Quaestionum philosophicarum Syluestri Mauri Soc. Iesu liber primus quintus. .. Liber tertius. Continens Quaestiones physicas de ente naturali in communi, eius principijs, causis, & proprietatibus

발행: 1670년

분량: 780페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

621쪽

Angeli secundi motores haberent vimi tem infinitam in vigore , cum etiam ipsi

moueant Coelos infinito tempore , tamen eadem facilitate , qua Durandus asserit rationem Aristotelis nihil valere, posse mus nos dicere obiectionem Durandi

nihil valere,in rationem Aristotelis esse Pptimam, Municam , quae possi af exri aposteriori , ad probandam ex effectibus infinitam Dei virtutem. potentiam. Est optima,quia est manifestum , quod irtus indivisibilis , quae tota simul existens indivisibiliter est perfecte sufficiens ad po'nendum ectetium infinitum est virtus in finita; sed virtus, qua primus motor O uet,est indivisibilis tota simul existens,&perfecte suffciens ad ponendum aeternuatque infinitum motum Pergo virtus,qua primus motor mouet,est infinita . E con uerso virtus, quel in quantum est achi, est solum uinciens ad ponendum effectui finitum, solum est finita; sed virtus , qua mouent Angeli secundi motores, in qua tum est actu est solum susseiens ad mouendum finito tempore, Motu finito, ut moueant motu maiori, debent accipere Angeli nouum,in nouum actum, iE.PAngeli secundum quod existunt in hae hora, possunt solum mouere motu finito durante solum per hanc horam ,

ut vero moueant hora sequent , de

beni

622쪽

t De Usibilitate in iii. 367hent conseruari hora sequenti

primo motore accipere durationen aqua actu existant iis pollini mouere pelliora sequentem Pergo virtus Angelorum in quantum est actu,potest solum mouere finito telnpore , in quantum vero est in potentia ad durandum ulterius, ulterius , accipiendo nouam , isO-uam durationem , potest mouere tem pore maiori, ac maiori ergo Angeli habent actis virtutem solum finitam coniunctam cum potentia accipiendi duratione maiorem, maiorem, per quam possintem re morum maiorem in maiorem .

Addidi hanc esse, nicam rationem a po steriori ad probadam infinitam virtutem primi motoris . Nam a posteriori Wrtus infinita non potest colligi, nisi ex effectu infinit, sed non est alius effectus infinitus euidenter possibilis , qua, motus, ac duratio ergo infinitas motus , ac durationis est unicum medium ad probandam infinitam potentiam Primi mot'ri . EX

in sinita deinde potentia primi motoris probari potest a posteriori , quod sit infinitus secundum essentiam , licet a priori infinitas secundum essentiam probetur aliunde , ex eo quod sit a se, & ex infinitate essentiae probetur infinitas virtutis as Thoma prima parte quaest. 7.art. 1.4

623쪽

Quarto posito quod Deus habeat . I

finitam potentiam, virtutem, repugnM

tia infiniti non potest oriri ex eo , quin primum principium habeat virtutem nitam, limitatam; ergo *lum oriri pod terit ex eo, quod infinitum si dareturii lcluderet aliquam implieantiam. rem ignantiam;si vero in unitum nullam dicati repugnatiam eo ipso constat infinitu alposse dari, cum infinita virtvs re quidquid non implicat contradictio-lnem . repugnantiam . . . . Quinto hinc patet esse fallam , cirraestionabilem sententiam illorum, qui dixe-lrunt dari certum , finitum numerum ocreaturarum possibilium, supra quem augeri non possnt χ.g. homines possibiles esse solum in numero quodam certo ideique dicunt de alijs rebus Ratio est,quias est irrationabile,quod virtusis finita mutit iplicare non possit aliquam naturam a multiplicabilem , nisi usque ad certum uerminum a sed Deus habet virtutem infinitam,i natura humana est multiplicabilis ergo es irrationabile, quod homines multiplicari non possint,nisi usque ad certum terminum . Et confirmatur,

quia quis non videat esse irrati'aabii 'quod virtus infinita possit solum producere decem homines jam cur non Vn

decim eadem irrationabilitas apparet

624쪽

De possibiolare minui. 369 in quocumque alio numero assignabili ergo eo ipso, quod aliqua natura est multiplicabilis,multiplicabilis est in infinitu

Confirmaturi, quia si quis diceret virtu.tem infinitam non posse mouere,nis centum annis, vel mille, diceret aliquid irrationabile; sed eadem omnino irratio

nabilitas apparet in asserendo , quod homines possibiles sint solum centum, vel in quocumque alio numero assignabili; ergo &c. Adde, quod eo ipso, quod virtus Dei est infinita , limitatio non potest

oriri ex parte materiar ; nam Deus producit ipsam materiam, non autem pro ducit res ex materia praeexistentes ergo potest etiam producere materiam malo. rem,& maiorem sine termino Ideo sententia communis scholassicorum pene omnium docet creaturas clis multiplicobiles in infinitum sine termino Sexto remanet priecipua quaestim, a possit dari infinitum categorematicum actu simul existens. Dico cum S. Thoma 1 parte quaest. 5. Scoto in secundo dist. i. quaest. 3. S. Bonaventi in primo dist. I. quaest. 3 Durando in primo eadem dist.qῖ quos ex nostris sequuntur Suarius , Co- nimbricenses, Ruuius , Toletus, Malijorepugnat infinitum categorematicum

actu existens, seu sit infinitum in numero, seu in magnitudines, seu in intensione .

625쪽

Vt probem conclusion e mafacile est afferre rationes contratum categor ematicum; sed dii icile ita illas proponere, ut non aeque valeant

contra infinitum syncategor ematicum a

Ideo gladio simul pugnandum. clyp& ita dirigenda sunt tela in aduersarvi simul cum ipsis non feriant nos

Prima, fundamentalis ratio tu ex principijs S. Thomae, Aristote' lis. Omnis enim magnitudo, cinultitudo infinita est talis , vel ratione multitudinis ac magnitudinis sit eiusdem spe-ici ei , ac rationis cum qualibet alialtitudine, ac magnitudine infinitari scue enim omnes numeri septenari in rationes meri sitiat eiusdem omnino speciei, ac irationis , quia sibi mutuo congruunt, lormies lineae centum palmorum, in ratione longitudinis sunt eiusdem speciei

quia si sibi inuicem superponantur a mu'ltu congruunt, sic imnes infinitae magnitudines. multitudines in ratione multitudinis , ac magnitudinis sunt eiusdem specie , quia sibi inuicem applicatael mutuo congruunt, ut melius etiam pate ibit inferius, sed ex alia parte repugnat, quod omnes infinitae magnitudines , multitudines sint eiusdem speciei, ac mirtuo congruant est enim de ratione mul-

titudinis , ac magnitudinis , ut per quam libet

626쪽

libet additionem , vel ablationem variet speciem, ut patet inductione; septenarius enim non est eiusdem speciei cum senario, nec congruit , quia addit unam sumitatem quinarius est diei se speciei, ac senarius,quia quinario deficit una villatas imitatur longitudo undecim palmorum, ac longitudo decem palmorum specie disserunt, nec possunt sibi congruere ex eadem ratione a si vero omnes magnitudines , ac multitudines infinitae essent eiusdem specie , per quamcumque additionem, vel ablationem finitam non variarent speciem, quia semper remanerent

magnitudo , ac multitudo insiniti, ade que eiusdem speciei, ac ante pereo repugnat infinita multitudo, ac magnitudo Addo , quod non solum multitudo in-i

finita remaneret infinita,atque adeo eiu μ' dem speciei subtracto quocumque num e fro finito, sed etiam remaneret infinita GJ

subtractis pluribus , pluribus multitu-ldinibus infinitis sine termino per totam laternitatem . Dentonstratur euidenter. lSit infinita multitudo Angelorum . In hae multitudine sunt infiniti binarii, infiniti ternar ij, infiniti milliones in inseniti milliones millionum in se de quocumque numero finito maiori,i maiori. Est enim per se notum, quod numerus nisi

nitus non potest eontiueri solum finities

627쪽

multitudine infinitati ergo quicumqui iumerua finitus continetur infinitiesui s uultitudine Hifinita. Hoc positos silexingulis infinitis centenarijs Angelori sit uubtraherentur nonaginta nouem,sivnustelinqueretur, multitudo infinita , sir ractis nonaginta nouem multitudinibu Sir Miris, remaneret infinita, atque adeo iusdem ratipnis, speciei, ac antes ta posset qui per totam aeternitates subtrahere milliones, hilliones infinisatum uast reliquum remaneret in fineu m,in eiusdem rationi Salac aute . .

Apparebit vis rationis , explicando illam magis in particulari Sint duumvl- itudines infinit Angelorum ita ordimia alae , ut singuli Angeli unius multitudinis sint a clati cum sugulis Angelis alterius multitudinis . Proculdubio istae duae multitudines essent omnino aequalem Ex octauo enim axiomate lib. I. Euclidis, quae sibi mutuo congruunt sunt aequalia ;sed ista duae multitudines sibi minuis co-gruunt, cum singuli Angeli corresponderent singulis ergo istae duae multitudines sunt aquales, & est per se notum, quod cum singuli congruunt singulis , tota multitudo congruit δε est aequalis toti multitudini. Iam subtrahantur ex una multitudine , quae vocetur multitudo Ata duo Anseli, dico, nuod adhuc multitudo

rema

628쪽

De Uribilitate in iii

: manens erat infinita, atque adeo equas, potens confluere multitudini B robatur, quia multitiadines,quis adap-ntur, sibi mutuo congruunt, sunt equa

sed multitudo A reliqua post abla onem duorum Angelorum si ad aptetur,ti multitudinia congruit illi; ergo est qualis multitudini B. Probatur nianor saguli ex Angelis reliquis multitudinis, procedant ita , ut primus a cietur cui rimo multitudinis B, secutidus chim sequndo, sic de reliquis: sibi mutuo con-: ruent, nec erit ullus in multitudine 3, qui non habeat metum ex multitudine ih si enim aliquis remaneret dissociatus, essent duo vltimici sed vitimi in infinito non dantur ex ea parte, qua est infini um, V est per se notum inferius demonstrabitur ergo multitudo infinita Asqualis multitudini B remanet equa is, duobus subtractis i immis remane triqua Iis, etiamsi subtraherentur infinite infinitates per totam e ternitatem,quia adhuc remanet infinita, atque adeo remanet ta

clando singulos singulis , posse illi congruereri sed repugnat , quod quale post

subtractionem remaneat quale ergo repugnat infinitum. Confirmatur,quia

ex Euclide axiomate primo libri primi qui eidem sunt equatia, Winter se suntiis , ut si

629쪽

s7 quaestio XXXIV

e qualia , sed tota multitudo A in pars ipsius reliqua post subtractionem sunt squales toti multitudini B; ergo pars,&totum sunt inter se equalia,quod est comtras. axioma Euclidis . Secundo potest idem argumentum p plicari magnitudini Sint enim duae linee infiniti sibi mutuo congruentes. ProfecIO erunt aequales, cum aequalia snt, que sibi

mutuo congruunt. Auferantur ab una sis

quae vocetur A,decem palmi, dico quod reliquum remanet aequale linea B, a qua nihil est ablatumIlla enim sunt aequalia, quorum unum,si superponatur alceri,con gruet; sed si linea A remanens superponatur toti lines B,ita ut primum punctum lineae A superponatur primo puncto line e B, istae due linea congruent sine exeeis ,

defectu , ergo lineam reliqua, ablatis decem palmis, est qualis toti linea Boergo tota linea A eius pars , cum sit aequalis eidem tertio , sunt aequales inter se Nee soIum linea A potest remanere aequalis linea ν, ablatis decem palmis , sed etiam ablatis infinitis . Si enim ex linea A auferam secundus palmus , qua tus, sextus, alij infiniti per numeros pares, reliqui retrahantur,ita ut tertius uniatur secundo, quintus tertio , iidet alijs component unam lineam infinitam qitae congruet atque adeo eris aqua lix

toti

630쪽

oti lineae si rursus auferantur infiiti palmi H numeros pares,in reliquietrahantur, adhuc conficient unam li- eam congruentem toti lines B ergo to-im,in pars, continens contentum. Ongruent eidem tertio , ac erunt Iliqualia ergo totum, pars erit utriqua

a inter se Tettio potest idem argumentum appliari quantitati virtuali, seu magnitudini erfectionis . Sint duae multitudines infiitientium squalium in pei section ciequitur,quod istae multitudines sint penissas aequales inter se . Quoties enim uel militudines sunt tales ut singula unius in aequalia singulis alterius is singulis inius correspondeant singula alterius, to-les tales multitudines sunt inter se aequa-l si sed singula entia unius multitudinis issent aequalia singulis alterius, iungula lor responderent singulis ergo tota mutatu do esset aequalis in perfectione tot ili ultitudini sed si ex una multitudine la ferretur unum , adhuc reliquum rem a leret,quale ex eodem argumento ergo lus esset aqualis toti, cum esset aqualis idem tertio, Rursus sint infinita entia liaequalia in perfectione,ita ut secundum l perfectius primo , tertium perfectius lcundo,& sic de aliis collectio entium I: numero pares, nimirum collecto se-l

cundi

SEARCH

MENU NAVIGATION