Theologia universa ad usum sacrae theologiae candidatorum. Auctore r.p. Thoma ex Charmes ... Tomus primus sextus. Tomus tertius. Continens tractatus de Deo creatore, et incarnato, nec non de gratia

발행: 1779년

분량: 597페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

261쪽

23o Tractatus Resp. di ant. Non ordinatur ad operationem primario & proxime, eone. radicaliter secundario, nego ane. Gratia habitualis equidem primario & proxime ordinatur ad sanctificandam animam , & eam efficiendam Deo gratam; verum secundario & radicaliter ordinatur ad operationem, quatenus Virtutem animae confert ad producendos actus supernaturales

'marunt hic Theologi, utrum gratia Christi habitualis fuerit infinita λ Respond. Non fuit infinita physice & in genere entis, sed tantum mora ter, nempe iiix-

ta quamdam aestimationem moralem propter coniuncitionem cum personalitate Verbi . IProbat. prima pars et Quia quidquid est creatum , est , secundum entitatem Ouum, nam

Sap. I I. Dous fecit omnis in pandere , numer ,

eis mensura; sed gratia habitualis est quid creti

Prob. fecunia para Quia quidquid , union hypostatica mediante, unitur Verbo, illud quamdam infinitatem moralem contrahit; atqui gratia habitualis mediante unione hypostatica Vesebo unita est; go, &c. Illam infinitatem tan-- sit D. Thomas, quaest. art. II. ad a. dicens χGstatia Chrisei habeae infinitum, effectum propter unitatem divinὐ persona, eus anima Chris sti unita est.. objicies contra primam partem .' Dicitur Ioa nis 3. Non ad mensuram dae Deus Spiritum Fi in 'uo; ergo ejus gratia finita non est. Reyiri nego eo eq. Ex textu enim. non sequitur gratiam Christi habitualem esse entitative infinitam , sed sequitur tantum quod non sit 'limitata fecundum propriam Minionem gratia in-. quit D. Thomas , eo quod fecundum propositum Dei , cujus est gratiam mensurare , D ria confercuin anima Chrsi , sicut cuidam univeramu

262쪽

de Deo Incarnito. 23 Iprincipio gratificationis in humana natura , f eundum illud Ephef. I. Gratificavit nos in dilecto Filio suo. Inst. Quod habet effectum infinitum, etiamin entitate infinitum est; atqui gratia habitu 1, lis habest est ectum infinitum , Iuxta D. Thom. cita ergo, &C. R p. dist. maj. Quod habet essectum infiniatum physice , conc. moraliter, nego maj. h itaque solo sensu gratia Christi haoet effectum infinitum, quod sicut causa meritoria omnium gratiarum, quas intuitu illius meritorum Deus . hominibus & Angelis concedit.

Chγissus habuit gratiam actualem is non qu dem excitantem , sed cooperantem .

Probat. prima pars: Quia gratia ideo dicitur excitans , quia hominem quasi sopitum excitat ad bonum operandum ; atqui Christus nunquam fuit sopitus , sed semper vigil , & ad optima quaeque ereetiis; ergo, &c. Prob. fecunda pars et Christus in actibus suis naturalibus, non obstante unione ad Uerbum, eodem concursu naturali indigebat, quo indigent caeteri homines, ob essentialem ac necessariam dependentiam Creaturae a Creatore I emgo similiter, non obstante gratia unionis & habituali, egebat insuper gratiis actualibus adiuvantibus, quibus egere solent homines adactus supernaturales eliciendos: unde D. Augustinus Epistola 7. ad Dardanum, ait: Sicut in capite sunt omnes sensus , ita γ in Chrso sunt omnes gratia.

objiciest Verbum divinum per unionem hypostaticam sufficienter supplevit concursum Dei necessarium ad opera supernaturalia elicienda I

263쪽

Σyr Tracta rergo ad id non fuit necessaria gratia actitatis . hesp. nego Mat. Quia Verbum divinum petunionem hypostaticam sustentabat equidem Zeterminabat humanitatem, sed active nihil ciebat , unde nil mirum si in Christo, requisi Eus fuerit insuper aliquis concursiis in genere causae essicientis ad supernaturales & meritorrias actiones peragendas , qui concursus innixaliud est, quam fratia actualis ..

Christus habuit, omnes gratiat gratis dataA .. Est communis contra Abulensem.

Prob. Apostolus I. Cor. I a. novem, enume-.rat gratias datas dicens . Alii per spiritum

rur sermo sapientia : alia' autem sermo fieneia secundum eundem rapiritum et sileri deab . in eodem spiritu: alia gratia, sanitatum : abi opera rio virtutum 1 alia prophetia et alii diseretio δει

rituum: alia genera. linguarum ' alii interpreta- .inio sermonum. Atqui Christus. Omnes illas grae tias habuit 3 ergo Prob. min. Percurrendo singulas gratias. gra tis . datas, & quidem ri n. 1. 2 -fvieneia et Est enim perfecin. mysteririorum fidei cognitio, qua conclusiones e principiis fidei deducuntur ; atqui, haec gratia fuit in Christo , unde Doctores , quos sedens docebat , Stupebant super prudeneia ejus . Lucae 2... a. Dothie,ia r Qua nihil aliud est, quam Persectissima rerum creatarum verta gr. Virtutum,& vitiorum cognitio, & peritia deducendi ex eis conchisiones, easque. altili proponendi; a qui fuit in Christo, qui Vaxu Praecepta minatat tradidit.

3. D. sdis, Quae hic sumitur- pro fide mira viliorum , iuxta illud. Marci ia.. Hate e som

264쪽

de Deo Acarnat . 23 PDei ῶ amen dico vobis, quia quicumque jussisse huic monti , tollere is mittexe in Mare , 5 nou Assitaverit in . corde suo , sed crediderit , qui a quodcumque dixerit , fiat. et ei ; atqui fiduci xtuit in Christoe, qui de seipso dicit Ioann. Ego . autem fiebam, quia semper me audis.

q. De gratia, fauitatum innotescit. ex Luc. 6 CFrausi de illo exibae sanabat o-es . s. De operatione virtveum et constat ex Luc. 1 -

tibi dicitur : De Iesu, Nazareno , qui fuit vire Propher , meens ini opera is sermone, coram. Deoo omni populo ia6. De Prophetia , Constat tum ex textu supe-Biori, tum quia , Luca 7. de Christo. dicitur χPropheta magnus surrexist λ. nobisi. . De discretione spirituum , pariter in te-stit: nihil enim aliud est quam facultas. penetrandi quo spiritu quis impellatur 11 aliquiae dicendum vel faciendum ;- atqui Christus hanc facultatem habuit, ut constat ex Matth. 22. ubii indicavit Pharisaeos. proposuisse ei quaestionem,

de censu. reddendo Caesari, ut caperent eum inisermone et unde cognita nequitia eorram, i ale . - .idi me tmeaeis , hyocrisAA-8. De generibus linguarum r Clarum est enim,

quod in Christo, qui erat Doctor universalis suerit facultas loquendi variis. linguis & idior

De interprestae one fermonum . Quia, nihihaliud est quam peritia explicandi obscuros de , reconditos. sensus i sacrae Scripturae 3 atqui haedifratia fuit in Christo qui Lucae et . Incipiens aiosus, omnibus Prophetis, interpretabatur il-

ui discipulis qui ibant in Castellam, nomina

Emmaus . In omni Scripturis qua de , stomerant. Ergo, ω, Dieos cum Absensi, Fides Theologici nomin Christob γγ noc fratia Prophetis.

265쪽

. 23 . Tractatus Prob. eonfeq. Ideo fides non fuit in Christo, . . . quia obscuritatem includit, quae incompatibilis eli cum visione intuitiva ; atqui donum Prophetiae obscuritatem similiter importat 3 ergo. Resp. ds. min. Donum prophetiae importat obscuritatem per accidens , cone. per se & ese sentialiter, nego min. 9 conseq. Dispar est: ergo ratio inter fidem & prophetiam , quod fides essentialiter obscuritatem includat , &ideo nota potest stare cum visione beatifica ; at vero pr . phetia est tantum obscura per accidens, nimi- ' rum respestu Prophetarum, quibus quandoque res revelata non est nota nisi sub involucr s& in aenigmate 3 at hoc fuit per accidens ad prophetiae donum , ad quod praecise spectat percipere & annuntiare suae naturalem hominum notitiam excedunt , sive sint praeterita ,sive praesentia, sive futura. Instab. Quod est evacuandum , non fuit in Christo , nam quod est evacuandum dicit imperfectionem 3 atqui ex I. ad Cor. II. Proph ria evacuabuntur ι ergo donum prophetiae non. fuit in Christo. R p. dist. mo. Mod est evacuandum quoad

se, conc. quoad eta um, nego mai Atqui prophetiae evacuabuntur, quoad effectum instructi nis aliorum, con . quoad se, & propter earum imperfectionem, nego minor. Itaque prophetiae evacuabuntur , sicut scientia destruetur , non

Iidem quoad habitum, sed quoad effectum in

ructionis aliorum, quia in altera vita nulli s pererunt edocendi.

CONCLUSIO R

omnia dona Spiritus sanctἰ fuerunt in Christo . i' - Prob. I. Ex Scriptura, Isaia II. ubi Christo

tribuuntur septem dona Spiritus sancti , his,

i ti

266쪽

de Deo Incarnato . 23 s verbis : - redietur virga de radicae Iesse . . .

o requiescet super eum Spiritus Domini: spi, rus spientii intellectus ; η iritus consilii se fortitudinis; spiritus scientia εν pietatis , εν replebit eum Biritus timoris Domini . Quem locum exponens. de Christo Theodoretus , ait rus habitavist rota plenitudo divinitatis corporaliter , is secundum humanit tem omnia Spiritus chari Maia Prob. χ. ratione: Omnis persectio, a Deo collata hominibus , Christo debet' tribui , si non

adversetur unioni hypinaticae , aut statui beatitudinis atqui dona Spiritus saneti sunt per- festiones , quibus homo prompte & expedite Deo moventi obsequitur, nec adversantur uni ni hypostatim , aut statui beatitudinis ; ergo. Obicies : Quaedam ex donis Spiritus sancti important imperfeci ionem ; ergo. in Christo, non debent admitti . Prob. anter Consilium stipponit ignorantiam & dubitationem circa agibilia ; atqui dubitatio,& ignorantia est imperfectio; ergo. Respond. dist. major. Supponit ignorantiam, Per accidens, & ratione suriecti, cone. per se, nego maf. Licet ergo consilium, ut est in nobis , habeat ignorantiam & dubitationem sibLannexas ; id provenit ex nostra imperfectione a non vero ex imperfectione consilli, quod formaliter importat duntaxat rectum & sanum doeagendis rudicium. Inst. Saltem donum timoris non fuit in Christo : nam ex P. Ioann. Timor non se in charisate , sed perfecta charitas foras mistit timorem a

atqui in Cnristo fuit perfecta charitas I ergo. RUp. di R. mo. Timor servilis ex meta gemhennae conceptus. non est in charitate , concia

timor filialis ω reverentialis, nego mai mrr timor in Christo. fuit pure filialis, & reverea

267쪽

i a 36 Tractatustialis, quia nihil aliud est , quam affectus sum

mae reverentiae erga infinitam Dei maiestatem.

Fuerunt in Chrso , tum charitas , eum omnes virtutes morales , tam in is, quam acqui

ea , absque imperfectionibus , qua, vel propri umpeccatum supponunt , vel statui beatitudinis ad

versentur .

Prob. I. de chamitate e Charitas, vel est quid idem cum gratia habituali, ut volunt Scotistae, vel Mus individua comes , ut volunt Thomistae; atqui in Christo fuit gratia habitualis, ut probavimus supra; ergo, in. - Prob. 2. de virtutibus morai us infulsis: Qtita ex dictis, filii in Christo gratia habitualis praestantissima; atqui virtutes morales infusae, gratiam habitualem veluti connaturaliter sequuntur , simulque cum illa infunduntur , ut indi-eatur in his, Sap. 7. verbis:. Venerunt mihi omnia bona papiter eum illa; ergo, &C. Prob. R. de virtutibus acquisitis : Quia non

sunt denegandae Christo virtutes illae, quae animam perficere ac rite instituere poterant ad opera legi naturae consentanea , & intra limites eiusdem legis, exercenda; atqui tales lane virtutes moraleS; ergo. ob cies: Habitus virtutum acquisitarum inutiles sunt cum virtutibus infusis ; ergo non fuerunt in Christo. Refm nego antee. Diversum enim est illarum, munus; nam virtutes infusae dant solum agere in ordine ad finem supematura m ; naturalex vero in ordine ad finem naturalem, quae --nia a se invicρm distingui constat. Dixi , absque imperfctionibus, qua, vel pec- Delovunt , vel sutia bearitudinis a e

268쪽

de Deo Incarnator. 2s IIantuγ: quia nullum fuit, nec esse potuit pec eatum in Christo, qui insuper , a Primo Conceptionis instinti, visione beatificae fruitus est: - Ηinc, I. Fides non fuist ire Christo, quia fide, obscuritas , per visionis beatificae claritatem , excluditur. Unde, cum, Maia I r. de Christo dicitur : Est erit fides cinniortam renum Per fidem, intelligitur fidelitas in promitus. 2. Spes non fuit in Chrso. Fides ex Apost Hebri rI. est fundamentum spei, est enim δε-randarum Iubstantia rerum . Ergo ubi non est

fides , ibi non est spes Τheologica ; atqui ire Christo non fuit fides; ergo, &c.

Nise dicas I. Fuit in Christo spes circa glo riam corporis, nominis exaltationem , & alia , quae promeruit I ergo. Prob. ane. Gratia corporis , exaltatio nomis.

nis, erant bona Christo absentia, possibilia M

non sufficit, ut ejus obieettim sit arduum, poΩsibile , & absens ; sed insuper requiritur , ut ejus possessio futura, sit incerta & anceps; a Christus de illorum bonorum possessione sutura; erat omnino securus & Certus; ergo. Nec dicas a. Spes Theologica Christo tribuituD, Ps. I s. Caro meo requiascet in spe. Ergo

' Resp. nego ant. Neque enim spes ibi sumitur pro . virtute Theologica , sed pro simplici de siderio, expectatione, & confidentia. 3. Temperantia non fuit in Christo , quatenus importat resistentiam pravis concupiseentiae motibus , quia sic peccatum supponit , a quo ortum habuit concupiscentia ; sed solum quatenus dicit abstinentiam al, omni voluptate

venereae.

. Poeni eneia non fuit in Christo , quatenus

dicit erincipium quo dolemus de

269쪽

238 Tractatus

catis propriis, sed solum quatenus dicit principium actus, quo dolemus de peccatis alienis& offensa Dei.

Quaeres: cu donam Chrisus habuit virtutes acquisitas P Respond. Eas habuit a primo instanti conceptionis, quia ei statim debitae fuerunt ratione unionis hypostaticae ; unde illae virtutes , quae ideo dicuntur acquisitae, quia per actus repetitos possunt acquiri, in Christo fuerunt infusae

Per accidenS.

CAPUT III. libertate Chri .

Nota I. ΠX dicendis , tomo 4. libertas alia tu est a coactione , alia a simplici

necessitate. Libertas a coactione , est immunitas ab omni violentia ab extrinseco, contra voluntatis inclinationem illata. Lioeri y a necessitate simplici , . est potentia activa, quae positis omnibus ad agendum prae- requisitis, potest agere vel non agere, vel hoc aut ejus contrarium agere ; unde duplex quasi speci*s libertatis distinguitur, nempe contradictionis, qua agens liberum, potest agere, vel non agere 3 & contrarietatis , qua potest alia quid agere, vel ejus contrarium , set haec adessentiam libertatis non pertinet , juxta illud S. Anselmi, dialogo de lib. arb. c. I. nec lia flereas , nec pars libertatis est , potestas percandi: immo es defectus libertatis , ait D. Thom. ex quo certum est libertatem eontrarietatis non fuisse in Christo, qui potentiam peccandi, ne assumpsit, nec assumere potuit. Itaque: Quaerendum superest I. Utrum Christus cis

270쪽

de Deo rarae amo. Σs ea praecepta fuerit liber, & quomodo: 2. Qita νatione conciliari possit ejus libertas cum ejus. impeccabilitate, duplici quaestione. 1 AE S T I o I. . inrum Chrsus circa praeepta fueris liber,

ta r. Y Uplicis generis esse praecepta qui-L bus Christus fuit obligatus; nempe naturalia , quae a lege naturali dictantur , V. g. Praecepta de Deo amando, parentibus honorandis, &c. & praecepta positiva, quae lego Positiva imponuntur, v. g. praeceptum de m=te subeunda, iuxta illud Ioann. I . sicut mandatum dedist mihi Pater, sic facio. ta 2. In quolibet praecepto duo d1sti muntur, nimirum 'substantia praecepti, & circumstantiae ipsi adiundis v. gr. in Praecepto citaritatis , ipsa dilectio est substantia praecepti; hoc vel illius motivum ex quo elicitur , hic vel ille finis ad quem ordinatur, aetas i tensio vel remissio, in. sunt praecepti circum stantiar. His positis

CONCLUSIO L

Chrsus suis liber eisca prue a legis natu selis, non quidem quoad substantiam rei impera-3a , sed solum quoad mori-m circumstantias. Prob. I. pars: Libertas circa substantiam re, Praeceptae , aut prohibitae, consistit in hoc quod possit omitti res praecepta, aut poni res prohibita; atqui Christus rem lege naturali praeceptam non potuit omittere , aut rem eadem lege' prohibitam ponere, alias. peccato obn il

ergo

SEARCH

MENU NAVIGATION