Theologia universa ad usum sacrae theologiae candidatorum. Auctore r.p. Thoma ex Charmes ... Tomus primus sextus. Tomus tertius. Continens tractatus de Deo creatore, et incarnato, nec non de gratia

발행: 1779년

분량: 597페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

r o Tractatus cparitiones debuerunt lesse secundum apparentiam , cum apparitio Filii Dei iti mundo, se-Cundum corporis veritatem fieri postea deberet. Inst. Scriptura apparentes Angelos non minus homines vocat, quam Christum 5 atqui tamen non inde sequitur eos fuisse veros homines; ergo nec Christus. nego conseq. Disparitas est, quod Scriptura nihil adscribit illis Angelis , quod sit

proprium veri hominis , econtra multa Christo attribuit, quae soli vero homini convenire Possunt, v. gr. Conceptionem & Nativitatem ex Virgine, passionem, mortem, & Resurrectionem.

CONCLUSIO 11.

Verbum divinum carnem e rati non detulis ,

sed eam fumpsit ex Maria Virgine. Est de fide.

Hob. I. Ex Scriptura, Lucae I. Angelus ad Mariam dixit : Quod nascetur ex te sanctum , vocabitur Filius Desi , R'm. r. de Christo dicitur : Qui factus est ei ex femine Dawd secundum carnem . Et Galat. q. Misit Deus Filium suum , factum ex muliere . Atqui quod natin est ex muliere , quod factum est ex semine David, verum corpus habet terrenum none caelo delatum. Ergo. Prob. 2. Ex Conciliis Generat. & speciatim

Ephesino, in quo approbata est S. Cyrilli Epistola ad Nestorium, in qua dicitur : Non dubitarunt Sancti PP., faeram Virginem Deiparam

pellare . . . . quod facrum illud corpus , ania dia intelligente perfectum , ex ea traxerit. Obicios. Apostol. I. Corinth. Is . Christum Adamo opponens, ait: Primus homo de rerra, terrenus ρ fecundus homo de etio, calestis. Ergo

Christus habuit corpus caeleste. Resp. nego confer. Christus enim non dicitur homo

152쪽

de Deo Incarnaeo I IEomo caelestis , quod habuerit corpus caeIe

su; sed quod substiterit subsistentia Verbi Di- .

vini. Inst. Corpus caeleste omnium praestantissimum est; ergo Deo est tribuendum. Respond. nego consep Nam ad maximam Dei - gloriam pertinuit, ut Corpus infirmum & te num ad sublimitatem omnium maximam eVe

CONCLUSIO III.

0γbum Disinum immediate assumpsit dentes, Mngues, eapillos , tres humores ρο maxime sanguinem . Est communis contra Durandum, in

. dist. Io. quaest. I. & Franciscum Matronis, iust. 63. Prob. I. generaliter , Verbum immediate asi sumpsit quidquid ad naturae humanae persecti nem & integritatem pertinet ; atqui dentes , ungues & capilli , ad naturae humanae persectionem & ornatum pertinent ; tres Vero humores , & maxime sanguis, ad ejusdem integritatem spectant I ergo. , Noe obsar, quod Verbum immediate non assumpsit lacrymas, sudorem, sputum, &c. Dise

x Ost enim x xio ; nam lacrymae, sudoreS ,

utum , & . sunt pura excrementa, nec per requiruntur ad naturae humanae constitutio

nem & integritatem , .cum non sint quid permanens in homine, licque non habeant locum in Beatis 3 at vero denteS , ungues, capilli,& humores , ad perfectam corporis humani constitutionem , & naturae humanae integritatem requiruntur, ac sunt quid in homine permanens, sicque locum habent in Beatorum corporibus gloriosis 3 ergo. Prob. I perialiter de sanguine; I. Ex Scriptura Hebr. a. mia ergo pueri communicaverunt carni

153쪽

1 a Trinatur. o fonsumi , is ipse similiter partῖc amἰt ess-dem , scilicet per unionem hypostaticam , ut explicat S. Cyrillus , L. de Me ad Reginas dicens: Verbum ex Deo factum est parriceps earnis sanguinis. Ergo cum caro immediate unita

sit, idem de sanguine ; de quo , simili modo, loquuntur Apostolus & Cyrillus, sentiendum est. Prob. 2. Quia eadem Scriptura declarat nos per Sanguinem Christi redemptos fuisse, I. Pe-

aeri I. Non corruptibilibus auro O argento redem-

Itis estis . . . sed pretios Sanguine quasi Agni maculati Chrsi. Hinc Clemens VI. h inferi , unicam guttam Sanguinis Christi , propter unionem ad Verbum , sufficere potuisse pro redetnptione generis humani. Objicies e Subsistentia Verbi supplevit: solum subsistentiam humanam 3 atqui subsistentia humana non terminat sanguinem proxime; ergo nec subsistentia Verbi.

Resp. nego min. Nam subsistentia humana omnes naturae humanae partes, etiam integrantes, terminat; atqui sanguis est pars naturae humanae integrans, Pertinens ad naturalem constitutionem, immo & conservationem hominis; ergo. Inst. Subsistentia humana cum natura, quam terminat, personam constituit; atqui non comstituit perlanam cum sanguine; ergo sanguinem non terminat. RUp. dis. mai Cum natura totali, quam temminat , personam constituit, eone. cum natura partiali, nego maj. Porro sanguis, sicut corpus, di anima separatim, sunt naturae partiales, quae personam non constituunt, nisi uniantur.

Extrav. Unigenit . de paenit. ti remiss

154쪽

de Deo In rnato I 3

De anima a Verbo Divino assumpta. Nota. π π 2Eretici , alii animam , alii facultates Lub animae Christo denegarunt I namque: I. Ariani, docuerunt Verbum carnem assumpsisse absque anima , cujus vices obibat ipsummet Verbum. August. haresi 49. hocque docebant 3 ut ipsimet Verbo mortem & passionem adscriberent. Apollinarissa , animam quidem a Verbo asesumptam admiserunt , sed quae Verbum haberet pro mente. 3. Monothelita, quorum Duces fuerunt Cyrus Alexandrinus, Macharius Antiochenus, Sergius Constantinopolitanus & eius in Sede Constantinopolitana successores Pirrhus & Paulus, re tandem Theodorus Pharanitanus, docuerunt Verbum Divinum voluntatem humanam non assumpsisse , ac proinde unicam voluntatem , eamque Divinam, in Christo admittebant; contra quos:

CONCLUSIO I.

Verbum assumpsit veram animam humanam . Est de fide contra Arianos. Prob. I. Ex Scriptura, Ioann. Io. Christus ait: Ego pono animam meam, ut iterum fumam eam , in Resurrectione . Nemo tollit eam a me; sed ego pono eam a me ipse: is potestatem habeo ρο-

nendi eam, is iterum sumendi eam. Atqui illa' anima, quam Christus potest ponere, & quam, semel demissam , potest iterum sumere, haud dubie non est ipsemet Divinitas , quam Christus nunquam dimisit, cum non distinguatur a.

155쪽

Tractatus versona Verbi ; ergo est vera anima humana

Probae. v. Ex traditione, cujus testes sunt , D. Athanas. In Dmbolo, ubi Christus dicitur , perfectus prefactus homo, ex anima rabionali , ct humanis carne subsistens. Et D. Aug. E s. Ia'. ad Dardam inquit, quemn

modum accipias hominem Christum ' non utique, sicut quidem haretici , Verbum Dei carnem , hoc est , sne anima humana , ut Ver m esi et pro anima ι ergo.

. Objiciunt Ariani: Ioca, in uuibus anima Christo tribuitur , metaphorice sunt intelligenda sergo Christus non habuit veram animam hu

manam.

Prob. ant. Hic textus Isaiae X. Kalendas ve--μas flemnitates vestras odivit anima mea,

Metaphorice est accipiendus 3 ergo. Resp. nego eo est. Disparitas est, quod Scriptura veteris testamenti, cum Deo animam tribuit , non ei tribuit historice affectiones quae .dine anima esse non possunt , econtra ostendi- fmus, inquit D. August. Lib. 33. quaestionum , quaest. 8 3. Per in merabiles locos Evangelica Scriptura narratum de illo Christo ab Ela selimi , quod in his a ectionibus fuerit, qM ne anima esse non Io ne miratus est Iesus kO, iratus, Θ, contristatuS, ex hilaratus , multa alia innumerabilia e sicut

etiam illa qua conjuncta simul oscia O eου--s is anima ostendunt: -- funae quod, esur Vit, quod, dormivit, quod, fatigatus ab itin re sedit, & alia Aujusmodi.

Instant I. Etiam in veteri testamento varii

motus irae, laetitiae, &c. Deo tribuuntur , nec iideo consequens est Deum habuisse ani'am ergo licet Christus illas affectiones habuerit non sequitur quod animam vere humanam ha liuerit

156쪽

de Deo Dcarnato, I s' nego conseq. Disparitas enim est inter ea quae dicta sunt prophetice , & ea quae dicta. sunt historice, quod illa figurate, ista vero secundum rerum proprietatem accipienda sint. Ut docet D. August. tiadem: Dicta sunt enim illa , inquit, propheticis imaginationibus , non narratoria manifestatione : nam ct membra Dei dicta sunt, is manus, ct pedes, M. Et quemadmodum ista non indicant eum habere eo us, sis nec illa animam. Euemadmodum autem narratur aliquid , ubi nominata sunt manus Chν si , , caput , & ea tera lus, indicant ejus eo Ius: itu etiam , qua de animi a ectionibus eo dem narrationis senore nominata sunt, indicant ejus animam.

Instant a. Si Christus assumpsit animam, fuerunt in eo tres substantiae, nimirum natura divina, corpus, & anima; atqui hoc falsum est, ut docet D. Damascenus, Lib. 3. de fide , c. Ergo a Resp. 4s. mai Fuerunt in Christo tres substantiae, quarum duae lant partiales, ranc. toties , nego major. Quamvis itaque possit diei , quod sint tres substantiae in Christo, ut docet D. Bernata. Serm. in vigilia Natalis Domi ni : In hae sebiali commixtione , inquit, Triamias est in substantus, uniear vero in persona Et Concit. Τoret. Xv. probat In Christo fuis se tres substantias & duas naturas 3 attamen alaliae loquendi formula dommuniter abstinendum est, & duae solum substantiae perfectae & totales in Christo ponendae, natura divina, nimi rum, & humana, ex quibus Chri proxime compositus fuerit , siquidem corpus & anima unicam naturam humanam constituunt.

157쪽

Tractatus

CONCLUSIO IL

πιγλιm assumpst animam mente praditam. Est de fide contra Apollinarem. Prob. I. Ex Scriptura, Isaiae de Christo

dicitur: Ecce intelliget Puer meus in quem l cum S. Fulgentius, de Ide ad Petrum, cap. 24. ait : Firmi s me tene ,. nullatenus dabites , Ch=sum Filium Dei habere veram nostri generis

carnem, εν animam rationalem.

Prob. 2. duplici ratione: I. In Christo suerunt passiones humanae, nimirum , gaudium, trist tia, metus, ira , &c. Atqui illae passiones nishil aliud sunt , quam aflectiones animae rationalis, cum ex perceptione boni praesentis, vel mali imminentis oriantur; ergo, &c. 2. Christus oravit Patrem I atqui oratio in Christo est actus mentis humanae 3 ergo, &c. Probat. min. Oratio est actus religionis, quo OranS, 'supremam Dei excellentiam, suamque a Deo depe dentiam agnoscit ; atqui Christus non potuit suam dependentiam a Deo agnoscere per intellectum divinum, nempe ut Deus est omni- . no independens a ergo per intellectum humanum; ergo, &C. Quare D. August. Epist. y ad Dardanum , sugillat eos qui dicunt , V ν .sum Dei esse anima pro mente humana , & pro- bat ex eo quod Christus sit homo perfectus rNon autem homo pe fectus , inquit , si vel anima carni , vel anima, ipsi mens humana de-

-fuerit.

objicies r Verbum in Christo supplet vices animae humanae, prout rationalis est; ergo anima Christi non est praedita mente humana. Resp. ne o. unt. Nam anima Christi fuit prinpium &kbiectum voluntarium qua rumdam Da sonum, v g. metus , tristitiae, &c. Atqui Ver

158쪽

. de Deo Incarnatobum non potuit esse principium & subleetum hujusmodi passionum, alias esset mutabile, nec proinde Deus I ergo.

Inst. a. Lux major evacuat lucem minorem; ergo mens divina mentem humanam in Chri-lto evacuatis Respond. di Anaee. Εvacuat lucem minorem torporis illuminantis, cone. corporis illumina ti, nego Neque enim praesente sole , ada- mantis splendor evanescit; porro mens humi

na in Christo est quasi Ulux illuminata a Iudaei Verbi divini .

LV., Σ. Μens humana est imago Uerbi; erg&haec, verbo praesente, evanescere. debet. ant. Mens humana 'ist linam .Uer--bi, a Verbo perficienda, conc. supplens vicem. Verbi, nego a M. Equidem imago rei, supplena AEllius vicem, ,evanescit, te .praesente, sed nom . evanescit, si a re, cuius est imago, petficienda sta sic imago 'ominis in speculo. , quia perficitur ab homine, non evanescit eo. praesente, immo resultat ex eius praesentia.

CONCLUSIO 1 IL

Verbum vi Nin voluntatem humanam , pro ἰndeque in Chri , non una, sed duplex est voluntas et non una, Ied duplex est volitio, seu Ῥε- eis. Est de fide, contra iMonothelitas, de baritia in VI. Synodo, Aet. 4. 8. II. & 1'. Prob. 1. . Ex iis Scripturae locis in quibus vo . . Iunias divina a voluntate humana aperte di-

Manseat a me calix se; verumtamen non sicue ego olo, sed Aust tu. Lucae 11. Non mea voluntas , sed tua fiat. Ioann. 6. Defendi de cadio Io non ut faciam votantatem meam , sed υο untatem ejus qui mise me. - Ergo in Christo

159쪽

3 8 Tractatus sit biectionis est incapax 3 ergo humana I ergo

divina simul & humana ; nam divinam numquam Monothelitae excluserunt a Christo. Prob. 1. Ex iis textibus in quibus dicitur Christum Deo Patri obedivisse. Philipp. a. Factus

obediens usque ad mortem. Ioann. q. Cibus meus 'es , ut faciam voluntatem ejus qui misit me . Hebr. s. Didicit, ex iis qua passus est, obedien-riam . Ex quibus sic argumentor ; obedientia est actus voluntatis; atqui non est actus voluntatis divinae 3 quia obedientia superiorem agnoscit, Deus autem superiorem non habet ; ergo est actus voluntatis humanae 3 ergo in Christo fuit voluntas humana. Probat. 3. Traditione PP. Gregor. Nysienus,

in libro contradictionum contra Apollinarem tuu dato in VI. Ρnodo, Actor. Io. ait: Alia est humana voluntas in Christo) e, alia divina ...

qui enim dixit, non mea voluntas, humanam, hoe semone significavit s addens vero, tua, se idit conjimmonem fisa deitatis ad Patrem, cujus nulla voluntatis es disserentia propter communi- ratem natura: nam, Patri, dicens, voluntatem etiam Filii demon avit. S. Athan. lib. de incarnatione eontra Arianos pdicit : Cum ait, non mea voluntas, sed tua . fiat. Et, spiritus quidem promptus est, caro autem infirma, duas voluntates ibi ostendit, arureram humanam, qua est carnis; alteram divinum , qua Dei es . εS. Ambros lib. Io. in Zueam, n. s9. de Chri- isto dicit: Quod autem ait: non mea voluntaS ,

sed tua fiat s fuam ad hominem retulis ; Patriae , i

ad divinitatem: voluntas enim hominis, remp=- l lis ; voluntas divinisatis, aterna. Ergo. 'Pγob. Ex VI. Synodo, in qua Patres, in semmone ad Imperatorem Constantinum ; dixerunt t

160쪽

de Deo I cadiato. I s

humanDate perfectum , fecundum ιwtiquas Pa aerum tradisiones , disinam Chalcedone fantaram formulam pradicamus : aeque usti naturas duas accepimus , Da is duas naturales volunta- .res , is naxurales ipsius operastiones agnoscimus . uippe neutram in Ch so naturam , in ejus Incarnatione , voluntaris expertem , aut operatio nis , audebimus asserere , ne earum proprietater perimentes , Natura una perimamus. iSolvuntur objectiones.

Obietes I. Iuxta doctrinam SS. Patrum, unica fuit in Christo voluntas , unicaque Volunta

tis operatio I ergo Res. nego ant. Prob. ant. S. DionyHus, lib. de divinis nominib. docet, unam esse in Chrso Dei virilem oper rionem . Ergo. Reis. nego ant. Fraudulenter enim Monothelitae textum D. Dionysii corruperunt , ac , σὸmnam, pro, rὸ novam , substituerunt, quod ipsis exprobrat Martinus Papa I. in Concilio Lateris consultatione tertia . B. Diovsio, inquit,

renee nream quamdam Dei virilem operationem inter nos conservatam: - uterque eorum aperti me contra Patrem mentitus est. Et CFrus quidem in

suo septimo capitulo, novam immutando, is unam

pro nova asserendo ... Sergius autem immurarionem novi cum illo confirmans , non solum hoc , sed , is , Dei virilem, amputans penitus vocem , or unam absolute in Chrso Deo dogmaeizans Uerationem. Porro D. Dionysius dixit esse in Christo novam operationem , quia plane novus

ac mirus est modus operandi divina & hum na in Christo propter utriusque naturae divinae& humanae hypostaticam unionem. Rei p. a. Dato , non conceta anteced. ia'. confer. Est una in Christo operatio , mixta ,

Diuitia

SEARCH

MENU NAVIGATION