장음표시 사용
181쪽
tiori seqttitur naturam superiorem ad id obligari , quando cum inferiori ficit unum per se in ratione suppositi, cujus sunt 'actiones illius naturae inferioris. In hac itaque suppositi unitate , & non in defectu libertatis partis inferioris, fundatur obligatio, quas pars superior in homine tenetur gubernare inferiorem, quam licet propria gauderet libertate, aeque teneretur gubernare praecise qua superior & conus . niens in unum suppositum, cum per hoc pret ei se inferior sit periori subordinetur in operam do, sicut in essendo, tanquam aliquid ad ipsam specialiter pertinenS. Inst. 4. Atqui nulla ratione natura divina
in Christo tenetur gubernare naturam humanam I ergo. Prob. ant. In Deum nulla cadit obligatio ;
R p. dist. ant. Nulla cadit obligatio ex aliqua lege superioris, conc. ex rectitudine divinar voluntatis , nego Urec. Sic Deus tenetur non mentiri, quia tenetur ad nihil faciendum suae sapientiae & sanctitati repugnans , ad idque ex suis intrinsecis determinatur ac necessitatur.
s. Si ex rectitudine divinae voluntatis oritur illa obligatio , tam Pater & Spiritus sanctus tenentur peccata naturae assumptae impedire , ac Verbum , quia communis est vo luntas 3 atqui hoc dici non potest a ergo. Resp. disto maj. Tam Pater & Spiritus san- ctus tenentur, indirecte & quasi per accideris , eone. directe & per se , nego maj. Solus equidem Filius per se ac directe tenetur ad impedienda naturae assumptae peccata, quia ista Ob- ligatio si datur in unione hypostatica , quam solus Filius per se immediate terminat, rati 'ne cujus terminationis & natur m assumptam,
182쪽
de Deo Incarnato . I Trnaturae assumptae actiones fecit suas ; quia tamen eius voluntas communis est aliis persorus, ideo etiam Pater & Spiritus sanctus indirecte, di velut per accidens, id est, non rati e sui, sed ratione alterius personae, etiam ad idem obligantur ad quam obligationern amtunc consenserunt, cum humanam naturam unire Verbo decreverunt. Obicies Σ. Per actiones naturae assumptae honestas , Verbum secundum se , seu , ut eae suppositum naturae divinae, non meruit ergoa pari non peccaret per eiusdem actiones in honestas.
Resp. nego seq. Di uitas est ; quod verbum
secundum se, actiones honestas naturae assum piae non obtulit alteri a se , tanquam superi ri, a quo possit praemium accipere , quod a Atecedenter non sit suum , quod tamen essentialiter requiritur ad rationem meriti ; verum permittendo actiones inhonestas .fieti a naturae sibi hypostatiee unita , voluntate divina con
sentiret in actiones essentiali suae bonitati acitinctitati repugnantes , easque produceret ut Gas , adeoque peccaret secundum se , quodl
De defectisur anima se eispoia eommi nibus a Verbo lassumptis,
Nota r. Q Ub hoc titulo comprehendimus Q o mitem peccati , & passiones, ut pote quae a colporali appetitu eliciantur , de ab anima secundum vim sentiendi producantur. , de quibus quaeritur utrum fuerint ita Christo. ora Σ. Fomes peccati, est inclinatio appe H 1 Iituli
183쪽
tith 'sensitivi, in id, quod est contra rectarn rationem; sumstur , Vel tu primo, ω est pis appetitus sensitivus , PTut Proxime dise
ud eliciendos motus inordinatos ratio-
Ictugs motus appetitus sensitivi contrae rectam Passio, est motio appetitus sensitivi circae bonum aut malum sensibile , secundum rectam rationem. Undecim sunt passiones , arum sex pertinent ad ZPPetitum concupiscibilem, nempe, Amor, & odium, desidinum pesinent ad appetitum irast bilem, nimirum , ei, despera is , M G μγ imor & ira. His
Non fuἰe in CGisto fomes peccati , neque in
ub , hemis P, qui cum Τheodoro
osvesteno , dicebant Christum fuisse passionis C; concupiscentiae Obn . Prob. a. Ex PP. Div. Leo, EpistoL Ir. e presse docet a Non fui e in eἰ D August. lib. I. contra duas Epallol. Pela anorIn cap. II. Suam, inquit, Sprrreus resissentem non habere concupiscentiam in I mis,al; , illo tantummodo homo habuit ,
ut non per ipsam a/ homines venit . Id est , Christus, qui non communi caeterorum hominum via naxus est, sed ex Virgine, divino Sp1- in actu primo, sive in actu secundo , xo originali: neque enim eum habuit . Ad mus
184쪽
do Deo IE amato I73 In statu it ocentiae; Christus non habuit
originale peccatum, neque etiam illius contrahendi debitum, cum non descenderit ab Ada- mo Via ordinaria I ergo, &C.
Dixi in prop. non filisis in Christo fomitem peccati in actu primo , ex quo sequitur semi-item peccati in Christo non fuisse, ut in qu busdam Sanctis, ligatum, id est, per extrinsecam Dei protectionem remotum ab occasionibus, quibus excitari potuisset ad motus inordinatos; sed omnino extinctum, ita ut Passiones ejus naturales , per specialissimam Dei assistentiam, Christo, propter unionem hypo staticam, debitam, ita rationi fuerint subjectae, ut nunquam, nisi ex ejus praescripto, in ullos
motus erumpere potuerint. Obicies: Hebr. 4. Christus dicitur : Tentarus per omnia pro smilitudine , absque peccato is Ergo tentatus fuit a fomite peccati. Resp. di' antee. Christus fuit tentatus per omnia, tentaxione extrinseca, v. gr. a diabo-.lo, conci tentatione intrinseca quae est a fomite peccati , nego antee. fuit ergo tentatus , non a propria concupiscentia , haec enim , Cum magnam importet indecentiam, non fuit
in Christo) sed experientia malorum quibus ob noxii sumus, hocque absque peccato, & iis quae sunt, vel effectus, vel causae peccati. Inst. r. Christus assumpsit defectus toti naturae communes I atqui fomes peccati communi Sest toti naturae I ergo.
Resp. di'. mai Assumpsit desectus , qui ad
finem Incarnationis utiles erant, & nullam in volvebant indecentiam, qualis erat passibilitas, eone. qui ad finem Incarnationis inutiles erant, ac insuper magnam involvebant indecentiam , nego maj. Porro fomes peccati inutilis erat ad
185쪽
Mem Incarnationis. ,. magnam*ae ' indecentiam invo luebat sanctitati Chrissi repugnantem. Inst. a. Fomes peccati in se, est appetitus quo delectabilia concupiscuntur & adversa refigiuntur; atqui talis appetitus. fuit in Christo;
Quo delectabilia , concupiscinanu, & adverta refugiuntur contra rectim rationem , eoneed. secundum rectam rationem , nego maj. Fuit itaque in Christo appetitus sen-fitivus, quo. escam, somnum , potum, secum dum rationem appetebat, &quae fugienda sunt tormenta refugiebat ab sed in eo non lameS.
: mini mea. usque ad mortem. Amorem . I anm II.
sorores. Laetari dixerunt ad Iesum, Domἰne , aecce et emamas infirmarur Iram, Marci A, Circum picient eos Pharisaeos ) cum ira. Timor , Marci I . Caepo pavere, is radere . Gaudium Joann. II. dixit Iesus, Gaudeo, propter vos. ω- qui tristitia , amor, ira , dce. sunt passioneS Lergo, in. Prob. a. ra tune Quiae passiones sim cannaturales appetitus. sensitivi perseetiones, quae neC dedecent. naturam humanam verbo, hypostaticetinitam, nec statui beatitudinis repugnant; e go, in Cis iso fuerunt sicut is catera γε. ac na-iuν- hominia pertinent ait D.. ThQm. q. Is orate qι rationem reddit Theophilaetus in hiine Maret lacum 1 Carpit pavere ea dere , a Pud Sanct .
186쪽
- de Deo Incarnato I7s Sanct. Thom. in catena , Quis , inquit , qui assu ferae hominem , assumpsit is naturaias
Prob. fecunda pars: Quia Christus fuit homo nobis consubstantialis a ergo habuit passiones nobis sibstantialiter similes; Neque enim , ait Div. Augustin. lib. I . de Civitate Dei, C. s.
in quo urrum erat hominis corpus, is verus homminis animus , falsus erata humanus a ectus .
Prob. terria pars , ex D. Thom. citato , dicente: Quod hujusmodi ρ Anes aliter fuerumtin Christo, quam in nobis , quantum ad tria ζI. Quantum ad objectum: quia in nobis plerum-- ,
quo hujusmodi passiones feruntur ad illicita ,
quod in Ch isto non, suis. 2. Quantum ad prin cipium: quia frequenter in nobis praveniunt j dicium rationis: sed in Chrso omnes motus se stivi appetitus oriebantum fecundum dispositi nem rationis , sicut probant haec verba Io: II. Turbavis fusum ., uaneum ad effectum et quia in nobis quandoquo hujusmodi motus non uni in appetitu sensi υo , sed aerahunt , ae Perturbant, rationem et quod in Chrso non fuit, cum exercerentur solum quando , & quantum Permittebat ratio. Hinc Div. Hieronym. ἡ vocat illas, Propassones, non passiones , quae secundum Stoicos rationem debent turbare Iita sese explicat D. Doctor dicens: Dominus , ut veritatem probaret assumpti hominiν , vere quώ-dem contristatus est , sed ne pasvo ει animo illius dominare rur , per propassionem coepit contristari
Obicios: SS. PP. exeludunt a Christo passi I-ries, nimirum, tristitiam, timorem, iram, &C. ergo in eo non fuerunt reipsa passiones ; sed
187쪽
Tractatus Reis dis . ant. Exesulant a Christo passione ς
ouoad modum , cone. Moad substantiam & veritatem, nego Ut. Idaque SS. PP. I. Excludunt a
Christo tristitiam sumptam pro inquietudine ani mi & vultus morositate , quo sensu intelligitur
istud Isaiae 4 L. Non erit tristis, neque turbulentus...
Sed eam non excludunt quae pro voluntatis & appetitus sensitivi vero dolore sumitur . 2. Excludunt timorem, secundum quod diricit incertitudinem mali futuri , & spem illud, evadendi; non vero illum excludunt secundum ouod dicit affectum appetitus sensitivi , per simplicem displicentiam refugientis malum furi turum sine spe illud evadendi. '3. Excludunt iram , secundum quod Vindictam quaerit absque ordine rationis ; sed . eam excludunt secundum quod appetit vindi-etam iuxta ordinem iustitiae, sic enim est atrectus laudabilis, & ad. zelum pertinens , juxtae
illud, Psalm. 68. Zelus domus tua comedit me iar. In Christo propter visionem beatificam, fuit summum gaudium a ergo in eo nota potuit esse vera tristitia. Prob. eo eq. Summum gaudium & triuitia , sunt actus vitales stricte contrarii, adeoque Virtualites contradictorii ; ergo non possunt et a
Rei p. dscant. Sunt actus vitales stricte contrarii, si versentur circa. idem objectum tiVum , conci si versentur circa diversa GJe a& motiva, nego, Porro gaudium in Chri lio habuit pro orie sto &motivo summum bonum per claram visionem possessum tristitia ver,
habuit pro motivis & obieeto supplicium Mignominiam Crucis , ruinam Iudaeorum , Dei offensam, M. ergo non fuerunt de eodem Obie to & miniV . νβ. Licet gauditim & tristitia versentur 1r-
188쪽
de Deo Incarnato. Iraca obiecta & motiva dirersa, tymen repugnat ut sint simul in eodem subjecto; ergo nulla sollitio.
Resp. ds. ant. Repugnat ut sint simul in eodem subjecho , repugnantia naturali , quae in hoc consistit , quod motivum vehementissimi gaudii non relinquat naturaliter ullam efficaciam motivo tristitiae , cum actus veheme tis gaudii ita rapiat voluntatem , ut non det locum tristitiae , etiam respecta diversi ob- Iecti, cone. repugnantia essenti 1li , nego antec. Porro in hoc differt repugnantia essentialis a naturali, quod essentialis nullo modo possit superari , naturalis vero possit virtute supernaturali superari , quomodo de faeto superari fuit in Christo , ut posset actus utrique statui viatoris & comprehensoris connaturales simillelicere , &, ad majorem satisfactionis perfectionem, tristitiam cum gaudio voluntarie assumere a
Nota I. Uamvis unis psalisa a PP. MConciliis vocetur etiam unitio, tZmen , striete loquendo , ab ea differt; mmunio, est vinculum duorum extremorum: unitio Vero striete sumpta, est actio, per quam fit extremorum unio : unde si Incarnatio sumatur active & causaliter , idem est ac unitio ; si vero sumatur passive & formaliter , idem est
ea 2. Hic agemus I. De quidditate unionis hypostaticae. a. De modo quo facta est unio hypostatica . De proprietatibus illius unio nis. 4. Tandem de consequentibus unionem hypostaticam , totidem quaestionibus.
189쪽
De quid ditate unimis, spostarica, Nota .. T N assignandae unionis. hyposlaticae 1 tura , varias in partes scinduntur Scho usticis Nonnulli censent, unionem, lirpostaticam esse ipsammet actionem , per juam humana: Christi natura fuit Proclum Alii. docent , eam. esse entitatem realem extremis unitis. superadditam , Dd hi valde iterum discordes sunt in assignanda illa entitate reali ruperaddita ...... Gabri et, in
' R. q. art. I.. Vult eam esse qualitatem, quRm-.cam. stipernaturalem. ab tutam, quiam grariam- unionia vocat ..... SCOtuS Vult eam: esse rela tionem realem , qua humaruxas. refertur ad Verbum divinum . . . . SuareZ putat, eam esse entitatem modalem a. Verbo. & humandate rea liter distinctam. Alii tandem senilund, unionem, non esset quid ab extremis unitis distinctum, sed Verbum &humanitatem se ipsis formaliter absque u .medio illairi, per hoc quod Verbum communicet humanitaIt suum. esse diVinum.
Prob. I.. Quia prodinctio humanitatis Christi mi si: opus. ad extra, est actio toti Trinitatii communis, Glo. Vero Qlius. est Verbii divini; ergo illae duae actiones sunt distinctae realiter . . . . .. v. Quia actio, unitiva pertinet' ad
190쪽
de Deo Incarnato. I vero productiva humanitatis, est ordinis pure naturalis ἱ ergo distinguuntur realiter : hine B. U. Μaria praes uit suum concursium ad generationem humanitatis , non vero ad aetionem mitivam humanitatis cum Uerbo divino Solvuntur obeayones obicies I. Leo Magnus , Dim I r. ad DL dicit; Natura nostra non sic assumpta ost, ut , prius creata , ps assumeretur , sed ut tua a sumptione crearetur. Ergo unio hypostatica non distinguitur ab ipsa humanitatis creatione. Resp. nego conseq. Solum quippe vult D. Doctor, humanam Christi naturam, non praecessisse tempore Incarnationem , sed eodem instanti reali, quo creata fuit, assumptam fuisse; docet ergo concomitantiam, non vero identitatam illius duplicis actionis, ut inde refelleret Nestorium , qui contendebat humanitatem Christi aliquo tempore realiter fuisse sine uni Dct cum Uerbo, ex quo concludebat B. U. Μariam esse quidem Christiparam , non autem
Inst. Μaria Virgo est vere Mater Dei , a qui non est vere inter Dei, nisi actio humanitatis productiva, sit eadem, ac amo unitiva eiusdem humanitatis cum Uerbo; ergo. Resp. nego mim Nam ut Beata Virgo Mari χdicatur, & vere sit Mater Dei, sufficit ut ejus actio generativa , qua animam corpori tin vii , terminata fuerit ad humanitatem eodem instanti assumptam , licet forte in posteriori
Obicies Ea non distinguuntur realiter , quae unum eundemque habent terminum a a qui unio hypostatica & actio humanitatis productava, habent in Christo unum eunde uu