Quaestionum philosophicarum Syluestri Mauri Soc. Iesu liber primus quintus. .. Liber tertius. Continens Quaestiones physicas de ente naturali in communi, eius principijs, causis, & proprietatibus

발행: 1670년

분량: 780페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

271쪽

Destinosito. stantiale, non meram negationem , ut docuit Scotus , nec aliquid mere acci dentales, ut docuerunt Heruatus, Ham

Probatur , quia suppositum, ac per sona constituuntur vltimo in ration suppositi , ac Persons per id, quod datur supra naturam sed non possunt constitui in ratione suppositi ac person ς pernegationem , nec per aliquid acciden tale Pergo suppostum non addit supra

naturam meram ne Eationem, nec aIiquid

pure accidentales. Probatur minoriquia suppositum in ratione suppositi est sub stantia totalis , immo est prima substan tia , quae secundum Aristotelem in prς dicamentis est principaliter in maximet

substantia, est, apis substantia,quam secunda substantiaci sed substantia totalis in ratione substantis totalis non test constitui per negationem , nequperaeeidens, quod est magis substantia non potest constitui magis sustantia per nagationem, ser accidense pacto , quo non potest aliquid constitui magis lucidum per negationem , neque per aliquid, quod sit non lux,sed solum perducem ergo id, per quod suppositum constituitur in ratione sup positi , est aliquid positiuum substantiale, non autem mera negatio,vel accides. Confiro

272쪽

I Confirmνur argumentum , quia g. non constituor ego per negationem n qae per aecidens , menim constituere ego per negationem, me esse me , essetfieut alimi id eme emim si per ae eidens, me essi me, eset sieue aliquid esse albused ego eonstituor ego per meam persnalitatem , eum ego sim hetc persona ergo personalitas non est negatio neque aeeidens alioquin esset seuteaecitas, vel

Ratio a priori est, quia substantia tialis ut totalis est substantialiter perscia, irgeminet substantiae partiali; se repugnat , quod sit substantialiter per se

cta per persectionem non substantiale imergo id , quo substantia constituitur tollatis , est perfectio substantialis , atque laded nn est mera negatio, neque meruli aecidens; sed suppositalitas , personat,ias , ae subsistentia sunt id, quo substantia constituitur totalis ' ergo suppositalitas , personalitas subsistentia est perfectio substantialis, non pure negatio,

neque parum accidens . Confirmatur ex parita e Diuinarum personalitatum

& supposita litatum , quae non sint negat, uae , sed positiuae substantiales , licet noni distinguantur a diuina Essentia ex natu

ira rei , sed solum virtualiter intrinsece, cum suppositalitates createt distinguantur

273쪽

ex natura rei.

Quoad ad quartum , colligi possuntlexactet definitiones sup esitalitatis, per sonat talis & subsilenti in abstracto . Suppositalitas est actualitas positiva substantialis , per quam ens subflantiale to-l tales, habens completam nainram in mulsum in se , consiluitur diuisum adii, luel potentia a quolibet alio ente subsa ittali totali . Personalitas. est , supposita'

litas naturs rationalis completae e g.lmea personalitas, Iuppositalitas est actualitas substantialis addita meae humanitati , per quam constituor diuisus aetii lab omnibus alijs entibus totalibus,

illis non communicatui idemque valet de cateris personalitatibus4 suppostalitatibus creatis, vel in ereatis . Paterni tacenim est suppostalitas Patris sterni, quia per Paternitatem Pater cunstituitur diuisus,seu non commimicatus alijs per sonis et Filiatio est Personalitas fili ex ex eadem ratione, quia constituit Filium diuisum seu non communicatum a Patre, Spiritu Sancto diuisum potentia ab aggregato ex Verbo Humanitate Christi nitis, quod aggregatum essens substantiale totale per se unum Pro portionaliter subsistentia in abstracto inquantum est communior suppositalitate , Personalitate, est ac ualitas subsan 'tialis

274쪽

. 'o quaestio XIG. eistis positiua , per quam ens substantiale habens naturam completam , vel in gompletam induissum in se constituitur diuisivi a quolibet alio ente totalici e g. cum anima separata per se subsistit, lubet subsilientiam propriam , quia habetes actualitatem, perciliam diuidi tur a quolibet alio ente totali . Talis autem subsid stentia non est suppositalitas, neque per sonalitas, quia non diuidit ens habennaturam completam, sed solum incompletam mota tamen , quod licet subsistentia apud scolasticos sumatur pro actualitate , qua substantia per se subsistit, apud SS. PP. sumitur pro ipso concrct to , seu substantia per se subsistentes, idem significat, ac suppositum, siue Hypostasis a Ad I. Pro sententia Durandi; stoteles . Metaph tex. 2O.- I du ridicit quod substantis sunt quidditas sua st

nomine quidditatis intelligit definitionet; obiectivam, exi r quidditas hominis est esse animal rationale, ac docet , quod idem est esse homulem esse animal rationale , contra Platonem , qui dicebat animal rationale esse ideam distincta ab homine sensibili; at non dicit, quod,

homo sit idem , ac humanitas , ergo lolcus adductus non fauet sententiae Dura-di V deri potest S. Thomas in com

275쪽

mentario illorum tesciuum . Dum exra tione arguitur,qma homo sngulari S, e .gPetrus conssiluitur adaequale per humanitatem , respondeo id esse falsum , cum supra humanitatem communicabilem

pluribus suppostis addat suppostalitate ut explicatum est. Ad I. Pro sententia Scoti iam responsum, os endendo, quod supp

situm addat naturae clualitaem positi

Ad a Tam est ostensum quod supposi

alitas postiua non est accidens, scd ali quid subsantiales Aristoteles dum diui dit subsantiam in materiam , laru an s tertium quod ex his . Nomine ter iij ntelligit suppositum constitutum in a tione prim subsantiae per actualitatem aibilantialem . Dum 7. Metaph. cap. tr imo indicat , quod suppositum supra na uram addat quad. accidentia,& quas iam proprietates chara cieristicas loqui ur de suppost sens bili , discerni bi- a nobisci supposta autem , personaeunt a nobis discerni bilia solum per pro'γrietates characteristicas , decque etia orphirius per tales proprietates descri , sit individuum seu suppositum dicens , ndividuum est , quod ex proprietatibus tonsistit quarum aggregatum in nullodio fiet. In eundem sensum loquuntur

276쪽

SS. PP. relati a P. Vasquea Addo suppo talitatem esse aecidens late sumptum quantum omnia, quae non spectant ad speciem vocantur accidentia Ad 3. Ex eo, quod verbum non sumpsisset totam nostram substantiam , respondeatur notandum ex P. Vasqu prima parte quaest Iet . cap. I. sequi quod lieet nomina substantiae , ivpσ- istasis, ex prima etymologia idem sign1m cent, tamen ad vitandas aequivocationes trestricta est eorum signifieatio, ita ut in imateria deurinitate , Incarnatione HVpostasis significet non naturam , sed suppositum, substantia signincet natura . Ide,iam non licet dieere, quod in Deo sit uniea Hypostasis , quia sunt tria supposita, quod sint tres substantiae, quia est unica natura , nec lieet dicere, quod in Christo sint duae Hypostases , quia est unicum suppositum , ae persona , nec quod sit unica substantia sumpta pro natura, qnia sunt duae naturae completε Diuina , dumana. Hoc posito, dum dicitur, quod Verbum assumpserit totam nostram substantiam , sensus est , quod

adumpserit totam nostram naturam , non

autem , quod assumpserit substantiam su tantam pro hypostasi , vel persona , pro suppositalitate, vel personalitate etificut cum dicitur, quod Pater meritu

277쪽

comminicat Filio totam suam substantiam , sensus est , quod communicet to tam naturam , cum profecto Personam Patris. Paternitatem non communi

cet Filio. Nec ex hoc sequitur, quod Christus non sit homo univoce nobiscu l Nam ut sit homo uni uoce eiusdem speciei sufficit , quod habeat totam a turam speciem , non veris requiri tur , ut habeat suppositalitatem , quae i non spectat ad speciem, sed ad indi uiduum , seu suppositum habens speciem.

Dum urgetur quod non sui assumptum , non sui curatum laico hoc axio

ma intelligendum de ijs sus speelant ad

naturam , quae erat infirma i sananda Adam enim peccato infecit naturam liu manam & quia nos ab Adam accipimus naturam per carnalem generationem , accipimus naturam infirmam Persons sunt infirmae , quia habent naturam infirmam. Christus assumens totam a turam humanam totam curauit sic Persone sunt curatae , quia est curatam a

tura a

Dum ulterius opponitu es humanitas Christi careret propria personalitate sibi debita ergo pateretur violenta ana distinguo. tecedetns , careret carentia per et coirpensatacin infinito quod aTow III. M X-

278쪽

lexcessu, eone edo et arentia non coini pensata nego; nego consequentiam. Humanitas Christi caret quidem pers nal tale creata , sed eum perfecta coinpensatione , infinito excessu , quia loco creatae exsonalitatis imperfect habet personalitatem in Mittam, quae tribuit humanitati totam perfectione in Verbi quam tribuit personalitas creata, cum excessu pene infinit, sed non patitur violentiam illud , cui aufertur bonum debitum cum perfecta compensatione , maximo excessu, ea non patere tur violentiam ille , cui auferretur a uus ager debitus ex paterna hqreditate compensando illii per imperiunt totius Mundi ergo multo minus patitur vio lentiam humanitas Christi dum aufertur

propria subsistentia imperfectissimi,

in compensationem datur personalitas verbi pret sertim cum per Diuinam per sonalitatem exsileatur, Tupe reXpIeatur appetitus humanitatis. Humanitas enim appetit propriam personalitatem sub ratione communi personalitatis sibi bonae in cera gradu , non excitidendo meliores, qui continent talem gradum bonitatis, iuxta di et de appetitu materi lsed personalitas Verbi continet totam bonitatem personalitatis creat , ergo appetitur ab humanitate secundum a ltionem f

279쪽

- De sumsito ab

tionem communem personalitatis 3 qua conuenit cum personalitate creata;

ergo personalitas Uerbi est secundum a appetitum humanitatis , illamque perfectisssime satiatrii explet. Quia tansecundum rationem aifferentialemnite excedit personalitatem creata ncedit etiam appetitum naturi, ideoquet stipere lat V Dum instatur , quia personalitas novstra positida non posset assumi a Verbo concedo sequelam. Dum dicitur oeesse absurdum, quia omnia positiva aeque subsunt potentiae assiimptius ver bi di, stinguo' omnia positiva spectantia ad

naturam Substantialem, concedo spe,

stantia ad suppositum , vel accidentia a nego. Est communis docti ina, quod Verbum polst assumere solas naturas substantiales , supposita vero, personas, accidentia non possit assumeres ergo nec potest assumere suppositalitatem,

personalitatem quae sunt ultimo constitutiva suppositi, ac personae . Si quaera tu , cur natura creata pollit uniri Personis Diuinis, suppostum crratum non possit respondeo rationem esse, quia suppositum est substantia totalisci ergo dum retinet suppositalitatem retinet totalitatem , sed sit suppositum creatum vniretur subitantialiter alteri supposito, M eo

280쪽

leo ipso non retineret totalitatem , quia

omne imperfectum per unionem sub-l stantialem ad alterum non remanet totu, sed evadit pars vergo non retineret Su positalitatem ergo retinens vipposita li-leatem non potest uniri alteri supposito Imo ex eadem ratione suppositum creatum non poteit uniri alteri naturae, quia eo ipso evaderet pars, amitteret Suam totalitatem. Solum suppositum Diuinum potest uniri alteri natur , quia cum sit imperfectibile, per unionem non ami rit suam totalitatem, sunnosita litatem. Rati , cur accidens non posse immediare viairi Verbo est, quia accidens estentis ens, ideoque immutat sub ectium , cui immediate unitura sed Uerbum est immutabiles ergo nequit uniri immediate cum accidente, Demit m cum opponitur, quia posset

humanitas conseruari sine omni personalitate, nego. Ratio est, ma O si potest esse quin e sit unita alieno stip- posito vel diuisa ab ilio, si est,mta alieno supposito , eo ipso habit perso' 'nalitatem talis suppositici si sit diuisa , habet diuisionem , per quam est perses hoc autem est personalitas pro pria Ad . Concedo , quod supposita limcreata sit modus, vel quasi modus natu

SEARCH

MENU NAVIGATION