장음표시 사용
201쪽
Prob. antee. Diversa est persona illius qui im habitat , & illius qui inhabitatur ; atqui humanitas Christi inhabitatur a Verbo humanitatem inhabitante, Iuxta illud Ioann. 2. Solvite rem plum hoc, &c. Ergo diversa est persona Verbi. 4 humanitatis . .
Resp. difl. mai. Diversa est persona illius quI, inhabitat, illius qui inhabitatur, proprie ,
eonc. metaphorice, nego maf Atqui humanitas Christi inhabitatur, imetaphorice, conci prs rie, nego min. Itaque Verbum dicitur inhabitare ii imanitatem metaphorice, eo scilicet modo , quo anima nostra dicitur inhabitare corpus nostrum, iuxta illud a. Cor. s. Si reprostris do mus nostra hujux habitatunis dissolvatur , &c.
Ergo sicut , ex eo quod anima est in corpore velut in habitatione , non licet colligere in e dem homine duas esse personas; ita etiam ex eo quod Christus suam humanitatem templum appellet, non licet inferre duas in illo esse personas Atqui Deus habitat humanitatem Chrissti proprie; ergo, Prob. ant. Colos. a. dicitur : In ipso, Chrino, habitat omnis plenitudo Divinitatis eorporaliter. Ergo.
Resp. nego conseq. Sensus enim illius textus est, quod Divinitas habitet in Christo , sicut anima hominis in homine , scilicet per con- Iunctionem substantialem , non vero per Cori junotionem tantum moralem & habitationis , ut volebat Nestorius. IV. 1. In Christo, se habet humanitas re spectu Verbi, sicut vestimentum respectu vestiti, juxta illud , Philip. z. In I militudinem hominum factus, is halitu invenius ut homo , ergo quemadmodum inter vestem & vestitum non est unio substantialis , ita nec inter Ver bum & humanitatem.
202쪽
de Deo Incarnato . I9T Re . nego maj. Nam Apostolus loquitur de similitudine substantiali, nec per habitum , significat vestem, sed figuram exteriorem , secundum quam Christus visus est: talis , quales sunt puri homines, Verum figura exterior rea litatem non excludit ; Verbum ergo realiter fuit
Objicias Σ. SS. Patres passim asserunt Verbum, divinum assumpsisse hominem , sic DD. Aug.& Ambrosius in Hymno, To Deram, dicunt :Tu ad liberandum suscepturus hominem p atqui vox , homo Iuppositum connotat; ergo Verbum assumpsit suppositum , id est , personam
Rei p. dist. maj. Dicunt Verbum assumpsisse, hominem in abstracto cone. in con reto , nego maj. Itaque S. Patres , dicendo Uerbum an sumpsisse hominem , locuti sunt improprie , sumendo hominem pro humanitate ; tunc enim , cum nondum exorta esset haeresis Nestoriana , paulo liberius & securius loquebatur a mentem suam declarat D. Aug. Enchipidit, c. 36. dicenS: Filius Dei, non gratia sed natura fuscepit hominem tanta unirare, ut idem esset Filius hominiae. Porro si assumpsisset hominem in concreto, non idem esset Filius hominis & Filius Dei. Ins. I. D. August. Enchiridii, cap. 3 6. dicit Christum esse aliud proster hominem, is aliud proprer Verbum; atqui uni est, aliud, & aliud, ibi sunt duae personae & duo supposita ; ergo . in Christo sunt duae personae. Respond. nego min. Quamvis enim ubi est , alius, &, alius, adjective, ibi sint diversa supposita, quia nomen adiectivum personam prae sertim denotat, non tamen ubi est, aliud, &, aliud, si ibitantive, siquidem nomina substanti-
va praesertim Connotant naturam . Itaque ex. verbis D. August, solummodo sequitur duas eo se in
203쪽
39Σ actatus. Te in Christo naturas, quae tamen In unica per sona resident, ut declarat, Enchiridit , C. 3y.
In unitatem persona accessit Verbo anima ratib- .nalis is caro.
Inst. a. Div. Damast. lib. 3. de fide eo. Ir. asserit Verbum assumpsisse naturam humanam sn atomo, id est, in individuo ; ergo assumpsit illam propria persona subsistentem. Resu dist. anter. Afferit assumpsisse naturam humanam in individuo, sumpto pro eo quod est singulare, & unum in unitate numericR, conced. sumpto pro eo quod per se subsistit , α esst incommunicabile alteri, nego antec. Itaque hoc loquendi modo, solum voluit D. D etor, verbum assumpsisse humanitatem sing
larem, non universalem & unam tantum , non omnes, nec singulas, Objicies 3. Plurimos SS. Patres, quorum albqui Christum vocant hominem Demerum , ita D. Basil. teste Theodoreto. Alii hominem De Icarum, Dominicum, ita Athanas in expositi ne fidei, & Aug. lib. 83. q. 36. Alii humanitatem vocant Divinitatis remplum , ita Sansa. Cyrillus, tib. s. in Joann. Alii Divinitatis D frumentum , ita D. Damasci lib. 3. de fide e. Iy. Atqui illae omnes loquendi formulae, indicantainionem duntaxat moralem inter utramque in Christo naturam; ergo. . . Rei p. nego min. Illi enim termini indifferen- tes sunt ad exprimendam unionem moralem tantum, Vel physicam & substantialem ; personarum ergo loquentium mens, scopus, & circumstantiae accurate pensandae sunt, ut genusenus verborum illorum sensus habeatur ; Non democibus nobis est disceptatis , inquit Leontius Bizantinus huic obiectioni respondens lib. 3. contra Eutychianos & Nestorianos, Sed de ipsi risui, b harum unisue,'naturali coha
204쪽
a , quam Patres fecundum substantiam factam esse fenferunt: vos autem fecundum habitudinem, voluntatem, eam, introducitis. Itaque :r. Christus rite potest vocari , Demer, hoetvero sensit, quod Deum sibi hypostatice uni tum ferret, licet Div. Basilius non ipsum hominem Christum , ut obaiciebat Theodoretus tunc Nestorio favens. sed ejus carnem voca- , Verit, Deferam. a. Potest dici, Homo De cus, Dominiaevis, hoc vero sensu , quod Christus propter unionem hypostaticam non sit purus homo sed homo Deus , id enim PP. per illa verba significare voluerunt. . 3. Humanitas potest dici , rimplum Disinia statis non quod in ipsa Divinitas habitaret m Taliter, per meram scilicet assistentiam, & gratiae subministrationem, ut volebat Nestorius , sed substantialiter & hypostatice , ad sensum Apostoli Colossi a. In uso inhabitat omnis plenitudo Divisitatis corporallere , id est, physice ει realiter. . Humanitas potest dici, Inistrumentum Diavinitatis , non quidem separatum, sed coniunetum, pertinens ad unitatem personae, ad ope ra satisfactoria exercenda , cujusmodi est corpus respectu animae, ad operationes vitae se
Inst. D. Chrysost. Hom. I. ad east. I. Epi ad Hebri aperte duas in Christo personas admittit; ergo, &C. Prob. ant. D. Chrysost exponens haec verisba : Propterea unxie te Deus: Deus tuus, ait .
Bie is Iudaos Pauli Samosateni asseclas, Arianos , Marcellumque . Sabellium feriis is 2 arcionem . VFomodo p Iurios quidem ostendens eis esse duas personas e, Deum is hominem . . . . Marcellum vero ct cateros , quoniam duA Da Charmes, TheoLSchol. Tom. III. I sa
205쪽
I9 Tractatus Ma persona, secundum sub N entiam ab inιχὸm
separata. Ergo. Resp. nego conseq. Nam haec Verba: duas pomsonas, &, dua persona, non dicuntur de Chrsesto, cujus nomen nullo in codice Iegitur, sed de Patre δε Filio: nam S. Doctor ibi probat Patrem & Filium duas esse personas realiter distinctas, quae tamen sunt unus & idem Deus simpugnat enim Iudaeos , Pauli Samosateni aD sectas, Sabellium, qui equidem negabant. pluralitatem personarum in Deo, sed quorum nullus distinite admittebat duas in Christo pers nas. Ita D. Chrysostomum interpretatur Domnarus Anglus: Nequaquam, inquit, ibi ChrUο- stomus dicit, Deum se hιminem esse duas pref-nas, ut Nestorius; fed Patrem se Filium do
gnatos in Gis Scriptura verbis: propterea unxistre Deus, Deus tuus. Haec interpretatio est ad
mentem ipsius Chrysostomi, qui hom. s. de -- comprohensibili natura Dei, illum Scripturae textum interpretatur de duabus S S. Trinitatis pessonis, Patre nimirum & Filio: Visno, inquit , discopo ubi Patrem is Filium simul posios Deum
is Deum vocet ρ audi Prophetam DaυM- ostolum Paulum Me ipsum nobis declarantes: ρκο-
pterea unxit te Deus , Deus tuus. Praeterea
D. Chrysostomus aperte docuit unicam in Christo esse personam: Etsi enim duplex in Christo) natura, inquit Epist. ad Caesarium , --νumtamen indis bilis is indissipabilis unitio , in una Vationis constenda persona, is una sub- entia; certe dilucidius nihil. Obieios 4. Persona in Deo non distinguitu ea natura 3 atqui unio non est facta in natura aergo nec in persona. R A dis. maj. Non distinguitur realiter a natura, cone. Virtualiter, nego maf Porro distinctio illa turtualis suscit, ut unio fiat imme-- diale
206쪽
de Deo Incar nato. citate in persona, non in natura, quae media. te tantum unitur.
3. R M. vero propria est Mare Des . Eit de fide contra Nestorium.. Pγob. I. Ex Scriptura , Lucae T. nascetur ex re Sanctum, vocabitur Filius Dei . Ad Galat. 4. Misit Deus Filium suum , factum muliere Ex quo sic argumentor : quae genuit Filium Dei, vere est Mater Dei 3 aries B. Virgo vere genuit Filium Dei; ergo, &α. Prob. 2. Ex traditiano PP. S. Cyrili. Alen lib. de Ada ad Reginas, ait : Vocem Oane, Deb
para , veterib- P tribu δ . . . . . per unive fum
ut i a dieam 3 orbem teνrarum , familiarem e se, ostendendum esse existimavi. Deinde profert Patrum testimonia, inter quae istud Theophili
Episcopi reperitur 2 me unum non prateν- vim , oprimos ac sapiensu os quosque Patres , quotquot aure nos extiterunt: omnes sacram Vi ginem Deiparam avellare,
S. Dionysius Alexand. Epist. ad Paulum Samosatenum, Gua sola Virgo Filia visa, inquit ,
genuit vivens Verbum, subsisten ν .... quomodo aiatu hominem esse eximium Cissum , is non revera Deum, ineamnarum ex S. Virgine is Deipara Maria pS. Greg. Nazianz. orat. II. ait: Si quis S. M. Deiparam non credis , exιra Diviniearem est.
Pννb. 3. Ex Symbolis & Conciliis Oecumenicis.1. In Symbolo Apostolorum dicitur : credo in Issam Christum Filium ejus unicum , En aeter na Filii a Patre generatio: conceptus est de Spiritu Sancto , natus ex Maria Virgine. En tem poralis ejusdem eX Maria Virgine generatio . Ergo v i- a χ a. In
207쪽
ros Tractatus' x. In Symbolo Nicaeno Christus dieitur tDeus de Deo .... incarnatur de Spiritu sancto ex Maria Viet e , &C.
In Concilio Ephesino fuerunt approbatianathematismi S. Cyrilli, quorum primus sic
habet: Si quis non confitetur Emmanuelem vera
Ustiam esse, is ob id sanctam Virginem Deiparam
genuie enim illi incainnatum Dei Patris Verbum fecundum earnem) anathema sit.' Preb. q. ratione manifesta: B. Uirgo est Mater Christi hominis , ergo est Mater Dei. Prob. eo eq. Christiis homo est nomen suppositi &personae, cum sit nomen concretum ἱ atqui in Christo alia non est persona, quam divina , quae est formaliter Deus 3 ergo Μater Christi hominis, est etiam vere Μater Dei.
Sol:untur Objectiones. obiicies I. B. V. M. non potest esse Μater Dei , nisi divinitatem genuerit ; atqui non genuit divinitatem , cum sit improducibilis a
Resp. nego maj. Nam ut B. V. M. sit Mater Dei, non .requiritur ut genuerit divInitatem , sed satis est, quod eum genuerit, qui non prius homo, quam Deus extitit, hoc est, cujus co pus, & anima, non prius in rerum natura fuerint, quam inter se conjuncta, ac cum Verbo hypostatice copulata, eodem fere modo, quo, ut mulier aliqua vere dicatur Mater hominis lcorpore & anima constantis, non opus est ut animam ipsam genuerit, sed suffcit ut eum genuerit qui anima praeditus est I atqui B. U. Μ eum genuit, qui non prius homo, quam Deus extitit; ergo. Inst. r. Τerminus generationis , est suppositum atqui B. V. non genuit suppositum Chri- ὶ sti:
208쪽
de Deo Incarnaso . I97sti : utpote suppositum divinum; ergo non genuit Deum. 'RUp. dist. m.j. Τerminus generationis eminativus , eone. terminus productus , nego maj.
Neque enim hypostasis producitur revera formaliter , sed potius naturaliter . resultat Per emanationem simplicem ex unione corporis cum
Inst. a. Illa non potest dici Mater eius, quo posterior est tempore; atqui B. V. Μ. Deo P sterior est tempore; ergo. Reis. GR. maj. Nam potest dici Mater ejus, quo posterior est tempore, secundum id, quis
posterior est, ranc. secus, nego mai atqui B. V.
posterior est Deo, prout includit divinitatem& personam divinam, cone. prout terminat Π 'turam humanam nego minor. Itaque, ut B. V. sit
Mater Dei, non est necesse, ut sit prior Uerbo seorsim sumpto, sed sufficit, quId ipso tota , seu composito prior sit; at B. Virgo prior fuit Verbo, ut terminat humanitatem, & quatenus ex ejus personalitate & natura humana, consti tuta est una persona; ergo. Obicies x. Μater debet esse ejusdem natura cum Filio; atqui B. Virgo non est eiusdem naturae cum Deo; ergo non est Mater Dei. Reyλ. nego maj. Nam ut B. Virgo dIcatur & sit Μater Dei, non est necesse ut sit eiusdem cum
Deo substantiae, sed satis est , ut eius partu. ad suppositum divinum terminatus sit; atqui B. Virginis partus terminatus est ad suppositum, quod vere & proprie Deus est; ergo vere &Proprie Mater Dei est, ac dici debet.
Iosab. D. Hilarius, lib. Io. de Trin. e. IS. dicit, corpori Christi Ma=iam originem non dedissa, liseo ad incrementa partumque corporis , omne quod se xus fui natutale es, eontuleνii. Ergo Dei Materdici non potest.
209쪽
398 Tractatus Respond. πεν confest. Ex qua sequereturriam nequidem Christi Matrem dici posse ;quandoquidem eo oνi Chinis i or ginem non dedisset . Sensus ergo Divi talarii est , Mariam non dedisse originem corpori Christi more caeterorum hominum , nempe ex commerci viri cum muliere, sed ex operatione Spiritus. sancti carnem Christi ex purissimo. Bia Virginis sanguine efformantis, ut patet, tum ex his
Xtus verbis : Licet . . . . omne quod sexus fui mMurale est, contulerit L Tum ex textu Praecedenti , Virgo, inquit, nonnisi ex Spiritu sincto, genuis, q-d senuis
rnia Vobῖ incarnati a non es in unitate nasi a ; unde dua sunt in Chri , post unionem matura di ncta impermixta , ὰλina filiaee humana. Est de fide contra Eutychem. HU I. Ex iis omnibu& Scripturae locis, in quibus Christus dicitur Deus verus, . & hom verus a illius divinitas aperte traeditur , Matth. I. ubi Pater aeternus, de Christo, loquens , ait :Bie est filius meus dilectus . Μatth. 16. Tu es CMissus Hlius Disi v i. Humanitas pariter asseritur, Ioann. L maritis me interscere hominem , qui vera locutus fum vobis s. Ille homo , quῖ dicitur Chrsus Atqui Christus non potest esse Deus & homo, quin in eo sit utraque natura , divina & humana , non confusa di permixta, sed omnino distincta; ergo Confirmatur , ex iis textibus , in quibu&Christus nunc dicitur aequalis Patri, Ioann. I Ego is Parer unum sumus a nunc minor Patre Ioann. I . Pater major me es et atqui Christu secundum naturam humanam non potest esse pqualia Patrii secundum naturam divinam UOR
210쪽
de Deo Incarnato. I99 non potest esse minor Patre; ergo necesse est duas esse naturas in Christo. Phili py. h.
eum in forma Dei, id est, in natura divina, , esset, non rapinam arbitratus est esse se aqualem Deo , sed semet fum exinanisit , non quidem amittens naturam Dei , sed formam fervi , id est, naturam humanam , accipiens , Per quam
est, in similitudinem hominum factus, is habi-ru imentus ut homo.
Prob. 2. Ex Concilio Chalcedonensi , quod in definitione fidei adversus Eutychem Pronun
- tiat: Confitemur Ch sum Dominum nostrum eundem perfectum in deitate , is eundem pers-ctum in humanitate , Deum verum is hominem verum , eo ubstantialem Patri fecundum deitarem , consubstantialem nobis fecundum humanitarem : ante facula quidem de Patre genitum fecundum deitatem , is notissmis autem diebus eundem propter nos is propter nostram salutem ex M. V. Dei genitriae fecundum humanitarem , unum eundemque Chrsum , Filium Dominum Unigenitum, in duabus naturis inconfuse , -- commutabiliteρ , indivise , inseparabiliter agnoscendum, nusquam oblata differentia naturarum promer unitionem, magisque Disa propri rate utriusque natura , is in unam personam atque subsistentiam concurrenta . Accurata illa
definitione utrinque feriuntur Eutyches de Nestorius. Prob. I. Ex omnibus PP. dicentibus cum D. Athanas in Symbolo: Est ergo Ides recti ,
ut credamus is confiteamur, quia D&minus no ser I. C. Dei Filius, Deus , is homo est . . . qui licet Deus sit θ homo , non duo tamen , fa unus es Chrsus. Unus autem non eonversione divinitatis in earnem , sed assumptione humani- raris in Deum. Unus omnino non confusione sub