장음표시 사용
681쪽
6 23 uasti XXXVII. bilibus secundo quod eadem sit ratio. de
motu tempore, qui sunt continua fluentia ' tertio demonstrative concludere ex velocitate motus, quod nullum omnino continuum componatur ex indiui- ilibus.
A textu igitur primo usque ad quintu
sie arguit. Si continuum componeretur
ex indivisibilibus,e.g. linea ex punctis vel ita componeretur , ut inuiuisibilia essent inter se continua,vel ut essent contigua, vel . ut se haberent consequenter secundu definitiones allatas quinto phy-sc.tex. a . hultu ex his dici potestis ergo Re Probat minorem, irimo, quod linea componi non possit ex punctis , quae
sint, continua, vel contigua . Continua senim sunt quorum extrema sunt unum con
tigua quorum extrema sunt simul; sed quod partibus caret non habet extremum ut enim aliquid habeat extremitatem , de bent in eo distingui extremitas in quod habet extremitatem ergo puncta neque possunt esse continua, neque contigua . Confirmatur, nam si duo puncta se tan- sunt, vel se an uni secundum se tota ,i vel secundum partem , no secundua partem , cum partibus eo reant, ergo secunduat se totara sed quae tangunt te indum se tota , iunximul , de nosseparata loco, sed penetrata; penetratio eni duorum
682쪽
De Continuo ' a s duorum est, per quam vnnm penetrat, a tangit totaliter aliud, ita ut nihil sit quod non a agat, ea vero , quae penetrantur, non laciunt extensione mi continuitatem, cum partes continue debeanesse localiter separatae ergo duo puncti se anuicem tangentia non faetim continuum, Adde, quod si secundum puncturr etiam, quartum
omnia alia tangunt primum . Quod enim tangit totaliter aliud in eo ipso in quo illiid tangit totaister quoddam inmea tertium uncium tangeret toraliter secundum, secundum tangeret primum secundum se totum , lam secundum scio totum tangitur a tertio ; ergo tertium puncium tangere primum, sic de caeteris sis si centum puncta sint ita posita, ut omnia se totaliter tangant , non possunt facere extensionem, vel in eam coutinuam palma rem .et ergo linei continua non potest conssare ex pu risse tangentibus. Ex eadem ratione se persime non potest constare ex lineis iu- diuis bilibus secundum latitudinem Glangentibus, quia tales lineae penetraren' tu in latitudine, utpore se totaliter an gentes , adeoque non facerent extensionem latitudinis 3 nec prosilud ras conuare potet ex plura biis superficiebus Toma III. Id se
683쪽
re cum partibus extensis , ac non penetratisci ergo quantitas non requiritur adhocivi partes substantiae non penetretur 6. Non potest explicari, utrum sub itantia sit subiectum immediatum aliorum accidentium, vel non, sed sit subiectum immediatum solius quantitatis , caetera vero accidentia recipiantur immediate in sola quantitates virum quantitas concustrat ad sustentanda caetera accidentia; er
re, quod quantitas est accidens alii bssan tia diuintium . Nam praeterquamquod secundo Metaph. ex. 17. Matius lib. II. Qiq. Metaphys probat ex professo qua . t talem non esse substantiam, septimo
Metaphystex. octauo ait longitudo, latiιυ-do profundita quantitates q&.edais sunt,
Eu non Itibstantia . uantitas enim non est subsanita sed magi cui haec primo infunt. Aristotelem sequuntur Averroes 44 ij Interpretes , ac omnes pune Philosophi, a Theologi I. Thomas tertia parte quist .77 a re a Scotus in quarto dist. Ia.
cunda . Ratio naturalis, quae mouit Arbsiotelem ad poncndam distinctionem quantitatis a substantia, laeteris acci
dentibus, est quia videmus in rebus materia
684쪽
De distinctione quantitatis. Isterialibus, ei in lapide molem quandan: sensibilem primo, per se longam, lata profundam primo per se localiter extensam in spatio , cuius partes respuunpenetrari inter se, ita ut una medietas molis penetrari non possit cum alia medietare, neque cum alis cmoIibus , sed omne moles se inuicem expellant ab eodem i loco ; videmus hanc molem primo, pei se localiter moueri, transferri ex uno
loco in alium, primo in per se diuidi sed haec moles primo, per se seu sibilis
distinguitur a substantia, a ceteris ac ei dentibus a substantia quidem , quia at substantia secundum se est insensibilis, hec autem moles est sensibilissima in confirmatur , quia in Eucharistia remanet moles, ut patet ad sensum , substantia autem non remanet , ut est de fides a cateris vero accidentibus,quia an=edo, calor &c.
non sunt primo, per se longa uati, prosunda, scd per accidens ratione molis, in qua sunt non mouentur primo, per se, sed per accidens ad motum molis,qua' deferuntur mon possunt diuidi primo,&per se , sed per accidens ad diuisionem molis , rursus albedo , calor c. habem partes secandum se penetrabiles,ut patet, quia plures gradus albedinis , aut calos ris penetrantur in eadem parte subiecti, sed albedo i calor redduntur impene
685쪽
:rabiles feci Mum partes ration lmolis, in qua sitist; ergo quantitas, eat moles sensibilis diainguitur a substantia,
caeteris accidentibus. Hinc patet fabssum esse,quod iis composito tot sint quan-:itates , quot entitate materiales . Constat enim in composito esse unicam molem sens bilem, ut dieitim est . atet etiam falsum esse, quod i Eucharistia non dimanet quantitas substantiae. Nam remanet moles sensibilis sensibiliter affecta caeteris accidentibus primo, ter se
mobilis, diuisbiIis e. Ide S. Thomas
tertia pane quaest. 77. habet. Respondeo dicendMm , quod necesse est diere accidentia alia, quae remanent in Saeramento , esse Fctit in subiecto in qu titate dimissiua pnis, et erothi remanente4 primo quiae per hoc , quod adsensum apparet aliquod quan/Mm esse ibi coloratum , alijs aeridentibus
eritim , nee in tali sensis decipisur. Ad t. pro distinctione quantitatis a substantia est ratio naturalis ex eo,quod quantitas sit moles primo de per se sens bilis, ampenetrabilis cum alia mole, diuissilit &α substantia vero non est sensibilis per se, sed solum peraecidens:
ideoque Aristoteles secundo de Anima textis . ait, substantiam effemensibilem, per aceidens, quantitatem per se . Consumatur ratione Theologica ex ueharistia,
686쪽
ristia , in qua remanet moles sensibilis
Ad a Esse elus formalis quantitatis noest tribuere substanti distinctionem me taphysicam partium , nam partes substantis distinguuntur per seipsas . Fffectus igitur sor malis quantitatis e tribuere substantiae, caeteris accidentibus distinctione in quas phvsicam, per quam possor sensibiliter diuidi . Si enim lignum e g.
careret quantitate , adeoque esset penetrabile, eo ipso non posse diuidi serra , vel cultro , aut alio insilumento , qui scum conaremur tale lignum diuidere , ferrum penetraretur cum igno indiM1so, conatum eluderet, ergo permiran-ltitatem molis dantem partibus subitantiae impenetrabilitatem , communicatii illis diuisibilitas sensibilis . Hi ne patet se astis de fi lionis, qua Aristoteles definit quan-'
est, quod 'divisibile in ea, qti.e insunt quo
riam virumque , se unumquodque unum
quid , Ereto aliquid apiam est Debet lenim in te igi, quod quantum ratione j quantitatis est diuisibile sensibiliter modolexplicato Concedo etiam, quod effectus formalis quantitatis non est partes ex te de re in spatio locali, cum hic sit effectus ubi cationis . Est igitur effectus formalis quantitatis, ut sit moles primo ,- per se iis impe-
687쪽
6i quoio XXX npenetrabilis cum alia moIe, .conlans ex partibus inuicem impenetrabili-ius, ideoque postulans , ut una par po latur loealiter extra aliam. alis autem noles est primo, per se receptiua minus, ubi cationis, Maliorum accidentium,t explicatum est . Debet autem aduerti,stiod licet miraculose unum corpus e terretur cum alio,remanent quanta, quia uantitas conssistit non in achiali impeneratione, sed in mole postulante impenerationem, que moles remaneret. Ad 3 Si Deus miraculose conseruaret ubstantiam sine quantitate , possent par es substantiae remanere localiter exten- , ac non penetrate , uuia actualis imp retratio non habetur formaliter a quani a te, sed ab v bicatione , per quam Vna af cst localiter extra aliam . Sed lieet remanerent actu impenetrate , essent penetrabiles tum inter se , tum cum aliis corporibus , cum carerent moIe, cui primo conuenit impenetrabilitas . Addit S Thomas , quod tum partes substantiae pollent ita inuicem penetrari , ut non facere ni extensionem , sed redigerentii adpim cium, quia actualis extensio debetur substanti et solum ratione quantitatis, qua
Ad . Communior opinio docet quan titatem recipi immediate in substantia ,
688쪽
De distinctione quantitatis. I9 cetera accidentia recipi immediate in quantitate molis, seu dimensionibus . Videtur autem id patere ad sensum, ut docet S.I homas verbis citatis . Nam videmus, quod moles sensibilis pii mo, per se mouetur, v bieatur, dealbatur , calest,&c ergo accidentia Eucharistica primo, per se rccipiuntur immediate in molesens bili , hoc est in quantitate , cum In Eucharistia videamus molem sensibilem figurari,moueri eminc patet multiplex discrimen inter quantitatem, Malia acci dentia Eucharissica . Primo quantitas diuina virtute remanet sine ullo subiectio
cateia accidentia remanent subicctata inquantitate . Secundo quantitas ac luti it modum essendi, quo exis it per se, is xtra subiectum , atque adeo ad modum substantiae celeia accidentia, cum subiectentur in quantitates, non acquirunt talem modum essendi. Tertio quantita si per modum essendi ad modum substantiae leuadit vice substantia , ut ex S. Thoma si contra Scotum docet Caiet ines partem lquq st 77 art q. quia cum modo essendis substantiae acquirit virtutem substanti ei in ordine ad sustentationem , atque edu-lctionem ceterorum accidentium ex quolsa luatur , quo pacto possint agentia natu 'raliter calefaceres, frigefaeere, Moue re Eucharistiam; educuntur enim hare
689쪽
accidentia ex potentia , non quidem substantiς,4 materiar, sed vice substantiς,ac vice materi , hoc est quantitatis exiitentis ad modum substanti L. Quarto patet, quo pacto modus essendi , quem habet quantitas, conueniat essentis accidentis,
qui est , ut sit entis ens, aut substantieens Ratio est, quia sussicie ad accidens, quod sit ens substantie , vel vice substantii . Ultimo demnm patet id, quod diximus cap. de Uniones, quod accidentia dum conseruantur extra subiectum , habent diuersum esse , ac habeant in subiecto , esse doctrinam expressam S. Thomae prima parte quq st. 77 artapram ad quare
iit ' Drcendum , quod accidentia dum
frani in fustantia panis , Ur,ini, non habi haη ipsa esse , sed fuistanua habebat esse per ea , sed ciam confecrantur , post οὐ crationem ipsa accidetitia hebent esse , undeta sunt compostra ex esse, I quod est .
Idetur vera esse sententia Zenonis , plurium antiquorum, quam Vipo
690쪽
l De Continuo. He omnium cIarissimam omnes venene se- qu , si inuenirent modum soluendi argumenta, quibus premitur, quod omne eon tinuum componatur ex finitis indivisibi. libus carentibus omni magnitudines ita ut non possit eue quidquam minus ipsis quae vocantur indivisibilia mathematica; e g quod tempus componatur ex solis instantibus indivisibilibus , ita ut nou possit in illis esse una pars nec excogita ri quicquam minus instanti , eo quod instans sit ipsum minimum carens magnitu dine tam liter, quod magnitudines per
manentes componantur ex punctis omnino in diuisibilibus , atque carentibus omani magnitudine, & extensiones, ita ut nihil pollit esse minus puncto ficu igitur numerus componitur ex finitis unitatibus indivisibilibus, sic tempus componitur ex finitis instantibus indivisibilibus, magnitudines ex finitis punctis, g. hora componitur ex millione instantium.
linea palmaris constat ex mille punctis, tille line faciunt superficiem quadra tam , cuius singula Iatera sint palmaria mille superficies laciunt orpus cubicum , sic de aliis c. I. quia hoc pacto optime, Melarissime percipitur compositio continui alioquin impercepti bilis. a. omnis muIlItudo est multitudo unitatum ;