentes cum materia totam quiddita-ltem.
Forma tamen totius est tota quiddi-ὶ
ltas, e .g. humanitas est tota quidditas ho minisci sedium anitas non est sola ani-l
190쪽
ma , sed anima simul in materia unitae, i& differt a forma partis, hoe est ab anima , sicut totum a parte , t S. Thomas docet in comm. cx3 lib. 7. Physieorum mine habetur cur humanitas dicatur forma totius, anima vero forma partis Ratio est , quia anima est forma existens in materia , qu et est pars hominis ergo est forma partis , cum sit i a parte; at humanitas non est in materia, cum illa includat, sed solum est in homine, qui est totum; ergo est solum forma totius Ηaee doctrina desumpta est ex Aristotele pluribus locis , cur sertim . met, te X. 2. 7. Metaph. e. 3 secundo phys te. 16 in quibus docet quidditates rerum naturalium esse sicut simum , non siicut concauit. Sicut colin ad constituendum simum non suffcit concauitas, sed requiritur, ut concauitas sit in naso sic ad constituendum hominem non suffcie anima rationalis , sed debet esse in materia a conuerso quid ditates mathematicae i. g. quid ditas circuli est sicut concauum; quia forma circuli etiam extra materiam habet integram definitionem circuli Didemque die de alijs mathematicis A r. Quod remaneat eadem res o