장음표시 사용
251쪽
De natura. 239eorpori caelesti tanquam suo fini, tuo perfectivo ut sic participet naturan ,& motum circularem Clii Imo censeos non dari motus neutros, quia omnis motus, vel est perfectiuus is melioratiuus subiecti, vel deterioratiuus , vel neque persectivus, neque deteriorativus.
Si meliorativus, ac perfectivus, opa
cto, quo illuminatio est per Gua aeris, est secundum naturam,i inelinationem subtecti ; quia subiectium inelinatur ad omnem perfectionem in quantum potest haberi a naturalibus agentibus ergo est naturalis . Si deterioratiuus est contret inclinationem subiecti , atque adeo violentus . Si neque meliorativus , neque deterioratiuus est superfluens , Minuiselis subiecto , atque aded contra inclinationem naturq, quia natura subiecti renititur motibus superfluis, minuti libus Demum exemplum supernaturalis estvnio hypostatica, quae est supernaturalis humanitati Christi , quia talis unio licet
non sit contra inclinationem humanitatis , utpote dans illi se inmum bonum , summam perfectionem subsistentiae Diuinae, est supra eius inclinationem utpote illam excedens. Et quia etiam excedit omnem vim activam substantiarum creatarum est simpliciter supernaturalis,
252쪽
naturalis , hoc est omnino impossibilisper naturam , Deo autem volenti post
bilis . Gratia etiam qua constituimur Filli adoptiui Dei Fides, Spes Caritas, lumen Gloriae , visio beata δε ali sim Dies habitus , atque actus sunt supernatu'rales ex eadem ratione Ad 7. Avicennas apud Auerrcem, S Thomam putauit naturam pol e de
monstrari non quidem a Physica, quia nulla scientia demonstrat , sed suppora it primum subiectum , sed a Metaphyuca, quia potest scientia superior demonstrao rei timuim subieetiam , suppositum a cie tia in Ariori . Sed hs doctrina et ex presse contra Atistotelem dicetem, quod ridiculum est tentare demonstrare naturam , ruta est per se notum dari natu ram, qui ratio ostendit uniuersaliter quod neque potest demonstrari a Physeca , nec a Metaphysica, vel alia scientia. Explicando igitur rationem Aristotelis ostendo naturam denaonstrari non posse quia quq sunt ita nota per se in per inductionem, ut nemo sanae mentis sit illis assensurus ex syllogismo , demonstrari non possunt, cum demonstrario sit tyllo gismus causans assensum conelusionis in homine sansmentis g det nonstrari non potest , quod de ii Sol, Luna Pho-lmines, animalia , p uitae Sc. ma It cl
253쪽
omnia dari est ita notum per se ex indisectione in experientia , ut nullus sanae mentis sit illis assensurus ex syllogismo;
sed dari multas naturas, Multa entia naturalia est ita solum per se , ut nemo
sanet mentis sit illis assensurus ex syllogismo g quis ex syllogismo credat dari in homine naturam , quq sit principium, ut moueatur motibus humanis dari in animalibus , ac plantis naturas, per quas moueantur suis motibus 3 ergo non potest demonstrari natura . Hinc ad argumentum causa potest demonstrari
per eseetum distinguo maiorem, causa quam intellectus cognoscit dari eo ipso actu, quo cognoscit essectum , nego: qua non cognoscit dari eo ipso acti, quo cognoscit effectum transeata distinguo
eodem pacto minorem nego consequentiam . Causa quam intellectus cognoscit dari eo aetu quo cognoscit effe- mim non potest demonstrari per effectu ;e. g. quia eo ipso actu , quo ego cogno sco meos effectus, ac meos motus, O gnosco meam existentiam, non possum per meos effectus demostra e meam existentiam a quia eo aetii , quo intelle inscognoscit dari motum, cognoscit dari aliqtiis, quod mouetur e motu noulo test mobile demonstrari per motum Ia
eam nostro ijs ipsis actibus , quibus co
254쪽
aqΣ 'Maestio XII. gnoscimus hominem , animalia, diplias moueri quibusdam motibus, cogiscimus dari subsantias animalium ,
plantarum mobilas ipsis motibus; sed t lis substantia est naturara ergo ijs piactibus cognoscimus dari naturam; ego non positimus naturam demonstra aper motum , cum simul innotescat cusmotu a atque adeo non sit per se ignoti sed nota.
Virum se positum a parte rei nisi aliquid sepra naturam.
D Rimo videtur vera sententia Henr L ci quodlibet q. Durandi in primc
dist.3q. quaest. I. aliorum , quod sui postum,e.g. homo, equus c. disti gnatur a sua quidditate , natura , sentia e g. ab humanitate , equinitas solum ratione, & ex modo concipiendeo quod homo gnificet humanitatem in concreto , hoc est in aliquo eam hibente , quod habens nihil dicat reci se sola ratione distinctum ab humanitate habita cum humanitas significet eandhumanitatem in abstracto , non in aliquo
255쪽
De supposito . aqs aliquo habeate . . quia Aristotele I. et textura .ina a in substantijs i. dem est numquodque ac id, quodquid erae esse , seu quidditas sua sed supposita se. g. Homo, Equus c. sunt substantiae ; ergo idem est Homo , ac ius humanitas quae est quidditas hominis idem est Equus , ac equiuitas , qu est quidditas equi. Ratio vero est , quia homo constituitur homo adequale per humanistatem secluso quocunque alio positivo, vel negativo Pergo homo nihil addit supra humanitatem. a. Videtur vera sententia , quam , licet , non omnino assertiue proponit, ac defendit scotus ines dist. I. quq st. I. alibi, quod suppositum nihil positiuunx addat supra naturam, sed solum addati daas negationes , primam unionis actualis, perquam natura non uniatur actu alteri suppositio 3 secundam unionis aptitudinalis, perquam non exigat uniri lalteri supposito . Primo quia si naturaial substantialis neque est in alio supposito u& toto , neque exigit naturaliter esse in latio supposito , toto, per hoc ipsum constituiturper se subsistens , atque adeo lhabet rationem suppositi , quod nihil a-lliud est quam substantia per se subsistens; le.g. mea humanitas e ipso, quod non
256쪽
Christi δε quod non exigit esse in alio
supposito in toto , sicut anima ratio
lis exigit esse in homines, qui est supp
situm in totum , e inquam ipso hum nitas mea per se subsistit, dabeetionem suppositi. E conuerso humaChristi non habet rationem suppositi Personae, quia actu est unita supposito Diuino , atque adeo cum habeat a millem unionem non habet negationem iunionis actualisci anima separata non . st suppositum, Nersona, quia licet mr se su bsstat non sit unita corpori, aseque adeo habeat negationem unionis actualis , tamen exigit esse in supposito hominis in est apta illi uniri, ideoqu
non habet negataonem unionis aptitudinalis , sed habet unionem aptitudina lema sed natura constituitur non exisses actu in alio suppost per negationem unionis actualis constituitur non exigens esse in alio supposito per negationem unionis aptitudinalis ergo per has duas negationes secluso quocunque positivo habet rationem suppositi. a. Si suppositum is persona adderet aliquid positiuum supra naturam, vel illud esset substantia , vel accidens; ne a potest esse accidens , quia substantia non potest constitui in ratione substantiae per aliqnod accidens , nec potest si substantia a
257쪽
stantia, tum quia ex Aristotele, substantia vel est materia, vel forma , vel compositum; sed hoc positiuum non essset ullum ex his Pergo non est substantia . Adde Aristotelem . Metaph. cap.rr secundum explicationem . Thomae indieare quod suppofitum supra naturam addat acidentia, & proprietates eharaclaristieas materis, quod etiamsinsinuant plures Sancti Patres, quos citat Vasqne et tertia parte disput. 3 cap 3. ideoque Heruaeus, Iauellus docuer ut suppositum supra naturam addere sola accidentia mproprietates charaeteristieas 3 Sequeretur, quod Verbum non non assumpsisset omnia positiva hominis ,
cum id quod suppositum addit supra na-lturam non assumpserit omnia positiva
hominis , praesertim substantialia , alioquin non assiimpsisset totam substantia, nee Christus esset homo uni uoce cum aliis . Praeterea est regula Damasceni
tertio de fides, capite . quod id quod non festassumptum non fuit curatum iecto non fuisset assiimpta personalitas positiua ; ergo non fuisset curata a morbo
peccati. Rursus humanitas Christi Domini careret perfectione substantiali sibi debita , Ie pateretur violentiam. Adde,quod hoe positiuum non posset assumi L s a
258쪽
a Verbo quod est in conueniens, eum omnia poseiveique sub sint potentiae apsumptiuae Verbi . Demum posset natura poni sine hoc postiuo , atque adeo poni posset in nullo supposito dari posset humanitas sine Persona hominis, qua omnia videntur inconuenientia, Mabsurda . q. Hoc postiuum deberet esse modus naturae sed est in conueniens , quod personalitas sit modus cilioquin Persona , quae est res maxime absoluta constitueretur in ratione Personae pera
s. Modus positiuus labsistentiae debe-lret esse terminus substantialis exeludens la natura ulteriorem perfectionem substantialem ex dictis in logica de Olgationibus4 sed si esset terminus exclu-ldens ulteriorem perfectionem substan-lltialem, mutaretur , quando planis, lanimalia per nutritionem acquirunt per lfectionem substantialem nou materiae tergo subsistentia in homines, animali-lbus , itantis assidue mutaretura sed lsubsistentia hominis est eiusdem perso-lnalitas Pergo personalitas hominis assi-ldue mutaretur; ergo homo tractu tem-lporis non remaneret eadem persona,cum mutaret personalitatem illantae, Mani lmalia non remanerent eadem supposita
259쪽
Defumsito. 67 eum mutarent suppositalitatem . Auge tur dissicultas , quia totaliter mutata per sonalitate , vel suppositalitate, non o test remanere eadem persona , ciden suppositum; sed cum additur homini noua pars materis, atque ade noua per fectio substantialis, terminus perfectio jnis substantialis, qui est personalitas hominis , totaliter mutaretur siccedente nouo termino , ergo non potest rema aere eadem persona . Similiter addita vel substracta una gutta ab oceano, mustaretur suppositalitas oceani, Ie non remaneret idem suppositum Oceani' ex quo ulterius infertur suppofitalitaten a rerum materialium δε quantarum eta modum ita subiectatum in tota re quan ta , ut totaliter mutetur quocunque detracto , vel addito
6. Si subsistentia est aliquid positiuum
non potest explicari an sit ipsa existentia , ut docet Capreolus in tertio distinctione quinta articulo tertio , respondens ad argumeta contra secundam con
clusionem Pan si aliquid distinctum ab
existentia, contrahens naturam ad rationem suppositi, antequam intellrgatur aduenire naturae amaalis existentia, ut doce Caietanus parte , quistione Α articulo a. an vero sit modus additus existentiet, per quem determinetur ad
260쪽
existendum per se , ut docet Suarius disputatione 36. Met. ses2.6 num. 26. vase que 3 parte , disp.37. cap 6. Cardinalis Delugo de Incar. Ia seca. ,apud quos videri possint alij authores. Rursus non potest explieari an suppositum dicat in recto naturam , vel subsistentiam , vel utramque; an subsistentia habeat propriam existentiam , vel existat per existentiam suppositi. Quidquid enim dicatur occurrunt magnae dissicultates e
go expeditius est constituere suppostat, litatem in aliquo negativo Respondeo quod in hac quaesion primo definiendum est suppositum,
Persona' secundo definienda est natura communiter dicta quae dat speciem supposito , ac personae tertio ad examinandum quid suppositum is persona addat
supra naturam quarto demum definienda est ipsa suppositalitas, personalitas, ac subsistentia in abstracto Q ad primum, notandum, quod Aristoteles 3 Metaph. cap. 8. t. Is do-lcet substantiam sumi dupliciter. Primo substantia est individuum habens natu-lram substantialem completam , .g. e lirus, qui est individuum habens com-lpletam naturam humanam lucephaIus,lqui est individuum habens completam Olnaturam equinam Nichael qui est in diui l