장음표시 사용
131쪽
Nui ermis hominem lapsum, dedit stanti Au Io ne laberetur; sic illum de captivitate eruens, cur hune a caprivirate defendens: θ hac rati
ne fuit utrique redemptio, fisens illum is se vans sum. Ergo Christus fuit caput Angelorum influxu.R ρ. λη. eonfe3. Christus , ut Deus , eonta ait homo , nego confise selum vult D. Berna dus gratiam Angelo ad non peccandum, sicut homini ad resurgendum a peccato necessariam fuisse , at non eodem modo , nec ex meritis Christi, sed ex pura creatoris liberalitate.
Objicies 6. Deus decrevit Incarnationem propter suam gloriam externam , nam omnia pro Iter femet fum operatus est Dominus . Ergo non eam decrevit propter generis humani redemptionem. Reis. di ant. Decrevit Incarnationem propter gloriam suam, tanquam propter finem remotum , conc. proximum, nego. Deus enim I carnationem, quam ad suam gloriam externam ultimate refert, proxime voluit proPter redemptionem generis humani. Instabis I. Inordinatum est perseetius referre 'ad minus perseetum; atqui Incarnatio est quid perfectius' redemption' generis humani ; ergo inordinatum est illam referre ad generis humani redemptionem Resp. ds. maj. Inordinatum est perfectius referre ad minus perfectum, tanquam ad finem ultimum , conc. tanquam ad finem proximum Prius efficaciter intentum , nego major. 8c siet ad constet. Itaque, Deus, qui est liberrimus acleXtra , potuit absque inordinatione decernere Christum propter redemptionem generis humani, tanquam finem immediatum, ordinatum ad suam gloriam extemam, quae est finis ultismus omnium rer m. Inst.
132쪽
de Deo Incarnato. Iardis. x. Inordinatum est maias amare quolest minus amabile , atqui si Deus Incarnati nem ordinavit ad redemptionem hominis , magis amavit hominem redimendum, quam Christum, licti sit Christo minus amabilis; ergo.
Respond. L. retor . argument. Contra adve
sarios, Deus Christum in carne passibili ordinavit ad redemptionem hominis ; ergo magixamavit hominem redimendum , quam Christum a Carne passibili.
Re . nego min. Amor enim maior, vel mi-Tror, non mensuratur ex ordinatione unius ad
aliud, sed ex majori complacentia, & majoribus donis collatis; atqui Deus multo plus sibi tu Christo complacuit, quam in puro homine
redimendo, eique multo Plura ac majora co tulit dona; ergo. Instabis Si Deus Incarnationem ordinavid ad nominis redemptionem , amavit hominem Yedimendum ut finem , Christum vero incar riandum ut medium; atqui magis amatur finis, quam mediam ad finem; ergo. Resp. GA minor. Si medium ametur tantum propter bonitatem finis , conci si ametur prin-eipaliter propter bonitatem suam absolutam , quae sit praestantior bonitate finis , neto minori Deus autem amat Christum, quatenus est medium aptissimum ad redemptionem hominis , verum eum multo magis amat propter eius bonitatem absolutam infinite praestantiorem salute hominum, ad quam ordinatur, licet, vi praesentis decreti, Incarnationem non decrevisset, nisi homo fuisset redimendus. obicies . . Si Verbum ita propter peccatum delendum Incarnatum esset, ut, eo sublato, Incarmturum non fuisset, sequeretur L. Incar nation*m esse bonum nobis per accidens co cessum, nimirum ex occasione peccati; seque Charmei, Theol,ScHLTOnn.III. F recur
133쪽
I2 2 . Tractatus με ur 1. humanitatem Christi posse laetarI de primorum parentum Peccato, quod tanto b no, quantum est Incarnatio, occasionem praebuit , immo & gratias agere Adamo de peccato; atqui illa sunt absurda; ergo. Resp. nego seq. mo. Nam I. quae eX Occasione asterius libere &positive decernuntur, non dicuntur decerni per aclidens ex parte illius, a quo decernuntur; ergo licet Christus non fuerit praedefinitus, nisi ex occasione peccati, stit tamen praedefinitus propter suam expetibilitatem; ergo non per accidens ex parte Dei, sed propter se. a. Humanitas Christi non potest laetari de peccato Adami , sed de summa Dei in homines charitate, qua sola, ex occasione peccati praevisi , motus est ad Incarnationem praedefiniendam, enim, Deus diti, ait mundum , ut Filium suum' unigenitum d ret. Unde horum Verborum, quae Canit Ecclesia in benedictione cerei paschalis: O felix cuia
pn, qua ratem sc tantum meruit habere redemptorem, sensus est, quod Adami culpa, ex sum a Dei misericordia, homini per Verbum I Carnatum redempto, feliciter cesserit.
De causa IncarnationD meritoria. Nota I. TEritum, est, Valor operis in ord
1V1 nis ad pran tam , de duplex est,
unum 'de condigno, alterum de congruo. Meritum de condigno, est opus bonum, Cui ,
sitiAo iure, praemium debetur, ita ut sine i iustitia negari non possit. Meritum de congruo est opus bonum, cui , ex quadam duntaxat decentia, praemium debetur. In hoc differunt quod ad meritum de con-
134쪽
de Deo dicarnato'. Ia dignoe requiratur status gratiar ex' parte Operaritis , & promissio ex parte praemiantis , quo. non requiritur ad meritum de Congruo. Nota 1. Incarnatio considerari potest duobua modis. I. SecundumsuN-eium, nempe, Prouet dicit hypostaticam Uerbi cum linmanitate uni Trem . a. Secundum varias illius circumstantiai
V. r. quod facta sit ex tali gente , familia, muliere, hoc vel illo tempore, M. Nota 3. Quaestio hic est, utrum Christi hi
manitas , veteres Patriarchae & B. Uirgo Mariae meruerint Incarnationem Verbi Θ quam sequeuetabus conclusionibus resolvemus. Itaque
mmanitas Chrim , nee de condigno , nec da ongruo, meriat hvsaeuam eum Verbo Divina
Prob. r. Quia Christi humanitas sine unionaehoostatica nunquam fuit, siquidem in prima 4nstanti suae Conceptionis unita fuit cum Uer bo ; ut fides docet adversus Nestorium: ergis illam non meruit , alias effectus esset prior suae causa . Quia principium meriti non cadivsub meritum; atqui unio hypostatica fuit principium meritorum Christi ; ergo , ω. Hinc Incarnatio in Scripturis clementiae divinae unicae
tribuitur, ad Tit. I. Benignitas humanitas a paruit Salvatoris nostri Dei , non ex operibus justitia qua ferimus nos , sed secundum suam misericordiam Disos nos fecit. Suffragatur D. August. cap. 36. Enchiridii di- cens : Hic grandiser is evidenter Dei gratia
eommentatur ; quid enim natura humana in homine Chrso meruit , ut in unitatem persona
135쪽
bona opera pra esserunt, qusus merereturino homo una seri poesona cum Deo p Objicies I. Apoc. s. de Christo dicitur; DAgnus est Agnus , qui occisus est , accipere virtu- em Divinitatem . Ergo humanitas Christi meruit Tuam cum Divinitate unionem. Resp. nego eo eq. Neque enim textus agit demerito Christi in ordine ad unionem personalem cum Divinitate , sed solum in ordine ad. manifestationem suae Divinitatis , id est, ad gloriam externam , quatenus Christus morte sua meruit , ut suum nomen, toto passim o be, cultu latriae celebraretur, ut docet Apost. Philipp. a. Humiliavit semetipsum factus ob
diens usque ad mortem, mortem autem Crucis , propter quod is Deus exaltavit illum, dona mii ἰlli nomen quod est super omne nomen, ut tu no-ina Iesu omne genui flectatur.
, ob eles A. Psalm. . de Christi humanitate praenuntiatur: Dilexist justitiam, is odsi in
quitatem , propterea unxit te Deus, Deos tuus,
oleo laritia pra consortibus ruis . Ex quo sic a guo : unctio, de qua loquitur Psaltes Regius, est unio hypostatica Divinitatis cum humanitate 3 atqui hanc unionem meruit Christi hi manitas , ut constat ex hac particula causali, propterea; ergo. Respond. I. nego maj. Nam iuxta multos P tres se) per illam unctiouem, non intelligitur, unio hypostatica , sed gloria quae Christo re surgenti concessa est in mercedem amoris, quo dum viveret, flagrarat in justitiam. Respond. nego min. Partacula enim, μopterea, ' non sumitur In hoc textu causaliter merit
xie, sed finaliter , ita ut sensus sit, quod h
136쪽
de Deo Incarnato . Iasesanitas Christi fuerit uncta divinitate , non quia aliquid egisset istius unctionis meritorium; ed potius eo fine, ut justitiam diligeret , &omnia praestaret quae ab eo perfecta sunt. Ita D. August. in illud Psalmum, Gregor. N/Zianet.
Veteres Patriarcha , nec de condigno , nee daeongruo meruerunt Incarnationem sumptam δε-
cundum substantiam. Prob. Veteres Patriarchae nulla ratione meruerunt id quod cuilibet merito praesupponitur 3 atqui Incarnatio , secundum substantiam sumpta, praesupponitur cuilibet merito: de ει de enim est nullum, in statu naturae lapsae , meritum esse , i nisi ex meritis Dei incarnati ;ergo veteres Patriarchae nulla ratione meruerunt Incarnationem secundum substantiam. Obicies a. D. Τhom. in 3. quaest. 3. artic. r. ait : Aeceleratio Incarnationis potuit eadere sub merito de condiro, Incarnatio autem sub Meri-xo de congruo. Ergo Veteres Patriarchae meruerunt de congruo Incarnationem, sumptam secundum substantiam; D. enim Doctor hic distinguit Incarnationem secundum substantiam ,
ab Incarnatione sumpta secundum circumstantiam temporis , quae secundum hanc circumstantiam mereri potest de condigno. Resp. nego eo eq. Licet enim D. Τhomas il- Iam tenuerit sententiam, dum scriberet in sententias , eam tamen correxit in sua Summa , dicens : Gratia non potest eadere sub merito , quia est merendi principium s unde multo minus Incarnatio eadis Dub merito, quia est principium gratia , fecundum illud Joann. T. Gratia & veritas per Iesum Christum facta est. In b. D. Thom. in loco citato Summae as
137쪽
. Ia 6 Tractatus .dit: congruo tamen meruerunt α. Patres Incarnationem desiderando is perendo . Ergo non εorrexit priorem sententiam. Resp. dis. anter. Meruerunt Incarnationem quoad circumstantiam temporis, hoc est, m ruerunt accelerationem Incarnationis , concrdia quoad substantiam, nego antee. Alioquin Divus Thomas sibi contradiceret , cum Paulo ante docuerit Incarnationem esse principium cuius- , cumque meriti , ac proinde eam nullo modo cadere sub meritum. objicies a. Veteres Patriarchae enixissime po- stulaverunt Incarnationem 3 ergo arbitrati ianv se posse eam promereri. Rei p. dist. ant. Postulaverunt Incarnationem , secundum illius mysterii ipsis revelati accelerationem, eone. seeundim substantiam, nego annia. Quando. enim myses dixit Deo, Exod. O fero, Domine,, mitte, addit, quem missurus es ;ad est , .mitte quamprimum , quem mittere Iun
ctatuisti. . C O N C L U S I Ο ΙΙΙ.
Veteres Patriarcha aΠquas Incarnatianis ei cumstantias. meruerunt, , non quidem ide eond.
sno , sed de congruo. Prob. prima pars. I Quia Abraham meruit , ut Christus de sua stirpe nasceretur. Gen. 22 Tenedicentur in femine tuo , id est, in Christo
ex te o Rdo, omnes gentes terra. , quia obedisti voci mea. a. Quia Daniel, suis precibus acivotis, meruit accelerationem adventus Messiae rAb exordio precum tuarum , inquit Angelus , Cap. 9. egressur est sermo . . . septuaginta hebdomades avrmiata fune super populum auum , &C- Prob. fecunda pars bia ad meritum de Cori digno requiritur parte praemiantis promimsio a
138쪽
de Deo Incarnato . I 27' sio, ut si talia egerint, tales circumstantias m 2 rerentur ; atqui nulla talis promissio ex parte Dei facta est antiquis Patriarchis; ergo.
Dixi , aliquas meruerunt circumstantias, quia non meruerunt circumstantias Incarnationis , secundum praesens decretum, necessariAS, V. g.
quod Christus nasceretur , quod mDreretur , nec proinde quod moreretur pro nobis; licet enim ab his circumstantiis abstrahat Incarnatio, ut decerni potuit, tamen ab iis non abstrahit, ut actu decreta est. Objicies . Patriarchae non meruerunt, etiam de congruo , hanc Incarnationis circumstantiam, quod Christus. de eorum stirpe nasceretur; ergo, &c.
Prob. ant. Patriarchae non meruerunt circumstantias Incarnationis , secundum praesens de- Cretum, necessarias; atqui circumstantia, quod Christus ex stirpe Patriarcharum nasceretur , est , secundum praesens decretum, necessaria; ergo, &C. Re . nego min. Incarnatio enim, secundum
substantiam spectata , abstrahit ab hic circum' stantia , quod Christus ab hae, vel illa stirpe nasci debeat , & ideo sancti Patriarchae illam
Potuerunt mereri de congruo, ut de facto illam meruere: valde quippe congruum fuit, ut Deus illam concederet Patriarchis in praemium eorum virtutum , puta , obedientiae, religi9nis, &c.
Beata Virgo non meruie diυinam maternita tem de condigno, bene vero de congrust.
Prob. prima para: Qtita ad merit m de cos digno requiritur Daum inter & B. Uirginem
pactum de danda illi maternitate; atqui Deum F inter
139쪽
, Inter & B. Virginem nullum tala paetima, I tercessit I ergo. Dices et D. Ambros de beata Virgine , ast : in singulis immoror , qua digna fuit , sae qua Miuis ori nascerisur Et de eadem concinit Ecclesia: in dignum Filii tui habitaculum inci meraretur . Ergo B. Virga meruit , ut fieriret Mater- Dei. conseq. Ex textibus allatis sequitur equidem, quod B. Μ. v. fuerit condigne diseposita, ut esset Mater Dei, ad quod lassicit ud per gratias & dona Dei ita fuerit praeparata, ut, quantum fert conditio Creaturae, decenter maternitatim reciperet 3 sed nulla, ratione sequitur , quod de condigno divinam maternit
Prob. fecunda pars . Beata Virgo aliquo merito meruit maternitatem I ergo merito saltem , de congruo . Prob. antec. I. Ex ipso B. Virginis Cantico, Ll C. a. Quia, inquit, respexis humilitatem Aa cilla fua: quorsum autem Deus respexit humi- Iitatem B. Virginis, nisi ut illi concederet materiaitatem , propter quam eam Beatam omnes. nationes dicturae essent: Ecce enim ex hoe beas m me dicent omnes generationiss . Ita seirsit Ecclesia, quae sic B. Virgini congratulatur, Omo quem meruisti portare, resurrexit, &c. Prob. 2. ex Parrib. D. Hieron. e . ait: μο- pono tibi B. Virginem, qua panta extitit puritaria sue Mater Domini esse mereretur.
D. Augustin. Concipere meruis is parerst. eum, quem constar nullum habuisse peccatum . S. Gregor. in libia I. Reg. cap. Merisorumν
id Lib. a. de Virginibus . eὶ Lib. 2 Epist. U. ad Eustochium . ita Lib. de OMNE & gratiae, cap. m.
140쪽
de Deo Incarnato. Iasverticem , inquit, usque a solium Divinitatis
Solvuntur Objectiones. Obicies I. B. Uirgo non potuit mereri maternitatem, quin sentit meruerit Incarnationem, atqui Incarnationem mereri non potuit 3 ergo
R p. us. maj. Non potuit mereri materni- tatem Dei, ante decretam Incarnationem, nisi meruerit etiam Incarnationem, cone. Non PO tuit mereri maternitatem Dei , ex hypothesi Iam decretae Incarnationis , nego majori potest autem intelligi ante decreta Incarnatio , quam decerneretur haec , vel illa mater, clim id ita factum esse non repugnet , ac proinde mater nitatem huic , aut illi, intuitu bonorum operum, Concessam esse. Inst. I. Qiii meretur aliquid, meretur quo que quod illud consequitur ; atqui Incarnatiosequitur maternitatem; ergo, &C. R p. dist. min. Incarnatio sequitur maternitatem , in genere consideratam, conc. Hanc aucillam numero maternitatem , nego min. Nam
Deum venturum in carne passibili , dicit quidem eum ex aliqua matre nasciturum esse, sed non ex hac aut illa: quare posito decreto quod veniat Deus in carne passibili, & nascatur ex matre, datur adhuc huic, aut illi matri, locus promerendi , ut eX se potius quam .ex alia,
Inst. 1. Incarnatio dicit hanc numero carnem assumi 3 ergo sequitur hanc numero minternitatem . Respond. nero eo et Nam haec caro non est necessario hu)us matris. Itaque, praevisis meritis B. Virginia, cogitandus est Deus ita, dis -