Theologia universa ad usum sacrae theologiae candidatorum. Auctore r.p. Thoma ex Charmes ... Tomus primus sextus. Tomus tertius. Continens tractatus de Deo creatore, et incarnato, nec non de gratia

발행: 1779년

분량: 597페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

141쪽

Igo Tractatus .suisse causas naturales , ut sub forma purissimi ejus Sanguinis esset pars illa materiae , ex qua Christi corpus formandum esset a & quamvis

merito non . daretur, quod B. Virgo talem habuisset materiae partem , tamen ea obtenta , Deo sic causas naturales disponente , cogitari adhuc possit obtinuisse suis meritis, .ut ex illae. materiae parte Christus nasceretur objicies ab. B. Virgo ante omne meritum ele- . eta est, ut esset inter Dei , ergo maternitaten,

non meruit

Resia nego ant, Cum D. Ambros Epist 8α uid loquar quanta sit virginitatis gloria , inquit, qua meruit a Chrso elui, ut esset rasam corporale Dei templum A Ergo elasma non e cludit omne meritum. inst. Scriptura sacra gratiae adscribit, quod B. V. Christum conceperit, Lucae 2. Ne timeas Ma- ria, invensi gratiam apud Deum . Ergo divina maternitas merito Eribuenda non est.

Rei pend. nego conseq. Ut enim quid tribuatur gratiae , sussicu quod ejus meritum pendeat aegratia , quo sensu vita aterna dicitur gratia: Moi , licet cadat sub meritum . Inflab. 2. Gratiae singulares, quibus cumulaea fuit B. Virgo, ei concessae sunt intuitu materiaitatis divinae; ergo cum illae gratiae ei omnino gratis concessae fuerint ,. gratuita quoque debuit esse maternitas divina. Resp. dist. antec. Intuitu maternitatis dece nendae propter merita , ad quae disponeretur per illas gratias: conc. intuitu maternitatis jam decretae absolute, nego ant. Equidem R. Virgo, . a primo strue conceptionis instanti, eximiis, gratiis ac privisegiis fuit praeventa, quibus , γνο nobiliores omnium birtutum actus, Correspondens, non solum condigne fuit disposita , iud- esset inter Dei, sed etiam meruiti de congruo

142쪽

de Deo Incarnato. I 3Idivinam illam maternitatem I Congruum enim erat , ut Deus intuitu bonorum operum sanctissimae mulierum , illi concederet maternita

tem .

Obicies 3. Omnia merita B. Uirginis fundata fuere in hoc numero Christo, ex hac numero Μatre genito 3 ergo merita B. Virginis non praecesserunt maternitatem , quae consequenter non cecidit sub meritum. Rego. dist. ane. Fundata fuere in hoc numero Claristo, ex hac numero Matre genito δε- ei Miso, id est, qui genitus est: ex hac Matre, cone. ex hac numero Matre genito reduplicat id est, quatenus ex hac Matre genitus est; nego antec. nam licet nulla B. Virginis. merita fuerint, nisi ex illo , qui est Filius huius Ma- tris, tamen non fuerunt ex illo, quatenus fuit Filius lituus Matris ; quod enim Christus ex hac numero Matre natus sit, non fuit circumstistia necessaria ad merendum s prius enim Christus cogitatur nasciturus ex aliqua Matre , quam ex hac numero Matre.

DISSERTATIO VI.

De quidditate Incarnationis.

Norar Um Incarnatio nihil aliud sit esse tialiter, quam unio hypostatica naturae divinar simul & humanae in una Verbi Persona, agemus hic, I. De persona assumen' te , 2. De natura assumpta , 3. De utriusque unione. hypostatica, triplici capite.

143쪽

r 3 a Tractatus C A P UT PRIMUM.

De Persona assumenrer. CCholastici varias hic congerunt qua stiones do poss7biis , v. g. utrum Pla res personae unicam humanitatem assumere pos sint λ utrum una persona possit assumere Plu 'res humanitates simul 3 utrum Pater & Spiritus sanctus tam potuerint incarnari quam Fistius p utrum Persona divina possit. assumere naturam Angelicam Communis est sententia illa omnia fuisse pota . sibilia, quiae nulla ex parte implicant Verum jam non semel monuimus , satis otii nobis non .esse, ut in huiuscemodi otiosis. quaestioribus immoremur 3 itaque :dlata a. Error fuit Sabellianorum, Patrem,

Filium, & Spiritum sanctum inter se non distingui, nisi nomine tenust, & penes. quasdam temporarias eiusdem realiter personae functiones rex quo. falso principi concludebant , Filium, non potuisse reipsa incarnari , quin riter, Spiritus sanebis smul cum eo incarnareBtur x unde P ripassi am dicti sunt; contra quos et

. Est de fido

Proburi Ex Scripturae, quae, Ioann. Iia expresse asierit Verbum divinum incarnatum esse, Verbum caro factum est , is habitaυit in nobis svultibi autem id de Patre aut Spiritu sancto, assirmat. Immo Filius declarat se stilum fuisse in tutum, , cum de Patre dicit, Pater malo.

144쪽

de Deo Inca rnato. mo ost a neque enim minor est Patre, nisi ra tioste humanitatis assumpta . Probat. 2. EX traditione perpetua Ecclesiae ,. 'quae in omnibus suis Symbolis, Apost olica, Nicaeno, Constantinomilitano , Incarnaetionem soli Filio tribuit: Concessus est de Spiritu DincZo , natus ex Maria Virgine . Et homo facZmaerosi, &c. Et quae Patripastianos , tanqu1m reticos, mathemata Prastigavit

Soreuntur obiectionetia

Obj cies r. Una persisna non potuit sine alla incarnari s ergo non sola personae Filii hum nam naturam assi psit Prob. ane. Opera ad extra sunt communia wti Trinitati , atqui Incarnatio est opus ad e

Respc di R. mai. Opera ad extrae , quatenus. . sunt actio , conc. quatenus sunt terminus illiuia actionis , nego maj. Itaque in Incarnatione duo. sunt distingitenda, nempe actio,. Per quam λλsumpta est humanitas, & terminus illius actionis. Actio , communis est toti Trinitati, quiae procedit a potentiae & virtute, quae tribuS P s is. communis est Terminus vero illi . actionis , particulatis est Filio, quia pendet 1 subtastentia relativae, quae singviaris eu personae Verbi , ut docet Concilium Toletanum VI. llax Verbis: Cum pors eoopis ea se Trinitas ad formationem fuscepti hominis, quoniam insepara lia sunt opina Trinitaaeis solus, tamen. Filius suscepit tamanitatem ἰo singularitare persona, non in unitate divina, natura id est ire es quia proprium ess Filia, non guod comm m Tν nitati Diss. Atqui Incarnatio, luatenus est terminu

145쪽

I3 . Tractatus

actionis incarnativae , est communis toti Trini'. lati ; ergo, &C. Prob. subf. Terminare est agere; atqui ex diactis actiones ad extra sunt communes toti Trinitati; ergo Incarnatio, quatenus est terminus , communis est toti Trinitati. Rei p. a . mai Τerminare est agere, grammatice , conc. est agere , physice, nego major. Itaque terminare nihil aliud est physice, quam esse terminum, quod aestionem non importat; quis enim dicat parietem agere , quando P tentiam alicujus visivam terminat Obricies a. Una persona non potest videri intuitive absque altera; ergo nec potest incar nari sine altera. R p. nego conseq. Disparitas est, quod essentia divina, quae est primarium visionis intuitivae obJectum, identificatur tribus personis, MConsequenter non potest sine illis videri intuitive ; econtra tres personae a se invicem realiter distinguuntur, ac proinde terminatio humanitatis , quae est effectus relativus , potest Prodire ab una persona, absque eo quod pro- deat ab aliis. Inst. Natura divina est communis tribus per- sonis 3 atqui, iuxta D. Damascenum citatum a

D. Thoma, g tota natura divina est incarna

ta; ergo. R p. d . minor. Τota natura divina est incarnata , mediate, conc. immediate, nego min. Neque enim unio facta est in natura , sed in persona, qua mediante natura dicitur incarn ta ; est ergo incamara , inquit D. Tl m. ra rione persona ad quam rerminata est unio , non .ai rem prout communis es tribus personis. Dici

146쪽

de Deo Incarnato. 13 3

rur a rem rota natura divina incam ea , non

quod sit incarnata in omnibus personis , sed quia, nihil des de perfectione divina natura, perfoug

incarnata

Obicies 3. Assumptio hominis; quae. fit per gratiam, est communis omnibus personis; e so & ea quae fit hypostatice Res. nego confri. Nam. assumptio quae fit per gratiam adoptionis terminatur. ad quamdam participationem divinae naturae secundum quam' dam assimilationem ad bonitatem illius , iuxta illud a. Petii I. in divina confortes natura ,&c. & ideo hu)usmodi assumptio communis et hiribus personis, & ex parte principii effectivi ,& ex parte termini : sed assiumptio, quae fit hypostatice, licet sit communis ex parte pri -cipii, non est tamen communis ex parte te mini, de facto enim terminatur ad unam hypostasim . Ita D. Tl m. ad

DM natura assumpta ... Notat natura humana .duabus partibus esse aliter constet, Corpore nimi- rum. &. anima 3 ideo, majoris claritatis causa ,

de utroque, & de naturae humanae defectibiis. sigillatim ag emus, triplici quaestione.

ve erepare . a Verbo diuina assumpro is Narn a,. Irca corpus a Verbo divino assum ptum varie erraverunt Haeretici snamque: .

147쪽

736i Tractatus Bafillia , Marcion , Manes, &c. docuerurit

corpus Christi, non fuisse verum corpus Carneum, sed apparens tantum, & phantasticum.1. Valentinus, Apollinaris Se Apelles, docuerunt corpus Christi non fuisse terrenum ex carne B. M. Virginis formatum , sed fuisse e caelo delatum , & per uterum Uirginis , tam quam per canalem, transmissum. Nota 2. Gontrovertitur inter Catholicos , utrum Verbum immediate assumpserit dentes , ungues , capillos , tres humores , & maxime sanguinem; quam controversiam, post debellatos Haereticos, dirimemus. Itaque:

CONCLUSIO I.

Verbum divinum , verum is reale corpus a

sumpsi . Est de fide.

Prob. I. Ex Script. Ioann. I. Verbum caro factum est. Luc. ula. Videte manus meas is pedes,

εuia ipse sum: palpate is videre , quia Spiritus carnem ossa non habet , sicut me videtis habere . Exi quibus sic arguo: qui habet carnem& ossa, verum & reale corpus habet ; & non Corpus phantasticum; atqui Christus carnem &ossa habet; ergo. Probat. E. Verus homo habet verum corpus reale ; atqui ex Script. Patribus & Conciliis, Christus est verus homo I ergo, in.

Prob. min. I. EX Script. JOann. 8. maritis me interficere , hominem qui veritarem locutus sum vobis. Prob. min. v. ex Patrib. S. Athanasius, lib. de Incarnari contra ΑPollinarem: Perfectus Deus.,' inquit perfectus homo Christus. S. Gregor. Naziang. in orat. de Nativitate Christi, ait:

Ipse Dei Filius .... humana omnia , excepto, eceato , suscepit. D. Aligust. Epist. s. ad Voli

148쪽

de Deo dicamnato III sianum , vicit Christum esse ali iam Patri δε-

cundum divinitatem , minorem autem Patre sineundum carnem , hoc est , feeundum hominem .

Ergo Christus est verus homo. Prob. mim 3. Ex Conciliis generalibus , N caeno Ι. Incarnatus est , Filius Dei, Homo factus est. Constantinopol. IV. Act. Io. Confi- 'Memur unicum Dei Verbum incarnarum ι , factum fuisse propter nos fecundum no ..... duplicem ' docentes unum eundemque Chrissum

Dominum , Deum scilicet perfectum, O hominem perfect m in una persona. Con m. Ex D. August. qui, lib. quastio num quast. I . sic premit phantasiastas: Si phan-rasticum fuist eo in CHNi , ergo in ellis Chri-η- , is si fefellit , verit, non est: ess autem veritas Chri s r non igit- eorpus Chrsi phan-ra afuit s alioquin esset dicendum , quod jurnativisas ex Hisgino, passio, mors , εν resurrectio fuisset flum quid pham asticum is imaginarium. mis nutem hoc dicam sine haps ct -- pietate ρ nam si Chrsus vere non γ furrexit sirue is mors ejus sit phantastica : igitur inaniae erit praedicatio fides nostra , inquit ApostoLI. Cor. Is . vita Chrsi perpetua sctio fias , is perpetua illusio is deceptior, Solvuntur Ob LNoneris obicies I. Christus, Philipp. v. dicitur, sim litudinem hominum factus . Ergo non habuit veram carnem, std apparentem & phantasti maRU'. nego conse . Nam illa similitudo phantastica non est , sed vera & naturalis , quesis est inter individua eiusdem speciei, sic homo est similis homini. Hinc Apostolus subiungit:

FaGus s obediens usque ad mortem; homo ve

ro γ

149쪽

138 Tractatus

. ro, nisi verum corpus habeat , non moritur. Inst. I. Quando, Rom. 8. dicitur: Mist Deus . Filium suum in similitudinem earnis peccati, 4Nla similitudo non est vera & naturalis, sed tan- 'tum exterius apparens ei tergo quando Christus dicitur in similitiainem hominum factus , illa similitudo est externar tantum apparentiae. Respond. nego conseq. Disparitas desumitur ex ipsa Ser tura, quae, cum dicit Christum misi sum fuisse in similitudinem earnis peccati, suf- .ficienter declarat illam similitudinem esse tantum quoad externam apparentiam , afferendo Christum esse sanctum, & ab omni, vel minima , Peccati umbra immunem, Luc. I. modnascetur ex te sanctum , vocabitur Filius Dei. a. Cor. s. mi non noverat peccatum , pro nobis

peccatum fecit, hoc est, poenas peccati tulit. Cum vero dicit Christum in similitudinem hominum esse factum, nullibi innuit illam timili- qtudinem esse tantum externae apparentiae, econ- Τtra declarat illam similitudinem esse veram , frealem , & naturalem, cum ubique asserat Christum este verum hominem , I. ad Timoth. 2. Unus mediator Dei hominum , homo Ch sas Iesus.

Inst. a. Atqui Scriptura suffcienter declarat se loqui de similitudine quoad externam tantum apparentiam; ergo.

Probar. subfumpe. Scriptura addit: Et habitu inventus ut homo. Atqui trabitus externam speciem significat cum exclusione substantiae , idque innuit particula, ut, ergo. Resp. ds. min. Habitus, sumptiis pro vestimento , conc. sumptuS pro figura, nego minor.

Porro hic habitus sumitur pro figura , unde translatio Erasmi Roterod. habet : Et Aura

repertus ut homo. Figura autem- per se realitatem non excludit a subjecto in quo reperitur, lsic i

150쪽

Deo Incarnato . Τῖ .se Iicet nihil magis sit simile, quam ovum ovo,

non sequitur ovum non esse realiter ovum . Inst. 3. Particula, ut, in hoc textu, est nota merae similitudini&, non autem veritatis; er

go realitatem excludit . . nego antec. Particula . enim , in velut,

quasi , M. non excludunt rei veritatem, si . Christus , qui I. Ioann. v. I . dicitur, quasi UnigenituS , Vidimus gloriam ejus, quasi Gn geniti a Patre . Dicitur absolute Unigenitus vers. I 8. nigenitus Filius , qui est in sinu PM 3ris , iue enarravit. obicies n. Apostolus a. Cor. s. ait : Et seognovimus fecundum carnem Chrissum , sed nur c jam novimus. Ergo Christus non habet v*ram

Garnem. γ

Respond. .nera sonsq. . Mas sequeretur nullum hominem .habere veram Carnem, cum Aposto-i ius dicat, Neminem novimus f ndum carnem ..

Sensus ergo est , licet olim pluris fecerimus Christum habere pro consanguineo, nunc mόγ tui veteri& vitae affectibus, augustius de eo sen- LimuS, nec ampliuS eum novimus fecundum . carnem, sed , fecundum spiritum, ut auctorem omnis gratiae & salutis, qualem eum toto Orbe praedicamuS. Obicies 3. Apparitiones Angelorum in ve- . . teri testamento, quae fuerunt signa apparitionis Christi, non fuerunt secundum Corporis veri tatem; ergo cum signa respondere debeant si gnatis, Christi ai,paritio in carne non fuit se cundum rei veritatem. Resp. nego conseq. Apparitiones enim illae de- . buerunt esse quoad similitudinem , non quoaarei veritatem, alias, ut docet D. Damasc. l. 3- c. 26. jam non forent signa, sed res ipsae. Praeterei ex Coloss. z. quae contingebant in veterii testamento, erant umbra futur ruma ergo a P

SEARCH

MENU NAVIGATION