장음표시 사용
231쪽
Tractatus ione & aeceptione, non potest simul esse sim-
orout est persona Verbi solius, post unionem conderatur prout terminat humanitatem νquam antea non terminabat , subdistinguitur militer inadaequale a se ipla ante unionem considerata . .
ARTICULUS II. O inrum, ex uniane substantia i Verbi eum
' humanitate, sequatur adiomotum communicauio pva T Dioma idem est , quod attributum
Ι & proprietas, unde stricte loquendo communicatio idiomatum,
murn tribuitur adhuc communicationi nadura- hine duplex est communicatio Id Omai ia eum ieeundum niluras, & secundum Ummiutinatio idiomatum
est mutua proprietatum utriusque natu-
' de s invicem, ae de Christi Personλ, Prae
diextio Sic recte dicitur, mortist x est immor Communicatiotest in concreto, vel in abstracto . . Ter. o, quando fundatur in unitate- personae,
232쪽
de Deo Incarnato. et a I, sistit ; ratio est, quia nomina concreta supponunt pro persona, aC pro ea accipiuntur, unde sensus hujus proposicionis: Deu,s est homo, hic est, persona habens disinitatem, es person habens humanitatem. Nestorius, negans unionem hypostaticam Verbi cum humanitate, negat consequenter communicationem idiomatum in concreto , ut videre est in ejus ad Cyril-
tum Epistola. Communicatio idiomatum M in abstracto , quando fundatur in communicatione proprie latum Divinitatis propriarum facta humanitati ; ita ut dici possit: Humanitas Chrsi os ubique : est immensa: est omnipotens , &c. Hanc ad mittunt aliqui Lutherani, qui propterea in qui dicti sunt. Nota Duo hic veniunt exponenda: I. Utrum in Christo detur vera Se realis communicatio idiomatum, & quomodo λ α. Quot & quaenam sint regulae observandae, ut recte fiat id malum Communicatio λs. 1. V rum ἰn Chμso deaur iero is realis' communicatio idiomarum , is quomodo Z
Datur in Chγso vera se realis communisatio .diomatum in concreto. Est de fide. Prob. I. Ex Scriptura, in qua plerumque humanitati tribuuntur in concreto ea quae sunt
Divinitatis propria, & vicissim Divinitati quae solius humanitatis propria sunt: sic, Ioann. Christus ait : Nemo ascendie in euum, nisi qui descendie de calo Filius hominis qui est in calo zubi Scriptura tribuit homini in Christo .descensum de caelo , & existentiam in caelo , dtim Christus in terra degeret 3 atqui illa soli Deo sunt propria I ergo, i
233쪽
Sie Scriptura tribuit Deo mortem - Α' 3.. Auctorem vita interfecissis& I. Joann. hoc eognovimus. char itatem Dei ,. quoniam ille Mimam suam pro nobis posuit u atqui mors solius humanitatis est propria x ergo, &C Prob. 2. Ex Conciliis. Oecumenicis. ω ndea Symbolis , quae praedicant Iesum Chrsum FAlium Dei unigenitum , esse Deum verum de Deo i
vero Θi, propter nos homnes. . . incarnatus
or de Spiritis sancto ex Maria Virgine L pase fur, mortuus, ac fetuisus .. Atqui nativitas ex
Virgine, paso, mors, ω sepulturae,. quae in lius humanitatis sunt propria, praedicantur ibi' de Deo in concreto ; ergo, &c Probat 3. Σκ omnibus. PR dicentibus eiuriin Damascia lib. n de fide , cap. I1. Unus et Chrotas , 'is uno ipsius; persona sive hypomi,.
hypo sis Mentitarem . Ex came aestro Minitia prosciscuntur , ct eadem amb obus, communia Lquippin unus sis idem , qui hoe ct illus est. Bompa Deus is homo , o ad eundem pertinenti, tamquε fune Divinitatis ., quam quc humanitatis propria Prob. 4. ratione ' Quae supponunt Pra eodem in recto , vere a proprie de se mutuo
praedicari possunt in concretor sic recte dicitur , Socrates est homo , quia, idem 'est rectum praedicati &subjecti, nempo, suppositum , pro Vo accipiuntur & supponunt 3: atqui: nominRconcreta tum naturarum, tum earundem pro-νrietatum in Christo supponunt, seu accipiunetur,. Pro, eolem in recto; ergo de se invicem rotant Praedicari ia
234쪽
Obicies I. Si daretur communicatio idiom1-tiim, haec admittenda foret propositio , Gu ede Trinitate passus est. Atqui tamen Felix III. S. P. eam damnavit in Petro Cnaphaeo Episcopo Antiocheno I ergo. Resp. concessa mai d . 'min. Eam damnavit in 'sensu Petri Cnapha i , cone. eam damnavit in sensu obvio , nego min. Illa enim propositio in sensu obvio significat unam personam de Trinitate passam esse , quod verum & catholicum est , ut declarat Ioannes II. Dissola ad Avienum . Verum haeretica est & damnata in . sensu Petri Cmphaes, & aliorum Eutychianorum, quit, Cum docerent Divinitatem solam, humanitate penitus absorpta, remansisse in Christo, existimabant Divinitatem carni factam consubstantialem, vere passam esse, quod est haereticum .
Inst. Μonachi Scythiae non erant Eutychiani; atqui tamen Hormisdas S. P. in Epistola ad Possessorem , eandem propositionem in iliis
damnavit I ergo, &c. R p. transeae majori dist. mis. Elm damnavit, propter illius novitatem, & illorum Μ)nachorum superbam temeritatem, conc. in sensu obvio, nego min. Non itaque propter aliud Hormisdas ' illam propositionem tunc damn
Vit , quam quod esset nova: & dissidiorum causa, ac quod esset nota temeritatis illorum Manachorum , qui afferebant illam loquendi formam definitioni. Concilii Chalcedonensis necessario adiiciendam esse, quasi, absque tali additione, manca illa & imperfecti seret ; nec ullam aliam notam illis inurit Hormisdas in
235쪽
sua ad Possessorem Africanum Episcopum Epistola.
Dixi, transea e may. Quia , nonnulli 'tenent ,
illos Monachos revera haeresi Eutychiana fuisse infe 'IS. objicies x. Tres personae SS. Trinitatis eo'- veniunt identice in eadem essentia , & tamen non praedaeantur de se invicem a nec enim dici potest, Patre est Filius ergoe licet naturae , divitia & humana Christi , conveniant in e dem supposito , de se invicem in concreto . praedicari non possunt. Respond. nego eo eq. Disparitas est, quod in hac proposit. Pater es Filius , sint duo supposita; econtra m hac, Tastus est homo, unicum
est suppositum , nempe persona Christi. Atqui praedicatio. in concreto supponit pro suppos to ; ergo , si sint duo supposita, praedicatis. ω si fit 1ffirmativa , est falsa: enuntiat enim identitatem suppositi , ubi sunt duo supposita .
IV. Corpus & anima conveniunt in uno hominis supposito , nec tamen de se invicem praedicantur : falsa est enim haec pro filio , corpus est anima ; ergo licet homo & Deux conveniant in eodem supposito , non possunt de se invicem praedicari in concreto. Resp. nego confer Disparitas. est , quod, ista,
Vociuula , eorpus , anima , non sunt nomina
suppositi , cum fini partes proprie, quae nota' existunt per se, sed. in alio , nempe in toto, adeoque non significant per modum habentis, seu constituti, sed tantum per modum constituentis , & consequenter velut in abstractta , econtra haec vocabula, Deus is homo sunt nomina suppositi, cum non sint partes proprie, sed substantiae completae in una Uerbi. persona coniunctae, ideoque significant per modum habentis . haec enim proposia est homo, red
236쪽
de Deo Incarnato. 22sdit hunc sensum , habens divinitatem , est habens humanitatem , quod Verum est propter unionem utriusque naturae , divinae & humanae, in uno Verbi divini supposito, ex qua sequitur mutua & reciproca idiomatum Commura catio . CONCLUSIO II. . . Non datur in Chrso communisatio idiomatum
in abstracto. Est de fide contra Eutychianos &Ubiquistas.
Prob. I. generaeim : Quae realiter a se invicem distinguuntur, non possunt de se invicem praedicari , nisi in aliquo communi subjecto , seu supposito, uniantur, nam enuntiatio nihil aliud est , quam assirmatio alit negatio identitatis unius de alio; atqui duae naturae in ClarIsto, & earum proprietates realiter distinguuntur, nec in ullo communi subiecto uniuntur, quando considerantur in abstracto ergo naturae , humana & divina , in Christo & earum proprietates, in abstracto sumptae, de se inviacem praedicari non possunt. Prob. 2. Beriatim contra iniqui se Ut communicatio idiomatum fieri pouet in abstracto,
necesse esset , ut attributa unius naturae communicarentur attributis alterius naturae ; atqui attributa unius naturae in Christo, non communicantur attributis alterius naturae , ergo, &c...
Prob. min. Idem sit iudicium de aliis attributis divinitati propriis, ac de immensitate; atqui immensitas divina non communicatur humanitati s
Probat. min. Humanitas Christi non est ubique , ergo' immensitas ei non est intrinseco
237쪽
226 ' Tractatus via nora eram ibi De qlio, etiam Matth. uiuia icitur : Nonis hic , furrexit enim t. ergo , &C Unde S. Maximus. in disputatione, cum Pyrrho, ait: In sanctis Eraangeliis, scriptum est: p pridie voluit ire Jefiss m Galilaam , ire nimirum volui t ,. quatenus. ibi non erat non erat aurem humamisate , dis nitate autom rubique est..
Et D. Augustin. 's. I 87.. aa Dardanum de Christo. dicit : Cui mortalitatem deue , na-. uram humanam non abstulit si sectindum hanc formam , scarnis ) non est putandus ubique, di
fusus cavendum enim est ne, ita divADarem ad gruamus hominis , ut verDatem corporis auferamus p non est, autem eo eruens , ut quod in
Deo est , ita sist ubique, ut Deus et nihih certe dilucidius .. e . Soreuntur Objectisney.. Objicies eum in usis , I. Scriptura, humanitati Christi saepe tribuid immensitatem ,. Christus enim de stipis ut, homo est dicebat LMatth. I 8. P funt duo vel, tres congregari in nomine meo, ibi sum in medio eorum Et, . Cap.. 8. . Ecce ego, vobscum sum, Q e, ad' consummationem faculi .. Ersta Christi humanitaS est ub . que
illis textibus evincitur, praesentia loealis. , seae anientia per auctoritatem , ut. ita prim teX- tu , vel asssistentia per auxilium gratiae, ut. ini secundo. Insh I.. Christus, Matth. Seder ad dexteram Dei ς atqui dextera Dei ubique est ; ergo, Christi humanitas. ubique est . Resp.. dissi majoria Christus: ad dexeream Dei, ratione suppositi cone. ratione: humani eatis, nego maj. Nam. dextera, hic metaphorice
ut debet proi honoris & dignitatis aequali-
238쪽
de Deo Incarnato. Σa7tate cum Patre : atqui ratione suppositi est aequalis Patri, & idem Deus cum illo 3 ergo,&c. Hinc Christus , intili. 22. hunc textum Psalmistae, Dixit Dominus Domino meo, fide a dextris meis , adhibet ut suam Iudaeis divinitatem probetis.
Inst. Σ Ephἀ . Christus, ut homo , Ascendit super omnes cilos, ue impleret omnia. Ergo est ubique . Resp. nego config. Neque enim ilIe textus de locorum impletione intelligendiis est, sed, vel de oraculorum omnium cc pleta adimpleti ne, vel de impletione bonorum spiritMIium , quomodo omnes repleti fune de Spiritu fancto. Obicies 3. Quando duo sunt inseparabiliter unita, ubiciunque unum illorum est, ibi debet , esse & alterum ; atqui Verbum & humanitas inseparabiliter uniuntur , & Verbum est ubique 3 ergo humanitas Christi est ubique R O. di ' maj. Quando duo sunt inseparabiliter unita, tunc ubi reperitur unum, reperitur etiam & aliud , si haec duo uniantur adaequale & totaliter, eonc. Iriada quate, ZMgo mam se quia manus , quae est inseparabiliter unita animae, non adaequat totam animae extensionem, ubi est manus, est quidem anima , sed non ubicumque est anima , ibi est etiam manus 3 ita est de humanitate Christi, quae cum non adaequet immensitatem Verbi, ideo ubi illa reperitur , etiam reperitur Verbum a sed non ubicumque est Verbum , est etiam huma
Inst. I. Si humanitas Christi non sit ubicumque est Verbum, sequitur Verbum alicubi esse hominem , & alicubi non esse hominem; ab- 'furdum conseq. ergo, -- Reyμ nego sequel. maj. Ex eo enim quod hi minitas Christi non sit ubicumque est Vese, Κ 6 bum,
239쪽
11st Tractaturbum, sequitur equidem, quod Verbutn alicubῖ est , ubi non est humanitas Christi ; sed non sequitur quod alicubi non sit homo , seu unistus intrinsece humanitati , quam semet Ptam, nunquam dimisia .
Inst. Verbum divinum est ubique ; sed Christus homta est Verbum .divinum. I ergin Christus homo, est ubique rResp. I. nego conseq. Hinc enim syllogismus est mera filiaciae, dicto simpliciter ud dictum oundum quid ,3 in ma)ori. , Verbum divinum. sisemitur simpliciter & in se , quatenus iupponit pra sola natura divina ; in minori veroe sumitur secundum quid, nimirum quatenus est uia tum humanitati s porro a dicto simpliciter L ad dictum secundum quid, non valet amumqnt
Mo, in qu3 sunt quatuor termini, Resp. dist.. min.. Christus homo , est Uerbum, divinum incarnatum , conced. non intarnatum nego mis. Porso Verbum incarnatum , duplicii constat natura , divina nempe & humana ;cundum divinam est ubique secundum humanam Uι A. Haec propositio est. VePa γυ--,
seu, his homo, qui est Chrsus , est ussitque; er so dc uta: CHiuus , ut bomst, est i bisse Re p. nin eo eq. Disparita est , quod in sint in ma Pro sitione L supponit pro suppotato, quod est immensum ubique ; in Cilndae,
Vero , bo- , propter particulam reduplicatim Vant, suar-- , supponit pro sola humanitate,
quae, cum sit Dixa, noo potest esse ubique
240쪽
de TDo Incamato. 229 g. II. custi, is quanam sine Regula observanda ,
ut recte Me idiomatum communi uio
i Prima regiam, Quando duce mtune completae existunt in eodem supposito, ipsae naturae m& proprietates naturarum , possunt vere ac Pro prie de se nuituo: praedieari in concreto: moda illa concreta non inferant sopositum. CreR- tum , nec redi*licentur , nec faveant errorsvet haeresi sic dicitur , mus esi homo e homoe . V Deus Daus est mortalis: homo e si immorta lis. Ratio, est,. quia concreta significant subjectum in recto subie fuim autem ita recha est
persona, in quam duae naturae Conveniunt. i Dixi L. Mado. ill mina concreta non in --
no Dppositum crearum , quia faveret haeresi Nestorii, duas admittentis in Christa personas., sie filia est haec propositiat Homo factui est Deus, quia videtur supponere hominem fuissct
creatum antequam. R Verba divina assumeretur; ista autem est Vera. mus factu . est homo. Nee dicas , Hare propositio , Homo factui esPDeus , est convertem. huius L Deus factus es' bomo. Ergo utraqae Vera est. Res'. nu.' an Nam Praedaeatum huctus Pror positionis convertendiae, Deus factus est homo, ' non est..to homo , sed , qui fructus. est βomo. mi de sic debet convertit Eui factui est homo, es Deus ι' quod Verum. est Dixi : M. Modo concreta nore re plitentur di quis partieulae reduplicativa ipsam. naturam assicit, non personam.: sic falsa est haec proposita C su , quatenu et L, s homo; nam seras