Quaestionum philosophicarum Syluestri Mauri Soc. Iesu liber primus quintus. .. Liber tertius. Continens Quaestiones physicas de ente naturali in communi, eius principijs, causis, & proprietatibus

발행: 1670년

분량: 780페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

651쪽

acere, quia Deus potest facere plura , χ plura sine termino , nec ulla collection finita est quidquid Deus potest facere illia omnis collectio infinita repugnat,&ttrumque probamus . Dum ergo aduer- amj sumunt pro postionem in hoc sensu, ieiunt principium, quia petunt, ve sibi oncedatur id,quod est in quaestione, lato bis negatur non gratis, sed ex validis attonibus.Secundo inquusquid potest ita umi, ut significem disiunctum ex qua-umque collectione finita, ita ut de singuis assirmetur, quod possunt a Deo produ- i,, sensus sit , Deus potest facere binatum, vel ternarium, vel quaternarium suc ita ut post facere quamcumque co ectionem finitam nulla exclusa it in

io sensu propositio est vera, etiamsi Deus possit producere plura, plura sine termino δε non posse producere infinita acies. Dum opponituri quidquid Deus

potest facere excedit quemcumque -- merum finitum , adeoque est infinitum is a

sed Deus potest facere quidquid potest faceres, ergo Deus potest facere infinis tumidistinguo maiorem, quidquid potest facere, si sumatur pro disiuncto , quocumque membro disiuncti , est infinitum, nego si sumatur pro collectione , conc bo in distinguo minorem Deus potest facere quidquid potest facere , sumendo

652쪽

t idquid oro singulis membris dilauni, concedo minorem a sumendo ly rtii pro collectione, ego minorem ego consequentiam. Eodem pacto re-γondeo ad propositiones illas, Deus potestacere maximam Creaturam, quam potest an

re nego enim suppositum talium pro- ostionum . Supponunt enim is, quod probandum , quod nimirum detura aximum,4 perfecti ismum eorum, quae eus potest facere . Et confirmatur, ii feste , quia posset per hoc argumentum, robam dari ultimum annum aeternitatis, liuia Deus potest facere vltimum annum,

luem potest facere et posset piobari darinaximum numerum finitum , quia Deus

3otest facere maXimum numerum finitu auem potest facere, quae sunt absurda .

Ada Ex eo, quod quoties aliqua sunt,ossbilia seorsim, nullum eorum habet repugnatiam cum altero,possunt etiaponi smuI, distingiro maiorem, si non re pugnant ratione simultatis omnium, conmeedo maiorem si repugnant rationes multatis omnium , nego maiorem distin guo eodem pacto minorem, is ego con sequentiam . Si decem homines sunt possbiles seorsim in nullus eorum repu'gnet cum altero , poni possunt etia simul, quia neque repugnant ratione similitatis, per quam constituant numerum denariu

653쪽

. 398 Ui XXXIV. At in ca se nostro , licet homines infiiuiti non habeant repugnantiam ad exisse istorsim neque ad existen d um simul collectiones finitas , adhuc habent re i gnantiam ad existendum smul secun is

'collectionem infinitam ratione infiisitatis , ut est proba una ergo licet possis poni seorsim lingula finitae collectioneως adhuc non pollunt poni sinsul secundum totam infinitatem. Ad q. Distinguo maiorem et virtus ifinita debet posse producere effectum infinitum eategorematicum, vel syncategbrematicum, concedo; categoremaricum, nego ; concedo mitiorem in distinguo ebdem pacto consequens . Virtus infinita non debet posse facere chimeram istehsum est autem iii finitum sategotematicuesse chim eram; ergo virtus infinita rl

t terre pohdus maius,m maius sitie tertii Rho,haberet manifeste infinitam virtutem ferendi, utpore sis propolitone malo . rem quacumque virtute finita , sic ex eo,

quρ Deus possit produeere tuetura, ipli a maiora in fisa bra sine se miti O , marii seste habet virtutem pri ductivaret

654쪽

De possibilitate in im so οDum urgetur, quia causa debet posse perari ubicumque est, distingues causa

perans per voluntatem, nego , non ope-ms per voluntatem , sed pure ex neces ate naturae, transeat . Causa operans ire ex necesssitate naturae, ubicumque &'ita documque est operatur, cum on sit maior ratio, cur operetur nootius tempore , vel loco, quam alio: at ulla huiusmodi causa potest esse incor-orea, vel infinita causa ergo infinita ebet esse incorporea, isserans per oluntatem; detecti ut per voluntatem imitat numerum , tempus efreetuum roducendorum, hi limitat etiam ma- nitudinem eorundem ex eadem ratio-ie mine patet responsio ad exemplum te igne Nam lenis est causa corpis rea, se operans ex necessitate natu repat Deus emciis per illam determinans effectum

ad certum numerum , tempus,in locum,

Addo, quod seu ignis ubicumque, &quandocumque est, producit in se pericationem immanentem ex necessitata natur suam lucem is per lucem suum eatorem , ita Deus ubicumque, quan d6cumque est, ex necessitate nature producit in se per actioriem immanentem

suum Filium, ferbum, qui est lux, Ssplendor veis' sterne , per Filium

655쪽

oro uinis XXXIV. j producit per aliam actionem immanente Spiritum Sanctum , qui est amor ,- ὰ-ὶquitur ad Verbum, sicut calor sequiturlad lucem sAd s. Nego mundum esse infinitum,& die illum esse finitum vi terminatu Dum urgetur , quia terminus muudi est ultra quem nihil est alius; sed ly liris significat spatium s ergo datur spatium

viii ιν significat spatium pure cognitunsed non existens acti , concedori significat spatium non pure cognitum , sed actu existens, nego δε nego consequentlam Ut sit verum, quod ultra mundum non est aliud corpus, non est necesse, ut lyiaira significet spatiu quoddam existens sed sufficit , quod significet spatium cognitum, legatum , sicut cum dicitur quod pretier Deum Christianorum non ,

est alius Deus . I alius Dem non signFficat alium Deum existentena, sed solum alium Deum non exissentςm, immo nee polithile existere, atque adeo pure cognitum,in negatum

Dum urgetur , quia si quis constitutus in mundi extremo iaceret sagittam , italis sagitta non moueretur vltra mundu, resisteret aliquod corpus , nego hoc, acer eo, quod non moueretur , non illla

iliquod corpus resisteret, sed quia notia, esset

656쪽

' De possibilitate Uniti oor esset ultra mundum medium , per quod

moueretur

Du additur , quod videtur in intelligibile, quo pacto ultra ultimum mundi te minum non detur spatium actu existens, dico banc imaginationem de spatijs vltra mundum fundari in eo , quod nos no videmus vlium corpus, quod nos claudatur alio corpore maiori, ideoque etiam mundum concipimns tamquam corpus rotundu undique clausum . Sed haec ima' ginatio corrigi debet per rationem Ad 6. Deus est infinitus , merita

Christi sunt infinita sed ex hoc ipso habetur non posse dari infinitum ompositum ex pluribus infinitatibus. Nam Deus est unicum infinitum simplex, indsuisibile, ac tres Persionae sunt quidem infinitar, sed non sunt tria infinita,sed unicum infinitum per unicam infinitatem indiuisibilem essentiae Diuinae merita etian Christi sunt infinita per unicam infinitatem Diuini Verbi, a quo dignificantur. Deb. t autem aduerti, quod merita Christi secundum entitatem δε persectionem creatam sunt finita, climitata ideoque duo actus Christi secundum persectionem creatam, quam habent, sunt persectiores Ino, sicut totum est perfectius parte. At in quantum sunt infinita, includunt infinitam dignitatem Verbi Diuini in in Tom. III. quan

657쪽

quantum illam incrudunt duo merita lnon sunt maiora , quam unum , quia luerumque et infinitum , non duabus infidnitatibus , sed nica in indivisibili infinitate Verbi Dei. Potest opponi ex Diuina infinitate

sequitur, quod totii non sit maius parte, ergo de infinito non est verum , quod totum sit maius parte . Probatur antecedens nam collectio ex Deo is mundo simul est torum , Deus autem est pars huius collectionis; sed collectio ex Deo,& mundo on est perfectio , ac melior Deo tantum , ergo totum non est melius

parte

Respondeo , sequitur, quod totum pure extensivum non sit maius extensiue, quam pars, nego ; quod non sit maius intensiue, quam pars, concedo iis nego consequentiam . Collectio ex Deo , lmundo est totum quoddam pure extensetuum, quia per additionem mundi perfectio Dei non augetur, neque tenditui , sed pure quodammode extendita , in

quantum additur aliqua persectio distincta a perfectione Diuina rideo hoc io-

tum est quodammodo perfectius extensiue, quia dieit non solum perfectionem Diuinam , sed etiam perfectionem mundi, & nullo pacto est perfectius intensilie Totum autem est maius parte secundum

illam

658쪽

illam rationem, secundum quam aliquid ad die supra partem . Addo, quod Deus non est proprie pars , quia pars est aliquid imperfectum , Deus autem est per-

tectissinius δε continet intensiue, eminenter totam perfectionem collectionis

ex Deo , Mundo, immo ex Deo, pluribus mundis , cum habeat ad squalissimam virtutem, Iussicientiam ponendit tales collectiones . Addo, quod aggre' gatum aliquando potest esse imperfectius saliquo contento in tali aggregato, si aD gregatum addat non solam persectionem, sed etiam imperfectionem supra id , quod continetur in tali aggregato . Cum ergo aggregatum ex Deo, mundo addat supra Deum qui est pura perihelio , a gnam imperfectionem munes, potest esse imperfectius Deo solo mi est perfecti sibmus. Videtur enim, qtio id, quod ultral perscctionem addit impersectionem, non sit ita perfectum ., sicut id quod dicit puram perfectionem continentem eminen ter omnem perfectionem ne ullo defectus

Dum opponuntur alia infinita , quae videntur dari, cuiusmodi sunt infinitas partium in continuo, infinitas negationum, ac infinitas numerorum, respon' deo, quod de infinitate continui agetur in serius de Infinitate negationum dictum C est

659쪽

e in Logica , quod negationes activae , qui dantur, sunt solum sinitet de infiniario merorum actum est in hac uestio-ldendo, quod sunt infiniti synea-lLegoIematice , hoc est plures ' plures sine termino , non autem in infiniti Flegorematice . Dum demum opponitur,

quod mathematici assumunt lineam infinitam respondeo cum Aristotele , S. Thoma , quod nomine linee infinite intelligunt lineam productam quantumcumque olueritams,ita ut habeat illas lproportionem ad aliis lineas datas , qualproportione indigene ad suam demon-l

strationem

Virum solus Deus i in tus in egentia , ct perse

monea

Vrdetur primo, quod Deus non sitania

finitus in essentia quod enim ita test hic, ut non sit alibi , est finitum fecim- dum locum; ergo quod ita est hoe,ut non sit aliud est finitum secundum essentiam; sed Deus ita est hoc res, ut non sit aliud ens;neque enim Deus est Iapis,vel equus; ergo

660쪽

l De infinitim essentia. Osero Deus non est infinitus secundu

essentiam

a. Non potest explicari, in quo consistat infinitas essentiae , an in hoc , quod aequivaleat infinirisa an potius in hoc quod non ponat habere maius, vel quale. Videtur , quod etiam ereaturi posisint eui infinitae secundum essentiam. Nam ideo Deus est infinitus , quia quiualet infinius creaturis i sed etiam multa creatur squivalent infinitis entibus , e. Dunicus homo quiualet infinitis , immo omnibus brutis, cum omnia bruta possibilia non ad squene perfectionem unici hominis, vel Angeli ergo quedam creat habent perfectionem infinitam A. Posset dari cognitio aliqua creata cognoscens dictincte infinita, immo multi Theologi docent, quod de facito Christus habet distinctam cognitionem creatam infinitarum creaturarum sed cognitio cognoscens distincte infinita aequiualet quoad perfectionem infinitis cognition/bus talium obiectorum , atque adeo est infinita in perfectione ergo potest dari infinitum creatum in perlectione Respondeo ex STh. I p.quast. . art. lprimo infinitum esse , quod non habet finem, a quo finiatur, & limitetur. Constat autem inductione, quod potenria,seu mam.

SEARCH

MENU NAVIGATION